장음표시 사용
151쪽
haberetur, Resp. id eo ex capite laetum esse , vi Diaconissae a caeteris foeminis speciali . benedictio-no distinguerentur, utque externo hoo apparatu admonerentur , non debere se in posterum negligero suscopti officii partes, nec animum ad nuptias et saecularia negotia revocare. Vide Renali in Le Droti- . sen de Re Sacramentaria, Lib. VIII. Quaest. VIII. Paragr. II. CXXV. Diees II. Calcedonense can. . statuit Diaconissam nori ordinandam esse ante annum quadragesimum , et hunc cum summo libramine. Si uero suscipiens manus impositionem , et aliquamdiu temporis in ministerio permanens , semetimam tradat nuptiis, gratiae Dei contumeliam faciens , anathematizetur hujusmodi cum eo , qui idem copulatur.
Ergo. ex menta Patrum Chalcedonensium haec mantis impositio non erat caeremouialis , sed omnino Sacramentalis , et characterem animae infigens. Besp.
7' C. Diaconissae euim , sive Viduae sive Virgines
fuerint ante suam inaugurationem , se ipsas tunc, quando manus illis ab Episcopo imponebatur, VO- ιο perpetuae continentiae obligabant. Quare mcrito, quae fidem Deo datam fregerant, iubent Ar e crum Minicari.
152쪽
AN IATEON IO MINISTRI SIT NECESSARIA AD PERFICIENDUM SACRAMENTUM Z
tis quo Minister vult ficere Sagramentum , sive illu quoi l Christus instituit, et usurpat Ecclesia. Dividitar haec generati in in directam et reflexam. Intentio directa est , qua minister vult sacere quod facit Ec-vlesia, adeo ut immediatum illius intentionis obie-Φtum sit sacere illuil ipsum, quod Christus instituit, et usurpat Ecclesia. Reflexa est, qua quis vult ritum illum administrare ut est Sacramentum , re nectens ise super administrationem dire te jam intentam. Di recta alia est operis, alia finis. Intentio sinis est, qua quis intendit essectum , sive sanctificationem per Sagrameu-ta , sive propriam si suscipiat, sive alienam si ea a bministret. Intentio operis est, qua quis intendit ipsum ritum , seu ea remoniam ab Ecclesia frequentatam , quin cogitet de virtute aut efficacia Sacramenti, quem sorsan pro eam mentitio aut superstitioso habet. Intentio operis duplex est, interior et exterior. Exterior ea dicitur, Per quam minister exterius, et quidem serio, atque indebitis circumstantiis externum Euclesiae opus perficit, tametsi intus et in auimo statuatillul non perscere, sed tantum fingere ae simulare. Ialerior ea vocatur, Per quam midister non tantuluoo
153쪽
15o ARTICΠLUS I. CONTRO TRSIA VI. serio exterius, sed et lana intus et in animo vult sim-
Illiciter ac generatim facere quod facit Ecclesia; guli quid tandem ille sentiat de Sacramento , v l eius e staiectit ac fine , et de Ecelesia ipsa. CXXVII. Intentio interior sub dividitur I. in aetna-
Iem , virtutilem, habitualem et interpretativam. Actu iis intentio est . qua quis aetu vult conficere Sacra-mhntum: neque ad heine requiritur, ut ore aut corde dicamus , polo nunc hoc agere; sed id unum exigitur, it homo sit praesens animo , et attente suciat quod facit. Virtualis dicitur, cum actualis intentio in pra Senti non ad st, ob aliquam metitis evagationem ; Pa a Io ante tamen adsuit, et in virtute illius fit operatio. Habitualis est, quae aliquando extitit in se ipsa, et non fuit revocata per actum contrarium ; hio et nuno
iamen , quando ponitur actio Sacramentalis, neque amplius existit in se ipsa, neque in sua virtute aut effectu. Interstretatiςa est illa , quas niimquam quidem extitit; praesumi tamen potest existere, vel esse extitura , modo oderans ad circumstantias talis actionis adverteret.
CXXVIII. Sub dividitur II. in absolutam et Comdit Ionatam. Absoluta intentio est voluntas absoluta , qua 'simpliciter, et sine modificatione quis vult conficero Sacramentum. Conditionata est, qua quis vult illua conficere sub conditione tantum, Porro oonditio da plex esse potest intrinseca seu inexistens, et extranea seu impertinens. Intrinseca dicitur, oujus purificatio per se requiritur ad valorem Sacramenti, v. g. Si es rite dispositus , vel, si habeo potestatem , absolsa te Si es animal rationale , te baptizo. Atque hac conditiones ex natura rei sub tutelliguntur. Extranea est.
154쪽
. quae per se 'non pertinet ad valorem Saoramenti, sela ministro arbitrarie apponitur. v. g. Baptizo te, si sol lucet.
CXXIX. Requiri in Ministro Sacramentorum intentionem aliquam saltem confusam et implicitam sa-ciendi quod facit Ecclesia, nullus Seclariorum ante Lutherum umquam negavit. Hic itaque omnium primus, quod sola fide impium iustificari assereret, per quam certo credit remissa sibi esse peccata; neque alias esse velit Sacramentorum partes in iustificationis negotio, quam ut fidem velut s na vacua excitent, docuit Sameramentum omnino valide percipi, si res et verba adsint , etiamsi minister loco et irrisorie, ficte et men- odaciter actionem illam Sacramentalem peragat. Lib. de captivit. Babyl. scribit Lutherus: Non dubitem, siquis in nomine Domini suscipiat, etiamsi i ius minister non det in nomine Domini, uere butizatum esse in nomine Domini: non enim in conferentis tantum, quantum in susc*ientis Ade, vel usu sita est pinus Ba- .ptismisi uti legitur exemplum de . quodam Mimo uer jocum baptizato. Et in Articulo XII. inter proscriptos a Leone X. Si per i ossibile confessus non esset contritus , aut Sacerdos non serio , sed ioco absolperet, si
tamen credat se absolutum, verissime absolutus est. L: theri sententiam temperare ao emollire videntur Calvis nus, Eemnitius, aliique Protestantici Scriptores , datu serpnt, quod a nobis ultro conceditur, necessariam non esse intentionem effectus Sagramenti, sed tantum Titus Saoramentalis, quem minister intus et in animo vult sacere. Verum temperatione ista vel lacum Catho-
Iieis faciunt, vel a prinoi piis suis manifeste recedunt. Cum enim doceant Sacramenta iustificare, quatenus
155쪽
repraesentando promissiones Christi mei tant fidem It suscipientibus, atque independenter ab ulla ministri intentione illam vim ipsis inditam. putent em Christi institutione , quacumque intentione administrentur , serio vel Judicare, nihil refert; quia ad excitandam fidem, quae sola iuxta ipsos iustificat, apta esse non
CXXX. conclusio. Minister numquam conficit valide Sacramentum, si nullo modo intendat sacero quod facit Ecclesia; aut non nisi mimiee et ioculari ter saeiat quod facit Ecclesia. Prob. Conclusio haec dogmatica I. Authoritate Pontificum et conciliorii n. Ma tinus V. Constitutione quae legitur ad emem Conei lii Co stantiensis, inter articulos, de quibus jubet si spectos in fide interrogari, hunc recenset: Utrum credat, quod malus Sacerdos cum debita materia et forma , et cum intentione jaciendi quod facit Ecclesia ,s ere absolςat, vere baptizet, et pere conseiat alia S eramenta 3 Florentinum in Decreto pro Armenis ait :Omnia Sacramenta tribtis persciuntur, Midelicet rebus tum quam maleria , ςerbis tamquam forma , et Persona Ministri conserentis Sacramentum cum intentione fametendi quod 1acit Ecclesia: quorum si Miquod desit,
non perscitur Sacramentum. Tridentinuin Sess. VII. an. XI. Si is dixerit , in ministris, dum Sacramen'ta conscitini et con erunt, non requiri intentionem si item 1aciendi quod facit Ecclesia; sinat hema sit. Et Sass. XIV. Cun. IX. Siquis dixerit, Absolutionem Sa-eramentalem Sacerdotis nou ssse actum iussicialem, sed nudum ministerium pronuntiandi et declarandi, remissa esse peccata consitenti; modo tantum credat se case abs tu turn , aut Sacerdos noli aerio, sed juco ab-
156쪽
I ANTIONE MINISTRI. 1 3 soluat; aut dixerat non requiri confessisnem poenitemtis - - anathema sit.
XXXI. Prob. II. Ratio ne Theologica. Ρrima satio fundatur in ipsis Seripturis. Ministri Sagramentorum sunt ministri Christi, juxta illud I. ad Cor. Cap. IV. Sic nos existimet homo ut ministros Christi, et dispensatores mysteriorum Dei. Ergo illud animo intendant necesse est, quod Christus instituit, aut facit Ecclesi Ergo si illud non nisi mimice et ioculariter faciant, Sacramentum non erit validiim Cυnsirin. a pari. Ille non censetur agere Legatum Priucipis , qui histrionico vestitu , aut erapulam exalans, non nisi ioculariter et mimice de pace aut bello pati scitur e neque judicis illius sententia habetur valida, quam Iadiero modo, aut in caupona media inter pocula tulit. Ergo multo minus Sacramenta , quae Religionis nostrae sunt mysteria sacratissima, erunt valida, siquidem illa non nisi mimice, et absque intentione debila administrentur. ILChristus Siseramentorum novae legis nuthor et instit
tor , eorumdem administrAliouem osse voluit a: tiouem , humanam : actio autem humana esse non potest, nisi
sit libera; nec ii hcra , nisi fiat ex rationis iudicio, et
citu, inlei,tione voluntatis. III. Aulio Sacramentalis es: ex se indifferens , et potest ad varios fines referri rinsans quippe v. g. potest aqua ablui vel ad in inditie ax coriis ris. vel ad sanitatem. Ergo ut ablutio sit Sacramentalis, ne efqe est ut ad finem bapti,mi aeterinia tar Per Intentionem abluentis, CXXXII. Queres L An praeter intentionem serio peragendi Titii: n externum , requiratur etiam interuamini ui intentio, stria is velit non uugere ae sim li/- . , sed vere ac Ser o Liae re si rapti obter an g n2r ut
157쪽
,64 ARTICULUS I. CONTROVERSIA VI. saltem id quod facit Ecclesia 3 Resp. cum communissi- ma Theologorum assicinative contra Scribonium , dat Iem Alexandr'm, Le Droaven , Iven in . paucosque alios Tecentiores. Prob. assertio I. Authoritate Alexandri VIII, qui A. 169o. die VII. Decembris, inter complures ali: sPropositiones hanc numero XXVIII. proscripsit: Valet
Baptismus collatus a ministro, qui omnem ritum emternum formamque baptizandi obserpat, intus cero in corde suo apud se resolvit, non latendo quod facit
Ecclesia. Ergo praeter externam intentionem requiritur etiam interior, qua minister velit non fingere et sim Iare , sed generatim saltem ac confuse facere quod faeit Ecclesia. Replieant adversarii , Alexandrum VIII. . censuram tulisse in Lutheri errorem, qui a nonnullis malo seriatis in BLigio recudebatur. At nullo fundamento haec dicuntur ; Lutheri enim error satis a Tr, dentino protritus fuerat. nullusque Catholicorum Osle
di potest, qui errorem illum sive in Belgio, sive alibi
recudere ausus suerit. Ipse Benedictus XIV. seu Prosper Lambertinus, Lib. VII. de Synodo , Cap. IV. Num. IlI. asserit, negari non posse , grave vulnus prae satae opinioni innietum suisse Alexandrino hoc decreto. Immo cum sub ejusdem Benedicti XIV. Pontificatur propugnata fuisset Romae in publica disputatione novitia haec opinio, authoritate Romanorum Praesidum adactus sitit supremae laurae Theologicae Candidatus, ut
tu ipso actu eam prius retractaret.
CL LIII. Prob. II. Rutione Theologi ea. Iuxta FI
Tentinum et Tride utinum ad veritatem Sacramenti Praeter muteriarii et formam requii itur etiam intentio mi-Dia,ti i, qua is in te uilat et 1 elit facere quod facit Ecclesia. Atqui haeo latentio stare nou potest uam ficti O-
158쪽
ne etiam solum interua. Ergo cum fictions etiam so- Ium interna Stare non potest veritas Saeramenti. P. m. Intentio faciendi quod facit Ecclesia stare non potest eum fietiona extern a et manifesta. Ergo nec cum interna et occulta. P. C. Quoad intentionem faciendi lao lfacit Ecclesia, nullum plane discrimen est inter irrisorem manifestum et occultum ; isterque enim si finaciter intendit ritum externum ponere, materialiter nimirum , cum uteritne illam reipsa ponat: neuter ver
intendit per hunc ritum facere quod sacit Ecclesia . Cum uterquo in animo statuat, Nolo sacere quod fa-oit Ecclesia. Ergo quoal intentionem faciendi quod Deit Ecclesia , nullam inter irrisorem occultum et manifestum intercedit discrimen; sed illi in eo tantum luter se disserent, quod alter fictionem suam exterius m nisested , alter vero eam intra animum retineat. Idem ferme argumentum Paulo aliter proponi potest. Qui ineorde suo ita statuit, Nola butizare, nolo absolpere, statuit quoque in corde suo simulare externo ritu quos facit Ecclesia. Atqui qui statuit simulare quod faeit Ecclesia, non habet intentionem istud serio age di. Ergo qui in corde suo decervit, Nolo butia gare, nodo absoloere, non habet intentionem serio agendi. Sed qui non habet intentionem serio agendi , iuxta Tridentinum valide non conficit Sacrame
tum. Ergo. CLXXIV. Equidem sententia negans communiter tribuitur Ambrosio Catharino Archiepiscopo Compsano, et Almonso Salmeronio in Tridentino concilio Theologo Pontificio. Verum ut observant os aptius in III. Part. S. Thomae , Disput. CXXXVIlI. Cop. II.,
at Immeb in Praelevi. Thea de Sacram. in genere,
159쪽
xI , ARTICULUS I. CONTROVERSIA ULQuci est. VII. Art. I. nnsquam Catharinus reiecit in ei tionem interna in operis externi Ecclesiae, quasi vero milii Ster non liuemlens interius sacere ritum Christi et Ecclesiae, validum consisteret Sacramentum ; sed tam lommodo intentionem finis, seu effectus Sacramenti , aut ritus εxterni sub formali ratione Sacramenti neces Sariarii eSSe negavit. Unde iocus ille et irrisio ministri, de qua loquitur Catharinus, non ipsam spectat Sacramenti stibstantiam , et ipsum Titum eAternum Ec-Rlesiae, quem minister etiam interius et in animo suo vult serio celebrare; sed spectat solummodo vel ef&xtum et finem, vel formalem rationem Sacramenti.
Potet id ex ipso Catharini libello do intentione ministra , in quo ita scribit: Non alia intentio ministri r quiritur , nisi ut intendat exterius Iacere quod facit
Ecclesia , quampis ipse neque credat esse Ecclesiam , neque tillum baptismi sUritualein eisqctum. Eadem quo que arrens fuisse videtur Salmeronis, quae Ca - harini ; inter decem enim quas exponit opinionis suaurationes, octava hace est: Si ad essentiam Sacramenti jacit in inistri intentio , quomodo auι haereticus, sut Judaetis, aut paganus utilidum et ςerum baptismi Sacramentum ministrare possunt 3 Nam illa rum sermulti aut baptismum, aut ejus usectum Pe
CXXXV. Quaeres II. An ad valorem Sacramenti
requiratur , ut minister intendat facere vel effectum Sa-eramenti, vel ritum Ecclesiae formaliter ut Sacramentum
est, vel etiam facere quod Deit Eeclesia Catholica et Romana 2 Besp. negative; sufficit enim si simpliciter et generatim velit facere quod faeit E lesia, quaecumque tandem sit ministri de Ecclesia, et de Serameuto, ejus
160쪽
que essecta sententia. Proh. assertio I. Authoritale' S. A
gustini Epist. XCVIII. ad Ioni factum : Nec illud tam Opeat, quod quidam non ea Ide ad Baptismum ρem C tendum parpulos 1 erunt, ut gratia spirituli ad uitam
regenerentur aeternam , sed quod eos putant hoc rem dis temporelem retini re ςel recipere sanitatem. Non enim Propterea illi non regenerantur , quia non ab istis hac intentione o eruntur. Celebrantur enim 'er eos necessaria ministeria, et perba Sacramentorum, sine quibus consecrari ρarpulus non potest. Prob. II. eκ
constanti Ecclesiae praxi, quae ratum habuit Baptismum a Judaeis collatum , iit pat6t ex rescripto Nicohat Ι. ait Consulta Bulgarorum, ab Arianis, Pelagianis, Donatistis, aliisque haereticis, immo et ab infidelibus. modo ab illis debita materia et larina fuissent adhibitae. Atqui Iadaei et infideles, qui execrabantur Religionem Christianam, intentionem certe non habuerunt ritum illum peragendi ut formaliter Sacra mentalem: neque haeretici illi intenderunt sacere quot iacit Ecclesia Romana, quam a Christo turpiter defecisse inverecunde criminabant ar. Prob. III. Ratione Theologica. Minister Sacramentorum non privatam, sed publicam sustinet Christi et Ecclesiae parsonam ; nee suo, Sed Ecclesiae nomine agens, Privata sua intentione falsa et erronea opus Dei quod tractat, inficere non potest; virtus enim Sacramentorum dependet a solo Christo, et Sacramenta agunt Per modum agentium naturalium. Tecesse igitur non est, ut haereticus baptizans velit f eere , quod iacit Eeulesia Catholica et Romana; sed sati; est si velit generatim sacere quoi vora Eeelesia saeit, quamcunque demum ille in mente habeat, v. g. Arianam, Donatisticam, aut aliam. Ratio est, q.Ita