장음표시 사용
141쪽
Qe iduo speciem ullam impressam. Ergo ceptus Michaelis, sicut ante ejus ordinati nem fuit ignotus Gabrieli, ita est agi totus post tali ordinatione, ac proinde per talem or ditiationem non fit locutio Angelica Nempe sola denominatio extrinseca non facit obiectu unanifestahale, quod ante non siit manifestabi- le sed ista ordinatio ringet loquentis est de- non inatio Xtrinseca respectu objecti. quod i ante ion fuit mam testabile, .ergo per hanc or dinationem non sat manifestabile. Confirmature Arriaga isse n. te 2 KQuia dicere quod sum ciat ad auditio irem Ati
.selacam mutata in circumstantia extritiseca consistens In OV ordinatione conceptus tan-i quam an conditione sitne qua non est dare ansam fingendi similes conditiones extrinseca, ad multos effectus causarum, quoad suam uir Autem acti Uam Ompletarum Et ita sicut diis citur Intellectu Gabrielis in orditae ad perci-Fiendum secretum Opendere a consensu Mi- cla aelis non tanquam a causa dante speciem impressam, sed tanquam a uia Oticliti One extrinseca ita poterit dici quod potentia vi- iva ex se habens virtutem completam ad vi dendum sine specie visibili, pendeat anienaballuminatione Objecti propinqua, 'carentia medii corpori Opa C. tanquam a naeta conclItione extrinseca, quod est absurdirin. 'Secunia ut arguit Halidius dis qu: I. a. In Omn locutione opus est loquen- eem in audiente aliquid causare, ut is physice - . e X citetur ad audiendum, casu quo esset cistra
142쪽
nec quidquam a loquente reeipiat, nulla mquitur auditio sensitiva, ita 8t de auditione inatellectuali discurrendum est. Et sicut cum quis sibi loquitur, causa in seipso aliquid, ita dum loquitur alteri debet aliquid in ipso caueare. Et ratio est, quia auditio non est qualiscun4s notitia rei, sed notitia accepta a loquente per Iocutionem , ac proinde necesse est, ut loquens imprimat aliquid audienti. Ergo ad I eutionem Angelica in non sufficit ordinare per voluntatem suum actum ad alterum, quae o dinatio est quaedam excitatio moralis audien
Confirmatuνρ-ὸ. Ex eodem, quia excis otio ista, est actus vitalis audientis, non potest autem aliquis vitaliter Wintrinsec moori per solam extrinsecam voluntatem alteri ssi quidem experientia constat, quod voluntasson habeat vim movendi nisi potentias pro
Confirmatu secunia. Quia Gabriel turi est valde distractus, non necessario, sed liber ato tendit MichaEli loquenti. Ergo pro priorieognoscit se posse attendere, ae proinde debet in ipso dari pro priori aliquod determinativum is excitativum ad istam cognitionem distinctum a voluntate extrinseca Michadlis. Tertio. Unus Angelus potest alteri aequi. vocare, imoin mentiri, in ideo Daemon dicitur mendax, Pater mendacii, soli 1 Deo proprium est nec falli , nec fallere posse. Sed hoc fieri non posset, si locutio Angeliea sim
re per ordinationem conceptus ad alteriam,
143쪽
iam eius conceptus intuitiVe, ut est in seipso
uateret Angelo audienti, ne objectum esse ' aliter,uel ambigue in mete loquentis. Ergo e. tiario. Ut arguit astrius cum umet. Nichae lis noliti manifestandi suum secretum, vel carenti Voluntatis manifestandi, non est velamen seu impedimentum , ne Ga- briel cognoscat conceptum Michaelisci quandoquidem talis noliti seu Volitionis care n. ii non tollit lumen, aut speciem in Gabriete. Ergo sola volitio manifestandi conceptum, non est ablatio velaminis, seu reseratio sigilli
ad cognoscenda secreta Micho lis ac proinde
non est locutio. Minio ut arguit idem. Locutio est actu et antellectus, est enim expressio vel significatio .eonceptus Vel affectus , quae pertinent ad in tellectum non ad voluntatem Wideo Pater
AEternus loquitur expressione Verbi, qui est
actus Intellectus , non autem spiratione Spiritus Sancti, qui est actus voluntatis. Et vox nostra non consistit in actu voluntatis, sed in expressione Verbi vocalis, Verbum mentalexe praesentantis. At ordinatio voluntatis An. gelica non est actus intellectus sed volunta. tis. Ergo in tali ordinatione non consistit foris aliter locutio Argetica. Sexto. Ipsa loquentis voluntas manifestam di suum secretum, cum sit actus in se liber, est occulta audienti, ac proinde non potest mania . . festari, nisi per voluntatem manifestandi. Vel
ergo manifestatur per seipsam hoc ipsum, Pariter dici poterit de ipso conceptu loquen- eas, qui proii de non manifestabisur perivo.
144쪽
Iuntatem manifestandi vel illa voluntas manifestandi manifestatur per aliam ollit ita. tem,in haec pariter per tertiam δε sic proce detur in infinitum. Septimo. Si praeter voluntatem manifestanis di non requiritur aliquid distin istum adlocutionem Angelicam objectum talis voluntatis nutium erit distinctum ab ip*a voluntate, sed
hoc est incon eniens. Ergo &c. Restondetur. Certum et Angelos non an
tum loqui cum Deo pure affective, per laudem Dei, aut per desiderium obtinendi aliquid a Deo, manifestatione ignoti nec tantum loqui cum hominibus m corpore an
sumpto, Vel extra corpus, formando voces
sensibiles per collisionem corporum, sed etiam loqui mutuo int' se. Sic enim describuntur illorum colloquia, Zachariae 2 ML Apocali pe7. in Epistola Judae Apostoli Quod
ipsum docent multi Patres, exponentes illud Pauli Apostolici ad Corint: I; Si linguis hominum loquar re Angelorum ubi suo ponitur OG sibilis Angelis locutio. Diis cultas est quomodo inter se loquantur Angeli circa quod puta. chum multae sunt opitiiones, quae ad quinque capita reducuntur.
Prima opinio explicat locutionem Ange Iicam, per erformationem signorum. Sunt autem divisi hujus opinionis Author es. Nam aliqui volunt signa ista esse materialia, sive in caelo Empyreo descripta sive ut vult Durandus in aere efformata , veluti hieroglafica AEgyptiaca. Alii vero mal Hic e la alta ligna
spiritualia producta ab Anselo loquente, Hazscii cev
145쪽
V locutione Angefica. Trym Iicet sint qualitates speciales, nullum alitiaoificium habentes, nisi ut cognita, significe ne conceptum, vel affectuna loquenti, sicut character Sacramentalis est qualitas specialis deae nere signi. Rursus haeae signa a L qui ut AEgi- dius Marsiliu , Gregorius, dicunt Ormaricia ipso Angelo loque iri , alii ut Albertinus in audiente, alii in utro ire Praeterea aliqui ue Molinacia Albertinus, putant esse signa ad placitum, Mnbera impositione Dei, vel Angelo-Tum qualia sem signa voces humanae. Alii ero putant esse sigila naturalia. Deniq; no in
desunt , qui putent ista signa coi sistere in murutiplici dispositione ipsius ubi cationis Angelicae, per diversas figuras, ita ut fiat locutio acilistar saltus, Angelo nunc contrahente, nunc eXtendente, nunc hoc, nunc illo modS fig Tante suam ubi cationem. Verum hic modus.
loquendi per signa materialia .sensibilia tio est per se necessiarius Angelis, quia Angelli si
cut suum esse , modumq; intelligendi, itain modum loquendi debent habere independen- 'tem a rebus materialibusi seu sibiὶibus. Nec
Propterea essent eX natura rei muti , si pone- Tentur extra omnia coLpora receptiva signo rum materialium Modus etiam loquendi per
tigna spiritualia, saltem non semper est possi-hilis Angelii Nam imprimis haec signa Diani possint significare naturaliter alioquin unus, Angelus non posset alteri loqui se creto, saltem. in praesentia aliorum, quandoquid .m omnes Angeli, saltem Vicani audirent, signa ilIRDatui alia iitelligerent, inuidem Ilita ependenter a conscnsu Ioquentis , si uiden hic
146쪽
non requiritur ad cognitionem Entis naturali, te significantis. Et si e defectu cor seris uanon intenigerentur signa ista naturalia, multa
melius diceretur, ecclesiactu consensus non intelligi secreta, seclusis bisce signis naturali. bus. Porro sequela est contra perfectionem Reipublicae Angelicae, ad quam spectat ut 4 Angelus pos iu alteri secreto qui non abducendo illum a reliquis, cum sic quoqά homines habentes modum loquendi imperfectiorem, inter se loqui possint, loquenda submisse. Si autem dicuntur haec signa significare ex placito , jam ante significationem horum signorum deberent inter se Angeli convenire, & loqui de ista institutione signorum . sic deberent aliquando inter se loqui sine talibus signis, sicut homines instituendo voceri, locuti sulat per nutus.
Quod autem respondet Arriaga, hoc non sequi, quia dici posis quod Deus ab initio infuderit Angelis notitiam horum signorum , sicut primis Parentibus infudit initio notiti
a litiguae Hebiaeae. Id non satisfacit quia veDeus omnibus Anselis infudit notitiam eoaxundem sisnorum. Et sic unus Angelus non possiet alteri loqui secreto, quod est conveniens , ut nuper diximus. Vel Deus infudienotitiam diversorum signorum pro singulis inariis Angelorum, ita ut aliud sit idio ma
Michaelis loquentis cum Gabriele, aliud Gabrielis loquentis cum Raphaele,in sic de sinsulis binariis Angelorum hoc licet Oncedatur ab Albertino, alii', est tamen in-
αςdibilo Fropter nimiam multiplicationem
147쪽
idiornatum. Relinquitur ergo i modum io
quendi per signa, saltem non esse unicum M semper neces artum Angelis Secunda opinio est uarii lib: 2 capha
cum quo sentiunt quidam Scotistarum Bassio-lius, Faber,Vulpes,Biacbata S, relati a Mastriciari: 3 Anselos loqui inter se per productio, item specie impresiae in audient ei, ut ut loαquens producat, imprimat audienti speciem intelligibilem de suo conceptu, vel affectu.
Verum haec quoqi Sententia reiicitur. Tum quia Angeli non acquirunt successu te porta species impressas , tum quia juxta docti tuam Sancti Thomae qu: IIO d liti communiter reinceptam Angelus non potest in subjecto exintraneo quidquam immediat producere, prae ter motum localemin impulsum. Tum denique quia ad perfectionem Angeli spectat, possit loqui alteri Angelo etiam distanti, non
Potest autem producere speciem ni pressam in subjecto distante. Quod licet neget Suare a. rationes tamen quae probant non posse produci formam materialem in subjecto distante, Procedunt etiam de productione formae spiri-cualis, ut patebit consideranti Tertia pinio est Scoti, quem sequitur ei latus Mastrius. Anselum alteri loqui producendo immediate in audientis Intellectu coninceptum illius objecti , de quo loquitur. Sed
contra banc Sententiam militant pleraq; qua diximus contra praecedentem, praetereat Iud quia saltem naturaliter non potest urci duci intellectio per actionem transeuntem in subjecto extraneo , cum actus vitalis uasi mo, tu es,
148쪽
tus ab intrinseco, ut saltem e natura rei, P
stulet esse ab eo principio, n quo recipitur. Quarta Sententia est Vasque a quam sequitur Arrubal, Amicus, Locutionem Angelicam formaliter consistere in conceptu reflexo Angeli loquentis supra tuum actum directum, quem vult audienti manifesta iri, ita ut loquens, dum cognoscit Ot jectum directo sibi ipsit loquatur, cum Ver,cognoscit reflexe istum suum coinceptum , X plicando se habere talem conceptum de tali re, eo ipso loquitur Asteri. Sicut enuia nos loquimur alii Per voceS, qu sunt verba externa Feflexa supra Verbia mentis,
quod explicant ita videturAngelus loqui aliis per verbum me tale rene Xu lusera Verblimentale directum. Ad hanc se utentiam reductio i est illa, quae asserit, ii Od locutio Angelii sietalis intellectio Angeli, quae sine re dexione supra seipsam e id dicat Ordinem non tantum. ad objectum, quod reprae entat, sed etiam ad notitiam alternis, respondet: , huic simila erbo externo Hoc tibi duo pacto experimur nos irato colloqui interii cum aliis. Sed contra est, Quia tali modus loquendisti perflue ponitur Ad eum enim utiq; requiri- tur directio Voluntatis, qua loquens Velit mas nisestare alteri suum actum, ut fatentur hujus sententiae patroni,siquidem secretum non potest innotescere alteri sine libet a dispositione,
ut quasi donatione ejus, qui li: bet u secreti. At posita directione suae voluntatis, eo ipso Angelus loquitur alteri sine ulla reflexionesti pra suun conceptum, absq; ulla intellectione de se ordinata ad notitiam alteriuS, ut Patebih
149쪽
patebit ex iis quae mox dicemus pro nostra selitentia. Ergo illa reflexio, Mameli ctio de se ordinata ad notitiam alterius, non requiri . turpe se ad Angelicam locutionem. Quinta ergo vera Sententia est, Angelos Ioqui inter se per ordinationem , seu directionem voluntariam sui conceptus ad alte rum Ita expresse DivuSThomas qu Io7 arta. I. quem sequitur JQanne a Sancto Thoma disp. s. ari: I. communiter homi si e ac nosti etiam, Praepositus, Franciscus de Lugo, Marti non, Arriaga, Eaparaa,Hau noldus, Ber
toldus ' quanquam aliqui, ut Arriaga, Hau noldias iertoldus praeter istam ordinatio nem conceptus ad alterum ,requarunt,ut Deus
de novo producat speciem impressam in Intel Iectu audienti de conceptu Oqilentis, quod an Sententia Thom Upica de speciebus Angeli cis concristis dici nequit Intelligo autem hanc sententiam cum Joanue a Sancto Thoma, Lugone&. Bertoldo hoc modo, ut locutio An gelica formaliter consistat in ipso conceptu loquentis, quatenu per eius voluntatem or ditiato ad alterum, ita ut ipsa volitio manife-, standi suum conceptum seu ordinatio activa loquentis, sit pars locutionis imobliquo im- portata Iam vero conceptus loquentis subis
hans isti ordination activae, seu ordinatio
passiva conceptus sit pars locutionis in recto amportata, ac deniq; cogniti alterius Angeli, quatenus habita dependenter a tali locutio.. sit formaliter auditio LProbatur haec Sententia ex conditionibus i ad locutionem requisitis. Nam ad locutio- , Is nem
150쪽
nem primo requiritiir, ut per eam loquena manifestet non solum rem de qua loquitur sed etiam suum conceptum tertium, seu rem' ut substantem suo conceptui se ideo eaeliquamsi manifessem gloriam Dei, non tamen loquuntur proprie quia non manifestant suum conceptum ad requiritur, ut per locutionem, per se commediate cognoscatur conceptus loquentis ideo quamvis ex quolirit et effectu Dei cognoscatur Sapientia Dei tamen Deus non per quemlibet effectum m. um iobis loquitur proprie. tio. Ad hoc ut unus alteri loquatur, requiritur ordinatio o. cutionis ad audientem ideo clim arduo Paulum in praesentia Petri , loquor Paulodio Petro, sed tantum loquor coram Petro forro haec omnia requisita ad locutio. .em ha-tentur posito solo praecis actu voluntatis, qua Angelus vult alteri manifestare suum conceptum. Tunc enun adest imprimis ordinatici ad alterum iit patet Deinde tunc cognosci-:ux immediate . per se conceptus loquentis. Qi id ipsum probatur inia tunc ex una par te Angelus audiens, habet intellectum ex arte actus primi completum ad cognoscendum coiiceptum loquentis per speciem propriam talis conceptus sibi mitio creationis inprenιam, ut suppono ex altera parte adest tunc eonditio requisita ad hoc, ut conceptus loquentis sit proxim cognoscibilis ab An peto
audiente, nempe consensus loquentis quandoquidem posito praecis tali consensu Aris: /u iam ejus conceptus, propter bonum socie- isti non poscit occultationem sui, sed potiua