장음표시 사용
251쪽
VI. Sextus, quod Christus iterum crucifigendus sit pro Daemonibus . Si quis dicit aut fentit, Dominum Chrsum in futuro fe-
eulo eruci xum iri pro Daemonibus , sicut O pro hominibal, axatbema sit. VII. Septimus, potentiam Dei dicebat esse finitam . Si quis
dicit, aut fentit, vel finitam esse Dei potestatem, vel eum tanta δε- cisse , quanta comprehendere potuit: auathema sit. VIII. Octavus, Daemonem & impiorum poenas finem habit ras . Si quis dicit aut sentit, ad tempus esse Daemonum ct impiorum hominum supplicium , ejusque finem aliquando futurum : sive restit
tionem ct redintegrationem fore Daeminuum aut impiorum hominum Iavatbema sit. Possi quae concludit: Anathema, O Origeni qui ct
Adamautius , qui haec exposuit uua cum nefaria atque exsecrabilifcelsaque ejus Metrina , ct cuivis qui ea sentiat, aut defendat, aut ullo modo prorsus quocumque tempore tueri praesumat. Hac suntqtris in Origene damnavit Quinta Synodus teste Nicephoro L. I 7. Hist. c. 28. vel ut damnanda eidem Synodo a Justiniano exhibita, cum alios &copioliores errores ab ipsa Synodo damnatos Tomo I. Concit. edit. Harduini legamus, a quibus per extensum reserendis abstineo. Solum de aliquibus gravioribus aliqua dicam, eos etiam refutando, ex Theophilo Alexandrino Lib. I. Paschali S. Hieron. interprete Tom.4. ejusdem operum, & aliis ut infra. IX. Et quidem primo . Nam quod dicit, animas puros spiritus ab initio fuisse, sed iIlas quae a Deo desciverunt, in corpora velut in carceres detrusas in poenam fuisse, ut falsum rejicitur. Tum quia hoc posito, dicendum erit, Mundum istum corporeum propter peccatum intellectualium creaturarum conditum fuisse, alias. non extiturum, si Istae non peccassent. Hoc autem quis ex Pmphetis dixit ' Moyses certe hujus Mundi conditionem describens , nulla praemissa causa praeter Dei bonitatem dicit : In pristatio erravit Deus Caelum o Terram. Agens de conditione hominis ὁ scribit animam non prius existentem, sed de spiritu suo ei insufflavit : animam non prius peccatricem, sed innocentem & sanctam , quae peccatum in corpus non traxit, sed in corpore posita contra-Xit : nec propter peccatum comminatus ei fuit Deus reclusionem in corpore, sed separationem a corpore per mortem, morte morieris . Non ergo conjunctis animae corpori poena peccati est, sed animae a corpore separatio. Ideoque anima non odit corpus, sicut
quilibet odit earcerem, sed diligit &ab ea dolet separari, &eo rursum in resurrectione supervel iri cupit, juxta illud Pauli a. r. s. U. . Nolumus expoliari fed onmestiri, corpore scilicet non amplius mortali, sed incorruptili unde subdit, υι a forMM- Tom. VILPar. II. IIn quod
252쪽
quod mortale es is Uta: ubi Paulus corpus appellat vestem, non carcerem, vestem inquam, qua anima spoliata cupit iterum supervestiri, ut gloria animae redundet ad corpus . Rursus Anima Christi,quam corpori prieextitisse dicit Origenes, certe antea non peccaverat, juxta dictum Petri I. Epist. c. a. II. xui peccatum non fecit, nec iuventus es dolus in ore ejus. Alias quomodo a peccato hominem redimere potuisset, cujus anima peccato obnoxia in corpus ut in carcerem detrusa fuisset Cum ergo Deus in Christo animam corpori, & quidem mortali, copularit, falsum est, animam propter peccatum corpori velut carceri allisari. Addo, si animae propter peccatum corpore tenerentur i clusae, oporteret ut liberatae a peccato a corporis carcere solverentur, & effectus redemtionis Christi esset istutio a corpore: &sic cum Christus in Baptismate peccata dimittit, statim deberet
animas de corporis solvere carceribus. Praeterea si anima corpori velut carceri traditur propter peccatum, quae gravius peccavit, carceri magis retro tradi debebit: gravius autem peccarunt An geli , quam animae hominum: cur ergo illi juxta origenem carcere leniori nempe corpore aereo clausi sunt: istae carceri magis squallido, corpori nempe terreo & corruptibili sunt mancipataei Sed de hoc ex S. August. insta .X. His accedit, quod si hominum generatio est detrusio animat seu spiritus in corpus velut in carcerem, humani generis mu tiplicatio jam non erit benedictio, sed maledictio. Ita&Epiphanius in Epist. ad Ioann. Jerosol. apud S.Hier . Tom. novae edit. ubi, inquit, benedifris ad Adam , ct ad semen ejus , O ad N ad alios filios ejus, Crescite ec multiplicamini ,& replete terram se t Iam enim non erit benedictio , sed maledictio, juxta Orgesem , qui An gelas .ertit in animas: ct de sublimi fastigio dimitatis facit ad ius-riora descesdere s quasi Deus generi humano non possit animas per b nedictionem dare, nisi Augeli mecaverint: ct rot in Caelo sist ruiua , quot in terra uativitates. Unde fieret quod sicut continua est in terris hominum generatio, ita continua esset in Coelis Anselorum desectio A peccatum, nec ab initio solum quando duce Lucifero tertia pars Angelorum cum eo cecidit Adebitas poenas luit. XL Hane Origenis erroneam opinionem exponit simulque
refellit b. Thomas a. p. q. 47. art. a. ubi ostendens quod Origenta ut declinaret unum errorem excogitavit alium: Volens, inquit, exeludere positionem posentium disitietionem is rebus ex eontrarietate priscipiorum boui ct mali, moic a Deo ὰ principis smaia ereata esse aequalis . Dicit enim quod Deas primo cresvis creaturas rataonia Μα - , ω iam et alagus. i. quibus primo exorsa es suaqualvos ex Bbero Digrigos by oc Il
253쪽
libero arbitrio, quibusdam eonvess in Deum fecundum magis oemiuus, quibusdam etiam feeundum moras ct minus o Deo aetersis . Iliae igitur rationales creaturae , quae ad Deum per liberum arbitrium cou- versae sunt, promotae funt ad diversos ordines Angelorum pro dioer' tale meritorum . Illae autem quae aversae sunt is Deo . fuat corporibus alligatae dimersis : oe bane causam dieit esse creationis er diverstatis eorporam . Sed linquit S. Doctor fecundum hoc universiras carporatium ereaturarum uos essι propter bonitatem Dei communicandam isereaturis, sed ad puniendum peceatam,quod es contra illud quod dic tur Gen. a.,, Vidit Deus cuncta quae fecerat, & erant valde bona is. XII. Sumlit haec Anselicus Doctor ex S. Augustino Lib. II. de Civit. Dei cap. I 3. ubi addit: Nee mala volautas, quae uaturae ordinem servare misit, ἐδεδ 'si Dei leges omnia bene indinantis est agit .aemniam siem plerura eum colore nitro Deo fus posita , ita universitas rerum, si quis possit intueri, etiam eum peccatoribus pulchra es , quamvis per se ipser eonsideratos sua deformitas turpet. Inde prole-quitur: Videre debuit Origenes, ct quieamque ira sapiast , s Me
opinio vera esset, Mundam is Deo factum, ut anima pro meritis peccatorum suorum tanquam ergastula , quibus poenaliter includerentur , corpora acciperent, fusteriora o leviora quae minus , inferiora verὸ Ogroviino, quae amplius peccaverun/ 3 Daemones, quibus deterim uiri est, terros corpora, quibus inferias ct gravius nihil est, potius quam homines etiam malis Babere debaim. Nunc ver3 ut intelligeremur animarum merita non qualitatibus eorporum esse pensanda , aerumpe m Daemos, boma autem ρο sane iacὰι malus, Ioum mavoris mu-trorisque moliria, ct certo ante peccatum, tamen Iuleam coππε accepit .
Porro quia dicebat aliquam ex peccantibus animabus detrusam filisse in corpus solare , subdit: diuid autem Itius diei potest,
qu- per sum Solem, ut in uno Mando auus est, uou decori pul- ebriiurisis , vel etiam fatali rerum eorporaliam eonfutasse arti cem Deum, sed me potius evenim, quia usa anima sie Necaverar, ut tali erepore mereretur inelusi e Ae per hoe F comis et, ut ποπ συ , sed duae, imo non duae, sed decem , -I eentum, similiter aqualiterque peceasent, centum soles haberet his Mundas e God ut confieret, non in eis promi ne mirabili ad rerum corporaliam Distem dee remque consultum es, sed contigit potius tanta unias animae pro eo Aone peccantis, ut sola eo us trie mereretur Hactenus S. Α gustinus.
XiII. Quod vero dicebat, Angelos, Archangelos, caeteros que Angelicos ordines ex animarum bonarum qualitate processisse, non a Deo sie creatos fuisse, reprobatur ab Apostolo Coloss. 1.
254쪽
v. I 6. asserente omnia in Christo sic condita a Deo fuisse: Boviam in ipso condita sunt universa in Caelis ct in Terra , visibilia ct ivvi bilia ,sive Throni , sive Dominationes ,sve Principatur, striis Potesa-xes: omnia per ipsum ct in ipso creata funt. Unde Theophilus Al diandr. supra citatus: Neque enim, inquit, Origenis discipulorum
ejus imitamur errorem , qui putant in similitudine Daemonum ct Diaboli , qui propria voluntate talia nomina o laque fortiti sunt, Principutas ct Potestates, Virtutes O Thronos ct Dominationes, posconditionem fui boni aliquid perpetrasse, ut aliis ad inferiora delapsis, ad excelsa conscenderent, ct bis nominibus insignirentur, habentes posea quod prius non habuerunt. xuae dicentes non intelligunt Pauli festilentiae eontraire, in Chriso creatos Prixeipatus ct Potesates O Thronos ct Dominationes loquentis. Ruod autem dicit creatos , nulli
dubium es , quin sic ab exordio eo ui sint, ct non posea istiusmodi
XIV. Circa Resurrectionem erravit quoque . In quo autem erraverit, controversia est. Eam ab1olute etiam in impiis admisis se, ejus doctrinae, ut infra, consonum est. Eam tamen non ad-
misisse ut Fides Catholica docet, exploratum ex dictis est. Nam corpora non surrectura recta ut modo, sed orbicularis figurae, nec cum sanguine & membris quae modo habent, quia pro illo statu non inservientibus, sed subtilia & aeria fore dicebat. Sed contrarium ostendit Resurrectio Christi exemplar resurrectionis nostrae,
cujus corpus post resurrectionem omnibus partibus, quibus ante , imo&ipsis vulnerum cicatricibus constabat, eademque perag .hat quae prius, ut ex Evangelio Joannis cap. aci. & a I. Et ratio est inquit S. Tn. 3. P. q. 79. art. 1. Supplem. Non enim resurrectio dici potest, nisi anima ad idem corpus redeat, quia resurrectio es ite-νuia farreisio. Ejusdem Outem es furgere oe cadere. Unde resurre-hilo magis respicit corpus quod post mortem cadit, quam uvimam , quae pos mortem vivit: ergo si non est idem eorpus quod anima refu- mit, nec dicetur resurrectio , sed magis nota corporis affamtio. De hoc fuse egi Tom. 16. Theol. Qu. s. de Conditionibus res gentium per totam . Et aliqua supra indicavi in hoc opere contra
U .ereticos corporum resurrectionem negantes... Circa statum animarum post hanc vitam, & etiam Dae monum, illum fore aeternum, sive in poena, sive in praemio ne gabat s sed quasdam alternationes beatitudinis Smiscriae ponobat : ita ut transacto aliquo annorum s sorte mille curriculo , animae beatae iterum in mortalia corpora reverti, & in eis corporis molestias iterum perpeti, & inde rursus ad beatitudinem evocari,& a beatitudine rursum ad nustriam deflecti tenerentur : S sic
255쪽
perpetuus quidam beatitudinis & miseriae circulus fieret. Idem quoque de damnatis impiis &Daemonibus ipsis statuebat, nempe illos ad hoc seculum rursum redituros, & hinc ad beatitudinem evocandos, sicut & Daemones in priorem statum & ordinem restia tuendos. Cui hanc addebat blasphemiam, scilicet. Christum pro Daemonibus sicut pro hominibus iterum crucifixum iri, & mori
I. Hunc errorem describit Sc detestatur S. Augustinus L.de Haeres. cap. 3. Et rursus Lib.de Civitate Dei cap. x ., cujus verbas. praecedente num. . retuli. Quod repetit S. Doctor L.de peris . iustitiae hominis c. 3. ubi de Patribus congregatis in Synodo Palmina contra Pelagium loquens , ait: Hoc acceperunt jadices, quos re vera in Origene detestatur Ecelasa, ides quia etiam tui, quos Dominas dixit aeterno Iupplicio puniendos, ct ipse Diuolus O Angeli ejus, post tempus licet prolixum purgati liberabuntur a pinnis .
O Samiis eum Deo regnantibus societate beatitudinis adb ebunt. Hoe ergo Duodus dixit. . . . Secundum Evangelium, qu)d tales iniqui ct peccatores ateruis ignibus exurentuν , Pales tali supplieio dignos judicat Evangelium s O qu)d detestabiliter eum Origene sentiat, quisquis dixerit, aliquando eorum iri posse supplicium , quod Domitias dixit aeternum: nimirum Matth. as. v. 37. Discedite d me maledιtii is ignem aeternum, quι paratus est Diabolo O Angelis ejus. Et v. 46. Et ibunt bi is supplicium aeternum, justi autem in villamateruam. De aeternitate pinnarum Daemonum egi Tom. s. in I .p. Quaest. 9. Dub. s. &generaliter Tom. I 6. Theol. de Iust. Dei erga damnatos Qu. 8. Dub. I.
XVII. in hoc autem quod dixit, Christum in futuro seculo crucifigendum esse etiam pro Daemonibus, dum erga istos se misericordem exhibere vult, duplicem blasphemiam profert in Chrisstum . Unam , qua dicit, Christum non esse perpetuo regnat rum , sed regnum ejus fore terminandum, si iterum pasturus est: alteram quod si pallurus est pro Daemonibus, Daemon & ipse fui rus sit. De utraque blasphemia eum accusat Theophilus Alexa drinui supra laudatus L. a. Paschali, ubi facit Origenem Pilato
pejorem, imo & ipsis Iudaeis. Ubi enim Pilatus, nec seditione , nec precibus ad hoc potuit adduci, ut Regnum Christi de titulo tolleret: & ubi Judaei Christum Regem in terra esse negabant ,
Origenes Regnum Christi fore terminandum aestimavit: nec regnum terrenum tantum, sed coeleste in futuro seculo: Neque enim, inquit, quos semeι Disos fecit iterum praecipitabit de Caela, ct dimittet, juxta Origenis deliramota ct fabulas, ut rursum de fabis viast corraost. Et infra a Frusrasae finxiat UreMere animas iu
256쪽
Caelum o defeendere, O nunc proficere, nunc ad inferiora delabi, at per ruinas ianumerabiles saepὰ moriantur , or orsi passis irrita
fui. enim femel pro uobis mortuus est, a ternam uobis visioriae suae laetitiam dedit , qua nulla vitiorum mole exteuuetur. Nec qui quam haminum crebrius moritur , quod Origener aufus est scribere , Stoicoram impiissimam dogma Divia rum cupiens Scripturaram au-turitate Armare. Et hic sane fuit errorum Origenis fons : quia nempe voluit Christiana dogmata paganae Philosophiae accom
XVIII. De altera vero in Christum blasphemia, qua dicebat, Christum K pro Darmonibus apud Superos adfigendum Cruci,eum ita redarguit Theophilus: Si enim Christus pro hominibus passus is
mo factus es, ut Scripturarum te santur eloquia, consequeux erit, ut dicat Origenes : ct pro Daemonibus passurus , Daemon futurus est: hoc enim necessitate eogetur inferre , ne ab eo quod coepis digerestare Ci-deatur imitator Pudaeorum. Etenim illi Gripo similiter loquebantur Daemonium habes ... Sed absit, ut pro Daemonibus Christus passurus si, ne ct ipse Daemon fiat. Et qui Me creduW,rursum crucifigant, ct ostentui habent Filium Dei , qui ueqaaquam, ut semen Abraham opprehendit , ita adsumet os Damauum, ut no illis quoque eruci gatur . Haec &. alia Theophilus. Quae concordant cum Paulo ad
Hebr. a. ubi postquam dixit quod Christus participavit & sanguini,
ut per mortem defrueret eam , qui habebat moνtis imperium , ides Drabolsm. ct libera et eas , qui timore mortis per totam vitam Gnoxia erout servituti: nasquam euim Angelos appreheadis, sed semen Abrahae apprehendit. Quomodo ergo Christus, qui venit ut in mouis imperium 1upra homines destrueret, ideoque homo factus fuit, non Angelus, iterum venturus fingitur pro salute inem num , dc pro illis istius & ipse Daemon moriturus e Apage insa- uiam. orsus t ait idem Apostolus Roman. s. v. s. resurgens ex
monuis iam non moritur, mors ilii ultra non dominabitur. Un S. Ber Idus Serm. 14. in Cantic. Hoc, inquit, adversum originnem , qFi in aere Dominum glaria denuo pro Daemonibus impudenti acrima mendacio: eam hujus eonscius in urii Paulus a mei, quod ref-taeua ex mortari jam non morituν, mors illi ultra uou dom
XIX. Dicebat insuper, animas damnatorum nihil pati ab
ede corporeo. Et hoc, quia putabat post resurrectionem corpus cum anima conjunctum non permanere, sed in auras abire, & auescere. Hunc errorem ei tribuit ΚΤh. q. as. de Verit. art. I. tu corp. quem ita rejicit: Sed aia refuννeetionem credentes, πον δε-um credimas fagaram esse poenam is inuam s. ων --, προ σDj0jtigod by Cocy
257쪽
uerὸ puniri non possunι xis corporali μοί, eadem parva hominibus post refarrectionem dissi ritibus debetur, ut patet Mattis. a s. ubi dicitur ,, Ite maledicti iii ignem aeternum δα. - Ideo oportet dicere, Augusinus probat at . de Civit. Dei, ipsos Diritus stois corporatibus aliqualiter inei . Nee es simile de gloria Beatorum O mena
damnatorum , quia Beati sublimantur in id, quod eorum naxaram excedit s damnati verὸ deprimuntur in id , quod sub eis est: unde corporalibus tormeatis puniuntur ἡ & sic quae dicit Scriptura de poenis eorporalibus damnatorum , non sunt accipienda allegorice, bene tamen allegorice tanendae sunt delectationes corporales , ut edere, bibere 1uper metuam in Regno Dei. 8c alia similia, quae Beatis
XX. Ulterius, ut notat Epiphanius Epist. ad Joan. Jerosolymit. apud D. Hieron. Tom. Omnia, quae Moyses in mitio Genesis narrat, allegorice intelligebat, ut de eorpore Adami & Evae in eorum formatione , 8c de arboribus, & aliis in Paradiso a Deo productis . Volebat enim, Deum Adamo &Evae solum post peccatum corpus in poenam indidisse s & hoe significari, quando post
peccatum secit eis tunicas pelliceas. Paradisum autem, in quo eum formaverat, non et se terrenum sed coelestem, dc plantas quae in eo destribuntur, esse angelicas sortitudines. Ita resert de Origene Epiphanius supra citatus. Sed haec somnia, ne dicam deliria, sunt: Primum quidem, nempe, quod ante peccatum Adam Sc Eva non habuerint corpus: Ruomodo, inquit , legimus ante pellicear tunicas, θ' ante inobedien-tιam , ct de Paradiso ruinam, Adam loquentem, non secundum alle goriam sed vera is Hoc nunc os ex ossibus meis, & caro de came
mea ,, ὸ Aut Moda assumtum es illud, quod Divinus fermo testaturi se Et iniecit Deus soporem in Adam, Zc dormivit: & sumsit unam
is de costis ejus, & adimplevit pro ea carnem, bc .edificavit co-- stam, quam tulerat ex eo, illi in uXorem se s Aut quae corpora contegebat Adam ω Eva foliis Mus, po quam comederunt de arbore vetita e Habuit ergo a sui conditione verum corpus Adam ex limo
terrae prius a Deo formatum, cui postea Deus ipse inspiravit spiraculum vitae idest animam, Habuit a sui formatione & Eva corpus , quia ex una de costis Adae aedis ata. Alioquin si neuter eorum rerum tabuli et corpus: quomodo post peccatum cogno- stetites te este pudos erubuerunt, ac sibi consuerunt folia ficus, ninquam Deus faceret eis tunicas pelliceas e Secundum quoque chimaericum est. Paradisum enim, in quo conditi fuere Adam & Eva, non in Gelo, sed in terra su iste, voritas ipsa ostendit, inquit Epiphanius : Neque enim dixit Scriptura. 'i . t Dizi-Disjtiaco by COOste
258쪽
Ditiina: Deposuit Deus Adam ct Evam in terra s sed eiecit eos de Paradiso, ct habitare fecit eos contra Paradisum : Non ait sub Paradiso. Et posuit rompriam flammeam ct Cherubim custodire introitum tigni .itae: non dixit, ascensum. Fuime etiam in Paradiso illo verasar res, probat . Q ia aquae ra illo egrediebantur in quatuor fluvios divisae non dicit descendebant ) ad irrigandam terram. Aquas veras eas esse non spirituales, testatur, quia ipse de Euphrate uno ex illis aquam bibit. Unde concludit: Ubi autem mina funi, quae ct videntur O bibuntur , ibi consequens es, quod Oficus, ct alia ligna sint, de quibus dicit Deus Ex omni ligno, quod est in Paradiso comedes,, ; similia funt lignis aliis O arboribus , sicut flumina similia sunt fluminibus O aquis. Si autem aqua. quae cernitur, verὰ aqua est, necesse es , Ni Oficat vera sit, ct alia ligna ι O Adam eterus patim a principio plasmatus in corpore , sicuter Eva, ct non in phantasmate, O pos ruinam si vult Origenes propter peccatum postea corpus acceperix. Ita Epiphanius, qui deinde prosequitur ostendens, aquas quae super firmamentum sunt, non esse angelicas potestates, & quae sub firmamento sunt, non esse virtutes contrarias, idest Daemones, ut 1 omniabat Origenes: Et quomodo , inquit, legimus, in diluvio apertas cataractas Coeli Oaquas inundasse diluvii e Unde aperti sunt fontes abin totus --dus opertus es aquis e Hoc certe nou evenillet, si aquae illae non
X L Addebat Origenes, Adam per peccatum perdidissetis imaginem Dei. Quod falsitatis idem Epiphanius ibi pluribus evincit . dc probat, in homine Dei imaginem semper mansisse. In quo
autem homo factus sit ad imaginem Dei ostendit S. Th. I. p. q. 3. . ad a. dicens, quod homo diritur esse ad imaginem Dei , non secundismeorpus, sed secundum id, quo homo exeeliit alia animalia, unde δε-quitur Genes. a. postquam dierum es se Faciamus hominem ad ima, ginem & similitudinem nostram, ut praesit piscibus maris &c. ,.
Excellit autem homo omnia an otia quantum ad rationem O inteIis
Hum s unde fecundum intellectum oe rationem, qua Dur ineorporea , homo est ad imaginem Dei. Se autem hoc modo ad imaginem Dei esse, non negabit Origenes, nisi se brutum animal esse velit, ratione & intellectu spoliatum. An autem imago Dei inveniatur is quolibet homine, & quot modis inveniri pollit, docet S.Th. I. p. q.93. art. nempe in omni homine inveniri me conformitatem naturae: in Justis qui Deum amant, per conformitatem gratiae rin Beatis vero etiam per consormitatem gloriae.
259쪽
I. rix Ilio quod supra dixi, inter naevos a Synodo V. Origenitri imputatos este hunc , quod nimirum de Omnipote alia
Dei indigne locutus sit, dicens, ejus virtutem terminatam esse in his, quae produxit, & tantum in creaturis condidisse, quantum virtus ejus complecti poterat. Qui tamen error concordari nequit cum alio, quo dicebat, in perpetuis circulationibus, & animarum transmigrationibus novos semper Mundos Deum condere. Hoc errore eum notat Theophilus Alex. L. I. Paschali, ac demo strat, Deum in rerum conditione non tantum lectile quantum poterat facere, sed quantum natura & dignitas rerum, 'uas facered creverat, postulabat, cum tamen majora facere posset. Sic architectus domum construit quantam sustinere potest fundamentum , A qualem fert idea quam statuit, cum tamen altiorem S meliorem construere possit, nec illi ars ejus sit alligata. Unde infert: Et quomodo nos impium es humauae arti Auem uon imponere . nec operibus suis arti cum scientias eoaequare, o Deum tanta fecisse
dicere ratiovabilium creaturarum, quanta fuere poterat e Audiat
ergo discat impius: non tanta est .irtus Dei, quantas fecisse dicitur rationabiles creataras: fed imponens mensuram operibus , ultra
quam esse non poterant, ct rerum numerum dispositionis fuae arte eoueludeus, ipse mensura ct numero non tenetur . Ex quibas liquido apparet, non eum tanta fecisse , quanta poterat ,sed quantum rerum necessitas expetebat, tantum ejus fecisse virtutem. Et noc quia ut
inferius demonstrat ex Isaia c. M. Omnes gentes quasi filia desitu-Ia, ct sicut momentum sat erae computatae fant &c. Hoc ergo dimiseso, sicut A quod de Providentia non recte senserit sII. Quod hic in controversiam vocatur est, quid senserit origenes de Filio Dei. Male eum sensiste judicant Patres inserius recensendi. Epiphanius Haeresi 64. num. 8. vult & probat, Origenem posuisse Dei Filium unigenitum non a Patre de sua substantia genitum, sed creatum. Cumque ex alia parte vellet Filium esse ejusdem substantiae & adorandum cum Patre s Epiphanius contra eum opponit, quod si Filius creatus est , creatura est, nec cum
Patre adorandus quin ct nos cum unico Creatore caetera adorem gomnia, quae ferviti nobiscum eonditione , e Gemque nominis rat sene
continentur. Et addit, propterea Christum in Evangelio non di-Xisse, Deus me creavit, vel Pater meus creavit me : nec Patrem v
quam pronuntiasse: Ego ereavi eum, di misi ad vos. Non enim crea- Tom. m. Par. II. Ι i tus. Disitirco by Cooste
260쪽
tus esse potest, qui de se dixit: Ego in Patre ct Pater in me es: MAmbo unum fumus M. III. S. Hieronymus quoque Epist. 4 I. alias fi s. ad Pammachium, alioquin in Origenem ejusque scripta adeo propensus, ut a plerisque Origenista judicaretur s ut a se hanc opinionem depellat , quasi apologiam pro se sormans, provocat, ut eum arguant, qui putant cum Origene in aliquo errore sensit se H signate de Filio Dei & Spiritu Sancto : Artite potius, inquit, ubi Meresim defenderim , ubi pravum Origenis dogma laudaverim. In lectione Isaiae, in qua duo Seraphiis clamantia describuatur: illo interpretaaxe Filiam O Spiritum Sanesum, nonne ego detestandam expositionem in duaresamenta mutavi e s hoc legitur in Comment. Hieron. ad cap. 6.
Isaiae a Si ergo Origenes in duobus Seraphim clamantibus anteis thronum Dei intellexit Filium & Spiritum Sanctum, male de utroque sensit. Quia vero Origenistae magistrum ab errore isto purgare conabantur, quod in Nicaena Synodo, ubi error iste damnatur , nulla Origenis mentio habetur: Respondet, S. Hieronymus: De Aris tune nou de Origena saepio Dis: de Filio , non de Spiritu Saxeso. Confessi sunt quod negabatur , tacuerant da quo nemo quaerebat. Ruamquam talenter Origenam fontam Aria pero erunt. Damnantes enim eos , qui Filium da Patris uetant effabsantia, citam pariter Ariumque damusve
Uut. Dum ergo Hieronymus Origenem vocat fontem Arii, dc simul cum Ario tacite damnatum, dicit, errorem Arii de Filio Dei ab Origene praeformatum fuisse. Hoc repetit L. I. Apologiae adv. Russinum dicens : Sex Librostat asta iam dixi Eusebius Caesariensiu Discopas , Artaxae quoa dam signifer factionis pro Origese ferum, lati mam ct elaborarum us, O multis testimoniis approbavit originem juxta se Catholicum, .des juxta nos Arianam esse . Quibus & Origenem Arianum v eat, & Eusebium Caesariensem Origenis, ut etiam supra vidi mus , in omnibus Encomiastem, Arianae factionis signiterum a
IV. Porro quam indigne, ne dicam blaspheme, de Furi Dei cc Spiritu Sancto Origenes loquatur, exponit idem S. Hieronymus in Epist. modo s4. alias ss. ad Avitum. Cum enim Russinus I Dbros Periarchon Origenis vertillet, sed infideliter, ipse fidelem versionem adornavit. At quia in eis multa Asianorum haereti 1a ventia deprehenderat, Avitum, ad quem suae versionis exemplar dirigit, monet, is quibus in legendo cavere debeat tanquam a vera fide alienis s dicens: Aeripa igitur qπω pete. . seu ita in scias, derast da εibi in sis este qaam Naram, re i co se sem