장음표시 사용
181쪽
omnis aerus positivi prὀponeretur practim ce voluntati ut bona, Vel tanquam praecepta, In ponea etur ut amanda pro ligno posteriori natur a Consarmando ergo se voluntas hine practicae propositioni pro signo posteriori deponeret actum amoris erga talamo missionem. quia se conformare victamini practico venti Ahujusinodiam em,.& nullum actum Poneret, ut volunt adversarii Sed hoc implicat Ergo repraesentatio practica ejusmoda implicatis. Ad Partum. Retorquetur argumentum, quia etiam in complexo ex actu, omissioneat us, inest aliqua inlitia , quae inest insulis partibus complex, nec tamen hoc compla-xum potest voluntas omittere Alioquinis
utrum contradictoriorum verificaretur, quoa
implicat. Directe Respondeo: Ad hoc uevoluntas possit liberὶ omittere aliquod suum exercitium, non citis est, quoA in illo appar a defectus, sed praeterea requiritur, ut ejus oppositum sit practicε amabile jam vero in collectione omnium actuum ita apparet deis ctus, ut opposea libera omissio istius collectionis non sit practice amabilis Alias enim deberet repraesentari Voluntati, quod peri lam omissionem deberet exerceri do non exerceri vitaliter,moveri& non moveri a ratione, quod implicat, ac proinde etiam implicat, ut voluntas libere omittat collectionem omnia vin suorum actuum. Ad quintum. Negatur sequela. Ad priorem ejus probationem dico, 'oluiitari: dum elis is libere actum tantae intensionis, v. s. ut qua- tuor, -
182쪽
euor, libere abstinere ab actu remissiore, 'in tria, ve, intensiore ut quinque, per omissi nem liberam, indistinctam ab aeri laber utiquatuor, adem, eunc non datur processis in finitus in actibus liberis, nec etiam pura omisilio libera. Ratio est, Quia ut dixi in Philoso
phia, Quiliboactus vitalis per seimini indivi-
ibiliter est tantae intensionis, v. g. ut quatuor xon autem per additionem gradus ad gradum, ac proinde per seipsum est exclusio, consamquenter omissio actus tensoris, remissio,.. xis. Unde volantas eadem libertare , qta sedi determinat ad substantiam actus, determinae etiam se ad ejus intensionem,&ad omittendunx actum intensiorem,&remissiorem, non autem hoc facit speciali libertate quandoquidem Bibstantia actus non distinguitur ejus intensio, id omissio actus intensiorisin remissioris. ἀαlteram probationem dices, Amorem libeta:
elicitum, labere construari per horam a voluntate eatenus, quatenus prima libera deter minatio voluntatis ad amorem, moraliter per severat per horam, propter negationem re, tractationis, identificatam cum serie actionum durantium per noram , compossibilium cum prima aeterminatione et ei etiam, quatenus adentidem per aliquot actus tenues nicos , voluntas approbat in spatio horae suam primam determisiaticinem , sic evitantur infiniti actus liberi,in pura missio de volitiolio
conservationis. . A sex m. Paritas de relatione praedi ea-ane ι itala itulla est, Quia haec denominatio ux
183쪽
de matitia moralia IT 3srovenire ab extrinseco, nempe a terminor λ vero denominatio liberi in aetii secundo cum sit vitalis, debet haberi forni aliter totaliter per ipsum esse intrinsecum exercitii liberi, Mna positivi quam Degativi. i. de res abimus Mysest sequenti. Amorem esse ex se indifferetinem ad esse liberi vel necessiarii, seu ab extrinseca cognitione denominari liberum velarecessari uin, sed poti is diximus, Amorem per seipsum essentialiter esse liberum aut necessa ritim, nec ista deo ominationes esse contin- Sentes respectu amoris, sed e sentiales. Dein, de ex antecedente non sequitur inconveniensi scilici dari negationes a parte rei distinoas ab omni ente positivi, sicut hoc sequitur ex--iisequente: Ergo nulla est paritas iujus
Vtrum Malitia Moralis formalis sit aliquid reale adaequare identifica tum Actui voluntatis peccaminoso'
TIdetur primo, Quod non fit quadreale sed quod sit Encrationis, quae sententia tribui solet Patri Vasque hic disputatione 9q. cape Io eumq; de more sequitur Pater Gaspar Hii thado in hac disp: I. Difficultates Ratio est, Qv ia Omnis respectus ad aliquid extrinsecum est En rationis, Fingitur enim inhaerere suo fundamento, cui tamen est extrinsecus atqui
malitia actus est respectus ipsius ad aliquid ex
184쪽
niliseum, Minye ad degem aeternam, vel ad dictamen rationis, siquidem nihil aliud est nisi
dimormitas actus cum lege aeterna, cum di-
examine rationis: Ergo alitia actus est Ens.
tutionis. Seonaeo videtur formalis malui actus esse Ens quoddam Morale, medium inter En re
lein Encrationis, Mo qua Sententia PDViedo hic tractatu . Contress puncto I. n. I 8 citat suum Magistrum, & Patrem Lemum in libro de Divinis perfectionibus Ratio est , Quia Malitia videtur non est quid productum ab ulla causa. alioquin enim deberet etiam pro-'duci causari a Causa Prima, quod est incon-Veniens; sed potius videtur posito fundamento, nempe actu voluntatis libero con-:trario legi Dei, pullulare ex actu voluntatis: Atqui hujusmodi Ens, ut pote dicens ordinem ad libertatem, Ens est Morale non reale, Omne en in reale si non sit Deus , debet esse quid productum, causiatum, nec etiam est En rationis, cum detur a parte rei, EIS. Malitia formalis actus est Ens Morale. rtu videtur vera esse Sententia, quam tenet curiel,&Cornejo apud eundem Oviedum, Punctos num s . Quod Malitia formalis actus si modus quidam positivus , superadditus a parte rςi actui malo Ratio est, Quia hujusmodi alitia non potest permanere sine emtitate actus ciam vero ipsa entitas actus O-tςst manere eadem sine malitia Morali , quandoquidem idem actus, quo quis vult feria sese
ea c0 medere carnes, est moraliter imRlus cum:
adest e c prohibens talem c uestionem. nec
185쪽
malitia morati. non advertentia ad legem, deficiente ver5 aut ιΠ e, cognitioue legis, idem actus non est
ino aliter Clim ergo inseparabilixa
duorum non mutua , sit signum distinctionis modalis, sequitur malitiam moralem a actu dis lingui sicut distingvitur modus a re. Quod
ipsisum 'nfitin tu primo Quia sicut eadem
actio externa , . g. comestio carnium potest es nunc prohibita, nunc praecepta, ita meamdem volitio comesti is Ergo adς votis
ei. potest esse runca m a nunc in i moralia ter, ac pyoinde potest eadem permanere sine
sua malitia morali. Et Ratio ulterior est, Quia Deus aequale habet dominium in actum externum, quais in actum internum voluntatis , ae proinde aeqtialiter potest utrum 4, praecipere& prohibere. Confirmatur Rursus , Quia durum videtur, quod qui advertenter comediscat nes prope mediam nociem seriae quintae,
non possit continuare comestionem vi eiusdem affectus post mediam noctem Lin hoc autem casu talis affectus post mediam noctem erit malus moraliter in ante mediam noctem non fuit malus, Ergo idem quod prius. uarto videtur esse vera Sententia Connoistatistarum, Quod Malitia actus sit quaedam fommaluasaeontingens connotativa, id est identisficata quidem adaequat actui voluntatis libe-Fo con notans tamen dictamen rationis, quo solo deficiente tanquam extrinseco connotato, deficiat malitia, quamvis maneat entitas actus Ratio est , Quia simili modo discurri solet, de relatione praedicamentali similitudi
visu dissimilitudinu: Iuro idem dicendum
186쪽
de malitia morali, quae est difformitasin dissimilitudo actus voluntatis liberi cu dietiimine
rationis. Puinto videtur esse vera Sententia Patris Ovied hic puncto T. multorum Recentiorum, Quod malitia actus iit denominatio se
vitex rinseca, id est partim extrinseca, a tim lintrinseca actui in alo, ita ut in recto identificetur p. rtialiter entitati actus, partialiter
Veio licet in bliquo identificetur dictan inirationis, quo pacto multi dicunt relationem praedicamentalem identificari partim fundament partim termino. Ratio est, Quia sicut idem homo est Pater manente filio, Mablato filio non est Pater ita idem actus liber manente cognitioi e proponente malitiam est malus moraliter ωablata hac cognitione non est malus: Ergo sicut denominatio Patris praeter entitatem Patris includit entitatem filii,
tanquam constitutivum intrinsecum denominationis ita & γ litia moralis praeter entat
tem actus liberi, includit dictam cognitione'. Patet consequentia Antecedens probat ovi do : Quia cognitio proponens Malitiam obje-m non influit in amorem talis objecti, sed potius eum retardat: Ergo talis amor potuit esse sine illa cognitione, immo facilius esset sine illa, dummodo remaneret altera cognitio invitans voluntatem ad amorem objecti. Nempe non potest aliquid deficere ex eo, Quia de cit impedimentum existentiae ipsius, sed potius quo dubet tanto facilius existit , quanto plura imminuuntur impedimenta suae existentiae.
187쪽
analis, qua tenet se ex parte acturi natura est nisi conformitas vel difformitas actus cum Regula morum, quae est aut Voluntas Dei, aue dictamen practicum ratisius. De hac emor nita licia morali sit. Propositio I. Malitia Momia formali es
sentialis actui interno soluntatis formaliteri id eui Einat σωiones libero, qui eri --. Ita caietanus, Alvarea, aliique homi- as id viedum num: s. Probatur. Actus qui per sti- .psum praecise est libere difformis dictamini rationis, ei essentialite malus moraliter Sed quilibet actus voluntatis formaliter libra ea malus, est per seipsum libere difformis dictamini rationis : Ergo est essentialiter. malus
moraliter. Major patet, Quia esse aliquid per seipsum praecis tale est esse Mentialiter tale, quid enim est magis essentiale alicui, quam ut sit ipsum, seu ut sit id quod est, Ergo si peris ipsum aliquid praecise est libere difforine d mmini rationis, quod est eme moraliter ni lum, ut jam dictu in est, est utiq; Essentialiter
malum moraliter Minor probatur. Nam im-yrimis v. s. Voliti mrmaliter libera comeis dendi carnes seria sexta, idem dic de aliis si . milibus. est per seipsum praecise non solum amor' prosecutio boni delectabilis in usu carnium, sed etiam est fuga is mio boni honesti in abstinentia a. earnibus .andoquidem sicut es Se prosecutionem, ita esse fugam objecti est vitalis tendentia, conveniens actui voluntatis per seipsum , Ergo iniis volitio per
188쪽
umor objecti , non autem est simul fuga te aectio alterius objecti Rumis eadem inlitio per seipsam praecise resistit cognitioni proponenti legem prohibentem, eamq, Contemnit
Siquidem etiam ista resistentiain contemptus, est quaedam vitalis tendentia, estque maior emnatus voluntatis in objectum oppositum, ac proinde habetur per ipsum praecise actum victarem voluntatis. Ergo talis volitio per se, psam est difformis dictamini rationis, Maec. enim difformitas nihil aliud est, nisi resistenisti & contemptus cognitionis proponentis le-smi. Quod autem dico de Malitia moraiictus interni voluntatis mali, idem dicendum de bonitate actus interni boni moralis, quia etiam hic per seipsum est liber,in conformis dictamini rationis. Hinc sequitur, Divisimnem actos voluntatis in bonum,ac malum non esse divisionem subjecti in accidentia, sicut di. viditur homo in album nigrum, sed esse divisionem generis in species, quae scilicet essem eialiter disteriint, sicut dividitur animal in limminem & brutum Sequitur deinde fieri non posse, ut idem actus internus voluntati tra stat de bono in malum, vel de malo in bonum 3 Aia alias manens idem, mutaret medicata essentialia , essetq, idem, Wnon esset
idem, quod implicat. Itali, licet bonitas rematitia sit sepe accidens respectu subjecti quod
dicitur bonum vel malum, non tamen respectu ejus quo dicitur res bona vel mala putarespectu actus interes Voluntatis , quo homo
xedditur bonus vel maliis. Popositio IL --σMalitia moralisseue
189쪽
mi intren solu-is. Haec propositio sequuti ex Prioria Patet enim qiiod id quod est etan . Male alicui , sit etiam adaequale identificaturi Midem quandoquidem quodlibet per seipsum adaequale est sua essentia, setis est id quod est i Jam vero bonitas is alitia moralis sunt esse tiales suis a stibus internis, ut dictum est. Hi ne rejiciuntur omnes alioriim sente uiae de M litia morali format actus interni. relatae inis. ionibus dubitandi. Hinc enim patet ista in malitiam necesse En rationis, nec Eos mors qre medium, nee modum a parte rei super i tum actui, nee sormalitatem contingenten,
Connotativam, nec denominationem semieκ-
trinsecam respectu actus interni. Quia nihil aiorum est essentiale , Madaequale identificatum actu interno voluntatis. Alia speciales harum opinionum impugnationes addentur an Responsione ad rationes dubitandi. . Propositio III. Mnim e Malitia undiseraecidentalis actioni externae, id est actioni quae procedit a potentia distincta a voluntate, a deoq; talis bonita sin alitia est des min3ti'. extrinsecarespectu actus externuuckii'tificata actui interno voluntatis , qui ratione sui est formaliter malus vel bonus,& exteri asit actionem denominat extrinsece malam,
nam Ratio est, via imprimis ratio eis.
V. g. comestio carnium die Jejunii, non es o formaliter libera & ratione sui, sed tantum a cidentaliter ωratione actu interni vix eis, a quo imperatur, ac proinde est libera,' denominationem extrinsecam ab actu volun
190쪽
tatis Erg eodem modo est mala uel bona
moraliter, siquidem Bonitas & Malitia moralis sundat tir in libertate actus, ratione Cujus videlicet libertatis, actio est imputabilis operam ei, vel ad laudem,stu ad vituperium, quaestiri- putabilitas est proprietas Bonitatis vel Malitiae moralis. Deinde actio extiana non resinitetriindictantini rationis immediit per seipsam, sed talis mediante actu Moluntatis α extrinsece ac proinde mediate extrinsece bona est vel mala moraliter,in sic potestar fretae bona in malam 8 e converso, mutato
dictamine rationis. Hinc alibi diximus ex
professo, quod actio externa non superaddat ullam malitiam externam moralem super actum internum. Ex his ergo niane satisfactu
quaestioni propositae. Superest ut respondeamus ad argumenta contrariarum opinionum.
Ad primum Solenne est antiquioribus aut horinus, denominationes extrinsecas vocare Ens rationis, rideo Pater Vasquea Malitiam moralem actus interni, dixit esse Encrationis, matenus Putavit eam esse denominationem extrinsecam, desumptam tum a dictamine rationus , tum a principiis libertatis. Caeterum eum nos totum hoc negemus, patet Malitiam moralem actus interni non esse En rationis.
Deinde quamvis ista malitia esset denomina, tio extrinseca, noli ideo Esin Ens rationis. per
acciden enim, non per se fingeretur respectus iste extrinsecus inhaerere actui voluntatis , Si-,uidem nemine finsente actus odii Dei adhuc esset sonitaliter, non tantum fundamentati- ις malu in ut pote formaliter distbransi Lae-