장음표시 사용
91쪽
rum, adeoq, 6 Scientiae mediae in tenere auri tem objecti terminativi stu conditionis sim;
qua non, non repugnat ultimo resolvi prae destinationem in nostram liberam determinationem conditio nate futuram , ut profectam em. Gratia x, pendentem a Decreto mav conditio nate praesupposito. Nam sicut in coniunt sententia, Scientia simplicis intelligeniae ultimo remivitur in possibilitatem passi, vam creaturae, tanquam in objectum termi, nativum , ita &Scientia media directiva praue Mestinationis, cur non potest resolvi in futu ritioitem conditionatam nostri consensus, tan quam in objectum terminativum praesertim cum in mea lautentia, tam possibilitas passi a creaturae LM in ritio conditiona sie
ni vino. Unde semper in resolutione actu.
Divini si stimus ultimo in Deo. Itaque pro census interrogatorius de praedestinatione Petri sic debet institui: Quaeritur cur Petrus conse vertatur Respondetur, quia Deus dedit ilii
Focationem congruam. Quaeritur urtu cur
haec vocatio sit congruat e se quia Deus pu Fcientiam mediam vidit eam ore congruam s daretur Quaeritur cur ita viderit Deus t des ideo in genere objecti terminativi, quia Petrus esisset libere consensurus, si daretux talis vocatio. Quaeritur cur esset consenui- rus Rest. Quia juxta naturam liberi arbitrii positis omnibus requisitis, inter quae praesuP- , nitur conditionate gratia Dei & Decretum . conserendi eam , ita se determinaret. En si himus non in sola determin*tione nostra
92쪽
hera, sed etiam in gratia & Decreto Dei, comditi nate praestippositis. Duo adhuc possunt
quaeri alterum est cur pro statu illo condi istionato praesupponatu conditio nate gratia, QDecretum conferendi gratiam hujus Tationem dabo motivum Providentiae Divinae
generalis. Alterum est quod quaeri potest, quod motivum Deus habeat, ut per Scientinam mediam, videat hoc, quod si daretur haec gratia Petriis emi consensurus ad hoc Rest. Maia talis est perseelio essentiae Divinae, ut
Deum determinet ad cognoscendum certo omnem Veritatem etiam conditio natam Et si e
semper ultimo sistimus in Deo dum agitur de negotio nostrae salutis, ac proinde nihil derogamus primatui gratiae.
Ads. Sicut finis est intentionaliter in suo genere prior medias is media physice ingenere causae essicientis sunt priora fine ita prae definitio est prior physice in genere causae eis cientis remotae, actu praedefinito hic vicissim est prior praede finitione intentionaliter in genere objecti terminantis Scientiam . nediam directivam praedefinitionis. Nempe mutua priorita solum repugnat inter causas Tequirentes existentiam absolutam ad causan- dum, jam vero actus praedefinitus ut praedefinitionem determinet, solii requirit, ut sie conditionale futurus in mente Dei. Neq, vero hinc sequitur circulus ille, qui nobis in argumento hoc objicitur; nam ut nuper dicebam In processu interrogatorio de conversione Petri, primo quidem pro ratione dabo conS uita temarataη, ulti 'o autem recurram
93쪽
ad conditionat suppositum Decretum de danda gratia , quod ex parte hypothesis supponitur ' Scientia media cognoscente gratiam congruam; clandem pro ratione hujus Decreti conditio nate suppositi, non dabo con-
gruitatemfratiae, sed motivum Pro identiae .generalis atq; ita non redibo ad primum unde processi nempe ad voluntatem Dei abs aulam, sed ad voluntatem conditionatam, cujus diversam rationem assignabi, conse quenter non committam circulum. Legatur Processus interrogatorius positus in solutione Praecedentis argumenti. Adeonfirmationem do. Ubin ea iuro,sen otia, quae contra nos inferuntur. Nam imprimis ex nostra sententia non sequitur Dei arbitris clam esse meum quia ego determino intentionaliter indirecte, medisse arbitrium Dei in eandem actionem sub conditione , sub qua , ut ego es em facturus Deus praescit,4 quam conditionem ponere vel non ponere est in m do arbitrio Dei hoc autem pacto multum d aer arbitrium Dei a meo. Si quidem illud est meum arbitrium, quod ego determino phydica directe ac immediate ' quidem absque Praescientia, quod siti electurus aliquid sub aliqua conditione, quae sit in solo arbitrio, alterius on se uitur deinde, quod ego sim
'ominiis Divini arbitrii qui es QDeus,
ria mutuo determinamus nos ad eandem acti nem, ut ego sim Dominus meae actionis so-
dum ex suppositione , quod Deus dederit mi tale auxilium, Deus autem sit Dominus ψος. ψω- absoluto loquendo, qu tenus
94쪽
Scientia media. τ' Ipse solus habet potestatem dandi mihi vel
non dandi tale auxilium. Porro miles qui est dominus actionis v. g. pugnae, solum ex sup Positione doni, v. g. gladii labere sibi a Duce collati, non ideo sub Dominio suo habet
arbitritura Ducis. Non sequitur enim bellum iEX utraq; parte justum, interminabile litteraneum ii vinum arbitrium Nam, ut diximus, ad qtum ultimo sistiti In determinati me nostra conditio nate futura profecta X gra-,tia Dei , tanquam in obi in pux Lerminati. Vo, sine quo non determinasset Deus pro sta-etu absoluto nostrum consensum sub hoc deter
minate auxilio, licet posset absolute determi-: nare sub aliquo alio auxilio. Ad o Gratia sufficiens, ideo juxta nos est aenerale beneficium Dei, quia eum illam dat 'Deus, X una parte dati , quod est de se bo- Iaum quidem dat animo benevolos Orii olendo inessicaciam illius seu peccatum qu Mompletur haec inessicacia , sed potius offeren id actum bonum, ad quem de se ordinatur Gratia sussiciens,, quem ideo Deus non dat,
, quia eum nos nolumus acceptare ex alia Ue- π parte Deus nulla obligatione tenetur ad
4mpedienda peccata , alioquin creatur esses: impeccabilis. Porro sic dare alicui bonum est facere beneficium , quamvis non speciale. Alia est ratio de medico, qui cum ex lege u- stitiae vel charitatis teneatur impedire malum aegroti , quantum potest , nullum facit bene
ficium cum dat medicinam , quam praevidet Culpa aegroti fore noxiam. Quod spectat ad Gratiam usica centi, haec ut dictum est in Proin
95쪽
quam quae communiter aliis conceditur. Rursus cum Scriptura dicit Filios Dei, agi Spiritulet, vult eos agi dilectione libera propria filiorum Dei, suaviter sed emcaciter urgente filios Dei ad opera heroica simul constituente partialiter gratiam essicacem, qua iti dem aguntur. Unde de illis dicit August librde Correp. irat cap. 2. Aguntur ut aganism ut nihil ipsi agant, ad hoc ipsis ostenditur , quid agere debeant, ut quando id agunt, sicut agen- dum si , id in eum dilectione j delectatione justitiae fuasitatem , quam dedit Dominus , ut terraeum daret fructum suum, accepisse Megaudeant. De niq; cum dicuntur in Scripturis, Homines per
Gratiam essicacem a Deo trahi es pulsari impr, imis hae tractio & pulsatio cordis non fit per aliquid pure Physicum , sed per aliquid intentionale , tangenti Deo cor hominis per Spiritiuistuminationem ut explicat Trident. Sest: 6.ca Ps. praeterea haec tractio fit non solum sola . eate nostra, ted etiam soluptate illa praecepta, adeoque nobis libera , de qua scriptum est , elemctare in Domino, at explicat August Trach. in Joannem. Similiter pulsatio ista cordis est per indifferentem ex se illustrationemru inspirationem , quae ut fiat infallibilis , ex Ῥe-ehat Deus pulsans, ut ei per nostru in consensum cor aperiamus, dicitque Apoc. Ego
ositum pulse , siquis audiserit Focem meam, re aperuerit mihi Ianuam, intrabo adisium.
Quod attinet ad S. Augusti imprimis notandum est Caput illud I. i. de Corre p. csrat esse ita dissicile, ut eo Jan senius plusquam centies, Calvinus vero viaeues abutantur ard
96쪽
moe errores defendendos. In sano ergo sensuit in Iligi debet, ut e mente Auguli mi, gratia in natura lapsa sit potentior, major, di plus possit, quam in natura integra, non solii quia nostra est saepe essicax, ideo i, est auxilium, quo fit ut velimus, cum gratia Adae fuerit sufficiens , seu auxilium siue quo non fit, sed etiam quia nostra gratia potens est vincere appetitus rebellionem, quae non fuit in natura integra, ubi proinde fuit gra- tia laetior. Et hoc significat illud quod dicitur, cap illo Il. Secunda gratia plin potest, qua sit ut
selit, tantum selit, ut carnis soluntatem con-' nuria concupiscentem , soluntate 'iritus incat. Et cap a. Major libertas si nec Pria Gersis
Iro ita tantas tentationes, quae in paradiso non fuerunt, dono perspenantiae munita tisirmata, ut cuin omnibus amoribus, terroribus, erroribus incat Mrbi mundus. Deinde ibidem August utili gra tiam nostram ex eo es te potentiorem, quia nos ' Deus per ea in facit ex nolentibus volenteS, ex malis bonos, seu quia nostra gratia libe- oat nos a malis, restituit bonum Iustitiae amisi ua , quod non praestab .gratia Adae, qui ut ibi dicitur cap. II. Ut reciperet bonum, gratia . non egebat, quia nondum perdid rat. Et ideo cap IZ dicitum: Huic peccato nonfrFiunt, non prima conditione, sicut illi, liberi, fidie gratia liberaria Clim autem in fine Cap. I. gratia quae datur in natura lapsa praedestinatis , comparatur be- atitudini Sanctorum Angelorum, sermo est de dono perseverantiae, cum quo ita in fallibiliter non possumus peccare ex suppos tione
consequente, sicut Anseli cum beatitudina
97쪽
de Scientia media. peccare non possiti ni ex suppositione antecedente hieniq; cum dicit Augustinus cap : Di
Perseserarere non perses. rarestiisse restatim inar. litrio primi hominu non autem in no tro arbitrio, loquitur de illa perseverantia , de qua immediate Iocutus erat, nempe de perseverantia vincente graves dissicultates, nec non de per severantia reparante lapsum in eodem statu,
qualis perseverantia non fuit commissa arbi 'li' Adae, sicut committitur nostro arbitrio, ita tamen, ut hoc donum sit ex suppositione consequente infallibile, rideo, illo dicitur oluntas nostra agi indeclinabiliter insupera-εiliter , es si ipsus insictissime sese bonum , quae omnia stant cum auxilio de se indifferente. Quod demum spectat ad D. Thomam, is Vula quidem Causas secundas, a Causa prima moseri' applicini ad operandum, Sed juxta naturam ipsarum, ita ut caiisae secundae liberae OV eantur Mapplicentur per amorem felicitatis in communi necessarium, nec non per allustrationem ac inspirationem de se indime . rentes, ac per decretum concurrendi conm cursu simultanees: Causae vero secundae necestariae, moveantur Mapplicentur, per ali quam qualitatem praeviam determinatam ad unum. Et in hoc sensu etiam vult S. Doctor. . . Causam ex e contingentem determinari ab aliqiis exteriori ad essectum. Iam in Comment Dion
alibi per praedeterminationes intelligit prae definitiones Divinas indistinctas ab ictibus Divinae voluntatis, quas prae definitiones nos quoq; admittimus, licet directas per Scientia am mediam. Denique in quaest. 3. de potentia
98쪽
aio tantum vult, quod Propter coneursum Dei simultaueum , quoi uia secunda asit Ἀαqui procedis amittite Des dici ponit quod virtus Dei sit in cauia secunda , non physica sed inteiitionarier S de nominative, sicut
in in .ere intentionaliter laenomiivit, linie uisibili, uicut virtus artis est
tentiona luer denominative, in artificisciti. ixrumetito, qu/tenus a tuli virtute dicitur ev-
iniec init. limentum agere artifici ε εα
quibus omnibus patet nostram sententiam nec. 1cripturae, nec Sancto Augustino, nec D Thomae adversari, Mi an me coicio pateat ei
initia mihi rentia D E I sit . aio fornaalis achemata denomi gnans omnia tu possibilia r L
'Idetur' rod non ut sentvi Henricus si davensis, Albertinus is ante illos Avicenna, Alga ae WAlphas ubi is apud id cum Ruia Disp ar de Maentia Dei Geon 3 F. Ros minantur non tu h. eiumpinantur Ens pure possibile v. g. Aiuicnria sum non esse nieram den'minationςm ab Omnipotentia Μ, Maeotia, uec volui tam sed .ssi, quoddam , quod quidein non ea in simpliciter nuncin ab aeterno, lihiloin iuu&ca aliquid , fuit ab arterii in se intrinse
99쪽
priori ante Omnipotentiam, Scientiam, Nori tintatem Dra ridemq; proportiona Iiter diacunt de impossibili. Pro qua sententia. inguitur pr-λ ossibile est ratio illa obj ctiva cur Deus p cssit producere v. ADtI- christuin, ompossibile est, ratio illa Ohjectiva cur Deus oti possit prC ducere Hirco- cervum Ergo pro pri r alite mill pote i. titiam , adeo , extra Omnipotentiam, sic in eis iis a parte rei, A tichristus est possibilis, Hirco cervus es ini possibilis, non aut Hiratiocu iq; con Venit per denCminationem extrinisse cani ab Ori ni tetitia Pote ιιtem Ioci ucere Antichristum, mon potente producere Hir, coccrvum. Consequentia patet. Anteco dens Irobatur. Tu in quia hanc rationem objecti
vam priorem Omnipotentia, signtificat illa caiisalis vera 'Ideo μω potes producere Anti-ehrisium, quia non im Leat. Tum quia nisi deis veniatur ad implicantiam , vel non implicat. tiam Entis , non poterit ulla ratio diri, cur Deus possit producere Antichristum, Wnon possit cha iteram. Si enim dixeris, hoc ideri esse, quia Deus in sua virtute continet Achr. num, non continet chimeram , de die
ipso redit quaestio redibit si semper nisi γ Curras ad implicat.tiam objecti, vel non mitti
Secunia Terminus ad quem resertus inri
Potentia Divina productiva Ilius, Ebia et Elis disti istum a parte rei ab Omnibo De , N etiam ad non fleuans, secl. i T
100쪽
am .esset indistinctum a parte rei ab omn*o ... .lentia, Omnipotentia esset productiva sui ipsi- us, referreturq, realiter ad seipsam, quod repugnat. Sed pure possibile est terminusOmni, ' potentiae Dei productivae, ad quem ipsa realiter refertur. Ergo possibile est realiter distin, ctum ab omnipotentia. Ergo non est denomia natio extrinseca ab Omnipotentia. Terti). Quando Deus eognoscit Antichri sum possibilem non cognoscit seipsum, non etiam cognoscit nihil. Ergo cognoscit aliquid distinctum realiter a se. Ergo Antichristudia possibilis est aliquid in se intrinsece extra Dein
Martδ. Si dicatur Ens pure possibile esse
quidem, Ens reale, esse aliquid distinctum a Parte rei ab Omnipotentia, sed non nisi haec Praedicata in conuenire in potentia a stiva causae primae,ac denominative, non vero in se intrinlace Contra est. Tum quia esse Antia christum v g in potentia Causae primae intrinsi sice importat a parte rei, vel adaequat ves
inadaequat ipsam potentiam Causae primae
tanquam foranam dominantem. Ergo omni- Potentia dum terminatur, refertur ad Antichristum, qui est in potentia causae primae,
terminaturin refertur a parte rei, vel adaequa ta vel inadaequate, ad seipsam, quod rePu. gnat. Tum quia videtur esse repugnantia ter
minorum , esse aliquid distinctum ah omnipotentia, Miamen esse pure in Omnipotentia
quandoquidem quod est distinctum ab aliquo, hoc ipso est, extra illud. Tum quia non Pa test explicari, quid sit ille Antichristus possibilas specificative sumptus ut est distinctu Te alito