Theologia dogmaticopolemica qua adversus veteres novasque haereses ex scripturis, patribus, atque ecclesiastica historia catholica veritas propugnatur. Recensuit p. Carolus Sardagna societatis Jesu ... Tomus 1. 8. Tomus 6. complectens tractatus 6. De

401쪽

smἱ profecto Sacramentum regenerationis est. Quo- . circa sicut homo qui non pixerit, mori non potest , et qui mortuus non fuerit, resurgere non potest: ita qui natus non fuerit, renasci non potest. Et Epist. CLXXXVII. alias LVI l. ad Dardanum, Cap. IX. Non uideo. quomodo aediscentur homines in domum Dei ad habendum in se inhabitantem mitin . nisi cum

fuerint renuti, quod non stomunt esse antequam nuti. CCCLV1l I. contra validi tin esse in hoc casu baptismum asserunt Victoria, Suarius. Gregorius de Va-Ientia , Aurelius Piette . Franciscus Henno , Gabriel Gaal lus, aliique; tum quia infantes in utero matrum sanctificationis capaces sunt, ut constat de Ieremia, ae praecipue de S. Joanne Baptista e tum quia nihil dea se videtur ad vah,rem baptismi; datur enim subiectum

ea pax, minister, debita materia et sorma, ae materiae applicatio. Ad momenta adversariorum respondent , quantum ad rem attinet, insantem illum natum dici posso, qui ex abditioribus maternae alvi penetralibus ad uteri ostium decidit, atque obstetricis mani-hus Pertractatur e uolgum vero Augustini scopum sui se, improbore baptismum collatum matri, pro puero quem in utero gestat. Vida hac de re plura astu i Pr Uerum Lamberlinum, seu Benedictum XIV. in Lib. de Synodo Dioecesana, Lib. VI l. Cap. V.CCCLIX. Verum quidquid demam sit de hae Theologorum lite, in praxi certum videtur I., insumtem sic baptizatum denuo sub conditione baptizandam

esse, qui .i opinio utraque tam ea quae stat pro valOre hujus bapti ini, quam quae illani impugnat , est

tantum probabilis , millamque moralem certit ad ineruiatiugit. II. Iasautem ualla adura alii Parte editam,

402쪽

- ARTICI LUs u. CONTROFERSIA HILla prudenter timeatur decessurus antequam mater illum enitatur, sub conditione baptizandum esse , modo aqua ope instrumenti ad illum pertingere queat. charitas enim praecipit, ut remedio etiam probabili tantum, qtiando certiora non suppetunt, illius saluti consula tur quantum fieri potest. '

OBJECTIONES.

ccc . Obiicitur I. Silentium Scripturarim. In Scripturis nullum habemus mandatum vel exemplum de Baptismo parvulorum. Ergo reiiciendus est. Besp. I. N. A. Praeeeptum generalibus illis Christi vectis imdicatur Matth. Cap. XXVIII. Euntes igitur docete omnes gentes, baρtizantes eos in nomine Patris et Filii et Diritus Sancti. Exemplum Actus Apostolici verisimiliter suppeditant; Capite enim XVI. narratur , L3diam purpurariam, et custodem carceris eum tota familia a Paulo baptizatos fuisse. At Ionge ve risimilius est, quod in integris familiis infantes aliqui extiterint. Resp. II. N. C. Quamvis Scripturae siletent, Traditio

amen quae parem habet eum verbo scripto authorit tena, atque antiquissima Ecclesiae praxis paedobaptismo operte Suffragantur. caeterum si quavis huic algumento inesset, ccnfici ex eo facile posset, lac minas omnes ala Eucharistica mensa argendas esse, qui a nec Praece

stum n cu exen plum in Scripturis ostendi potast midieris ad participationem Eucharistiae admissae. CCCLXI. Objicitur II. Authoritas Scripturarum. Christus instructionem praemitti iussit Baptismo. Matth. Cap. XXVIII. Euntes igitur docete omnes gente5, b ptizantea eos - - docentes eos εerν at e omnia quae uri

403쪽

que mandaui uobis. Marci cap. XVI., Qui eressiderit iet baptizatus fuerit, saluus erit. Pari modo Apostolus ad Rom. cap. X. ait : Corde creditur ad iustitiam rure autem confessio sit ad salutem. Et S. Petrus Act. Cap. II. Poenitentiam agite, et baptizetur unusquisque . sestrum. Ergo cum insantes instrui, aut poenitentiam agere nequeant, disserendus est illorum baptismus ad annos discretionis. Resp. D. A. Christus instructionem praemitti jussit baptismo adultorum, C. A. Baptismo Parvulorum, N. A. et conseq. In adultis ad fructum Baptismi percipiendum praerequiritur fides, adeoque imstructio et poenitentia seu detestatio peceatorum : at v vo in parvulis, qui propter conditionem aetatis fidei aut poenitentiae actum elicere nequeunt, desectum hunc surptet Matris Ecclesiae fides, ut constat ex traditione et praxi Ecclesiae, quas insallibilis est Seripturarum inta pres. Neque contrarium evincitur ex S. Hieronymo, qui Comment. in Matth. scribit: Non potest feri, ut codipus baptismi recipiat Sacramentum , nisi ante anima Mei receperit peritatam. Loquitur enim ibi S. Doctor de adultis, quibus ultro fatemur dari non debere haptismum, nisi fidei prius actu sibi proprio receperint veritatem. Aliud S. Hieronymum sensisse de Ρarvulis, patet tum ex ipsius Epistola ad Laetam, in qua paremtes graviter monet, ut curent suos insantes statim aesine mora baptizaritum ex Lib. III. contra Pelagi nos, ubi ex baptismo Parvulorum adstruit existentiam

peccati originalis. cccLXII. Obiicitur III. Exemplum christi. chriastus Rex et Legiser noster Baptizatus fuit trigesimo aωtatis anno. Ergo Baptisma christianorum differri debet ad adultam aetatem. Besp. cis A. c., nisi paruer

404쪽

έοa ARTICULUS V. CONTROVERSIA Vm. ferre velis, exemplo Christi Eucharistiam sero post

coenam celebrandam esse , servandam nobis esse Legem Mosaicam, circumeisionem retinendam esse etc. Chri-- 'stus non eκ necessitate, sed ut nobis demissi animi exemplum daret, baptizari voluit a Joanne , antequam praedicationem suam auspicaretur. Contra vero eum B Ptismus nobis necessarius sit ad saIutem , mala nobis consuluisset tam necessarium remedium disserendo , quo facile privari in tenera illa aetate, sicque aeterna excidere salute potuissemus.

CCLXIII. Objicitur II . Paritas gemina. I. est. In adultis requiritur propria dispositio praevia ad Baptismum. Ergo etiam in parvulis. Atqui parvuli cum per aetatem usu rationis non polleant, disponere se nequeunt ad Baptismum. Ergo Baptisma illis disserendus est. II. Parvuli non admittuntur ad Eucharistiam. Ergo neque admitti debent ad Baptismum. Resp. al l. N. c. Adulti propriae dispositionis capaces sunt, et quia Pr

prio voluntatis motu se a Deo .averterunt per pecuatum personale, aequum est ut proprio libεri albitrii motu., Beneficio gratiae divinae excitantis et adiuvatitis , Deum convertantur: At vero parvali nec dispositionum illarum capaces Sunt, nee motu voluiitati, Physice proprio pecoaxerunt. Quemadmodum ergo illi aliena voluntatas nocuu, nempe Adami; ita voluit Christu , acali nafides, nempe Ecclesiae, parvuli, P O di s , et ad stilutem, per Spiritus Sancti gratiam in uapiis tiro itiε si abiliter operantem. Ad II. N. C. Euchalislia cui si sit a Christo instituta ad vitam spiritualem qua ii in baptismo acuc- Pimus. nutriendam et consei'un. lam , Par illi ea non indigent, quod vitam spiti tuale tu in burti,mo acceptam amittere nequeaut, doneo ad anus, discretio nis Perge-

405쪽

DE BAPTISMO PARvULORUM. 463niant. At vero Baptismita institutus fuit ad dandam vitam spiritualem, quam nisi parvuli in baptismo aceeperint antequam ex hoe saeculo decedant, aeternum Pe reunt coelo exclusi.

CCCLXIV. Objieitur V. Infidelitas parvulorum. Infidelis non est Baptismi capax. Atqui parvuli sunt i

fideles. Ergo P. m. Parvuli sunt omni filo destituti, tam actuali quia rationis usum non habent, quam habitualiquia Christum non habent in cordibus habitantem. Ergo sunt infideles. P. A. Si Christum haberent in cordibus habitantem, intimo sensu illum cognoscerent. Atqui illum non cognoscunt. Ergo. B. D. M. Infidelis qui positive non credit, non est capax Baptismi, C. M. Infidelis negative, id est, qui fidem actu non hahet, cuius est incapax , N. M. Et sic dist. minore N. Conseq. Α l prob. A. Parvuli fidem habent actualem , non quidem Pro priam ut somniavit Lutherus, sed Ecclesiae: quam Pr,mum vero unda vitali persasi sunt, simul cum gratia

sanctificanto recipiunt habitum fidei , spei et eharitatis. Ad hujus probat. N. M. Ut enim S. Augustinus scribit Epist. CLXXXVII. alias LVII. ad Dardanum, Cap. VIII. Dicimus ergo in homiratis paruulis, uuamuis id nesciant, abitare Spiritum Sanctum. Sic enim eum nesciunt quamvis sit in eis, quemadmodum nesciunt et mentem suam ; cujus in eis ratio, qua titi nondum possunt, ςelut quaedam scintilla sopita est, excitanda aetatis

accessu.

cc V. Objicitur VI. Iniustitia Paedobaptismi.

Iniustum est pueris nescientibus Christi iugum imponere. Ergo Baptismus tamdiu differendus est, doneo qui petit agnoscat obligationes Baptismo adnexas. P. A. Aequitas Postulat, ne quis inconsultus et inscius de in

406쪽

vita contrahat. Ergo. R. N. A. Neutiquam ille contra justitiae leges agere censendus est, qui captivum, etiam Non petentem atque inscium, a gravissima servitute Iiberat. Atqui nulla gravior aut magis perniciosa Sese vitus excogitari potest quam illa. in qua parvuli ante Baptismum detinentur diabolo subjecti. Accedit quod omIigationes, quas baptizati contrahunt, Sint onus -Ieve et iugum suave, quod serius aut citius Lege divina positiva et naturali subire tenentur. Ad probat. D. A. Si id evidens et maxima postvlet illius utilitas, qui debita inscius contrahit, N. A. Seeus, C. A. N. c. Aequbtas postulat, ut soIvantur impensae tamquam utili negotiorum gestori, quas alter fecit etiam sine mandato ni alienum equum aut hovem errantem ad Dominum redueeret, aut ut Opportuna medicina egrotum sanae rei, alias periturum.

407쪽

Contra Protestantes.

Confirmatio est Sacramentum novae Legis, quo ba ptigatis Spiritus Sancti robur confertur, tum ad firmiter eredendum, tam ad fidem ipsam intrepide confitem dam. Dicitur Ι. Baptizatis. Confirmatio enim necessario praesupponit Sacramentum Baptismi, cum instit ta fuerit pro solis fidelibus, qui per Baptismum Ecclesiam ingressi, et spiritualiter regenerati sunt. II. Spiritus Sancti rμur. Nam gratia sanctificans et Spiritus Sanctus in quolibet Sauramento novae Legis consertur : At vero in confirmatione ea plenitudo gratiae datur, quae suscipientem , adhuc parvulum in Christo, perficiat et corroboret. III. Ad fortiter credendum , et ad Idem ipsam intrepide constensam. Gratia enim in hos Sacramento confertur ad robur, ut baptizati tentationibus contra fidem irruentibus viriliter resistant, eamdemque fidem, spretis minis et blanditiis saeeuli, data occasione liber profiteantur. Porro varia sunt Confirmationis nomina apud Patres et authores Ecclesiasticos, a materia illius, forma, et effectu petita. Vocari enim

ab illis solet impositio monuum, Sacramentum chi

408쪽

4o6 ARTICULUS III. CONTROVERSIA I. amatis et unctionis, unguenti mysterium , chrisma viritalis tinguenti, chrisma sanctum et supercoeleste, chrisma salutis, signaculum donationis Spiritus Sanes plenitudo gratiae, et perfectio. CCCLXVII. Confitiationem e Sacramentorum n mero omnium primi expungere eonati sunt Novatorea Saeculi XVI. Lutherus Lib. de captivit. Babylon. Me-Ianchion in Locis commvn. calvinus Institutionis Lib. IV. cap. XIX. et in Antidoto Cono. Tridenti ui ad Cau. I. de Confirmatione , horumque sectatores Eeainitius, M. Ant. dis Dominis , Ioannes Dallaeus, aliique. Gloriantur equidem veteribus haereticis εrroris sui prae mmatoribus , Novatianis , Albigens tuus , Waldensibus , Wicylesia , et Husso. At praeterquam quod proscriptorum ab Ecclesia hominum authoritas in Religionis

negotio contemnenda sit, neque umquam error adversus veritatem praescribere valeat, inanem esse qualemcumque hanc gloriationem silentium veterum Historicorum ostendit. Novatianos quod attinet, constat equidem ex Epistola Cornelii Papae ad. Fabium Antioch num, Novatianum , postquam a morbo recreatus est, ab Episcopo consignatum non suisse, eiusque asseclas ut factum Magistri sui probarent, confirmationis SMoramentum tamquam minus neceSsarium neglexisse,

quod etiam ab Arianis, Macedonianis, Apollinaristisfactitatum tuisse haud obseure colligitur ex eo canone, quem Graeci ordine septimum legahi inter Canones constantinopolitani I. Concilii: At vero Confirmationemo Sacramentorum numero ab illis erasam fuisse silent Epiphanius , Philastrius , Augustinas, Theodoretus, Pacianus , Damascenus, diligentes alioquin Scriptores in recensendis haereticorum erroribus. Albigen ibus erro-

409쪽

AN COI IRM TII sIT SACRAM. N. L. 4o rem hunc adscribunt Petrus Vallecernensis et Alanus; sed silentibus aliis Scriptoribus , non levis conjectura est, Petri in et Manutu salso 'rumore de ptos, aut quod aliquibus sorte Albigensibus in mentem venerat pravum dogma, universis inconsiderato attribuisse. IVaudenses non circa veritatem Sacramenti Confirmationis errarunt, ut patet eX solemni illa fidei professiona, quam Uladislao Hungariae Regi obtulerunt , in qua sic habent: Sacramenta sePlenario inclusa numero, Ecclesiae Christi utilia esse pandimus. De Confirmati ne vero nominatim ita loquuntur : Fide ex Loinis Scri-Pturis sumρta pristemur , temμoribus Apostolorum istud obseruatum fuisse. Errabant itaque Ι. circa ministrum Confirmationis , quem ordinarium volebant esse Presbyterum. II. Circa consecrationem chrismatis, quam dicebant esse omnino superfluam. III. Circa uneti nem , quam humanum esse inventum asserebant. Quod vero Wal lenses nostris temporibus duo tantum admi tant Sacramenta , id horum hominum inconstantiam a guit, quos Ioannes Bucerus Argentoratensis Calvinia-vae sectae minister A. 1532. Per movit, ut contempta Maiorum suorum doctrina, Protestantibus adhaererent.

Joannes Wic klestas neque in Trialogo, neque alibi S tramentum ipsum Confirmationis , sed ejus tantum administrationem Episcopis reservatam eSse negavit, ideoque a Constantiensi Articulus Wichtosfi XXV HI. proscriptus fuit : Consirmatio jupenum, Clericorum ordinatio, locorum consecratio reserpantur Puae et Discoρis propter eupiditatem lucri temporalis, et hο- noris. Neo aliter de Ioanne Hus sentiendum' est, qui nec latum unguem a Wicklesso hac ia re discessit.

410쪽

cccL m. Conclusio. Confirmatio est verum novae Legis Sacramentum. Prob. conclusio Iraee dogmatica I. Authoritate Scripturarum. Aotuum Cap. VIII. dicitur: Cum audissent Apostoli, qui erant Ierosol mis, quod recepisset Samaria perbum Dei, miserunt ad eos Petrum et Ioannem. Qui cum penissent, Oras runt pro ipsis υt acciperent Spiritum Sanctum : nondum enim in quemquam illorum oenerat, sed buti- sati tantum erant in nomine Domini Jesu: tunc imponebant manus super illos, et accipiebant Dicitum Sanctum. Lotuum cap. XIX. de Ephesiis dicitur: Ba ti-zati sunt in nomine Domini Jesu. Et cum imρosui set illis manus Paulus, uenit Spiritus Sanctus super eos, et loquebantur linguis, et prophetabant. Ergo Confirmatio est verum novae Legis Sacramentum. P. C. Ad verum novae Legis Sacramentum, fatentibus ipsis etiam Protestantibus, requiritur symbolum externum, mandatum divinum symbolum illust usurpandi, et promissio gratiae. Atqui haec omnia assignari possunt inritu Confirmationis. Ergo Confirmatio est verum novae Legis Sacramentum. P. m. In ritu illo usurpatur symbolam externum , nimirum impositio manuum, unctio et oratio: datur mandatum divinum symbolum

illud usurpandi, quia Apostoli dispensatores Mysterio rum Dei Samariae , Ephesi, atque aliis in urbibus Confirmationem administrarunt fidelibus jam baptizatis : idem symbolum usurpavit primitiva Ecclesia , iblud non usurpatura , nisi usurpandi mandatum accepisset a christo. Assiguari etiam potest promissio gratiae ; nam Joan. Cap. XIV. ait shristus: Ego rogabo Patrem, et alium Paraclitum dabit uobis , ut maneat vobiscum in aeternum, Spiritum ceritatis. Praeterea si