장음표시 사용
411쪽
AN CONFIRMATIO SIT sA RΑΜ. N. L. Dum illud sensibile vim habebat oonserendi gratiam ;quotiescumque enim in Actibus Apogtolicis impositionis manuum fit mentio, subjungitur eos aecepis c Spiritu in Sanctum. Ergo clivina promissione gratia fuit confirmationi adnexa. Caeterum nomine Diritus Sancti non tantum intelligi dona gratis data linguarum , cu- Tationum , et miraculorurn , quae primis fidelibus cou- serebantur ni maiorem Christianae filui adhuc tenerae commendationein ; sed etiam ac Praecipuo gratiam sa etificantem, qui est e sectus nostris etiam temporibus adhuc permanens hujus Sacramenti, si eum legitima Praeparatione suscipiatur , patet tum ex unanimi Patrum et Ecclesiae consensu. tum ex testimonio B. Petri, qui Act. Cap. XI. narrans Iudaeis, Cornelium. Centurionem cum tota eius familia a se baptizatum
fuisse , ait: Cum autem comissem loqui , cecidit Spiritus Sanctus super eos, sicut et in nos in initio. At spiritu Sanctus datus Apostolis die Pentecostes non complectebatur tantum dona gratis data , sed praecipuo gratiam sanctificantem', qua subito in alios viros atque intrepidos fidei athletas mutati sunt. Ergo per Spiritum Sanctum , quem confirmati ab Apostolis accepisse dicuntur, intelligenda est praecipue gratia fametificans.
CCCLXIX. Prob. II. Euthoritate Patrum. Orige nes Rom. VIII. in Levitic in scribit: Sic ergo conoer sis a peccato puri cutis quidem per illa omnia datur , quae superius diximus e donun. autem gratiae Diritus per olei imaginem designatur , ut non solum purgationem consequi possit is qui conpertitur a peccato , sed et Spiritu Sancto repleri. Tertullianus Lib. da Bapt. cap. VII. Exinde egressi de Laparo, Perungi:
412쪽
4i4 ARTICULUS II. CONTR0VERSIA I. , mur benedicta unctione. - - - Sic et in nobis carnali ter currit unctio, sedi iritualiter ρroficit, quomodo et ipsius baptismi carnalis actus, quod in aqua mergimur ;spiritualis essectus , quod delictis liberamur. Dehinc manus imponitur per benedictionem, aduocans et inpiatans Spiritum Sanctum. Et Lib. de Resurrect. carnis ,
Cap. VIII. Caro abluitur, ut anima emaculetur. Caro ungitur , ut anima consecretur. Caro signatur, ut et anima muniatur. Caro manus impositione adumbratur, ut et anima Diritu illuminetur. Caro corpore et sa
. ciesne Christi pescitur, ut et anima de Deo saginetur. S. Cyprianus Epist. LXX. ad Januarium: Ungi quoque necesse est eum qui baptizatus sit, ut accepto chrisma-rg, id est, unctione. esse unctus Dei, et habere in se gratiam Christi possit. idem Epist. LXXI i. ad I Baianum loquens de Samaritis , quibus Petrus et Ioannes manus imposuerant, ait: Quod nunc quoque apud nos geritur, ut qui in Ecclesia butizantur, Praepositis Ecclesiae offerantur . et per nostram orationem ac manus impositionem Spiritum Sanctum consequantur, et signaculo Dominico consummentur. Immo Epist. LXXII. ad Stophanum Confirmationem disertis verbis Sacramentum vocat. Parum est eis manum imponere ad
acc*iendum Spiritum Sanctum, nisi accipiant et E clesiae baptismum. Tunc enim demum plene sarieti ca- ri, et esse filii Dei possunt , si utroque Sacramento nascantur. S. Cyrillus Ierosol. catach. III. MIstagogi- : Christi estis facti, posteaquam Spiritus Sancti imaginem recepistis, et Omnia in imagine Iacta sum in uobis: quonἰam Christi imagines estis. At ille quidem cum in flumine Jordane lauisset, corpus in quo Diui-nἰtas hiabitabat, aquis tradidit, ascenditque ex Alis, et
iritus Sanctus substantialiter ouper cum deacendiι. Et
413쪽
AN CONFIRMATIO SIT SACRAM. N. L. 4a ς obli postquam sIinIliter ex aquis setcr Liti acr; ascendistis , datum est chrisma, quod imuit tirem sei it illidis
quo unctus est Christus : hoc autem eςt Spiritus Sanctus. Caeterum vide ne illud esse Pules unguen tum merum ac simi lex. Quemadmodum enim Panis Eucharistiae post Sancti Diritus inuocationem non amp ius est panis communis, sed est corρus Christi: sic et Sanctum hoc Unguentum, non amρlius est unguen tum nudum neque commune, Postquam iam consecratum est, sed est chrisma Christi, et Sρiritus Sancti praesentia , per lasius Diςinitatem energiam habet, quo frons et alii sensus corporis tui symbolice inunguntur ;et corpus equidem isto ui ibili unguento perungitur, anima pero Sancto pioiacoque Spiritu pioiscatur. S. Ambrosius Lib. III. de Sagram. Cap. II. Sequitur Uirituale signaculum quod audistis ho lie legi: quia ρose fontem superest ut perfectio fat , quando ad inuocationem Sacerdotis Diritus Sanctus infunditur. S. Aug stinus Lib. II. contra 'litteras Petiliani . cap. IV. Et in hoc unguento Sacramentum Chrismatis oultis intem pretari : quod quidem in genere pisibilium signaculorum sacrosanctum est, sicut ipse Baptismus. Discerne ergo visibila Sanctum Sacramentum, quod esse
et in bonis et in malis potest, illis ad praemἰum, illis ad iudicium, ab inuisibili unctione charitatis, quae
propria bonorum est. Theodoretus Comment. in Cap. I. cantici Canticorum : Unguentum effusum nomen tibi. Quod si magis etiam myrtice uis intelligere, Sacri Baptismatis mysterium recordare ; in quo qui initiantur , post tyranni abnegationem , et Regis confessionemr, viritualis Unguenti unctionem suscipiunt ueluti regium
quoddam sigillum . inoisiluem Sanctissinu Spiritu S a
414쪽
gratiam in unguento, tamquam in t o recipientes Similia habent reliqui etiam Patres, quorum loca brevitatis gratia tantuin indicamus. S. Irenaeus Lib. IV. adv. Haer. Cap. X XVIII. alias LXXV. S. Cornelius
P a in Epist. ad Fabium Antiochρnum apud Eusibium Lib. VI. Histi Eccl. Cap. XXXV. S. Fabianus Epist. l. ad
Sympronianum. S. Optatus Mileuitanus Lib. IV. a. v. Parmenianuari S. Hieronymus in Dial. adv. Luci scrianos. Innocentius. I. in Epist. ad Decentium. S. Cyrillus Alexandr. Comment. in Ioiaem. S. Chrys tom. Hom.
XVIII. in Actus Apostol. S. Isidorus Hispalensis Lib. VI. Originum, Cap. ult. S. Gregorius M. Lib. III. Epist. IX. et XXVI. Men. Beda Comment. in Psal. XXVI. et in cap. VIII. Aet. Apost. CCCLXX. Prob. III. Authoritate conciliorum. Initio Saoeuli IV. Eliberitanum Concilium can.
XXXVIII. meminit Sacramenti confirmationis: Pere gre napigantes, aut si Ecclesia in proximo non fuerit, posse IdeIem, qui lauacrum suum integrum habet , nec sit bigamus, baptizars in necessitate iris is italis positum Catechumenum; ita ut si suρervixerit, ad Discopum aeum perducat, ut per manus impos
rionem princere vel ut alii Codiues habent resciqueat. Et can. LXXVII. Si quis Diaconus regens plebem , sine Discopo pel Presbytero aliquos baptizaoe-yit, Disco'us eos per benedictionem perscere debebit. Quod si antea de saeculo recesserint , sub Me, qua quis credidit, Poterit esse iustus. Nicaenum I. Canc
III. decrevit, Novatianos ad EecIesiam redeuntes recipiendos esse per manus impositionem , nempe confirmanatoriam et Sacramentalem, ut scribit Theodoretus
Lib. III. uaeret. Fabularum, cap. V , quia Novatiani
415쪽
AN commMATIO SIT SACRAM. N. L. 7 4 is negligebant Sacramentum confirma tionis tamquam minus necessarium. Laodicetium A. 372. Can. XLvIII. Riortet eos qui baulizantur, ρost laoacrum chrisma Ecclesiae accistere, et regni Christi partic es inueniri. nispalense lI. A. 6i9. Cap. VII. euumeraus ea , quae simpliei hus Presbyteris non Ileet in Lege Evangelica administrare , ait: Siquidem non licere eis noverint Ecclesiam uel altarIum consecrare, nec Fer ἰmρositi nem manus Idesibus baptizatis uel conoersis em haer si Paracletum Spiritum tradere , Nec chrisma conoecere, nee chrismate baptizatorum frontem signare. Toletani imIV. A. 63S. Can. LVII. postquam vetuit, ne Iudaei ad Christianam fidem amplectendam vi ac minis adigerentur , subjungit: Qui autem iam pridem ad Christianitatem venire coacti sunt, - - - quia Constat eos
esse Sacramentis diuinis associatos et Baptismi gratiam ρercmisse, et chrismate unctos esse , et corporis Domini et scinguinis extitisse participes ; ορortet ut dem etiam, quam si pes necessitate susceperunt, tenere cogantur, ne nomen diuinum blas 'hemetur. Cabilonenso
II. Λ. 813. Cau. XXVII. Dictum nobis est, quod quia iam de Plebe bis aut ter ab Eyisco 'is, ignorantibus
eisdem Divco is, cons mentur. Unde nobis pisum est, eamdein Consirmationem. sicut nec Bigylismum . iterari minime debere. Mold - Λ. 8 5. can. XL V. Ut Chore 'isco'us modum suum juxta Canoaicam in syitutionem teneat, et nec sanctum chrisma , nec Sarictum P
racletum hiritum, solis Discuis juxta Decreta Innocentii tribuere debitum , tradere tentet. Denique Tridentinum Sess. VII. Can. I. de Confirm. definit Ir Siquis dixerit , Confirmationem butiratorum otiosum eremoniam eβse, et non potius verum et proprium
416쪽
ARTICULUS III. CONTROVERSIA Lsacramentum ; aut olim nihil aliud fuisse quam C rechesim quamdam, qua a lesescentiae ρroximi fidei
suae rationem coram Ecclesia exponebant ; anathema sit. CCCLXXI. Ex hix Patrum et conciliorum test moniis luculenter ostem litur l. Confirmationem rep nendam non esse in mera ontechesi, aut fidei profes- one; ritus enim hic applicabatur unius etiam diei insontibus, examinis εt professi cinis fidei tueapacibus. II Etiam in primitiva Ecclesia numquam habitam suis se pro simplici baptismi eaeremonia aut ritu. Si enim Patres Confirmationem existimassent esse meram eaeremo niam aut ritum accidentaliter baptismoe adiacentem eumdem atque baptismus ministrum solemnem habuisset ; quia qui potest quod maius est , a sortiori potest quod in eodem ordine est minu . Atqui iuxta Patres et Conciliorum e stata nefas erat Presbrteris , ordinari ix Baptismi ministi is, Confirmationem administrare. N que obstat, quo i saeps eadem dio confirmatio post Baptismum collata suor it et alisq: ita dice udam soret , Eueharistiam non rilio quam simplicis caeremoniae loe eo a veteribus habitam fuisse , quam constat paritet Baptismo ratione temporis conjungi solitana fuisse. ΠΙ Λ P.i tribus et Conciliis habitam suisso pro vero nova Legis Sacramento, tam quia confirmationi noa secus ac reliquis saeris s3mbolis appullationem Sacramenti detulerunt; tum praecipue quia omnes Ieri Sacramenti conditiones ei ait Scripsere; aiunt enim eam fuisse a Christo institula n , inditam habero grati in conserendae virtutem, eamque cum Baptismo atque etiam Eucharistia saediistine consorviat.
417쪽
AN CONFIRMATIO SIT SACRAM. N. L. 7 416 CCCLXXII. Prob. IV. Argumento praescriptionis.
Eeelesta tam Latina quam Graeca unanimi consensu iam ab antiquissimis temporibus eoastanter tenuit docuitqtie. Confirmationem esin verum novae Legis Sa-eramentum , ut aperte testantur Scripta Patrum, canones conciliorum a nobis in probations II. et III. ad ducti , et antigat rerum Ecclesiasticarum Seriptores, ut v. g. Rabanus Mauras, Aleuina3, Walafridus Strabo , ', Amularius, item Ordo Romanus, Sacramentariam S. Gregorii M., omnesque Rituales libri et Euchologia votastissima tam Graecorum quam Latinorum. Ergo nisi Protestantes ostendant, quod frustra hactenus conati sunt, quis, qaio saeeulo. quibas artibus opinionem hanc in Ecclesiam invexerit , omnesque tam Graecae quam Latinae Ecclesiae Pastores mi inibus et pedibus in sententiam suam ire coegerit, antiquissima haea Ecclesiae doctrina vere est Apost ilica, invariabili traditione ad nos transmissa, iuxta regalam quam S. A gustinus tra liit Lib. IV. de Bapt. contra Donasti stas, Cap. XXIV. Quod unsuersa tenet Ecclesia, nec Conciliis institutum sed semρer retentum est, nou ni-set auctoritate Apostolica uaritum rectissime creditum
CCcLXXIII. Ob estur I. Infirmitas arguments gx
Seripturis petitio Ηἐaec verha Act.. cap. Vt i I. Et accipiebant Spiritum Sanctum o Aui. Cap. xl X. kVenit Diaritus Sanctus su 'er eos, non denotant gratiam sancti scantem , sed gratias gratis datas , nimirum dona lin- Miurum curationum et prodestiae. Ergo ex Scripturi
418쪽
4t 6 ARTICULUS III. c TROORAIA I. probari nequit, per impositionem manuum collatum fuisse ab Apostolis verum Saeramentum. P. A. Pori verba illa Act. Cap. XIX. statim subjungitur: Et loquebantur linguis, et prophetabant. Ergo Ephesiis co latae tantam fuerunt gratiae gratis datae. Coroerm. Ipso B. Petriis die Pentecostes est ad Iudaeos Aet. Cap. II. Von enim sicut cos aestimatis, hi ebrii sunt, cum sit hora diei tertia : sed hoc est, quod dictum est Per Prophetam Ioel : Et erit in nouissimis diebus, dicit Dominus , enundam de Spiritu meo super omnem car nem: et proρhetabunt Ilii uestri, et Aliae cestrae: et
jUvenes pestri cisiones uidebunt , et seniores pestri Sommnia somniabunt. Ergo Scriptura non aliud in,inuat co, latum fuisse, quam donum prophetiae, linguarum. et curationum. R. N. A. Hace verba uuuirique ene-etum Spiritus Sancti denotant, nimirum gratiam sad'ctificantem, et gratias gratis datas. Prior est esseolus Praecipuus, permanens ac perpetuus: alter est transit riuS, et concessus tantum ad tempus, nempe ad commendationem rudis fidei, et primordia Ecclesiae dilatanda. Et profecto ille Spiritus datus est fidelibus perimpositionem mamiuin , da quo Christus ait Ioan. cap. XlV. Ego rogabo Patrem , et alium Paraclitum
dabit uobis, ut maneat Oobiscin in Melerniam , Diritum peritatis, quem mundus non Potest accipere , quia non uidet eum , nec scit eum e pos aurem cognυScetis eum , quia astud pos manebit, et in uobis erit. Atqui gratiae gratis datae Noa id Praestetint, ut Spiritus Sanctus apud illos maneat; cum etiam malis hominibus haeo dona conccisi possint, qui Spiritum Sanctum ira habitantstm non habent. Ergo nomine Spi- tua S uti uou veni aut solae si aliae gratis datae , Sed
419쪽
AN CONFIRMATIO SIT SACRAM. N. L. 4a praecipue gratia sanctificans. Ad probat. c. A. N. c. Prioribus verbis, Venit Spiritus Sanctus super eos. Scriptura exprimit primarium Confirmationis essectum, nempe gratiam gratum Licientem; Posterioribus autem verbis, Et loquebantur linguis , et Prophetiabant, es- sectam indicat secandaritim , atquct ad tempus cou cessuris, nempe gratias gratis datas. Ad Confirm. C. A. N. C. Iudaeis mirantibus, quod in die Pentecostes Apostoli variis linguis loquerentur, non quod gratia sanctificante, quae sub oculos aut se Osus non CR-dit, ornati essent, ostendit Petrus advenisse tempus,
quo, teste Iocle , hominibus potestas fieret variis limguis loquendi , et sutura praenoscendi. Caeterum quod Apostolis praeter dona gratis data , etiam gratia sa etifi cans collata suerit, non solum ex Patribus, verum etiam ex ipsa Scriptura manifestum est. Magnanimus enim ille ardor, quo die Pentecostes sue-eensi Apostoli , omni metu depulso, christum J-xosolymis maximae hominum multitudini praedicarunt , haud dubie a sanetificante gratia proficisce-hatur.
CCCLXXIV. Dices L Samaritae et Ephesii eunti
Spiritum Sauctum acceperunt per impositionein manus Apostolorum , quo antea camerant. Atqui nouearuerunt hi Spiritu Shncto, prout importat gratiam sanctificantem. Ergo acteperunt tantum Spiritum Sa etiam , prout hic gratiam gratis datam significat. Resp. C. M. D. m. Non caruerunt hi Spirita Saueto, id est, gratia sanctificante, qua quis regeneratur , atque ab omnibus peccatis mundatur , c. m. Gratia f.inctifi- Lautem, qua quis roboratur, in quae ordinatur ad
420쪽
ηi8 ARTIcULUS III. e0m0VERSIA I. ntrepidam et constantem fidei professionem, N. m. et Conseq. CCCLXXV. Diees II. Samaritae illud taximia per impositionem manuum Apostolidarum acceperunt . quod Simon Isagiis peo unia oblata ab Apostolis obtinere nitebatur. Atqui ille miraculorum dona tantum,
Non vero gratiam sanctificantem emere tentavit. Ergo. R. N. I. Simon Magus ambitionis et turpis I eri stimulis agitatus , ubi vidit mira illa linguarum et miraculorum dona per impositionem manuum data, ea sibi pecuniis comparare cogitavit, nihil sollicitus do interiori gratia quam neceperant Samaritae. CCCLXXVI. Dices III. Nemo dat quod non hahet. Ergo cum Apostoli eonfirmati non fuerint, confirmationem numquam administrarunt. R p. I. N. A. Secus invalidum foret Baptisma ab infideli non baptiuato collatum, quamvis nihil eorum omittatur, quae ad valorem Baptismi requiruntur. Resp. II. D. A. Nemo dat quod nullo modo habet nec sormaliter nes virilialiter O. A. Quod formaliter non habet, N. Α. et Con- seq. Apostoli, quamvis Sacramentum Confirmationis
Non susceperint, consecuti sunt tamen die Pentecostes illius effectum, nempe gratiam roborantem cum dono mirae alorum
CCCLXXVII. Obiieitur IL Silentium Veterum.
Antiquissimi christianorum Scriptores , Ignatius Mar- γr , Polycarpus Smyrnensis, Clemens Romanus, Ialarstinus Narirr, Athenagoras , Theophiliis Antiochenas , Tatianus , Irenaeus , nullam omnino in suis Libris Confirmationis mentionem faciunt. Ergo confirmatio est Evangelii promulgatione recentior , atque ab Eo-elesia instituta : proinde uumerari nequit luter seues'