장음표시 사용
71쪽
63 ARTICULUS I. CONUOvERSIA II. XLV. Quaeres L An Sacramenta veteris Lρgis
produxerint ex opere operato sanctitatem interiorem , seu gratiam sanctificantem 3 Resp. contra Durandum et Paludanum negative. Prob. assertio I. Authoritate Scripturarum. Apostoliis in Epist. ait Galatas, atque altiebraeos diserte testatur Sacramenta et Sacrificia veteris legis fuisse vacua et egena elementa, Solumque va-Iuisse ad emundationem cartiis seu munditiem legalem,
ac fuisse reprobata ob eorum inutilitatem, Ad Hebr. cap. VII. Reprobatio sit praecedentis mandati, Propter infirmitatem ejus et inutilitatem : nihil enis ad persectum adduxit lex. Ad Hebr. Cap. IX. Munera et hostiae of eruntur, quae non possnrit iuxta conscientiam perfectum facere serpientem solummodo in cibis et ρ tibus , et uariis baptismatibus, et iustiliis carnis. Αd Hebr cap. V1II. Aelius sortitus est ministerium Christi is quanto et melioris testamenti mediator est , quod in melia oribus r e promissiori bus sancitum est. Ad Galat. Cap. IV. Quomodo conpertimini iterum ad inArma et egena elementa3 Ergo si tota lex vetus fuit infirma et inutilis ad mun. dandam conscientiam , etiam antequam abrogaretur Per Evangelii praedicationem, a sortiori Sacramenta q-que et Sacrificia erant inutilia, quae in Lege contine
Bantur tamquam pars in solo. Ergo Sacramenta veteris Iegis non producebant gratiam eae opero operato, Sed ex opere operantis, quando nimirum ab hominibus suscipiebantur ex fide et charitate , ut communissima tenet Doctorum Catholicorum sententia contra Magistrum Sententiarum qui Lib. IV. Dist. I. Litt. B. ce fuit, Sacramenta veteris legis neque ex opere operantis gratiam produxisse eoquod putaret illa Judaeis a Deo Mn sita fuisse in servitutem , non in i ustifidationem
72쪽
DE EFFICACIA SACRAMENTORUM, 69
neque dicas, Saeramenta veteris Iegis vocari ab Apostolo infirma et egena, si spectetur ex se ipsis, et a Christo sejuncta : tali enim ratione Sacramenta enim Evam gelica , ut a Christo sejuncta. vim nullam habent, cum omnem vim et virtutem a ineritis et institutione Christi hauriant.
XLVI. Prob. II. Authoritate patrum, et conciliorum. S. Basilius Lib. de Spiritu Sancto, Cap. XIV. ait : Quid confera lapacra cum lapacris , quae Solum
nominis appellationem habent communem, rerum Me ro tanta est di Ueren ta , quanta est inter somnia et peritatem , inter umbras imaginesque , et inter ea quae repera subsistunt. s. Augustinus Enarratioue in Psal. LXXIII. A lia sunt Sacramenta dantia salutem, alia Promittentia Saluatorem. Sacramenta nori Testamentidaut salutem , Sacramenta peteris Testamenti Prom serunt Saluatorem. Mutata sunt Sacramenta , facta sunt jaciliora , pauciora , saIubriora , feliciora. Florentini verba in Dagreto pro Armenis superius exhibuimus ditim. XLl I. Tridentinum Sess. VII. Can. II. definit Saeramenta nostra differre a veteribus non solo Tita exeruo. Ergo iuxta Tridentinum disserunt virtuto et efficacia. Atqui virtute es efficacia non differrent , siquidem vetera , sicut et nova , contulissent gratiam cκ
XLVII. Prob. III. Ratione Theologica, fundata in Scripturis et Patribus. Sacramenta veteris Legis nouhabuere adnexam gratiae promissionem; quia in hoc
vetus et novum Testameritum inter se disserunt, quod vetus bona tantum terrena promiserit expresse , novum
vero promittat spiritualia et celestia. Hinc S. Augustinus Enarratione in Psal. LXXIII. 3cribit: Deus se utriu-
73쪽
dio ARTICULUS I. CONTROVERSIA ILsque Testamenti voluit esse authorem, ut et terrena promitteret in peteri, et coelestia in Mopo. Habuerunt tamen Iudaei promissiones bonorum Coelestium, uota per Iegem Mosaicam, sed per divinas revelationes, quae factae fuerunt in lege naturae. Ergo Sacramenta Veteris Iegis non habuerunt vim producendi gratiam ex opere operato. Acoedit conveniens non videri , ut lex antiqua iustificaret, tum quia illa imperfecta erat, tum quia merita Christi nondum erant exhibita. Caeterum quamvis assertio nostra certa omnino videatur, non tamen eam de fide Catholica esse censeo. Quamvis enim Eugenius IV. in Decreto pro Armenis doctrinam se tradere Romanae Ecclesiae profiteatur , et Tridentinum non obscure nobis saxeat; quaestio tamen haec clare decisa non fuit, nec satis supremo Ecclesiae judicio eliquata. XLVIII. Quaeres II. An saltem Circumcisio gratiam non produxerit ex opere operato 3 Resp. cum S. Thoma , Cano , Bellarmino, Vasquio etc. contra Gm-hardum, Alensem, S. BonaVenturam, et Scotum, negative. Praeterquam enim quod Apostolus ad Galatas Cap. IV. potissimus de circumcisione loquens, eam v
cet infirmum et egenum elementum, probatur assertio nostra evertendo praecipuum adversariorum sandamem
tum. Circumcisio non fuit a Deo instituta ad delendum originale peccatum , sed ad distinguendam Israeliticum populum, a Deo specialiter electum , a Caele ris Gentibus. Ergo circumcisio non produxit gratiam e X Opere operato, sed dumtaxat ex opere operantis; non quatenus circumcisio erat signum Iudaeos distinguens ab infidelibus, sed quatenus forte ea Iudaei ut hau tur tamquam caeremonia publiea et religiosa, fidei suao in christum venturum protestativa, ad parvulo-
74쪽
DE EFFICACIA SACRAMENTORUM. ya.Tum Post octaraim. a nativitato diem morientium iusti figationem, cujus determinationem et electionem Deus ipsis Iudaeis reliquerat. P. A. I. Authoritate Script Tarum. Deus circumcisionem Abrahamo praecipiens, ait Gon s. cap. XVII. Circumcidetur ex Oobis omne masculinum, et circumcidetis carnem pravutii pestri,
ut sit in signum foederis inter me et pos. Ubi Deus
non ait, ut sit in remedium peecati, et causam Sanctificationis ; sed in signum foederis, nimirum disti ctionis populi Iudaici a caeteris nationibus, et singularis Dei providentiae erga populum Iadaicum. Prob. II. Authoritate Patrum. S. Iustinus M. in Dial. cum Tryphone: Circumcisis , quam ab Abrahamo accepistis
secundum carnem , in signum notamque data est, ut sitis ab aliis gentibus, et a nobis discreti CircumhDcAionem accepit in signum, non ad iustitiam, quemadmodum et Scr*turae , et res Usae nos fateri cogunt. S. Irenaeus Lib. IV. advers. Haer. Cap. XVI. alias XXX, Circumcisionem non quasi iustitiae consumma- tricem , sed in signo eam dedit Deus, ut cognoscibile Perseueret genus Abrahae. S. Chrysost. Hom. XXVII. in Genes. Attende. quomodo postea temρore Proce dente uoluerit circumcisionem pro lege statui, non quod
ad an mae salutem Persicere haec possit aliques; sed ut hoc grati anἱmi indicium , quasi signum et sigillum
circumferrent Iudaei, et ne liceret eis commisceri gemtium congressibus. Tertullianus Lib. contra Iudaeos , Cap. III. Prouidens Deus, quod hanc circumcisionem in signum, rion in salutem esset daturus. S. Ambrosius Epist. LXXIV. ad Irenaetim : Signum Cir cumcisio comoralis, peritas autem circumcisis viritualis ; illa membrum amputat, ista peccatum. Idein
75쪽
dia ARTICULUS I. CONTROVERSIA II. docent S. cyprianus Lib. I. Testimoniorum contra Judaeos , cap. VIII. S. Veronymus in Cap. III. ad Galatas, aliique Patres tam Graeci quam Latini ,
ita ut a communi sententia omnium primus recessisse videatur S. Augustinus , qui disputans adversus Pela- gianos undequaque colligebat argumenta , quibus evinceret ab omnibus peccatum origi uale nascendo contrahi ; quod quidem ex remedio adversus ipsum destinato Eommodo ostendebat, ex baptismo scilicet in lege Chrisati , atque ex circumcisione in lege Moysis. Prob. III. Authoritate veterum Iudaeorum. Neque enim Philo Judaeus Lib. de circumcisione; ubi varia ipsius causas enumerat, neque Ioseρhus Flauius Lib. I. Antiquit. Iudaic. Cap. XII. neo Rabbini rerum Iudaicarum Pinriti uspiam mentionem faciunt virtutis illius spiritualis quam non nulli Doctores Catholici circumcisioni tribuunt. Prob. IV. variis rationibus. Lox circumcisionis Deminas non obligabat, neque etiam masculos anto octavum a nativitate diem. Ergo cum salva Dei providentia et seria voluntate, ut omnes homines salvi fiant, dici omnino nequeat eos caruisse remedio contra originalem noxam, remedium illud erat a circumcisione distinctum. Praeterea Israelitae totis XL. annis in deserto aeircumcisi non sunt, eam caeremoniam minime
omissuri, si a Deo instituta fuisset ad expiandum originale peccatum. Ergo circumcisio erat tantummodo signum, quo Judaei ab infidelibus discernerentur, atque idcirco in deserto omissa , quia Iudaei toto illo tempore sufficienter orant ab aliis Gentibus segregati.
XLIX. Quaeres III. An Sacramenta novae Legis gratiam csficiant physice, vel moraliter tantum Τ Α-
76쪽
DE EFrICACIA SAςRΑΜENTORUM. ρ3tequam respondeam, noto causam physicam dici illam, quae effectum immediate producit per realem infla
Num , motum, vel contactum, sicut v. g. ignis calorem producit: contra vero moralem esse illam, quao movendo dumtaxat, et excitando ali uiri ad operandum, sive imperio , sive consilio et suasione, sive merito , aut ex pacto quodam laedere aliquia operatur. Ita, merita Christi sunt causa moralis et meritoria nostrae redemptionis. Porro utraque causa, moralis et physica , est vere causa , et efficax e immo esseetus aliquando magis
imputatur causae morali quam physicae, ut patet in Domino imperante. cuidam e famulis, ut aliquem l terficiat. Utraque causa, tam Physica quam moralis, subdividitur in principalem , quae agit virtute sibi propria , et instrumentalem, quac agit virtute alterius. L. His praemissis, aio contra Scholam Thomisti- eam , a Saerame illis novae Legis non offici gratiam physice , sed tADtum in oraliter , ae per modam impetrationis , quia impetrant a Deo gratiam, aut si ita loqui placeat, quia movent efficaciter Deum ex Pacis, quo se obstrinxit, ut ad praesentiam signorum Saeramentalium gratiam conserat iis, qui debite praeparati Sacremcntorum fiunt participes. Prob. aysertis I. Ex una parte causalitas illa Physica Sacramentorum nullo satis sirino in Scripturis , Sanctis Patribus fundamento innititur: ex altera parte causalitas moralis sufficit, ut Sacramentum vere ae proprie sit causa gratiae; causalitas enim moralis est vera ac propria satisrilitas, Vicujus vere ac proprie essectus tribuitur causae morali. Ergo praeter vim illam causandi moraliter gratiam, quam certo certius habent Sacramenta novae Legis, gratis eis tribuitur alia, nempe vis causandi physice gra- '
77쪽
tiam. Prob. II. Physica illa Sacramentorum caligal Itas multa continet explicatu difficilia et incredibilia. Ergo nisi sacra cogat Scripturae et Traditionis aut horitas, non est adstruenda. P. A. Nam I. videtur omnino ingredi-hile, aut saltem valde incertum , aquam et syllabas elevari posse a Deo ad physice producendum Ens spirituale qualis est gratia sanctificans. II. causa Physica non agit, nisi quando Physice et secundum Suamentitatem ea istit. Atqui Sacramenta, quae in actiones transeunte sive in usu consistunt, gratiam producunt in eo instanti, quo non amplius physice existant. Ergo Sacramenta illa non conserunt gratiam physice, sed moraliter. P. m. Gratia Saeramentalis non infunditur, nisi cum absolutum fuerit Sacranientum , id est, nisi cum applicata iam fuerit materia, et prolata verba quae
formam constituunt , ac 'ullima syllaba formae pronunciata. Ergo Sacramenta , quae tu actione transeunte Consistunt, producunt gratiam in eo anstanti, in quo non amplius physice existunt , nempe tu instanti immediate sequente applicationem materiae, et Prolationem. ultimae vocis formae. LI. Neque obstat assertioni nostrae I, quod Ser plura videatur exprimere Sacramentorum efficaciam Physicam, utendo vocibus per, in , ex, ut V. g. Joan.
Cap. III. Nisi quis renatus fuerit ex aqua etc. 11. Quod
putres dicant, virtutem Sacramentorum explicari non POSse , eaque comparent cum veris et PhJSicis causis, V. g. cum virtute seminis , et igne calefaciente. III. Quod tali modo Sacramenta essent merum Signum, et conditio sine qua non . Nam ad I. Resp. particulas illos' ostendere quidem Sacramenta sint verae et i fficaces causae nostrae sanctificationis; at non physicae magis ,
78쪽
DE GRATIA SACRAMENTORUM. quam morales, nisi dicere velis , Sanguinem Christi usam fuisse physici Im nostrae redemptionis, eoquod Apocalypsis cap. l. de christo dicatur : Qui Llexit nos,
et lapit nos a peccatis nostris in sanguine suo. Iit Cap. V. Redemisti nos Deo in sanguine tuo. Ad II. Resp. virtutem Sagramentorum esse inenarrabilem , quamvis sint causa moralis dumtaxat nostrae sanctificationis. Quis enim satis mirari, aut verbis explicare poterit, quod Deus vilibus et infirmis elementis uti velit alproducendam gratiam sanctificantem, quae divinae participes nos facit naturae 3 Neque comparant Patres S oramenta cum veris et physicis causis quoad modum Producendi essectum, sed dumtaxat quoad veritatem es- sectus. Nam sicut causae naturales vere pro duount suos effectus , ita Sacramenta vere producunt gratiam , qua vis eam producant ut causae instrumentales tantum mo- Taliter agentes. Certe si plus aequo similita lines illactvrgeantur, sequeretur Sacramenta esse causas naturales gratiae. Ad III. N. A. Nam mera conditioe sine qua non ex se ipsa non est activa , et nadum signum ad significandum tantummodo ordinatur. At vero Sacramenta habent vim efficacem et activam moraIiter, atque ad Operandum etiam sunt instituta, quia certo ot efficaciter movent Deum ad dandam gratiam , eoquod sint
moraliter actiones Christi, a cujus proinde dignitate valoiem accipiunt ad impetrandum insallibiliter id , quod
LII. Quaeres Quid Sacramenta novae Legis suscipientibus rite dispositis conserunt 3 Resp. Gratiam Sacramentalem, quod est complexum ex gratia sanctisficante habituali , et jure ad gratias actuales Suo tempore percipiendas, quibus suscipiens siuem proprium 'D a
79쪽
dis ARTICULUS I. CONUOvERSIA II. Sacramenti assequi potest. Prob. assertio. Quodlibet Cramentuin novae I egis ad proprium sibi et distinctum
fin*m supernaturalem ordinatur, tamquam medium a Christo institutum ad finem illiun assequendum. Ergo per Sacramentum confertur ius ad gratias actuales. Ρ. C. Finis supernaturalis solis naturae viribus obtineri no-quit : neque gratia habitualis ad id sufficit, cum ad
quemlibet actum salutarem gratia actualis requiratur. Ergo cum Deus non frustra finem praefigat, et media determinet, per Sacramenta consertur etiam jus ad gratias actuales , quibus diversus Sacra montorum finis oh- tineatur. Caeterum gratia Sacramentalis est diversa in
diversis Sacramentis , ratione iuris ad diversas gratias actuales, quibus Homo Christianus diversos illorum mTes supernaturales assequi potest. Sic Beptismus, ad spi-Titualem regenerationem institutus, dat ius ad auxilia gratiae necessaria ad vitam Christianam degendam. Confirmatio ad nos in fide corroborandos instituta , dat jus ad gratias actuales necessarias ad fidem Christi sortitor profitendam , otiam cum mortis et cujuslibet supplicii periculo. Eucharistia dat gratias actuales ad charitatem
nutriendam, id est, conservandam et augendam: Poenitentia ad peccata in posterum vitanda: Unctio extrema ad mortem Sancte obeundam,i dolores morbi patienter lolerandos , et tentationes daemonis sortiter superandas: Ordo , et Matrimonium dant jus ad gratias necessarias. quibus utriusque status ossicia et obligationes pie aeSancte exequamur. Gratiae autem illae , quas ex opere operato causant Sacramenta nostra, non continuo post Sacramenti susceptionem , et simul conseruntur, sed sue cessivos prout nimirum occurrunt Oeeasiones spectarites
snem proprium Sacramenti suscepti. Solum itaque sim
80쪽
DE EFFICACIA SACRAMENTORUM. 77tim per Sacramentum acquiritur ins ad gratias ac tuales, Postea suo loco et tempore ejusdem Sacramenti latuita dandas. LIII. Ex dictis saetis intelligitur , quomodo gratia Sacramentalis, et non Sacramentalis inter se differant: differunt enim I. in eo, quini non Sacramentalis con- furatur eae opere operant i ,; Sacramentiali vero ex ope Te operato Sacramenti. II. In co, quod Sacramentali adneXum sit jus ad gratias actuales ad sinem proprium Sacramenti consequendum idoneas, suo tempore dandas non Ponentibus obicem : quale ius sibi adnexum habere non potest gratia non Sacramentalis. Quod si quaeras, an ius ad gratitas actuales retineat, qui post susceptum Sacramentum in mortale labitur, Resp. negative r qui enim per peccatum mortale primarium S.icramenti effectum amittit , nempe gratiam. sanetificantem , aequum est ut etiam amiuat secun aritim , nempe ius acl gratias actuales, saltem quamdiu iu stata peccati mortalis versatur. U LIV. Quaeres V. An idem specie Saeramentum aequalem Semper gratiae essectum conferat Τ Resp. aequalem aequaliter praeparatis; inaequetilem illis, qui inaequaliter sunt dispositi. Prob. assertio I. Authoritate Tridentini, quod Sess. VI. Cap. VII. asserit, In binptizatis justitiam recipi secundum mensuram, quam Diritus Sanctais partitur singulis prout uult, secundum Propriam cujusque dispositionem et cooperationem. II. Authoritate S. Thomao Parte .III. Qui aest. LXIX Artio.
VIII. Adulti qui per propriam Adem ad baptismum
accedunt, non aequaliter se habent ad baptismum : qui- am enim cum majori, quidam cum minori deςotione