장음표시 사용
61쪽
nullum Veterum aut certum testimonium afferatur, tanquam nu-g.e habenda sunt ac omittenda .
I. I. ui fuerint PepugianI. I. Epugi ANos eosdem sit iste ac Montanistas & Cataphry- ges, sola etymologia nominis diversos, censet Theodori-- - tus L. 3. Haer. I ab. c. a. ubi de Montano agens: Rui autem, inquit, ab ejus doctriua pendent, vocantur quidem ab eo mutansae, Vocantur etiam Cataphrmes a Gente, Pepagiani is vico , quem ille nominavit Hierusalem. Cum enim, ut Cap. pi ced. dixi, Montanus
haeresim suam in Phrygia primo effuderit, & quidem in oppido Pepuga, ubi ipse tanquam in nova ΙΙierusalem cum Prisca seu Priscilla & Maximilla moram trahebat, & inde commenta sua sub Paracleti nomine spargere coeperit, factum est, ut qui eum sequebantur PepuI Iani et am vocarentur. Idem sentit etiam Ni Cephorus L. 6. Hist. c. 22. PepuZianos autem specialiter dictos fui se Montanistas illos , qui Pepugae tanqua n in prima suae haeresissede, & apud eos tanquam Coelesti Hierusalem habita, residebant, ubi infandum illud pueri sacrificium conficiebant, & inde partes illius, ut ex Philastrio dixi, ad alios suae Sectae per 1atellites transmittebant. II. Pepti Lianos tamen, non solo nomine a puris Montanistis seu Cataphrygibus discrepasse, sed ab istis quidem orto , dc quasi surculum, aliqua de suo addidisse communius existimatur. Nam&Quintilliani et a n dicebantur, quia cujusdam agintili. e pseud Prophetiit e, cui Christum in muliebri specie apparuisse dicebant, insanias sequebantur, dc alia addebant supra Montanistarum deli-ria . H nc Epiphaniu8 II.Pres. 49. num. I. Imutilliani qui ct Pepum ziani vocantur, ct Arto ritae ac Prisilitaui, inter Hrdigas ceu sentur , ta' ab iis exorti furi. Etenim mpnes si, He Prif. iutaui diuitatillam , aut Prisciuam neque enim utra sit certis Icimas ) Ies
barum alteram dicuut Pepugae aliquando fomno correptam . Tum ad
eam defccndi e Christum , ct simul cum ipsa eodem habitu dormisse, ut vana muliercula jactabat. ,, Muliebri, inquit, specie, ac vesteri splendida venit ad me Clufillus, mihique sapientiam indidit.
62쪽
D P sp UZIANI S. stis atque hunc locum sanctum elle signi sicavit, in eumque sanctam, , Hierusalem delabi, , . ob id nonnullae ad buteruum usque tempus mulieres ac viri eodem initiari cultu fleui, ut ibidem excubantes Gripum contempleutur . Puambrem Aze apud isos, sive apud Phrγ-gas, Propheti ae feminae Naucupautur. I Lec Epiphanius. S. Augustinus quoque Lib. de Harret . c. 27. ait: Dicunt enim, inquit , Iuintillae , ct Procillae in eadem Cloitate Pepura Christum specie seminae revelatum : unde ab hac aeuintilliani etiam nuncupantur . Damascenus quoque de Haeres. cap. 49. haec habet: Pepuziaui, qui ter xtiintilliani dicuntur, quibus accedunt Arto rita , haereser duae . Superioribus quidem illis, hoc es Cataphrnibus annumerantur , sed ab eis tamen diversa nonnulla sentiunt: ac Pepuram defertum quoddam oppidum , Galatiam inter G Cappadociam ac Phrniam situm, Divinis honoribus extollunt, quippe Hierofobmam esse dicunt: e si autem O alia Peputa. Mulieribus Magistratus ct Sacerdotia deferunt. Sacra faciunt, puerum quidem acubus aereis compuuentes, ut solent Catapboges, ejusque sanguine farina admixta panem cons cientes , oblationis participes sunt. Fingunt Pepazae Chrisum olim se diuintillae , seu etiam Procillae , .idendum praebuisse muliebri specie . Vetus ac Novum Tesamentum adhibent, ita tamen ut omnia pro animi libidine ad pravos sensus transferant. Hactenus Dama
III. Epiphanius autem Haeres. s. num. a. alia praeter dicta adjungens ait: Utrumque porr)risamentam adbibent, ct mortuorum resurrectionem approbavi. Iuintillam Φero cum Priscilla auctores fuas praedicant, quam ct Phoges asciscunt. Multas ct vianissimas au- Eloratat es circumferunt. Singularem Evae gratiam tribuuut, quod prima defcientiae fruitu comederit. Sororem vero Mosis Prometffam jactitant f cujus exemplo illi cooptandarum tu Clerum mulierum insituto suffragantur . Duin quatuor, inquiunt, Philippus Pr pbeti as Mias habuit. Aaepenumero in eorum Ecclesiam septem cum facibus Virgines ingrediuntur candida isse , ut Populo videlicet ora cula reddant. Hae cum speciem quamdam furoris prae se tulerint, a stantibus illudunt, π ad fetum provocant f ut is paenitentia luctus esse videatur. Nam oe' lacomas profundunt, ct toto corporis gestu
vitam hominis deplorant. Apud eosdem mulieres Episcopi faut erPresisteri, ad caeteros gradus alleguntur, vallam ut sexus discri meo fervetur. Nam in Christi Pesu neque mas es, neque fimiuos Galat. a. v. 28. Ex his ab Epiphanio, Damasceno, & Augustino relatis apparet, in quo Pepuaiani cum Cataphrygibus sentirent,ia quid supra eorum errores adderent.
IV. His adjungit S. Basilius in Epist. ad Amphilochium Ca-
63쪽
nonica I., Pepugianos non habuisse verum Baptisma , cum in P trem Filiam cs' Montanum seu Priscillam baptizarent. Sed in hoc idem ac supra de Montanistis dicendum est s non omnes sci licet in hac forma baptigasse, sed aliquos sorte, qui Montanum vel Priscillam verum Paracletum esse existimantes, loco Spiritus Sancti Montanum vel Priscillam nominabant, quorum Baptisma certe irritum erat. Quamvis PP. Maurini in Notis ad hunc locum existiment, Peputianos in Baptismo nomen Spiritus Sancti non omisille, sed eo nomine intellextile suum Paracletum, quem Montanum seu Priscillam existimabant. Ut ut sit, non omnes Montanista: seu Pepugiani debitam in Baptismo sormam omiti
baut , etsi in fide Trinitatis aliqui errarent, ut supra ostendi. q. II.
I. D Epuetiani specialiter errabant, quia seminas plus aequo CXI tollebant, N. hoc in duobus: primo, quia seminas ad Episcopatum A presbyteratum admittebant. Secundo, quia Evam comedendo de ligno vetito lingularem scientiam acquisivisse asiserebant . Primum errorem supra rejeci cap. I I. g.3. num.6. S IO.
in Marcitis, qui eadem mulieribus concedebant, & infra in Collyridianis refutabo. Una ex Peputianis, sorte illa mulier fuit de qua Firmilianus in Epist. modo 7 s. ad Cyprianum ait: Emersit iste frebitὸ quaedam mulier, quae in exstasi constituta prometen se praeferret, quosSaucto Spiritu plena sic ageret. Ita autem principalium daemoniorum impetu ferebatur, ut per Angum tempus follicitaret, ac de iter et fraternitatem, ac mirabilia quaedam Er portentina persciens, ct fucere se terram moveri polliceretur. Et post multa subdit: Atque illa mulier, quae prius per praestigias ct fullacias daemouis multa ad deceptibuem Melium moliebatur , inter caetera quibus plurimos deceperat, etiam boc frequenter aufa est , ut invocatiove non co
temtibili fauciscare se panem O Eucharistiam facere simularet, o Sacri cium Domiuo siue Sacramento folitae praedicationis Uferret. ll. Et quidem h.ec non ab alio, quam a D.emone inspirari poterant . facti enim Gentiles induxit, ut in Deos etiam seminas adscriberent, & primam mulierem promistione divinitatis decepit: sicut Deabus seminis seminas lacrificare voluit, ut testantur Historici apud Gyrat dum in Historia Deorum Syntagna. I7. de Dea Bona , cui feminae tantum sacerdotio inserviebant, sicut &. Cereri Eleusinae scribit Tacitus de Moribus Germanorum: ita aliquas etiam
64쪽
Di PE p UZIANI s. s 3 etiam Christianas feminas ambitione sacerdotii seducere voluit. Sed stulte, ne dum impie. Ruod enim inquit Epiphanius ibi
num. 3. mulieres ad Episcoporum aut Pre:Dterorum ordiuem Uc
scunt, idque ob Evam facere se dieiitant, non audiaut funὰ quod dDomino diuum est ,, Ad virum erit conversio tua , SP ipse domianabitur tibi se . Si autem semina ad Presbyteratum, aut Episcopatuin promoveretur, jam vir subjiceretur mulieri, ec mulier do minaretur viro, 6c corpus capiti: quia mulier ex costa viri formata corpus est, & caput est vir, dicit enim Paulus I. r. II. v. 3. Caput autem mulieris vir . Et v. 8. Non enim vir ex muliere es, fesmulier ex viro. Si ergo mulier Epistopatu vel Presbyterio honoretur , percutitur ordo a summo opifice constitutus.
III. Accedit, quod, ut ibidem Epiphanius notat, idem Paulus I. Cor. I 4. v. 34. dicit: Mulieres in Ecclesiis taceant, non euim
permittitur eis loqui ,sed subditas esse , sicut lex dicit. Et i. ad Timoth. c. a. v. II. Mulier in sileutio discat cum omni subjectione . D cere autem mulieri non permitto , neque dominari in Cirum sed ese in silentio : Adam enim primus firmatus es, deinde Eva. Et Adam non esseductus, mulier autem seducta in praevaricatione fuit. Si ergo
mulier Episcopatu vel Presbyteratu fungeretur, quomodo in Ecclesia docere non pollet, sed este in silentio teneretur ρ Imo & l qui & docere ex ossicio deberet. Quia ergo viri creatio productionem mulieris praecessit, e contra autem p ccatum mulieris praecessit peccatum viri, consulto Deus ducatum ad instillandani sacerdotio pietatem mulieri non concessit a quae posterior creata, prior peccavit, & virum in peccatum traxit. H. ec discurius Pauli vis este videtur. IV. Adducebant tamen pro se repuZiani, ut ex Epiphanio di xi , locum Pauli ad Galatas 3. v. a 7. Ruicumque enim in orso b ptizati estis, orasum induisis: non es D aeus, neque Graecus , noues fervus neque liber s non es muculus, neque femiua : omnes Tosutium estis in Chriso Pesu. Si ergo omnes bapti Lati, quia sint unum in Christo capaces sunt sacerdotii, cur non oc seminae e Retorqueo primum hunc discursum . Si in Christo Jesu unum sunt masculus & semina, ut nulla sit inter eos differentia quoad Ecclesiae ossicia allumenda , cur Paulus vetat mulieribus in Ecclesiis loqui, ecdocere, sed vult, eas esse in silentio, nec dominari viro; sed elle in subjectione e Signum est igitur, quod ea quae in Ecclesia dominationem, & superioritatem sapiunt, qualia sunt Episcopatus & Sacerdotium, mulieribus etsi Baptismo factis unum in Christo, non permittit. In hoc ergo stat inter hapti ZatoS convenientia , quod sicut omnes nec attenta diversitate nationum, aut Dissi siroo by Coos
65쪽
sexus, facti sunt unum in Christo, tanquam ejus membra, ita capaces sunt gratiae, filiationis adoptivae, dc aliorum, quae Bapti
mum consequuntur. Sed sicut idem Paulus Roman. I a. v. 4. dicit,
quod sicut is uno corpore multa membra habemus, omNia autem --bra non eundem act&m habent: ita m<i uuum corpus fumus in Christo, singuli autem alter alterius membra. Habentes autem donatioves δε-cuudum gratiam quae data est uobis, dist ei exies . . . . Sive mimperium
in mini'audo, sive qui docet in docendo S c. Ex quo fit, ut sicut in
corpore humano omnia membra conveniunt quidem in partici panda vita corporis, alium tamen actum habet manus, alium caput , ut manus suo actu capiti quidem interviat, sed imperare aliis membris, qui est actus proprius capitis, manus non pollit: ita in corpore mystico omnia quidem membra participent vitam, sed actus alterius participare nequeant, ideoque mulieres actus ministerii, R doctrinae, qui capitis proprius actus est, incapaces sint. De hoc locutus sum in Thcol. Tom. 4. in I. p. Tract. de Ordine qu. a. de subjecto Ordinis Dub. I. , ubi ad rem praetentem alia
qua dixi, A praesertim de Diaconistis & Presbyteris in Antiqua Ecclesia, quae videri possunt.
V. Alio fundamento ad mulieres sacerdotio donandas movebantur PepuZiani: quia Legis Evangelicae privilegium est, ut non minus mulierζs, quam viri ad Sacerdotium aifumantur, in qua sine sexus discrimine Spiritus Sanctus ad omnes effusus dicitur a Petro Apostolo juxta Joelis prophetiam Act. a. v. 16. Occ. his ver-his . Et Me es quod didium es per Prophetam Yoel. Et erit in novissimis diebus dicit Domitius : Gundam de Spiritu meo super omnem carnem, O prophetabunt fili Cestri filiae vestrae. . . . Et quidem super fervos meos ct super ancillas meas tu diebus illis est utidum de Spiritu meo , ct prophetabant. VI. Sed neque noe cis favet. Nam allatum ex Ioel e testimo' nium loquitur de gratiis gratis datis, ut est donum Prophetiae , quae sunt gratiae extraordinariae, nec pertinent ad ordinarium Ecclesiae re3imen, ac doctrinae ministerium . Et has quidem in Lege Evangelica erant credentes sine sexus discrimine recepturi. Sed non loquitur de ordinario Ecclesiae ministerio, quo aliqui praesunt dignitate, vel doctrina, a quo, ut dixi, Paulus seminas excludit. De hoc agit S. Thomas in dist. a s. q. a. art. I., ubi postquam dixit, quaedam requiri in suscipiente Sacramentum, quasi de necessitate Sacramenti, quae si desint, non potest quis recipere Sacramentum,
neque rem Sacramenti: quaedam vero requiruntur, non de necessitate Sacramenti, sed de necessitate praecepti, propter congruita
tem ad Sacramentum , & sine talibus aliquis suscipit Sacramentum s Disiligod by GO
66쪽
tum,sed non rem Sacramenti Postea subjungit Dicendum ergo,quῖd sexus virilis requiritur ad fusceptionem ordinis non filum fecundombdo, sed etiam primυ . Unde si mulieri exhibeantur omvia quae in ordinibus Aunt,ordinem uon fuscipitCquia cum Sacramentum sit signum, in his quae tu Sacramento agunt, requiritur non solum res, fedsignificatio rei: sicut dictum es, qubd tu extrema unctione exigitur quod sit infirmus, ut significetur curatioue indigens . Cum ergo tu fexu femiueo non possit significari aliqua eminentia gradus, quia mulier statum subjectionis babet, ideo non potes ordinis Sacramentum fuscipere . Iuidam autem dixerunt, quia sexus virilis es de necessitate praecepti , sed non de necessitate Sacramenti , quia etiam in Decretis A mentio de Diaconissa, π Presistera. Sed Diaconi a dicitur, quae in aliquo astu Diaconi participat, sicut quae legit homiliam in Ecclesia : PresbItera autem dicitur vidua , quia Presister idem es quod Seuior.
Deinde ad primum ibi subjungit , quὀd propritia non es Sacramentum , sed donum Dei : unde nou exigitur ibi signi catis , fedfν-
Iam res . Et quia fecundum rem in his quae funt animae mulier non differt is viro , cum quandoque mulier laetentatur melior quant m adauimam multis viris 3 ideo donum prometiae ct alia hujusmodi potes accipere, sed non ordinis Sacrameutum .
Quia vero opponebatur , mulierem fieri posse Abbatissam, ScDebboram praefuitne ac judicaste Israel, respondet: De Abbatissiudicitur , quod nou habeut praelationem ordinariam, sed νasi ex commus ne propter periculum cυhabitationis virorum ad mulieres. Debbora autem praefuit is temporalibus non in Sacerdotalibus, sicut oenuue mulieres possunt temporaliter dominari. Ita S. Thomas .
VII. Alter error, quo laboralle PepuZianos Epiphanius dicit, est: quod singularem Evae gratiam tribuunt, quὀd prima de fructu
fientiae comederit. In hoc errore conveniebant aliqualiter cum
Ophitis, quo, supra Cap. a. refutavi. Ac debuissent potius in Evae lapsu ruinam humani generis deplorare, quae de fructu vetito
comedendo, sibi ac omnibus verae scientiae jacturam comparavit. Movebantur sorte ex Genes. 3. v. 7. , ubi statim post comestionem fructus vetiti dicitur: Et apertiora oculi amborum, quod serpens ante v. s. praedixerat dicens: Scit eum Deus, quῖd in quocumque die comederitis ex eo, operientur oculi vesri, ct eritis sicut Dii frientes
bovum ct malum. Sed quis non videt, serpcntem diabolum fuisse malignum deceptorem s/ Aperti sunt oculi amborum. Granditatem nempe criminis sui, &promissionum Daemonis vanitatemta adem nolerunt. Intellexerunt bonum quod amiserant, & quanta in se induxerant mala s es clim cognovit lent se esse nudoS, car
nis a spiritu deiectio pudorem in illos induxit de probro, & nudos
67쪽
se esse erubescere coeperunt. En quid de ligno vetito comedens, sibi ac nobis Eva lucrata fuit. Mox ut ergo sinquit S.August. L. D. de Genes. ad litter. cap. II. praereptum transgressisut, intrinsecissgratia deferente omnino vadati, quum opho quodam ct superbo amore suae potestatis offenderavi, in sua membra oculos ivjecerunt, eaque
motu eo, quem Non noverant, coucrepiderunt. Ad hoc ergo apertifunt oculi , ad quod antea Non patebaut, quamvis ad alia paterent.
Sed in hoc errore ab omnibus seculis damnato confutando inam rari superiluum est.
Artooritae ct eorum erroreI. I. A Rtotyrit. e hoc nomine appellantur, quia panem & caseum L in Eucharistia offerebant. Etenim Artos Graecis panis est, R Tyros caseus: ideoque hae resis ab operatione desumsit nomen. De his S.August. Lib. de Haeres. cap. 23. Arib ritae, inquit, funi, quibus oblatio eorum hoc nomeu dedit. offerunt enim panem O caseum , dicentes , a primis bomiuibus ob tiones de fructibus terrae , ct ovium fui e celebratas. Philaster Haeres. 74. Arto ritae sunt uomine ex re ipsa imposito in Galatia qui pauem ct caseum offerunt , Non illud quod Ecclesia Catholica ct Apostolica. celebrat clerendo . Epiphanius autem jungens eos Pepuhianis num. a. ait: Caeteram Amisoritas eosdem idcirc) vocant, quod ad celebranda insteria sua panem ct caseum adhibent: quibus indicat, Artotyritas fuisse ramum quemdam haeresis Pepugianorum, & Cataphrygum. Idem sentit Damascenus de Haeres. c. 9. dicens: PepMiani, qui ctiaui tilliani dicuntur , quibus accedunt Arto ritae : haereses duae . idem existimat Nicetas L. 4. Thesauri c. I s. s Timotheus tamen Presbyter apud Cotelerium Monum. 3. ex Marcionis haeresi eos desce dere facit. Horum etiam meminit Isidorus Lib. 8. Etymol. c. s.
II. Hanc haeresim in Galatia maxime viguisse, ex Philastrio apparet, &ex S. Hieronymo, qui in prooemio L.3. in Ep. ad Galatas loquens de Haeresibus, quae in Galatia grassatae fuerant,etiam
Artotyritas recenset his verbis:dcit mecum qui Udit Anchiram Me tropolim Galatiae civitatem, quot nunc usque fc bismatibus dilacerata sit, quot dogmatum varietatibus constuprata. Omitto Cataphnas , Ophitas , 69rboritas, ct Manichaeos . Nota enim jam haec humauae calamitatis vocabula sunt. Duis umquam Psifalorincitas , ct Aho-drobos, ct Arto ritur, O caetera magis pυrtexta quam nomina iualiqua parte Romam Orbis audivit e Autiquae Aultitiae usque hodis
68쪽
Manent etesigia. His indicat Hieronymus, Artotyritarum haeresim vix extra Galatiam protensam fuisse, A etiam parum duraile, sive ob paucitatem Sectatorum , sive quia in haeresi Cataphrygum absorptam. Quis autem illius Auctor primarius fuerit, silent veteres. Si,ut ex supra allatis Patribus dixi,ex haeresi Montanistarum prodiit, credibile est, post excellum Montani quod aliquis phanaticus Montanista, ut famam sibi compararet, hunc aliis erroribus addiderit, silcut ex dictis Pepugiani fecerunt. Nam , ut ad rem inquit Epiphanius citato loco n. 3. Ubi ab sincera religione semel aberratum est, ridicula ae perturbata , quae ab homiuibus geruntur , esse omnia necesse es , varia ut indὰ furoris genera Daemυuumque in corpora impressioues oriantur. Quod quae his temporibus gramantur haereses ad oculum demonstrant. III. Peculiaris ergo & unicus Artotyritarum error erat, ex
Augustino A aliis, quod in suis mysteriis loco panis & vini panem&caseum, sive potius, ut vult Timotheus presbyter, panem eX farina , non aqua sed lacte confectum, osterebant. Et hoc sorte magis consentaneum falsae eorum opinioni videtur . Dicebant enim , ut ex Augustino relato, a primis hominibus oblationes de
fructibus terrae es ovium m ille celebratas: atqui nullibi legimus, a primis hominibus caseum mille oblatum , sed vel primogenita
ovium, vel de adipe eorum. Nam cap. 4. Gen. habemuS, quod Cain obtulit de fructibus terrae munera Domino, quia erat agricola s Abel autem qui erat pastor ovium obtulit de primogenitis gregis suis, & de adipibus eorum. IV. Sed quomodocumque sit, erraverunt . Christiani enim in oblatione Eucharistica imitari non debent, quod primi homines fecerunt, sed quod secit Christus, qui eam instituens non sumsit panem & caseum, seu panem A lac, sed panem & vinum : & p tius quam ad primorum hominum oblationes respicere debent ad oblationem Melchisedech figuram oblationis Eucharisticae, qui obtulit panem & vinum. Hoc demonstrat S. Cyprianus Epist. 63. ad Caecilium his verbis : In Sacerdote Melchisedere Sacri cit Dominici Sacramentum praefiguratum videmus, fecundum quod Scriptura Divina tesatur oe dicit c Genes. I Et Melch sedech Rcx,. Salem protulit pauem & vinum : fuit autem Sacerdos Dei sum- mi, bc benedixit Abraham ,,. 2uod autem Melchisedech tnam ripi portaret, declarat in Psalmis Spiritus Saudius ex perso Patris ad Filium dicens se Ante Lucistrum genui te : Tu es Sacer- ,, dos in aeternum secundum ordinem Melchisedech A. xvi oraeo utique hic est de Sacri eis illo veniens, ct inde descendens, quod Me
69쪽
quδd Abraham benedixit. Nam quis mams Sacerdos Des summi , quam Dominus noster D s orsus , qui Der cium Deo Patri obtulit , ct obtulit Me idem quod Melchisedech, panem O vinum , Dum scilicet corpus ct sanguinem e His Cyprianus Artotyritarum insaniain deleg t. An vero praeter panem & caselim offerrent etiam vinum, cum nemo praefatorum Veterum id expresserit, in
V. Abs re non erit hic addere, in primitiva Ecclesiae disciplina consuevit se, ut fideles in Ecclesiam convenientes oblationes facerent super altare earum rerum, quae per Sacerdotem conse crabantur, nimirum panis & vini: ex quibus a Sacerdote ea tantum pars consecrabatur, quae Sacerdoti sussiciens videbatur pro Populo i qu.e vero supererat, vel in usus pauperum distribuebatur, vel distribuenda alservabatur. Testis est S. Iustinus Marim Arolog. a. ad Antoninum pag. o 8. , ubi fuse descripta de oblatis rane vino & aqua a Prae iide tacta consecratione, M per ipsum data pr. sentibus, per Diaconos autem misia ad ablentes distributio re , subjungit: Caeterum qui tapisibres sunt, ct volunt, pro ambitris quisque suo , quod visum es contribuunt: ct quod ita colligitur
apud Praepositam deponitur : atque inra ille opitulatur pupillis π viduis , ct his qui propter morbum, aut aliquam aliam causam egent squique in vinculis fuηι, er peregrὰ advexieutibus bospitibus, , ut impliciter dicam, indigentium is omnium curator es. Et Cyprianus
L. de Opere, & Eleemolynis , ad Matronam divitem, quae nihil de suo ad altare osserebat, 1ed oblatis a pauperibus in sacrificio participare volebat, sic ait: Locuples oe dives es, ct Dominicum
celebrare te credis, quae corbonam omuiuo non respicis . quae in Domi
nicum siue sacri cis vexis, quae partem de sacri f. io , quod pauper ob tulit , famis VI. Procedente tamen tempore praeter panem M vinum coe perunt alia ad altare osterri, ut mel, lac, legumina, carnes ejusmodi comestibilia , & loco vini aliae Poton , qu.e Omnia pro hibentur Can. 3. ex iis qui sub nomine Apol tolorum perstant, ubi statuitur, quod nihil Oiseratur , pr.eter id quod Do i inus ordina-Vit, eXcepto oleo pro lampadibus, & thure pro incenso. Cetera Vero nempe cu uscumque fructus primiti.e ad Episcopi vel Presbyteri domum mittantur, utique distribuenda . Quia vero vidC batur permillum novas spicas, uvas maturas suo tempore ad altare deterre, non ut in sacrificium adhiberentur, sed ut primitiae: ea cum aliqui hoc in abusum vertentes, uvas in altari oblatas
una simul cum Eucharistia populo distribuere consuevi flent, ideo Synodus Trullana Can. a 8. hunc abilium proscripsit . Non deluere qui Disiligas by
70쪽
qui mulsum, potionem scilicet ex vino & melle consectam, ONωrrent s quos Concit. Antisiodorense Can. 8. coercuit statuens: Non licet in Altario in sacri eis Dioino mellitam quod mussum ampellant , nec ullum aliud poculum extra vinum cum aqua mixtum offerre . Et ad similes tollendos abusus Concilium Carthaginense I. Can. a . jam statuerat: Si in Sacramento Corporis ct Sanguinis Domim nihil amplius seratur , quam ipse Dominus tradidit, hoc est pavinis di vinum aqua mixtum, nec amplius offeratur in sacrificiis, quam de uvis O frumentis. Alii quoque eo devenerunt, ut in sacrificiis lac pro vino offerrent : alii intinctum panem, dc inde expressum in calice populo porrigebant. Alii non vinum in calice osserebant, sed uvas populo porrigebant. Aliqui pannum lineum tinctum musto toto anno reservabant, & tempore sacrificii partem ejus in aqua lavabant .& lic offerebant. Quibus abusibus occurrere volens Conciliuα,
Bracarense I. anno 67s. c. a. Ita loquitur: Audietimus quosdam fehismatica ambitione deceptos, contra Divinos ordiues, Er Apost licas insitutiones lac pro vituo in Dieinis fuerificiis dedicare : alior quoque intinctam Euebarisiam Populis pro complemento communionis porrigere 2 qta dam etiam non expressam Oiuum in Sacramento Dominisi eatieis offerre, sed oblatis suis popuLs communicare. aeuod quamst Evangelicae atque Apostolicae doctrinae eontrarium , ct consueιud ni Ecelesiasticae adversum, non difficile ab ipso fonte veritatis probab tur , is quo ordinata ipsa Sacramentorum raseria processerunt . . . Illud veris quod pro complemento communionis intinciam tradunt Eucharisiam Populis , nec Me prolatum ex Evangelio tesimomum recipit , ubi Amsolis corpus fuam erfanguinem commendavit: feorsivm enim paris, ct Dorsium calicis commendatio memoratur . Nam inti Hum panem aliis orsum praebuisse son legimus , excepto illo tantum discipula, quem intinera buccella Magistri proditorem ostenderet, nos quae Sacramenti hujus insitationem Aguaret. Nam quod de inexpresso botro , ides de uvae grauis Populas eommunicatur, valde es omnino confusum. Calix enim Dominicus juxta quod gaidam Doctor eis
rix Cyprianus vino ct aqua permixtus debet oferri. His & aliis Concilium hoc abusus, qui irrepserant, damnat . inos Proscriptos lesimus etiam Cap. Cum omnes distinc. a. de Con1ecrat. sub nomine Julii Papae ad Episcopos AEgypti, ubi damnantur illi etiam, qui pannum lineum intinctum musto per totum annum reservabant, & tempote sacrificii partem aqua lavabant, & sic osterebant .
VII. Hucusque dicta mani sestant, quot modis Eucharistiae consecrationem corrumpere in aliquibus Satanas tentarit. Soliri a tamen