장음표시 사용
301쪽
aatem finitum es perfertam non es: es enim me suo eireumfcriptum.
uus etiam terminus aliquis requirendus erit qui utrumque de iat: ue Ffe mutuo eontigerint, communiove aliqua extremis tuis in finibus copulentur, atque ita constituta illa contrarietas intercidat. Fameteris si quidpiam, quod illa dirimat amborum in medio collocaveris, non potes id quod dirimit illorum esse simile, sed ab utroque dive sum. Ex quo inseri, quod istud ea dirimens ac separans, ac nihil
habens cum utroque commune, utpote aeternum s erit tertium
principium: M sic non duo tantum, sed tria erunt principia, imo& quatuor : Neque enim , inquit, duo soli terminum hunc ac veluti murum consituere possunt, nisi alter quidam sentior accedat, qui iu-ter illa duo quidpiam quo separetur injiciat. Haec & alia subtiliter Epiphanius. IV. Quia vero Manes hoc principum malum Deo adversum
se ponere excusabat, ne Deum auctorem boni faceret auctorem etiam mali seu malitiae: ostendit num. I s. malum seu malitiam non ei te quamdam substantiam, quae per se causam habere petat, sed in solis male factis seu actionibus a bono deficientibus consistere. Etenim quatenus aliquid facimus contra rationis regulam malum est: cum vero nihil agimus malum non est. Et quamvis malum Deo displiceat, Deo tamen repugnare non potest. Si enim malum ab homine excidi ac extingui potest, multo minus Deo resistere poterit. Et sicut natura hominis, ex cujus operatione malum sequitur , mala non est, ita nec natura Dei, qui illud solum permittit, mala erit. V. Hinc nec Daemon conditione vel natara malus dicendus est, sed voluntate malum se fecit. Ita idess Epiphanius num. I 6. De Diabolo quoquὰ , inquit, sie habendum es, eum minime ab origine ipsa naturaeque conditione malum extitisse, sed aliquanto postea tempore malum quod faceret excogitasse : ita tamen ut cujusmodi fu-εurus est nou lateret. Hertzm quemadmodum caetera bene atque uti-ιiter esse condita prae excellenti Dei jusitia, qui pro singulari sua
bonitate exsere vult omnia, bonaque fua omnibus in commune proponit . Ac nihilominus tamen pro eo ac libertati cujuscumque conce
fum es, privatim id permittit , suae at voluntati obsequens, quidquid libitum erit e lat. Ut oe ipse ab omni malorum culpa sit immunis ,
O eorum qui in virtute progrediuntur, atque ab humanitate bonitateque fua praemia referunt, discrimen aliquid statuatur. Quibus insania Manichaei detegitur, qui specie servandi ab omni malitiae labe Deum immunem, eum malitiae subjicit, ut eo etiam nolente prodeat, dum oppositam potestatem, ac substantiam aeternam, ac numquam desuuram adversus eum statuit, quae ipso invito mala producat. O o a VI. Pro-Digiti oti by COOste
302쪽
VI. Propterea S. Augustinus Lib. contra Secundinum Mani- clinim cap.' Io. ad quaestionem unde sit malum: Hoc , inquit, at me non quaeras , unde sit, eum tibi jam ipse responderis , qui dixi , quod is cum se ipsam cognoverit anima, si modo consenserit, v
luntate sua peccat Q. Ecce sude es malum s a propria scilicet voluntate . Non autem isa natura ,sed culpa est. Ac per hoc etiam contraria natura, cui utique nocet privavdo eam bono , quo beata esse posset,s peceat e voluisset. Hanc tu peccati voluntatem moleri non putas in anima, nisi ex alio malo , quod credis esse naturam, quam non fecerit Deus , eamque animam naxuram Dei esse contendis : ac per hoc isa mali nescio quae natura si hanc in auima peccati voluntatem fuadendo. facit, in peccatum victus dejicitur Deus. Validum procul dubio ,& quod jugulum petit, argumentum: si enim a substantia vel natura Dei est: si anima a natura mala in peccatum trahitur : ergo Deus in peccatum dejicitur. Jure igitur Concilium Macareia1e I. anno 16 I. Can. 7. decrevit : Si quis dicit Diabolum non fuisse prius bonum Angelum o Deo factum, nec Dei opificium fuisse naturam ejus : fed dicit eum ex chao di tenebris emersisse , nec aliquem fui habere audiorem, sed ipsum esse
principium 9 substantiam mali, sicut Manichaeus O Procilliauus dixerunt : anathema sis.
VII. Superest duo Manichaei deliria subjicere, qui naturam mali vitam scnsum M. habere, & adversus Deum pugnare dice-hant . IJoc non melius praestitero quam si ex Augustino dicto Lib.
contra Secundinum cap. o. ea dissipavero. Dicit ergo: Ecce qua ta impietate, quam Nefariis borrendisque blasphemiis te non vis exuere , ponendo in natura quam non fecit Deus, vitam, sensum, fermonem, madum , speciem, ordinem, o alia innumerabilia bona , ct ponendo tu i a Dei natura ante ullam commixtionem mala ipsam mutabilita-:em, quae capi poterat, cui timere cogebatur, videns magnam la bem ac vasitatem adversus fua faucta impendere fecula , vis aliquos eximium ac praeclarum 9 virtute potens Numen opponeret. Et ut
quid bbe totum , nisi ut illa Dei natura atque substantia sic implicatum teneat hostem subjectum , ut peccaus perferat oe ligatum, nec totum evadat purgata jam victam ct ut damuata fervet inclusum 8 En quomodo Deum timuisse, ne a gente tenebrarum inquinaretur, aite
rebant, es pro nde substantiam suam in illam immisit te, quo fiebat
ut ea peccante, ipsa quoque peccar t. VIII. Inde eorum excusationem irridens : Praeclaram vero , inquit, excusationem bellicae necessitatis in Deo vesro invenistis, iontra illud quod vobis proponitur, ut respondeatis, quid DHura eraι Deo gens teNebrarum, si cum ea pravare noluisset: quam si dixeritis
303쪽
aliquid fuisse nocituram , fatebimini eorruptibilem re violabilem ,: si autem dixeritis, qu)d ei nocere που posset s quareretur ἀεοbis: eur ergo pugnavit e substantiam suam corrumpendam , at- violandam, er' peccata omnia cogendam hopibus tradidit Gut ra immergo complexionem Numquam exire potuistis .
At quia se tueri conabantur, Dcum hoc secisse ad impediendum peccatum, contra sic prosequitur : Magnum aliquid Φobis Otutum invenisse videmini, ut respoudeatis dicentes, magna est iniqui iasi appetere alleus, cui Deus iniquitati praebui et assessum, si eam gentem qIae hoc uufa Derat, expugnare uolui et . Haberet sa re-
Aponsio qualemcumque jus tiae colorem, si fauem in ipsi bello natura Dei vestri se integram impollutamque servasset, ct permixta hostilibus membris udit iniquitatis vel coaeta QeIJe eLa feci et : cim vero tantis facinoribus er flagitiis eam captivam consentire dicatis s cum nique ab illa impietate tam immani, qua etiam lumini suum, cujus portio est , extitit luimica, nec totam perhibeatis pilo purgari , uiae illi merit3 retribuere creditis horrendi illius globi aeteris supplicia :quanto satius eν at inimicum hinem in sua iniquitate relinquere inania molientem , quam tradere es partem Dei, cujus vires hauriret, cujus decυrem corruptum suae iniquitati foriaret, quis nou videat ' quist anta obstinatioLe cα stur, ut nυnsentiat, non attendat, quanto mi nore iniquitate geus leuebrarum frustra naturam inet adere conareturali etiam , quam Deus iuvadetidam, oe ad iniquitqtem cogendam, O ad penum ex aliqua etiam parte damnandam traderet suam si H ccine tandem est lxiquitati conjentire noluisse , ct tam ingentem iniquitatem μὰ ulla necesstate fecisse ' His oc aliis S. Augustinus Manichaeos redarguit, eosque ad hanc blasphemiam damnandam hortatur . Nam quale ita ilium est dicere naturam Dei violabilem &corruptibilem elle, captivam fieri, nec captivam potuisse saltein justitiam servare e Cum enim Daniel & Leones irriserit, iainiquitatem eorum a quibuς captivus fuerat nullo compulsus Ierrore contemserit, natura Dei juxta Manichaeos captiva ducia est,
iniqua facta est, non potest tota purgari, cogitur in sine damnari. IX. Ex hactenus dictis colligitur, Manichaeos de Deo tanquam de re corporea ac divissibili in partes iensiste, cum dicerent de sua substantia particulas in materiam sibi contrariam immisiste: finita etiam & terminis loci circumscripta, cum ejus substantiae particulas viventibus sin3ulis inclusas ponerent ia alligatas. Et diversos fines in quibus habitaret Deus, ab iis quos incolebat gens tenebrarum assignarent. Unam regionem tribuerent Patri, aliam Filio, aliam Spiritui Sancto. sare S.Augustinus contra Epist. Mailichaei cap. 23. Manich eos Antropomorphitis pejorni pronuntiat,1 - , quia
304쪽
quia illi Deo tantum humanam sormam tribuebant, male intelligentes aliqua Scripturae loca : hi vero de Deo corporali modo loquentes mille fabulas de eo teXebant. X. Trinitatem Patris, Filii, 8c Spiritus Sancti admittebant :Sed unum Deum sub triplici nomine elle dicebant. Sic enim Faustus apud S. August. L. 2o. cap. a. Nos, inquit, Patris quidem Dei Omnipotentis , ct Grisi Filii ejus, ct Spiritus Sancti unum idemque sub triplici appellatione colimus Numen. finibus cum Sabellio sei tire videbantur. Eos tamen declinasse in Arianismum indieant
quae subdit dicens : Sed Patrem quidem ipsum lucem incolere credimus fummam ac principalem, quam Paulus alias inaccessibilem vocat: Filium vero in hac secunda ne visibili luce consistere s qui quoniam sitetr ipse geminus, ut eum Apostolus novit, Christum dicens esse Dei virtutem oe Dei sapientiam , virtutem quidem ejus in Sole habitare credimus, sapientiam veris in Luna : necnou er Spiritus Sancti, qui es majesas tertia, aeris hune omnem ambitum sedem fatemur ae diversorium, cujus ex viribus ac spiritali profusione , terram quoque
concipientem gignere patibilem risum, qui es vita ct salus hominum, Omnis pensus ex ligno. His Faustus & ipse Μanichaeus fidem suam i verius errorem de Trinitate involvit. XI. Ultra tres Divinas Personas infinitum Deorum & Anse-lorum numerum admittebant, quos non quidem creatos, sta ut de substantia boni Dei genitos adorabant. Contra hunc errorem declamat S. Augustinus L. I s. contra Faustum cap. s. & 6. qui in L. contra Adimantum cap. 13. ait: xuod propterea faciunt, ut miserrimae ct ve Duae fuae Sectae etiam Paganorum concilient benevolentiam . Ideoque crimen imponebant Moysi, quod Deos alienos vetuerit adorari, dicentes, Veterem Legem non a bono Deo , sed a Principe tenebrarum latam & acceptam fuit se a Moyse promulgatam. Quem errorem in Simonianis A aliis jam supra refutatum Manichaei in sua: Sectae praesidium suscitarunt. Praeter hos de Deo errores tamquam basim, alios, de quibus statim agam, Manichaei aedificabant .
q. U. Errores de Carne ct Chriso refutati .
I. D Ositis duobus principiis uno bono & bonorum auctore, ma L lo altero & malorum causa, quem Principem tenebrarum appellabant aliqui, alii Hylen, alii Diabolum, dicebant primo: Carnem esse a malo Deo, quia materia constantem a malo Deo procedente. Hanc insaniam pluribus in locis S. Augustinus ab
305쪽
eorum mentibus expellere conatur. L. II. contra Faust. cap. 9. ex Apostolo I. Cor. I a. qui corpus humanum materiale figuram esse Corporis Christi spiritualis asserens dicit v. I 3. Nunc antem posuit Deus membra anumquodque eorum is corporesicut voluit s ita stilcurrit: Dicit Apostolus se Deus temperavit corpus Q ἡ ω dicit se Faustus ) Hγle , non Deus. Iuid apertius bis inimicitiis ante anathemandis, quam refellendis Numquid oe hie Apostolus eum diceret , Deus, addidit hujus secuti ut a vero forte dicere poterat Faustus, Deum temperaste corpus, non dispositione membrorum, hoe est fabricando bc construendo; sed admixtionc lucis suae, ut scilicet haec membra ita distincta & locata sedibus suis alter posuerit qui hoc fabricavit: Deus autem miscendo bonitatem suam hujus fabricae malitiam temperaverit. Sed nec hoc polle dici inquit Augustinus: Habes enim ct paulo superius se Deus posuit mem bra singulum quodque eorum in corpore prout voluit ,, . Ruis
jam nou intelligat , fecundum Me Deum diHum temperatorem corporis , quod ex multis membris corpus fabricavit, incia diversorum op ram in unitatis compage servantibus 'Deinde cap. Ici. a Manichaeis petit, an corpora antequam
Deus lucis particulam in ca immitteret, haberent hanc membrorum concordiam, quam laudat Apostolus. Cumque eam habui sese negare non polluat: repebant enim, ambulabant, natabant, volabant quaeque pro suo genere, videbant quoque, audiebant , alimentis congruis utebantur, prolis etiam Decunditas suppetebat: nam ct conjugia tribuunt illis : Hahebant ergo hanc membrorum concordiam: & a quo habebant, nisi a Deo, qui teste Apostolo hanc posuerate Quod si ex commixtione Divinae lucis hanc amplius in hoc Mundo non habent, vel nisi valde attenuata habent, exclamat S. Docior: O quam magna boua commixtione boni perdidisgeus tenebrarum lII. Qualiter igitur originem Carnis Manich. ei statuerent, rcfert & rei utat S. Augustinus L. F. contra Faustum cap. 8. Dicunt, inquit , isti vaniloqui ct mentis feductores, tu illa pugna, quando primas eorum homo , tenebrarum gentem elementis fallacibus irretivit . utriusque jexus principibus indidem captis, cstm ex eis Mutatas cisse frueretur, plerosque eurum in caelestibus fabricis colligatos, tu quibus erant etiam seminae aliqua praegnautes i quae , cum Coelum rotari maepisset, ei tandem τertiginem serre nou valentes, conceptus Dos abortu
excu se , eosque abortivos fetus oe majiculos ct feminas de Caelo is terram cecidine, vixisse, erevi e , concubui e , genuine. Hinc dicunt esse originem carnium omnium, qua moventur in terro, is aqRa,
306쪽
His narratis S. Doctor sic discurrit: Ergo si de Caelo est origo
earnium, absurdis rem es propter boc eas immundiores putare: praesertim quia in ipsa fructura Mundi, eosdem principes tenebrarum ,
ela per omnes contextio ves a fummis usque ad ima colligatos dicunt, ut quanto quique amplius haberent eommixti boni, tantδ sublimius eollocari mererentur : ac per hoc mundiores carnes esse deberent, quarum origo de Coris est, quam fruges , quae oriuntur ex terra. Deinde quid tam infanum dici potes, quam conceptus aute vita commixtionem tanto vivaciores Disse , ut O abortivi ct de Caelo in terram ruentes Siverent , commixta autem vita, nisi tempore maturo editi vivere Mupusui , ct si de aliquo altiore loco cadant, eontiuuo moriautur ' Ut que si reguum vitae contra regnum mortis belligeravit, commixta vita
vivaciores facere debuit, non corruptibiliores. His & aliis eorum insaniam Manichaeis Augustinus demonstrat. III. Ex hoc errore dicebant secundo: Christum veram carnem non habuisse, sed stimulatam speciem carnis ludificandis sensibus pr.ebitille, ac proinde nec Vere pastum, nec mortuum, nec vere resurrexisse. Et sic Incarnationis mysterium, heneficium passi nis, mortis ac resurrectionis Christi tollentes, totam Christianam Fidem evertebant. Ut enim ait Paulus I. Cor. I s. v. I 4. Si autem Chrsas non resurrexit, inanis es ergo praedicatio nostra, inanis es Ofides vestra. Hunc errorem a Simonianis & aliis, contra quos supra egi, hauserant Manichaei. Ita se credidiste, cum eorum errore detineretur, fatetur S. Augustinus L. f. Consess. cap. Io. nimirum, Salvatorem non de Virgine in carne natum, sed de mali a lucis Divinae emilium : Iuum quoque, inquit, Salvatorem uostrum mi texitum tuum tamquam de massa lucidi mae molis tuae porrectum aduo' falutem, ita putabam , ut aliud de tuo non crederem, nisi quod
possem vanitate imaginari. Talem itaque naturam ejus nasci non possae Maria Virgine arbitrabar, nisi carni concerneretur. Concerni autem , ct non inquiuari non videbam, quod mihi tale figurabam . --
tuebam itaque credere tu carne natum , ne credere cogerer ex carne
inquinatum. I sis suum priscum errorem Deo sincere confitetur Augustinus. Fuit enim per novem annos Manichaeis erroribus d tentus , R in eadem Secta unus ex auditoribus.
IV. Ita de Christo dignius se sentire gloriabantur Manichaei. Quos tamen refutat idem S. Augustinus Serm. 137. alias I s. de Tempore, ubi sumto argumento ex Apostolis, qui putanteS eum post resurrectionem spiritum sub apparentia carnis fuisse, fuerunt a Christo correcti, ait: Sed tu melius te dicere putas , quia dicis, spiritus erat, spiritus apparebat , piritus videbatur , spiritus in homine couversabatur . Hoc dicis , ut dixi, Me putabant O discipuli.
307쪽
DE MANICHAEIS. - 2.9 Si nihil mali meis, si bonum est quod dicis: bonum erat quod discipntipatabant. Si Dominus sie eos dimisit, ut hoc putarent, dimittenduses tu . Hoc enim credebant, quod tu: s bonum es quod tu credis , bonum erat quod illi credebant. Sed utin erat bonum . Ait illis Dominus ,, Quid turbati estis Perturbatio credidit, quυd credis . 2uid e 'is Putabant se spiritum videre ,, . Et Dominus ad haec: ,, QAturbati estis,&cogitationes ascendunt in cor vestrum se Cogitationes istae terrenae iuxt. Si enim caelestes essent, descenderentiu cor , non ascenderent.... Videte manus 5 pedeS meos, palpa te & videte . Si parum es vobis adtendere, manus mittite. Si parum es adtendere, nec fusticiat tangere s palpate . Nec tangite solum dixit s sed palpate θ' contrectate . Probent sibi mauus esse , st mentiuntur oculi vestri se Palpate & videte,, oculos in manibus habete.
diuid palpate , ct quid videte ' ,, Quia spiritus carnem & olla non
habet, sicut me videtis habere se. Errabas cum discipulis inquit Manich vo Augustinus ) eorrigere eum discipulit.
V. Christus ergo, & Dominus David est, & filius David est .
Dominus David semper, filius David ex tempore: Dominus David natus de substantia Patris, Filius David natus ex Maria Virgine, ec conceptus de Spiritu Sancto. utrumque teneamus ait S.DO-ctor Serm. si a. alias a3 s. de Temporeo unum horam nobis aterna habitatio, alterum horum nobis est a peregrinatione liberatio. Dominat
enim noster Iesus orsus nisi dignatus esset feri homo , pertuset βο-mo . Factus es quem fecit, ne periret quem fecit. Homo verus, Deus merus: Deus ct homo totus Christus. Haec est Catholica Fides. nuluegat Deum Christum, notinianus es. iam negat hominem Christum, Manichaeus es . xvi confitetur Deum aequalem Patri Christum ct δο-minem verum passum vera, sanguinem fudisse verum : non enim veritas nos liberaret, si fassum pretium pro nobis daret: utrumque quieonfitetur, Catholicus es. Habet patriam, habet viam. Habet patriam , , In principio erat Verbum,,: habet patriam ,, Cum in fomma Dei esset, non rapinam arbitratus est elle aequalis Deo D. H bet viam se Verbum caro factum est se : babet viam ,, semetipsum
exinanivit, formam servi accipiens ,, . Ipse est patria quis imus, ipse via qua imus. Per tuum ad ipsum eamus, ct non errabimus. Ita pulchre & acute S: Augustinus. IV. Hac tamen via incedere Manichaei nolebant: qui odio carnis abrepti consequenter dicebant Tertio: Christum non ad corpora liberanda , sed ad solas animas reparandas venisse: &animarum tantummodo Resurrectionem per praedicationem veri tatis nunc impleri, corporum autem resurrectionem nusquam futuram ex S. August. L. de Haeres cap. 6. 9 L. . contra Faustum
rim. VII. Par. II. P p cap. a. Dissiligo: by Coos e
308쪽
cap. I. Nec mirum. Qui enim carnem a malo Deo prodiisse , &propterea in Christo nec fuiste, nec surgente ipso surrexit se emutiebant , dicere tenebantur, nec in aliis resurrecturam: contra doctrinam Pauli I. Cor. Is . ubi expresse carnis resurrectionem amrmat futuram: &praecipue v. 33. Oportet enim corruptibile hoc iu-duere incorruptionem , ct mortale hoc induere immortalitatem . VII. Ob eandem rationem Quarto: execrabantur generationem, Camque impediebant f nuptias consequenter damnantes, easque in fornicationem vertentes: quia etsi mulieribus uterentur, tamen ne ex coitu Seneratio fieret, impediebant, quod ea via materiat & mali principii causam agi existimarent i & quod Divinam substantiam in omnibus ut somniabant alimentis permixtam, Rin eos cum ciborum substantia ingressiam, vinculis carneis per generationem liSari in prole censerent. De hoc adversus Secundinum cap. II. S. Augustinus : Novi , inquit, unde veniat indignatio tua: non enim tibi tam fornicaria displicet in fornicatione, quam quod
in matris,uιam commutata est, ct conversa ad pudicitiam conjuga- Iem, ubi Deum creditis vi trum in procreando Ilios arctioribus carnis vinculis colligari : cui putatis parcere meretrices, qui dant operam
ne concipiant, ut ab incio pariendi liberae, libidini ferviant f feminae quippe conceptus apud vos carcer est O vinculum Dei. Hine tibi etiam illud displicet ,, Erunt duo in carne una ,, .... Hinc etiam
displicet se Crescite & multiplicabini,,: ne Dei riseri multiplicentur ergastula.
Et cap. 22. prosequitur : Infultas, quod mihi doluerit sterilitas Sarae . Non plane hoc ego dolui, quia ct tua prophetica fuit. Vesris autem facrilegiis fabulo congruit, non sterilitatem Sarae , fed --
eunditatem dolere, quia omnis femina foecunditas dura est Dei e Iamitas : unde non mirum est, quia in vobis maximὰ impletur , quos de talibus praedicium Ut is Prohibentes nuptias se. Neque eum tam eoncubitum, quam nuptias detestamini: quoniam in eis concubitus causa propagandi , non vitium , fed incium est: a quo immunis Ureontiuentia virorum feminarumque sanctarum s ms quia sicut malum illud devitaverunt , fed quia melius elegerunt. Hisce postremis verbis praefocat Augustinus modernorum Haereticorum calumniam , qua caelibatum in Ecclesia Catholica profitentes traducunt, tanquam matrimonium damnent: non enim sicut malum illud δε- vitaverunt , sed metius elegerunt.
VIII. Hoc flagitio pollutos quidem fuisse Manichaeos constat ,
tum ex dictis, tum ex iis quae idem S. Doctot profert L. I s. contra Faustum cap. 7. ubi ostendens, eos omnia praecepta tabula: Decalogi miluindare: Hinc etiam , inquit, consequem praeceptum, qπω - O ,
309쪽
est se Non moechaberis ,, ita violatis, ut hoc maxime tu coriagio δε- testemini, quod filii procreantur , ac sic Auditores vestros, dum cavent , ne feminae quibus miscentur concipiant, etiam uxorum adulteros faciatis . Ducunt enim eas ex lege matrimonii, tabulis proclamantibus , liberorum procreandorum causa: ct vestro lege, metuentes, ne particulam Dei fui fordibus carnis .ciant, ad explendam tantum libidinem feminit impudicε conjunctione mis entur 3 flios autem inviti fuscipiunt, propter quod fotivm conjugia copulanda funt 2ubmodo ergo uou prohibes nubere, quod de te tantὸ aute praedixit Apostolus, quando id conaris auferre de nuptiis, unde funt nuptiae e xuo
ablato , mariti erunt turpiter amatores , meretνiccs uxores , thalami
fornices, foeeri lenones. Idem eis improperat L. de Moribus Manichaeorum cap. I 8. ubi addit , Manichaeorum Electos consuevisse monere suos auditores qui apud Manichaeos secundus erat gradus nec ipsis nuptiae prohibebantur ut observareiu tempus, quoad conceptum mulier apta esset, eoque tempore a concubitu tem
IX. Quinto : carnibus abstinebant Manichaeorum Elesti earumque usum detestabantur, quia cum, ut ex illis refert S.Augustinus Lib. de Moribus Manich. cap. Is., in omnibus animantium motibus, & alterationibus fugiat sensim aliqua Divinae substantiae particula, 8c a carnibus mortuis etiam abierit anima hona, nil aliud in carnibus praecipue remanet, quam faex sordidissima, ex
qua per concubitum caro formetur: unde concludebant: morirca eum anima etiam caruem deferuerit, nimias sordes reliquas feri, O ideo eurum qui vescuntur carnibus, assimam coinquinari. Ovis etiamia lacte uti, nefas existimabant. Lambertus Danaeus, qui nihil intentatum relinquit, quo Catholicis calumnietur, opust. de Haeres cap. 6. Papistae, inquit, se dum in suis jejuniis ex Gregorii decreto, quod est in Canone.
,, Denique distinc. 4. refugiunt & damnant esum eorum omnium, ,, quae Sementinam, ut ipsi loquuntur, trahunt originem carnis , ,, manifeste in Manichaeorum errorem incidunt . Hoc ipsum damnat PauluS I. Cor. 9. v. 7. I.Timoth. . v.3. & Dominus ipse
. At dicat mihi calumniator iste. Unde didicit, Catholicos, quos ipse Papistas haeretico spiritu appellat, in suis jejuniis a carnibus , ovis, & lacticiniis abstinere, quia putent ea natura sua mala esse, ut Manichaei, Encratitae, re alii existimarunt, quos proinde damnat Paulus : &non potius ab illis abstineant, ut debilioris nutrimenti cibis utantur, ut carnem macerent e Ad hunc finem abstinentiam ab illis certo tempore Ecclesia praecipit: cur Pp a Da-Digiti co by Corale
310쪽
Darmis non audit potius Paulum Rom. I . v. 3. dicentem: Is qui
manducat non mauducantem nonoemat. Et v. a I. Bouum es noumanducare carnem, er non bibere vivum ' Si bonum est abstinere acarnibus, ne infirmi offendantur, cur bonum non erit abstinere, ne caro concupiscat adversus spiritu me Audiat S. Augustinum L. 3 o. contra Faustum similia objicientem cap. s. oripiant, non Haeretici , sed Catbolici edomandi corporis causa , propter auimam tu oratiovibus amplius humiliandam, non quod illa esse immunda credant , non forem a carnibus, verum etiam a quibusdam terrae fructibus abstixeni s vel femper, sicut pauci , vel tertis diebus atque temporibus ,sicut per a uadragesimam fere omnes , quanto magis quisque veι
minus fea voluerit , seu potuerit. Vos autem ipsam creaturam negatis bonam, ct ammundam dicitis, quod carnes Diabolus operetur Decum leniture materiε mali s ac per hoc eas tamquam immutatora ct truculentiora Dei vesyri vincula exhorrentes abjicitis . En ab Augustino
statutum discrimen inter abstinentiam a carnibus Catholicorum ocManich. vorum. Cur ergo eos cum Manich. xis confundit e Cur
verius ipse cum Ioviniano sentire & loqui ουicendus non est, qui teste S. August. H ere si 8 a. dicebat, nee aliquid prodesse jejuvia , is cibis aliquibus absinentiam e Sed de hoc fuse locutus sum in Vera
Ecclesia Tom. a. p. I. art. 6. Illuc ergo Lectorem meum r mitto.
X. Sexto : Vinum quoque ut fel Principum tenebrarum avere sabantur, uvas tamen comedebant , putantes in uvis Dei sui particulam adhuc manere, ab eis autem calcatis &in mustum ac vinum redactis eam abiilles hinc S. Augustinus L. Io. contra Faustum dicentem parem sibi religionem elise cum Catholicis circa panem & calicem cap. II. ait: Cur autem arbitretur Faustas parem nobis esse religionem circa panem ρο ealicem , nescio , cum Manichaeismiuumgusare , non religio sed sacrilegium sit. Is uva enim agnoscunt eum Dum , is cupa uolunt, quasi aliquid eos calcatus ixclusus Ofenderit. Hinc sub unica tantum 1pecie Manichei Eucharistiam tumebant: quo indicio eos detegendos monet S. Leo Serm. 4 I. de Quadragesima 4. cap. s. dicens: Cumque ad tegendum tu elitatem suam nUris audeant interesse inseriis, ita tu Sacramentorum eo Arion e temperaui, ut interdum, Ne penitus latore non possint , ore indiguo Chrsi corpus aecipiant, sanguiuem tem redemtionis truserae haurire omnino declinent. Ruod ide3 vestra notam facimus
Iuuelitati, ut Oobis hujuscemodi homiues , O bis manifestentur iud elis , ct quorum deprehensa fuerit facrilega simulatio , d Savetorum societate facerdotali aufforitate pellantur. Qualia autem horrcnda in sua Eucharistia agerent in ira dicam . XI. Panem mendico ac cytreme csuriemi, vel cujuscimaque