장음표시 사용
111쪽
ll2 Inst. Theol. Lib. VIII. de Sacramentis
nihil odit Deus; quia nihil est damnationis iis, qui Mere conseputii sunt cum Christo Per Baptisma in mortem ἱ qui . . . innocentes , immaculati , mri , innoxii , a Deo dilecti essecti sunt, haeredes qui-λm . Dei, cohaeredes autem Christi ; nihil
prorsus eos ab ingressu Coeli remoretur. Si de omnibus renatis sive pueris, sive adultis loquitur concilium,' , procul duhio suum decretum respicit tam peccatum Originale, quam Betualia. Et dicens , quod nihil baptizatos remoratur ab ingressu Coeli; certo loquitur de culpa simul , et poena. At hoc ipSum habemus ex decreto Eugenii Ι . pro Armenis e Baptizati nudia pro peccatis praeteritis injungenda est satisfactio et sed morientes antoquam cu*am aliquam commistant, statim ad regna Gelorum , et Dei visionem Perseeniunt.143. Prob. Ex Scripturis. In Actibus Apost. Cap. II. v. 33. Petrus imuit e Bamiaetur unusquisqua uestrum in nomine Iesu Christi, in remissionem peccatorum. Si per Baptismum remittuntur peccata et ergo abluitur omnis macula , et realus poenae deletur. Deinde : Apostolus ad Rom. cap. VIII. v. x. ait. Nihil ergo nunc damnationis est iis , qtai.sint in Christo
Iesu. Sed quomodo sumus in christo Iesu , nisi quia baptizati in ipso , in illius morte baptizati sumus , et, cum illo consepulti , ut dicit ibidem cap. II. V. 4. , i Gnsmulti enim sumus cum illa per Autismum in morte 2 Sed v. 7. qui mortuus est in Christo , justificatus est a peMato: Qui enim mortuus est justi alus en a Peccato. Ergo etc. Tandem idem Apostolus Q Ephesios cap. V. v. 25 et seq. dicit : Christus ἀ-
112쪽
I xit Ecclesiam , et seipsum tradidit stro ea , ut illam sanctificaret , mundans lauacro aquae in verbo vitae , ut exhiberet ipse sibi gloriosam Ecclesiam, Non habentem maculam , aut rugam , aut aliquid hujusmodi, et ut sit saticta , et immaculata. Sed respectu Baptismi, quo Christus inuudat Ecclesiam , quod de Ecclesia dicitur , verum quoque int de quoVis, qui per Baptismum sit membrum Ecclesiae. Ergo etc. 344. hoc ipsum confirmatur ex Apostolica traditione , quam habemus ex communi doctrina Ss. Patrum, et ex perpetuo , et constanti usu Ecclesiae , quae nullam unquam poenam imposuit adultis baptizatis pro pec-Catis actualibus ante commissis , sicut sit in Sacramento Poeni lenitue : id quod clare iudicat, Ecclesiae doctrinam semper fuisse , ut per Baptismum tota culpa simul , et poena deleatur , et remittatur. 315. At notandum , quod id verum est de poena post susceptum Baptismum , non vero pro adultis antequam baptigentur. Etenim de his habemus Actor cap. II. V. 38. : Poenitentiam agite inquit Petrus , et Bulizetur ureusquisque pest/Nm in nomine Iesu Christi in remissionem peccatorum. Ergo in adultis poenitentia debet praecedere Baptismum. Immo, ut Ca-lhecumeni lutius dirigi , et convenientius praeparari possent , utilissimum esset plenam peccatorum Suoru Cou fessionem sacere. Unde Tertulliunus in lib. de Bapt. cap. XX. dicit: Ingressuros Baptismum orationibus
crebris , jejuniis , et geniculationibus , et pervigiliis
orare oportet , et cum confeSsione Omnium retro δε-
ιictorum etc. Et S. Basilius ad deterrendos Catechu- Tom. VI. ου ' .
113쪽
114 Inst. Theo . Lib. V II. de Sacramentis menos a dilatione Baptismi usque ad inoriem , in Ho-
mil. IV. in S. Baptisma dicit : Quid expectas , ut benescio Iebris Baptisma acciρias 2 Quando neque
salutaria Merba proferre poteris . . . non diligenter eonfiteri p Et ratio procul dubio videtur illa , quam non semel diximus , quod in oeconomia nostrae salutis Deus sua peculiari bonitate voluit , ut ipsa penderet quoque a nostra libera cooperatione , ut Scilicet cooperaudo nos Suae gratiae , et ponendo quantum ex nobis est, caelestis gloria daretur quasi merces , et corona. Ergo in adultis necesse est, ut se poeniteat suorum Peccatorum , ut detestentur, ut omnia iaciant, quae in ipsis est. 146. Sed cave tamen , ne consessionem iStam acci pias pro Sacramento poenitentiae , qua confitendo nostra peccata , illorum veniam accipimus. Quippe Baptismus est janua , per quam solatia licet ingredi in Ecclesiam Christi , et capaces efficimur caeterorum Sacramentorum. Igitur consessio peccatorum ante Baptismum , erat tantum dispositio , et conditio , imo signum Verae poenitentiae , quae in adultis requiritur ad rite suscipiendum hoc Sacramentum , quod poenitentiae dicitur.
a 4 . Sacramentum Confirmationis ab auliquis Haereticis neglectum , aut vitiatum , tandem Protestantes , juxta suum systema de justificatione , e Sacramentorum numero prorsus abStulerunt , et prae omnibus Ioannes
114쪽
Pura ΙΙ. de Sacramensis in Specie iis Dallaeus. Nos brevitatem sectantes quatuor disputationi-hus lotam rem absolvemus. In prima adversus Protestautes vindicabimus dogma de veritate hujus Sacramenti. In secunda de fide pariter propugnabimus adversus Photium, Waldenses , Hunitas, et Wiclestum , solos Episcopos esse ministros ordinarios Sacramenti Confirmationis. In tertia examinabimus scholasticam controversiam circa m
teriam et formam ejusdem. Tandem de Confirmationis effectibus disputantes vindicabimus dogma , quod scilicet injuriam nou iaciunt Spiritui Sancto , qui aliquam Virtutem tribuunt sacro Cousrmationis Chrismati. Sed ante omnia , ut de quovis Saciumento iacere statuimus , tres Cavones exponimus , quos de hoc Sacramento edidit Concilium Tridentinum sess. VII.
iam. Si quis dixerit, Confirmationem Baptizatorum
otiosam Caeremoniam esse , et non potius Verum , et Proprium Sacramentum , aut olli es nihil aliud fuisse ;quam catechesim quandam , qua adolescentiae. Proximi fidei suae rationem coram Ecclesia expouebaut ; auathema Sit.
Canon II. Si quis dixerit , injuriosos esse Spiritui Sancto eos , qui sacro Confirmationis Chrismati virtutem aliquam tribuunt ; anathema sit.
115쪽
116 Inu. Theol. Ilib. VIII. de Saeramentis.
CanoM III. Si quis dexerit , sanctae Confirmationis ordinarium Ministrum non esse solum Episcopum , sed quemvis simplicem Sacerdotem ; anathema Sit. DISPUΤΑΤΙ0 I.
De consirmatione, quatenus est novae. legis Sacramentum Mere dictum.
I49. Confirmationem Baptizatorum esse novae legis Sacramentum vere dictum , jam breviter demonstratum est in priori parte prop. III. S. 39. Quinimo prop. XVI. S. 98. dictum est, quod in Confirmatione spiritualis character imprimitur in animis nostris. Et inde fit , ut commode a nostris Theologis communiter definiatur per Sacramentum novae legis , quo baptizatis gratia augetur , et robur additur Sancti Diritus , tum ad miter credendum, tum ad Mem msam intrepide constendum juaeta impressum veluti strenui Christi militis characterem. Nihilominus aliquid aliud hic visum est addere. Sit ergo
116쪽
Con malio non est otiosa eaeremonia, sed est pertim Sacramentum noseae legis.
igo. De fide haec propositio tenenda est , ut habemuS ex eXposito can. I. sess. VII. Concilii Tridentini. Ipsa autem sic ex Scripturis demonstratur. Tria ad Ve-xi Sacramenti rationem requiruntur; s ilicet Divina in- Stilutio signum sensibile , et collatio gratiae. Sed tu Confirmatione adsunt haec omnia. Ergo etc. Prob. min. In Actib. Apost. cap. VIII. V. I 4. et Seq. scriptum eStrCum audissent ostoli , quod recepisset Samaria Verbum Dei, miserunt ad eos Petrum , et Dannem , qui cum Meninent , Orauerunt pro ipsis , et accFerunt Diritum Sanctum: nondum enim in quemquam illorum uenerat , Sed baptizati tantum erant in nomine Domini Iesu. Tunc imponebant manus
sui er illos , et accipiebant Syiritum Sanctum. Et ibidem cap. XIX. v. 5. habemus de Ephesiis et His auditis , baptizati sunt in nomine Domini Iesu , et cum imposuisset illi manus Paulus , oenit Diritus Sanctus suster eos. Ex quibus sic. Si ab Apostolis haec
fiebat manuum impositio : ergo ex praecepto Christi L. ciebant. Et en propterea Divina institutio. Sed accipiebant Spiritum Sanctum ergo habemus quoque collationem Divinae gratiae. Sed impositio manuum , et Oratio sunt res sensibiles. Ergo in Confirmatioue omuia habcntur necessaria pro Veri Sacrameuti rati0ne.
117쪽
118 Inst. Thes. Lib. VIII. de Sacramentis E 5 r. Et haec veritas mirifice confirmatur ex antiqua,
et constanti praxi Ecclesiae tam latinae , quam orientalis , id quod manifeste indicat derivasse ab Apostolica Divina traditione; et item ex communi doctrina Sanctorum Patrum , ex quibus antiquiores inerimus. Ita que S. Irenaeus lib. IV. contra haeres. ait: Quibuscumque enim i Onebant Mostoli manus, acciρM-bant Spiritum Sanctum. Τertullianus in lib. de Baptismo cap. VIII. scribit : Dehinc post Baptismum manus imponitur , per benedictionem actocans , et inritans Diritum Sanctum. Et praetermissis caeteris, sic loquitur Cyprianus in Epist. LXXII l. de baptietatis a Philippo Diacono in civitate Samaria : Quod deerat, id a Petro , et Ioanne factum est , et oratione pro eis habita , et manu imposita , inuocaretur , et infunderetur suster eos Spiritus Sanctus. Quod nunc quoque apud nos geritur , ut qui in Ecclesia bapti zantur , Propositis Ecclesiae osserantur , ut Per no
Stram Orationem , et manus impositionem Spiritum Sancrum consequantur, et signaculo dominico Con- Summentur,
I52. Quae multa contra nostram Catholicam thesim objici solent, ad haec reducuntur. I. infirmare Conantur Haeretici testimonia Scripturarum , quae nos attuli
mus , detorquendo illorum sensum , quasi per Spiritum Sanctum, qui in Actib. Apost. cap. VIII. dicitus collatus a Pelio , et Ioanne per impositionem manuum ,
118쪽
et item ille, quem contulit Paulus, ibidem cap. XIX., non designata sit gratia gratum faciens ,' quae est Propria Sacramentorum ; sed Sola gratia gratis data , scilicet gratia miraculorum , linguarum , etc. II. Quod perperam ex traditione deductimus , Co
firmationem esse Sacramentum, cum potius conStet, illam esse nudam Sacramenti Baptismi caeremoniam. Et III. tandem abutuntur doctrina Ss. Patrum , et Theologorum.
Ad primum autem astruendum , dicunt , quod in allatis testimoniis ille Spiritus intelligendus est , quem Si- mou pecunia emere volebat ab Apostolis , scilicet virtutem prodigia , et miracula oporandi. Etenim sic habemus in citato cap. VIII. v. I 8 et seq.: cum vidi Set autem Simon , quia per i ositionem manus λPostolorum daretur Spiritus Sanctus , obtulit eis pecuniam , dicens date et mihi hanc potestatem etc. Et post verba alterius testimonii cap. XIX. V.. 6 '. His . Guditis etc. immediute sequitur , Et loquebantur tingui , et prophetabant etc. Sod adde , quod idem Princeps Apostolorum eodem sensu , scilicet pro virtuis operandi prodigia , interpretatur donum Spiritus Sancti,ib. cap. II. V. IS. Etenim cum omnes admirarent prodigia , quae fiebant post dilapsum de Coelo , Spiritum Sanctum , dixit : Non enim , sicut vos aestimat' , Ib ebrii sunt . . . Sed hoc est , quod dictum est per Prophetam Ioel : Et erit in nouissimis diebus
Dicit Dominus undam de Spiritu meo Super omnem carnem , et prophetabunt fili pestri eis. Ei-
119쪽
l20 Inst. Theol. Lib. VIII. de Memmensis Ad alterum conficinandum dicunt. Ut cuique notum
est , in Ecclesiae primordiis Catechumeni per Episcopum
disponebantur ad Buptismum manuum impositione , et Sacris unctionibus. Sed crescente numero baptizandorum, Episcopi baptizandi munus commiserunt Presbyteris , et etiam Diaconis , et sibi reservarunt ungere parvulos in fronte. Ergo ex traditione habemus , quod uuctio ist-baee , cum manuum impositione , est potius Caeremonia Sacramenti Baptismatis , quam proprium Sacramentum. Et id confirmatur ex quo in vetustis temporibus ignota prorsus fuit unctio Chrismatis , et simul cum Baptismo fiebat sola impositio manuum. Pro ultimo adducunt silentium antiquissimorum Ρatrum , uti Clementis Romani, Iguatii, Iustini etc. et maxime Tertulliani , qui in libro de Bapt. cap. VII. si unctionis facit mentionem, illam tamen repetit a pristina disciplina 'veteris Τestamenti , cum Sacerdotes oleo
u. Et quidem ad primum dicimus, quod satis clare constat ex illis , quae in probatione diximus, Confirmationem esse novae legis Sacramentum vere dictum , quo gratia gratum saciens , per Spiritum Sanctum designata, consertur. 430n negamus , quod prioribus Saeculis , Sic postulantibus nascentis Ecclesiue circumstantiis , Simul Cum augmento gratiae Sauctificantis , conserebatur quoque gratia miraculorum , donum linguarum etc. Ex quo suclum fuit, ut Si inon postulaverit pecunia cinere douutu Spiritus Sancti; sed id confirmat potius gratiam Sancti ficautem , quae per Sacramenta veri nominis consertur;
quoniam , ut quasi semper accidit , gratia gratis data ,
120쪽
Pura II. de Sacramentis in Speeis illsive miraculorum sequitur gratiam gratum facientem , sive sanctificantem , id quod fuit maxime conveniens in Ecclesiae exordio , ut sic homines ad Christi Religionem eXcilarentur. Et quoniam confirmata nunc est Sanctissima nostra Religio , et propterea non amplius frequenti bus , et stupendis indiget miraculis, idcirco factum esSedicimus , ut tam mira Signa CeSSaverint. Ad alterum respondemus , quod in primis temporibus, quia adulti erant , qui ad Christi fidem convertebantur. ita ut ante Baptismum catechumini instituerentur , idcirco simul ab Episcopo baptizabantur confirmabantur, ut etiam Eucharistiam recipiebant. Sed cum mire cresceret multitudo credentium , et non solum adulti , sed infantes quoque baptizarentur , inde usus habuit , ut Separatim haec tria Sacramenta ministrarentur. Ergo sicut ex simullanea administratione non dicimus, Eucharistiam unum esse , et idem Sacramentum cum Baptismale , itunec cum Baptismate confundi debet Confirmatio : et ea Vel maxime ratione , quae contra adducitur ab adversariis , quod scilicet Episcopi , de mandata Presbyteris,
et Diaconis cura baptigandi , reservaverint sibi illam sacram unctionem. Quaero enim : erat ne unctio isthaec pars unius Sacramenti Baptismi , an vero Simplex cau-
remonia 3 Non illud , quia nullus certe dixerit , Sacramentum dividi posse , ita ut diversis temporibus , et udiversis Ministris conficiatur. Non alterum , quia risummovet dicere , ut Episcopi , certe in honorem , sibi reservaVerint partem inseriorem , imo accidentalcm , uti sunt caeremoniac; et item ut ministretur Sacramentum, et post tempus , et non semper , ut saepe accidit , ab