Theologia dogmaticopolemica qua adversus veteres novasque haereses ex scripturis, patribus, atque ecclesiastica historia catholica veritas propugnatur. Recensuit p. Carolus Sardagna societatis Jesu ... Tomus 1. 8. Tomus 6. complectens tractatus 6. De

발행: 1820년

분량: 487페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

M MATERIA PROXIMA BAPTIsin. a CCLII. Obiicitur III. Traditio. Patres qui Primis Ecclesiae saeculis floruerunt , concordi voce Asserunt, legem triplicis immersionis ex Apostolica aut ho-xitate descendere. Ergo si hic ritus non observetur,

invalidum erit baptis in a. P. A. ex Tertulliano Lib. do Corona militis, Cap. III. Basilio Lib. de Spiritis Sancto, Cap. XXVII. Pelagio II. in Rescripto a' Ga

dentium, et S. Hieronymo in Dial. adv. Lucis frianos rnulta alia quae per traditionem in Ecclesiis obseruantur, authoritatem sibi scriptae legis usurpaserunt, νε- ιut in lapacro ter caput mergitare. Prob. etiam eonsequentia. Qiiod ex Traditione Apostolica descendit. iure divino necessarium esse consetur ad substantiam. Sacramenti. Sed trina immersio descendit ex Apostolica traditione. Ergo Res p. c. A. N. C. ad probat. D. M. Quod desce udit sex traditione Apo tollea simulquo divina necessarium esse censetur ad substantiam Saer menti , c. M. Quod tantum desc0ndit ex traditione Apostolica et non divina , N. M. Et sic dist. min. N. C. Quao ab Apostolis tradita sunt, alia speetant fidemst mores, ao substantiam Sacramentorum, dicunturque Traditiones Apsstolico-Gςinae, quas numquam Iicet immutare, eam fides, et ea quae ad fidem peditinent resormari nequeant. Alia spεctant ad diseiplinam , Ecclosiae regimen , et ritum Sacramenta administrandi , dicunturque Traditiones mere Apostolicae , ab Apostolis tamquam Ecclesiae pastoribus prosectae, quae justis de causis mutationi sunt obnoxi.ie. Sio quamvis traditio sit mere Apostolica , ut bigami et ne phyti a Sacris Ordini hiis exeludantur, ut Eucharistia non nisi a iuunis sumatur, atquo ut fideles a sanguine et sustocato abbtinenat; Auelusia xamen seni per si-

292쪽

MO ARTICULUS II. C0NTROVERSIA In hi integrum esse putavit ea vel retinere, vel iustis gravibusque de causis dispensare, aut etiam leges illas

abrogare. Bas inter traditiones secundi generis , nempe mere Apostolicas murito muneratur ritus immersi nis in baptismo . utpote extrinsecus , accidentarius, et ad Sacramenti solemnitatem tantummodo pertinens.

CCLIII. Dices I. Patres ritum immersionis ann 1-merant Traditionibus Apostolico-Divinis, ad fidem et valorem Sacramenti spectanti hus. Ergo. P. A. S. Chrysostomus in Hom. de fide ait: Omnibus Mysteriis pe- 'Uti sigillum imponens Dominus, in tribus mersionibliso quae tinυm baptisma discipulis suis tradissit. Theodoretus Lib. IV. Haeretic. Fabularum , cap. III. pat Io ante laudato ait, Eunomium trinam immersionem abrogando , evertiqse legem a Domino et Apostolis tra-ἀitam. Pelagius II. in Rescripto ad Gaudentium ait ryIulti sunt, qui in nomine solummodo Christi una etiam mersione se asserunt baρtizare ; Epangelicum pero praeceptum ipso Deo et Domino Sulyatore nostro Iesu Christo tradente nos admonet, in nomine Trinitatis trina etiam mersione Sunctum Baptisma unicuique tribuere. Ergo Patres affirmant, ritum immergendi fuisse ab ipso Giristo pra eptum , adeoque ad ipsam Baptismi sumstantiam pertinere. R. N. A. Ad probat. C. A. D. C. Patres affirmant ritum immergendi suisse a Christo praeceptum in se et ratione sui , N. C. Ratione rei significatae , C. Conseq. Patres citati contendunt solummodo, tres personas SS. Trinitatis necessario ex praecepto divino esse e XI,rimendas, ad quas significandas trina illa immersio ordinatur; quamquam etiam Sine ea su ficiat sola verborum Evangelicorum prolatio , quibus h ptismias conbecratur. Bonitμs respousionis patet 1. ex eo,

293쪽

DE MATERIA PROMMA BAPTISm. 292 quia Ollus Patrum trinam immersionem ita ex praecepto Christi necessariam esse docuit, ut sine illa nullus sit baptismus. II. Quia Theodoretus loco citato haptismum Eunomii improbavit ex eo capite , quod neque per verba formae , neque Per applicationem materiae S Sinam Trinitatem exprimeret. Pelagius pariter nonnullos reprehendit, quia solius Christi nomine in- voeato bapti Eahant, unica idcirco adhibita immersione. Ist . Quia Saeculo VI. S. Gregorius M. et Saeculo VII. Toletana IV. Synodus ratam habuere Episcoporum Hispaviae consuetudinem baptizandi unica adhibiata immersi Otie. Ergo quemadmodum Ecclesia judicavit trinam immersionem non pertinere ad substantiami baptismi, aut jure divino praeceptam non suisse ratis etiarn minime censuit, aquae baptismalis in susionem

l aut aspersionem valori Sacramenti obesse. CCILIV. Dices II. Tali modo omnes Traditiones' divinae eludi possent, dicendo eas esse mere Apostolis eas , legesque ab Apostolis latas tamqtiam Pastoribus, Ecclesiae , ideoque mutationi obnoxias. Ergo. R. N. A. t Begula instillibilis sesternendi traditiones divinas a mere Apostoli, is est judicium Ecclesiae, insallibilis ve horum Christi est Apostolicarum traditionnm interi retis,

qtaae est firinamentum et columna veritatis, adversus

quam portue inseri numqu: im praevalebunt. Atqui haec j judicavit, atque etiamnu ui iudicat. Baptismum sive immersione una vel triplici sive ius ione aut aspersi

ne collatum, esse validum.

294쪽

DE FORMA BAPTISMI.

ARISTUS ALIQUAM. ET QUAMMAM ILLAM BAPTISMI FORMAM PRAESCRIPSER1Tῖ

σωntra Marcitas, Paullanistas , Lutherum, Z irvetium, Socinum.

ptismi iam a primis Ecclesiae saeealis vitiarunt, haud dubie rati certa ao determinatia verba a christo non suisse praescripta. De Gnosticis Marcitis scribit S. Ir naeus Lib. I. adv. Haeres. cap. XXI. alius XVIII. ptizantes ita dicunt: In nomine ignoti Patris unipers rum , iu ςeritate matre omnium, in eo qui in Iesum desceniat, in unione et redemptione et communione pirtutum. Immutatam fuissa legitimam haptiaeandi la mulam ab Eleesaeis et Monandrianis resert Theodore-tus Haeret. Fabul. Lib. I. Cap. II. et Lib. II. cap. VII. Eamdem suisse Sabellianorum, Palilianistarum , Photinianorum , Montanistarum , Eunomianorum Perfidiam satis innuunt Canones Nicaoni et Laodiceni, et qui de Haeretieis scripserunt, Augustinus, Epiphanius, Philastrius, ao Theodoretus.. Horum exemplum Seoutos fuisse Ariauos aliquos testantur Theodorus Lector icollectaneorum Lib. II. et Niceρhorus Hist. Eccles. Lib. XII l. Cap. XXXV. ubi referunt a Deuterio Ariano

Episcopo aliquem nomine Barbam cPoli baptiχatam sub

295쪽

BE FORMA BAPTIs hae sorma : Baptizatur Barbas in nomine Patris pere

Filium in Spiritu, ac statim baptismalem aquam BVae nuisse. Constat etiam ex antiquo Gregorii Turonensis supplemento, atque ex Ioanne Biciarienti in chronico, non nullos in Hispania Gothos Arianos formans Baptismi non servasse : qui ideirco a S. Leandro Hispalensi Episcopo rebaptizati suerunt. Eadem de causa. Brunichildis Athanagitisi Regis Hispaniarum filia,

dum in Franciam venit Sigeberto Austrasiae Regi d-aponsanda, iterum baptizata est, teste Aimoino Monacho Floriaeensi Lib. III. Hist. Hanc. cap. IV.CCLVI. Lutherus, etsi vsrba Evangelica seeu dum Eeclesiae Catholicae morem retinuerit, ea tameis non ita necessaria esse censuit, ut iis praetermissis i validum lare Sacramentum affirmaret, errore suis Prin. aipiis plane eo entaneo. Cum enim sola fide iustifica,

ri hominem contendat, et verba Sacramentorum negeti esse oonseeratoria, eonsequens fuit ut dieeret, ab a

pressa Sanctissimae Trinitatis invoeatione veritatem B ptismi non pendera, ae perinde esse quibuscumquae demum verbis fides excitetur. Amrmat itaque LutherusLib. de captivit. Babylon. cap. de Baptismo, ratum esse Baptismum quibuscumque verbis eollatum, modo non in nomina hominis, sed in nomine Domini detur timmo addit, etiamsi impius minister non det in nomine Domini, tamen esse ratum, si suseipiatur in nomino Domini. Zwinglius in Lib. de vera et salsa religione , cap. de Baptismo, sub finem aperte do et,

non esse neeessariam ullam certam verborum formam

in Baptismo: Iicet dicat se non Telare , quo minus utamur sacris verbis iam receptis. Socinas in Trael.

4s Bapti cap. II. docet. baptizari in nomine Patris et

296쪽

α34 ARTICULUS II. CONTROVERSIA III. Filii et Spiritus Sancti, non esse baptidari invocatis tribus Sanctissimae Trinitatis Personis, sod instrui iusido Patri, et Filii et Spiritus Saucti : ex quo consequitur validum fore baptismum , quando quis omissis verbis Evangelicis , praemis a tamen instructione fidei mysteriorum tingitur. Socino hac in re adhaesit Simon Episcopus Batavus, Arminianae laetionis Theologus, putans haec verba Christi, in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti, connecti posse cum verbo docete, seu discipulos facite: ac verba illa, baptMaantes eos , esse intra parenthesin colloeanda, ita ut sensus sit: Baptizantes doeeta, qui sit Pater, quis Fia Iius, quis Spiritus Sanctus: et in hae doctrina disci

CCLVII. Theologi quidam Catholici antiquiores,

quamvis faterentur formam baptismi a Christo praescriptam fuisse; putarunt tamen non tantum Apostolo-Tum aetate valuisse, sed nostris etiam temporibus adhuc valere baptisinum in solo Christi nomine collatiam. Ita Hugo Viatorinus Lib. II. de Sacram. Paris I. cap. II. Magister Sententiarum Lib. IV. Dist. III. adriianus Horentius, postea Hadrianus V I. et Card.c etianus in commentariis ; ex quibus tamen in ediasione altera Romana iussu S. Pii V. expuncta suit haeo

sententia. Alii vero ex antiquis et numero plures et authorit: ita potiores docuerunt, Apostolos quidem ex legi ima causa dispensationis , nempe ad maiorem no-winis christi commendationem et celebritiatem apud primos Christianos promovendam , baptizasse in solo Christi nomine : sed sublata hac dispensationis causa, non a Plius ratum esse baptisma , nisi expresse Invo-aatis tribas Diviais Personis, Ita Guilletinus Altissio

297쪽

dorensis , Alexander De Ales, S. Bonapentura, Scosus , at Ille etiam S. Thomas. Quamquam S. Thomas 'hriac teticam tam taxat responsionem assert, nec ad di, spensationem confugit , nix ex hypothesi , quod Apostoli in solius Christi nomine baptizariat : cuius laeti noluit expendere veritatem , Scholasticae dumtaxat methodo tutΘntus. Horum Theologorum antiquatam lanii opinionem nostris temporibus renovare ae illustrare concitiis est Ios. Augustinus Orsi Ord. Praedic. postea S. R. E. Cardinalis , dum Romae Theologum Casa-Natensem ageret. Nuper etiam sententiam hanc probi matice pertractavit Renatus Ulluari, Dissert. I. de eram. Baptismi , Artio. Il. Paragr. III. CCLVIII. Saeculo XII. alia inter Seholae Doctores quaestio excitata est, an nimirum praeter expressam ac distinctam Sanctissimae Trinitatis invocationem , so ma baptismi necessario exprimere debeat actionem MN nistri , Ego te baptizo ; ita ut si minister aquam infundens , vel mergens, Evangelica 'tantum verba pronuntiet , In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti, omissis verbis illis, Ego te baptizo, Sacramentum va- Iide non conficiat 3 Petrus Cantor Ρarisiensis Ecclesiae Theologus in Summa de Sacramentis manuscripta , quae disservatur in Biblioteua Victorina, Praepositious in IV. Parie Summae Theologicae, Hugs Victorinus Lib. II. de S .icram. Parte VI. Cap. XIII. et Steρhanus Tornacensis Epist. V. ad Petrum Pontium Claro montanum, censebant verba illa, Ego te baptizo , pertinu- re tantum ad solemnitatem , ideoque baptismum sine illis collutum , esse validum. Contra aliorum sententia fuit, haec verba ex Christi praecepto ad Sacramenti substantiam pertinere.

298쪽

6 ARTICULUS II. CONTROVERSIA III. CLIX' Conclusio I. Christias certam verborum formam in baptismo usurpandam praescripsit , nimis

rum expressam invocationem trium Personarum Saseatissimae Trinitatis, quae Sacramento huic omnino est assentialis. Prob. I. Authoritate Scripturarum. Christus I Jatth. cap. XXVIII. post resurrectionem suam AP stolis diserte praecepit: Euntes docete omnes gentes , hastilaantes eos in nomine Patris et Filii et Spiritus Mneti. Ergo christus determinatam ac teriam verborem formam praescripsit, sine qua baptismus valido non eonscitur, ut satis innuere videtur a stolus ,

qui cum Act. cap. XIX. discipulos quosdam Ioannis Baptistae interrogasset, Si Spiritum Sanctum accepistis oredentes 7 At illi dixerunt ad eum : sed neque sa iritus Sanctus est, audisi s. Ille uero ait: In quo argo Mρtirati estis 3 - - - - Ηis auditis baptigati sunt in nomine Domini Iesu. Nimirum quia baptismus Ioannis . quo illi abluti erant, collatus fuerat absque forma a christo praestripta . qua tres

Personae Sanetissimae Trinitatis elare exprimuntur. CLX. Prob. II. ex doctrina Patrum , qui maximo εοnsensu docent, distinctam invocationem trium Perso-aearum Sanctissimae Trinitatis haptismo essentialem asse, et sine ea numqtiam in Eco lesia fuisse collatum.

a. Iustinus M. in Apologia II. pro Christianis scribit:

In nomine rerum cunctarum Parentis, et Domini Dei.

et Saloatoris nostri Jesu Christi, et Spiritus Sancti ἰα aqua tunc laςantur. Tertullianus Lib. de Bapt. Cap. XIlI. Lex tingendi imposita est, et forma praescripta. Ite, inquit, docete Nationes, tingentes eos in nomine Putris et Filii et hiritus Sancti. Origenes in sap. VL Epist. ad Rom. cam utique non habeatur

299쪽

, DE FORΜΑ BAPTISin. απlegitῖmum baρtisma, nisi sub nomine Trinitatis. S. Bam Iins Lib. de Spiritu Sancto, Cap. XII. Fides peracitur in ibaptismum, baρtismus perofundamento Idei nitis vir , α utraque res per has poces impletur. Sicut enim credimus in Patrem et Filium et Diritum Sanctum, sic et baρυ samur in nomine Patris et Filii et Spiritus sancti. S. Ambrosius Lib. de Mysteriis, Cap. IV. Ct dit Catechumenus in crucem Domini Jesu, qua M*se signatur: sed nisi baptizatus fuerit in novarie F tris et Filii et Spiritus Sancti, remissionem non Potest acci 'ere peccatorum . nec viritualis gratiae munus haurire. S. Augustinus Lib. VI. de Bapti contra Donat. Cap. XXV. Certa sunt illa Fluangelica perba , 3ine quibus non ρotest baptismus consecrari. Quae autem sitit illa verba , declara erat iam s. Doctor Lib. III.

de Bapt. Cap. XV. Si Euangelicis νerbis, In nomine Patris et Ulii et Diritus Sancti Mareson baptismum consecrabat , integrum erat Sacramentum. S. Leo ΛΙ. Epist. XVI. alias Iv. ad Episcopos Siciliae : Formam et potestatem Christus tradidit baselirandi , dicens: Euntes ergo docete omnes gentes, butizantes eos in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti. S. Fulgentius Lib. de Incarnatione Gratia, Cop. XI. Doctor igitur et Iargitor aeternae salutis hanc ideo formam Sancti Baptismatis dedit. S. Isidorus Lib. II. de Omei is E cles. Cap. XXIV. Si omissa quesibet Trinitatis Persona butisma detur , manifeste in regenerationis aqua nil agitur, nisi tota Trinitas inuocetur. S. Gregori us M. Lib. IX. Epist. XXI. Hi sero haeretici. , . qui in xtiniaratis nomine minime baptizantur---cum ad Sanetam Ecclesiam ueniunt, butizantur .: quia . butismus

non fuit, quod in errore; positi in doctae I rinitatis

300쪽

α93 ARTICULUS II. CONTROVERSIA III. . nomῖne minime perceperunt. Nec ρotest hoc ipsum baptisma dici iteratum , quod in Trinitatis nomine non erat datum. S. Ioan . Damascenus Lib. VI. de Fide Otthod. cap. X. Fieri non potest ut in Christum cred mus, nisi Patris et Filii et Spiritus Sancti confessio

ne imbuti simus. - - - Enim pero quaenam verborum

forma adhibenda esset . Dominus discipulis suis e omit r Baptizantes eos in momine Patris et Filii et Diritus Sancti. Zacharias Papa relatus Dist. IV. de consecr. Cap. LXXXIII. Si lotus in fonte , baptismi quis' fuerit sin8 inuocatione Trinitatis , herfectus Christianus, non est, nisi in nomine Patris et Filii et Spiritus Saneti fuerit bas/tizatius.

CCLXI. Prob. III. ex praxi Ecclesithe, quae ex Decretis Conciliorum elucet. Euclesia in approbando vel roi ieiendo haereticorum baptismo an exactum Prae aipue observationem vel corruptionem formulae Evangelicae attendit. Ergo Ecclesia, quae iterationem baptismi semper execrata est, censuit formam hane a Christo praescriptam , non ad solemnitatem , sed a i substantiam baptismi pertinere , ita ut sine illa inublidus omnino sit baptismus. P. a. Arelatense I. A. Si .. Can.VIII. ait: Placuit, ut si ad Ecclesiam oliquis de haeresi τerierk, interrogent eum Vmbolum ; et si peroiderint eum in Patre et Filio et Spiritu Sancto esse baptizatum , manus ei tantum imρonantur , ut accipiat SPAritum Sanctum. Quod si interrogatus non responderit hanc T initatem, bas tiretur. Nicaenam I. Can. XIX. Paulianistas iussit rebaptiZari , non vero Novatiano K: cujus rei rationem assignat S. Innocentius Epist. XXll. ad Episcopos Mace loniae, quia nimirum Novati .iui Baptismum Evangelicis verbis couseorabant , quibus

SEARCH

MENU NAVIGATION