장음표시 사용
281쪽
eeptε opinione faε, reliquar omnes fassas esse conabatur ostendere . Hax Sohomenus s eadem Nicephorus Lib.9. Hist. c.3I. Qtiae antea scripserat Epiphanius Haeres. 71. num. I. Ex quibus patet, quod adeo teter & impius Photini error habitus est, ut nec ab Arianis ipsis, quorum non modica pars Sirmiensem Synodum constituebat, sustineri potuerit, ac propterea concorditer ad illum cum Auctore suo proscribendum conspiraverint. Hinc in Constit. Iustiniani L. i. Codicis inter capitales Fidei Christianae hostes Photiniani numerantur. Cumque, ut scribit Socrates L s. Hist. cap. 2., Gratianus una cum juniore Valentiniano Imperii silmmam adeptus lege sanxisset, ut omnes cujuscumque religionis homines absque ullo discrimine in Ecclesiis convenirent, solos tamen Eunomianos, Photinianos, & Manichaeos ab Ecclesiis pelli jussit. V. Peltis 1 c aliquandiu Christianum Orbem iniscit, tempore tamen suo penitus extiinctam suille dicit Theodoritus Lib. I. Haeret. Fab. cap. II. de Photino. Licet autem post mille & ultra annos ab aliquibus modernis Sectariis excitata alicubi revixerit,
eam tamen , sicut & caeteras, quae non modicam Europae pamtem hisce temporibus invaserunt, a Jesu Christo Catholicat veritatis protectore ad inferos iterum retrudendas sore confido,& cum eodem Theodorito dicam: Has omnes haereses ad evertendam Uai geniti Divisis atem excogitavit, qui bominum perniciem molitur Daemon. Sed omnes extinxit , qui increpat abusum, ct eam
exsiccat: qui dicit ab . - Fies deserta & tuos fluvios exsiccabo is .
Neque enim eorum vel minima manserunt reliquiae , vos Cerinthianorum, non Gionitarum , non Ele eorum, non Melchisedecbianorum, non Pausianistarum, non Marcellianorum, nos motivianorum:
sed Omuia oblivionis tenebris semel tradita iant, ct nee eorum quidem sunt nomitia multis cognita. Verum es enim quod is nostra Sem viatore dictum est Matth. I s. v. Ia. Omnis plantatio, quam non plantavit Pater meus Coelestis, eradicabitur ,,: Divina au tem Evange tiorum dogmata pullularunt, ct ad mare usque extensi sunt Apostolorum palmites, ct propagines terrarum orbem implerunt , O impleta es suiversa terra cognitione Domini . At multa aqua maria tegat, ct praedictionis veritasem rerum tes ovium ostendat. Ruod defutaris haeresibas Dominus quoque Christas praedixiι. Hac mus Theodoritus. Faxit Deus.
282쪽
notini errores rejecti. I. Rravit Photinus primo: dicens, Deum solitari urni esse, R more Iudaico confitendum i nullam Verbi Divini, aut
Spiritus Sanisti putans este personam . sed meram Patris extensionem ad extra. Secundo: Christum a Maria initium accepisse Amerum esse hominem. Constat ex S. Epiphanio P .eres. 7 I. R , i centio Lirin. in Commonitorio num. I a. dicente : Photini ergo Secta e est. Dicit, Deum singulam ess ct solitarium , er more 7udaico eonfitendum . Trinitatis plenitudinem negat , neque ullam Dei Vedibi , aut ullam Spiritus Sancti putat et personam. Chrisam vero b minem tantummodo solitarium a erit, eui principium adscribit ex Maria , ct hoc omnimodis dogmatizat , solam nos personam Dei Patris , ct solum Gripum hominem colere debere . Esto autem poneret Christum abundantiore gratia quam caeteros Sanctos insignitum, quia tamen euin purum hominem asserebat, eum sic redarguit S. Augustiuus Serm. a s. alias I9. ex Uiguerianis : Iuam multi
Autichrasi extiterunt, qui dicerent, sicut Photinus: Homo fuit, plus nihil babuit: fed omnes bomines pios Osanctos excellentiε δε- pientiae ct justitie superavit: nam Deus non fuit. Ο Photine , terra tetigist, festuasi tangere, praecipitasti te : O ideo ad patriam non perpeiam, quia in via errasti. II. Photini errores manifeste colliguntur ex anathematismis in ipsum a praefata Sirmiensi Synodo in ipsum prolatis, quorum quintus est : Si quis secundum praescientiam ct praedestinationem a Maria dieit Filium esse , ct non ante fecula ex Patre natum apud Deum eser per eum facta es omnia, anatbemast. Sextus : Si quis subsantium Dei dilatari ct contrahi dicit, auatbema sit. Septimus : Si quia dilutatam substantiam Dei , Filium dicat facere , aut latitudinem substantiae ejus, sicut sibi videtur, nominet, anathema sit. Octavus :Si quis instum Qel prolatilium verbum Dei Filium dicat , anathema fit. Non us : Si quis hominem solum de Maria Filium dicit, anathema sit . . Demum : Si quis Christum Deum Filium Dei ante fetu Ia subsisentem O mini h autem Patri ad omnium perfectionem non dicat, I ed ex quo de Maria natus es, ex eo risum ct Filium nominatum esse, ct initium Mevi e ut sit Deus, dicat, anathema sit. inibus aperte patet, Photinum damnatum fuime, quia dic ret , Filium Dei non fuisse ante ortum ex Maria nisi secundum praucientiam, non ante secula ex Patre natum, sed solum acce
283쪽
Ds PROTINIANI s. 273pisse ut Filius Dei esset secundum subsistentiam, quando ex Maria
natus fuit, la tunc coeptile et te Deum per extensionem vel dilatationem substantiae Dei, & dictum Verbivn nou 1ubstantiale,
sed prolatilium tantum . . . ,
III. Dubium tamen emergit , an praeter Verbum Dei prolatitium agnoverit Photinus in Deo Verbum aeternum, non tamen distinctum a Patre personaliter dc subsistens. Videtur hoc indicasse Epiphanius H. aeres. 7 I. num. a. Cum enim Basilius Ancyranus in disputatione ut supra habita sciscitaretur ab eo, quomodo Script r.e de Domino ac Deo Verbo docerent, ante υmuia fecula Susten
Dis illum, di cum Patre fuisse, Photinus adhibita distinctione ita
quod dicebatur probabat, partim, ut ad Gristum, partim ad Verbum referri oportere judicaret. Nam his verbis : Faciamus hominem ad imaginem o similitudinem no am, Verbum suum Pater alioquitur . Suid igitur e Erat, inquit , in Patre Verbum :fed nondum erat
Filius. Ita Photinus Basilio respondebat. Cum autem ei obiiciebatur a Prophetis mentionem factam fuisse de Filio Dei, respondebat hoc dictum elle per anticipationem non de eo quod sam esset, sed quod futurum ellat. Ita resert Epiphanius: Velut ante denuntians dixit, non quod adhue Filius existeret, sed iuum fotam ,
eus Filii nomen erat aliquando tribuendum , post Mariam videsicet, quodque ex carne proditurum erat, Christus nimirum de Spiritu Sancto Marisique genitus, in quem sic tauquam anticipatione quadam universa co eruutur. IIumquam nondum ipse , quemadmodum ct mrbum illud quod in me est. Quibus Verbum quidem semper futile in Deo ponebat, sed non Filium. Quae doctrina erat Pauli Samosatent, ut supra dixi. IV. Ipsum propterea refellit Epiphanius n. 3. Nam si recens adeol est quoad Divinitatem attinet Dei Filius, consequens est ,
Davidem eo anteriorem esse s quia vero hoc Photinus admittebat, abutens dicto Apostoli I. Cor. I 3. v. 7. Primus homo de terra terrenus , fecundus de Caelo, Sex hoc inferens Filium Dei Adamo esse posteriorem: ex hoc, ait Epiphanius, sequitur quidem, Verbum& Filium Dei posteriorem este Adamo secundum carnem ex quo Verbum e Coelo descendit, ec hahitavit in nobis, non vero antea non extitiise . Nam si Adamus Verbi originem antecessit, per quemnam non modὸ Adamur, sed etiam quae Adamo priores funt creaturae Dei omnes productae Dut 8 tuis ille vero es, cui Pater dixit se Faciamus hominem ,, ' At quia respondebat esse Verbum in Patremanens, non a Patre genitum aut prolatum, imo eamdem Patris personam , ideo ita contra ipsum prosequitur : Nemo enim, aut ad intimum Verbum suum, aut ad illud quod exterius profertur, co Tom. VII. Par. II. Mm fulta-Digitigod by Coos '
284쪽
fustationem deliberationemque dirigit. Ideo insitum i fasHis umque fuam merbam aliυquens Pater, futuram hominis procreationem sapienti E voce declarat: Ut Filium apud Patrem initio extitis
sciremus: neque cinditorem nostrum recens in lucem editum arbitraremur : sed eum Patre priorem feculis omnibus fuisse. Id quod Dannes ita demon σι se In principio erat Verbum, oc Verbum erat apud Deum, . V. Respondebat Photinus : Verbam a principio extitisse fateor: Filium Dei geritum fuisse, id non fateor. Eum ita urget n. 4. Epiphanius: Verium nisi Dei fit Filias, inanis es illius labor ... NihiIesim amplias excellentiusque de orso pro temur, quam Iudai ipsi, qui eundem abuegarunt. Porro nos scriptum es in Evaurelio ,, In
principio erat Verbum , & Verbum erat in Deo is : sed ,, Verbum erat apud Deum fee in Deo Verbam modo fuisse dicit, sed is Deus
erat Vrebum ,, . tu tuo quidem semine fremo ille , qui perpetuo suν interior, ast externa voce prolatus es , homo dici non potes , sed bo-msuis fermo . diuod si, ut illa uagatar, uondam velut faeιus erat, aut Dei Hlius Deus Verbum, per quemnam omnia producta funt aeua
doqui em , at Mavielium asseruis omnia per ipsum iacta sunt , di sine ipso lactum est nihil se e Sed quia dice Ixat: Gemadmodum homo per merbam suum qui
quid IUxerit e ir: ita oe Pater per Herbum, quod in ipso era , omnia pisereaviis: Instat Epiphanius : diu modo Quar hbe in Evanhelio Domini dieium accipiendum es se Pater usque modo operatur , &ego Operor ,, e xaae verba nox sec intelligeuda faut, quasi in bis quae iIim e ι , nitid Pater ipse moliatur, aut contra abalienandus
si Filius, neque se Patris Opis tu aliquid isn feat. diquidem operaxmala d Patre simul ct Filio oed piritu Santro producta sunt. Nam per tuum omnia sum 4 Patre productis , ipsoque adeὸ eum Patre O trita Samio fabricavit υmnia, , Verbo enim Domini Coeli formati sunt, & Spiritu oris ejus omnis virtus eorum HAI.32. V . VI. Photinus juxta Epiphanium ponebat in Deo Verbum ii ternum , quod in ipso semper fuisset, non tamen ab eo productum vel personam ab eo distinctam, sicut in homine Verbum internum est, nec tamen est persona ab eo distiucta , 8c sicut homo per Ver-hum suum quidquid voluerit eruit, non ita tamen quod Verbum sit persona , quae cum illo operetur, 1ed homo per Verbum: ita Pater per Vobum onauia sit operatu ,non tamen Verbiam iit po-sona qu.e Operata sit, sed Pater per Verbum. Quia tamen Dei Filius ab ipso non pouebatur, nisi ut quaedam extenso 8c dilatatio, vel exterior verbi prolatio, qtae in tempore tacta est in risso
nato ex Maria, ideo dicebat, bilium Dei uec vi Deo semper futile
285쪽
nec ante quam ex Maria Christus genitus estet. Epiphanio lubens subscribo utpote de Photini doctrina bene instructo, cum ut ipse dicit num. I., Photinus ad sua tempora 1uperstes tuerit. bc Acta disputationis cum Basilio ad ejus manus pervenire potuerint. Sed quidquid Photinus senserit de Verbo Dei. certum est. Filium inteum possi ite purum hominem s ita etiam optatus auctor coaevus L. . de Schi1m. Donat. Dictum est Me, inquit, de Phutino pr. en tis temporis haeretico . qui Filiam Dei aufus es dicere taxtummodo seminem fuisse, non Deum. VII. Episcopatu depulsus, & in cxilium eiectus conscribendis libris tum Graeco tum Latino idiomate Photinus totum se dedit, inter quos unum edidit, quo aliis Sectis refutatis sua in solam veram cile ostendere contendebat. Sirmium rediisse sertur. sorte Juliano Apostata imperante, qui generali edicto omnes a Constan tio exilio pulsos restituit, ut hac libertate Christi Ecclesiam magis turbaret. Puotini enim Julianus meminit apud Cyrillum Lib. 8.Pag. 26 a. edit. Lipsiten. Imo ut ex Facundo Herm. refert Tilmoi tuis Tom. 6. Mem. Hiae de Arianis art.4 . Photini haeresim commendat in quadam Epistola, tanquam ad salutem proximiorem, quam Diodori ac caeterorum Carbolicorum doctrinam. lio quo S.Optatus tempore scribebat nimirum anno, Photinum adhuc in vivis extitisse, ex nuper dictis colligitur . Insuper anno 37 F., quo scribebat librum contra haereses S. Epiphanius, adhuc fuisse superstitem Iures. 73. testatur. E vivis tamen ad inseros dejectum an no 376. , asserit S. Hieronymus in Chronico.
q. I. Haeresis ortus . De Se Hano , ct Terrintho.
I. RiMA Sectae hujus fundamenta iecit Scythianus quidam Sarracenus gente , in Arabia educatus , homo, ut ait L Cyrillus Ierosol. Cateches. 6. de Haeresibus, nisu eo mismuse babens, sive eum ori arismo, με eum Iudaismo . Hic ex commercio cum India & Thebaide iligentibus partis divitiis, ejus lamina suadente, ut Arabiae deserta relinqueret, in AEgyptum se conferens Alexandriae domicilium fixit. Feminam hanc Hypsaleia Thebaide repertam captivam & prostitutam, cim ejegantis es M m a set
286쪽
set sorma', e Iupanari abstractam matrimonio sibi jun Xerat. Cumque ellet spiritu fervidus ac vivax, praeter Graecorum scientias, quas Epiphanio teste Haeres. . num. I. in Arabia didicerat , dum in AEgypto moraretur, scientias quoque AEgyptiorum adjunxit: nec tamen Christian. e Religionis, & Sacrarum Scripturarum non ut eas sequeretur prorsus Jejunus. II. Dum ergo Alexandriae moraretur, ne inter divitias otio torreret, vitam Aristotelicam imitari studens, ut ait Cyrillus, vel a Pythagora argumenta sumens, ut vult Epiphanius practaudatis locis, quatitor libros conscribere fuit aggressius, quorum unum inscriptit Masteriorum , alterum Capitulorum , tertium Evangelii, quartum Thesaurorum . Videns enim homo pestilentis
ingenii, in Mundo multa invicem contraria K pugnantia adesse, Itoc existimavit, ex duabus radicibus Sc principiis 1ibi contrariis provenire, ideoque ad condendum dogma de duobus principiis , hono Sc malo procedit. Ita duae pernicioIillimae Seciae, Manichaei mi, quar Ecclesiam Catholicam diu iniecit, bc Mahumetismi,
quae adhuc maximam Orbis p rtem contaminat, Deo sic permittente, e Sarraceni S turpem originem habuere.
III. Post h.aec Scythianus cum Terbintho discipulo suo sqEi sorte ad conscribendos libros ut amanuensis etiam inservierat λrelicta AEgypto Jerosolymam se transtul t post annum Christi ducentesimuin non1ub Apostolorum tempora, ut vult Epiphanius
ut illic sermonem cum iis conterret, qui ea pr.edicarent, quae ad unius principatum pertinerent: ex oraculis enim Prophetarum& Legis audierat, unum ac soluin omnium Conditorem A MO.leratorem, qui semper existeret, nec delineret unquam celebrari , Patrem scilicet, ac Filium, &S iritu: n Sanctum unum Deum IItaque scum Epiphanio nun s. t uar) simul atque ad urbem illam accessit , cum Presbteris , qui illic eraut, quique ex Legis a Deo Mosi traditae, ac propheticae discipliuae pro ripis vitum insiluebant , disputare coit. Qui enim, hebat, unum esse Deum abseritis ,
qui ubilem diemque c9vdiderit , ne non carnem di animam , siccum Ohumidum, caelum atque terram, tenebras ae lucem ubd eum illi aperte de Ura revi: neque enim occulta veritas est, eoutra ille μὰ alio pudore o utendere . Verim ubi nibit prosi it , tu eadem nihilo-inas molestiae impudeotia persis it. Postremis eism nihil efficeret Omiuo, sed visius potius obscederet, magicis quibUdam libris adhibitis erat enim maleficiorum peritus, ae peroicissam illam c ' exitiabilem artem ex Indorum optiorum, Gentiliumque disiptiua, velut merci mouium quoddam obsulerat praesulis illudere conatus es , ac domo quadam consceusa vibilo magis quod volebui assecutus es. Lilippo inde
287쪽
inde praeceps decidens ex hac vita migravis cum multos illic annos egisset , atque unum tantummodo secum discipulum habuisset, Ter-binthum videlicet illum quem diximus, cui O sua omnia velut fidi mo benevolenti moque administro commist. Hic mortuam Scythianum quam honori centi Θ sepelivit. Ita ex Epiphanio similem cum Simone Mago infelicem exitum Scythianus habuit. Qtiem tamen S. Cyrillus Jeros. gliscente per morbum labe vult fuisse
IV. Terbinthus ergo cum Epiphanio prosequar in Apud fedeliberans , flatuit ad illam mulierculam non reverti , quam ex meretricio quaestu ac fervitute sibi Sothianus adjunxerat. Itaque cum, omnibus quae babebat , auro scilicet argento caeterisque copiis in Per fidem aufugit. Ibi Ne deprehenderetur , mutato nomine, pro Terblutho Euddam se, uti diximus, appellat. Atque hic pessimam rursus quatuor illorum Sotbiani librorum ae magicarum artium ct praestigiarum haereditatem adiit: Idem euim literarum apprime sudiis erat eruditus. Sed cum iu Persis ct ipse disputaret, atque apud viduam quamdam bubitans, cum aedituis ac Sacerdotibus Mithrae, inprimisque Pareo quodam ta' Labdaco 'timetis de duυbus priucipiis conteu-dcret , neque vel idololatriae antistitibus ressere puset, sed ab iis turpissime convictus esset , Sothiani, quemfequebatur , exemplo d9mui I sigium coujseudeus , ibique magicis artibus id sicere pudens, nequis sibi deluceps contradicere auderet , ab Augelo dejetius cecidit , atque ob ea qua moliebatur maleficia periit. Anus porro sepulto iιlius cornre pecuuium omNem obtinuit. Sic ex Epiphanio eandem
quam magister sortem subiit discipulus. Addit Socrates L. i. Hist. c. aa. Buddam hunc multa de se vana confinxiste, nempe se natum de virg ne, & in monte ab Angelo educatum.
De Mane seu Movictaeo burique exitu .
I. A Nus vero pergit Epiphanius' cum tiberos ac propinquos h beret nullos diu in illo sata perseveravit. Tandem verὸ G-bricum , qui ct Mates dieius es, ad obsequia famularia fervum coemit : eui mυrisus malam illam haereditatem perinde atque aspidis Cirus multorum ad tuteritum ac perniciem reliquit: Libros nempe Sc thiani ec Terhinthi seu Budd.e pestiferam doctrinam continenteS, in qua Cubricus demortuae Anus opera adhuc juvenis plane fuerat instr. utS. II. Itaque Cubricus, qui se Manem vocatat, tuter Perfas , opia
288쪽
quos degebat, disputare insiluit. Verum eum nemini dogmata sua probaret I sed quieumque doctrinam illius audiebant molem ferrent , ac noeitate ipsa borrendisque illis , ct ad deeipiendum compositis fabulis ac vocibus vehementer obstupescerent ἡ cumque omnes ille quos de impio commento fermones habebat, refelli evertique cerneret, o
casionem quandam excogitavit, per quam inanis is iliis , ct ad stuporem constris fabulis auctoritatem ascisceret. Cum enim percrebui fet, Persarum Regis filium quadam aegritudine correptum in Regia Persaruω urbe decumbere neque enim Manes illis degebat , sed alio quodam in loco ab Regis aula dissito in excaecante illum improbitate fua, ratus iuberi fui Te inibi sive Nuddae , qui ct Serviani haeres fuerat, libris pus se ad sanandum Regis Alium remedia quaedam invenire , ex urbe fua ditressus, ad Regiam contendit: ac quo um Ue- ωi et aperiens certam Mio Regis opem proruittit. Sed Des 3Nυμ- rem fefellit. Nam cam aegro medieamenta quaedam adhibuisset, ex pectatione fud fixus, rus est : ariis ut inter ilitas manus adolescent postremis sit mortuus, ut vana Vfius ac mendacia promissa conuiuc
Haec eum ita eoHigissent, jussa Regis in vincula conjicitur. Neque erim Perfarum Reges ingruuioris delicti reos subinde supplicia deceruutit: sed exquisitiori quodam mortis excogitato genere , to mentis prius illos ae quaestori fabjiciunt. Hactenus Epiphani tis. Reliqua ex eodem & aliis compendio referam. III. Priusquam impostor iste truderetur in carcerem , Cubrici nomen, ut memoriam suae antiquae tervitutis deleret in Maneutra stulit: Maces autem Persis idem est, ac allocut/o , seu dissem ratio. uia enim cinquit Cyrillus Jeros. Catech. 6. num. a in dialeslicus Abi alicujus nominis esse vadebatur , Mauem se , uti probum quemdum fermonem ferendorum magisrum appellavit. Videntes autem ejus discipuli, Manen, seu etiam Manichaeum apud Grincos insaniam sonare, ut hoc se & magistrum probro liberarent, eum Mannichaeum, idest Manna fundentem ac se Mannichaeos appellare coeperunt. Ita S. Augiist. Lib. de Haeres. cap. 46. dicens : Unde quidam eorum quasi diniores eo ipse mendaciores , geminata n litersi , munichaeum vocavi, quasi manua fundeuem .huerim multos disti pulos in suum pertrahens errorem, vim gluti duos selegit nefariorum suorum dogmatum praedicatores , in quibus tres prae caeteris inunes esse voluit, Thomam, Hermeam,& Addam. Cumque de Christiana Religione multa audivisset, illos cum pecunia Ierosolymam mistrat, ut Libros de Lege & Pr phetis , Evangelica, & Apostolorum scripta compararent, & ad se deferrent . diu prolacii Libros illos coemerunt, ac reversi , ipsum- Dj ij by Coos i
289쪽
ipsumque in carcerem, ut supra conjectum invenientes, nihil minus Libros ei obtulerunt. Qujbus acceptis ac diligenter evolutis, mala fide plura depravavit, & veritati mendacium admiscens, ea suis fabulis studuit accommodare . Dum haec ageret, contigit ei, ut precibus M ingenti pecuniarum vi corrupto Commentariensi, e Regis Persarum carcere fugam arriperet. Quo audito Rex capite mulctavit custodes. IV. Statim ergo relicta Perside Romanorum fines ingreditur: cumque jam ad Mesopotami e desertum separans Romanorum Imperium a Perside pervenisset a intellexit , in oppido Me potan .e Caschara dicto habitare quemdam virum totum iustitiae& pietatis operibus erga viduas orphanos ac pauperes deditum , Marcellum nomine . Cogitans ergo, quod si virum hune sibi o noxium habuillet, non in Mesopotamia tantum, sed in toto Syriae Ro .nanique Imperii tractu dogma suum extendere posset, ad illum ex Castello Arabione , quod ad Strangam fluvium situm est, Epistolain scripsit, eamque per Turbonem ex discipulis suis unum
misit, in qua praecipui ejus errores continebantur . Cum autem hanc integram exhibeat S. Epiphanius Haeres. 66. num. 6. non abs re erit illam huc transferre, ut hujus nebulonis impudentia appareat . TatC ergo erat ejus initium .
Munnichaeus Apostolus Pesu Christi, ct qui mecum funt Sancti
omnes of Virgines, Marcello Aio earissimo, gratia, misericordia , pax a Deo Patre, ct Domino nostro Dyo Gripo : ae te lucis dexteraeasodiat is praesenti fecula nequam ejusque casibus O laquaeis maligni Amen. Hic o si alterius Pauli Epistolam se auditurum quisque
existimabit, dum se Apostolum Dis Clasi vocat impostor i 4e.
Non miretur tamen, quod istud sibi nomen arroget, qui & Spiriatum Sanctum se dicere ausus fuit, quos blaspheme arrogantiae titulos ivsectatur S. Augustinus Libro contra aliam ejus Epistolam edito, quae ab ejus discipulis vocata est Epipola F- meati cap. s.
q. & 8. Nunc quid Pseudo postolus iste in hac Epistola scribat .
videam . V. Ruod te summε caritate praeditum esse eo ovi, velemestre fusis gavisas. kuod ver, nos retiae ratiotii ea retaseam fidem profiteris , equidem duci. xuamobrem cum ad e rigendam genus -- manum mufus fuerim, eorumque, ρα se is fraudem erraremquae com--serint , ratiouem babem, uecessarium patavi has ad te I teras feria here , quibas ivrimis animae tua, tam tuorum Dissi conmerem , nnae eonfasum quiddam per carbarumque sentires pro eo ac rudiorum magiseri doceus , qui quidem ita praedicaus e Nouum θ' malum ab eodem pro inci, unum se dans at priscinam pussas: seqae Leein d
290쪽
tenebris, bonum a malo , exteriorem hominem ab interiori, ut ante dixi , discernunt ac separant: imis ver) alterius cum altero confundendi miscendique nullum finem faciunt. Tu vero , mi, ne ut plerique hominum temere ac μὰ ratione ambo sa conjungito s neque bonitatis auctori Deo tribuito . Nam illi principium ac Mem, ct horum a Horem mal=rum ad Deum referunt ,, quorum finis maledicto proximus est Hebr. 6. v. 8. Non enim iis quae in Evangeliis a Salu tore ac Domino nostro fu Christi dicuntur fidem adbibentis Non potest arbor bona malos fructus 1acere : neque arbor mala bonos studius facere,, Matti I. 7. v. I7. Iuemadmodum vero Deum Sa-tavae malorumque quae ab eo geruntur, couditorem ac procreatorem asserere audeavi, magnopere demiror. Atque utinam haeZeuus Uanissima iliorum cousilia progrederentur, nec Unigenitum Dei Fibum Gripum DominEm,, qui de Patris sinu descendit se Mariae cujusdam mulierculae Mium esse dicerent, atque ex fanguine carneque, tum Cero reliquo mulierum faetore prodiisse . Sed ne longiorem Episeolam scribens diutius aequitatem tuam detineam, cum praefertim naturali eloquentio caream, his quae dici a funi, ero contentus . ubi vero ad te venero plenitu omuia cognosces : si quidem salutis tuae curam aliquam
fresipis. Neque enim ,, cuiquam laqueum injicimus,, I. Cor. 7. v. 3 s. ut stolidiores nonuulti faciunt. Iutellige quae dieo , fili cari sime. His Christi apostata, non Apostolus, sua seu verius Satan. e dogmata suadere conatur. VI. Epistolam hanc sibi traditam cum legit et Marcellus, mirum ita modum obstupuit, imo exhorruit. Aderat tunc cum eo Archelaus illius urbis Episcopus ; qui lectis in praefata Epistola contentis, infrendens ac Divino ardore percitu I, ad Manichaeum e Barbaris transfugam & Christi ovium seductorem illico conum lare, cumque capere meditabatur. Sed prudens Marcellus, mitigato precibus Episcopo, Turbonem ad Manem remittere cogitabat . Sed isto recusante reverti misit unum e familiaribus suis, cum Epistola, qua eum invitabat, ut praesens ea quae literis indicaverat planius pollet exponere. Interim Turbo omnia Manis dogmata Marcello & Archelao fuse expotuit. VII. Acceptis Marcelli literis sine mora Cascharam Manes cum suorum comitatu venit. Quo cum pervenisset, nulla interjecta mora, Marcello sic optante, Archelaus publicam cum eo disputationem inire constituit, cui velut arbitros interesse voluit etiam paganos, nempe Marsipum Philosophum , Claudium Medicum, Egialeum Grammaticum, &Cleobulum Sophistam. Tunc Archelaus vir in Divina scientia egregius, de Manis erroribus prae-vie a Turbone cdoctus, eum sic est allocutus. Dic milii quid e