장음표시 사용
71쪽
72. Iust. Theol. Lib. VIII. de Saraa mensis torum Patrum , et usus perpetuus Ecclesiae , unde habemus Apostolicam traditionem , quae est altera si dei nostrae regula. Et sane ex Graecis Basilius ΙIona. XIII. n. 3. inquit: Baptismus ergσ est peccati mors, animae regeneratio, adoptionis gratia. Et Gregorius
Nissenus in orat. in Christi Baptisma , ait : Quod si quis mihi rursum dubitando , et ambigendo negotium
exhibeat , commenter interrogans et sciscitans , qua ratione . aqua regeneret dicam optimo jure ad eum r Ostende mihi modum natiuitatis , quae sit -- cundum carnem tSi νιm regenerationis , quae Secundum animam si , exponam. Ex Latinis autem Tertullianus lib. de resurrect. carnis , ita scribit de
omnibus Sacramentis r Caro ablu tuir, anima emacaretur- Caro ungitur , et anima consecretur. Ca mr natur , ut et anima muniatur. Caro manras impositione adumbratur, ut et anima Diritu illum,netur. Caro corρου, et Scinguine Christi oescitur, ut et anima de Deo . saginetur. Et praetermissis caditeris , sic Augustinus tract. LXXX. in I n. n- 3. interrogans ait: Unde itia tanta Mirtus aquae usC Pus tangat , et cor abluat 7 Et inde Divus Thomas F. 6 a. art. I. inquit et Augustinus dicit super Ioannem , quod aqua Baptismi cογus tangit, eι
cor abluit: sed cor non abluitur , nisi Per g nam et ergo causat gratiam. Et pari ratione alia Sacramenta Ecclesiae. 9o. Perpetuus autem Ecclesiae usus tulissime arguitur ex Baptismo in utibus collata , quod semper essem ab Eeclesia habitum est. Nunquid in illis Sacra-
72쪽
menstim istud fidem excitare valet, aut signum , eme justificationis jam per fidem apprehensae p , Et id confirmant verba Symboli Concilii Nicaeno-Constantinopolitani : Confleor unum Baptismum in remistionem
. Solountur nonnullae objectiones.
9ι. Scripturae eonstanter justificandi vim soli fidei tribuunt: Ergo Sacramenta non sunt , nisi nuda signasdei jam acceptae , vel ad summum aliquem vim habent ad excitaudam , et corroborandam fidem. Mquidem in Actibus Apostolorum cap. XV. V. 9. P trus ait: FIde purificans Deus corda eorum. Ergo ex doctrina Principis Apostolorum Deus per sdem Purisca , sive justificat corda hominum. Et ut caetera mittantur , Sic aperte rem concludit Apostolus ad He-hraem eap. X. N. 33. Iustus autem meus ex Me in-Wit, quod si subtraxerit se , non placebit animas
u. Bis , et similibus Sacraε Scripturae locis, in quihus fidei videtur tribui nostra justificatio , jam ex Sumperius dictis SS' 8x , et 86. patet responsio. Et qui dem si causa meritoria nostrae justificationis est Christus , . procul dubio fides in eum est fundamentum n Strae salutis , ita ut sine fide nullimode justificatio haberi possit. At quaestio est , num per se sola fides ju-Stisieat , an vero ex institutione ipsius Christi aliud aliquid necessario requiritur , quod veluti causa instr4menialis gratiam conserat. Itaque fides iuxta doctrinam
73쪽
74 Insi. Theol. Lib. VIIL de Socramentis Catholicorum est absolute necessaria , et est primit dispositio ; sed ex voluta late Christi Reparatoris Sacramenta sunt causa instrumentalis , ita ut sine ipsis , saltem in . volo , salus haberi non possit. Et ex inde fit , ut licet Sacramenta suam virtutem habeant ex Christi meritis , et semper proinde ponunt pro certo fidem in eumdem , tamen Communicatam habeant virtutem justificandi , quoties suscipientes non ponunt obicem. Ergo Verum est, quod Deus si de purificat corda hominum , et quod justus ex sile.vivit ' et verum etiam , quod Sa-Cramenta non Sunt nuda signa adeptae justi sicationis, aut media pro excitanda , et sustinenda fide ; sed sunt vera nee SSaria causa instrumentalis, qua Deus, posita fide, Puriscat corda , et qua homines ex side vivunt justi. 9et. Allera hic surgit controversia cum Novatoribus, scilicet circa modum , quo Sacramenta novae legis gratiam conserunt. Calliologi , ut habemus ex Concilio Tri
den lino sess. VII. cap. VII. S. 36. dicunt, Sacra
men in . DOVae legis esse causam inSliumentalem , qua utitur Deus ad nostram: iustificationem operandam, et ita quidem i, ut i in illivo ei a Virtus communicata repe-
matur homines justi scandi , quoties datae dispositiones Verificantur , et homines non ponunt obicem. . Et primam dispositionem dicunt esse fidem , ita ut sine fide nulliuiode haberi possint vera , et valida Sacramenta , quouiam ipsa suam virtutem recipiunt a Christi meritis. Et inde factum est , .ut a tempore usque Concilii Τή-
denimi Theologi Cathologi ad indicandum modum, quo
sacramenta, justiscant invexerunt.vocabula , ex opere eram , aut ex orire operantis. Ex opere operari'
74쪽
Pun I. de Satramensis In cenere . ιδ tis , dicunt egisse Sacramenta veteris legis , ast Sacra menta legis Evangelicae tuentur gratiam conferre ex in Pere operato. Et ita vocabula exponunt. y3. Illud dicitur conferre gratiam ex OPere OPerato, quod in se , licet communicatam , Veram liabet Urtutem producendi gratiam , quam significat. Quod si aliqua disposilio praecedat necesse est tam in Conserenis, quam in suscipiente Sacramenta , dispositio isthaec , dicunt Calliologi , non est causa per Se gratiam produ- Mens sed potius conditio , sine qua non, et inseIvit ad Temovendum obicem. Et inde suctum est , ut quoties la abent necessaria requisita Sacramenta Suum. Producant esseclum quin obsit indignitas Ministri , quia Sueramenta Suam virtutem habent ex merilis Christi, non vero Ministri e et ita quidem , ut nec essentialem dicant fidem Ministri in Sacramento Baptismi , quouia tu Ecclesia Catholica validum semper liabuit Baptismum ab Haerelicis collatum , quolies habetur praescripta forma, et materia, et intentio saciendi quod sucit Ecclesia.. 94. Dicitur autem conserre gratiam Ex OPere OP rantis illud Sacramentum , quod non ex sui Virtute, etesiicacia , sed potius ex virtute sdei , spei , charitalis Elc. lam SuScipientis , quam conserentis , Suum Sortitur essectum. Et huius generis dicunt Calliologi fuisse Sa-Cramenta veteris legis , quoniam Sacrificia , oblutiones etc. non habebant in se communicatam virtutem justificandi , sed potius erant Signa interioris sitii .offerentium
95. Lullicrani , et Calvinistae, nihil dicimus de an-.tiquis Messalianis , et Ar menis , proscribunt, et rejici-
75쪽
6 nsL Theol. Lib. VIII. de Sacramentis. uni vocabula ex OPerct Verato , non eo quod ineta dit puritatem latini idiomatis , sed quia contraria Sunt Suo erroneo systemati circa iustificationem. Sola fides
fiducia per Novatores justificat. Ergo , dicunt , Sa
Cramenta sunt in se vacua signa, et ad aliust non sunt ordinata , nisi ad commemorandas Dei promissiones , au ais signi sicandam , vel promovendum , et sustinendam mdem promissionis. IIis praenotatis , Sit
Sacramenta nopae legis gratiam eo eruat ex opera
96: Ad fidem pertinet haec nostra propositio. Etenim Concilium aridentinum sess. VII. can. VIII. sic desiniens dicit: Si quis dixerit per ima no e legis S
cramenta ex OFere verato non conferri gratiam , sed solam Idem divinae Promissionis au gratiam consequendam su 'cere ; anathema sit. 97. Prob. Bl ud dicitur conferre gratiam ea opere operato , quod in se , licet communicatam , veram vir
fulem habet producendi gratiam S. 93 . sed Saer
menta novae legis veram in se habent virtutem gratiam eonserendi. Et quidem S. 8 . et Seq. demonstratum est, quod Sacramenta novael legis non sunt 'nuda externa Signa gratiae , vel justitiae per fidem assecutae , sed Vere eonserunt gratiam , quam significant. II. Sacramenta novae legis si nun conserrent gratiam ex Opere Ommis , hoe est ex virtute sibi a Christo communicata , procul
76쪽
Pars L de Socramentis in Genere 77 dubio vel nullam conferrunt , vcl couserrent eae opere
operiantis S. 94 ; scilicet ex fide , spe , charitale
etc. tam Suscipientis , quam conserentis. Sed non suscipiunt a fide etc.. quia vi demonstratum est prop. VII. S. 4r pro Maliditate Sacramentorum non abSolute requiritur in Ministris fides , neque morum probitas. Er. go etc.
Tria Sacramenta , scilicet Baptismus, Consirmatis , et
Ordo , Praeter gratiam , quam conferunt , imρrimunt quoque in ausina indelebilem Characterem , ex quos, ut non ρossint reuerari
s8. Et haec etiam propositio pertinet ad sidem. Quippe Concilium Florentinum in decreto unionis 5ic declaravit e rater haec Sacramenta tria sunt, Baptismus Confirmatis , et o/ύο , quae characterem , idest
spirituale quoddam signum a caeteris distinctisumtimprimunt in anima indelebile. Unde in eadem Persona non reiterantur. Et Concilium Tridenimum sess. VII. can. IX. sic solemuiter definivit: Si quis diae ris , in tribus Sacramentis , Brettamo, scilicet
matione , et ordine , non imprimi Characterem inranima , hoc est signum quoddam virituale , et m- celabile; unde ea iterari non possunt; anathema sit.
sq. Prob. Ex Scripturis , ex quibus sussicienter hareveritas signiscatur. ' Et quidem Apostolus in II. ad Co-
rinili. cap. I. v. ait: unxit nos Deus; quiri signavit nos, et dedit pignus Spiritus in cordibus
77쪽
nostris. Deinde idem Apost. ad Ephesios cap. I. V. II. scribit: In quo et credentes signati estis Diritu rem missionis Sancto. Et ibidem cap. IV. v. 3o: Nolite contristare Θiritum Sanctum ; in quo signati estis in die redemptionis. Quod autem in his locis saeramentalem Churaclerem ' Apostolus voluerit signisicare , patet ex' eo , quod allutis verbis commvuiter utuntur Sancti Patres ad Oharacterem ipsum comprobandum. Ioo. Sed haec ipsa veritas firmissime eonfirmatur ex Apostolica traditione , quam habemus ex communi doctrina Sanctorum Patrum , et .constanti usu Ecclesiae.
Et quidem Chrysostomus' Hom. II. in Epist ad Ephesios, Busilius Hom. III. in Sanct. Baptis. n. 5, Epiphanius haeres. V. Gregorius Nahi genus orat. XL. n. 4, et ' multi alii vocant hunc chaxacterem sigillum saucium, et indelebile , cujus exemplum praesertim repetunt a tota Sanguiuis qua signatae fuerunt domus Hebraeorum in aegypta' , VeI Q circumcisione , qua a caeteris NMilonibus distinquebantur Israelitae. Sanctus Ambrosius lib. I de Spirita Sancto cap. VI. n. 7s appellat Sigua' culum spirituale : Θι ritu signamur , ut Sylen r- , iatque imaginem , Uus et gratiam tenere possimus, quod est utique viri uale signaculum. Et caeteris praetermissis , Saucius Augustinus passim , et praeses' tim in tracto VI. in Joannem n. .a6. dicit. Tene ergo quod acce Sti, non mutatur, sed agnoscitur et Cha-- racter est Regis mei , non ero sacrilegus; corrigo
desertiorem , non immuto characterem. . 'roi .: Quod autem haec ipsa fuerit perpetua , et coa stans riclesiae doctrina patet quo uultum exemplum
78쪽
-i rura L de Sacramentis in Genere Is datum est , ut repetitum fuerit aliquia ex tribus Sacramentis , Baptismo , Consirmatioue et Ordiue , quae characterem imprimere propugnamus. Quin imo Donatistae ipsi , et eliam Cyprianus ea de cauSa repetendum dicebant Baptismum collatum ab haereticis , quia irritum prorbus existimabant: caeterum ob characterem , qui in Baptismate imprimitur , abhorrebuut a nomiue re baptizautium. Concludendum igitur etc.
De ritibus , et caeremoniis Sacramentorum.
Ioa. Quod revera tu Ecclesia sit. potestas ea iustitu'endi , et praecipiendi, quae pertiuent ad Sacramentorum administrationem , quae sellicet , Salva illorum essentia, secundum Variat Circumstantias Videmur majoris duco ris Sacramentis et uberioris utilitalis sidelibus . id de-
claraverunt Ρatres Concilii Tridentini sess. XXI. capII. Praeterea declarat S. Synodus hanc Potes a-tem perpetuo in Ecelesia Disre , tit in Sacramen-goriam dimensatione salua illorum subStantια , Ea
statueret , pel mutaret , quae Suscfientium χ utilitatiri , seu msorum S cramentorum petierationi, PLO r rram , te Orum, et locorum uarietates , magis eae
Pedii a judicaret. Quod autem inter lita principem Io cum teneant ritus , et caeremoniae per Se res est perspicua. Etenim si 'in civilibus sestis peragendis , seriis rebus pertractandis , aut mulieribus , ac potestatibus Conserendis, ut major Vcueratis , et auctoritas concilie-
79쪽
80 Inst. Theol. Lib. VIII. de Sacramentis
ur , diligens ordo praescribitur , quanto magis hoc ip-
Sum necessarium , et utile non erit in ad ministra tione, aut consectione Sacramentorum pro declaranda sanctitate illorum , et promovenda utilitate suscipientium 3 Et semen adversus rem tam Seriam , tam Sanctam, et tam nobis necessariam Suum Venenum Spargere ausi Sunt No- .vatores. Et eo temeritatis , praesertim Calviniflue , de- Venerunt , uL quoScumque ritus , et CaeremouiaS con
tempserint Sacramentorum , et dixerint , quod pro tu bito vel omitti , vel immutari possunt a Ministris. C0u-
Recmti , et approbati Ecclesiae Catholieae ritus in solemni Sacramentorum administratione non Possunt 3ine peccato Mel contemni , oel pro libito omitti, Mel per quemcumque Ecclesiarum Pastorem in alios immutari.
io 3. Haec propositio tota pertinet ad fidem , quoniam ad verbum desinita fuit a Concilio Trident. seM. VII. can. XIII. Si quis dixerit, receytos , et v probatos Ecclesiae Catholicae ritus , in solemni Sacramentorum administratione adhiberi consuetos, aut contemni, aut sine peccato a Ministris pro I, Bito omitti, aut in nouos Glios per quemcumque Eoclesiarum pastorem mutari posse; anathema sit. xc mirum . videri i debet , si ita Solemniter oppositus error Protestantium a Concilio damnatus luit, quoniam directe ipse impetit auctoritate' Ecclesiae eidem a Christo iri butam hujusmodi ritus , et eaeremonias iustituendi.
80쪽
mn I. de Sacramentis in Genere. 8 rigitur ex revelatioue divina constat de hac Ecclesiae potestate , idcirco ut objectum fides definita fuit' nostra . Propositio. Ergo nostrum est hoo potius demonstrare , quod scilicet ex jure Divino bac potestate gaudia E
ro .. Et quidem I id constat ex verbis Apostoli tu , prima ad, Cortat. - cap. XI. V. 3. . C-ωra cunab υEnero disponam. Procul dubio in hoc capite multa disserit Apostolus , quae ad Eucharistiam es entialiter perinlinent. Ergo caetera quae dicit , se coram dispositurum non ud essentiam pertiueat Eucharistiae , εω potius ad ritus, et caeremonias. Et ita quidem hunc locum tuterpretatur; Augustinus in Epist. LIV. ad Iauuarium cap. VI vn. 8. dicens : . Unde intelligi datin quia multum - , ut in Epistola totum illum agendi ordinem inSinuaret , quem uiuesiversa Per orbem servat Eccleriata hoc ipso ordinatum G,s, quod nulla morum diversitate variatur. Secundo constat ex eo , quo ι ab exordio Christianae religionis semper ritus, et caeremoniae religiose servatae suerint, et quidem ab Ecclesia institutae , in Sacramentorum confectione , et ministratione. Τdrtio: et id confirmatur ex constitutiouibus , quae Apostolicae nuncupantur , et novi ex intiquissimis
liturgiis totius Ecclesiae. ' ' / . . . L.
xo5. Tandem id clarissime suadet ipsa ratio natura Iis. Quippe novum prorsus ut rroneum Videtur , ut quaevis societas sine ordiue , et statutis ritibus suas suu Ctiones, quae totius societatis bonum spectarit , exerceat. Ergo Christiana religio ty quae est societas divinitus instituta, non potest siue ritibus , et caeremoniis, aera