Theologicae institutiones cum recta naturali ratione ut plurimum consociatae opera et studio A. Palma Cherubini

발행: 1842년

분량: 391페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

sa Ast. TheoL Lm VIII. de Sacramentis

. . .

Saloos nos fecit Loacrum regenerationis Diri imSancti, quem Uradit in nos abunde per IeSum Christum. Ergo lavacrum Baptismi metaphorice , non litterati tori, accipiendum eSt. Non aliud Ioannes laudatis verbis significare voluit , quam discrimen maximucis, quod erat inter Bastismum suum , et Baptisinum Cliristi , quoniam ipserat Praecursor baptigabat ut homo simplici aqua , ut disponeret ad poenitentiam , ut sic digni serent recipiendi verum regenerationis Baptismum Iesu Christi ; et Christus , etsi pariter in aqua , baptizabat. re era Con serendo regenerationis gratiam , quam indicant Verba , in Diritu Sancto. Idipsum significavit Christus in Melibus Apostolorum , et Apostolus quoque ad Titum , ubi extollens efficaciam Baptismi , dicit , quod per illum

Vere regeneramur ad novam vitam per virtutem Spiritus

PROPOSITIO II.

Vera est doctrina melesiae Romanae de Maliditate Baptismi sipe per immersionem , sise per infusionem , aut etiam per aversionem ministretur. .

H5. Haec propositio pariter est de fide , uti habemus ex can. III. . supra allato S. Io8 ; sicut etiam a Rituali Romano edito a Pio V. in quo probatur ute que modus baptizandi Ecclesiae Lutinae , et Graecae , per infusionem scilicet , et per immersionem . . II 6. Non immoramur in demonstrando hane veritatem ex usu antiquissimo in Ecclesia .Latina ministrandi r '.

92쪽

Pura ΙΙ. de Sucramentis in Specte i saBaptismum per infusiouem , et etiam per aSperSionem

in datis circumstantiis, id quod sieri, non potuit sine Apostolica traditione. Sed breviter ita ratiocinamur. Q uod essumitie existimatur circa maleriam Baptismi, est, ut sat aqua naturali : et procul dubio accidentalis reputandus est modus , quo aqua ipsa adhibetur. Sed quae accidentalia sunt, et ad disciplinam potius perti nent , sunt in potestate Ecclesiae , ut di onati, et ordiuet , prout commodius , aut decentius , seri judicaverit. Ergo etc. Et quidem hae causue sueruut Ecclesiae

Latinae , ut tunsionis . modum adoptaverit , ut praesertim saluti consuleret parvuloruili , et .decentiae puellarum , maxime Si tu aliqua aetate , ut saepius liccideribat in primis Ecclesiae Saeculis , et raro muc etiam accidit , Baptismum suscipere debereulti si l

EI P. Patires communiter ex traditione Apostolorum repetunt, ritum baptigandi per immersionem. Ergo traditio non Solum non 'sevet, sed conix ria quoque est Ecclesiae Romanae quoad ritu lioc Sacramentum ministrandi pex infusionem,' et multo magis per aspersionem. Sed et idem Schiptura docet. Etenim de Baptismo a Philippo ministrato Eunucho Reginae Candacis habemus Actorum cap. VIII. v. 38 . De Enderunt utemus in aquam

Philinus , et E Messius, et basi uit eum. Et quidem de facto Ecclesia prioribus saeculis ita firmiter adhaerebat ' ritui baptizandi per trinamo immersionem , tit Patres Concilii Constantiuopolitam I. iustum decla-

93쪽

raverint Baptismum Eunomianorum , ex eo quod non triplici , sed unica tantum immersione conserebatur: u. Ad allatas , et similes objectiones dissolvendas, notandum est, quod duplicis generis est traditio, et qua pertinet ad essentiam, et fidem , et quae disciplinam potius respicit. Secundo notandum , quod curu veru dicimus doctrinam. Ecclesiae de validitate Baptismi per

infusionem, et in data necessitate etiam per affersionem, nullimode reprobamus Baptismum per immersionem ; sed hoc solum desendimus, quod validum est quocumque ex tribus modis conseratur. Et inde utique fatemur, ab Mostolis collatum fuisse per immersionem, et ita etiam ab Ecclesia tu suis primordiis sed quo niam hoc solum pertinet ad essentiam , ut fiat aqua naturali in nomine Patris , et Filii , et Spiritus Sameli , non autem modus , quo aqua ista adhibetur , hinc dicimus, quod Ecclesia Latina, cum ritum per insu, sionem adoptavit , secuta fuit apostolicam traditionem, non quia ita fieri debeat , sed solum quia tu fieri potest. Quod si quaeratur , . qua causa Latina Ecclesia abjecit ritum pre immersionem 3 cum thtior forsan iste sit , ut dicit D. Thomas S. p. q. 66. n. 7υ2 Diebmus , id secisse pro majori decentia respectu mulierum, maxime post dimissionem Diaconissarum , et ut consu

leret saluti puerorum. a i i

Quod autem pertinet ad Concilium Constantinopolit num I ; dicimus irritum declarasse agaptismum Eunomianorum , quia male illi sensiebant de Divinitate Spiriritus Sancti , et propterea unam , et non trinam adhibebant iinmersionem. cum itaque ad essentiam perti-

94쪽

μα II. de Sacramentis In Specie si,neat , ut sat in nomine trium Persouarum , ' Propterea Concilium irritum declaravit illorum Baptismum. II 8. Quoad Brmam vel a Sacramenti Baptismi du-

Plex est quaestio , altera Scilicet inter nOS , et Haeroeticos, et altera inter.nostros Theologos. Haeretici Lu- therani , et Calvinistae , quos sequuntur S iutaui , noudistitentur admittere formum Romanae Ecclesiae, sed Nou nec Sariam existimant , quoniam ex ipsorum Systemule non Sacramenta, sed sula fides justificat. Guostici autem , Valentiniani Sabelliani , Priscilliauistae Evangelicam Baptismi formam vitiarunt. I I9. Colroversia autem luter nostros riminos ea, num ab Apostolis aliquando Baptismus ex Divina dispensatioue mitiistratus fuerit tantum tu nomine d esu Christi, et mim postea sic administratus valuerit, ut Bellarminus cap. III. n. 7. dicit , sensisse nonnuli Patres. Hanc criticam quaestionem remittimus ad ea , . quae hac super re docet Catechismus Romanus , et no-εtras vires intendimus contra Haereticos. Sit itaque

. . . .

Urea est Meisina Melesiae Romanae de baptizando subdistineta inνoeatione Patris, Filii, vi virilias Sancti.

ε 2 . Haec item propositio de fide tenenda est , ut d finierunt Patres Conc. Trident. seM. VII. cau. III., et IV. S 1M . εω prob. ex Scripturis. Mailh. cap. Ditimo e. is. Christus instituens Baptismum, ait: Euntes docete omnes baptizantes eos. in nominu ει-

95쪽

96 Inst. TheoL Lib. VIII. de sacramentis. tris, et Fιlii , et Spiritus Sancti. Ergo vera est sorma Ecclesiae Romanae et Ego te baptizo in nomine Patris, et Psilii , es Spiritus Sancti; etsi vera quoque habenda sit illa Graecorum P. Baptizatur SeruuSDei in nomine Patris etc. , quia in hac quoque habetur distincta invocalio trium Divitiarum Personarum.

s II . Et id confirmatur ex perpetua , et constautiphaxi Ecclesiue tam orientalis , quam occidentalis , ct communi doctrina Sanctorum Patrum ; ex quibus S. Ambrosius lib. do Mysteriis .cap. IV. uit: l Nisi ba ptizatus nerit in nomino Patris et Hlii, et Sm- ritus Sancti , reminionem non Patrat a Pere Pec catorum. Eb S. Basilius in lib. da Spiritu Sancto . .

rationem adducens , inquit: Sicut .enim credimus in Patrem , et Filium , et Θiritum Sanctum , εὶ et

baptizamur in nomine Patris etc... .

Iaa. Ob. Ecclesia Catholica credit , et profitetur unitatem Naturae et Subbinutiae Divinae iq . tribus Personis , quapropter docet quoque . circuminSessionem , scilicet unam Personam esse tu alia.ΛΕrgo validum est Baptisma , si unius tantum Personae . invocatisne conseratur. II. Et requidem vera: Nonne Apostoli baptizarunt in solo nomine Christi ue quuniam erat secunda Per- sona in Divinis

I . Sacramenta ut suam producant . essectum , consi-

cienda sunt juxta voluntatem, et priscepiqm Auctoris et institutoris. Sed Auetor Christus Praecisis.verbis j -

96쪽

Pura II. de Sacramentis is Sperie 9 7 sit , ut Baptismus ministretur sub expressa invocatione trium Personarum et Baptizantes eos in nomine Patris , et Filii , et Spiritus Sancti. Ergo nulla ratio contra adduci potest.

Ad II. Licet dici possit , Apostolos ita fecisse ex dispensatione Divina , ut glorificaretur Christi nomen , id quod sincit , quia nullus certe negabit Auctori I gis ficultatem in illa dispensandi, quod placuit Divo Thomae, Alberto Magno , S. Bonaventurae , et Seo. to; attamen dicimus, quod nobis probabilius videtur , quod per verba in nomine christi, intelligi debet Bamismus christi, prout Christus tum quoad sormam , tum quoad materiam instituerat, qui prorsus diversus erat a Baptismo Ioannis Calli. Rom. p. II. cap. II. n. 6. .

. De Baptismi necessitate . .

123. Baptismi necessitatem , contra luculentissima Scripturarum testimonia, praesertim Iori. cap. III. V. 5. , Nisi quis renatus fuerit ex aqua, et Spiritu Sancto, non potest introire in regnum Dei, post Manichaeos , Pelagianos , Waldeuses , inficiati sunt No-Valores suo inhaerentes systemati, quod scilicet persidem , iduciam , non Vero per Sacramenta , justifi- Camur', et etiam Sociuiani, saltem quoad filios insidelium. Contra ipsos, sit

97쪽

98 Ian. Theol. Libo VIII. de Socramentis

Bamismus , satiem in Noto , omnibus necessarius 'est necessitate medii.

ra4. Haec pariter propositio de fide tenenda est excan. V. seM. VII. Conc. . Trident. Si quis dire-ra , Baptismum Merum esseὴ hoc est non necessa

rium ad salutem ἔ anathema Sa. . .

ra5. Prob. Ex Scripturis. Matili. cap. XXVIII. ... is: Christus redivivus praecepit Apostolis : Euntes ergo docetes Omnes gentes baptizantes eos in nomine Patris , Elii, et Diritus Sancti. Et clafius Marci cap. - V. I S. et Euntes in mundum uniem sum praedicate Evangelium omni creaturae. Qui crediderit, baptizatus Derit , salvus erit. Sed clarissime Ioann. eap. III. v. 5. Christus ait Nico- demor Amen , amen dico tibi , rami renatus fuerit ex aqua , et Diritu Sancto , non potest imtroire in regnum Dei. Ergo in negotio aeternae salutis non est in nostra libertate suscipere Baptismum , sed

incipere debemus necessitate medii.

. 126. Et haec est communiet doctrina Sanctorum Patrum tam ex Graecis, quam ex Latinis , ut videre

est apud Vossium disput. VIII. de Bapt. thesi XLI. Quinimo Angelicus Doctor etiam Τheologica ratione . demonstrat in III. p. q. 68. a. I., dicens , quod si nullus salvari possit, nisi incorporatur Christo , nullus etiam sine Baptismo poterit salvari , quia per Bapti

98쪽

smum tantum Christum induimus, juxta illud Apostoli

ad Galatas cap. III. V. 27.: Quicumque in Christo baptizati estis , Christum in iistis. . . .

. Soloentur objectiones.

I 27. Nulla objiciuntur e sed pauea seligimus. Et quidem I. Praeceptum Baptismi est positivum. Ergo Non potest esse necessarium necessitate medii. II. Nul- Iibi legimus in Scripturis , Apostolos , et Beatissimam Virginem recepisse . Baptismum. Ergone dubitabimus de illorum salute p Baptismus ergo non est absolute ne-'cessarius. III. Si Baptismus absolute necessitale medii esset necessarius , necessitate quoque absoluta exeluderentur a Christi redemptione insantes , qui in utero matris moriuntur , et alii mulli, qui nati, sine Sui culpa , moriuntur ante susceptionem Baptismi. Ergo nullimode participare possent Cbristi redemptionem. Sed hoc pugnat cum dogmate Catholico , quod pro omnibus Christus :mortuus est. Igitur dicendum etc. h. . Et quidem ad primum dicimus , quod susceptio Baptismi est praeceptum simul , et medium absolute

necemvIum pro aeterna salute. Ut patet ex testimoniis in probatione allatis , sic placuit Deo ex sua infinita

misericordia ineffabilem redemptionis gratiam nobis impertiri , et non aliter et Et nobis non licet investigare imperscrutabilia sua judicia. Quod si pura gratia suit , ut in creatione addiderit originalem justitiam ad naturalem statum generis humani k et pura etiam gratia rest, tuere hunc apsum statum per Adae peccatum ab omni-

99쪽

l00 Inue . TheoL LU, VIII. de Sacramentis.

hus amissum , quis Deum arguet , quod Baptismum pro necessario medic posuerit , sine quo saltem in voto , nullus participare possit Christi redemptionem 7 Caeterum , ut suo loco diximus, insantes , qui sine Baptismo moriuntur , non positive , sed negative, idest non poena Sensus , Sed damniantum Puniuntur et quapropter se in per sunt debitores Deo de accepta existentia. quae

ptismum , non inde sis est concludere , quod revera non Berint Baptizati , nisi suspicari velimus , quod ab universali lege fuerint exclusi ab ipso Legislatore Christo. Sed suisse haptigatos non obscure indicant verba Petri Actor. cap. X. V. 47 cum admiratione dicta: Nunquid aquam quis prohibere potest his , qui Θiritum Sanctum accePerunt , sicut 'et nos 2 Quippe verba ista sic prolata indicant , Apostolos prius suisse baptizatos, es postea accepisse Spiritum Sanctum. Quod vero ad Beatissimam Virginem pertinet , praeter haec, quae diximus , addendum , quod ipsa a nobis praeservata desubditur ab omni maeula peccati originalis , ut, . fusius in lib. VI. Par. II. disputavimus; quapropter in hac hypothesi susceptio Baptismi non erat illi nece

saria necessitate medii. . Tandem circa parvulos satis dictum est de illorum sorte in lib. V. par. II. cap. IV. Nec inde sequitur, quod non pro omnibus Christus mortuus esset. Etenim sicut non derogat huic dogmati libera hominis voluntas, ex qua sit , ut inulli vera aeterna morte damuentur , Ad secundum respondemus , quod non omnia ,

sacta suerunt ab Apostolis , ab eisdem litteris datarunt. Quo circa si nullibi legimus , illos suscepisse

100쪽

Pars II. de Sacramentis io Specie 101 Sic non derogat quoque, si necessitate physica pueri nonnulli redemptionem non participant. Quippe Christus ex Parte. Sui pro Omnibus mortuus est , nou vero ex Par - . te hominum , qui redemptionem assequi debetit sua Cooperatione. Et quoniam de pura gralia agitur , nulla injuria sit parvulis istis , etsi sine propria culpa illam non aSSequantur , et Semper Deo debitores Suut de gratis accepta existentia. Nunquid qui . minus'; Sed gratis, accipit , conquerendi jus habet contra donatorem , ex quo plus alios donavit Z Ergo ne reprobanda Evangelim parabola de quinque talentis , aut de mercede data operariis p Miseretur Deus , cujus vult misereri : et nullus dixerit injustum Principem , qui sua doua impertitur omnibus , et solis , qui ad sui praesentiam E. G. ac- Ceduut , praeterea nulli eorum , qui aut nolunt , aut

accedere nou POSSunt. .

. DISPUTATIO IN. . .

De Baptismi Ministro.

xu 3. De Baptismi Ministro hoc tantum habemus ex Conc. Trident. , scilicet quod valet , etsi conseratur ab Haereticis dummodo fiat in nomine miris. et Filii , Et Spiritus Sancti. Ita desinitum fuit sess. VII. can. IV. ut dicium est S. Io3. Ex quo utique insertur contra Calvinum , validum esse Baptismum a quovis Iuleo coti alum , quem ipse reprobat, etsi , ut dicit Bellarmiuus, non vere constat, qua metite rejecerit , ut ne invalidum, an vero ut illicitum. Duo itaque in hac disputatione n .

SEARCH

MENU NAVIGATION