장음표시 사용
281쪽
DE M TERIA PROTI' IA BAPTISMI. CCXLIII. Prob. II. positive. Veteres censuere asper sionem aut infusionem non obstare valori Baptismi Ergo immersio iure divino tradito non est necessaria. P. A. I. exemplo Apostolorum. Act. Cap. II dicitur , tria hominum millia die Pentecostes ab Apostolis suisse baptia. ita. Qui ergo recmerunt sermonem ejus , Petri baptizati sunt: et appositae sunt in die illa ani- , mae circiter tria millia. Atqui omnino in edibile videtur tantam hominum multitulinem unica die a XII. Apostolis baptizatam fuisse per immersionem, quin
praevalidas saepe vires in baptizante, et sociorum opem exigebat. Ergo sola adhibita suit aspersio vel infusio Acti Cap. XVI. Paulus in earcore detentus una nocto custodem carceris cum omni sua domo baptizavit. Atqui
hao circumstantiae longe verisimilius innuunt id factum non fuisse per immersionem. II Ex Actis Martyrum. S. Laurentias Mart1r, ut res rim in Aetis eius pas-aaonis, quorum meminit Malafridus Strabo Lib de Bebus Eccclesiasticis, Cap. XXVI militem nomine Romanum aqua ex urceo effusa haptizavit Similia leguntur apud Martene de antiquis Ritibus, in Act
scopi. III Authoritato Patrum S Augustiniis Traci LXXX in Ioan ait: Hoc uerbum Idei tantum ualet ira Ecclesia Dei, ut per ipsum credentem, offerentem , benedicentem, tingentem etiam tantillam , mundet infantem. Ergo si sufficit tantillum aqua tingero insin-tem, sufficit ablatio per aspersionem, multoquo niagia per infusionem. Magnus Episcopus Asrieatius dubitans , an Clinici seu Grabatarii, qui in infirmitato baptizetit suerant per in susionem vel asPersionem, habendi sint
tamquaru leotimi christhini, ita ut vi baptismatia i
282쪽
ERTICULUS II. CONTROVERsIL II. Iius competant ipsis iura omnia, quibus legitimi christiani gaudent, S. cyprianum consuluit. Respondit oi S. Doctor Epist. LXXVI. Quaesisti etiam , fili charissime . quid mihi de illis uideatur , qui in infirmitate et languore gratiam Dei consequuntur, an habenssi sint Iegitimi Christiani, eoquod aqua salutari non loti sint, sed perlusi. Qua in parte nemini perecundia et modestia nostra Praeiudicat, quo minus unusquisque quod putat, sentiat, et quod senserit, fucιat. Nos quantum conc It mediocritas nostra, aestimamus in nullo mutilari et debilitari posse beneficia divina , nec minuis aliquid illic posse contingere, ubi plena et tota sidedantis et sumentis accipitur, quod de diςinis muner bus hauritur. Unde vParet aspersionem quoque aquae instar salutaris Iapacri obtinere; et quando haeo' in Ecclesia fiant, ubi sit et dantis et accipientis indes integra, immiscet hio Cyprianus errorem suum circa haereticorum baptisma stare omnia et consummari ac persci posse majestate Domini et Idei peritate. Ergo Baptim,ius, juxta Cyprianum, perinde valet. sive per immersi
nem sive per infusionem vel aspersionem conseratur. Ne que ex eo evincitur S. cyprianum de valore talis baptismi dubitasse , quod dixerit liberum esse cuilibet sentire quod vellet, periniseritqtie hujasmodi baptismum iterari. Hoeenim non dubi uitionem aliquam arguit; sed moderationem et pratentiam Cypriani commendat, qui ne vid retur associare dominatum , aut vinculum charitatis thntisper ossendere , prau scribere noluit quae nondum E clesiae totius iudicio et praxi eraut eliquata. t V. Ex praxi Econstac , quad Clinicos io lecti A s .iis urgeate mortispe . iculo per insu, ionem vel aspersionem Dasti Eutos , Si qua udo ε itatem roosperasseut, uamquam iterura bin
283쪽
DE MATERIA PR0TIMA BAPTISMI. uti ptizandos esse sKnoivit. Ηoo unum d Clinicis statuit Synodus Neocaesari nsis A. 314. Can. XII. sanitate recepta non sse ordinandos, nisi quos singularis pietas commendaret. Ratio id decernendi suit, tum quod Clinici non proprio motu , sed metu mortis eo inpulit Baptismum suscepisse videbantur: tum quia illi tradendis fidei areanis, aliisque Sacerdotii officiis exercendis parum idonei putabantur, quos assi eta valetudo prima fidei elementa non permisisset PIenius addiscere, et Mysteriorum pene ignaros ad rudes baptizari coegisset. CCXLIV. Prob. III. Authoritate Ecclesiae Latinae et Graecas. Latina Eccleata jam ab aliquot saeculis , rita immersionis serme ubique abrogato, ejus loco infusi nem usurpavit. At quis umquam, nisi impudentissimus Graeculus affirmaverit, Latinam Eccle iam in collatione Sacramenti tam necessarii turpiter errasse, a quo reli- qaorum Sacramentorum omnium valor dependet 3 Pros cto conclamatum foret de inerrantia , perpetuitate, aovisibilitato Ecclesiae; quippe quae ne legitimos quidem Ministros iam a pluribus saeculis haberet, tricapezes innino Ecclesiasticae jurisdictionis, et invalide baptizatos. Graecam Ecclesiam quod attinet, ratum illa habuit in Florentina Synodo Latinorum baptisma per infusionem, idemque sentiunt quam plurimi ex ipsis etiam Gradcis Echismaticis, non nisi paucis reclamaptibus, qui inverecundia et furore reliquos superant. CCXLV. Quaeres I. Utrum Ecclesiae eiusque Ministris liborum sit Baptismum conserre per immersionem , infusionem , vel aspersionem 3 Resp. Ecclesiae ibherum essa de re ista ad meram disciplinam pertinente, justis de causis pro arbitrio id statuere laod magis
284쪽
expedire judicaverit : at vero id nequaquam liberum se Ministris , quibus fas non est ab Ecclesiae suae more recedere. Omnibus itaque servanda est regula , quam S. Augustinus tradit Epist. LIV. alias CXVHI. ad I uuarium: Nec disciplina ulla est in his melior graui prudentIque Christiano, quam ut eo modo agat, qu agere uiderit Ecclesiam ad quam forte deoenerit. Quod
enim neque contra fidem , neque contra bonos mores esse conoincitur , indifferenter est habendum , et propter eorum inter quos pioitur societat m seruandum est. CCXLVI. Quaeres o An ritus immersionis. in Νο- Iemni Baptismi administratione usurpatus fuerit a Graeca Ecclesia, alque etiam a Latina multis snaculis 3 Rese. affirmative. De Graeca Ecclesia id testantiae S. Iustinus M. Apologia II. S. Cyrillus Ierosol. Catech. II. S. Busilius Lib. de Spiritus Sancto , cap. XXVII. S. Chrysost mus Hom. VI. in Epist. ad Coloss. omnesque Rituales libri Graecorum, qui etiamnum hoc ritu utuntur. Pro Ecclesia Latina testes sunt Tei tu livetus Lib. a,lv. Praxeam , Cap. XXVI. et Lib. de Corona militis , Cap. III. S. Hieronymus in Dial. adv. Luciferianos. S. Ambrositis Lib. II. de Sacram. Cap. Via. Interrogatus es, Credis tu. D. um Patrem omnipotentem Τ Dixisti: Credo , et me sisti, hoc est, sepultus es. Iterum interrogatus es, o dis in Dominu ni nostrum Jesum Chi istum , et in Crucem ejus 3 Dixisi γ Credo, et mersisti. Tertio interrogatus es, Credis et in Spiritiim Sanctum Z Dixisti: Credo, tertia mersisti. Idem testantur ordo Romanus , et quotquot ex antiquioribus da ossiciis divinis scripsere apud Latinos, Alcainus, Nabanus Maurus, Amalarius, Walafridi s Strabo etc. Euuidem ritum posterioribus etiam temporibus ad finem usque Saeculi XIII. apud Latinos
285쪽
nempe ex Fulberto Camotensi Epist. I. ad Adeo datum, ex Petro CamIano Lib. VI. Epist. XXXV. S. Bernardo in Serm. do coena Domini, Petro Lombardo, Hugone Victorino, S. Bonapentura, et S. Thoma, qui III Parte Quaest. LXVI. Artio. VII. ait: Quamuis tutius subvitiare per modum immersionis, quia hoc habet eoi munior usus , potest tamen feri butismus per moduntiaversionis, uel etiam per modum essusionis. Et Artic. VIII. Communiter obserςatur in butismo trina immemsio. Et ideo grapiter peccaret aliter butirans . quasi
ritum Ecclesiae non obsi ruans: nihilominus in men esset baptismus. Paulo tamen post tempora S. Thomae , sine solemni et universali decreto alicui iis Concilii, se sim in desuetudinem abiit apud Lationes immersionis Observantia, praeterquam in MelioIanensi paucisque aliis Ecclesiis, in quibus antiquus ritus etiamnum perseverat haptismum per trinam immersionem conserendi.
CCXLVII. Quaeres III. An trina vel unica immersio in usu fuerit apud Graecos Latinosque 3 Resp.
Trinam apud Graecos Latinosque constanter tu usu suis se, Patres superius a nobis laudati ludulenter osteadunt. Ad fintim tamen Saeculi VI. unica tantum immersio caepit in Hispaniis usurpari. Cum enim Ariani in ea regionis trina baptismali immersione abuterentur , ut significarent tres esse distinctas naturas in
tribus Personis Trinitatis, Catholici aliqui in odium aedetestationem Arianorum unicam tantam usura an iam esse immersionem statuerunt, negantibus aliis, ob haereticorum abusum fas esse ab antiquis moribus rccedere. Consultus ea de re a Leandro Hispalensi S Gregorius Μ. respondit Lib. I. Epist. XLIII. alias XLI.
286쪽
284 ARTICULUS II. CONTROVERSIA II. Quod sic uis forte etiam ρro summae Trinitatis pene ratione aestimet fieri. neque ad hoc aliquid obsistit, baptizandum semel in aquis mergere : quia dum in tribus subsistentiis una substantia est, reprehensibila esse nullatenus potest, infantem in buρtismate uti terpel semel mergere . quando et in tribus mersionibus Personarum Trinitas, et in una potest Disanitatis singularitas designari. Iudicium Gregorii suum fecit Synodus Toletana IV. A. 633. cap. VI. et Vormatiensis A. 868. Can. V. CCXLVIII. Quaeres IV. Quinam ritus apud Grae- eos Latinosque observati fuerint in trina illa immersione 3 Resp. Antequam saero sonte immergerentur baptizandi , protensa manu Satanae rpnuntiabant, ut refert S. CFrilitis Ierosol. Catech. I. Tum omnibus depositis vestibus toto corpore nudabantur, quam nuditatem veteres comparabant cum ea in qua creatus est Adam , quacum quisquis nascitur et resurget, quacum christus est cruci affixus. Lex autem illa persectae nuditatis omnes obstringebat, secluso necessitatis casu, adultos et insantes, immo et mulieres, quarum tameta pudori multis modis consulebatur ab Ecclesia. Foeminae enim separatim a viris haptizabantur , ut plurimum de nocte , in amplissimis haptisteriis suos recessus habentibus. qui pluribus simul continendis capaces erant: non nubiis in locis velum extendabatur circa baptisteria ; u de ad mergendum accedebat Sacerdos, cum audiebat potius quam videbat esse aliquem in aqua. Maltis in locis erant Diaconissae , pia mulieres , quae lae ininas ad baptismum venientes honeste nudabant et exuebant, dabantque operam, ne quid baptizantis oculis invorecunde objiceretur. Hu peractis baptizaudi toto corpore
287쪽
x8scipud Graecos oleo sancto iuungebantur a Sacerdote ominae vero a Diaconissis : apud Latinos omnes ba-Dtizandi in vertice tant cuti inungebantur. Tum dernum minister apposita supra caput, vel supra humeros de- Pressa manu, vel infra scopulas tenendo, vel de ponde-- sublatos ter immergebat, ad uuamquamque imme sionem unius tantam SS. Trinitatis Personae uomeucippellans. Sio baptizati e sacro fonte exibant, et suscipiebantur, mulier a Diaconissis; vir autem aliquando a susceptoribus seu patrinis , aliquando a Diaconis, qui e sacro sonte nudos egredientes grandiori quodam elamine , quod Sabanum dicebatur , obvolvebant: tum
veste cand id a quisque donabatur, ut memores essent se Veterem hominem exuisse, et novum induisse.
ccXLIX. Quaeres V. Quae causa Latinae Ecclesiae fuerit abrogato immergendi ritu , infusionem substituendi 3 Resp. has afferri posse. I. Baptizandorum,
Praesertim vero parvulorum commodum , quibus ob tenellae aetatis infirmitatem immersio nocere poterat. Cum igitur ab aliquot iam retro saeculis in nostris regionibus raro contingat adultos ad suscipiendum baptismum aecedere , vixque alii praeter infantes ad sacrum sontem deducantur, merito censuit Latina Ecclesia in Parvulorum gratiam etiam paucis illis adultis haptisma per infusionem conserendum esse uniformiter. II. Periculum , ne insans e manibus ministri forte elapsus, atque in profundum baptisterii delatus aquis suffocaretur, Auod vice non una contigisse Iegimus. III. Propter mulierum pudicitiam , cui parcere et consulere voluit Ecclesia sicut et Ministrorum oculis, quibus sins multorum periculo nudae mulieres obiici vix possent, praeis
sertim postquam desit in Ecclesia Latina Diae issi
288쪽
ο BIECTIONES.ec L. Objicitur I. Exemplum christi et Discipu-
Ioram. Christas Domi uus hapti Eatiis fuit a Prahcar-sore per immersionem. Matth. Cap. III. Evtiaurus autem Jesus confestim ascendit de aqua. Simili ritaxisi sunt discipuli. praecipue Philippus baptismum E nucho Reginae candaeis administrans; dicitur enim Acticap. VIII. Descenderunt uterque in aquam, Phili pus et Eunuchus, et baptizaςit eum. Cum autem ascendisset de aqua, Spiritus Domini ruuit Phili num. Esego immersio pertinet ad essentiam baptismi. Res p. I. Antecedens ne Iua itia in evinci ex Ioeis citatis; potu Tunt enim et Christus, et Eunuchus illo in aquam descendere, ut commodius baptizarentur per infusionem. Et profecto Christum per infusionem suisse haptizatum communis est Sententia, quam picturae ant quissimae multis in locis exhibeat. Resp. II. Tr. A. N. C. Exemplum Christi, uenisi accesserit praeceptum, Iegem necessitatis non imponit, nisi velis aquam etiam Jordauis pertinere ad essentiam baptismi, quia Christus in Iordane suit lotus. Multa certe Salvator nosteria conficiendis et dispensandis Sacramentis usurpavit, quae tamen ad substantiam et naturam illorum non
CCLI. Objicitur II. Authoritas Pontificum , canonum , et conciliorum. Saeculo III. S. Cornelius P pa in Epist. ad Fabium Antiochenum, quam exhibet Eusebius Hist. Eccles. Lib. VI. cap. XLIII. Editionis Valesianae , scribit de Novatiano Antipapa : Huic causam atque initium credendi praebuit Satanas in ipsum
289쪽
DE MATERIA PROXIMA BAPTISMI. M ἰngressus , atque in iρso aliquamdiu commoratus: cumque ab Exorcistis foueretur. in morbum grapissimum collupsus , dum jam jamque moriturus creditur, in Uso in quo iacebat lectulo pergusus butismum suscepit; si hin juscemodi baptismum suscet isse dicendus est. Ergo S. Cornelius dubitavit de valore baptismi per iustisione nidati. II. CPolitanum I. Can. VII. Eanomianos ad Eo-elesiam revertentes baptizari iubet, eoquod unicam tautum tua mersionem ii urparent. Simili de causa P Iagius Il. in suo ad Gaude utium Roscripto baptizari denuo jubet Bonosianos, quia contra Evangelieum pra
ceptum unica tantummodo immersione utebantur. Ergo multo magis invalidus erit baptismus per infusionem datus. III. Canon L. inter Apostolicos poena depositionis plectit Episcopos aut Presbyteros trinam immersionhm non observantes. R. c. A. N. C. Cornelius
non dubitavit de valore baptismi Novatiano collati, sed gemina de causa baptismum illius carpit: I., quod irregularis ex tali baptismo saetus, ad Ordines tamen sacros contra Canones, qui Clinicis hanc dignitatem conferri prohibent, fuisset promotas. II., Propter defectum Confirmationis et Eueharistiae; quae Sagrame ta eum non percepisset, non plenum baptismum dicitur habuisse, ut patet ex Iaudata Epistola Cornelii ad Fabium; scribit enim ille: Sed neque postquam Eberatus est morbo, reliqua percepit quae iuxta Ecclesiasticam regulam perc*i debent: neque ab Discopo consignatus est. Ad II. Resp. I. tres tantum esse genuinos CPolitani I. canones. Vide quae hac re diximus, Num. CLXLV. Resp. II. Eeclesia baptismum Euno mi anoriim merito reprobavit, L, quod in odium 8S.
Trinitatis, eius invocatiovem inter baptizandaru vei
290쪽
. 3 ARTICELUS II. CONTROVERSIM II. omitterent vel adulterarent, ut aperte tradunt Theod retus Lib. IV. licio reticarum Fabularum, Cap. III. Idem Eunoanius Sancti etiam Naptismatis legem olim a Christo et Apostolis traditum euersit, et contrariam verte sanxit, non vortere dicens ter illii in immer gere qui baptizatur, nec invocare Trinitatem , sed semel baptizare in Christi mortem. Et S. Epiphanius Uaer. LXLVI. reserens Eiinomi unos baptizasse in nomine Dei increati, in nomine Filii creati, et in nomine Diritus sanctescantis, atque a Filio procreati. II. Quia eodem perverso consilio semia tantam, non ter mergebant, ne trina mersione viderentur Trinitatem Personarum in Deo comprobare. Eadem de causa, non ob unicam immersionem, sed ob violat ain a Bono si unis baptismi formam, eorum baptismum minimoratum habuit Pelagius II., ut manifestum est ex cit to Rescripto; dicitur onim ibi: Baptizabant enim solummodo in mortem Christi. Unde loco citato monet Pontifex, ut si in nomine Trinitatis baptizati illi fuisse deprehendantur, catholicae fidei sint reeonciliandi omisse baptismi de novo conserondi mentione. Ad III. Resp. Praeterquam quod Canones illi authores non haheant Apostolos, sermonem ibi esse de Episcopo vel . PresbJtero, qui baptismuiri conseri per tinicam immersionem , absque invocatione trium Personarum SS. Trinitiatis. Sic enim habet Canon ille I. Siquis D seoρus aut Prest ter in una initiatione non tres immersiones , sed unam dumtaxat, quae in mortem D mini detur , peregerit , deponitor. Non enim dixit Dominus : In mortem meam baptizate; sed profecti docete omnes gentes. baptizantes eos in nomine Patris,