장음표시 사용
371쪽
Tium. II. In itisantibus baptis uriis sanguinis agit virtvt. propria. Ergo etiam in attultis. III. Ecclesia iii- disserenter colit eos omnes, quos constat in consessione votae fidei et unitate Ecclesiae pro Christo occisos csse ; quin examinet, an illi mortem acceptarint ex ἰaffectu persectae chliritalis. Neque dicas, Martyriam fore verum Sacramentum , si agit eri opero ol erato rnego enim ill itum , tum quia Martyrium nori est ordi narium remedium a Christo institutum ad remissi
Nem peceatorum ἔ tum quia certam non habet ver horum formam , sicut caetera Sacramenta : lum denique quia ren a ministris Christi, sed per ministros diaboli conLrtur. Caeterum lis haec intor Theo- Iogos exorta vix non inutilis mihi videtur. Vix enitualiquando contigi se autumo , ut quis mortem in odium Christi illatam accepi a. erit ex solo desi lo- Tio gloriae coeles: is, aut alio quovis motiuo h Nesto et supernati irati, sine persecta dilectione Dei ipraecipue cum instante morte omnes urgeat obligatio eliciendi actum charitalis persectae, ad quam certe eXcitavit illos Spiritus Sanctus, qui tantum eis amorem in sudit pro Christo m riendi. CCCXXXV. Quaeres IV . Utrum Martyrium etiam in infantibus suppleat hapti simum aquae Τ Resp. affirmative, et quidem sine aliis dispositionibus; harum
enim per aetatem capaces non sunt parvi ili. Prob. a3sertio I. Authoritate Scripturarum. Christus Matth. cap. 'X. et Irarci Cap. Vi II. aetornam vitam inlisorimina tim illis pollicitus est, qui illum confitebunt tir coram hominibus, aut qui eius amore vitain temporalem amiserint. Atqui parvuli in odium fidei interseeti. Chri,tum confitentur, non quidem loquendo, sed mO-
372쪽
ARTICULUS II. CONTROVERSIA VΠ. tiendo, vitamqtie temporalem propter Christum Perdunt. Ergo Prob. II. Authoritate Patram. S. Cystrianus Epist. LVI. ad Thibaritanos scribit: Christi natἱ-WItas a martyriis infantum statim comit, ut ob no- mem ejus u bimatu et infra. qui fuerant, necarentur. Aetas necdum habilis ad pugnam idonea extitit ad Coronam. S. Leo M. Serm. I. de Epiphania . Cap. III. Quos Rex impius eximit mundo, Christus inserit coelo: et quibus nondum sanguinis sui impendit redemptionem , iam martyrii tribuit dignitatem. S. Augustinus Serm. III. de Symbolo, Cap. IV. Necdum loquuntur , et Christum constentur. Necdum motibus membrorum palant suscimre Pugnam , et pictorius jam efferunt palmam. -- Praestitit eis Christus ut pro Christo morerentur, praestitit ut suo sanguine ab originali peccato diluerentur. Nati sunt ad mortem. sed continuo eos mors reddidit uitae. S- Fulgentius Serm. de Epiphnnia, Herodem alloquens ait: Per sa
ιitiam tuam facti sunt martyres ' qui per infantiam suam fuerant innocentes , quando per gratiam huius
Poeri pro eo meruerunt mori, Priusquam eum Possent coram hominibus confieri. Prob. VI. Authoritate Ecelesiae, quae primis statim Religionis Christianae temporibus Innocentes ab Herode occisos cultu religioso
CCCXXXuΙ. Neque dieas I. Infantes ab Herode occisos jam prius Iaer circumcisionem fuisse iustificatos. II. Eos ab Ecclesia coli titulo sanctitatis per ci Eumcisionem acceptae. III. Sanctificatos quidem illos fuisse per mortem pro Christo obitam, sed ex speciali privilegio quod ad alios extendi nequeat. IV. Insantes
non esse capaces martFrii, tum quia mors non est
373쪽
31 hinis voluntaria; tum quia in illis non est actus virtutis et sortitudinis. V. Martyrium nihil prodesse sine charitate actuali, vel saltem habituali. qua insantes non baptizati destituuntur. Nam ad I. Resp. id certum non esse de omnibus ; videtur enim Scriptura indicare aliquot suisse interfectos ante octavum diem a nativitate, adeoque ante circumcisionem , cum Herodes omnes pueros a bimatu et infra in Bethlehem eiusque vicinia milaetari iusserit. Praeterea valde probabile est, eo temPO. re quo Iudaea Romano Imperio erat obnoxia , in ea trepidatione atque Hemilianorum militum aestu, multos parvulos ex parentibus ethnicis natos, qui cum Judaeis permixti vivebant, fuisse interemptos: hi autem non nisi per martyrium iustificati sunt. Ad II. Resp. id sine umbra verisimilitudinis dici. Eeelesia enim publicum cultum non desert nisi eximie Sanetis, quales certe non suerunt Innocentes illi titulo sanctitatis per circumcisionem acceptae; alias longe majoriae sortiori titulo Ecclesia publice veneraretur parvulos fidelium, post acceptum baptismum ex hau vita deo enentes. Ergo Ecclesia colit Innocentes tamquam primitias Martyrum, et titulo sanctitatis per martyrium adeptae. Ad IlI. Resp. speciἰ ile hoc privilegium frustra obtendi, silentibus Scripturis et Patribus, qui eximiam hanc sanctitatem et gloriam morti pro Christo obitae adscribunt. Ad IV. Begp. respectu adult rum quidem, qui internae acceptationis capaces sunt, mortem pro Christo illatam non esse martyrium , nisi sit voluntaria: at non respectu parvuIoram. qui eum non sint internae acceptationis capaces . veri sunt Marin irres si in odium Christi oceidantur. Sic Ecclesia unῖ versa tamquam Martyrem veneratur S. Simon0m XXIX
374쪽
3νa ARTICULUS Π. cONTROVERSIA vir. mensium puerulum , in odium Christi ab ittipiis Iu daeis in civitate Tridentina interfecti Un A. I 475, e iusque nomen Romano Martyrologio inseruit ad dioin XXIV. Martii. Ad V. Resp. id dici po se ac deberode adultis, at non de infantibus , quibus charitas christi per martTrium applicatur , sicut per baptismum aquae applicatur ipsis fides Ecclesiae. CCCXXXlV. Quaeres An Baptismus fiami
nis , seu perseeta charitas et cordis contritio includens votum baptismi aquae, illius vicos suppleat in adultis 3 Antequam ad propositam quaestionem respondeam, noto I. sermonem hie esse de adultis; parvuli enim et contritionis, et voti seu desiderii per aetatem illam. sunt incapaces. II. Quaestionem procedere de charitato sive extensive qua Deus super omnia diligitur, sive intensive persecta, qua voluntas summo assectu et intentione ici Dei amorΡm rapit u : certum est enim quod altritio seu contritio im phrneta absque baptismo aquae aut sanguinis ad consti quendam salutem minime suffi-eiat. IlI. Quaeri hic potissimum de remissione peccatorum , et conseculione aeternae gloriae: nisi enim uti ritas sit valde intensa, non delet omnem poenam temporalem peccatis debitam. IV. Sermonem hic esse de perncta charitate tum in casa necessitatis, urge ute ni mirum mortis periculo, tum etiam extra talem necessitatem , modo per 'catechumenum non stet quo mi-Nus baptismus ei conferatur. Si enim hic h aptismum tontemneret, aut suscipere illum nollet morte appropinquante , praecolatum , divinum obligans sub gravi
transgrederetur, ideoque charitate excideret. V. Sera sum praesentis quae, tionis non esse, an persecta Contritio baptismi vices suppleat ex opere Oderato, et
375쪽
ν DE NECESsITATE BAPTISMI. 3 3 modum Sacramenti; nihil quippe hic occurrit , quod
non sit, en parte ipsius operantis.
CCCXXXV. His praemissis, ad propositam quae stionem Resp. affirmative Prob. assertio l. Authoritate Scripturarum , quae vim dolendi peccata charitati et Poenitentiae saepissime tribuunt. Ezechielis Cap. XVII. dicitur: Cum auerterit se impius ab imρietate sua quam ορeratus est, et fecerit iudicium et iustitiam , ipse animam suam ςiptacabit. - - - Conuertimini et agite
poenitentiam ab omnibus inquinamentis oestris et non erit uobis in rilinam iniquitas. Psal. L. Cor contritum et humiliatum Deus non despicies. Lucae Cap. VII. Remittunt r ei Peccata multa , quoniam dilexit multum. Joan. Cap. XIV. Siquis diligit me, sermonem meum serpabit, et Pater m us diliget eum, et ad eum peniemus, et mansionem aρud eum faciemus. ΑΙ Rom. Cap. X. Omnis qui credit tu illun , non con- undetur. Omnis enim , quicunque inpocaςerit Πο-men Domini , salous erit.. CCc XXXVI. Prob. II. Authori late Phtrum s. Ambrosiuς in Orat. sunebri de obitu Valenti uiani II. Imp. scribit : Audio uos dolere quod non acceperit Sacramenta baptismatis. Dic te mihi , quid aliud in nobis est, nisi uoluntas, nisi potitio 3 Atqui etiam dudum hoc uotum habuit, ut antequam in Italiam venisset initiaretur, et proxime .ba 'tizari se a me pelle s,gni caoit , et ideo prae caeteris causis me accersendum
Putauit. Psem habet ergo gratiam quam desiderapit 3 non habet quam poposcit Τ certe quia poposcit , ac 'Pit. - Quod si Mar res suo abluuntur sanguine, et hunc sua Pietas abluit et Ooluntas. - μα
quicunque te , sed Christus illuminaςit gratia sua spi-
376쪽
3σ4 ARTICULUS II. conRovERSIA mrituali: ille te baptizauit, quia humana tibi o ela δε-
fuerant. S. Augustinus Lib. IV. cle Bapt. contra Donatistas, Cap. XXl I. Inuenio non tantum Passionem
pro nomine christi id quod ex baptismo deerat posse
suρρlere, sed etiam Idem conςersionemque cordis,.si forte ad celebrandum mysterium baptismi in angustiis te orum succurri non potest. Tum adducto Latronis honi exemplo sic pergit: Quantum itaque Oaleat etiam sine uisibἱli Sacramento baptismi, quod ait ostolus, Corde credAur ad justitiam , ore autem confessio stud salutem : in illo latrone declaratum est. Sed tunc impletur inuisibiliter, cum ministerium butismi non contemptus religionis, sed articulus necessitatis excludit. S. Bemardus Epist. LXXVII. seu Traett. ad Hugon. Victor. Ab his columnis, Augussinum loquor et Ambrosium , crede mihi, dissicile auellor. Cum inis , anquam , me errare aut sapere fat-or , credens et ime
sola Ide hominem possς saloari cum desiderio pere piendi Sacramenti; si tamen pio adimplendi desiderio
mors anticipans, seu alia quaecunque Ois inuincibilis obuiarit. Equidem Gregor. Naziana. Orat. XL. in Sanctum Baptisma, S. Fulgentius Epist. XII. ad Fe Tandum Diaconum de Baptismo Aethiopis, et Gennadius Massiliensis Lib. de Ecetis. Dogmatibus Cap. LI. alias LXXIV. videntur suisse tam rigidi et severi defensores necessitatis Baptismi, ut existimaverint , ne quidem in necessitate desiderium baptismi sincharitate prosectum sitfficere ad salutem : at merito il- is authoritatem Ecclesiae, aliorumque Patrum anteP
377쪽
BE NECESSITATE BAPTIS n. his cccXXXVII. Prob.' III. Aitutoritate Pontifi-
eum. Innocentius III. interrogatus, quid sentiendum esset de quodam Iudaeo, qui morti proximus se ipsum baptizaverat, respondit , ut habetur Lib. III. D cretal. Titi XLII. Cap. IV., quod cum inter baptizantem et baptizatum debeat esse discretio, Iii- 'daeus hic denuo sit haptizandus ab alio. Tum addit: Quamois si tatis continuo necessisset, ad coelestem Patriam protinus epotasset propter Sacramenti indem , et non ρrupter fidei Sacramentum. Idem Lib. III. Decretal Tit. XLIII. Cap. Αροstolicam , da Presbytero non baptizato sic loquitur: Presbyterum, quem sineunda baptismatis extremum diem clausisse significasti, quia in danctae Matris Ecclesiae Ide et Christi nominis confessione perseperauit, ab originali peccato solutum , et coelestis patriae gaudium esse adeptum, anerimus incunctanter. S. Pius V. et Gregorius XIII. has
damnarunt Baii propositiones. XXXI. Charitas perseeta
et sincera, quae est ex corde puro et conscientia bona, et fide non sicia, tam in CatechumenIs quam in ροe nitentibus potest esse sine remissione peccatorum. XXXII. Charitas illa, quae est plenitudo legis, non est semper Conjuncta cum remissionem peccatorum. XXXIII. Ca- rechumenus iuste, recte et sancte uipit, et mandata Dei obseruat, ac legem implet per charitatem , ante obtentam remissionem peccatorum, quae in baptismi rapacro demum percipitur. Ergo censuram Theologicam meretur ea doctrina, quae asserit per contritionem Persectam cum voto haptismi hominem non iust sicari.
CCCXXXVIII. Prob. Tv. Authoritate Conciliorum. Tridenti m qaamvis sententiam hanc non defiuiveri.
378쪽
eam tamen supponit tamquam certam. Nam Sess. Vr.
Cap. IV. ait: stiae quidem translatio statu veteris Λ lae ad statum gratiae post Euangelium promulga tum sine lauacro regenerationis , aut ejus poto scrinon Potest. Sess. VH. Can. IV. de Sacramentis in genere , damnat eos qui dicunt, sine eis Sacramentis aut eorum poto per solum si dem homines a Deo gratiam iust sicationis adipisci. Denique Sess. XIV. Cap. IV. docet, per contritionem persectam justificari peccatorem iam baptizati im ante realem Sacramenti Poenitentiae susceptionem. Ergo et am pecciitor non h3pliZ
tus per contriti Onem persectam iustificatur ante realem susceptionem baptismi , 'cum eadem sit pro utroque Sacramento ratio; de Sacramento enim Poenitentiae ait Tridentinum Sess. XlV. Cap. II. Est autem hoc Sacramentum Poenitentiae lapsis post butismum ad salutem necessarium , ut nondum regeneratis lase Baptismus. Accedit quoi reconciliatio hominis non baptizati cum Deo facilior es e debeat , quam reconciliati' hominis post haptismum peccantis, ut docet Tridenti num Seqq. XlV. Cap. Vt II. CCCXXXIX. Quod si objiciatur praxiti Ecclesi. rum , Romanae, de qua S. Leo M. Epi t. LXXXII. alias XC s. ad Thodorlim For tollenqem , et S. Gelasitis L in Concilio Romano : et ni panieas , de qua Conci lium Bracarense I. A. 56i. Capitulo XVI l. quae nee preces fundebant, nec Sacrificium offerebant pro Catechumenis sine haptismo , et pro poenitentibus Sine reconciliatione decedentibus, Respondeo I. id non idcirco factum sui se, quId Ecole ine illae existimaverint Votum poenitentiae aut baptismi urgente necessitate Non sufficere ad salutem; sed ut fideles majori studio
379쪽
DE NECESSITATE BAPTISMI. et a dore aς vigilantia poenitentiae et Catechu inenatiis lactioribus incumbentes , ad gratiam reconciliationis aut regenerationis cito percipiendam timore illius poenae mature adducerentur. Resp. II. Ecclesiarum disciplinam hac in parte variam fuisse. Ecclesia Mediolanensis Pro Valentiniano Il. lmp. sine baptismo Arhogasti Comitis opera Viennae Allobrogum e vivis sublato , SO- Iemne obtulit Sacrificium. Ecclesia Africana in Carthaginensi IV. A. 398. cap. LXXIX. idem statuit rnitentes qui attente leges poenitentiae exequuntur, si casu in itinere pel in mari mortui fuerint, ubi eis siιb- periiri non possit, memoria eorum et orationibus et oblationibus commendetur. Gallieana in Arelatensi II.
A. Ma. can. XII. De his qui in poenitentia positi uita excesserunt, placuit nullum communione Macuum
debere dimitti ; sed pro eo quod honorapit Poenitentiam, oblatio illius susciyiatur. Hispanica in Toletano XI. A. 675. Capitulo XII. De his autem qui accepta Poen
tentia , antequam reconciliarentur, ab hac pila re--SSerint , quamquam diuersitas praeceptorum de hoc capitulo habeatur , illorum tamen nos sententias ρὶ cuit sequi, qui multiplices numero de hujusmodi humanius decreperunt, ut et memoria talium in Ecclesiis commendetur, et oblatio Pro eorum dedicata Uiritibus a Uiatur. Quin etiam Romana Ecclesia Saecu Io v I. mutavit hac in re disciplinam a SS. Leone et Gelasio
CCCXL. Objicitur L Authoritas Scripturarum. Genesis cap. XVII. ait Deus Abrahamo '. Statuam Pactum
380쪽
D3 ARTICUMIS II. CONTROvERSI vII. meum inter me et te , et inter semen tuum post te in generationibus tuis, foedere semρiterno : ut sim Deus tuus, et seminis tui post te. Ergo Deus filios mdelium adoptat in suos , ieisque peccatum Originale remittit, antequam baptizentur. II. Apostolus I. ad Cor.
Cap. VII. ait : Sancti A catus est cir inindelis per mu-ἐierem Melam , et sanetiscata est mulier iisdelis periarum Melam : alioquin I lii uestri immundi essent , n me autem dicti sunt. Ergo filii fidelium sunt sancti et Deo grati eti am ante haptismum; adeoque nihil
obstat quo minus etiam sine baptismo salventur. ResP. C. A. N. c. Verba hae o Geneseos in sensu litterati sumpta pertinent at solos Iudaeos , et continent in tum promissionem specialis pr otectionis, gubernationi si felicitatis temporalis, non vero remissionis peccato Tum et vitae aeternae: secus qui Dominum crucifixerunt Iudaei, atque ipse proditor Iudas, sancti et sabvi forent, utpote ex Abrahamo originem suam ducenistes. Si vero verba illa in sensu mystico intelligantur, pertinent ad omnes illos, qui parentis Abrahae fidem imitantes, participes fiunt promissionum per Spirita
Iam regenerationem in Christo. sicut olim parvuli Judaeorum Per filem parentum , signumque fidei exterius. Ergo sive in litterati sive in mystico sensu haec verba spectentur, parvuli fidelium sine baptismo decede tes non comprehenduntur hoc laedere. Et profecto si foedus illud gratiae, in quo nascuntur insantes fidelium , eos sanctificaret, nullum posset assignari instans in quo peccatum originale contraherent, cum aeque in illo foedere generentur ac naseantur. Ergo vicissent Po-lagiani , negantes existentiam peccati originalis. Ad II. iterum di. conseq. Apostolus verbis illis non intelligit