장음표시 사용
151쪽
de locutione Anerelorum. 3 reuelationem. Ergo tunc nihil desideratur adlocutionem Angelicam proprie dictam. Confirmatur; quia in tantum unus Angelus non cognoscit conceptum alierius in quantum est
conceptu alterius, eum quantum est conceptus subjurem dominio alterius Nam de caeter conceptus alierius est omnino ejusdem rationis, ac proinde respectu Angeli ejusdem cognoscibilitatis cum conceptu proprio, que Angelus cognosciti Ergo cesIante hac formarilitate dominii Guris alieni, Angelus cogno scit conceptum alterius. At ista formalitas cessat per solum consensum loquentis, seu per voluntatem manifestandi , hic enim consensus est quaedam donatio,in transfusio juris ad cognoscendum suum conceptum, sicut etiam in aliis rebus cessat dominium per hoc quod dominus consentiat ad usum suae rei. Ergo posito solo consensu unius Angeli , ejus conceptum alter Atigelus cognoscit. In nobis non&lum haec est ratio, cur alie in nos conceptus ignoremus, quia sunt sub do- inio alterius, sed etiam haec est ratio, quia. nec habemus speciem impressam de conceptu alterius , nec eum aliter cognoscimus nisi de-- pendenter a sensibus Unde fit quod ad hoe
ut cognoscamus alienum conceptum, non solum requiritur consensus loquentis, sed etiam signum sensibile, a quo audiens beneficio sensus acquirat speciem intelligibilem de conceptu loquentis. Haec autem ratio non proce die de Angelis, qui ut suppono habent species
omnium rerum concreatas, independentera.
-nsibus cognoscunt, proinde Anseli ad O.
152쪽
I v I artesu' p. gnitionem alieni conceptus, solo indigendi consensu loquentis.
Ex his multa inferri possi in de hocutio noAngelica Pri in aqtio Angeli in maxima distantia possint inter se loqui quandoquidem Angelus loquens nihil producit in audiente,
sed tantum.prael Ptiuum consensum. Secundo
quod possit loqui unus aueri soli in praesentia Litorum non audientiu in quia potest ad unum sol im tirigere suum coiaceptum, uetio quod possit fortius loqui unde etiam in Apocalitpli dicitur Angelas clamasse Foce magna quatuox An elis nempe per emcaciorem suae meritis ordinationem . . t Q. quod .ngelus possustimul loqui pluribu ., vo ei do pluribus mani, nitare sitir: a conceptum sto quod auditi Angeli non differat intrinsece a visione objecti, sicut di: rimi nobis, sed tantum extrinserice Ratio est quia nos auditione non ciasnoscimus objectum ut est in seipso, sed tantum insigii H oque illic e contra autem Angeli, α auditio G dc visione cognoscunt objectum, uti est in seipso, cum hac sola differentia, quod auditio dicat respectum ad ordinationem loquentis, quem res ectum non dicit visio. 6tti Ili ferri potest, quod aliquΣndo Angeius possi non audire loquentem , quando scilicet totam suam vim intellectivam expendit in consid ratione aliorum objsetorum. Adprimum. Negari imprimis posset maIOr, quia ut objectum dicatur nunc proX1me per ceptibile ab Anselo audiente, quod ant a non erat tale, sufficit ut nunc adsit conditio sine qua non extra iu)ca objecito, audienti quattea non
153쪽
de Acutrone Annretiri Nq. 43etea non erat, nempe consensus loquentisci si tu ad hoc ut ignis sit prox in ei stivus, equi Titur conditio igni extrinseca, nempe appli- . catio & dispositio passi nec requiricti r Ut Do 'ia virtus activa igiti intrinseca imprmiatur. uti od multo magis valc in praesenta, cum Dei ,eptibilitas proxima Objei', pendeat a di CCCI- nio ni orali alter iis, quod prouide objecti m ut Teddat Uri proxime percept ibili, sussicit muta- , io, oratis. Itaq, illud axioma Idem manens
idem semper facit idem intelligi debet ita , ut
nulla supponatur facta mutatio causae, tam in intrinsecis, quam in extrinsecis circurii stantiis,
Deinde negari potest minor nam ii ip e
consensus Angeli loo uel tis de novo produ-χus, non sit mera concilio ad auditionem IIa
u equisita, sed sit etiam par ale objectit An- 4eli audientis , ita ut Angelus audienc, non
uolum tunc cognoscat conceptum loquentis, , sed etiam consensum , eo modo, quo non sis
ratis color videtur, sed etiam lux , hinc est quc d ccedente consensu loqueritis, ita stat imitatio nova in objecto totali auda entis, sicut acceden- te luce, fit nova mutatio in objecto totali vi- sus. Et sicin non potest videri color lux seorsim, sed tantum sininae, ita et i et mo pecies Angelica non es reprae se litativa secreti alieni quin mul repraesei, te conse iuuetra alteri US. Ad illud quod additur; per solam denomina 'tionem Xtrinsecam non re dc objectum amnifestabile, quod antea non erat tale similiter
respondeo, per solam Clio man Et lonem X
'trinsecam consensus loquentis objectum pop
se reddi proxime manite stabile, sicut Vr λ-
154쪽
Iam denominationem extrinsecam approximationis passi ignis redditur proxime stivus : vel certe dic ordinationem loquentis non esse meram denominationem extrinsecam respectu objecti totalis cognostendi ab audiente, sed esse partiale objectum. Ad Confirmationem militer dico, ordinationem loquentis, non sine rationabili fundamento, nobis pota tanquam conditionem extrinstincam requisitam ad hoc ut secretum unius Aningeli certo cognoscatur ab altero, ac proincte non dari ansam fingendi pro libito conditiones extrinseca S. Specialiter autem dici nequit, quod visus ex se habeat virtutem completam ad videndum sine specie visibili, solun q, pendeat ab aliqua conditione xtrinseca. Quia praeter conditiones extrinsecas ad videndum
requisitas dari species visibiles, probat reflexio specierum in speculo, similia quae affere Animastica Deinde falso supponitur ordinationem loquentis eme meram conditionem existrinsecam ad cognoscendum secretum ipsius, cum sit etiam partiale objectum, ut diximus Adfecundum Patet ex probatione nostraesententiae, cur in locutione sensitiva requiratur excitatio physica audientis, per productionem qualitatis ipsi intrinsecae, nempe specierimpressae in audiente, cur in locutione syirituali pure Angelica, hoc non requiratur, sed suis citi excitatio moralis extrinsecas consistens in mera ordinatione loquentis , quo pacto etiam excitatur determinatur Ange . ius a productione objecti, ut illud hodie inturii, sco Sinoscat, quod antea sic non cos nosce-
155쪽
V locutione Arum. Atlat, quando fuit pure possibile. Quamvis ve-
to is qui sibi loquitur tuus , causet in stipso aliquid, non sequitur tamen quod loquens alb teri debeat aliquid in altero causare; quia loquens sibi, producit actum vita lena, qui debet esse in ipso producente, non autem in Rab-3ecto extraneo. Rurnis quamvis auditio sit notitia accepta a loquente per locutionem, non tamen necesse est , ut loquens imprimae aliquid audienti, quia potest notitia accipi moraliter a loquente, quod fit per consensum loquentis , sicut subditus a praelato religioso accipit usum rei per constnsum ipsius. Ad primam Confirmationem Concedo quod excitatio passiva sit vitalis motus intellectus
audientis, excitatio enim activa potius est vitalis motus voluntatis loquentiso sed dico posse aliquem vitaliter moveri per extrinse- .ea Voluntatem, non quidem tanquam per causam physicam, immediati effectavam motus in alio, sic enim non nisi voluntas proprii suppositi movet potentias, tene tamen tanquam per conditionem sine qua non, vel potius tanquam per obiectum. Ad feeundam Confirmationem Responde Marti non, Angelum eum ita est distractus, ut non attendat alteriloquenti, posse ad hoc excitari ab altero per motum, vel impulsum specialem, vel alio modo, ut o solemus etiam distractos aut sopito excitare, ita ut ille necessario audiat. Quanquam sicut unus Angelus absolui potest alteri negare libere audientiam, pervo Iuniariam distractionem ad alia objecta, ita Potest etiam libere attendere alteri loquentis
156쪽
molendo se distrahere volendo inspite
alterum, quansum fatis est ut illi attendat intecedenter cognoscendo se id posse velleia quam mitioilem determinahitur Angel
xii ne specierum, vel ab occursu objecti. Ad tertium. Concedo quod usqὶ possit alteri aequivocare, di mentis per ordinationem conceptus ad aqui tamen potest sua naturae relictus
pravo affectu loqui per signa extern Dii aut ambigua, ideo potest mentiri S aequi care solute loquendo. Ad quartam. Carentia volitionis manifestandi secretum, non tollit Oidem at diem specimae, im pexmni, nec alimen tu lectuale, tollittamen tonditionem ad cogit scendum alienum secretum requisitam, imo α
objectum partiale specie in preta ut iam est ι, ideo hujus carentia viii. -
pqtest vocari velamen, & sigillum Crema Ad quintum Nesatin i Di qm gQ ' tionem cum alteri, nlocutio uniana iii iniis potentia ab intellectu θ. . autem concedimus locuti onem cum altero si hi ludem AMς
inlevis inum oluntatis. Unde etiam puto quod cum Angelus alteri loquitur de suo affectu, hi e locutio siest riniliter concur Mum voluntatis ad alterum. Quod auteria Verbum Divinum qu Deus aera loquitii
157쪽
de primo peccato Angelorum . sntio, hoc ex eo est, uia ista locutio Divinamon est libera, sed nec esuria cum e contra libera sit oculi Angelica. Adsextum dilam Vis volirntas manifestanα li secretum sit et is in eliber; quia tamen hic actus per seipsum est donatio notitia tam sui, quam secreti, respectu alieritis, quod aliis actibus non convenit, ideo talis actus non debuit ei se occultus, sed per seipsum manifestus , quod etiam postulat bonum societatis. De aliis autem actibus voluntatis aliter dicen
idum est. Ad ultimum. Voluntas manifestandi secre
etum, pro objecto directo habet aliquid a se re aliter in adaequat distinctum, nempe cognitionem tam sui, quam secreti in audiente, seu manifestationem passivam , licet haec eadem voluntas etiam seipsam partialiter velit reflexe, in quo nullum est absurdum cum quae Iibet volitio sit amor sui, sicut quaelibet enuntiatio est assirmatio sui, ut dictum est in Philosophia.
Vtrum Lucifer primo peccaverit nolendo se subjicer Christo
'v Idetur quod non primo Quia peccatum Luciferi principale, primum potius fuit illud, quando dixit Similis ero Altissi mo Isaiae Tq. de quo habetur Egechielis et 8. Dixisiis Ne ego iam ac deniq, cui supposuit Michisia
158쪽
166 1. pareassur dicendo: uis uti Iaec autem significalix affectationem Divinitatis: Ergo Lucifer potiatis primo' principaliter peccavit per affectationem Divinitatis. Et ita videtur docere
Gregorius, Augustinus, Ambros: Hieronymus apud Suarium libro cap ta Clarissimε vero Naaianaen is, qui ita eanit de Luciferor Dum Meus esse cupit, tetra caligine obrutus ea cunia. Ut arguunt cotistae. Prius est velae qu1mnoue ideo enim nolo aliquid, quia aliud oppositum volo is similiter prior est excellentia absoluta, quam relativa, cum omne absolutum se prius relativo Ergo prius voluit Lucifer aliquid, quam noluit si, bici Christo,in rursus prius voluit excellentiam absolutam,amando inordinatessuam excerudentiam, quam voluerit excellentiam relatia vam, volendo praeferri aliis, &Ἀblendo cita Confirmatur auctoritate Augustini docentis , quod ams fui in ad contemptum D SI uxerit rima' 'MOL Etes . de Civitate cap i ita docentis de Lucifero Initium, I soluntatis fuit sibi nimium placere i Uiide infertur juxta Augustinum, primum Anstitie ,eatum fuisse nimium sui amorem. Tertu Incarnatio Verbi Divini prae σχponebat lapsum Adae, quo scilicet non peccanee Christus non venisset, ut docet D. Thomas et hic autem lapsus praesupponebat lapsum Da
monis, ut Pote tentantis Adamum ad pecca- eum Ergo lapsus daemonis non potuit prae- imponer o Christum ventur 'm, ne detur m tua prioritas mediata inter Christum ventu'
159쪽
de primo peccato A eelorum. a gelus non peccavit cognoscendo Christunt
entlNum, eiq; se non subjiciendo. Resondetur. Conveniunt con muniter Theologi ,-Luciferum multa coimisit e peccata, neuipe superbiam, invidiam, ambitionem, apostasiam, odium in Deum, blasphemiam c. Sed dubium est quod ex his uerit primu mi principale ipsuis peccatum, Moris reliquo
Prima sententia est Scoti cum suis asseciis, quos citat .sequitur astrius dis p sinu: 4.
ari: I. Primum peccatum Anseli fuasi phidaut iam , seu inordinatum anaorem erga seipsum sine relatione ad Deum, quem affectum appellat Scotus formaliter luXuriam spiritua- lem, radicaliter autem' virtualiter superbiam , quatenus qui plus aequo suam perfectionem aestimat, statim supra alios extolli cupit, quod est formaliter superbire, seu super alios ire. Verum haec sentetula communiter reiicitur,quia quidquid sit de voce, an prellautia malorum Angelorum sit vocanda luxuria spiritualisci Adhuc contra hanc sententiam est, quia Scriptura toties expresse significat primum peccatum Angeli fuisse superbiam. Ita enim dicitur Ecclesiastici Io Initium omnispe aeatifuperbii: Et Tobiae . In superbia sumpsit initium omnis perdities quae verba cum nihil ob- set,accipienda sunt simpliciterin in sensu proprio, ita ut significent, primum Angeli pecca-etum, non odum primitate principalitati, ut vult astrius, sed primitate originis, ut deno. eatra initium proprie sumptum fuisse super
viam itidem proprie dictam, hoc est secun- a diu i
160쪽
dum formalem specificam rationem superbiae, qualis mi , non est philautia Unde noni satisfacit astrius dum dicit Initium omnis peccati ierditionis hominum fuisse sui e 1iam proprie dictam Luciferi, non autem initium peccati etiam Angelorum. Contranimest: Quia hoc est non accipere proprie in simpliciter illud Syncategorem universale,
omnis peccati: Omnis perditio , cum tamen nihil
obstet ut proprie accipiati . Accedit quod non appareat quomod amor sui fuerit grave peccatum Luciferi. Nam nullus amor sui potest evadere peccaminosus ex sola intensione actus, quandoquidem hujusmodi amor cum sit
ex obiecto subitantialiter bonus, quo intensi or est, eo melior est per se loquendo, id est seclusa prohibitione, aut impeditione alterius actus praecepti, aut laesione sanitatis, quae rinnia hic non apparent. Solum ergo ainor sui potest esse peccaminosus; vel cum quis arrogat sibi id quod non habet . vel cum arrogat
sibi quasi habeat a se, quod habet ab alio , vel elim sibi desiderat id quod non debet desiderare. At nihil horum agnoscit Scot is in illo
primo amore sui Angelico : Ergo non appa re quomodo hic fuerit graviter malus. Aod autem dicit Mastrius, ex eo fuisse graviter in lum, quia per illum actum Lucifer, plus apyretiative se amabat quam Deum sistendo in seipso tanquam in fine ultimo id non sati - facit. Tum quia nullum est fundamentum in Scripturain Patribus, ut Angelo cognoscenti infinitum excessum Dei supra se, nondum