장음표시 사용
101쪽
i aliter ab Omnipotentia, ad quem terminatiis N efertur Omnipotcntia, inuem Deus co-8tioscit,nisi dicatur in se intrinsece esse a parte rei. Tum deniq; Qui si Antichris us est de nominati vetantum distinctus ab omini potentia. Ergo non a parte rei, is non nisi per rationem distinguitur ab Omnipotentia in quia dein denomniatio extrinseca est Ens rationis '
tur est aliquid in se intrinsece a parte rei. Er JO etiam Petrus ab aeterno possibilisin produ-icibilis fuit in se intrinsece a parte rei Proba--aur Consequentia. Quia idem est nunc 'etrus
sibilis' prodit ibitis imo ab aeterito essentia Petri possibitis, fuit identificata Essentiae Pretra nunc existentis. Ergo non possunt ista com: R in Φη.pi di in conve iure Petro purὶ possibila, Petro existenti, ut ille non sitan se antrinsece a parte rei hic vero sit in se
antrinsece a parte rei aliquid
, scindit a possibitim impossibili. Si r in m habetur antentum. Si secundum, ei sto
Christus est chim era Si ieritum ui Laxo
nec est possibile. nec impossbii. Ut dii vera sentenia
stia, Ovaeda, Iiquorum Recenti Crum, cito tala quod En conditionatum iti Leiit ruri era h
102쪽
parte rei ab aeterno Ratio est Quia nemine cogitante verum est dicere ab aeterno, si Antis christus existat non involvet duo contradi victoria.
- Octaso. Videtur esse vera sententia, quod Ens pure possibile, non sit quidem in se inmtrinsece physice, si tamen aliquid in se intrinsece metaphysices seu ut aliqui dicunt sit in se intrinsece verificative, non autem Entitati Veis Ratio est quia ipsa Essentia Antichristi per seipsam praecisa ab omni existentia verificat hanc Propositionem , Antichristus est possibilis, hoc autem est Ementiam Antichristi esse ab aeterno in se intrinsecebis metaphysice, ,exificati Ve. Respondetur Antiquissima Augussim, Ansel
mi, D. Thomae, Scoti, S. Bonabenturae communis Nomisiarum cotisiarum , no Irae Societatis Doctorum, adeo, ita sera sententia est, tit opposita ab aliis pluribus Theologis, nonsatis tuta infide cense tur, c ut mox Fidebimus quod creaturae possibiles ab aeterno non habeant usium esse in f intrinsece parte rei ae tinctum ab Omnipotentia, Scientia σsoluntate Dei, Volis habeant esse sirtualiter in causa prima, at, ita sim denominatio mera extrinse- ea ab Omnipotentia, Scientia e Voluntate Dei, ut kae sit forma, se quassi forma extrinseca, extrinse- aenominans creaturas , pur/ possibiles. Ad huius evidentiam produco imprimis clarissima testimoniari S. PP. Mantiquorum Scholastico xum Antiquissimus Dionysius de Divinis nominibus a post medium ita satur : Eadesa a una, nempe Dem, omnia ut a se profecta, isse ante conJantia, cognoscit. Ubi, ut vides, dicat
103쪽
dicit omnia ante suam creationem suis in
Deo, & ita cogit osci a Deo. - . Augustinus tib s. de Gen ad litexam ' cap I S., cum sibi proposuisset quaestionem. 'quomodo Deo nota erant, quae alite non eranti
ita respondet : Antequam fierent re nunt, re non erant: erant in Dei Scientia , c quae noli disti guttur ab Omnipotenti non erant insua nat En expresse Augustinus , iis utitur termis 'nis, quibus nos solvimus objectiones adversa- xiorum. Idem dicit superius cap I . circa meruium: Si ergo distinguendum eis, ut eum dixeri- .mus, quo actum est ut deinde inferatur, incisio suu
est, non in se scilicet, hoc est in sua natura, qua a Uum est , ut conditio creaturas ficis iis illo sita est, qui omnia, quae per imum factasint, mperat antequam fierent. Ac per hoc in si erat, non ficu creatum, quam fecit, sed sicut sita re lux hominum, quod est ipsa Sapientia, re imum ferbum, Unigeni tus Dei Filim. Eo modo ergo in illos:tien, quod factum est, quomodo diritum est Sicut Pater habet situm in semetipso, si dedit Fuio habere situm infe- metipso. Ubi, ut vides, S. Doctor asserit omnes
creaturas, adeoq; etiam rationales antequam,
fierent, non habuisse in se vitam, adeoq; non fuisse in seipsis animal rationales, sed fuiste in Sapientia Dei, secundum formam illam, a qua denominantur ab aeterno, nihil aliud fu, isse, nisi ipsam Sapientiam Dei, wipsum Ver hum indistinctum ab ejus omnipotentia. Iden trepetit cap. s. post medium ' His Q hujusm di te timoniis probatur, quod haec omnia priusquam, serent, erant in notitia facientis, s titis ibi metio m ubi acerna incommutabilia. Et Paucis. a.
104쪽
eerpositis si Feret ea prius quam Destre pr- fect priinquam si rent apud illum erant eo ου- modis nata, quos item ruis incommutaebiliter e sis uni GH, Fimsunt Onempe per denominati Q-nem extrinsecam a vita Dei, nec enim aliter potestes se vita lapis, aut terra, & similia, qum Deli noverat, antequam fierent DEB aute- sunt eo modo, quo unaquaes creatura in genere fumest. Ubi ut vides, Augustinus , aeternum esset cre turarum mancommuta hila non agnoscinvi creaturis, sed in Vita scientia Dei aete ria, solumi esse laetiam, temporale ac comm mutabile agnoscit in genere pias creaturae.
Ans r. nus Menol cap 3s in medio sub xisdem termini Hem docet, his verbis Iri circo eum i 'fummu Spiritus dicit fimum, dicit
omnia quae factarium, ain antequam frent, eum jam ctasint, re cum corrumpuntur,semper
Ls,seundum mutabilem rationem factas in assero sunt, ipsa prima Gentia re prima exisienHFeritas ubi, ut vi des, Anmmus duplex esse creaturarum agnostit unum in seipsis, &hoetvvit estie creatum in tempore is utabiles; I- velum in summo Spiritu, quod est aeternum, di immutabile, hoc dicit esse ipsium Deum, primam i Essertiam, & primam existendit
aestatem, quatenus haec qua sit forma extrinseca, creaturas, antequam fierent denominat esse ab
ta Thomas idem non raro docet. Ac im- nimis de potent. u. a. ari s ad a. ita fatur: Micendam quod ex Histrio, quod qui Disti esse a
105쪽
in omnipotentia De tribuitur , nonsta- esse, sed i a quidvitus reari
dieitur, quae antequam esse habeat, nihil eri nisi omin intesie tu creantiae, ubi non si creatura, sed
reatrix mentia. En apertissimeD. Thomas Ese sentiam creaturae antequam fieret, dicit nihil est in se, sed tantum esse, in intellectu crean--is, qui est idem cum Omnipotentia, adeoqieme denominationem extrinsecam a Divina
Ementia creante, seu ab Omnipotentia. Et p. I. Qu' q. ari: . ita docet in o. Ea qua noa sunt actu, Mniunt ρmplicite sent tamen aliquomo
do, nempesunt in potentia actisabs se passisa. Ubi, ut vides, S. Doctor manifeste docet, possibilia, quae non sunt actu, nec simpliciter aliquom O- do esse, nec alio modo eme, nisi in potenti activa vel passiva suarum causarum. Et cum ab aeterito, nulla causa alia fuerit praeter Deum
Patet, quod juxta S. Thomam, possiibilia ab aeterno nullum habuerint esse, nisi in poten'tia activa Dei. Unde etiam ibi docet: γὸ
ea, quae neciῖnt, nec erunt, nee fuerunt, cumsunmtur a Deo per Scientiam simplicis intelligentia, de quia non habent esse dimnctum extra sidentem, nempe eXtra Deum, quo nihil manifes iiis diaci potest pro nostra sententia. Ibidem etian Tespondens ad primum argumentum dicit: qua non sine actu , fecundum quo uni in pomrentia habent seritatem , serum enim si ea esse 'Potentia, refiesciuntur a Deo. Idem docet Lib: 1 contra gentes cap 67. dum ait En qua nequent, nec erunt, nec fuerunt, non cognoscit Deus.
ω exinentia aliqualiter infe fis,sed exintentias iam in Disinapotentia ibi ut vides S. Doctos non tribuit pure ossibilibus, unum modum
106쪽
existendi alium, nisi in Omnipotentia den
minative Legatii etiam Thomas I P. qt is 16 ari: I. ubi ex professo docet, nullam veritate ni creatam esse alternam nisi in ii tellectu Divino is, inquit intesiectu Disinus en aeternus, in E se, serilisu aeternitatem habet. Et ibi de .ra ad Dud quod nunc est, ex eo futurum fuit, antequam esset, quia in causa sua fuit,
ni sic rei. En veritatem aeter iram X tra Deum
non agno citra Thomas, nec ullum agnoscit verificati uim futuri, nisi es e ipsius in causa. S. Bonaventura , idem place docet an
dist. ari: I. in I ad ita uiri ubi dicit ad iia si quod objicitur, quod ab aeterno fuit primum Ium Eus, dicendum quod plex si rei esse, sci crein f in sua cauisi ad cognitionem rein ei exin tia in causa. Ubi, ut vides, S. Doctor soli Deo tribuit ab aeterno esse in proprio genere seu i ii se ipso , possibilibus autem non tribuit alium modum essendi ab aeterno, nisi in causa, nempe in Deo, dicitq; hunc es iendi
modum, sufficere ut conio scantur a Deo ab aeterno. Quae est in terminis nostra sententia. Scotus idem plane docet in i dist. 6.unica. Con missa arguimr. Ubi refutat argu mentis duodecim sentetitiam Henrici dicentis: CT daturam fuisse ab aeterno secundiam esse EG setitiae, disti lictbim a D . Inter alia autem ita
arguit Scotui: Sequitur quod non possit aliquid
annihilar sicut enim producitur de Entescunduis Esentiam, ita redire sideretur , in Ens fecundum Esentiam, non in nihi cibi, ut vides, vult Scota re n creatam postquam an nihil a tur,iantequam Prodiicitur, ita elle nihil in se, ut
107쪽
in omn/yotentia Der. .non sit Ens secundum esse mentiae unde ibi subdit Idae rationes quae tactae sunt Me δ. comm Ficennam, quod nihil aliua a Deos κecissarium, viunt feri contra fiam, Onen pe Heni icio opia .nionem, quia ita sncluditor de esse quidditit si fit pirum esse,sicut de esse xini tiae libi it des, ScCtus esse quid ditativum in se non dis in sui abesse existentia'. Idem docet Alaxander Alensis . pari. Quisar, num q. art. I. Prope finem , ubi docet cro
Sturas ab aeterno esse in Deo, quod oea esses
secundiam quid nec tamen vult eme creaturas in Deo, unum vel multaci haec enim, inquit, se unum se multa, consequitur Ens prout ira fias en Deinde abidem concedit hanc pro 'positionem Omnia in Deo sunt disina Essentia, negat vero istam . Omnia sent Disina Mentia. Quia in seculi da propositione supponuntur creaturae, prouisunt in suo esse s in prima. io 'Propc sitionesupponuntur rationes aeternae de relus 6su. Unde patet quod hic Ailthor creaturis Pute possibilibus tribuit esse per deno in inatio neni extrinsecam a Deo. Alios Authores an . t qHo externos vide, si placet, apud Ruiet Vettio ad Autho res autiquiores Societatis ostrae, e quibus Valentia, quem Clemi ias VII. vocavit Doctorem Doctorum, non solum in '
termini nostram assertionem clarissime docet, sed oppositam gravibus en uris notat. an in I. pari. Disp I. Ouaest I . Punct. 7. ita di- cit . estondeo implicare manifestam commiuctionem, ut ea, quae nunquam unt a Deo terminent
objectis Dibinam cognitionem fecundum aliquod
es suum proprium cali distinctum a suis ausis,
108쪽
insua causa, 'iam per oppositam seruertiam vocat fatiam, contra fidem, Aliae in nuJlius docti mentem cadere potuit Cirmatitem hoc possibile esse dicit non esse re ipsa dati incium a Deo, hoc intelligi debet, incundum forma, a qua denominantur possibilia Nam si sp ehentur possibilia secundis subjectum denominatum, distinguuntur realiter a causa, ita sicut sunt, nempe in potentia, denominati v a causa, ut dicemus in solutione objectio-
P. antiscus Suare idem docet Disp. r. Netaph. Sect: cum ait: sitisa deno natios 'uapossibile dicitur fumitur ab aliqua pote,tia, .aeli actisa se passisa P ibile enim dicitur, quod in alicuj- potentia continetur imp bile sero dicitur, quod perat potentiam, sed in ea non contru netur, quae est in termanis nostra sententia. ' Denaq; ut omittam alios, Celeberrimus Tuditione ex antiquioribus nostris Dida cusde Monto ja , nostram sententiam in te mi apertissime docet, Moppositam senten viam, Vocat improbabilem, temerariam,&Oeziculosam. lia etiam dicit Disti: Ia de Scien- 'ia Dei. Sech q. Dico prim Essentiae rerum cniunt ab aeterno praeterquam in potentia uel σ Cognitione Disina, quo essendi modo sunt ipse Deuε έ nempe quoad formam denominantem mi. 'it tua re iter diaetinctum a Deo fuit ab aeterno. meg quoad Essentiam, eg quoad exinentiam. Ita M. Thomaae S. Bonasentura, Merciis, Alexander 'erseus , coim Capreolus, Richaria Cartό an, Et aliua uolligitur idem ex commuini sententia
109쪽
Scholaessicorum, qui dum tractant, quomodo realia in Deo sint ab aeterno dicunt creaturas in Deo hse ab aeternos cun tam potentiam productis am italarum , e fecundum corinitionem 7 Verum tamen hoc esse creaturarum in Deo est esse Disinum ipsum, Nuncreatum est Dei. Ita sine S. Nomin. a.
lexander Albertus. Bonas enitim. Durandus. i.
thardus Gregorius, Scotus re alii. J Quos ibi citae hic Aiit hor. Et intra sic concludit Propter hoc exist mo poni prorsus improbabiliter illud esse essitiae, quod a ru biudam dicitur fuisse ab aeterno. Hanc autem improbabilitatem intestigo, sistam a
tionem naturalem attendamus. Nam si em cre trionis mundi confideremus , ea positio temeritatem continebit, es periculum erroris Uicle dicentis :Disinam potentiam non se extendere adnibu s euum. Haec Ruia, cui tandem addendus mihi
videtur, Vir in hac nostra Provincia Polona, opinione tam sanctitatis, quam eruditionis Sacrae celeberrimus V. P. Gaspar Druet bichi, qui in lib. solitoq. Animae, ita dicit solitoq.
Isiud meum D merum Nihil, quod ex me eram qua Eo adhuc abs te, Deus, creatus non eram, quid ali xierat es c. ut plateret Adorandae tua soluntati, ex
me nihilo me aliquid facere, ex ossibili tantummodo mota particulam exclusivamo intra JoLm Potentiae tuae ab sum abscondrio, facere me exinentem. Ex quibus omnibus manifeste pa- tri, nostram assertionem doceri a SS. Patribus in terminis, esse I antiquissimam, communem apud Scholasticos celeberrimos, ac proinde decipa eos, qui illam novitatis accusant, sed potius isorum sentetitiam esse novam WaDoetolibus centuratam. Verum ultra taur
110쪽
- Gmnipotentia' ei. tam auctoritatem nubemq, testium, suppetune nostrae assertioni, efficacissimae, uespectu intellectus bene disposui, evidentes rationes. Ratjo prima si ex conceptu existentiae. Quia rem esse extra causas nihil aliud est, quam rem existere simpliciter. Atqui si creaturae ab aeterno possibiles, sunt in seipsis intrinsece a parte rei actu, hoc ipso sunt actu Atra causas ab aeterno Ego ab aeterno eXisi ut simpliciter, quod est falsu contra fidem. Maior patet. Quia hoe ipso qliod res sit Stra causas,es prodii et a causis, neq, enim ipsa se ipsa posuit e Xtra causam,alioquin esset, non essetans a se. Si autem res est producta a causis, hoc ipso existit, Quia productio terminatur ad existentiam rei. Minor etiam patet. Olli si creaturae possibiles sunt a parte rei actu intrinsece in seipsis, utiq; non sunt solum in alio, adeoq, non sunt pure in suis causis. Ergo sunt actu a parte rei extra causas, siquidem non esse pure in Causis, est esse extra causas a parte rei. Neq, enim datur medium inter ista, a parte rei esse puresin cava sis, esse extra causas cum haec duo sints
saltem arguitive, contradictoria. Ratio fecunda en. lii causam producere
posse effectum, effectum posse produci a
causa, idem est realiter, cum sol variatione rectim obliqui 3 qua de causa praedictarum locutionum ipsi Grammatici dicunt esse sensum eundem. Et apud physicos actio dc passio sunt idem realiter. Atqui causa potetas prod
cere effectum denominatur re ipsa a Potentia causae, tanquam a formaci Ergo etiam effectus