Jo. Schilteri Institutiones juris canonici ad ecclesiae veteris et hodiernae statum accom[m]odatae

발행: 1688년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

tiochena morem

tandiu in duas partes divitis canentium coetibus, induxisse. t Hodie sie ista modulatio

ubique probatur, ut iriter omnia Ecclesiae ininisteria tanquam praecipuum maxime qua necessarium habeatur, celebreturque. Nul-- Iiusque rei tutela maior est ac sumptuosior in sacris aedibus. Nec tantum iis cantionibus vacant inferiorum ordinum clerici, quibus haec cura olim mandabatur, sed sacerdotes etiam dc diaconi, quibus ossicio cantandi. aliquando interdixit Gregorius; ne vel hi a pauperum cura, vel illi a doctrina divina propter hoc psallendi onus averterentur. c.

in Iancti. distinct. Adde quod sicut ex

ordine presbyterorum & diaconorum antiquitus creati sunt archipresbyteri & archia

diaconi, sic cantorum choro hodie praesidet unus, praecentor vulgo appellatus, penes

quem est auspicatus melodiae, quod Graeci

in munere plurimum inesse dignitatis creditur, adeo ut vel archipresbyteris ipsis, nisi

fallor, praeponi soleant.

Sochoia ecclesiastica ma

gistri V doctoribus.

QUamvis epistopi ossicium sit populum

in Ecclesia docere, tamen apud Paulum docto.

112쪽

DE SACR. EC CLEs. MINIST. LIB. I. Ior tiro doctores a caeteris Ecclesiae ministris & p csti. storibus distinguuntur. Ephe. 4. Fuerunt illi, enim antiquitus ecclesiasticae scholae, ad cle- lilii ricorum N aliorum egentium eruditionem,

hii institutae: quibus icholis praeficiebantur xii. magistri, qui non literas modo sacras, sedoth Grammaticam etiam & liberales disciplinas uic, docerent. Erat igitur hoc munus a pastoris osticio distinctum & separatum. Qu

o is ration Q GregoriuS episcopum quendam ob- inii j rgat, quod Grammaticam profiteatur. c. rarbat. 37. dist. c. cum musta. 86. dist. . Et veteris hujus consuetudinis in Alexandrina cclesia meminit Eusebiici lib.1. eciae. hs'. c. Io. in qua Ecclesia functos eo monere fui ite Panimum, Origenem & Achillam viros do- istissimos refert, lib. G. o 3. M. T. cap. 29.

Idem que de Didymo Alexandrino scribit

Rustinus .ri. eccle. hist. c. I. Recentioribus vero canonibus statutum est ut non soliam in

majoribus, seu cathedralibus ecclesiis, sed in caeteris etiam inferioribus magistrj, doctoresque liberalium artium juventutis erudiendae gratia ab episcopo & collegio Ecclesiastico constituantur. c. de quibusdam. 37. astu. c. I. c. quia nonnullis de magist. Sed invaluit consuetudo, ut ab ςpiscopo scholarebin quidam omnibus his scholis ecclesiasticis praeficiatur, qui magistros deligat, re caetera quae

ad scholarum tutelam necessaria sunt, procuret & cxcquatur. n. 9 CAP.

113쪽

cris ordinationi j

s Eur olim absolute

quemquam ordina- Hr vetitum sit

et Resbyter, Diaconus, Hypodiacon 's, x Lector &c. nomina quondam fuerunt certorum ministeriorum ac onerum in qua . que ecclesia, nec ullus horum erat, qui mu- nus illud suum non exequeretur. Nam quia' absolute& sine titulo ordinationes fieri vetabantur, certum erat ministerium cujuscue sive presbyteri, si ve diaconi, sive lectoris.&c.& cuique certus locus assignabatur, cui velut mancipatus adstrictusque erat. No. c. ulti66. distin. Verba concilii Chalcedonensis hanc prohibentis ordinationem haec sunt:

Quae verba refert Gratiau. o. Hst. ubi posis lonω legitur, pro pagi, sed classis inte Pres 1ς legit, non κωμης. Huic consentaneum est, & quod ibidem ex concilio Pla

114쪽

DE SACR. ECCLEs. Mi Nis T. LIB. I. IO' deentino recitatur: i Sanctorum canonum statutis consona sanctione decernimus, uti sine titulo facta ordinatio irrita habeatur, eu . in qua Ecclesia quis in titulatus est, in ea per-Petuo perseveret . c. Sanctorum. 7O. dist. Posteriores vero constitutiones Pontificum huic juri derogaverunt, quibus constitutum est, ut irrita non sit ordinatio, sed is qui or, ' dinavit, ordinatum si egens sit, interim alere , cogatur, dum certus ei titulus assignatus fuerita αλ. c. episeopvi. ca' cumsecun m. δε praebend. Quae constitutiones confusionem incredibilem & dedecus attulerunt Ecclesiae. Idque satisprospexerat futurumJustinianus,

ut ex NoveL m. facile colligitur. Sed ad rem. Quia igitur reditus fere aliquis, sive, ut loquimur, beneficium cum ministerio conjunctum erat, simul cum ministerio tabeneficium ipsum conferebatur. Non aliter ac hodie, cum Princeps magistratum creat, nonas & stipendia illi magistratui attribu-ra concedere eadem opera intelligitur, Hinc

fictum est, ut omnes clerici, tutelae caeterorumque munerum personalium vacationem

habeant, ne videlicet ob munera publica stfunctione ministerioque suo avocentur. Lpra byterat. C. Gepisso. Ucum Argumento illud est, quδd iis demum haec vacatio tria huitur, qui in ministerio suo occupati sunt. og. generaliter. C. de epise, ta cori can. grai rasiser. Isi. συβ. I. Hodiς u diaconis, nςQ

115쪽

aliis inferioribus cleri is ullus locus est ii Ecclesia, ullumve ministerium, aut munuς quod exequamur. Sed quia priscis canonibus statutum est, ut nemo presbyter ordin tur, nisi per omnes gradus inferiores ascei derit, ideo dicis causa, ut ita dicam, gradatim ordinari solent, idque certo quodam solennique ritu, ut ad honorem presbyterii, aut quemvis alium sublimiorem capessendum idonei reddantur. Potestque diei imaginaria haec ordinatio, quomodo olim imagin ria militia dicebatur sine ullo labore & exe

citatione. Presbyteri autem ordinantur . . certo etiam ritu ac caeremonia, non ut ecclesiam certam regant, certumVe populum, ut

olim fiebat, sed ut si fortὸ contingat eos ad in curationem alicujus Ecclesiae promoveri, ii quasi jam consecrati atque initiati eam suscipere, beneficioque illi conjuncto frui possint. Ac interim missas passim celebrare eis permittitur, vel gratis, quod perraro fit, vel accepta ab aliquo levi tenuique mercede. Itaque et topienses prcibyteri non insula fortassis nec inepte dici poterunt, ut a Germanis illis presbytqris qui certas Ecclesias regunt, distexnantur. Septem vero hujusmodi ordinationum gradus vulgo esse diacuntur, totidemque sacramenta, quamquam de numero controversia est inter iuris pontificii theologiaeque Doctoren Primus est Prosbyterorum. Secundus Diaconorum.

Tlii

116쪽

DE SAC ECCLES. MINIS T. LlB.L IIIN Tertius Hypodiaconorum, & sic deinceps. Proinde tam, onus procurationis Ecclesia λ- , rerumque ecclesiasticarum, quam emolu- mentum beneficiumque illi cohaeren*, . ordinatione moribus nostris ita separatur, ut ordinatio absque injuncto onere beneficioque collato fiat. cap. cyn sicundum. δε

praebend. . Et haec quidem verbi significatio hodie vulgo probatur, nec eam improbare volo. Ego autem latius hoc vocabulum in tota hac disputatione fere accipio, nempe pro quacunquς ad. ministerium ecclesiasticum promotione.' Et hoc sensu Archiepi icopi, episcopi, archipresbyteri, archidiaconi, praepositi, decant, oeconomi; archimandritae recte dicuntur ordinari, cum eliguntur, creantur, instituuntur. Estque haec si- gnificatio apud Juris pontificii quoque au- .

thores usitata. 6o. distin. au. I. 2. s. c. abbatem. c. Nullam. I 8. q.2. Nam & apud veteres

Latinos ordinari dicebatur is, qui ad hono- - rem magistratumve aliquem provehebatur. Tranquillus in C estas. Quendam e charis

petentem cum distulisset, ipsum candidatum ad ue vocavit, exactaque pecunia quantam is cum sistragatore suo pepigerat, sine mora ordinavit. Idem in Domitia. auditus est certe dum ex eo quaerit ecquid siciret, dc quid visum esset ordinatione proxima AEgypto praeficere Metium Rufum. Hinc consequi-

117쪽

FR. DUAR . COMM.tur presbyteri duplicem ordinationem esse. Una est, cum solenni ritu consecratur, Midoneus redditur ad Ecclesiae gubernationem, quamvis nulla et Ecclesia tum assignetur quam regere possit. Altera est, cum ei

certa Ecclesia committitur regenda, certumque beneficium confertur sipe ullo ritu ac caeret nonia . Petenim verbo ordinationis utitur Gratianus in utraque significatione. c. adjicimus. I6. q. I. viis c pastoralis. 7. r. I.

lximus in seperiori capite, veteres canO----- nes hodie frigere & negligi, quibus camtum erat, ut nemo absolutὰ clericus ordinaretur. Qua ex re plurimum incommodi

natum est in Ecclesia Christiana. Nam qui nulli certo muneri destinantur, qui vulgo Ordinari solent, & rasum habere verticem satis est, vix ullus reperitur, qui ad Sacrum illum. ordinem non adspiret, ut ejus ordinis privilegiis atque immunitatibus fruatur. Cum autem nemini fere haec initiatio negetur ab antistitibus, qui fortassis e re sua credunt esse quam plurimos sibi obstrictos, subj

homines habere, nunc perditissimus quisque ac profligatissimae vitae in eum Or-

dinem

118쪽

enere

Da SACR. ECCLES. MINIs T. LIB.I. IIS , dinem cooptatur, & ad illud veluti impuni- etatis asylum confugit. Quondam ii demum to clerici habebantur, qui munere suo funge- hantur in Ecclesia, nec alius quisquam privi-

i degia istius ordinis sibi vindicare audebar. not. in c. ult. de vita ta bouest. Heri l. generalita

eludendam, cum antistitis nescio cujus elogio, id est, gravissimorum dicibus ostendere susticiat. Atque hinc fit, ut principum atque magistratuum in tanta

aci clericorum, aur pseudoclericorum potius aliis differemus

canonicorum

. quidam est Ecclesiae, ut verbis utar Hiero-

119쪽

ar FR. D v , R E u. C o M M.' sive regula, quia communem quandam vitat regulam, institutumque observant. Ideoquet canonice vivere dicuntur a Gregorio c. quoniam. I 2. quaest. i. Quo sensu canonicaa quas data mulieras a Iustiniano dictas arbi-

tror. Novel. 19. Nam ecclesiarum ministri antiquitus certis se votis obstringebant, fer

non aliter ac monachi de quibus mox dustuci

sumus. Nec eorum vitae ratio a monachorum instituto multum distrepabat. Sed posteaquam horum sodalitiorum nonnulla iis vinculis soluta liberataque sent: factum est

ut caeteri ab impςritis, qui vim Graeci verni

Parum assequebantur, non simpliciter cano nici, sed Canonici regulares vulgo dicerentur, lu'si diversia esset utriusque vocis significa- Quod si quis a danone dictos p. id esse contendat, id est, pensione, sive annona i l zquae ipsis distribuebatur, velut pro stipendio de mercede, equidem non repugno. Cataoni-

- - - l .

cam enim ordinariamque ac certam pensio-

- R ' . . . et

nem ii tantum accipiebant forte, qui in id

collegium cooptabantur: caeteris Ecclesiae iministris sive clericis pro cujusque merito aliquid erogari solebat, ex oblationibus in-' certis, quae fiebant in Ecclesia, Nam ea est fere ejus verbi significatio apud veteres. l.

placet. C. desicri eccis . l. i. C. de iugiat. tit. C. de cano. istum. urb. Romae. O . P νεαρων, conss. HS. Unde videtur & canonica illa lis ris nomen accepisse, cujus mentio crebra est

120쪽

iii in jure potificio. de resta. Quamvis

ut Innocentius III. fatis probabiliter canonia, caris se gi isnam interpretetur, cap. cij. de sae. Habent haec canonicorum collegia .

uos quosdam praefectos, qui vel pro Ru Isin yel decani secundum cujusvis Ecclesiae co DE saetudinem dicuntur. . .

Ugris Ecclem oui clerici non sunt.

QUidam sunt ministri in Ecclesiis, quila

ci atque adeo plebeii nonnunquam magis quini clerici censentur. ' Hujus . modi sunt oeconomi, qui dispensationem facultatum ecclesiasticarum sub episcopo habent, quorum meminit caepe Iustinianus pubiit. de sacrosau. eccles ta tisi de episc. ta cler. Item 1 dici sive defensores oc apocrisiarii sive respon sales, qui causis forensibus nomine Ecclesiae & legationibus dant operam. tit. de Dud. Hi quoque qui notarum aenearum pulsati ope & campanae sonitu convocant populum, Ecelesiae ministrant atque inserviunt. Sed nemo horum ideo cleri cus esse intelligitur. Eadem est causa eorum, qui ad aegrotantium curam adhibetri olim

SEARCH

MENU NAVIGATION