Henrici Cannegieteri De mutata romanorum nominum sub principibus ratione, liber singularis. Item postumus Bataviae adsertor, Hercules Magusanus, et Deusoniensis aggerum Bataviae auctor, ex nummis atque ex inscriptionibus demonstratus. Nec non Trebell

발행: 1774년

분량: 359페이지

출처: archive.org

분류: 로마

91쪽

L D. M. IUNONI in NERVAE ET AESCULAPIO DOMINO SEPTIM. ASC. HERMES LIBERTUS. NMINIS AESCULAPILBasiliden Dei Se idis libertum nominat Sueton. in Vespas cap. 7. quem Tacitus Historiar. lib. 4. Cap. 8a. e primoribus Aegyptiorum fuisse scribit. Quisque videt, si quid veri mens augurat, quam 2. esse & quam nullo negodo tueri liceat damnatam doctorum viro. nem calculo vocem liberti, in illo Suetonii loco, quam librorum omnium fides probat, ita namque antiquissimi Codices: Hic eum de firmitate imperii eaptaturus auspicium , o em Serapidis submotis omnibus solus intrasseι, ac propitiato mustum Deo, tandem se converritisset, verbenas coronasque s panificia , ut ille assolet, Basilides ibbertus obtulisse ei visus esti quem neque admissum a quoquam , Mampridem propter nervorum valetudinem vix ingredi, Angeque abesseeonstabat. Deorum servi, & liberi, ut illa Gruteri Inscripuo de. monstrat, consueverunt Deos suos dominos sialutare, quare illuc refero hanC Muratorii aram, Theseur. Inscr. XX. 3. in quo Aeaeu.lapius dominus iDOMINO AESCULAPIO ET HYGIAE EX PERMISSU EORVM NEGOTIATIONIS BARTAE GRATIAS

. . AGENTES NUMINI ET . . T. IUS EORUM Eandem inscriptionem exhibet cxxxii. a. emendatiorem, sed imo memor eorum, quae ante scripserat, addita voce aratis , qua lacunae partem expleri posse putabat, sed tu lege imperatis. Imperare dicuntur Medici & Dii Medicorum, medicinam dantes. Sae& κυριω Λιτώ,η πίω GIuter. LXoIII. 6. Aristides Aesculapium, quem praecipue colebat, mutat in oration. Sa . pag. 59I. & 6 . Domina Im. x xvΠI. a. Apuleius alicubi Deam salutat Dominam suam, id quod in memoriam redigit hoc I homae in Evangelio Joannis m. V. 28. ο κυρ--γ-οΘtas & saepe alias Deus Din

92쪽

minus. Non tem , quo minus addam trifidis titulam, a nem, ne usque adhuc elatum, qui exstat in templo vici Milingen, qui vicus est Tetrarchiae Neomagensis ad Vahalim, haud longe a Rheni divortis.

. . . MARIA. . . .. .

Quae temporis edacitas corrupit, hoc modo rescienda putor mlaeae id est Matri Ideae dominae Rufiae Maternae aram & Oditeram E striptam auguror, ut in multis lapidibus E id est ET. lucum consecravit Mucronia Marcia sibi omnibus annis lacrum instituit xvi Kalend. Aug. & Natali Maternae. Reliqua non moeror, quae mortalium nullus restituet, posteaquam ineptissimorum hominum manus literas omnes , quarum duinas imperite scalpro sequebantur. Confuderunt. inter Idea, quae & Idaea, domina fuit Rufiae Maternae, quae sαva aut rimula illius , ut Camilla Dianae, quam Virgil. AEneid. lib. II v. 5. a patre n- mulam illi Deae sacratam scribit, qui & mox v. 768. lae Chloreum dicit sacratum. Baccho filium Amatum consecravit fimata mater, Cerie sacrare voluiti idem Poeta Aeneid. lib. I. v. 389. Sic& Minerva Domina fuit Curii Ladae in hac ara ad Neomagum quom dam reperta, a mulus tentata, a nemine quod scio, ut decuit, e posita.

MINERVAECVR. LADAET PUNICIVS GENIALIS IIVIR COLON. MORINORUM SACERDOS.

93쪽

Re qua vide apud Scriver.' Antiq. pag. 2bat qui nihil extricat. Numina alia a cultorum Nominibus appestata vid. apud Cupierum in Harpocr. pag. I 8, Huc reser Minervam Appiada, de qua Cicerosam. lib. 3. e9. I. Huc repete, quae dixi in Dissertauone ad Aviani

fabulas cap. 8.. ,- . .

De Nominibus eorum, qui Natalibus restituti& annulis aureis donati.

talibus restituti ingenuitatem atque omnia ingenuitatis jura recinperabant. Recuperabant ergo liberalia Nomina , ouI ea ali . unde sumebant. Eadem recuperabant aut sumebant donati annuis aureo. Donati annuli aureae non tamum ingenuitatem ' accipiebant, sed cit dignitatem equestrem. Accipiebant aut sumebant, etiam ingenuum eognomen. Inde Icelus libertus post annulos ac tos Martianus est ictus. Menas , Musa , cognomina Romana. Menus, ante Menodoro, quod nomen servus S libertus habuit, mutatum. Casaubonus notatus. Imminutum dein jus aureorum amnulorum. Suetonii locus expositus, F lectio defens. Tacitur . explicatus. Marciam cognomen cur equestre dicatur.

Disputauolais ordo postulat, ut servis & libertis subjungamus

eos, qui ex servitute atque ex libertinitate ad ingenuitatem reuierunt. Hoc jus Princeps reddebat, de quo Marcianus in l. a. ff. de Natalib. Restituendis. Interdum 9 femi nati ex postfacto furis intersentu ingenui fiunt , ut ecce si libertinus a Principe natat hus suis restitutus fuerit. Idis enim utique Natalibus restituitur, in quibus initio omnes homines fuerunt , non in quibus ipse nascitur , cum, servus natus esset. Jure namque naturali Omnes liberi nascuntur. pr. J. de Libertin. Addit Marcianus in illo loco, de Natalibus restituto. Dic entin quantum ad totum jus pertinet , set inde habemr, atque si ingenuus natus esset. Idem Modestinus in I. 5. S. I. eod. perinde eum haberi scribit, atque si ingenuus factus nempe a natura, id est natus) medio tempore maeulam servitutis non fusti nuisset. Res dubitationem non habet, quin iis, quibus natales rest, Diqitigod by Corale

94쪽

tuti, etiam convenientia & apta natalibus Nomina fuerint reddita.

aut si ea ante non habuerunt, ab ipsis restitutis 1lanta. Eadem ratio fuit eorum, qui aureis annulis suerunt donati: certe illorum. qui a primis Caesisibus eo fiunt donati. Paullatim namque annulorum aureorum dignitas eviluit. Illo tempore non tantum ingenuitatem aurei annuli tribuerunt, sed & ordinem Equestrem, si accedebat Equestris censius. Suetonius in Caesar. cap. 39. Ludis Decimus Laberius Eques Romanus mimum Dum egit: donatusque quingentis sestertiis S annulo aureo , sessum in quatuordecim e semiper

orchestram transiit. Agendo mimum amiserat Ordinem, vid. Macrob.

- Saturn. 2. cap. 7. quem accepto a Caesare annulo aureo recuperavit. De Asiatico liberto, qui annulo aureo donatuS, equestrem dignitatem accepit, Tacitus Histor. lib. 2. cap. 65. Icelus, cum liberius esset, annulis aureis donatus, Martiani praeterea cognomen acCepit a Galba. Suetonius in Galb. cap. 14. Praenomen & gentilicium nomen Icelus ille aeceperat, cum manumissus suit. Habuit tum etiam cognomen, sed servile, quod liberti Romanis Nomini. bus adjungere solebant. Siquidem natalibus redditi aut annulis aureis donati, deleta servili macula, & cognomine servili deleto, cognomen Romanum acceperunt. De Icelo ita Suetonius. Libertus Icelus , paullo ante annulis aureis, F Martiani cognomine ornatus, F jam summi Equestris gradus candidatus. Dicas, eum ab Imperviore hoc cognomine imperiitum. Tributum autem id semper ab Imperatore non ausim dicere, neque illud opus, id temporis, quo pro arbitratu quisque adsciscebat Nomina. Jus annuloriim&jus ingenui talis sive natalium a Principe tributum suisse novimus. Menas in

ingenuitatem ab Augusto adsertus annulisque aureis ornatus est, vici. Sueton. in Aug. caP. I 4. Horatius Epod. 4. nec non Musa, quo

de Dion Cassius lib. 53. pag. 3I6. Cognomina antiqua, quae in libertinitate habuerant, usurpasse dein, cum ingenui atque Equites facti suerunt, dubito, nisi sorte ob id servarunt, quod utrumque etiam Romanum fuit. Nam & Ticiniae, an Liciniae, gentiScogno- .men Menae reperitur, quod & Tori elatio Ol,servatum ad Horaui 'Epod. 4. vici. Varro de Re Rustica lib. u. cap. II. Plinius Naturat. Histor. lib. 7. cap 59. Columella lib. ia. cap. 4 & Pomponius Musia ex nummis cognitus. Menam Appianus Alexandr. lib. s. de Beli. Civit. non uno in loco Menoclorum nominat. Unde suspicio mihi nascitur, a Graeco illo nomine I&omanum esse procusium, de qua consuetudine dixi supra cap. 6. Parum opportune Casam

95쪽

hontis hoc ad Sueton. in Aug. 7 'mΠnet, jus aureorum annulorum, quo Mena fuit donatus, minus fuisse, quam restitui natalibus. Si quidem constat, illa aetate, qua Menas fuit, annulos aureos non natales duntaXat, atque ingenuitatem dedisse, sed gradum Equestretia. Imminutum vero deinceps est aureorum annulorum jus, vid. l. 5. T. & l. 2. C. de jur. auri annui. & Novello p8. Sed ad Icelum, a Galba Imperatore aureis annulis Ornatum , revertor. Quaero autem Primo, cur Martiani nomen acceperit, dein cur id nomen Equestre dicatur a Tacito. Ita namque ille Historiar. lib. I. cap. 13. Nec minor gratia Icelo Gathae liberto, quem annulis donatum Equestri nomine Martianum vocitabant. Paucis db . eo, a Marte Martianus est dictus, ut mriis ejus animus, & Marte dignus simul cum cognomine Romano indicaretur. A virtutibus& vitiis indita Romae cognomina scimus. Martianum enim, quod omnes Taciti codices praeferunt, malo, quam Marcianum, quod' pars maxima codicum Suetonii. Non ignoro Marcos & Marcios Romae millie, illos praenomine, hos Nomine gentili, eoque ani quisIimo & patricio, imo & regio, teste Iulio Caesare apud Sueton. . in Caes. cap. 4. ab utroque autem Nomine est Marcianus. Uerum a Marte eum dici voluit Galba. quod eum praefecturae Praetorii, quae meta fuit & summus apex militaris honoris, destinabat. Suetonius id indicat, dum ait, eum summi Equestris gradus candidatum fuisse, quae unius Viterbiensis libri est scriptura, cujus memplo discimus, plus esse non nunquam in uno, quam in turba bones. .

Nec movent me ea, qUae contra urget Cl. OUdend pius, quantumvis erudite. A Marte Martius est, atque inde Martianus. Vulgarius est Martialis, sed tamen neque illud usius reprobat, certe inde Maniani cognominis usus est, quod sementis fuit tribumm. Equestre hoc cognomen dicit Tacitus, non quod Equestri ordini illud silerit proprium, sed quod hoc pro Equestri cognomine sit Icelo. datum a Galba. Nam cum usque id temporis Iceli servili nomine Nocitatus fuit libertus, mox ut natalibus fuit restitutus atque Equestri ordini in sterius, honestiore nomine opus fuit. Decorum au tem & honestissimum nomen Galbae est visum Martiani ob caussas, quas memoravi ante. Cum ergo Icelus eques factus desideraret Equestre nomen, id est Equite dignum, illud, quod dixi, ei est datum. Romae Nomina nulla fuerunt, quae uni ordini peculiariter competebant, Onmia omnibus communia suerunt. Nam quae patriciorum Olliu erant, ea a libertis, a Peregrinis, ab a in

96쪽

plebejum namque & Equestrem Ordinem solus censius, non Nomen discernebat. Quo loco steterit annuli aurei honos tempore Diocletiani, & a quo fastigio deciderit,' ex hac eius constitutione pa. ret, l. 2. C. de jure Aureon Annae. Aureorum, inquit, u us an . Arum beneficio Principali tribuitur, Libertinitatis, quoad vivunt, imaginem, non statum ingenuitatis praestat. Sed & jam tempore ' Paulli Jurisconsulti ab hereditate eorum patronus non excludebatur. Iustinianus in Novell. 79. cap. I. sed jus liberus omnibus indui. sit. De Natalibus restitutis addit, Natalibus autem antiquis resti, Iuti liberti ingenui nostro constituuntur beneficio. Sed & hic jura mittimus. De Nominibus quidquam migratum, non memini me cognosciae.

De Nominibus Christianorum Priscorum. .

Christiani nonnulli peculiaria sibi Nomina adsumserunt, aut siri iudiderunt. Recensentur multa. Meodatus.' Quod vult Deus. Deusde. it. Servus Dei, Contumeliosus, μ' erus, Projecticius, Rejecti. eius. Stercorius m. Benenatus, Renatus, Refrigerius. Ium mina Biblica. Fuit S nooum Νomen in baptismate tributum. Θmbola multa fuerunt, quibus Christiani in monumentis test ea-bantur religionem suam, P a paganis se segregabant. infectabant

incultum sermonem.

ae capite ra. de Christianis dixi, ea mihi in mentena rede.

gerunt Christianorum priscorum Nomina, de quibus ante non cogitaram, CXistimo autem, non alienum fore ab hoc loco, . de iis aliquid addere. Tametii plerique Cliristiam communem gentilium civium sitiorum consuetudinem fillat sectui, fuerunt immen haud pauci, qui ad testificandum animi sui habitum afleetumque& ad declarandas virtutes, quas Christus praecepit, rerum praesentium despicientiam & contemtum, fumrarum & coelestium desiderium, spem, siduciam, aetasi imitatem, Patientiam, animi dejectionem & bumilitatem, peculiaria quaedam & inlueta Gentili. Κ a bus

97쪽

bus Nomina admiserinti In illorum Nominum censium referuntur a me Homobonus Episcopus. Murator. Insicr. Thes MDCc xxxvi. a. Adeodatus Presbyter. Idem CC XIX. n. 6. ΜDcccxx. 4. Reinesius ccc I. 9. Symagm. Inser, atque ex eo, ut credo. Eleetwoodi

εγllog. Inser. Pag. 342. A ido sie datus altaris fuit ille minister. Idem pag. 4 .. Laus ista stlix respicit te Pres ter Ne re Levita Ariodate praeterita.

Ex quibus perspicimus, id quod etiam ex sequentibus Iu parebit. Ecclesiae ministeria, Episcopos, Abbates, Presbyteros potissimum illis Nominibus fuisse appellatos. Ad data est apud Murator. 393.

D. 4. Pag. ΜDCCCXVI. 4. item Ueudata. MDCCCLX. 3. Habetdeus Ah. has. Reines Cl. xx. 9 . Episcopus Lunensis eodem nomine imΑctis SS. Februar. Toin. 3. pag. IS. Deindedit Episcopus Eboracen- . . iis in vita S. Wiluidi In Actis SS. April XXIV. ρος 283. nec noni Episcopus Dorouernensis apud Bedam saeculo septimo. adde Rein sum Cl. XX. 287. Muratorium 424. .a. Succurrit hoc loco illud Ter tulliani . in Apologet. cap. II. uod Deus dederat omnium vox est. Ad illa reserendum quoque nomen Quoddein vult. Murator. 395. . n. 3. Pag. MDCCCLVIL 4. ReinUsiu. Cl. m. n. 4II.

IVBENTE DEO CHRISTO S. MARTYRI VICTORINO QUOD VULT DEUS DE SUO FECIT.

DULCISSIMAE EYLl AEQVOD BVLDEVS QVAE VIXIT ANNO I. D. III. DECESSIT NONIS ILUVΛRIAS PARENTIS FECERUNT DOLENTIS.

98쪽

Epissopus Cessitanus, atque eodem nomine Nebbitanus, necnon Centuriensis & Cirbitanus. Praeterea Adeodatus Episcopus Mi. levitanus, Habetdeus Episcopus Aurusulianensis. His adde Episco. pos Adeodatos Bencennensem Salasensem, Simidicenses, quorum omnium mentio in Collationibus Carthaginiensibus, quae novissime optati Mileuitani libello de Scisinate Donatistarum adjectae sunt. In iisdem Collationibus, Episcopus Tiburcicuburiensis. Servus Dei noni me. Fuit Carthaginiensis Episcopus Deogratias. Murator. ΜDccccXXXXI. I. Cespite sub duro cubat servus dei GH siae Gerundensis Episcopus. Atque ut Gentilibus exprobrarent ii in rias & Contumelias, quas aequissimo animo patiebantur Christiani, Contumeliois , PTHectos, Reiecticios nominabant. Contumelio. sum accipe non qui inseri, sed qui accipit contumeliam. Fuit Con, tumeliosius Episcopus, qui subscripsit Regulae S. Caesiareae. vid. Acta SS. Januar. - xII. pag. 756. Muratorii I956. I. est, Re linicia. . LOCUS VIC TORlS HIC PO .

REIECTICIA IN

PACE. VI. ΚΛ. MAR. Projectus. pag. ΜDccccXXIX. n. 8. Projecta. pag. MDCCCCLXXXXIX. n. ra. sorte & ita apud Gruten pag. ML. n. 7. ubi nunc Proiectus le r. Projectilius Martyr colitur .HI. Aug. quo praecipue delectati videntur. Insapientiam dixit filium aut inlapientiae filium, quicumque hunc lapidem posuit, quem habet Muratorius MDCCCXXXVI. n. 3...

Filium autem trium annorum insipientiae filium nominavit Pater..ut ostenderet, eum crescere in fidem sive disciplinam Christi, quem.

mille scribit, id quod & animadversium Muratorio. Nore. etiam a foetidis & pudendis inter Gentiles Nominibus abstinuerunt, Christiani, cujusmodi est Stercorisu, quo praecipue delectatividen-tur, ut despiciendam ac tetram humani corporis conditionem doce rent. Crebrum illud est in cippis vetustis. Muratorius ΜDccccXX X. 3. 1 K 3 - H in

99쪽

sTERCORIO BENEMERENTI ET . . EUTYCHVS PATER INCOMPARABILI FlLIO QUI BI XIT ANNUM VNUM M VNDECIM. INNOCENTI . FECERUNT.

Idem MDcccc XvIII. S. & Μ cccxxxxv. I. ubi Tabula Stercoripueri annorum trium. &2. Stercorio filio dulcissimo, qui vixit ann. II. m. vI. d. V. MDccc XXXII. 2. Parentes Secundinus S Ermoge- via filio suo Stercorio en erem. Stercorius inter MartΠes Fecensetur in Actis SS. Julii die XXI. Fabretius Synta . Inseri pag. 582. LXXXIX. Dominae meae conjugi Stercoriae incomparabili virginiae suae cum quem viri ann. XXVII. m. V. d. VI. atque ita Stercoria. Murator. ΜDCccLIII. I 3. ubi Constantius Ladiciae Stercoriae. & MD LXIX. 5. Stercoria u Xor marito dulcissimo. MDcccLXIX. 3. Est Ponti Julia Stercora, atque ita Stercores apud Fabrein pag. 582. n. IZO. qui&Stercorios habet pag. IpI. Ira. 5ga. At vero Murator. MDCCCCXXXI. a. Istercoria dicitur, ut Mocccxxx x. II. Istercorius, ita namque ibi parentes filio dulcissimo litercorio ut i spiritum, Fabreti. pag. 57I. n. LvI &n. XLII. Muratorius MDcccXXXXVII. 7. 1sttephanus, Reinesius

Syntagm. Inscr. ClasT XX. 287. ismaragdus. Clast XIv. 87. quem& consule ad CI. xx. 328. Laetiora Nomina sint Benedictus, Bonifacius, Benenatus. Renatus, Revocatus, Refrigerius, nec non ea, quae ab hominibus divinis repetebant, Petrus, Ioannes, Andreas, Thomas, Maria & multa alia, quae praetereo, quia Obvia. Chπ- Esthomus in Homil. et s. in Genesin, adhortatur auditores suos, ut missis parentum , avorum , 6c illustrium virorum Nominibus, Sanctoriam virorum, quos Scriptura celebrat, Nomina liberis suis imponant; atque illorum exemplo animos ad virtutem insanament. Eusebius quidem in IIiston Eccles lib. 7. cap. 25. Plinrimos Apostolo Joanni cognomines suisse scribit, quod eum praecaeteris sulpicerent & admirarentur, additque, multos fidelium liberos eandem ob cauilam Paulli & Petri Nomina gessisse. Denique sic hoc addendum, aliud Nomen pueris recens natis suisse imposiluim, aliud deinceps renatis, id est , cum baptizarentur baptigabantur autemnonnunquam adultiores P fuisse damna. Certe de Sancto In noecentio, Epilcopo Dertonensi in Liguria reserunt Acta Sanctorum Bolanssi AprilXvI. pag. 482. eum Primum patris nomine Quin una

3 . . fuisse

100쪽

misse dictum, at vero in baptismate Innocentium appellatum. Vixit ille Valeriani & Gallieni tempore. Ipsium Christiani Nomen nusquam in monumentis reperi, crebra tamen in monumentis eorum signa & symbola, quibus se tam suam prodebant. Nonnullia illorum exponit Clemens Alexmdrinus lib. 3. cap. ulti ubi ille haec. Nobis, inquit, siunt signa,mmba, vel piscis, vel navis, fecundo vento currens, Vel lyra musica, qua usus est Polycrates, vel ancho. ra nautica, quam insculpebat Seleucus,& si sit piscans aliquis, m minit Apostoli & puerorum, qui ex aqua extrahuntur. Verum &complura alia sunt frequentii sima, crux & mono mina Christi Id autem praecipue sibi curae habuerunt prisci Christiani, ut mani Rstis in ciis a gentilibus segregarentur. Dubitavi laepe, an ii di- 'vertam scribendi rationem sitiat secuti, hoc certum, haud paucos iblorum omnem ornatum cultumque Orationis ita abiecisse, ut iso cisinos & inconditam verborum structuram affectasse videantUr se . quam negligentiam ita excusant principes inter Christianos viri, ut eam probasse videantur, quamquam fiammis ipsi eloquentiae laudibus floruerunt. . En sermonem neglectissimum Christinii in madi more vetusto, quod edidit Fabretim pag. 566. n. XLI.

Si quid mihi creditur, ita castigandus sermo ex cultiore litteratum. Pater benemerenti feci . ,

i selici mae filiae quae nata est tertio Idus Ianuarii

deposita annis tribus S m ses octo S aies noNem. quanquam nec hoc modo vitiis omnia sublatac Addo alterum, ex eodem Fabretto, & quidem prorimum.

BENE MCPCNTI IN PACE VIT XX MCSlS VI DIAES XVIII FLUX FCCIT HORIAE QUAE ANNOS ,

SEARCH

MENU NAVIGATION