장음표시 사용
41쪽
quod sufficiat dicere, tanto tempore RI Onan bus publice exposita. Placet ergo hic cum Tamburino meridia vla procedere I hinc meretrix tenebitur dicere non solum tempus mali status , sed etiam prIncipa Ies species peccatorum, quas memoria retinet, puta, peccavi cum 'lutis , coniugatis , cum propInquis , Se. & salieni in consula , toties , plus Ininusve per menses , vel per hebdomadas ; & sie de
omnibus peccatIs operIs. 8. Circa numerum aetitiam internorum , ad die. Tamburinus cum UasqueZio, non esse cogendos hos
peccatores habituales ad explicandum sequent Iam, α numerum per hebdomadas, & dies, quia hoc est moraliter Impossibile sine magno periculo erroris per excessum, vel per desectum. Suffceret ergo , quod dicat, per annum obvIas sceminas concupivir & di- cat species principales, an frequenter cognatas , an conjugatas, cte. Idem die de eo, qui domi habuit concubinam, satis esse si d eat, per tot annos retonuia pud me puellam tamquam uxorem: & addat, semel in dζe plus minusve eam cognovi, dc animum se per habui paratum ad cognoscendam, prout libuerit. 9. Adverte hic cum Tamburino , & Uasque Σῖo, quod ille , qui propter inveteratam consuetudinenI non potest numerum peeeatorum distincte explicare,
de ideo dicit tempus, ut de meretrice, non tenetur iiterum postea confiteri peccata particularia, quae memoriae occurrunt , si tamen non sint specie diversa,
licet ea post et magis distincte aperire , quia In illa
consula narratione comprehensa , de directe ab solita fuere. lxo. Ut eonsessio sit integra , debetne quis explicare med7a, quibus usus est ad peccandum Λυ'. SI media sunt indifferentia , ut ambulare . ire ad talem locum ad occidendum , ad fornicandum , non sunt declaranda; si sunt mala, & dive is speciei a peccato , quod Intenditur , ut surari, ad adulterandum Inducere a IIum , ut Ipse ni adiuvet ad occidendum; sunt utIque exponendae quia in prἰ
MO casu, est peccaIum furti diversum ab adulterio ἰIn se
42쪽
in secundo , peccatum scandali . Si media Iunt ma Ia, i& eiusdem specieῖ, & sunt veluti actus In Illat, vi li γrdῖne ad actum consularmatum, puta turpit quium, tactus, & sint illa assumpta ad fornicandum , immediate ante, vel post, actu secuto; non sunt exprimenda, quia faciunt unum cum actu; & solum aggravant intra eandem speciem et actu vero non secu- Io, nesessario exprimenda sunt, quia de se sunt maIa. II. Cum poenitens aliter non potest explicare sp elem sui peccati , quam revelando complicem delicti , puta qui incestum habuit eum sorore utiquς Confessario nota, teneturne complicem reveIare ξReis. Assirmative ; quIa IIIa peccando cum fratre , quem scit aperiturum suum delictum Consessario, cessit iuri suo quoad bonam famam, quaa apud Confestarium habebat. Deinde ordo charitatIs postu- Iat , ut prius quis sibi consulat , & postea bonae aliorum famae, quae non tantum laeditur apud Co fessarium, ut praeponenda sit securitati propriae conscientiae . Si autem quis possit integre fateri suum Peccatum, etiam quoad speciem , absque eomplicis revelatione, tenetur hoc facere. 1 2. Si quis in sua adolescentIa peccatum Iethale tacuerit In consessione, deinde post multos annos r cordetur illius , teneturne omnes consessiones repe tere Resp. Negati ver sed solum tenetur repetere IlIas, quas licto animo propter erubescentiam sacrilege fecit et secus necesse non est , quod omnes repetat rcuin In aliis consessionibus , in quibus conscientiam peccati relicti non habuit , hoc fuerit indirecte absolutum, cetera autem directe. Sentent ae damnatae, redneendae ad boe caput . Ab ALEXANDRO VII. 11. Meeata tu consessio Ee omissa , seu oblita ob instans per Iculum vitae , aut ob a I iam causam, non tenemur In sequenti consessione exprimere.
Ab INNOCENTIO M. 36. Frequens consessio '
43쪽
OommunIo etiam in iis , qui gentiliter vivunt i est nota praedestinationis.
R . Est compensitIo poenae temporaI se ebitae ob IniurIam Deo illatam, consistens in ope-ν xibus poenalibus & sanctIs a Consessario iniunctis . Cum non sit pars essentialis Sacramenti ut actu a Poenitente exercita, & consummatae si quis ante Illam peractam decederet , adhue salvaretur . Ut est tamen propositum satisfacIendi Deo ostenso , & r parandi meliori modo quo potest Ius divinum Iar- sunt, est pars essentialis ; & ut notat Camacchius νcontinetur In proposito servandi mandata Dei, inter
quae utique est poenitentiae praeceptum. a. Si poenitens nullam in hoc mundo vellet poenitentiam facere , sed omnem sibi reservaret in purgatorio faciendam , essetne absolvendus Reis. Cum Camacchio, & Beriau, non foret absolvendus e non enim piaesumItur contritus, di paratus ad servanda praecepta, cum noIIt poenitentiam sacere tantopere a Scripturis commendatam, & a tota Ecclesia in praxi positam . Temerarius insuper , S praesumptuosus censendu est; & sapit manifestam tentationem Dei , cum pericuIo suae aeternae salutis reservare sibῖ in alio mundo, cum nemo certus sit, quid sibi In alia vita sit reservatum . Potestne poenitens mitiorem poenitentiam petere, antequam absolvatur
Reis. Assirmative: licet hoc enim Ind cet animum ξmbecillem, & mollem ad satisfaciendum Deo, non tamen totaliter aversum a satisfactione , cum paratus sit mitiorem adimplere . Quod si Consessarius noIit eam moderare , potest a consessione desistere,
α sibi quaerere Coasessali uni inlaus rigidum : nam pinoir
44쪽
paenitens non tenetur obedIre ConsessarIo, nisi titi lo absoIutionis iudiciariae , quam reportat 3 si ergo absolutionem ab eo non accipiat , nullam Iniuriam et faeit, poenitentiam non acceptando. Quod si ae-eeptet , tenetur sub lethali paenitent am laethallum facere, & sub veniali venialium , nisi tamen poeniis tentiam alIquam dederit Consessor sub consilio , aliam sub praecepto; quae enim data est sub eonsillo', sub nullo peccato urget conscientias. Potest, ut vult de Lugo, Consessor aliquando nullam poenitentIam Imponere , ut si poenitens sit impotens , & ita morti propinquus, ut nihil exequi possit. Extra hune cain sum, non video alium, in quo Iudex sine ulla poena possit prudenter absoIvere a cuIpa. q. Quantanam Imponi debet poenitentia Resp. Confessarius attenta qualitate personae & d Ilatorum debet eum proportione poenitentiam in tu gere, observando quae vulo οἰῶ ΛΤ. I 4. e. 8. diacens fieri peceatorum participes, qui sine iusta causa pro gravibus peccatis leves poenitentias iniungunt. Adverte tamen cum Tamburino , spectandam esse utilitatem , & necessitatem spiritualem poenitentis sadeoque persaepe moderandam esse poenitentIam, I vioremque, quam poenitens mereatur, imponendam aut si timetur pusitIanimitas , vel horror Consessionis In poenitente. Item cum prudenter timetur, quod poenitens non exequatur maiorem poenitentiam , quam
meretur, minor potest iniungi, reliquum Deo commendando . Ita Praepositus in tertiam partem ad Pa nitentIam dub. 7. Cui adde illud operis impersecti Ia Matthaeum : Et fl ereamus modicam paeritentἰam Impo
nentes, nonne melius es propteν myerisO dἰam ratIonem eddere Deo, quam propter erudelitatem
s. Observa etiam, quod addit Polaneus In DIν eis ειονἰο Confessionis: Confessor quaedam etiam poeniten-tῆs relinquat arbitrio, ut si dicat : hoe facies, vel si malis cillud. Demum potius unum Pateν & Aue imponat, quam reeedere sinat amictum , vel desperatum pcenitentem, ob poenitentiae gravitatem . Quanis
autem exlsua iniungitur poenitentia , indicari po-
45쪽
tost, quam maiorem mereatur e siquidein septenes pro quolibet peccato lethali in usu erat primis Ecclesiae temporibus . Si tamen timeretur nimia dejectio , vel dissidentia , neque expedit hoc dicere . . Quia tamen in hoc scrupulose nimis, quam par est, aliqui se gerunt Consessarii, attendant ad illud, quod habet de Lugo: Poenitentia debet esse salutaris, , conveniens e hoc est , primo loco attendi deber ad utilitatem spirituale in poenitentis , ne scilicet laquei et iniiciantur, di nova peccata committat. Ex hoc potissimum capite excusari potest hodierna praxis, qua leves' poenitentiae iniunguntur pro gravissimis peccatis et idem enim saepe fit propter spIritualem infirmitatem poenitentium, qui gravioribus poenitentiis scandalizabuntur , & vel eonsessionem sugient , vel certe ineptos Consessarios adibunt , qui eos curare nesciunt . Denique in dubio inelinandum est ad partem benigniorem , in qua minus est pericul I. Monendi tamen sunt poenitentes de suffcientia satis actionis iniunctae, & eons uendus est ipsis usus Indulgentiarum , ut sic suppleatur desectus propriae sat Isiact Ionis. Hee omnia de Lugo. p. Quaenam sunt opera pro poenitentia Iniungenda hRVP. Haee sunt triplicis dἰfferentiae. Primo , Οεatio, ad quam reducuntur visitationes Eec Iesiaruin , auditiones plurium Sacrorum, de similia devotIonum genera. Secundo, Jeiunium, ad quod reducuntur quaelibet carnis mortificationes, ut usus CiIiciorum , &Disciplinae. Tertio, Eleemosynae, ad quas reducuntur omnia opera pisericordiae in proximos. Opus t men , quod iniungitur pro poenitentia, non debet eme alio titu Io debitum; ut si iniungatur auditio Sacri ... non intellIgitur il Ia, ad quam quis tenetur ratione festi. Possunt etiam omnia Opera bona unius diei, ve I hebdomadae, quae facturus est poenitens, Iniungἔpro parte poenitentiae. Sic enim elevantur ad satis.
factionem Sacramentalem ex opere operato. Haec tamen consula poenitentiae impositio facienda non est, nisi simul eum aIIa particulari prius imposita. i8. Si Consessarius iniungat paenitentiam levem Prm
46쪽
tamen materia praecepti non est ad tam gravem obligatIonem lassiciens. Ita Tambur. -- '. Quo tempore paenitens tenetur poenItensam adimplere, si nihil a Confessario determinatum sit Re P. Quamprimum commode potest, sicuti oblI-gant votum, & alia praecepta positiva . Di Iat7o ad longum tempus, si minuat poenitentiae rigorem, erit utque Iethalis; si non m Inuat poenitentiae rigorem , sed sit diuturna, & notabilis , Bonacina putat eam esse censendam mortalem. Unde autem sumenda sillhate di Iallo notabit Is, hoc pendet a prudentia Confessarii, qui iudieare debet iuxta qualitatem temporis, & accidiae impedientis satisfactionem, & de eius gravitate, quae uilque tanta censenda non est, si proincedat ab aIiqua gravi necessitate, veI negotio . Dixi, si Consessarius non determinet; casu enim quo tem pus praescribat, & determ Inet, & omissio sit gravis, utique Iethalis erit in easu ConsessionIs lethalium .io. Potestne poenitens poenitentiam facere, duinest in peccato lethaII Reis. Assirmati ver quia quamvis non sit In statum eriti, est tamen in statu tali, in quo potest satisfacere praecepto Consessiari I , se ut etiam in eodem satisfacit aliis praeceptis Ecclesiae. Ad sumnium erIa peccatum veniale propter levem Irreverentiam Sacra menti, eius partem integralem ponendo in Iethali. gr. Potestne quis satisfaeere per alium Reis. ReguIariter loquendos Satisfactio debet praeis nari ab ossiendente per se, non per alium, nisi forte sit eleemosyna, quae ex genere suo sive per se, sive per alitim praestari potestis Non tenetur impotens, Puta ad ieiunium , quaerere alium, qui pro se ieiunet , quia posita impotentia cessat obligatio praecepti. 1 a. Ad quid tenetur pomitens , qui oblitus late poenitentiae RVP. Non tenetur ad repetendam pristinam confessionem, sed confiteri solum de sua oblivione, re
47쪽
eune indIelo Consessarii imponenda est nova pern&tentia iuxta praesentem statum poenitentis. II. Obligatume poenitens non solum ad substanistIam operis, sed etiani ad cIreum stantias , puta ad recitandas praeces ante tale Altare flexis genibus, &
eumstantia gravis, tune paenitentia, si est pro Ieclia libus, obligat sub Iethali, quando e contra substantia est gravis, & circumstantia Ievis, tenetur ad eam sub veniaII. 34. Potestne paenItentia iniuncta ab uno Consessario, immutari ab alio Reis. Novus ConsessarIus directe poenitent am Immutare non potest I cum haec non spectet ad suum iudicium; poterit tamen in directe immutare, si sta- ' tus praesens paenitentis fuerit Immutatus i ut si qes antecedenter erat liber, evadat nuptes. Vel directe, si denuo repetantur peeeata , & fiant novi iudiei materia. Vel etiam si fuerit nimia , & irrationabilis. Consessor non habens easus reservatos , etiamsi audiat relleratam poenitentis Confessionem reservato
rum, non potest immisceri In iudicio facto ab hi
hente auctoritatem , nisi forte sit adeo magnus ex-eessus In poenitentias us evadat onus Intollerabile. Senitntia damnatae, reducendae ad boe eaput . iΑb ALEXANDRO VII. is. Poenitens proprIa AuctorItate substituere sibi alium potest , qui Ioeci
ipsius poenitentiam ad Impleat. Ab ALEXANDRO VIII. I 8. ordinem praem t- tendi satisfactionem absolutioni, Induxit, non pollinvia , aut Institutio EccIesiae, sed ipsa Christi lex, de praescriptio, natura rei idipsum quodammodo dii tante Ab ALEXANDRO VIII. ai. Homo debet agere tota vita poenitentiam pro peccato origina II. Ab ALEXANDRO VIII. a I. ParochIanus potest suspicari de Mendieantibus, qui eleemosynis comm
48쪽
rma paenItentIa, seu satisfactione ob quaestum, seu lucrum subsidii temporalis.
De necessitate Sacramenti e r Α, .solao te a peccatis tuis I neς ultima verba omittit possunt absque Iethali ob perleesum Invaliditatis, dcxb praxim communem Ecclesiae. RelIqua praeceden aia , scilicet e Misereatur tu; omnipotens Deus , &dimissis peceatis tu Is perducat te ad vitam aeternam. Amen. IndulgentIam, ab Iullonem, & remissionem peccatorum tuorum tribuat tibi omnipotens, & mi sericors DomInus , Amen . Dominus noster Iesus Christus te ab luat, & ego auctoritate Ipsius te ab solvo ab omni vinculo excommunicationis , suspensionis, & Interdicti, In quantum possum, & tu in dἰges. Deinde, ego te abselvo a peccatis tuis , In nomine Patris, & FIIII , & SpirItus Sancti . P.ssio D. N. Iese Christi, & merita B. M. semper Virgianis , & omnium Sanctorum, & quIdquid boni seceris , & mali sustinuerIs, sint tibi In remissionem peccatorum , in augmentum gratiae , & praeinlum vitae aeternae, Amen. Nota, quod si paenitens non fuerit Clericus, omIlxitur verbum suspensionA . Haec omnia in ordinar Is Consessionibus omitti nequeunt sine causa absque peccato veniat I. Tamen in articulo morintis , cum timetur ne poenItens inabselutus decedat ,
fume it dieere: Ego te ablalvo ab omnibus eensurIss& peecatis tuis, in nomIne PatrIs, & Filii, de Spiritus Sancti, Amen. In magno Populi concursu sunficit incipere a verbis e Domaeus noster Iesus Chrἰ- sus te ab Ivat: & desinere ad IlIa verba et Passio Domini nostrI. a. SI auditis peeeatis Consessor suspendat absolutionem ad aliquor dies, putat ut prius parallens re - stituat,
49쪽
flauat, vel ut Ipse obtineat auctoritatem super rein servatis, quae audivIte teneturne poenitens Confessionem Integram repetere
Resp. Pro primo casu, si Consessor iam poeniten-llam imposuit, non est necesse, quod recordetur sta tus poenitentis, veI quod paenitens repetat peccata,
quia iudicium iam termῖnatum fuit , & solum sententia suspensa est usque ad purificationem condit nis , qua posita, si nova peccata commisit, debet illa dIeere, & ab Icl. Si autem paenitentia imposita
non est , debet poenitens in confuso denuo peccata dicere, ut Confessarius , cognito flatu paenitentis, congruam paenitentiam imponat . Ita SuareΣ. Mellus tamen mihi videtur, quod In omni eventu , saItem In confuso repetantur peccata , ut status poenitentis denuo rememoretur Consessario, iudicium termina ti per absolutionem. Reis. Pro secundo easu , reservata debentur deis nuo exponi , quia prima ulce non fuerunt subdIta
Judiet, eum Consessarius desectu auctoritatis, Iudex
3. Absolutio a censurIs debet semper praeeedere absolutionem a peceatis et effectus enim censurae est privare participatione passiva Sacramentorum. Debellergo poenitens prius per absolutionem a censuris fieri habilis ad Sacramenta suscipienda , deinde ei a solutio saeramentalis impertiri. q. Si Consessarius obliviscatur ab Ivere a censura, qua irretitus est poenitens , eritne hie bene absolutus a peccatis Reis. Si censurae non exeedunt potestatem absoI- ventis, poenitens erit ab illis absolutus, quia earum absolutio virtualiter continetur In illis verbis , Absolvo te a peceatIs; nam ab habente auctoritatem , peccata absolvi possunt, tum quoad reatum culpae, tum quod poenas Ecclesiasticas: hine eum Confessa rius dicit, Absolvo te a peccatis, si non. praemittat absolutionem a censuris , implIcite inteIligitur ab I-vens quoad omnia, quae potest; secus non fungere Mit recte suo munere . Si autem censurae excedunt
50쪽
potestatem absolventis, & poenitens bona fide omisse
confiterἱ censuras, erit per accidens absolutus a pe eatis, remanentibus censuris . Gratia enim sancti cans est compossibilis cum censuris, quae privant hominem passiva Sacramentorum receptione. Si tamen ConfessiarIus absolveret a peccatis, qui non potest aetnsura absolvere, peccaret mortaliter, quia faceret contra praeceptum Eeclesiae in materia gravi.
s. Potestne dari absolutio sub eonditione Reis. Si conditio est de praesenti, puta, Absolvo te, si es dispositus; vel de praeterito, si restituisti, potest dari. Si autem de futuro, puta, Absolvo te, si restituest nonaotest dari . Non enim potest suspendi effectus gratiae, casu quo quis de praesenti sindispositus. g. Potestne Consessarius, auditis peceatis , denegare absolutionem ZReis. Sine causa iusta non potest, & si deneget, peccat mortaliter; cum causa iusta, non solum potest , sed debet ι & maxime in tribus casibus . Pr ἱ-mo , propter occasiones proximas non amotas , vel rem alienam non restitutam , quae omnia In aliis consessionibus serio promisit. Secundo, propter frequentem relapsum in eodem peccato, sine ulla emendatione. Ia hIs enim duobus casibus, moraliter ceninferi debet paenitens indispositus defectu propositi
emendationis. Tertio, propter spirituale emolumen
tum paenitentis ; quia Consessarius advertat , quod ex dilatione absolutionis, ferventius poenItens se disponat ad eam habendam. In hoc tamen casu, caute quis se gerat. . Quomodo absoIvi debet Moribundus , qui Io- qui non potest Resp. Si MorIbundus dedIt signa doIorIs , puta
percutiendo pectus, restringendo manum praesente Sacerdote , vel aliquo fide digno , qui hoc testetur , Sacerdos potest eum absolvere rIte , sine ulIa restrictione mentali, aut vocat I. Si autem signa venIae a
Deo petendae sint dubia, debet absolvi sub conditione , scilicet , si es dispositus , ego te absolvo, dc