장음표시 사용
181쪽
tanti mihi, di intolerabiliter animo Quanti, quidnam agere deberem de miserandis fratribus, qui vulnerati non propria voluntate , sed Diaboli faetientis irruptione, adbuc usque, Me es per singam temporum feriem Geutes, poenas darent: ecce ex adverso obortus es alius hostis , ct Vsius paterva pietatis adversarius haereticus Novatianus , qui uon tantum, ut tu Evangelio significatum es , sicut Sacerdos, vel
Levites jacentem vulneratum praeteriret, sed iugeniosa ac nova crudelitate fauciatum potius occideret, adimendo spem salut/s , denegando misericordiam Patris, respuendo paenitentiam fratris . Quod verus Cyprianus videtur supponere Epist. sa. ad Antonianum tum
Epist. 37. ad Cornelium. Verum sive Novatianus lapsis spem ademerit obtinendi veniam a sola Ecclesia, ei potestatem ad hoc denegando, sive etiam a Deo, haereticus & contra Deum luit blasphemus, ut statim ostendam . IV. Eo usque autem processit Novatiani feritas, ut non solis in idololatriam, sed etiam in alia crimina post Baptismum lapsis spem omnem veniae saltem ab Ecclesia obtinendae eriperet , hae enim potestate Ecclesiam spoliabat: An vero ad omnia delicta, an solum ad graviora, puta moechiam, adulterium, homicidium& similia, dubitatur. Censent aliqui, Novatianum cujusque peccati dimittendi facultatem ab Ecclesia abstulille, Novatianos autem ut invidiam declinarent, hanc distinctionem excogitasse. Sed ut ut res fuerit: Epiphanius Haeresi ς9. num. a. generaliter dicit , Novatianum dixiste: autem post Baptismum delinqueret, uullam erga eum misericordiam adhiberi posse. S. Cyprianus, a quo Epist. 37. ad Cornelium Novatianus appellatur misericordiae εὐ- sis, interfector paenitentiae , doctor superbia, veruatis eorruptor , proditor earitatis: & Epist. 67. ad Stephanum de Martiano Arelatensi, qui Novatianis se adjunxerat, ait: Tecens haereticae praesumtionis duri mam pravitatem, ut fervis Dei paenitentibus oe doleat bus , ct ad Eecissam Iacomis ac gemita ct dolore pulsantibus , Dis nae pietatis O leuitatis paternae solatia ct subsidia sandastur, seoad fovenda vulnera admittaniar vulnerati, sed sine spe pacis ct eommunicationis relicti ad Iuporum rapinam, praedam Diaboli proj ciantur . His Cyprianus ostendit, quibuscumque peccato obstris ctis veniae clausam apud Novatianos fuisse januam. Sed & Pacianus Epist. a. ad Sympronianum ait: Tractatur
omnis Novati oram, quem ad me confertis undique propositionibus
desinatis, SImproniane frater, Me eotinet a quod post Baptismum
paenitere non liceat: quod mortale pereatam Ecclesia donare non pose
sit, imὸ quod ipsa pereat recipiendo pereantes. Imo & Asclepiades Secta dc ipse Novatianus apud Socratem Lib. 7. Hist. c. as. Attic
182쪽
ei objicienti: Novotianos minime probo , qui ob istia delicta uicos deommunione excludunt. Respondit: Praeter facrificiam idolorum . funt O alia multa pereata ad mortem , ut loquuntur Scriptura , prompter quae vos quidem Claricos , nos Peris etiam laicos a communioue removemus , soli Deo potesatem condonandi illis retinquentes.
V. Verum quocumque modo Novatianus & sui astererent, peccata aliqua elle irremissibilia, injurii &blasphemi erant in Deum, qui Divo Paulo testante ad Ephes. a. Dives es in miser
eurdia ... ct tarm essemus mortui peccatis convivi cavit nos in Chri so M. Et D. Petro Ep. a. c.3. n. s. Nolans aliquos perire, sed omnes ad paenitentiam reverti. Qui per Ezechielem cap. 33. v. II. dicit: Nolo mortem impii, sed ut convertatur impius d via Da ct vivat.
Qui David adultero, qui Ninivitis poenitentibus repercit: qui denique sie dilexit Mundum ut Filium suum unigeritum daret ut omnis qui eredit tu eum non pereat, sed habeat vitam aeternam: non enim misit Deus Filium Dum is mundum ut judicet mundam sed ut DBetur mundus per ipsum . Ita Christus ipse loquitur Io. 3. v. I 6. & I7. . Et hoc praecipue de Mundo peccatis involuto dixit Matth. s. v. II. Non enim veni vocare jusos, sed peccatores: quod repetit Lucae s. v.3I. Non egeat quifamout medico , sed qui male habent: non veni Queare justos, sed peccatores ad paenitentiam. Propterea neminem ad se contrito corde venientem peccatorem rejecit, sed omnes a
solvit, omnibus peccata dimisit, ut mulieri peccatrici, Petro eum abneganti, Discipulis omnibus eum in pastione deserentibus, LM troni secum in Cruce pendentis & pro crucifixoribus ipsis, ut tan tum peccatum eis dimitteret, Patrem suum rogavit. Nec solum ad se venientes peccatores suscepit, sed eos sponte vocavit ut Lacchaeum, ac Matthaeum s ideoque se Pastori alsimilavit, qui nonaginta novem Ovibus relictis, ad qu.erendam unicam quae secesse rat, sponte procellit, protestatus ea inventa se magis gaudere , quam sit pra nonaginta novem justis, qui non erraverunt, bc non indi3ent poenitentia Matth. I 8. v. D. Lucae I s. v. 7.: ubi etiam hoc explicat parabola Patris, de redeunte filio prodeo ac desertor specialiter exultantis. VI. Haec aliaque suae misericordi. e signa, dum nobiscum ver saretur in terris Christus per se ipsum exhibuit : Reversurus autem ad Patrem, eamdem plenam indulgendi facultatem, vel noni,dulgendi, prout ipsi judicaverint, iis quos vice sui relinquebat, indullit. Hanc primo promisit Petro, quem loco sui Pastorem ACaput Ecclesiae constituit Matth. 16. v. I9. Et tibi dabo claves Rogni C: Ioram. Et quodcumque ligaveris super terram erit ligatam tu artis, quoriumque solveris super terram, erit solutum b
183쪽
3 Caelii. Hanc in caeteris Apostolis contulit Ecclesi cap. I 8. U. 8. Amen dico vobis : Isaeumque alligaveritis super terram, erunt Iigata di in Caelis, ct quaecumque solveritis super terram, erunt βω- ta ct in Caelo. Hanc specialiter quoad remittenda vel retinenda peccata post resurrectionem confirmavit Joann. a a. v. 23. dicenS:
morum remiseritis peccata remittuntur eis . di quorum retanueritiν,
retenta funt. Hac plena potestate solvendi Sc ligandi, remittendi,& retinendi sibi concessa a Christo usa semper est Ecclesia , aliqua
peccata condonando, aliqua retinendo, nec prius, quam publica impleta poenitentia remittendo: ideoque sicut schisma Novatianorum rejicit, nolentium lapsos quacumque poenitentia exacta esse admittendos s ita schisma Felicissimi eos etiam nulla peracta pCenitentia admittentis, detestatur. Quid ergo ad haec Novatiani e VII. Dicent,ademtam este Eccletiae hanc facultatem erga eoS,
qui post susceptum Baptismum fuerint lapsi, vel aliquo gravi crimine onerati. At hujus inodi absolvendi baptietatis a quocunque crimine facultas, a quo Ecclesiae eripitur, nisi a Novatianis e AChristo certe non s quin potius ipse illam Ecclesiae concessit erga eos qui Ecclesiae subditi essent: nemo enim judex auctoritatem habet solvendi aut ligandi, nisi eos, qui suo Tribunali sunt subditi. Quomodo autem homines fiunt Ecclesiae subditi, nisi per Baptis- mum' Imo in eos, qui Baptismo Christi incorporati sunt, magis manifestari debet ejus bonitas & clementia: sic enim ipse protestatur Matth. I s. v. 24. dicens : Non sum missas nisi ad oves qua perierunt domas Israel. Et Matth. Io. v. 6. ad eas mittens Apost los: Ite potius , inquit, ad oves quae perierunt domus Israel. Si ergo pr.ecipua cura Christi fuit salvare oves, quae perierant domus
Israel, & ad eas specialiter misit Apostolos s minoris curae illi erunt, qui per Baptismum sui facti sunt, ut pro eis si ceciderint
nullum adsit remedium' Non ita certe intellexit Petrus qui Act. 8. v. II. Simone Mago jam bapti ato,gravissimi tamen criminis reo, pro nisit a Deo veniam, si poenitentiam egisset: Paenitentiam itaque age ab hac nequitia tua: ct rogo Deum , si forte remittatur tib haec cogitatio cordis tui. Non ita intellexit Paulus , qui Corinthium illum jam baptigatum, quem ob publicum incestum I. Cor. s. v. s. Satanae tradideyat, idest communione privaverat, postea a.Cor. a. v. 7. poenitentem ipsum suscipi julsit. Ita Philaster Haeres. 8a. Paulus, quem abjecerat eum fuscipi post tempus jubet. Amissionem itaque dignitatis postaut perpeti talo, non detrimentum fatalis . Qii bus allud i ad canonicas poenitentias, quibus tunc su iciebantur talium criminum rei, qui tamen a spe salutis omnino non exci
184쪽
VIII. In contrarium opponebant Novatiani dictum Pauli Hebr. 6. v. . Impossibile es eos, quisemel funt illuminati, gusaverunt etiam donum caeleste, participes facti sunt Spiritus Saucti ; gustaverunt nihilominus bonum Dei verbum , virtutesque feculi venturi , O prolapsisuni s renovari ad paruitentiam, rursus crucingentes sibimetipsis filium Dei, ct ostentui habentes. Et cap. I . v. 26. Voluti tarie enim peecantibus nobis post acceptam nutitiam veritatis, jam non resiuquitur pro peccatis bostia. Ex quibus inserebant, lapsis post Baptismum nullum supereste salutaris poenitentiae locum. IX. Respondet S. Epiphanius H. Precis. n. a., Paulum in primo textu loqui de renovatione facienda per novum Baptismum: Nam reversi, inquit, qui semel renovati ceciderunt re vari amplius noupossunt. Neque enim nascetur amplitus Christus, ut pro nobis tu crucem agatur. Neque Dei Filium in cruces pendere quispiam potest , qui id altra perpeti nequit. Neque alteram quis usurpare sitionem potes, 'quod unus Baptismus sit, unaque renovatio. Verum horum omnium remedium flatim Apostolus subjicit, ut di Ecelesiae medicianam faciat, ct iuius membris consulat. Ait itaque v.f. M Confidi- , , mus autem de vobis, carissimi, meliora re viciniora saluti.,, Non enim injustus est Deus,ut obliviscatur boni operis vestri A. In quo vides, quemadmodum di instaurationem illam fecundam feri non posse omnino pronuntiaverit 3 neque tamen d fatale illos excluseris, quos peceati fui paruiseret: fod , saluti propinquos esse dixerit, ct Deum rectὸ ab iis fatiorum esse fusceptorem , qui debeiorum suorum absolutam paruitentium capessereut , seque aded couverterent ani
aeuamobrem cum Divisus sermo , tum Sancta Dei Ecelesia perpetuὸ paenitentiam approbat s non quod mollior ac dilutior sit, aut pigriores illos faciat, qui in illo stadio decurrunt i sed ut Dei gratiam humauitatemque non rejiciat, ac cujusque causae modum ac rationem consideret. Ut enim is, qui virginitatem amisit, quod ad corpus attinet , repraesentare illam nou potes, cum id minime natura patiatur: ita qui post Baptismum is majora quaedam crimina prolapsus est, pserinde ae qui virginitate excidit, fecundum babet in continentia eommendationis gradum: sic ille post Baptismum graviore obstrictus Icelere fecundum habet faritatis genus . Leuod tames cum xauta quanιs prius virtute minime conjunctumsit, non es tamen is consequendae vitae De ae salutis alienum. Igitur eorum, qui in capessenda paenitentia laborant, fructum ae praemium Divinus sermo non resecit. Hactenus
Epiphanius. X. Igitur qui post Baptismum in grave crimen lapsus semel innocentiam bapti alem amisit, eam quidem per poenitentiam
185쪽
DE CATHARIs sEU NovATIANII . Ipsamplius recuperare non potest, sicut nec qui semel amisit Virginitatem, per continentiam iterum virgo restitui potest . Sicut autemper posteriorem continentiam castus & continens fieri potest : ita per poenitentiam post lapsum Dei gratia justus &salvus effici potest . Et ideo D. Paulus dicit quidem semel lapsum per poenitentiam non posse innovari, dicit tamen, Deum non esse injustum . ut obliviscatur boni operis, idest poenitentiae illius. Et hoc quia
ut docet S.Thomas 3. P. qu. 48. art. I. ad s. Baptismus sper quent homo innovatur habet virtutem ex passione orsi, Hut quaedam spiritualis generatio cum spirituali morte praecedentis vita Statu
tum autem est hominibus semel mori se s Hebr. s. 3 ct femel nasci: er Heb femeι tantum debet homo baptiZari. Sed paenitentia habeι virtutem ex passione orsi, sicut Apiritualis medicatio, quae frequenter iterari potest. Ita S. Thomas . XI. Ad alterum Pauli textum ex Cap. xo. dico, Paulum ibi aperte loqui de lineticis, qui post acceptam notitiam veritatis deserunt collectionem, idest Ecclesiam: pro istis enim quamdiu
sic manent, non relinquitur pro peccatis hostia. Videant hoc N vatiani. De quibus & eorum errore cum locutus etiam sim Tom. I. in 3. p. Τrin. de Poenitentia Qu. I. Dub. I. s. a. s & insuper cum
ibid. q. Io. per totam de Poenitentia publica ejusque ordinibus disesuerim, ad ibi dicta Studiosum mitto. XII. Quia vero quamvis Novatiani nedum a fide lapsos, sed& moechos, adulteros, raptores, aliorumque criminum reos re
parationis poenitentiam incapaces esse dicerent, & contra Eccle-sam quae illos post poenitentiam recipiebat blaterarcnt, ipsi tamen omnes cujusvis criminis obnoxios, & maximae Ecclesiae re- helles , si eorum societati se se adjungerent, absque ulla praevit enitentia admittebant, ideo eos ita coarguit S.Cyprianus Ep. La. ad Antonianum: Nee sibi in Me Nisi haeretici blandioMur , quod se
dicant Idololatris nou eommauicare , quando sint apud illos ct fraud rores, di adulteri, qui teneantur idololatriae erimine , secundum Apo polam dicentem: Omnis fornicator, aut immundus, aut fraudator ,
quod es idololatria, uos habet haereditatem in Regno orsi ct Dei. Et S. Pacianus Epist. 3. ad Sympronianum Novatianos sic ad hominem premiti: Nos, inquit, in Gelesiam lupos recipimus, qui haeretisorum ora litamus λ Au potius Novitiani, qui eum ipse sint νapaees Iusti pauIὸ miseriores inicatas reformidant e Nos eo entimus molis , nos picem tangimus , nos tenebris cohaeremus , nos Idolo ct Benal jungimur e Bat illi qui Marsum, qui Nicosratam receperunt, caterisque ab Ecesesia recedentes lingua , manu, moribus inquinatos ἡNos cum adulter a σ furibus converimus s an ilii qui Novatum vitae
186쪽
suae ct capiti praetulerunt, qui post interceptam pecuniam pupillorum
atque viduarum , miseri parentis partus uxoris parricidam , non mora non paenitentem , verum etiam gloriantem e Haec quae Paciarinus in Novatianos, an intorqueri pollini in praetensos Reformato res , qui Ecclesiam cujus sunt desertores calumniis infamare non cessant, dum ipsi Luthero vel Calvino vel sibi metipsis adli erentes, veris sunt irretiti criminibus, judicet pius ac prudens. XIII. Et ne mendacem me quis accuset: ecce Lambertus Danaeus ex praetensiS Reformatis unus, qui cap. 38. de Navalianisi qui etiam se Catharos nuncupabantὶ agens, Catharorum Recentiorum causam suscipiens, ait se Posterior aetaς ad pr.egravaadam se bonam Sacrosancti Evangelii causam, homines vere Evingeli- cos infami Catharorum nomine calumniata est, quos eosdem se etiam Waldenses, Pauperes de Lis3duno, Arnal distas ab Ar-- naido quodam . . . Denique eos Tollepinos voca v i,,. H ec
Danaeus. Qui deinde dicit ex Novatiana haeresi illi cille venenum meriti bonorum operum addens se Recepta tamen est liac li ci esis,, dcrepetita interpolato nomine a Pelagianis: deinde a Papisiis
,, rei lata: quia Omnes hi meritum operum nostrorum detendunt,, . Ita Danaeus.
XlV. Cui breviter respondeo . Ad primum, quo Waldenses , seu Pauperes de Lugduno homines vere Evangelicos appellat, mei rata mirari: nam Evangelici erant, seu Evangelici nomen falso affectabant, sicut ipse Danaeus. Nam & ipsi de abstinentia a cibis in Quadragesima, de auriculari Consellione, de Confirmatione , de Romano Pontifice, de Sanctorum imaginibus, de Indulgentiis& aliis dogmatibus eadem cum Danaeo , & suis asserebant: dc propterea na Romana Synodo ut haeretici jure damnati anno IIIo. fuere , sicut in Tridentina Danaeus & sui. Unum tamen dicebant Waldenses, quod non puto a Danaeo ut Evangelicum probandum:
nempe, urente carnis libidine omnem camalem commixtionem,
tam inter viros, quam inter feminas esse licitam. Arnal distae autem multa in Deum creatorem blasphemabant: unde nescio quo modo Evangelicos ac suos appellare possit Danaeus. Quod vero secundo loco dicit, doctrinam de merito bonorum operum a Novatianis, seu Catharis liaustam, ad Pelagianos transiste, & a Papistis retentam esse, vel ex ignorantia, vel ex animo calumniandi procedit. Sibi enim arrosare meritum operum propriis & naturae viribus, Catharorum quidem & Pelagianorum audax praesumptio fuit : at meritum concedere bonis operibus
ex Christi meritis, & ejus gratia factis, doctrina Catholica semper fuit ab Ecclesia recepta, de a solis Luthero. Calvino & suis, fessis
187쪽
salsis principiis reiecta, ut ostendi in Vera Ecclelia Torri. a. p. I. art. 9.s&TOm. 3. in I. I. Trach. de Merito Justi q. I. Dub. a. Vere quidem ego dicere pollum, Danae uni & alios errorem negandi Ecclesiae auctoritatem, dimittendi peccata, contemnendi confimmationis Sacramentum, & Martyrum reliquias, a Novatianis accepisse. Sed haec satis.
Alia Novatianorum erroreI. I. D Raefato suo primario alios addebant errores Novatiani. I. Illicitas secundas nuptias asserebant, easque tam in maribus, quam in feminis ceu adulteria detestabantur s ideoque eos qui post Baptismum secundas contraxissent nuptias a sua comm nione arcebant. Hunc errorem in Montanistis supra Cap. 23. s.Φ.rmeci. Aliqua tamen hic adjiciam . De Calliaris ait S. Augustinus L. de Agone Christiano cap. 3I. Viduas fuas uri cogaui, μοι
Nubere non permittunt. Non enim prudentiores habendi funi, quam Paulus Apostolus, qui maluit eos nubere quam uri I. ad Timoth. s.
v. I 4. Ideoque Concit. Nicaenum Can. 8. Catharis, ut in Ecclesiam recipiantur, mandat scripto promittere, se aeque cum bigamis &cum lapsis communicaturos. S. Epiphanius Haeres. ys. num. dicit, ad secundas nuptias damnandas motos mille Pauli Epist. I. cap. 3. v. a. ad Timoth. scribentis : Episcopum irreprehensibilem esse
Drtere, uuius uxoris virum , continentem : similiter Diaconum &Presbyterum : cui respondet Epiphanius cujus verba quia valde favent sacrorum Ministrorum continentiae & caelibatui contra N vatoreS, per eXtensum referam ) : Ita enim, profecto sese res habet, ut post Christi in Orbem terrarum adventum, eos omnes , qui fecundum priores nuptias mortua uxore altera sese nuptiis illigarint, fas His a Dei disciplina reficiat: propterea quod ineredibilis es facerdotii honor ac dignitas . Atque istud tuum Sacro aueZa Dei Getesiacum omni provisione diligentiaque servat. xuis eum insper, qui adhuc in matrimonio degit, ae liberis dat operam, tametsi unius 'uxoris vir , nequaquam tamen ad Diaconi, Presbteri, Episcopi, aut 'podiaconi ordinem admittit s sed eum dumtaxat, qui ab unius uxoris consuetudines se eontinuerit, aut ea sit orbatus : quod in illis iocis praec u8M, ubi Ecclesiastici canones accurate servantur . Hactenus Epiphanius. mi subinde ostendit, quod si alicubi aliter
fiat, hoc hi non ex Canonum auctoritate, sed vel ex hominum ignavia, Vel ex necessitate, quia tot non inveniuntur qui populi. rim. VH. Par. II. Z mu Di siligod by Corale
188쪽
multitudini satisfacere possint. Persit deinde ostendens, Ecclesiam a Spiritu Sancto edoctam statuule in Sacris Ministris coni
nentiam, ut soli Deo penitus vacent ἡ & alia , quae omitto : tum quia rei presentis non sunt, tum quia de eis fuse e3i, tum in Uera Ecclesia, tum in Colloquiis Theologico-polemicis Claste r. II. Revertendo igitur ad praesens argumentum : secundas nuptias illicitas fecisse solos citharos Novatiani sobolem, censet Theodoritus Lib. 3. Haeret. Fab. cap. s. Imo hunc errorem solis in Phrygia morantibus tribuit Socrates Lib. .Hist. c. aa., addenS, eos qui in Occidente erant bigamos recepille, qui vero Constant in poli degebant absolute nec recepisse, nec rejecille. Nemo tamen praeter ipsum hac distinctione utitur: imo S. Epiphanius S. Augustinuet tum in L. de Hae res c.38. tum in L. de Agone Christ. cap.3I. tum Theodoritus citato loca omnibus Novatianis, seu Catharis
hunc errorem assingunt. III. Marib es, eoi umque Reliquias contemsisse Novatianos Alexandriae, reteri S. Eulogius apud Photium Cod. 28o. pag. I 6 II. Hoc facere , inquit, Novatianos Alexandriae contra Marores bluterantes . Comparuari autem in ultimυ Ddicii die non babebunt fui defensionem, nec aperire os, uec mυvere labra poterunt, quia hoc tempore conrra Christi Mar res linguam exacuerant. Et post pauca subdit: David de justificatis tribulatisve loquens ait se Custodit Do minus omnia olla eorum, unum ex hiς non confringetur ,, ostendit, ossa illa vitam dare posse , ct accedentibus medicinam praebere. Haec enim ipsa ossa, quae is Christo nuuc confersantur , sibi iuvicem unita auι- conjungentur, sir mercedem simul certaminum accipient M. Audiant hac moderni Haeretici, qui Sacra Martyrum olla cum Novatianis contemnunt.
IV. Ulterius in hoc versabantur errore, quod venientes, seu redeuntes ad eorum Sectam iterum baptigabant. Cum enim existimarent universam Ecclesiam esse corruptam, eo quod lapsos &peccatores ad communionem reciperet s inde fiebat, ut venientes ad eorum Sectam iterum bapti Zarem, reputantes nullum Baptis ma extra illam datum . Quare Dionysius apud Euseb. Lib. 7. Hist. cap. 8. de Novat iano ait: cui praeterea Dcrum Ia-er m obtiterat s emae ct confessonem q- Naptismum praecedit eventu. In stru
ctionem , α Cxiechi1 mos aliosque ritus aute Baptismum fieri id titos omittebat, ut dicam. Et S. Cyprianus Epist. 73. ad Juba j a
num : mistianur, inquit, simiarum more, quae tum homiΠra non Di, obmives tamen imitantur , tuli Ecclesiae Gathbliea auctoritatem sibi π veritatem vindicare, quando ipse in Ecclesia non sit: ἰ-moiadbae infuIer contra Eccisam rebelus cibosis ex riterit . . . . ino fiis
189쪽
in meis a baptizatos rebaptizandos furis extra Ecelesiam Novatianus existimat, 4se incipere debuerat, at prior extraneo ct haeretico Baptismo rebaptizaretur, qui ροs Gelasiam imis oe eontra Eeclesiam baptizandos foris opinatur. Quibus S. Cyprianus Novatianum reprehendit , non quod putaret, Baptismuin extra Ecclesiam collatum este nullum ; in hac enim opinione seu errore, Cyprianus ipse erat, ut ostendi Tom. a. in I. p. Tract. de Bapt. Qu.4. Dub. I. , sed quia suam Ecclesiam solam elle Catholicam ec veram praesum
U. Baptisma tamen Novatianorum in substantialibus cum Baptismo Cathol corum conveniebat , illud enim in nomino SS. Trinitatis, cujus fidem illisam custodiebant, conferre consueverant, licet aliquam fidei consellionem ante Baptismum , ut ex Dionysio dixi, larte omitterent f sicut nec Chrismatis unctionem in Baptismo praemittebant . Sic Theodoritus his verbis: Ii que qui ab ipsis tinguntur Sacrum Gri a nou praebeut. Hoc Danaeus ipse fatetur Opust. 38. quem morem dicit mille tunc in Ecclesia receptum ,, Et certe ex Fabriani Episcopi Romani actis Sc vita ,, discimus, ma3num tunc futile Chri1inatis in Baptismis usum , quando ille ipse praecepit quotannis confici, vetuit autem com- buri, 8c est in Can. Literis de Consecr. dist. 3. Idem apparet ex se Tertulliani scriptis. Sed quo Scripturae fundamento Patresse Chrisma in baptizando quaeso sanxerunt is e Ira spiritu haeretico claudit Danaeus. Si fatetur, Ecclesiam ab antiquis temporibus statuisse, ut Chrisma in Baptismo adhiberetur, δc eo ussis fuiste Patres , qua auctoritate ipse ac sui ritum hunc a Baptismo rejec runt ' An quia Scriptura id non praecipit e Sed Scriptura pnecipit tamen in his quae ad ritum pertinent obediendum esse Ecclesiae. VI. Nedum autem Chrisma a Baptismi collatione Novatiani explosere: 1ed 8c Sacramentum Chrisinationis seu Confirmationis prorsus Omittebant, nec baptiratis conferebant. Indicat hoc Di nysius supra relatus de Novatiano addens: Et Spiritum Sanuam penitiss ab illis fugat. Originem hujus omissionis a Novatiano ipso fluxille credendum est, qui ut ex Cornelio supra laudato apud Euseb. Lib. 6. cap. 43. retuli: Neque ab Episcopo eonsignatus es. Hoc autem signacula missimὰ percepto, quo tandem modo Spiritum Sanctam potuit cecipere e Hac ratione antiqua Ecclesia statuit, ut Nova-tiani ad eam venientes non rebaprigarentur quidem, sed tamen Manuum Impositione confirmarentur, vel Sacro Chrismate inungerentur . De manuum impositione χla loquuntur Nicaenum Can. 8., Laodicamum Can. 7. , & Constantinopolitanum I., & Innocentius I. De unctione etiam loquitur Theodoritus citato loco
190쪽
dicens ,, Quocirca eos etiam qui ex hac haeresi corpori Ecclesiae conjunguntur benedicti Patres ungi jusserunt ,, . In hac haeresi moderni Acatholici quoque convenientes,Confirmationem a numero Sacramentorum delent, ut Ostendi Tom. a. in 3.p. Tract. de Co
VII. De die celebrandi Paschatis concordes non erant. Aliqui enim contendebant, illud celebrandum esse cum Iudaeis Lu-n1 14. Martii in quamcumque diem incideret. Alii die Dominica sequenti cum Catholicis. Sive autem una, sive alia die celebraretur, pro re adjaphora habebatur, ut scribit Socrates L. f. Hist. c. aa. Tuamvis idem Socrates eodem Libro c. II. supponat, Novatianos in Synodo Par ensi statuitie celebrandum Pascha die I . Et hoc statutum Sabbatium quemdam ex Judaeo factum Christianum,S: Secta Novatianum, innovare conatum fuisse, aliis tamen ejusdem Sectae resta antibus, exceptis Novatianis Galatiae &Phrygiae idem cum illo sentientibus. VIII. Tande in Novatiani superbia, & animi duritie omnes
haereticos superarunt. Elatione obcaecati se solos puros ac mundos jactabant, caeteros velut immundos & corruptos contemnentes: ideoque, non rejecto tamen Novatianorum a suae Sectie auctore accepto nomine, aliud addidere : citharas , idest puros ac mundos se vocitantes: quo fiebat, ut caeteros tanquam impuros ad se accedere dedignarentur, ac duritie cordis, etsi humileS acroenitenteS, peccatores ad in itere recusarent: si1niles prorsus Pharisaeis, nec timentes maledictum a Deo per Isaiam c.6 s. v. s. in eos fulminatum : a ui dicunt recede a me , non appropinques mihi, quia immundus es : Uti fumus erunt 3s furore meo , ignis ardeus tota die ,
Scire nolentes quia Deus superbis resipit, humilibus autem dargrariam Jacobi Φ. v. 6. I. Petri s. v. s. & quod Domum superbo rum demυlietur Dominus. At quia Pharisaeos aemulari volebant,
attendant quid evenerit Pharisaeo illi, de quo Christus ipse L
cae I 8. v. Io. 8α. Duo humines, inquit, Ueenderunt in templum ut
orarent: unus Pharisaeus, ct alter Publicanus. Pharisaeus stans, haec apud se orabat: Gratias ago tibi, quia non sum si ut eaeteri hominum raptores , injusti, adulteri , velut etiam hie Publieasus. yejuno bis in Sabbato , decimas do omnium quae possideo . Ita orabat PharisAus . Et Publicanus d longὰ stans nolebat nee oculos ad caelum levareised percutiebat pectus Dum dicens : Deus propitius esis mihi peccatori .
Quid evenit e Christum audiant: Diso obbis, Des endit me justi
catus in d)mum suam ab illo : quia omnis qui se exaltat, humiliabitur , ω' qui δε humiliat exaltabitur. Norint ergo Novatiani, pec catores quos humiliter poenitentes ipli superbe rejiciunt, a Deo mis Di iij od by Coo le