장음표시 사용
181쪽
MIL Concilia quod attinet, Arelat rise F. A. arao habitam, Cau. VIII ita decrevit: De Atras, quod Proρria lege sua utuntur ut reb tiaent , placuit ut Mad Ecclesiam aliquis de haeresi senexit, interrogeni eum symbolum, et si peroiderint eum in Patre et M lio et S ritu Sancto esse bullaatam, manus ei tantum imi natur, ut acc*iat Diritum Sanctum. Quod si interrogatus non res 'onderit hanc Trinitatem, baptizetur Nicaeniim I. A. 325. Can. VIII statuit: De his, qui se nominant Catharos, id est, mundos, 4ἐaliquando uenerint ad Ecclesiam Catholicam, placuit Sancto, et magno concilio, ut impositionem manus accipientes, sic in Gero permaneant. Contra vero de Paulianistis ad fidem conversis , Can XIX. aliter de-
erevit : Siquis confugit ad Ecclesiam Catholicam de
Fausianistis, statutum est rebuburari cos omnino debere. Siqui uero Clerici erant apud eos, siquideis inculpati fuerint et irreprehensibiles , baptisari rursus
etiam ordinent. ab Episcopo Eccleriae Catholicae , eam invalide baptizati a suis, ab eis valide ordinari non potaerint. Rationem discriminis Paulianistas intercatiuiros assignat S. Innocentius L Epist XXlI. ad Episcopos Macedoniae : Paulianimae in nomine Patris et Filii et hiritus Saneti minime baimitabant : et N patiani eisdem tremendis uenerandisque nominibus bivii-zant : Nec vud istos de unitate potestafis diuinae , hoe est, Patris et Filii et Diritus Saucti quaestio
aliquando mυtu est. Ex his Canonibus quainvis eouee lauatas ad Propuguemus, Validissitatum contra rebapi gantes instrui posse argumentum ; nequaquam tamen i ferri potest, rem. hano ab Arelateusi aα Nicaeno Coicilio clare ac perspicue laiose decisam, et Praxi r
182쪽
aso . ARTICULUS I. CONTROVERSIA II . . baptizantium aperte tamquam haereticam fuisse Proseriptum. Oculatissimi enim aliqui inter Graecos, pluribus etiam post Arelatense et Nicaenum Concilium annis , hane consecutionem non animadverterunt, qui nempe vel contrariam opinionem et praxim secuti sunt, vel saltem tolerarunt, ut suo loco dicetur, nempe S. Basilius,
S. Athanasius , S. Cyrillus Ierosol. et S. D hanius , qui in Expositione Fidei Catholicae diserte affirmat, alι- quos esse , qui Praeter Ecclesiae consuetud inem, ac ciatra Concilii Generalis decretum, eos qui ab Arianis ad suas partes transeunt, iterum baptizare nihil perentur ; cum nondum ea res Uniuersalis Synodi judicio decisa sit. Caeterum Tridentina Synodus' expresse aedilueide , nulla relicta contradicendi probabili ratione , rem hanc definivit Sess. VII. Can. IV. de Bapt. Siquis dixerit, Baptismum, qui etiam datur ab haereticis in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti, cum intentione 1aciendi quod farit Ecclesia, non esse perum Baytismum; anathema sit. IV. Prob. II. Ratione Theol agica . Prima ratio est. Minister Sacramentorum non agit virtute et auth Titate propria, sed Christi, adeo ut non tam minister, quam Christus ipse Sacramentum conficiat. uino S. A sustinus Tra. t. V. in Ioan . expendens illa verba : S
per quem Oideris Spiritum Sanctum di scendentem, hic est qui baptizat, ita disserit: basetisma tale est, qualis est ille, in cujus potestate datur; nan qualis est ille, per cujus ministerium datur. . Quod dabatur a Paulo , et quod dabatur a Petro . Christi est: et si datum est a Iuda, Christi erat. -- - C
lumbam attendo, Per quam mihi dicitur, Hic est φti baptizat. Et Lib. IV. contra crescuuiam, cap. XVI.
183쪽
ritis a quibus ministratur, nec eorum quibusl ministratur constare Baptismum , sed propria sanctitate at que Meritate, Propter eum a quo institutus est, male utentibus ad perniciem , bene utentibus ad salutem. Ergo haeresis aut infidelitas ministri obesse non potest valori, immo nec fructui haptismi , si ex parte susci-Pientis obex non ponatur. Altera ratio priori est sim Iis , ad quam facile reduci potest. Sacramenta , extra Ez-' clesiam suscepta, non sunt haeretieorum SaeramentΘ, Sed
Christi ut observat S. Augustinus Lib. I. de Bapt. contra Donat. cap. XIV. Non baptismum pestrum acceptamus, Donatistarum quia non est baptismus ille Schismaticorum uel Haereticorum , sed Dei et Ecclesiae , ubicumque fuerit inventus , et quocunque translatus. Vestrum autem non est, nisi quod prave sentitis, et sacrilege agitis , et impie separamini. Ergo nulla datur ratio repetendi Sacramenta ab haereticis
cm. Prob. III. a pari. Ao I. quidem. Saepe . eaedem sunt Seripturae apud Haereticos et Catholicos . licet aliter ab haereticis intelligantur. Ergo eadem etiam utrobique esse possunt Sacramenta, si verhis Evange- Iicis consecrata suerint. II. Homicidae, fures , adulteri , licet Spiritum Sanctum non habeant valide tamen Baptizant, et aliis dant Spiritum Sanctum. Ergo etiam h eretici. Atque hoc argumento saepius utitur S. A sustinus tum Mibi saepius, tum etiam Lib. IV. de Bapt. eontra Donat. Cap. IV. Sicut urgeri pictor , cum mihi dicitur , Ergo haereticus dimittit peccatu 3 Sic et
ego urgeo cum dico , Ergo qui coelestia mandatu nou.erpat, avaru , ruptor, foenerator, inuidus, verbia , non
184쪽
Qa ARTICULUI I. C N GERSIA VILIactis saecula renuntians , peccata dimittit Τ Si per uina Sacramenti Dei, sicut illa, ita et ille: si per merium Stium, nec ille, nec ille . CLVI. Co lusio M. Ad vestatem confirmationis non requiritur fides Ministri Prob. I. Authoritate P trum, praecipuae S. Optati Mileuitani Lib VII. contra Parmenianiim , et S Augustini, qui Lib. V. de Bapt. gontra Donat. Cap. XX. argumento ad hominem usus ita disserit: Quomodo aquam mundat et sanctifcaι homicida Τ Quomodo benedicunt ad eum tenebrae J Sautem Deus adest Sacramentis , et verbis suis , Per qua leslibet administrentur , et Sacramenta Dei ubique re,cta sunt, et mali homines quibu si nihil prosunt , ubmque Perperia sunt, - - - cur ad Perba , quae procindunt ex ore homicidae, p sit tamen Deus Oleum famκtiscare, et in altari quod posuerunt Laerctici non Possit, nescio Alcimus Avitus Visonensis iti Galliis Epi,copus a Stephano Lugdunensi interrogatus, quo ritu quidam Donatista in Ecclesiam adulatii debereI, , sic respondet Iii sit. XXIV. Manus impositicinem cre- Conci1Iuto fiam nempe personae , de qua scribitis, adho. hete , - quam conruiat, si reςaru in supra docti schismatis progessione uersuta est, cum ministerio baptismutis etιum chrismate consignatasn EA MO uobligitai Sauraitieula confirmationis et uaptismi lituo D natistae ad Eucla,1.an redis uuta data nou esse , quia ea apud suos Ilii faerant collata , qam scines rite uomessa iterari non PQASancia
LVII. Proh IL Aathoritate Conciliorum N caenum L. Can. V111 quem patito ante exhibuimus, jubet cattaros se a Novatianos redeantes ad Ecclabium,
recipi per manus impo3itionem, Mal dubie contain
185쪽
BE FIDE Mrris I 8ΑcRAMENTORUM. Eosoriam; quia teste Theodoreto Lib. III. Haereticarum Fabularum cap. V. Pi οὐ atiant iis, qui ab ipsis tinguntur , sacrum chrisma non praebent. Quocirca etium qui ex hac haeresi corpori Ecclesiae . conjunmntur , laudati simi Patres inungi praeceperunt. Ex quo hoc institu tur argu montum. Si Sacramentum Confirmationis administrari debuisset etiam illis qui in haeresi Baptizati, et Confirmationis Saeramento ab Episcopis hae teticis muniti fuerant, Nicaeni Patres non Catia aro. Tirari modo Seu Nohatianorum expressam fecissent mem. tionem , sed aliorum etiam haereticorum , maxime Λ- Tianorum, in quorum causa potissimum Concilium illud congregatum fuerat. Atqui illi de aliis haereticis, atque Atianis altum silent, et Catharorum tantum memincrunt , oh rationem a Theodoreto allatam. Ergo αCLVIII. Prob. III. iisdem tere rationibus, quihus I. conclusionem communivimus. Minister euim Confirmationis agit nomine et authoritate Christi, et confirmatio est Sacrametitum Christi. Denique si ad alorem Bapti inii non requiritur fides ministri, neque ad volorem Confirm tionis est necessaria ; evidens enim est , nullam Plane fundamentum dari aliter de titio Saetramento sentiendi 'quam de altero CLIX, Conclusio III. . Ad valorem Saorao ordinationis non requiritur fides Ministri. Prob. I. ex abuet antiquissima praxi Melasiae, quae Cieriuos hae- Teticos aut schi. naticos cum suis gradibas et honoribus saepe reptilit, et quidem absqae noxa ordinatione. Aiceianum I. Can. v IV. jubet , ut Novati anita claro Perinaarant , si ad Mulesiam cathblicara
186쪽
contra Luciferianos sub finem ait, Synodum Nicaenam omnes haereticos suscepisse , exceptis Pauli Samosateni discipulis. Et quod his maius est, inquit; 'iscopo Noratianorum , si conpersus uerit Presisterii
gradum serpat. Ephesina Synodus Messalianos' vel Enthusiastas, et Nestorianos , Clericos, ut colligitur sex
S. Cyrilli Alexandrinit. Epistolis ad Maximum et Gennadium, CPolitana III. Synodus Episcopos et Clericos a Sergio, Pyrrho, Paulo et Petro Mono the litig
ordinati,s , Nicaena IL Iconoctastas, post emissam Fb dei Catholicae prosessionem absque nova ordinatione, recepit cum suis gradibus. Eadem indulgentia receptos
fuisse Pelagianos ad Ecclesiam Catholicam revertentes testatur S. Leo M. Epist. VI. alias LXXXVI. Donatistas S. Augusi nus Epist. CLXXXV. alias L. Arianos S. Hieronymus in Dial. adv. Luciferianos , IXOem, et Saturninum Eneratitarum Episeopos S. Easilius Epist. I. ad Amphilochium , ordinat0s a Bonoso haeretico S. Innocentius I. Epist. XXII. ad Episcopos Macedoniae. Praeterea S. Augustinus Epist. XLIII. alias CLXII. ad Glori lim et Eleusium, atque in breviculo collationis testatur, Melchiadem Romanum Pontificem Donatistis Episeopis , qui a schismate discederent, conditionem omtulisse ac decrevisse, ut ipsis Episcopale ministerium indulgeretur : et in quibuscumque' locis duo essent contrariarum partium Episcopi, confirmaretur is qui prior fuisset ordinatus, ulteri vero plebs alia regenda daretur; idque Melchiadis Decretum collaudat August,
nus. Idem pariter refert Lib. II. coiitra Cresconium, Cap. XI. Africaniim Concilium eadem ratione et ne es, itate adductum , pro reductione lapsorum et Ectissiasti-
187쪽
DE FIDE MINISTRI SACRAYENTORUM. ag Ea pace restituisse Donatistas Episeopos ad pristi uti dignitatis gradum. CLX. Prob. II. Authoritate Patrum. S. meronymus in Dialogo adv. Luciferianos ait: Eadem ratione iscopum ab Arianis rec*io, qua tu recipis but natum. S. Gregorius M. Lib. II. Epist. XLVI. alias XXXII. ad Joannem Episcopum Ravennatem: Illud autem quod dicitis, ut is qui ordinatus est, iterum odidinetur paede ridiculum est. Absit autem a Fraternitate pestra sic suere; sicut enim baptizatus semeriterum baptizari non debet; ita qui consecratus est s mel , in eodem iterum ordine non debet consecrari. Sed
siquis forsitan cum leui culpa ad Sacerdotium penit , Pro culpa poenitentia indici debet. S. Augustinus Lib. II. contra Epist. Parmeniani, Cap. XIII. scribit: Nam Alud, quod quidam eorum Donatistarum dicera comerunt, Butismum quidem non amittit qui recedit cis Ecclesia, sed ius tamen dandi amittίt; multis modis apparet frustra et inaniter dici. Primo , quia
nulla ostenditur causa, cur ille qui ipsum baptismum amittere non potest, jus dandi 'otest amittere. Utrumque enim Sacramentum est , et quadam consecratione utrumque homini datur, illud cum baptizatur , istud cum ordinatur: ideoque in Catholica utrumque non licet iterari. Nam si quando ex ipsa parte oenientes etiam Praepositi pro bono 'acis correcto Schismatis
errore Suscuti sunt, et si visum est opus esse ut eadem Oscia gererent quae gerebant, non sunt rursum
ordinati ; sed sicut baptismun in eis; ita ordinatio mansit integra : quia in praecisione fuerat pitium , quod
unitatis pace correctum est; non in Sacramentis, quas
ubicunque sunt, ipsa εunt. Et cum eve re hoc judi-
188쪽
eatur Ecclesiae , ut Praepositi eorum penientes ad C tholicam societatem honores suos ibi non administrent: non eis tamen ima ordinationis Sacramenta detrahumetur, sed manent Super eos. Ideoque non eis in populo manus imponitur, ne non homini, sed Usi Sacramem mento fiat injuria. caeterum quae de ordinationibus
Baereticorum, serrata tamen debita materia et forma ,
ac ritu a christo praescripto diximus, intelligenda etiam pari de causa sunt de iis ordinationibus , quas secerunt
Episcopi Schismatici, excommi inicati, depositi , intrusi, ac invasores. LXI. Antequam Adversariorum momenta audiamus, observo I. idem dicendum esse, quia eadem pugnat ratio pro omnibus, de reliquis etiam Sacramentis characterem non imprimentibus ; quae ab haeretico vel schismatico ministro conseruntur, modo is debitam materiam et formam cum intentions faciendi quod facit Ecclesia, usurpare tune non omittat. Exo pitur tamen Sacramentum Poenitentiae, quod ab haereticis manifestis, et excommunicatis vitandis administrari valide non potest ; quia ad exercendum i sacrum il- Iud iudicium, et absolutionis sententiam valide fere dam necessaria est ministro tamquam iudiei iurisdictio qua penitus destituuntur haeretici manifesti, et excommunicati vitandi, utpote ab ipso Ecclesiae corpore praecisi. Matrimonium quod attinet, citin illud sit quaedam contractus species, ad cujus valorem requiruntuPcertae quaedam solemnitates; sicut Ecclesiae sanxit invalidum esse matrimonium inter consanguineos usquaad quartum gradum, aut quod v. g. Christianus cum inficieti non baptizata contrahit: ita etiam sancire pos-Mt, si ita expedire ei videretur, irritum lare matri-
189쪽
monium v. g. a catholica foeniina cum haeretico contractum; quo casu necessaria foret 'ministri fictos ad v, Iorem matrimonii, supposita hic communissima ao v Ta Sententia , quod contrahentes sint.ministri.
LXII. Observo II. nos in trina hao conclusio . DE Iocutos fuisse de valore Sacramenti, non de illius fruo tu aut effectu. certum est enim, eum qui extra casum extremae necessitatis Sacramenta sibi administraxi ab haereticis, schismaticis, aut excommunicatis Vblandis scienter petit, Sacramentum quidem valide SiIecipere, sed illius essectum, nempe gratiam sanctificantem non consoqui, quia Perversa sua petitione Obbsem ponit gratiae. CLXIII. Observo III. non eamdem esse trium Praecedentium conclusionem certitudinem. Fidem ministri necessariam non osse ad valorem Baptismi , ce tum est certitudine sidet, cum Tridentinum expressis ac perspicuis Verbis veritatem hanc catholicam dedide-xit. At vero fidem ministri necessariam non esse ad vidi Iorem confirmationis et Sacrae ordinationis, certam est equidem ob rationes solidissimas a nobis in probatione adductas , et communissimum Theologorum com
sensum , adeo ut erroneum ae temerarium merito cem
seatur id negare ; attamen certum id non est certit
dine fidei , cum in nullo Conditio id clare de eisum fuerit, atque aliqui ex antiquioribus Theologis dubitaverim cum Magistro Sententiarum, aut etia cla asseruerint . quibus hac in re susscagantur Muidonatus cisi Orinus , consecrationes et ordinationes ab haereticis, schismaticis et excommunicatis Ei,iscopis factas, irritas olim fuisse , non ex Christi, sed ex sola Eoolo siae dispositioue.
190쪽
138 ARTIcULUS I. coNTRONRSIA VII. XIV. Quaeres I. An S. Θρrianus, caeteriquctet adhaerentes Episcopi existimarint, excitatam de Baptismo haereticarum controversiam pertinere dumtaxat
ad disciplinam 3 Resp. affirmative. Prob. assertio I. Crprianus in ea controversia reliquit Africanis Episcopis libertatem sentiendi quod vellent, ut ipse testatur Epist. XII. ad Stephanum : Nos sim cuiquam non fac mus, aut legem damus, cum habeat in Ecclesiae asministratione poluntatis suae arbitrium liberum unus quisque praepositus, rationem actus sui Domino rem
diturus. Et in Praelatione ad III. Carthaginense Concilium : Superest, ut de hac ipsa re singuli quid sentiamus , Proseramus, neminem iudicantes, aut a jure
communionis aliquem , si diuersim senserit, remo pentes. Atqui iti rebus ad fidem pertinentibus neqti concedi potest , ' neque umquam a Cypriano COncessa est libertas sentiendi quod quis voluerit. II. CDPrianus et Firmilianus eum Episcopis Italiae, multisque etiam Africanis et Orientalibus , qui pro valoro baptismi ab haereticis collati pugnabant, servarunt Da Cem et communionem, ut ipse testatur inprianus Epigia LXXIII. ad Iubaianum : Nos cum Collegis et Coeρι-SCvis nostris non contendimus, cum quibus dioinam
concordiam et dominicam pacem tenemus. - - Sersatur a nobis patienter et Irmiter charitas animi, Co legit honor, pinculum Adei et eoncordia Sacerdotii. III. Africani et Asiatici, ut patet ex Epistola Firmiliani ad Cyprianum, inter Cyprianicas ordine LXXV.
controversiam de baptismo haereticorum comparabant
cum aliis quaestionibus , quae omnium iudicio ad disciplinam pertinent. Neque obest assertioni nostrae, quod Cyprianus sententiam Stephani errorem vocet, suam