Theologia dogmaticopolemica qua adversus veteres novasque haereses ex scripturis, patribus, atque ecclesiastica historia catholica veritas propugnatur. Recensuit p. Carolus Sardagna societatis Jesu ... Tomus 1. 8. Tomus 6. complectens tractatus 6. De

201쪽

DE FIDE MINISTRI SACRAMENTORUM. 199 non esset Artegra, sed subtilis a fatillatibus inqitinata.

Ad II l. Aes p. Benedictum XII, qui cum haec scriberet, A. ISSO. cardinalis dumtaxat erat, in haae facti quaestione longius a verilate aberra se , illis nempct temporibus, quibiis Historia densis erat tenebris involuta. Vide Natalem Alexandrum in Hist. Eccles. Saeculi III. Disertat. XIV. Antonium Sandini Disput. Historiea VII. Gerardum Costlet Controv. XXIlI. CLXXII. Quaeres ' Cum S. Augustinus Lib.

II. de Bapt. coutra Donat. Cap. IX. scribat : Postea tamen dum inter multos ex utraque parte tractatur et quaeritur, non solum inpenta est veritas de non reiterando baptismo haereticorum sed etiam ad plenarii Concilii authoritatem roturque perducta , Post Crariani quidem passionem , sed antequam nos nati essemus; Post mortem vero cypriani, qui obiit A. 258., et a te ortum Augustitit, qui natus est A. 35 . habita sint duo concilia, in quibus actum est de haptismo ab haereticis collato, nempe Arelatense I. A. SI . et Nicanum I. Oecumenicum A. 325. an Plenarii Concilii nomino ab Augustino designetur Nicaenum, vel potius Arelatense 3 Resp. probabilius ab Augustino designari Nicaenum; concilium enim Arelatense ex solis Episcopis Occidentalibus congregatum suit, et ab Augustino judicium Episcopale vocatur , ao numquam ab Ecelesia inter Concilia Ore limen ita relatum est; ideoque plenarium simpliciter et absolute dici nequit totius ombis, universae Ecclesiae, cunctarumque gentiunt Conc latim , quo tamen nomine concilium illud api ellat S. Augustinus, in quo hanc rem eliquatam fuisse ait, nempe Lib. I. de Bapt. contra Donat. Cap. VII. Quaestionis hujus obscuritas mioribus Ecclesiae tempori-

202쪽

Em, ARTICULUS I. CONTROVEPSIA VII. Itis mctgnos Oiros, et magna charitare praeditos Patres Discopos, ita inter se compulit salςa Pace disceptare atque suctuare , ut diu conciliorum in suis Alvisqi e regionibus dioersa statuta nutvicerint, donec Pl nario totius orbis Conculo , quod saluberrime sentiebatur, etium remotis dubitationibus, irmaretur. Et Lih. l. ctip. xl II. Secundum Scripturaria in Sanctarum authoritatem decreoit Concilium Catholicum orbis terrarum , etiam in haereticis inuentum Christi baptismum non esse improbandum. Illud facile damus, rem hanc expreSsis , claris, discrtisque vertiis a dii caeno Concilio decisam non fui sie , ac mullo minus ab Arelatensi, a quo prohibita tantima fuit praxis rebaptizantium, non εro damnata tamquam haeretica ; Augustino tamen nihilominus visum fuit, rem hanc a Nicaenis Patribus Fatis suisse eliqua tam , eoquod validissimum contra B baptizantes ex Canone VIII. et XIX. instrui p sit a Sumentum. Caeterum non vacat huic quaestioni diutius

immorari. Vide plura apud Natalem Alexandrum in Bist. Eccles. Saec. III. Dissert. XXIV. et Antonium Sandinum Disput. Historica VIII.

OBIECTIONES.

CLXXIII. Obiieitrur L contra I. conclusionem Silentium Scripturae. Scriptura nulli hi asserit haptismum valide conferri ab haereticis. Ergo si ies Ministri est necessaria ad valorem Baptismi. Resp. N. C., et retorqueo argumentum. Scriptura nulli hi negat validum esse Baptismum ab haereticis collatum, et Traditio aperte suffragatur ejusdem valori. Ergo standum

est pro valore Baptismi ah haereticis collati. Eodem adi

203쪽

smuim ST ue et rite γ buttaaverat, peζ ει um quι a limpii, 'portitus in , hian baptizocerit, depotiatur. Resp. canones llo,, qtri 'sub nomiM Apostolorum circumseruntur , non fuisse aB Apostolis. etsi tos, utpote quos Ecclesia primis V. saeculis . Ignorarat, nee umquam Cyprianus aut FIMalianus in e roris 3tii defensione naprotulerunt ; syd esse F llectionem Caiij una , qui incliVersis 'soncilii s Iam cularibus fuere prbaeulgati: Canones anulis probabilius excerptos fuisse ex erratica'nebaptizantius Synodo Iconien-

204쪽

Canon ille XLV. um XLVI, . nec alia continentia, Iuquirita doctrina t aditur Apostolicae omnino contraria. Vide quae de canoni s Apostolorum doctissime disserit Natalis, Alexander in Bist. Eccles. Saeculi I.

Dissertat. XVIII.

tutum est rebaptἰaar; eos omnino debere . Atqui cata- Phryges seu Montanistae, tempore etiam Nicaenae SP nodi, baptizabant verbis Evangelicis. Ergo. II dicenum A. 3 a. habItum, can. Vul. decernit: tDe.

205쪽

eunque ex his rectae fideἱ adscrIbi polunt, ut Gent Ies admittimus: et primo quidem die ipsos Christianos facimus ; secundo ea techum nos; ae inde tertio

exorcizamus, sice adjuramus ipsos, ter simul in faciem eorum et aures insis undo. Et sic eos catechizamus, et curamus, Ut longo tempore Persentur in Ecclesia, et audiant Scripturas; et tunc eos baptizamus. IV. Constantinopolitanum III. 'admisit tres Synodos Carthaginenses a S. Cypriano celebratas, in quihus reprobatur baptisma Hac reticorum. ReSp. ad I. M-tiatam fuisse ab Isidoro Mercatore Nicaeni Canonis XIX. Iectionem ; nec enim Graecus Canon, aut versio Dio-n3sii Exigui ullam laciunt cataphrygum mentionem. sed ' tantum Paulianistarum. Confirmatur id tum ex S. Innocentio L qui Epist. XXII. ad Episcopos Macedoniae loquens de haereticis, quos Nicaena Synodus iussit rebaptizari, Paulianistarum solummodo meminit; tum ex VIII. Canone Nicaeno, quo iubentur Novatiani ad Ecclesiam revertentes sine rebaptizatione reeipi. Ergo cum Montanistae temporibus concilii Ni caeni debitam materiam et sormam baptismi usurpaverint aeque ac Novatiani', Nicaeni Patres no is potuere Novationorum baptisma admittere, illud vero Mout an istarum rejicere, cum eadem fuerit utriusque con ditio. Ad Il. Resp. Montanistas tempore Laodicenae Synodi , quae XLV u. circiter annis post Nicaenam ha- vita est, in Sabellianismum prolapsos, formam .haptismi depravasse, ideoque a Lao licena Synodo iussos sui se rebaptizari. Responsionem hane artis arsim aut commentitiam non esse patet in eo. quod eadem Synodus can. VII. admittat sine rebaptizatione Novatianos et Quarto deeimanos, qui in forma Ecclesiae apud suos

206쪽

1,aptizabantur. Caeterum eosdem spepe haereticos m do debitam materiam et sormam usurpasse, modo pro variis locis et temporrhus ritum baptismi mutasse, pra et pus illos qui de Trinitate male sentiebant, atque in

eo ritu errorem Suum expressisse, omnibus in comm

perto est: ideoque S. Hieronymus in Dial. adv. Lucifer. negat, cerinthianos , Ehionitas, ac Manichaeos fuisse rebaptizatos r Gennadius vero LXX. facile annis Bieronγmo posterior , Lib. de Dogmatibus Ecclesiae, cap. XXII. alias LII. Montanistas, Manichaeos, et alios hujusmodi iterum asserit hq igari; quia nimirum temporibus Gennadii haeretici illi non servabant formam baptizandi, quam servabant temporibus Hier Iarmi. Ad III. Resp. I. canonem illum VII. non fuisse in conciIIo CPolitano I. sanditum. Diousius enim Ea iguus non nisi quatuor allus Srnodi canones nobis exhibuit; quos etiam ad tres redegit, secundo atque tertio simul conjunctis; trium vero posteriorum ne meminit quidem. Atqui cum Dionysius profiteatur, trans' tulisse se in codicem suum Iatinum canones , ut erant in Graeca author tate, id est, in Graecorum Codice , qtiem Graeci ipsi protulerant in Act. XVI. Concilii Chalcedonensis, et ex quo Canonem III. CPolitanum legerant; perspicuum est, nisi Dionysius mentitus fit rit, quod nemo credo suspicabitur, in Graecorum C dice quatuor dumtaxat Constantinopolitani I. canonea descriplos ea aetate exititisse , ac totidem proinde , non. Plures 'b eadem unodo fuisse hancitos. Pra

terea a Socrate et Sozomen' Canonum horum numerxum desnitum habemus. Ille Bist. Eccles. Lib. V. cap. VIII, Editionis christophorsoni, cum ea perstringeret, quae in hoo concilio statuta fuere, aliud nihil me-

207쪽

D FIDE MlNISTRI SACRAMENTORUM. nos moravit praeter ea, quae IV. prioribus Canonibus comtinentur. Sozomenus vero Liti. VII. cap. quae simgulis prioribus IV. canonibus sancita sunt, seorSumanarrat eo ipso ordine, quo Dionysius Exiguus illos IV. canones descripsit; tum vero ita concIudit: Et haec quidem ad hunc modum Synodo placuerunt: quibu3 aperte significavit, non plures canones a Synodo pro . diisse, quam quos ipse exposuerat. Vide Illustrissim in Joan. Evt. Bartholum Feltriensem Episcopum in I stitutionibus Iuris canonici, cap. XXVIII. Resp. II. Quamvis daretur canonem illum esse genuinum ἔ eat si tamen id decernendi CPolitanis Patribus alia non fuisset, quam quod haeretici illi, mutato consilio, Baptismuni Evangelicis verbis non amplius consecrarent. Ad IV. Resp. id non a Conestio Oecumenico CPolitano III. A. 68o sed ab errattea Synodo in Trulio , ὲm ratoris Palatio, cPoli congregata A. Det decretum fui hse, quae nullius prorsus in Ecclesia Dei authoritatis est.

atque a Romanis Pontificibus fuit reprobata . . ta ,

CLXXVI. Objiritur Authoritas Patrum. PI . res ex P tribus, praeter Cyprianum et Firmilianum ,

eisque adhaerentes Asiae minoris et Africae Episcopos,, reprobarunt baptismum ab haereticis collatum. . Ergo

diei nequit sententiam Stephani probari ex Traditione. P. A. I. Do S. Diovsio Alexandrino scribit S. Ver nymus in catalogo Script. Eccles. Hic in Cypriani et inrisanae Synodi dogma consentiens, haereticis rebaptizandis ad dicersos plurimas misit epistoἰas, quae

usque .ho te extant, id est, temporibus Hieronymi; nostra enim aetate non nisi fragmenta quaedam ii Iarum silpersunt. II. S. Albanasius Orat IIL eontra

orianos scribit: Qia quaeεo igitur non plane Panum

208쪽

atque inutile fuerit baptisma quod ab illis datur, eum

id non nisi species sit et inane simulacrum, Usique ea re nihil solidae opis c erant ad pietatem Τ Non enim in Patre et Filio tribuunt baptisma Ariani; sed

in Creatore et ereatura, in Factore et factura. Sicut

igitur creatura diversum quiddam est a Filio, ita diversum quid a ςero butismate est, quod ab illis existimatur dari, tametsi nomen Patris et Filii, quia itila in Scripturis uident, simulent se nominare. III. S. Basibilis Epist. I. Canonica ad Amphilochium Iconii Episcopum scribit, nullum sibi videri Novatianorum et Pepuaenorum baptisma, quia' antiqui illum solum Baptismum suscipiendum putarunt, qui nihil a fide recedit. Et Epist. II. ad eumdem Canone XLVII. ta loquisur: Encratitae et Saccophori et Apotactitae subj ciuntur eidem rationi, cui et Nouatiant; quia de illis editus est Canon, etsi dicersus; quae autem ad eos

Pertinent, silentio praetermissa sunt: nos autem una eademque ratione eos omnes rebaptizamus. Si autem

prohibita est apud pos haec rabaptizatio, sicut et Romanis, alicujus oeconomiae gratia : nostra tamen ratio vires obtineat, quia cum peluti Marcionistarum ge men' sit eorum haeresis, nuptias abhorrentium et ave

εontium sinum, et Dei creaturam inquinatam esse dicentium. Eos igitur in Ecclesiam non admittimus , nisi in nostrum Butismum baptizati fuerint. IV. S. Opi tus Mikςitanus Lib. I. contra Parmenianum Donatistam, recipit haptismum Sehismati eorum ut validum, baptismum vero haereticorum repudiat ut irritum. V. S. cyrillus Ierosol. Praefat. in catecheses ait Plon licet bis aut ter hoc ἰ auaero uti, ut si forte semel fueris eo

frustratus, deinceps corrigas: Gi enim semel illo st

209쪽

Dgi FIDE ΜIN TRI RAsRAMENTORUM. novstrileris, in plius id eorrectionem nisen patitur: Unus enim Dominus ,, et una Ades , qt unam baytisma. Nam soli haeretici rebaptizantur, siquidem prius illiud nρncrat Baytisma. VI. S. Ambrosius Lib. de iis qui mysteriis initiantur, Cap. IV. Eset in aliquibus , et aqua

inendax : non sanat baptismus persidorum , non mundat, sed polluit. VII. S. Gregoria' M. Lib. XI. Epist.

LXVII. iubet rei eli Bonosianorum baptisma. CLXXVII Rop. N. C. Fides Catholica ex sententia paucorum aestimari noni debet. Ut enim egregie lisserit S. Vincentius Lerinensis in aureo suo commonitorio , Cap. XXXIX. hac lege credendum est, ut quidquid uel omnes pel plures, uno eodemque SenSumanifeste , frequenter , perseueranter peliat quodam consentiente sibi it Tagistrorum Concilio , accipiendo , tenendo, tradendo Armaperint, id pro indubitato, remto , ratoque habeatur. Quidquid uero , quamuis ille

iactus et doctus, quamuis uiscopus, quamvis Confessor et aeartyr, Praeter omnes, aut etiam contrati omnes senserit , id inter, Proprias et o tilias, et Uiς tas opiniunculas α communis , publicae ac gener alis sententiae authoritate secretum sit. Ad Ι.

Resp. S. nieroumum in hac quaestione facti Pro-i

habilius a vero aberrasse. Praeterquam enim quod tonto' patrono , secundae sedis Episcopo, Dionysio nimirum Alexandrino numquam gloriati fuerint Cy-Prianus et Firmilianus, testatur aperte S. Basilius in Epist. canonica ad Amphilochiam, Caia. I. admissum fuisse a S. Dionysio Pepuaenorum feci. Montauistarum . Baptismum. Ergo etiam baptismum reliquorum haereticorum, qui debitam materiam et formam servabant, , admisisse merito censendus est. Accedit, quod S. Dior.

210쪽

llyriusi mediator erit egerit pro 'Asiaticis et ' Aliis ' si scopis' apud Stephanum, cit' ipsin testatur in Epistol od XIstum ejus successorem , cujus fragmentum exlii Bet Eusebius Lib. VII. Bist. Eccles. Cap. IV. Atriu'

non videtur pre es suas 'Interponere ausurus; silai det

eiusdem erroris socius fuisset. Ad II. Resp. Quamvis aliqui ab hoo errore Athanasium tindieare conenti r , verisimilius tamen dicendum est , ab ' eo reprobatu tri fuisse mi instalidum ' haereticorum , haptismum non omnium' promiscu. , sed eorum tantum , qui rectam non tenerent fidem Ssmae Trinitatis. Ita nimirum semetiendo videbatur ille sibi non adversari se, sed consentire Nicaenae Synodo Canone VIII. recipienti bat, ti-smuin Novatianorum'. et Can. XIX. juben i Paulianistas rebaptizari , putans illoriim hastismum a Nicaenis Patribus' ea potissimum de causa reprobatum sit;sse', quori haeret ei illi maIe ste Trinitate sentirent. Sed Nicaenia' Synodi mentem felicius usesecuta est Ecclesia, cujus atl- thoritatem Athanasio, paucisque aliis Patribus opponimus. Ad III. Resp. 'S. Basiliu in hac in re deserohdisi esse qui manifeste videtur consensis in e Mem' praedecessoris sui Firmiliani, et aliorum rebaptitantium. ιEx quo' id unum inferre lieet, tantroversiam hane dου Baptismo haereticorum a Nicaena Synodo clare ae per

spieue decisam non fuisse; secus nec BasHius Nicaenorum canesium alias scientissimus, nee Athanasius, rertim ibi gestarum oculatus testis, in rebaptitantiliai castris stetissevt. Ad IV. Besb. S. vi tatum eorum 'duria. taxat hiae reticorum Baptismum rei ere, qui verbis Ilvan .gelicis non baptusabant. Melis optuti aperia eolligitur

ex toto illo opere adversus Parmeritammi : ibilenta sa, Pp Issime asserit admitti a catholieis ad recipi Bastismum,