장음표시 사용
201쪽
parte rei a sentitatem actus mali. Ratio pro hac sententia est Tum quia hoc videtur esse conforme dictis Patruin asserentium peccatum esse nihil: Tum quia si malitia moralis es et identificata realiter entitati actus, Deus esset causa peccati, sicut est causa omnis entitatis positivae : Tum Qui , ut dicebat Perea, Omne bonum transcendentale, est id quo est prudenter amabile etiam a Deo et sed nulla Malitia Moralis est prudenter amabilis, nec est amabilis a Deo Ergo nulla malitia est
bonum transcendentaliter, adeoq; non identificatur a parte rei enti positivo, quod COn. vertitur cum bono transcendentali.
OctaFδ. Non potest explicari, qua rectitudine debita privet formaliter malitia mora. Iis. Nam ut arguit Arriaga, aliquando achus malus non privat ulla rectitudine morali debita quando enim aliquis Odit Deum, iam hicin nunc non tenebatur ad eliciendum acta amoris Dei, nec ad ullum actum honestum, certe tunc actus odii Dei malus, nulla pravae rectitudine morali debita, quia hicin nunc nuda rectitudo moralis debeoat dari in pec- Cante , siquidem tune odium Dei vitari poterat, non solum per actum honestum, sed etiam Per actum in individuo, aut saltem tu specie indifferentem , immo huic praecepto negativo Deum nunquam Odio habendi, satis fit aliquando per arium venialiter malum, nempe Per talem: Nolo hἰes nunc Deum odisse fedpo riuae solo me impendere studiis propter sanam glori m. Ergo odium Dei privans illo actu, qu
satisfit praecepto, Deum non habendi odio,
202쪽
I' ι ad . V 3. non privat uua rectitudine morali debita . proinde in tali privatione non consisti re
Nono. Non potest explieari, cuinamini m. icto deberet inesse rectitudo ista, qua ph axactus malus v. g. Odii Dei Vel enim deberet inem ipsi actui malo odii divini Q hoe dici nequit, Quia actus voluntatis malus, qui
per seipsum est liber est irrectificabilis. ς
sit ipsi essentialis sua malitia morali ac proinde si odio Dei deberet inesse rectitudo, de- here ipsi neue Chimaera vel ista rectitqω deberet inesse operanti, non autem actή - Io Et hoc etiam dici nequit, quia cum actu Odii Dei per seipsum sit malus moraliter, Mista malitia moralis sit privatio rectitudini, consequenter huic athii debuit inesse reo ludo Sicut quia in oculo est privatio istis oculo debuit inessi visus. Nulla ergo privReio rectitudinis debitae constituit mi' 'l in malitiani. ' . QON, Ressondetur Quaestio praesens solum rit d. Peccato aetuali Commissionis, nam peccatu actuale omissionis, certum est apud se nes, quod formaliter consistat in aliquo negati , nempe in omissione actus praecepti Malitiam ergo moralem peccati aciualis commissionis aliqui quos multinus, formaliter constri ne in positivo, aliqua ut Suarea: Molina, V. alia, Walii apud Oviedum, in negatione, seu Pri Vatione, qua nefationem rursu alimi a
parte rei distin Vitiit ab actu malo. aliqum . um per lationi Aliqui dicunt esse Α - rei antocedent i m ad actum malum, aliqui
203쪽
de prevareto ne rectitudinis. Ioamnsequentem. Nostra media sententia est hanc malitiam realiter consistere in positi' formaliter in negativo, quod antequam distis. ω exponatur, probetur, sita
Praemittitur Principium Philosophia cum de Negationibus Pri
vationibus 'H Mum est tota dispri de principii, Philo
sophicis, Negationes & Privationes rerum ractive sumptas,esse in re indistin stas ab aliquo positivo impedimento rei negatae, ipsam veroa em negatam,ut denominatam extrinsece a tali positivo impedimento esse negationem passi a V sumptam. Hanc sententiam dicit esse adf-od mi-ofam Haunoldus tib et de Actibus humanis tract. I. cap. 3 ControV. s. qui proinde sibi contradicit, cum hic ea iidem senten tiam vocat singularem, nec mitius falluntur alii, qui eam novitatis arguunt. Profecto istet faciles sententiarum censores, fion ex integro legerunt, aut intelligere noluerunt Augustinum, Divum Thomam , Aristotelemis alios antiquos Doctores,qui aperte tradiderunt nostram sententiam. Nam Aristoteles liberio. Metaphysicorum cap q. aliasa textu ita
dicit Omnis contrarietas habet alteri contrariorum prisationem, inaequalitas aequalitatis, se militudo I militudinis, sitium Hirtutis. Et paulo poste uare manifestum est, quod semper alterum con-ra riorum, scundum prisationem dicitur. Undo'
204쪽
gaber arbitr. Cap H. ita dicit Godperfectio. ni naturae deesse perseexeris, id foea Vitium. Ubi ut vides juxta Augusti inim, cum vitio quod est sub genere positivi habitus, per identitatem, assirmabilitatem veravi, miscetur defectus, seu negati s ea sectionis. Di tib contra Epist fundam: Manach capi 8o it loquitur Vitupero tectim penem , caecitatem, immanitatem, tace Lauda tu mecum in istis speciem disii ionem, ordinem ξ c. Sic intesilerent fax ichaei, si tamen fine pertinacia esient attendere, boni is mala femiscere. Ubi ut vides, Augustinus, cacitatem, quae utiq; est privatio, ne cui On alia Dala, quae juxta ipsum, ut Ox videbimus, sunt privatio boni, ex pretia allerit miscer cuni bono, quod utiq; est L positivum. Et igitur nostra Sententia dei tificans negationem cum positivis non singulariS, nec va, se a Aristoteli, Augustino, ci Thomae lati famὲliaris, Mantiquitate celebris, Ut merito, L. t uti Pater Esparga Quaest illa 4 de mucibus, orati
erus graviter invehatur in notai. UllOS 4 ecenti. ore ii obis ad versos ubi dicit Los in aginat:cne deludi, cum se sinu multiplico; nescio niteata enίzω- culas aut semetentatatula aut seriar latu dis entium, juxta multipiscitatem Focum, quib- nominantor possibilirates, Futuritiones, Suitates, i, rutitates. renitae, rec quidem hoc faciunt ι m tanta pra- dentia, ut Asiam inccntrarium res re niti au thoritatem, aut quamlibethίruant stolentis lusis, ne demonstrationiam cedant, ad qDa s nec a ser. tere animum solunt, sis ant contextino &Iusentim tenuiorum quorumcun1 plainu, qtiuus magi
matio dominatur, res triumphent cerideant M
205쪽
indis patrare miracula , praestat immediate di quidem in dispensabiliter effectum formalam
Vs Sus quatenus X clusi, seu caecitatis in oculo,
sic de omnibus aliis negationibus. Ergo posi-
tivum Essentiale impedimentum alterius rei, est Causa formalis a parte rei illius alterius is ei qua tenvis exclusae, sive a possibilitate , sive ab existent a id est quatenus vel impossibilis, vel non exist entis Major est evidens , quia continet definitionem Causa formalis, discletivam ipsius a Causa Essiciente, aliisq; ausi extrinsecis , quod ipsum ostendit inductio. Minor D patet. Et quidem quod . g. in- ver decr cum Dei nolitivum alterius solis L ii iter ipsum solem quatenus exclusium ab ex tstentia , nihil a parte rei mediet positivum, datis denominationem alterius solis e citis idem dic de aliis positivis rerum impedimentis, patet: Quia alioquin tioc positivi m mel Idaudi deberet produci per tale decretum Iliivum alterius Solis , ut hoc decretun illo
. mediante excludat alterum solem , in tamene decretum Notitivum , quatenus tale, non Est Productivum ullius positivi, quia potiti claudit, non aper i sontem Divinae commuit scat Ioni ad extra, uinde emanant omnia positi Quod autem etiam nul Ium abusivum a sartae rei mediet, inter tale decretum,in alterum scr- Iem, quodq; det immediate alteri soli iano aminationem exclusi, c quae Sententia es no uti uoruiadam Recenti Orum,in inventa primum a Patre Benedicto Robles , ut testatur P. Ahio -' nius Perea de Scientia Dei disp. i. cap. . ita
ramo probatur. Tum Quia hoc Eiis abusivsitiit Nw est suis
206쪽
est denominatio activa visi, ipsum autem objectum quatenus ab hac visione deno inatur - visum est visio passiva. lHoc totum ulterius declaratur in aliis exemplis. Sicut enim distinctio seu forma n gans a parte rei Petrum esse Paullim est ipsa entitas Petri, egatio autem Passiva est ipse
Faulus quatenus negatus perentitatem Petri: Et sicut Creatura per seipsam immediate irigge' ' persectionem Hi finitam, haec autem perfecit aquatenus exclusa per Creaturam, est negatio
passiva pellectio uis infinitae cur e milibus aliis ne Deionibus hoc ipsum dici non possit Potissimum autum paritas urgetu T con tra eos qui nobiscum tenent, Ens pure possibi' Ieses e clen C minationem extrinsecam ab Omni pote i. tia. Sicut enim forma extrinseca denOmi nars pure pCssabile, seu possibilitas activa forman S, est Omnipotentia, ipsum autem p se
sibile, stu possibilitas passiva est et ipse An
tichristus ab intellectu Conceptus, quate usi ab in nr potentia denominatur extrinsece esse quid possibile a qua praescindendo lle s. cundum se spectatus prae scindit aratio ea osse cibilis cinis ossabilis, solumq; habet i pii Ol. e cCgniti Ita cur dici Don possit, qsic finima
denominans extrinsece alterum solem non e-Nassientem, seu negatio octiva formalis uerius
solis sit decretum Dei nolens fuerum soli in rati vero negario pas iv aherius siclis, si ipsε alter Sol, quatenus e nominatur extrinsech non existens a rati decreto, qui alie HS cI prae fcindendo ab hoc decreto, mucui.duin se spe-
ωatius est tantii a pure podibitis, nec habec
207쪽
mori non habeat Essentiam, existentiam, puret malam, seu separatam ab omni bono, productam a malo principio, ut volebant Mania chaei, imo nec abusivam ut volunt recenti res , Item quod mors formaliter non consimitat in aliquo positivo, ut volunt alii, sed potius quod formaliter consistat in aliquo praedicato negativo vitae, quod praedicatum identificatur quidem in re seu materialiter alicui positivo impedimento vitae, habentias.sen tiam MExistentiam, ac indistincto ab ali
quo bono formaliter tarrien sollim illi superaedit nomen mentale, id est conceptum foro malem negptivum. Et in hoc sensti dicte et iisam Augustinus, quod D ira tenebras obfuerit,
od mors non fit ex genere Contrariorram, quae,exu
Edntis subdantiae oppossione se perimunt, quod'm cogitetur,nisi ess aliquid, quod deniq; Mori ex consuetudi, tantum distator esse. Haec nimio 'um dicta ita intelligenda sunt, quod videli cet Mors, tenebrae,& similia, in elisu formalis non fit aliqua entitas multominiis substantia distincta ab omni bono, sed sit mera privatio boni. Quae explicatio misifeste probriu ex iisdem Augustini textibus, qui nobis objiciun
tur. nam Tom si contra Felicia num libro unico prope finem, cum dixisset S. Doctor,
quod. Sol faciat noctem y trahendo turannis diurni costram, addit non infereeipiendo sonantiam
noectis, Ubi ut vides supponit impugnatq, seno tentiam Manichaeorum , dicentium , noctem essi quandam suhstantiam receptam in Sole Pure malam, ideoq; statim subiungit, Unde re anictaeorum non irreligiosam tantum, Rerum eti am fui
208쪽
surum dis istibnem, qua bona a malis aeqne ea
Eantidius nituntur separare fulnantis , piarum confundimus, ostendentes eis luminare majus, Do
Frei nostrariis diem, e cogentes ut similiter nos do cerent, quod esset, si dictu fa-esi, Tenetrale majus, quos,b tantialiter seri crederemus e minem. ii ' manifeste Dcctor , noctem seu priuationem lucis, illi tantum negant enti positivo dentifi, cari, quod esset separatum ab omni ente bono, di quod esset Tenesnσυ, hoc est, quod es et substantia, nullum habens. alaud praedicatum, ni se hoc quod est praestare tenebras Id autem nos. non dicimus qui privationem unius boni , semper identificamus alicui alteri bono op-.
posto, habenti aliud officium, quam excludere suum oppositum. Ergo nobis non adversatur Augustinus. Imo nostram lentaentiam 2- perte docet de tenebriS, dum in P ex utrCq,. istis, tenebras a Deo factas vocat Molem ter renam' aquosam,propter Crassorem corpulentiam quae est ipsa nostra Sententia, privationem tu is activa ui docens esse obstaculum aliquod corporeum inter corpus huminosum .no inmim aspectum. Praeterea idem Augustinus a lii cubi quid negat tenebras factas ei te a Deo, iati cubi vero sitirmat, ac proinde intelligendus
est Urmare inins materi alti, cidentico negare an sensu formaIi. Unde tum alibi, tum Potissimum in libro de natura botii, quoties di.
Cli, M M. non esse a Deo , fere semper utitur re i licativo eis quantum a sint, hoc est, in quan tum iiiDulitur in sensu formali pro priva- tione boni, quia etiam reduplicatione Die sem- Per utitur . Thinx, δ, ab . . contra gentes duia
209쪽
ali te malo. Tandem idem Augustinus supra
relatus, iam expresse dica contra Manichaeos bona mala se miscere malum autem dicae esse privationem boni, aperte docet Privationem unius boni, identificari alteri hono, seuenti positivo. Contra hanc doctrinam ultra ea
ad respondimus in principiis Philos .
Opponit aliquis doctus Professisti Impossibile est ut esse sui v. e. hominis . sit non esse
alterius V. g. lupi, qt Q tamen nos admittimus. Probatur assumptum.Tum Quia sicut esse Hirci, repugnat ut sit esse Cervi ita repugnae
ut esse hominis si non esse lupi suum quia hoc modo possiet salvari distinctio Virtualis
in rinseca, vel formalis ex natura rei, dicendo,
Quod animali. g. Petri se esse sua, non emirationalis. Tum quia esse hominis existi: cum esse lupi, at vero emein non essse non postunts bycoexistere. Ru=ondecla mare omnia retorqueri in nega, tione radicati hominis quam oppositi dicunt identificari cum esse leonis Directe autem rein spondeo negando assiimptum. Ad primam ejus Probationem, nego paritatem: Nam si es Cervi esset esὸ Hirci, hoc ipso de una ei i tirat Hirco cervi erificarentur duo praedia cata contra dichoria respectu ejusdem realiter: At vero, cum essi hominis est, non esse lupi, dicuntur praedicata contradictoria de eodem quidem homine, sed respectu realiter distin choram, nempe , esse dicitu respectu hominis, imo esse resspectu tipi sic manus dicitur main suus respectu formicae, & non magnus respe-
210쪽
gigantis. Hinc etiam patet responsio ad
secundam probationem; hi iam an inuit Petri esset esse sui, simulq; non es et rationalis, dice Teritur de eodem antiriali Petri praedicata con- tradictoria respecti ejusdem rea later entitatis, sol iam virtualiter, vel formaliter e naturare distinctae , quod tamen repugnare alibi probatur eiti Hoc autem non sequitur clim homo est esse sui, non esse Iupi Ad tertiam probationem dico , per nos esse hominis est non esii lupi quoad identitatem , non Verta quo de iistentiam in rerum natura E quo patet etiam responsio ad illud argumentum Bomo eri negatio Dei; sed datur Homo ago daturi etatio Dei. Respondeo enim , hominem csse, negasiqnem Dei exclusivam identitatis inter hominem meum,in ista negatio datur defacto , Sed falsum est hominem esse negatione mi exclusivam existentiae Divinae talis enim negatio nulli enti a parte rei existenti identis catur, sed tantiam enti ficto, ut jam dicam.
dioni deinde. Negatio omnium entium,
seu Entis ut sic, vel identificatur alicui enti.& sic identificatur suo contradictorio, vel nubli iiii identificatur,' sic falsa est nostra positi O.
Res ondeo. Negatio omnium entium, adeoque etiam ipsius Dei, cum sit chimerica , nec cetur a parte rei, non identificatur et ii millienti reali quod sit a parce rei identificatur tanaen enti sibi proportionato, nempe eoti si- Io, solumq, habenti esse objective in Intellectura rigente no autem ens in meis principiis est collectio omnium entium realium S