장음표시 사용
391쪽
DE BAPTISMO PARvULORUM. 3 rit, neque ullo modo supesua deputanda , nec omnino credenda nisi Mostolica esset traditio. Et Lib. I. do peccat. merit. et remiss. cap. XXVI. Paruulos buti-αandos esse Pelagiani concedunt, qui contra auctoritatem uniuersae Ecelasiae procul dubio per Dominum et ostolum traditam, uenire non Possunt. S. Siridius Papa in Epist. ad Himerium, cap. II. Infantibus . qui necdum Toqui poterunt per aetatem; vel his, quitiis in qualibet necessitate opus fuerit, sacriunda baptismatis omni polumus celeritate succurri: ne ad nostrarum perniciem tendat animarum, si negato desiderantibus Jonte salutari, exiens unusquisque de saeculo, et regnum perdat et vitam. S. Leo M. Epist. LXXXVI. ad Nieetam Aquileiensem : A parςula recens nato usque ad decrepitum senem sicut nuIlus prohibendus est a baptismo , ita nullas est, qui non peccato moriatur in baptismo. ccL. Prob. II. Authoritate conciliorum. Milavi- anum II. verius carthaginense A. 418. can. II. ita statuit e Placuit, ut quicunque parmios recentes ab ut ris matrum baptizandos negat; aut iacit, in remissionem quidem peccatorum eos baptizari, sed nihil ex Adam trahere originalis peccati , quod lapacro regenerationis expietur, - - anathema sit. Gerandenso
A. 517. capitulo F. De parsulis pero qui nuρer materinno utero editi sunt, placuit constitui, ut si infrmi, ut , assolet, Derint, et lac maternum non ametunt,
etiam eadem die qua nati sunt si oblati fuerint) b Ptiaentur. Ex quo C. Ititulo colligitur, in ea parte uiampaniae haptismum parvulorum extra casum necessit
iis per unum aut alteram a nativitate diem disserrisolitum suisse ad majorem deceatiam. Bragarense IL
392쪽
3so ARTICULUS II. eoNTROVERSIA VIII. A. 572. can. VII. Placet, ut unusquisque Discopus per Ecclesias suas hoc praecipiat, ut hi qui in antes suos od baptismum offerunt, siquid uoluntarie pro suo in
ferunt poto , susci 'Iatur ab eis: si pero per necessit rem paupertatis aliquid non habent quod offerant, nuN Ium illis pignus uiolenter tollatur a Clericis. Nam multi pauperes hoc timentes, filios suos a baptismo retrahunt. Viennense Oecumenicum A. ut habetur in Climentina unica de summa Trinitate, ait de haptismo : Credimus esse tam adultis quam Parvulis eo muniter perfectum remedium ad sestitem. Triden linum Sesso V. Can. IV. Siquis parςulos recentes ab uteris matrum baptizandos negat, etiamsi fuerint a buti ris parentibus orti, - anathema sit. Et Sess. VII.
an. XII. de Bapt. Siquis dixerit , nemHem e se baptizandum, nisi ea aetate qua Christus baptisa tus est, vel in laso mortis articulo; anathema sit. an. XIII. Siquis dixerit, paruulos, eoquod actum
credendi non habent, suscepto baptismo inter Ideles
computandos non esse; ae yropterea cum ad armos di scre conis perpenerint, esse rebvligandos ; aut praest re omitti eorum baptisma, quam eos non actu Proprio credentes baptIrari in sola fie Ecclesiae ; anathema sit. Atque hi Canones conciliorum manifesta nobis ostμndunt antiquissimam Ecelesiae praxim, quasthaptismum infantibus semper administravit. CCCLI. Prob. III. Ratione Theologica . certum est, insantes multo magis in lege Evangelica salvar,
pos Se , quamvis ad usum rationis non perveniant, timmatura morte rapti. Si enim in Lege naturao et Μ 'salea aeternam consequi poterant salutem, multo fac,
Ilus eam eo mequi poterunt in noxo laedere, quod ube'
393쪽
ri possunt. Atqui quia rationis usum nondum adeptiuint. extra martyrii casam iustificari nequeunt nisi per Baptismum. Ergo pamili hujus Sacramenti capaces sunt
CCCLII. Caeteriim parvulos. non modo baptismi capaces esse, verum etiam expedire ut in i Ila aetatula haptizentur , patet I. Quia natura ita comparatum est, ut homines in ea vivendi ratione firmius perseverent , cui a teneris annis jam adsueverunt; honum est euim homini portasse iugum ab adolescentia sua. Porro si baptismus usque ad adultam aetatem disse vetur, plures adulti baptismum negligerent, reiiceren que non raro usque ad ultimam aegritudinem; alii
ut liberius propriis cupiditatibus indulgerent, utpotenuli a lege restae nati, ut sibi falso persuaderent: alii ut plene in ipso ex ita per baptismum purgati, rectavia ad coelum evolarent. II. quia periculum aeternao damnationis , ita quam inuidere possunt rinfantes , si χει te siue baptismo repente moriantur, minime compe M lur per fructum qui expectatur ex lihitione baptismi, Praesertim cum eo fructu nou priveutar Infau tes ; grandiores enim facti informantae Eeuissicia si laac doctrina, ut norint qui ct in baptismo per sponsores
promiserint, ad sponsionis Suae per totain vitam memores sint et custodes.. CCCLIV. Quaeres r. An InfideIi am filii inviti,
parentibus har iizari possi ut ac debeunt 3 neqp. Parvuli infidelium licite baptizMi nequeunt , 1itro Pie Parenis invito, nisi sint serviliter subiecti aut in inaui loqto vitae discrimine constituti. Dixi I. Parculi. Alii triε - , Postealaam ad rationi& usuiu Perveneraut, si
394쪽
Baptismum petant, repugnantibus etiam parentibus ri, te et legitime bnptizantur; quia hac in re sui iuriis lint , Posteaquam ad rationis usum pervenerunt. II.
Insidelium, id est, eorum qui salsam reIigionem chmstianae contrariam profitentur, nec per Baptismum in g, essi sunt Ecclesiam. In haereticos enim propto Baptismum ab eis susceptum , Ecclesia iurisdictionem h bet in ordine ad religion2m; atque ita absque injuria potest parentes privare patria potestate, quam ha hent ad educandas proles, quas proinde potest eis eripere ut baptizentur , si non sint baptizatae, et in vera suo instruantur. III. Licite. An enim valide baptizentur , praeter Durandum , nemo Theologorum dubitat, eum nihil desit in ejusmodi haptismo ad valorem S eramenti. IV. Utroque Parente Fnuito. Si enim parentes infideles in baptismum parvulorum suorum consenscrint, vel eos sibi retinere noluerint , ideoque eos exponant, parvuli licite baptizari potuerunt. Quoasi alter parens consentiat in baptismum infantis, alter ro luctetur, licite baptizatur infans; quia in hoc dissidio, in quo insans uni parti subtrahendus est et ab teri adiudicandus , pra ovalet ius partis innocentis : pars autem innocens censetur parens ille , qui in Baptismum
Insantiet consentit. Cavendum est autem eo casa, ne
infans sub parentis qui baptismo reluctatus est, Potestate relinquatur, ob periculum nempe Perversionis. V.
IVisi parentes sint seruiliter subjecti. Si enim illi iustam sub Principe Christiano patiuntur servitutem Pr prie dictam , vi huius dominii insantes a parentibus abstrahi pos uni et baptizari, modo non reddantur Pa mrentibus post baptismum, sed seorsim ab illis christi ne educandi eollocentur. Ratio est, quia geniti servis
395쪽
Nrentibus, sunt proprium Domini bonum , adeoque aveb- Ii ab ipsis iure possunt, et Christo per baptismum consecrari. Assertio itaque nostra de iis tantum in delibus loquitur, qui Christianis Primipibus subditi sunt subjectione mere civili et politica, quales sunt g. Judaei, qui frequenter in ditionibus Christianorum
Principum tolerantur. VI. aut in manifesto uitae discrimine constituti. In hoe enim articulo debeat inta tes baptizari, etiam invitis parentibus christiano Pri cipi civiliter tantum subjuotis; quia tunc neque in-lans , moraliter loquendo , exponitur Periculo apostasiae, nec parentibus injuria fit, quibus infantem non rapit haptismus, sed mors e neque minister irreverentiaerens est; licet enim Sacramentum exponere perieula saltem remoto profanationis, quando in extrema ne M-sitate positus est suscipiens, et qualecunque illud per eulum alio modo propulsari nequit. Illud praeterea hio observandum, parvulos infidelium, illicite quamvis baptizatos ob dissensum parentum, nihilominus a paremtibus separandos esse; praevalet enim iuri paterno ius quod Ecclesia per baptismum acquisivit, cum cedat lautititatem parvuli, atque in honorem. Dei et Sacramen. ti , quod per apostasiam moraliter certo suturam: nisi parvulas ab infidelibus parentibus Separaretur , gravi iniuria afficeretur. Doctrinam hoc numero tradita ri ha simus ex Bullario Benedicti XIV . Tomo II. constitia tioue XXVlΙΙ. ad Archiepiscopum Tarsensem, Vices- gerentem in Urbe Roma. Et Tomo III. constitui. XLl
CCCLIV. Prob. jam assertio sis explicata I. Λα- thoritate et praxi Ecclesiae, quae rurgae floreatissi imis christiaue rei temPoribus umquam apud Imperator
396쪽
ARTICULUS II. CONTR0VERSIA VIII. asit Principes Christianos egit, ut cogerent infideles sacra nostra suscipere , iisque parvulos suos initiare. II. Authoritate conciliorum et Pontificum. Toletanum II . . A. 633. oui I.XII. Episcopi subscripsere, tacite im--
probavit factum Sisebuti Hispaniarum Regis, qui circa
annum 614. Iudaeos baptismum suscipere coegit. Ca-none enim LVII. ita statuit: De Jildaeis autem hoc praecepit Sancta Synodus, nemini deinceps ad credendum uim inferre : Ciajus enim uult Deus miseretur , et quem uult indurat. Non enim tales inoiti saluandi sunt , sed polentes ; ut intεgra sit Iorma iustitiae. SDcut enim homo pruria arbitrii poluntate. serρenti ob diens periit, sic pocante gratia Dei, Proyriae mentis conuersione homo quisque credendo salpatur. Ergo non si , sed libera arbitrii uoluntate ut conpertantiarsuudendi sunt, non '9tius i ellendi. Q tae verba qua n- vis cis adultis dieta sint, no a minas tamen at parvu-Ios pertinent; non minus enim vis infertur parenti-1ms, si eorum parvuli ipsis invitis baptizentur, clua in si ipsi parentes infidcles coin peIlerentur baptisma Suscipere. S. G egorius M. Lib. I. Epi t. XLVII. cilias XLV. ad Virgilbum Arelatenis in et Theodorum Massiliensem scribit: Intentionem quidem huiusmodi laude dignam censeo ; sed timeo , ne animarum quas εν isti uolumus . dispendia subsequantur. Dum enim quivium ad baptismatis fontem uon praedicationis suauitate, sed necessitale mi uenerit, ad stristinum sa--γeistitionem remeans inde deterius moritur, unde re matus esse uid batur. S. dii eolacis l. in Re ponsis ad
Consulta Bulgarorum. Cup. XL l. Porro illis Infide-
ibas violentia. ut credaut . nuli uenus inserenda est. Hμm omne quod ea voto non e4t, bonum erae non θω
397쪽
rest; scriptum est.enim, Volantarie sacris libr.-Rω, ione. I. est. Infideses neque ab Ecclesia. neque a Princi eui tantum colliter subsunt, cogi Possunt ut parvu- os suos ad baptismihin osserant: non ab Eoolesia, quia ei nullo modo sit biiciatitur: non a Prineipe . quia ei in illis tantummodo subsant qaae specta; aliustitiam et honestatem naturalem. At rero Baptis sordinis est supernataralis. II. est. lnnines sio baptizati veI reli tinniar sub patria potestate; et tam ha-Plismus manifesto periculo profanationis expositare , quia parvidi in superstitione parentum educarentur tvel subducerentur a parentum potestate, ut postea hamptidentur; et tuno Fus naturale quod pareutes in filios. violaretur. Quod licito tam param fieri potest, quam Parum bona qciae iusto Possidentur, per vim e-
398쪽
sas ARTICULUS II. CONTROORMA VIII. ad Vindentium Rogatistam Iaudat Leges ab Impp. I tas adversus sacrifidia Paganoritin. Ergo si christiani Principes possunt licito Paganos a nefariis sacrifiei
mortem eomminando deterrere, multo magis possunt eos cogere, ut parvulos suos baptizandos offerant. Resp.
ad I. Deus , qui per Patremfamilias repraesentatur, iussit homines ad coenam, seu ad fidem compelli pomdere rationum, praedicationis constantia, et virtuto Persuasionis; non vero armorum strepitu, et vi adhia hila. Ad II. c. M. D. m. Deus imperat baptizari omnem, hominem volentem, C. m. Hominem repugnantem, N. m. Parvuli non aliud velle censentur quam quod . volunt parentes. Ergo siculi Legi divinae repugnat baptizare adultum nolentem : ita etiam Legi diuinae i adversatur. baptizaro infantem invitis parentibus; quia Deus baptismum praecipit, servata lege naturae, et reverantia Sacramento debita. Ad III. N. C. Bona, morum institutio, et vitae temporalis conservatio 1 atis sunt naturalis et publici: ao Respublica , cujus Pax et tranquillitas ex bona civium institutiono pendet, ainbori tutem suam in res hujuscemodi exercere - votest. At vero Meramenta sunt simpliciter iuris di- Nini positivi, atque ad ea illos dumtaxat potest coquia Te 'Elielesia , in quos auctoritatem habee et domicilii .rad G. D. A. Infideles prolibus suis baptismum pro- eurare tenentur lege naturali, mediato et indirecte . c. Α: sun me dicite'. et directe, N. A. et nseq. Infideles tenentur Iege . nat iratis modicite et indirecie . parvulis suis Proomiaro baptismam , in .. quantum nat tuae
xlietat ouemoud rem .sse praece Dei. At hoo modo Iroprio ac stricte nou dicimur 'ubligari iure naturali , si ut no in die imur jure qaturae obligari ad . aatiun litur
399쪽
diebus esurialibus abstinentiam a carnibus. Profecto hi iusmodi legis naturalis transgressio non sufficit, ut Princeps possit parentes repugnantes iure suo privare alioquin posset pariter eo gere adultos ad suscipiendum Baptismum, quia et ipsi simili modo peccant contra Iegem naturalem nolente baptizari. Ad V. N. c. Haeciduo omnino diversa sunt, alicui interdicere ciuium impiae Religionis, eiusque publicum exercitium, stipsum eogere ad cultum verae Religionis. Prius illud possunt, et quandoque exequi tenentur Principes, pra sertim eum dispar cultus subditos ad discordias GTixas incitat, quos in pace ad unione continere officium est Principum. At non tenentur illi, nee debent invitos is reluctantes Infideles sibi civiliter tantum sit ditos, ad baptismum suscipiendum, et profitendam Christianam Religionem termentorum acerbitate eor pellere. cCCLVI. Quaeres II. An reserato materni uteri ostio , quod puerperii initio contingit, valide baptizetur insans, ouius conbusculum . etsi nulla sui pziris in lucem pro lierit, aqua nihilo mimis per siphunc tum tingi potest Τ Antequam re poudeam, noto I. ceditum est, insaniem in matris utero ita latitantem, nulla ejus pars aqaa perfundi queat, haptizari non posse, neque ei baptismum prodesse, quod nonnulli haeretici , Cerinthiani nempe , Marcionitae et Cataphryges, olim urbi rati fuisse dicuntur , si ejus loco matris corpus abluatur. II. Matre in mortis periculo comstituta, si infans aliquam sui partem ex utero emisit, Bituale Romanum statuit in ea parte baptismum esse
conserendum quae ex utero emersit, additque baptim
400쪽
amum non esse .ullo pacto repetendum, si salutari aquae infantis caput tinctum fuerit; smiis vero faciendum decernit, cum non eapat, sed alia quaelibet eorporis pars aqua persund tur: tunc quippe parvulum, si vivus evaserit, iterum sub coalitione baptizandum praecipit. Complures tamen ex Theologis existimant, caput a Bittiali Romano nominari non restrictive, selmere demonstrative , ut alunt, seu exempli causa, a
propterea idem iudicium esse serendum de aliis partibus
principalibus corporis, v. g. humeris, pedibus, au mani-hus. Verum cum haec opinio Probabilitatis limites non e cedidiit, in praxi conserendus est baptismus sub conditione , si contigerit parvulam praeseuti pericuIo er plum ex matris utero Prodire, qui antea urgente n cessitate in alio Hembro quam in capite bapti tus suit. CCCLVII. Bespondeo. cir a PraeMntem quae tinem diverbas esse Theologorum sententias. Sant, qui cum Card. Laurea, Η. rui inter, Natale ALuxandro, Goruti, Berti, Biuuari etc. negant baptismum in hoe casu validum esse, suamque assertionem gemino argumento eonfirmant. Primum ex η sa natura baptismi derivant. Baptismus, aiunt, est Sacramentum reginaeerationis. et secundae natiuuatis spiritualis, oui necesse est ut prima corporis nativitas praecedat, dieente Chiisto Ioan. Cap. III. Nisi quis renatus fuerit δε- Nilo , non potest Uidere regnum Dei. - - Aisi Misrenatus juerit ex aqua et viritu Sancto. non ρotest introire in regnum Dei. E. gi, cam n rillus posςit renasci ante latina natus sit, insans in hoo cista valide haptizari aequit. Altera in arguinentum Petunt ex uu- thoritate S. Augustini , qui lib. li. de i egent. IDerit. et Guilas. .cae XXVII. scribit: Suot intuin