Veritas religionis christianae et librorum quibus innititur contra atheos, polytheos, idolatras, mahometanos, & judaeos demonstrata per fr. Vincentium Ludovicum Gotti ... Tomus 1. 7 Veritas religionis christianæ contra atheos polytheos idololatras ma

발행: 1739년

분량: 423페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

quibus Apostolici nitebantur, nullius auctoritatis erant f sed perniciosa, vel saltem apocrypha. Sicut & alia sub nomine Apost lorum supposita, de quibus egi Tom. I. Trach. de Libris Relig. Christ. c. s. s. 3. Unde Eusebius L. 3. Hist. c. ar. de Actis Andreae, Thomae, Joannis, & aliorum Apostolorum nomina praeserentibus, ait: αuos quidem Libros nullus unquam, qui continuata ab isqρο- solis fucesi ne in Ecelsa docuit, in foriptis fuis eommemorare diagnatus est . Sed ct ipsum dicendi genus longe ab Apopolica simplie late discrepat . Sensus quoque ipse , ct quae ibidem traditur fides ,

eum d vera 9 Catbolica dotiraua plurimum quautam aberret, haec Haereticorum hominum figmenta esse manifesὰ coarguit. xuo circa

ne quidem interhurios collocandi sunt hi libri, sed tanquam absurdi ct impii prorsus repudiandi. Ita Eusebius. Quare Gelasius I. in Canone Romam anno 494. Omnes ad apocrypha amandavit.

q. II. Mosactatus defensio.

I. D Raeter supradictos ab anterioribus haereticis haustos errores , L quos suis in locis reieci,duos alios specialiter profitebantur, quibus i caeteris discerni volebant. Unus erat, quod omnes illius Sectae continentiam a nuptiis profiteri tenebantur : alter quod omnium bonorum pollet Iionem abdicabant. Quae duo adeo necessa ria ad salutem elle praedicabant, ut qui ea non observarent, omni salutis spe essent destituti, &quasi anathema ab eorum coetibus excluderentur: propterea se Apolacticos, idest Renunciatores vocitanteS.

Lambertus Danaeus, cujus studium est omnia undique expiscari, ut Ecclesiam Catholicam Romanam calumniis oneret ac impost is , non veretur allerere, praefatos duos errores apud nos adhuc 1ructificare mutatis nominibus in Monachis, 3c aliis a conjugio , & temporalium possessione se abdicantibus. Ejus verba, seu verius mendaces imposturas,quas opust. . evomit, reseram. Postquam enim dixit, Apostolicorum haeresim in Tatianis & E crati tis radices suas mille, addit multos postea palmites produx ille ,, Quotquot enim sunt caelibum Monachorum in Papatuis genera, tot sunt hujus haereseos adhuc surculi & propagines astu Satanae interpolatae & transplantatae mutatis nominibus . se Hac enim haeresis universi Monachismi s in primis autem Frinis trum, qui dicuntur Mendicantium, fundamentum est. Hi prae-M cipue haec tria tanquam Omnino necessaria volunt, nempe pau

202쪽

pertatem, continentiam, & ut nihil proprium possideant, cae- libatum, & obedientiam, ut docet Thomas Aquinas in a. a. Nec mirum est, Monachos ex haereseon colluvie sua vota ,, ia regulas consarcinalle, quando gravis auctor 8c Orthodoxus,, Theodoritus Cypri Episcopus Lib. i. c.9. Historiae scribit, eos, , quaedam ex Judaeorum& Samaritanorum deliriis ad se transtu- ,, lisse, quae eam hodie religiose ne dicam superstitiose obser- , , vant. In primis autem Apostoli orum haereticorum fascino hacis nostra aetate Sc velut extrema mundi senecta illecti videntur M Jesu ita: Monachi, quos ad vivum nobis hodie referunt 8c repraeis sentant. Quod si Isidoro credimus, secuti sunt hi Angelicosis hareticos. Et infra postqua in dixit, quod Apostolicorum haeresis Pamphyliam, Cyliciam dc Plirygiam insecit, subdit ,, Denique uni- ,, versiura terrarum orbem, ut in Papatu videmus. Ita vero pau- latim hoc venenum invaluit, Sc una cum aetate accrevit, ut se Gangrcnsi Synodo sest autem Gangi a Paphlagoniae civitas se circa Nicaenae Synodi tempora reprobari, damnarique oportue- rit, sed tamen propterea non fuit extinctum . Nam Sc a Mona-- chis Cellulariis retentum est, Sc falso nomine hodie a Fratribus,, Mendicantibus omnino recoctum apponitur & laudatur. Apo- ,, stolicos suo seculo vocatos esse, scribit Bernardus in Cantica Cantic. Serm. 66. haereticos, qui erant Donatistis similes, Ris nullam Ecclesiain Apostolicam agnoscebant, ubi non elset vita ,, Apostolica se . Hisce encomtis Monachatum celebrat Acatholicus iste. II. At deploranda perditi hominis caecitast Praemittit ipse a verba S. Augustini, qui Apostolicos a Monachis secernit, illos haereticos declarat bc damnat, istos vero laudat Sc Catholicos pronuntiat, dc discriminis causam at signat: ipse autem vel non ar- tendens , vel attendere nolens, utrosque confundit. Iterum ergo

legat, dc si vult percipiat: Apostolici, inquit Augustinus, quiseiso nomine arrogantissime vocaverunt, e) quod in suam commurionem non recipiunt utentes conjugibus, ct res proprias possidentes , quales habet CarboIica Ecclesia Monachos π Clericos plurimos . Sed ideo illi haeretici funi, quoniam fe ab Ecclesia separauxes , nullam spem putant eos habere qui utuntur his rebus, quibus si carent. Admittit ergo

S. Doctor in Ecclesia Catholica Monachos Sc Clericos plurimos conjugiis non utentes, & res proprias non pollidentes, sed istos ab Apostolicis haereticis distinguit, quia nec propterea ut illi ab Ecclesia se separant, nec spem salutis adimunt eis qui utuntur rebus quibus ipsi carent. Dicat ergo mihi Danaeus: Monachi &

203쪽

Mendicantes quibus hodie Ecclesia abundat, proptere ne separant se ab Ecclesia , & spem salutis adimunt iis qui in coniugio viavunt, A divitias possideut ' Puto, hoc dicere non audebit. Qua

fronte ergo eos cum haereticis Apostolicis audet confundere, quos Augustinus secernit, M aiuiqua Ecclesia tanquam Catholicos admittebat Dicam ego, & verh: Apostolici haeretici erant, quia ipsi eonjugio dc rerum postellioni renuntiantes, caeteros eis utentes hilasphemabant, es ab Ecclesia ideo se separarunt. Ergo ab opposto haeretici etiam erunt illi, qui ulum conjugii & rerum proprietatem Omnibus volentes, eis, qui talibus rebus sponte propter Deum 'renuntiant, maledicunt, & Ecclesiam deserunt. Tales sunt Danaeus & caeteri moderni Resormati s ergo ipsi sunt

haeretici, errori Apostolicorum oppositum errorem tenCntes.

III. Audiant ergo Danaeus & suae Sectae addicti Epiphanium,

qui Apc stolicorum errori Catholicam Ecclesiae doctrinam contra ponens, ait: Habet quidem renuntiationem Ecclesia sed non ideδ δε- isaudas nuptias exsimat. Habet bonorum omnium inopiam s sed nou adversus illos insolenter effertur , qui ea juste possident a parentibus aecepto , quibus tam sibi quam aliis indigentibus obveniant . Ad haec a ciborum usu temperant multi , sed non contra eos, qri illis utuntur, superbe se gerunt is Qui enim manducat, non mandu- cantem non contemnat: & qui non manducat, manducantem se non judicet. Christo enim manducat & hibit,, Rom. I V.3. yamne miris Danaee eandem in Ecclesia concordiam , eamdemtae spem ac fidem, quae nnicuique fecundum propriam vim, propriumque laboris certamen grati care pudet e

Inde adducens pulchram similitudinem: Etenim, inquit , Sancta Dei Ecelsa navi cuidam similis est. Navis porr3 non ex anica

tabula , sed ex diversis eoagmentatur. Habet enim ex uno quidem Γ-gno cariuam, sed non uno ae simplici modo : anebora deindae alterius generis sunt. Tum peritonaea, tabulata, statumina , ac puppis tot rum transtrorumque parier, vela, temones, phalangas, manubria ,

clavos, ac reliqua omnia vario ex materiae genere coaxmentantur. At

unaquaeque istarum Haereseon unico Iuno eonstans, Ecclesia notam ac

characterem prae se non babet. Quid ad haec Danaee, placet ne istit similitudo e Audi quae sequuntur.

Gutra , Dei Eeelasia risessas nuptias admittit, ac veneratione prosequitur ,, Honestae enim nuptiae sunt & torus immaculatus,, Hebr. 18. v. l. . Habet er eontinentiam , fer quidem singularem , eamque commendat, utpotὰ qua certamen quoddam fuscipit, vitamque ipsam quasi potentior despicit. Nee miniti virginitatem habet,camque magnopera praedicat, quasi eum mirtute eonjunctam , levis

Tom. VII. Par. II. Bb msique

204쪽

mque pesua praeditam. Nee ei defunt certi homines qui mando re nuntiarunt : nec adversus eos qui adhuc is mando verfautur, arroganter insolestuat, sed in ipsis desectantur. Luales olim Apostoli faerunt , omnium scilicet rerum possessione vaeui. Imo ct Salvator ipse

Dominus omnium, eum in hac carne viveret, nihil ex hisce serrenis rebus possidere voluit. Neque tamen ideliscis mulieres iIlas resecere

voluit, quae sibi ae Dis Apostolis ministrarent. Ita exim scriptum est: M usae quidem secutae fuerunt illum a Galilaea, ministrantes ipsi

se ia iis, qui cum eo erant, de suis facultatibus,, Lucae 8. v.I. . Hoc exemplar tenet Ecclesia Catholica Romana . Habet continentes a nuptiis, sed qui nuptiis vacantes non contemnunt: habetia nuptos, ita qui a nuptiis abstinentes non aspernantur. Habet omnibus terrenis renuntiantes, habet & terrena possidentes, qui tamen non se mutuo contumeliis assiciunt, sed mutuo se se invicem juvant, dum uni spiritualia, alteri temporalia ministrant. Ita ex multis lignis, quae tibi mira unione consentiunt, non ex una tantum iisno Eccle1μ Catholitae navis compacta est. IV. Modo Danaeus, qui Ecclesiam suam ex uno tantum ligno,

idest ex selis conjugatis & pollidentibus constare vult, refutandus est s quod tacin negotio prantabo ejus calumnias dissipando. Et quod Monachi & Mendicantes Religiosi non sint rami ex Apostolicorum h.eresi, sed ex doctrina 8c tacto Christi fructificantes , ex hactenus dictis mani teste apparet. Quod si Dari us vult scire originem ordinum Mendicantium, eam discat a Sancto Thoma, quem ipse citat, audietque dicentem in a. a. q. 188. art. 7. incorp. eam manasse a Christo, ec a primis ejus discipulis religioshservatam: quod repetit etiam in Caput IS. I. ad Cor. Oct. I. Et certe si innatus ad Evangelia , Sc Acta Apostolorum , necnon ad Epistolas Pauli attendere voluitiet, coactus tui stet asterere, nec Christum nec Apostolos nec primos eorum discipulos bona te

poralia possedis te a quin si qui pq .sidebant, ea vendeures, eorum pretium ad pedes eorum detulisse. ut particularibus cujusque in-d gentiis communi 1ubsidio subveniri pollet. Hoc vitae institutum profitentur Monachi & Mendicantes. sa id ergo contra eos bla

terat Danaeus lv. D cit, Theodoritum Lib. I. H st.cap.ρ. referre, Monael sepiaedam ex Iusteorum 8c Samaritanorum deliritet ad se transtulissesque etiam aiodie saddit ipse in superstitioqe observantur. At si Danaeus Theodoritum legisset, ab boc objecto abstinuisset. Quinam ergo erant illi Monachi e Erant sequaces Melitii seu Meletii cujusdam in Tuehaide urbis Episcopi Arianismo S. aliis crimini. hus insecti, ae proinde jurudisti e privati. Non nurum ergo si

in e Dipiti co by GO DI

205쪽

Dst Apos TOLICI s. Monachi eius reliquiae nec sanam doctrinam fidei haberent, nech Samaritanorum & Judaeorum qilibusdam superstitiosis ritibus

recederent. At qua conscientia ex aliquorum Monachorum damnabili vita & moribus, audet Danaeus totum ordinem Monasticum damnare ορ Si ita est, Omnem coetum Episcoporum, Ap stoloruin imo Jc Ange iam , damnare oportebit, cum nullus sit coetus, ex quo aliquis proditor, vel desertor non eruperit. Legat Theodoritu in L. 6. Hist.c. 28., ubi plures Monachos laudibus celebrat, dc L. f.Divin. Decret. Epitome c. de Abstinentia, ubi ait: Por-rὸ autem vita Movasilea non es ex necessetate , sed libera animi volantate fuscepta. Et hie ex Apostolicis legibus didicimas. Et postquam hoc pluribus Scripturae locis probavit, concludit: Encratitarum

ergo , seu Abstinentium errorem Divina etiam deereta pulchrὰ cou- Onexnt . Dei autem Eeclesia adversatur quidem fabulis Haereticoram : Divina veris decreta jequitur. En Theodoritum in Encrati tis

Apostolicos haereticos damnantem, Monasticam vero vitam ut Dei decretis conformem laudantem. Quid ad di Danaeus e VI. Minus autem ei prodest Synodus Gangrensis, quam si Iegillet, certe in sui pr.esidium non atrui illet. Synodus ergo illa cuit . Episcopi interfuerunt, coacta praecipue fuit anno a a s. contra Eustathium Sebastenum Episcopum, qui inter alios errores, ut

declarat Epistola Synodica, acculabat nuptias, & docebat, quod nullus in conjugali positus gradu spem habeat apud Deum: A divites fideles, qui non renuntiant omnibus quae possident, nec ipsi apud Deum spem ullam habeanti ut docebant Apostolici haeretici. aliae illius Synodi Patres sub anathemate reprobarunt. At non

reprobarunt voluntariam continentiam, & voluntariam abdicationem honorum majoris perfectionis gratia in iis, qui a spe salutis

nec conjugatos nec divites excludunt. Imo maxime commendant, subjiciunt enim : mee autem feri mus, non qui in Ecclesia Dei fecundum Scripturas sanctum propositum continentiae eligunt vituperantes : sed eos, qui abutantur proposito insuperbiam, oe exto luntur adetersus simpliciorel, absinimus f O damnamus eos, qui a versum Scripturas ct Ecclesiasticas regulas nova introducant praece pia . Nos autem O virginitatem eum humilitate admiramur, ct eon tineuiam , quae eam castitate O religiora fuscipitur , approbamus, ω renustiationem Deutariam negotiorum eum humilitate recipimus: ct nuptiarum casum vis tam Mnoramus, ct dieitias eum iustitia σoperibus horis non Deruimus. Haec Patres Gangrenses. Eadem

apud Ecclesiam Catholicam semper professi sunt & modo etiam profitentur. Nuptiis & temporalibus bonis spoliati in humilitate

vivunt, nec tamen conjugio utentes & divitias possidentes sper-B b a nunt, Disitigod by Corale

206쪽

nunt, aut condemnant, sed eis tanquam fratribus in spiritualibus inserviunt. Tales apud nos sunt Monachi 8c Mendicantes, qui nuptiis 8c bonis temporalibus renuntiarunt. Melius ergo Danaeo stillet , si a Synodo Gangrensi suae miserae causae patrocinium non implorasset. Sed naec est hostium Veritatis non infrequens sors, ut arma, quae ad eam impugnandam assumunt, in ipsos re

torqueantur .

VII. Minus Danaeum juvant quae ex S. Bernardo Serm. 66. in Cantic. adducit. Quomodo enim Bernardus qui Monachi institutum amplexus nuptiis ac bonis terrenis renuntiaverat propter Christum, talia facientes damnare poterat s Loquitur ergo de quibusdam suae vel anterioris aetatis haereticis, qui abstinendum a nuptiis, ii certis cibis, dc alia contra ea quae scripta sunt tanquam necelsaria & ab Apostolis instituta praedicabant f ideoque se Apostolicos verius Apostaticos vocitantes. Ita eos S. Bernardus describit: Nempe Deiant se effefuccessores Apostolorum, O Apostolicos nominant: nullum tamen apos latus sui signum ostendunt. Haec autem non nostris Monachis N Mendicantibus, sed Luthero, Calvino, Sc aliis ad literam applicanda sunt, qui se Evanselicos, R Resormatores Ecclesiae,ac vere Apostolicos dictitarunt,oc adnuc dictitant: cum tamen apostolatus sit Amillionis ad tam grande opus signum nullum ostendant, ut dixi in Vera Ecci. Tom. I. c. a. s. 3. Solum enim Ostendere pollunt, Lutherus delectionem suam 1 Monachatu , 8c apostasiam ab Ecclesia, in quo alii sui gregales eum sequuti sunt. Unde Lutherus, ut suae a Monachatu detectionis speciosum titulum asterret, in Monachatum invehere coepit, quem alii ejusdem furfuris, & modo Danaeus, imitati sunt. Econtra vero S. Bernardus vitam Monasticam summis laudibus e fert , ut ejus opera evidenter legenti manifestanti loca enim huc adducere non vacat. Sed de hoc inserius repetam cap.9a.

Rerum temporalium possesso Christanti non vetva .

- . . . r.

I. rinc ad Apostolicos revertor. Eorum error contra nu- ptias, cum superius refutatus sit, tum c. 22. . 3. in Ta tianis tum c.33. in Valesiis s. a. δca. , ubi alia Danaei mendacia re-jGI , ideo hic omittitur. Alter vero eorum proprius, quo scilicerhona temporalia pollidentibus omnem spem salutis denegabant, hic examinandus erit 8c reprobandus. IL Hunc errorem putabant Apostolici se hausisse a Christo,e qui Disiligod by Go le

207쪽

qui Lucae v.33. dixit: Ilai non renuntiaverit omnibus quae sto et, nou potest meus esse discipulus. Et Matth. I9. v. a . Facilius est ea- metum per foramen acus transire , quam divitem intrare in Regnum Caelorum s quae repetit apud Marcum c. Io. v. a s. Hac doctrina ab Apostolis imbuti primi fideles omnibus quae pollidebant renuntia-hant , ut legitur Act. a. v. 44. Omnes etiam qui credebaut, erant pariter o habebant omnia communia, possie nes O substantias vende bant , ct dividebant illa omnibus prout cuique opus erat. Et cap. 3. v. 34. αuotquot enim possesseres agrorum, aut domorum crant, lendentes offerebant pretia eorum quae vendebant er ponebant ante pedes Apsolorum s dizidebatur autem singulis prout cuiqxe opus erat. Ioseph autem qui eo nominatus es Barnabas ab Apostolis quod est interpretatum Mius conflationisὶ Levites, O prius Muere, cinhaberet agrum, vendidit eum , ct attulit pretium , ct posuit ante . pedes Amstolorum. Ab oppolito autem : cum, ut legitur c. ., Ana

nias qui iam & Sapphira uxor ejus vendidistent agrum & solam partem pretii pol utilent ad pedes Apostolorum, alia secreto retenta, a Petro de hac fraude a Deo monito increpiti, ad pcdcs

ejus mortui ambo corruerunt. Quo facto apparet, bonorum Om' nium renuntiationem eis, qui volunt ejus sequaces fieri, este rigorose praeceptam, dum tanta ultione punit eos, qui eam exacte non implent.

III. Afferebant insuper aliud Christi dictum Matth. Io. v. s. ubi mittens discipulos ad Evangelitandum , eis dixit: Nolite po

dere aurum , ncque argentum , neque pecuniam in zonis vesris : non peram in via , neque duas tunicas, neque vargam. Ex quibus Wicleseius interebat, Ecclesiasticis eisque, qui Apostolis in munere Eva gelico succellere, interdictam else bonorum temporalium posses-7ionem. Et maxime quia Christus ibidem v. a . subjicit: Non es dis ipulus super magistrum, nee servus super dominum suam: in iodsipulo , ut sir Hur magiser us, ct servus sicut dominus ejus. Cum ergo Christus Magister optimus & Dominus omnium, cujuS viri Evangelici sunt discipuli, & Praelati Ecclesiastici, imo Christiani omnes servi, nihil in hoc Mundo temporalium possederit, ne sint ipso maiores, nihil prorsus hujus Mundi possidere debent. IV. Addebant insuper, in Veteri Lege Sacerdotes ta Levitas exclusos luisse a portione haereditatis, quae universo populo dividenda erat post ingressum in Terram promtisionis, ut habetur Numer. I 8. ubi Sacerdotes & Levitae de solis primitiis & oblati

nibus vivere jubentur, unde v. ao. legitur : Dixitque Dominus asAarou . Iu terra eorum vibu pindebitis, nee babebitis partem intereor : ego pol star editas isa iv medio suorum Israel. Filiis autem

208쪽

Ledi dedi omnes deeimas Israelis in possessionem pro ministerio , qua ferviunt mihi in Tabernacula faederis. Quod repetitur in Deuteron.

c. I 8. v. I. Non habebunt Sacerdotes ct Levitae , ct omnes qui de eadem Tribuont, partem ct haereditatem eum reliquo Israel, quia fa-cri eta Domini, oe oblationes ejus comedent. Et nihil aliud aeeipientde m sessone fratrum Dorum : Dominus enim es haereditas eorum,

sicut locutus es illis. Si ergo Sacerdotes Sc Levitae ob eorum sacrum ministerium nihil proprium habere poterant f sed de oblatis, decimis, ac primitiis unice vivere debebant: quanto magis Sacerdotes N Ministri Ecclesiae Christi, quorum figura tantum 6c umbra erant Ministri Veteris Legis, debebunt ab omnibus terrenis abstracti suo vacare ministerio: Quod indicavit Christus ipse Matth. Io. , ubi postquam injunxit, ne aurum, aut argentum polliderent, subjunxit: Dignus es enim operarius cibo suo, volens, ut de libidietim oblatis viverent. Quod ab Apostolis suille impletum, Acta& Epistolae Apostolicae clare demonstrant. Haec erant Apostolicorum, & postea iclestistarum praecipua fundamenta: quibus sigillatim respondendum exit.

V. Ad id ergo quod primo loco assertur dico, Christum illis

a Luce allatis verbis non exigere a luis discipulis realem Omnibus qu.o pollident renuntiationem , sed nimium erga ea amorem, quo propterea qu.e ad Deum & salutem pertinent, non curent. Ea enim dixit occasione parabolae, quam praemiserat de coena, ad quam ex invitatis accedere recularunt excusantes se s unus quod villam, alter quod juga boum emit, Sc alius quod uxorem duxit. Sicut ergo non propter hoc voluit, ut qui haberent uxorem ei renuntiarent , sed ne amore uxoris detenti vocationem ad coenam idest ad Regnum Dei respuerent, aut negligerent: ita nec voluit, ut temporalia bona ea in re abdicarent, sed ne propter illorum inordinatum amorem cia, quae ad salutem & Regnum Dei ne cellaria sunt, omitterent. Ita exponit S. Ambrosius in c. I . Lucae . Et eadem ratione quando ibidem v. 26. dixit: Si quis vierit ad

me er non odit patrem Dum ct matrem O axorem Ofilios ct fratres ct sorores , adhuc autem ct animam suam , uon potes meus esse discipulus: non voluit, omnia praefata esse odio habenda, &in re dia mittendas sed solum casu quo ista dilectioni Dei obstarenis cum magis quam omnia praefata diligendus sit Deus: ideoque apud Matthaeum c. Io. v. 37. legitur Christum dixtile: Rui amat patrem

sat matrem plus quam me, non es me dignus, ct qai amat Alium auo Miamsuper me, non est me dignus . Vult ergo, ut amor terrenorum

non anteponatur amori Coelestium, nec plus temporalia ista diligantur , quam ipse Deus.

VI. Omnia

209쪽

VI. Omnia haec confirmat S. Augustiuus Ep. 89. modo I 37. ad Hilarium, ubi ad illa Christi verba: ma renuntiat omnibus quae possidet, non potes meus es dictipulas . ait: Profectis renantiaratiam dimitiis fuis ,s quas babet: aat sicut Omutuo noπ diligens, totas disribuat isdigentibus, oesuperfluis exoneretur sarcinis: aut sic, uspias diligeos Christum, Dem ab eis transferat in usum, atque ita utatur illis, at facilὰ tribuens ct communicans thesauriaet in Io, paratusque fit, quemadmodum parentes O filios ct fratres ct xx rem , hoc modo oe istas relinquere , s talis conditio proposita fuerit, uxus dimisso Christo , eas babera uox pusit. Inde de aliis contrarium 1acientibus subdit: Et multi Ioui tales, qai etiam putans, sibi adaugendas opes suas, ct multiplicanda delectamexta terrena , religionem debere suifragari ori auam . Sed non sunt tales divites Chrisiani, qui licet Uta xexeant, non tamen ab eis ita leuemur ut haec Chrso ante uant, quia veraci corde secula renuntiarunt, at uallam

Dem in ratibus ponant. Et post aliqua : Nee tamev , inquit, quia praeceptum es eis , ut oderint pro Gripo ct aximas suas, vendendas eas habent, aut illatis sibi manibus est undendas: sed parati funt eas

amittere pro Gripi πυ-ue moriendo, se mortui vivant orsum negando . Sic etium divitias, ad quas etendendas parati non fuerunx

manente Chrisio, ad perdendas eas debent parati esse pro Chrsu , ne eum eis pereant perdito Chrso. Deindc sic prosequitur : Bibas

autem non proeterit corona mar rii, neque illius perseerionis de vendendis rebus suis constium tam grande, Iamque praeclaram recepe runt , tameti a damuabilibus immunes criminibus esurientem Chri- sum paverunt , sitieuri potum dederunt, nudum vestierunt, peregri

Montem susceperunt, uos sedebant quidem eum Chrso sublimiter judicatara: sed ad ipsius dexteram subast misericorditer judieaudi. Ex his S. Augustini verbis apparet, Christianum licet divitias possidentem aptum este Regno Regnorum, dummodo paratus sit pro C isto, si oportuerit, eas sicut etiam vitam relinquere, vel eis utatur ad pauperum sublevamen. VII. Sed quia divitiarum amor inordinatus adeo in muItis praevalet, ut ipsis potius quam Deo serviant, M ad eas comparat das & augendas Legem ejus contemnant f propterea dicit Chrisstus: meitius es eametum per foramis acus transire, quam divitem ιxtrure ia Reguam Calorum. Non quia impossibile sit divitem in

Regnum Coelorum intrare, ut putabant Discipuli dicentes: aeuis ergo poterit Iarexi este e sed quia homo suis cupiditatibus servieus, ac vilibus suis confidens, hoc sibi impossibile facit. Unde Christus respondit: Arad semities Me impossibile es, apsu Deum Omio pusi bilia saxi. Hlae S. Auginium citata Epistola : Asiant, inquit, Dissili od by Corale

210쪽

Hzites se Quod hominibus impossibile est, Deo facile est se erseve manentes in divitiis suis, atque ex eis bona opera facientes, sive illis venditis, ct per indigentias pauperum di ibutis, intrent in Regnam Caelorum , gratia Dei tribuant, non propriis viribus bouum. Dum . Nimia enim cupiditas est, quae divites a Regno Coelorum excludit, non divitiae, quam cum homo viribus 1 uis vincere non pollit, ideo homini est impollibile, non Deo. Propterea idem S. Doctor attendens, quod Apostolus I.Timoth.6. v. I . non excludit a Regno Coelorum divites, sed solum modum praescribit, quo illud consequi valeant, dicens: Divitibus hujus secuti praecipe , non superbὰ sapere, neque sperare in incerto divitiarum, sed in Deo vivos qui praestat nobis omnia abunde ad fruendum bene agere, divites fieri in bonis operibus, factu tribuere, communicare , thesaurizare sibi fundamentum bonum in futurum, ut apprehendant veram vitam . Haec, inquam, attendens S. August. Epist. citata: Puto, inquit, quod ista praecipiens, divities in Duebat, non fallebat Apostolus : qui non ait: Prae se divitibus hujus Mundi, ut viendant omnia qua b bent , devi pauperibus, ct sequantur Dominum, sed ,, non superbe sapere, neque sperare in incerto divitiarum ,,. I a luperbia divitem illam , qui jacentem ante januam suam contemnebat pauperem

justum , ct isa spes in lucerto divitiarum , quo se propter purpuram , ΘΤam , ct epulus splendidas beatum putabat , non ipsae divitiae per

duxerunt ad inferni tormenta . ..

VIII. Igitur a Regno Coelorum exeludunt, non divitiae, sta superbia, spes in illis M earum inordinatus amor. Hoc &ipsi Apostoli attenderunt, cum dixerunt Leuisnam poterit famari e ait idem Augustinus in Psalm. si . scilicet: Non facultates, sed cup

ditates . Viderunt enim etiam ipsis pauperes , etsi non babentes pecuniam , tamen habere avaritiam 3 ct ut noveritis, non pecuniam in di- .ite , sed avaritiam condemnari, advertite quod dico . Respicis illum

divitem stantem juxta te, O fortὸ in illo est pecunia, ct non es apa ritia : in te non es pecunia, ct es avaritia. Inde loquens de mendico Lararo ab Angelis sublato, ait: γδ sublatus es e In sinum

Abrahae. Lege Scripturas, ct invenies divitem Abraham. ut noveris , quia non divitiae culpantur: babebat Abraham multum auri,

armuti, pecorum, familia, dives erat, ct in ejus sinum Lazarus pauper sublatus est : In sinum divitis pauper: an potius ambo Deo di-otes , ambo is cupiditate pauperes e Inde transiens ad Doech, ait: Ruid ergo in Me Doeta culpat Seriptura e non dixit, Ecce homo qui fuit dives s fed is Ecce homo qui non posuit Deum adjutorem suum, sed speravit in multitudine divitiarum suarum ,, . Non

SEARCH

MENU NAVIGATION