장음표시 사용
121쪽
dupliciter . Uno quidem modo , quia pIures hominum passiones tarpo rates sequuntur : er ideo actus eorum di honuntur ut in pluribus δε- cundam inclinationem caelestum corporum s pauci autem funt , i esssoli sapientes, qui ratione oujusmodi inclinationes moderentur : o idcireὸ Aprolam in multis vera praenuntiant, ct praecipuὰ in comm Uribus eventibus, qui dependent ex multitudine . Alio modo propter Daemones se immiscentes. Unde August. in a. super Genes ad uti. c. I I. dicit ,, Fatendum est, quando a Mathematicis vera dicun-
, , tur, instinctu quodam occultissimo dici, quem nescientes hu- manae mentes patiuntur: quod tamen ad decipiendos homines,, fit spirituu n immundorum & seductorum operarione, qui quae
,, dam vera de temporalibus rebus nolle permittuntur ,,. Et con
eludit apropter bono Christiano, sive Mathematici, sive se quilibet impie divinantium, &inaxime dicentes vera , cavendi ,, sunt s ne consortio D.emoniorum animam deceptam pacio quo- ,, dam societatis irretiant se. Monita mec ex SS.I noma & Augustino simciant. XIV. Desipiebant tandem Elceseitae, quia in Iuramento non Deum , sed Aquam, Terram, Salem, Panem, Coelum, AEthera,& Ventum, & alios adhibendos esse in testes dicebant. Ita S. Epsephanius Haeres. I s. n. I. ubi de Elxai: Inter alia, inquit, per Salem ac Terram, Pauem, Caelum, AEthera , Ventumque velut Numina de Drare jussit. Interdum septem alios reses definit, nimirum, Coelum , Aquam , ct Spiritus , Sanctos orationis Angelor, oleum , Salem, drTerram . Et Haeres. sa. n. I. ait de Samseis : Aquam ma sopere venerantur , ac propemodum instar Numinis babent , qabd ab ea propagatam esse vitam asserunt.
XV. Porro jurare per alium quam per Deum vetitum leSituraeque ac adorare alium quam Deum. Sic Exodi 23. v. I 3. Et per nomen externorum Deorum non jurabitis. Et generaliter per quam eumque creaturam jurare vetuit Dominus Matth. s. v. 33. 8ae.
Iteram audisis, quia dieram es antiquis: Non perjurabis: Redderastem Domino juramenta ma . Ego autem dico vobis,mon jurare omni
τὸ neque per Caelum , qaia thronus Dei es s neque per Terram, qui scabellum est pedum ejux s nequa per ' νοώθmam . quia Civitra esma ui Regis, nequa per caput xuum juraveris, quia non pote3 --
eapillam album sacore aut nigram. Quod ideo dixit teste S. Hi ronymo ita dictum cap. s. Matth. , quia Hanc per elementa juran pessimam eo uetudinem femper habere Iudaei noscuntur, sicat ' metalis eos frequenter arguit sermo. aeui jurat, aut Oeneratur, as diligit eum, per quem jurat. In Lege praeceptum es ut non juramus,
122쪽
Hierusalem, o Templum, ct elementa Draates, ereaturas resque carnatis venerabantur honore o obsequio Dei. Addit S. Epiphanius Η eres. I9. n. F., quod Christus etiam hoc dixit: quod existere certihbmines deberent ut Elcestitae qui alia usurpare in dejerando ου mina fuaderent . XVI. Quomodo autem non liceat per creaturas iurare exponit S. Thomas a. a. q. 89. art. 6. his verbis: Duplex es juramentum . Unum quidem quod fit per simplicem eontestationem , inquantum sci- ιιtet tesimonium Dei invocatur . Et hoc juramentum iunititur Divinae veritati sicut ct Fides s Fides autem est per se quidem ct principaliter de Deo , qui est ipsa veritas ; fecundariὸ autem de creaturis, tu quibus veritas Dei relucet. . . ct similiter juramentum priueipaliter
refertur ad ipsum Deum, cujus testimonium invocatur . Secundariis autem assumuntur ad juramentum aliquae creatura , non fecundum
se , sed inquautum in eis Divina veritas manifestatur . Sicut juramus per Evangelium, ides per Deum , cujus veritas in Evangelio manifestatur , O per Saneios , qui hanc veritatem crediderunt O Observaverunt. Judaei autem non hoc modo per creaturas iurabant,
sed ita jurabant, ut eis Divinum honorem deserrent, ut ibi dicit ad primum. XVII. Alias autem modus jurandi prosequitur S.Th. es per
execrationem. Et in boc juramento inducitur creatura aliqua , ut ιn
qua Divinum judicium exerceatur . Et sic solet homo jurare per caput Dum , aut per lium suum , aut per aliam rem , quum diligit: sicut oe Apostolas juravit a. ad Cor. I. dicensis Ego testem Deum invo- eo in animam meam is . Leuod autem Ioseph per fatalem Pharaonis
jaravit, utroque modo intelligi potest: vel per modam execratisvis , quasi fatalem Pharaonis Obligaverit Deo : vel per modum contesatio nis, quasi contestando veritatem Divinae jusitiae , ad cujus executionem Principes terra constituantur. Ita S. Thomas rem hanc ex ponit .
XVIII. S militer, ne ex illis Christi verbis Ego autem vico vobis, non jurare omniu), deducat aliquis, omnino non licere, idem S.Thomas dicta q. 89.art. a. ostendit, Iuramentum secundumst esse licitum & honestum s tum ex origine, quia est introductum ex fide, qua homines credunt, Deum habere infallibilem veritatem , & universalem omnium cognitionem & provisionum . Tum ex fine, quia juramentum inducitur ad justificandos homines, Nad finiendum controversias, ut dicitur Hebr. 6. Juramentum au tem cedit in malum ei, qui male utitur eo, idest line necellitate,&cautela debita . Et ibidem ad r. inducit S. Augustinum L.de Mendacio cap. I s. dicentem: Apogulus is Epipolis suis Draus ostendit ,
123쪽
quomodo aeripiendum esset, quod dictum ess ,, Dico vobis non juram re omnino se e ne scilicet jurando ad facilitatem jurandi perveniatur, ct ex facilitate jurandi ad consuetudinem , ct d consuetudine in per jurium decidatur: Et ideδ non invenitur jura e nisi scribens, ubi con Aderatio cautior non habet linguam praecipitem. Ita ex S. August. S. Thonus qui dictaq. 89. plura alia de Juramento resolvit, quae Lectori videnda relinquo s Cum rei praeientis solum sit statuere, quod jurare per creaturas Elcestitarum more non liceat.
De Theodotianis seu Theodotiis .
I. A UCTOREM hujus Sectae, a quo nomen accepit A errorem, o S. Augustinus Haeresii 33. Theodotionem appellat. Ata. S.EpiphaniuS FLeres s , Theodoritus L. a. Heret.Fab., Auctor Append. ad Lib. Praescript. Tertulliani c. sa. , & Eusebius L. F. Hist. c. 28. eum vocant Theodotum. Theodotus iste de quo 1upra cap. 26. F. I. n. s. aliqua dixi Patria Byrantinus , arte Coriarius , proselIione Christianus, literis apprime eruditus fuit. De hoc Epiphanius: Theodotus, inquit, iterum nescio quis emersit, velut appendix quaedam illius haeresis, quam Alogorum nomine comprehen-idimus , quae Dannis Evangelium , ct Deum illum Verbum , quod is principio ibidem fuisse dicitur , nec non O Apocabom respuit.
A quo Theodotiari nomen acceperunt ... Theodotus igitur iste Dea tio oriundus, quae bodie Constanti polis dicitur, arte Coriarius erat, homo apprime literis eruditus. Theodoritus vero ait: Etiam Ne dotus Erlautinus Griarius, idem cum eo Artemone in sentiem alii
sodalitati praefuit. Theodotus autem iste alius fuit a Theodoto Argentario, qui Coriarii potius discipulus fuit. Sic enim apud Eu1ebium L. s. c. 28. imitur de Asclepiodate, & Theodoto Argentario : Ambo autem discipuli erant Theodoti illius Coriarii. II. Causa desectionis Theodoti Coriarii fuit, quod vigente persecutioue captus, & a Judice interrogatus Christum negavit: cumque de hoc argueretur, in sui excusationem dixit, se hominem negasse, non Deum, atque inde Christum elle purum nominem effutire coepit. Ita de Theodoto S. Epiphanius citato loco: , ' inquit, cum aliis plerisque ineaute perferatione compreben a s quae
124쪽
mrm verδ ea perscatio fuerit nondum comperi fed tum ab C; bis Praefecto cum pluribus correptus, eum de omnibus quaesitio ob Chri nomen baberetur , caeteri siquidem Dei famuli reportata victoria cad-ἰese praemium confecuti sunt, maroris pro Chriso perfuneri: At ille Christum negans , σὰ scopo veritatis excidens, transgressor est faeyus. γε ex re cum probro omnium appetitus pudorem fusinere non posset, relicta patria , profugus Romam contendit, ct illic habitavit .
Sed ct Romae 4 quodam agnitus in eandem ignominiam incidit seum qui illum ob iusiguem eruditionem noverant, ob id eum inrufa-frrent, quod homo excellenti doctrinά praeditus ὰ veritate excidisset. diuare adfui excusationem vanum dogma commentus es, atque ita jaeiare coepit. Ego , inquit, non Deum negavi , sed hominem . D- terrogatus , quem demum hominem e Gripum , inquit, hominem nega:i . Hine praedicaudae falsae hujus opinionis occasiovem accepit, uter Theodotiani , quorum ille auctor extitit, qui nudum homiuem esse Christum asseruut, atque ex humano femine genitum. Hactenus
Epiphanius. Ill. Ita hac desectionis Theodoti Coriarii causa conveniunt: Auctor Appendicis ad L. de Praescript. c. s3. Accedit, inquit, hir eodotus haereticus Ozautinus, qui postia qu)m pro orasti nomiue compresensus Negavit , in Chrisum blasphemare non destitit s doctrianam enim introduxit , qua Christam semiuem tantummodo diceret , Deum autem illum negaret: ex Spiritu quidem Sancto Natum, ex Virgine , sed hominem folitarium atque nudum, nulla alia prae caeteris , nisi sola justitia auctoritate. In quo ab Epiphanio solum disesciuit , quod Christum non ex humano semine, sed ex Spiritu Sancto ex Virgine natum , Theodotum asseruit se dicit . Quod &Theodoritus I.ib. 2. Haeret. Fab. in Artemone Theodoti in errore socio allerit. S. Augustinus L. de Hatres. c. 33. Theodotiani d Theodotione in Maurina edit. Theodoto quodam instituti , hominem Iantummodo Christum asseruerant . Duod dicitur idem Theodotus propterea docuisse, quia in perfecutione lapsus iso modo fe casus sui devitare putabat opprobrium, si nou Deum negasse , sed hominem vi
. Damascenus etiam Haeres s . Theodotiani, inquit, d Theodoto Coriario Ozantino dicti. Hic graecis artibus apprimὰ in titutus cum aliis quibusdam in ea, qua tunc saeviebat, persecutione, compreheΠ-fus , cum socii ejus omnes propter Deum martyrium subiissent, Memfolus Duravit. Ob idque probris appetitus,id excogitaviit, ut Chrisum nudum esse bominem assereret, ne erimini sibi verteretur, quod Deum abnegasset. Fere eadem resert Philaster Haeresii so.
125쪽
IV. Cum ergo, ut supra cap. 26. g. r. indicavi, Theodotus iste errorem suum primus Romae quidem evulgare coepisset, Victortum Romanus Pontifex, novitate commotus, cum Romana praesertim Ecclesia ab Apostolis usque ad ea tempora Christum verum Deum & hominem illibate consessa fuisset, ut apud Eusebium L. f. Ilist. c. 28. ostendit ignotus Aucior quem Cajum este putat Photius Cod.48. , Theodotum ab Ecclesiae communione ejecit. Idem refert Theodoritus L. a. Haer. Fab. dicens : Eam beati mus Victor
Romanorum Episcopus abdicavit O excummunieavit, eum utique decreta Ecclesiae conatus esset adulterare.
U. Cajus, seu quisquis sit Auctor apud Eusebium Lib. s. c. 28., postquam dixit, Theodotum ob prava dogmata quae Romae spargebat, fuisse per Victorem ab Ecclesia ejectum, subjungit: Aede Visiore quidem ita res se babet . iam cum decem annis sacerdotium administrasset, Zeplarium ei successur substitutus es anno Principatus Sevieri circiter nono. Ex hoc certum quidem fit, Theod tum sub Victore jam factum naereticum errorem suum Romα seminalle, sed aeque incertum manet tempus, quo in persecut Onelapsus haeresim evulgare coepit: & adeo incertum , ut Epiphanius ipie illi aetati vicinior dicere non erubuerit, se nescire in qua persecutione lapsus fuerit: Iuaenam Oerὸ baee pe secutio fuerit, noudum comperi. Ita Haeres. num. I. Non enim tuille persecutionem sub Severo contendunt aliqui: quia haec excitata fuit anno Imperii esus decimo, qui secundum aliquos fuit annus Christi ao a. , quo anno Victor jam obierat: unde si in hac persecutione Christum Theodotus negas let, non potuisset suam ii resim Romae pandere
sub Victore sed sub Lephyrino, contra ea qu e supra ex antiquis retuli. Censent er3o alii, Theodotum probabiliter primo mille lapsum in persecutione sub Marco Aurelio Commodo Antonino, qui post anu. Christi i8o. Imperium suscepit. Sub hoc enim Principe adhuc in Christianos pereecutio alicubi saevitia Praesulum
continuavit, Sc anno I 87. Romae aliqui martyrium passi legau tur . Unde aliqui lapsum Theodoti, & ejus haeresis initium con signant anno Isa. ia ultimo imperii Commodi. Mihi tamen i lius videtur cum Epiphanio repetere: quaenam fuerit persecutis., in qua Theodotus Christum negavit, nondum fauem certo com
VI. Hujus Theodoti Coriarii discipuli fuerunt Asclepiodotas seu Asclepiades, & Theodotus alter Argentarius , de quo ini
sermo erit. De his Caius apud Eusebium l . h. s. c. 28. hoc factum narrat: Erat quidam mi aliis nomine , confessὸr, qui non ita pν idem , sed nostra aetate vixit. Hie forte in fraudem in EZiu es ab Ascle
126쪽
piodoto , ct altero quodam Theodoto Argentario . Ambo autem istifcipuli erant Theodoιi illius Goriarii, qui prιmus ob hanc dotirinam, seu potius infantam is Victore , ut dixi, tunc temporis Episcopo , ab Ecclesiae communione remotus est . Hi persuaserunt Natali , ut accepto falario haeresis illius Episcopus erearetur , eE scilicet conditione ,
ut menstruos centum quinquaginta denarior ab illis acciperet. Socis
tus igitur aliorum partibus , saepὸ ὰ Domino corripiebatur in somnis. Clementissimas enim Deus , Dominus noster Pesus Chrisus, oum qui pisonum suarum tesis extiterat, perire extra Ecclesiam nolebat. Sed eum nocturnas ejusmodi visiones negligeret Natalis, ut id honore primae apud illas Sedis , ct turpis lucri cupiditate quae multis momtatibus exitio est inescatus, tandem 4 Sanctis Angelis per totam noctem farris e us, ct gravi me verberatus es. Adeo ut primo diluculo consurgens, saccum induerit, O cinere conspersus confestim eum lacrymis ad pedes Zephdirini Episcopi scis abjecerit, non folum Cleri, verum etiam fecularium vestigiis adobtutus ; ct Chrisi miseri cordis Ecclesiam ipsam quoque misericordem fletibus suis commiseri atque concusserit. Multisque preeibus Uus , ostensis etiam vibicibus plagarum , quas pro Chrsi confessione pertulerat, vix tandem ad commauionem admissus es . Haec narrat etiam Theodori ills L. a. Haer.
Fab. in Theodoto. VII. Quis hujus Theodoti Coriarii fuerit exitus, ignoratur. Duratio haeresis sub ejus nomine brevis, ut Epiphanius saeres. s num. i. dixerit: γam vero sine hodie superses haec haeresis, plane nescimus : quae quidem librorum monumentis ad nostram memoriam commendata ad nos pervenerunt, ea narrabimus. At licet Theodotianorum nomen brevi extinctum fuerit s error tamen superstes diu
mansit. Illum enim proprium sibi fecerunt Paulianistae a Paulo Samosateno edocti, quos postea secuti sunt Ariani, & nostris temporibus Sociniani.
I. D Raecipuus Theodoti A suorum error ex dictis fuit, quod
L Christum purum hominem esse volebant. Quem errorem cap.ε. s.3. in Cerintho, & c.8. s. a. in Ebione supra refutavi. An Vero eum ex humano semine, an de Spiritu Sancto conceptum asseruerint f hoc secundum ut dixi asserit Auctor Appendicis ad Lib. Praescr. Tertuli. s primum vero dicit Epiphanius. Utrumque tamen verum esse potest, cum Theodoti discipuli s quae errantium indoles est in erroribus non convenirent. Ut enim apud Eus
127쪽
bium L. s. c. 28. saepe laudatus Auctor ait: Si quis exemplaria Morum undique conquisita simul inter se contulerit , iuveniet profecto illa inter se plurimum dissentire . Quod & Theodoritus 1aepe citato loco repetit dicens : Sed aliter quidem Theodotum, aliter vero Asclepiadem, ct aliter Hermophilum, aliter verδ fecisse Apollonidem . diuin etiam unumquemque eorum Da propria correxisse, ade) ut exemplaria plurimum inter se dissentirent. II. Eo autem temeritatis devenerunt, ut Sacras Scripturas in iis maxime quae eorum erroribus adversabantur, adulterare &ad suum dogma trahere conarentur. Quod laudatus Auctor apud Eusebium L. s. c. 28. detestatus : diuantae porrδ, inquit, audaciae sit ejusmodi facinus , ne suos quidem ignorare credibile est. Aut enim Sacras Scripturas a Sancto Spiritu dictatas esse non credunt , ac proinde infideles sunt: aut semetipsis Spiritu Saathro sapientiores esse existimant, ae proinde quid aliud funt, quam Daemoniaci e Quae Theodoritus confirmat. Quae vero Sacrae Scripturae loca suo errori favere putabant, ea retinebant. Unde Philaster Haeres. so. Isti , inquit, utuntur capitulis Scripturarum , quae de Christo veluti
de homine edocem ; quae autem de Deo dicant, ea verὸ uou accipiuut.
Unde Epiphanius Haeres. 14. de Theodoto ait: Luae ad erroris sui patν ociuium accommodata reperit, non custo ac sincero mentis judicio , sed ut impietatis suae Apeciem aliquam ct colorem quaereret, undique accersia collegit. III. Contra hunc errorem, Christum clara nudum hominem asserentem , plura eslent dicenda ; quia tamen dum agerem contra
Cerinthum & Ebionem ea protuli, ideo ne inutiliter eadem repetam,ad ibi A alibi etiam dicta Lectorem remistb, ea solum hic refellam ex Epiphanis, quae Theodotus in sui erroris patrocinium
adducebat. Primo ergo utebatur illo Domini dicto Joann. 8. v. M. Nunc autem quaei itis me tuterficere , bominem, qui veritatem vobis locutus fum . Cui Epiphanius num. a. merum, inquit, quod is eodem loco orisus usurpavit, infelix ignorat ,, Veritatem quam audivi a Patre meo is : xxibus Patrem Dum appellat Deum, non hominem utique . Nam si ab homine illud auit et , nequaquam veritatis testimonio gloriaretur, ut ab hominibus meritatem se accipere diceret. Sed ideo ista dixit, ut esse se Deum of tenderet, a Patre initio Muirum , hominemque nostνε causa faeium ; itaque quod ad caruem alti uet , interfectum, ut Divinitate perpetuo viveret. S. Augustinus quoque Tract. 4a. in Ioannem ad illa verba Duaeritis me occidere hominem, in persona Domini ait: Nou dico filium Γιi , non dico Deum, non dico Verbum, quia non moritur Μ
128쪽
Verbum : Me dico quod videtis, quia O quod videtis potestis occidere , O quem non videtis ostiendere. Porro quia Judau gloriabantur Patrem se habere Deum, respondit eis Jesus v. 42. Si Deus pater vester es et , diligeretis utique me : ego enim ex Deo processi ct veni :neque is me ipso veni, sed ille me misit. Ex his idem S. Augustinus.
sic infert: Ergo ab illo processi ut Deus, ut aequalis, ut Filius uni-eus , ut Verbum Patris : O Cenit ad nos, quia Verbum caro factum es , ut habitaret in nobis: Adventus ejus, humanitas ejus: mansio ejus , Divinitas ejus: Divinitas ejus qu3 imus : humanitas ejus quaimus. Nisi nobis fieret, qua iremus, numquam ad illum manentem perveniremus. Ita S. Augustinus.
IV. Addebat, inquit Epiphanius Theodotus nullum se in eo
peccatum habui e , quod Chrisum nega et , quandoquidem ita Chrisus ipse locutus es Matth. I a. v. 3I. Omnis blasphemia remitte- ,, tur hominibus , dc qui dixerit verbum in Filium hominis remitis tetur ei. Qui autem blasphemaverit in Spiritum, non remiti
,s tur ei,, . Respondet tamen Epiphanius: Sed nimiram miserri mus homo non intelligit , orsum Dominum, cum eorum qui in feolim contumeliose fuerant ad paenitentiam sese traduxerant, cou-frmare salutem cuperet, ne ullam adversus eos paeuum consitueret , pro sua incredibili humanitate ac clementia oracuIum illud edidisse. xuod autem nonnullos fore cognosceret, qui is Spiritum Sanctum insurgerent, ac blasphemiis appeterent i quique ad feretilem condiιionem redigerent O creatum atque d Dei natura alienum esse dicerent , quo hunc errorem excluderet, adjecit is Qui autem blasphemaverit ,, in Spiritum Sanctum, non remittetur ei neque hic neque in fu- ,, turo seculo ,, . In quo non eos qui se blassi emarunt laudare voluit'. sed prae cientiam suam bremanitatemque monsravit, quae eorum, qui
se blui bemiam paenitentiam fuscepi ent, sabiliendae saluti consuleret. Etenim in alio loco dixit Lucae I a. v. s. is Qui negaverit ine,, coram hominibuS, negabitur coram Patrc meo M. Item is nega
,, bo illum M. Contra Qui me consessus fuerit, confitebor ipsum se coram Patre meo Hactenus Epiphanius . Quomodo ergo allerere ex testimonio Christi poterat Theodotus, se non peccalle Christum negando, quando Christus ipse dicit, se qui eum negavit negaturum e aut quomodo sibi blandiri poterat de venia, qui
crimen suum nova ac poenitenti conseisione non delevit, sed in negatione contumax perstitit e Si Petrum negantem secutus fuit, cur non fuit etiam iecutus poenitentem e
V. Cur autem Christus dixerit, peccatum in Filium hominis remiisionis capax este, secus vero peccatum in Spiritum Sanctum, hoc fuit, quia illud ex ignorantia, istud ex pura malitia procedit. Ita Di sitirco by Cooste
129쪽
Ita exponit S. Hieronymus in cap. I a. Matth. dicens: stri verbum dixerit eontra Filium hominis, scandalidatus carne mea, ct me hominem tautum arbitram , quod Mius sim fabri , ct fratres habeam γ cobum ct Yoseph ct radam : cst homo vibrator , ct potator visi sim ,
talis Uiuio absque blasphemia, quamqπam cuψε non careat erroris , tamen habet veviam propter corporis vilitatem. Ius autem manifeste ivtelligeus opera Dei, quum de virtute negare nou possit, eadem ,
simulutus invidia, calumniatur, ct Christum Deique Verbum , di opera Spiritus Saufii dicit esse Beelzabis, si non dimittetur, ne- iis praefenti feculo , Neque is futuro . H.ec Hieronymus. Quod maxime dicere poterat Christus de Scribis & Phariseis, quos ali quebatur, & quos praesciebat in blasphemia usque ad finem fore perstituros. De peccato in Spiritum sanctum quomodo sit irr mi ili bile agunt Patres oc Expositores. Videri potest, si placet S. Thomas a. a. q. I art. I., ubi exponit quid sit peccatum in Spiritum Sanctum,&art. f., ubi exponit quomodo sit irremii sibile.. VI. Tertio arguebat Theodotus ex illo Deuteron. I 8. U. I s. Prometam de gente tua di de fratribus tuis sicut me fuscitabit tibi Dominus Deus tuus: iuum audies. Dibus Moyses de Christo pra nunt at fore de gente lua de fratribus suis sicut se ipsum : atqui Moyses purus homo erat, non Deus s ergo qui a Deo suscitatus
est Christus, lite non Deus erat, sed homo, utpote a J udaeis ipsis
oriundus, sicut ec Moyses. Respondet Epiphanius num. 3. Nescit impius ille defertor Theodotus , quum egregie unaquaeque ditrio fus eautione munita sit. Nam quὸd e fratribus illum Dominus excitavit, eo referendum est, qu)d a Maria sit genitus: quo feno illud accipiendum es,, Ecce Virgo in utero habebit, & pariet filium : Virgo inquam manens, in utero habebit, non ex viri femine I fliumque pariet, faetum utique earne praeditum ct a Virgine genitum. Ad Me Nomen ejus vo- cabunt Emmanuel, quod interpretatur nobiscum Deus,, . Est enim homo Deus a Patre, Nulla neque principio, neque tem're geni tus , ct ex Maria factus homo , quatenus carne praeditus advenit. VII. Opponebat quarto Theodotus, Lucae I. v. 3 s. dici ab Angelo nuntiante Mariae Christi conceptum Spiritus Sanctus su perveniet is te, non vero Spiritus Domini erit in te : ex quo inferebat, eam non habuisse in utero Deum, sed purum hominem , licet Spiritu Sancto superveniente conceptum. Attamen ut bene notat Epiphanius stolide discurrit. Debuillet enim advertere ea quae idem Angelus prosequitur, nimirum : Et virtus Altissimi obumbrabit tibi: ideoque quod nascetur ex te Sanctum, vocabitur
Filius Dei. Ubi illa causalis Ideoque demonstrat, quod ille qui in
130쪽
DE THEODOTIANI S. II sperveniente Spiritu Sancto & virtute Altissimi obumbrante ex ea
nasciturus erat Sanctus, non erat purus homo sed simul Altissimi Filius : Verbum nempe ab aeterno genitum, quod ex ea carnem sponte sua esset sumpturum. Et propterea non dixit Spiritus Sanctus erit, vel ingredietur in te : ne putaretur , quod Spiritus Sanctus, non verbum & Filius Dei ex ea carnem sumsisset. Dixit autem Spiritus Sanctus superveniet in te, ut indicaret, hoc Filii Dei ex ea carnem sumturi Sacramentum, non viri, sed solius Spiritus Sancti opera fore perficiendum. VIII. Opponebat quinto varia Scripturae loca, quibus Christus homo dicitur . Et primo illud Isaiae s3. , ubi de Christo dicit v. a.
Vidimus eam ct non erat aspectus, O desideravimus eum : Despectam ct noetissimum virorum, virum d6lorum M. Secundo, illud Apostoli I. ad I imoth. a. v. s. Unus enim Deus, unus O mediator Dei ct hominum homo orsus yefas. Sed prasatis locis, ut observat Epiphanius, probatur utique, Christum fuisse hominem, quod Catholica Fides confitetur , non
tamen ostenditur, eum simul Deum non fuisse: imo contrarium evincitur. Italas enim eum describit hominem abjectum , virum dolorum, qui dolores nostros portavit, vulneratus est propter iniquitates nostras , sed postea v. 8. subdit: Generationem ejus quis eηarrabit e Si homo nudus est et ex Maria genitus, illius utique generatio enarratu facilis esset. Sed quia ipse Joann. 8. v. s8. asseruit : Amen amen dico vobis, antequam Abraham fieret, ego fum. Testatus fuit, se ante generationem ex Maria, qua carnem sum ret, alia generatione jam ante Abraham,ex quo secundum carnem prodierat, extitisse s qua autem, nisi Divina & aeterna a Patre, de qua S. Joannes c. I. Propterea non dixit antequam Abraham fieret ego fatius fum, sed ego sum s quod proprium Verbi est , a quo
omnia tacta sunt, ipsum vero a nullo est facium, quia Deus est, qui solus dicere potest: Ego sum qrifam. Exodi 3. U. I Nec oppositum sentit Paulus. Imo mentem suam magis aperiens Rom. 8. v. s. Nam etsi , inquit ,sunt qui dicuntur Dii, sive in Caelo sive in terra is aidem Dut Dii multi ct Domini multi nobis
ramen suus Deus Pater ex quo omnia ct nos is sitam : ct unus Domi-
s ysius orsus per quem omnia O mi in ipsam . Igitur si Christus est per quem omnia, & nos per ipsum: nudus prosecto homo de
Maria natus censendus non est.
IX. Praeter errorem, quem in Theodoto ex Epiphanio, The dorito, & aliis supra retulimus, quo Christum nudum hominem
fatebatur, alii, ut c. 26. g. I. n. F. indicavi, Catholicae veritati
contrarii ipsi a guntur, quos refert etiam Gulielmus Cave in Hist. Diqitigod by Corale