장음표시 사용
171쪽
is Liber secundus, Hoc enim modo hoc nomen ,a - laccipitur pro suis suppositis,scilicet pro hac albedine&illa albedine. Quae singulares qualitates supposita sunt illius termini communis logico loquendo de supposito respectu alb dinis in abstracto significatae.
CAP. IV. De diuisione personalis seuppositionu
in naturalem ac se in alem. Diu ο βρ, 'TErtio diuiditur personalis suppo
positionis sitio in naturalpia accidetalem. Sit pritcsρηalis. positio naturalis est acceptio termini pro omnib- ,pro quibus natus es accipi, ut inhiatC propio satione Homo est animairari nale. I ta diffinit Petrus Usanus,& consentiunt omnes moderni. Quidam adiiciunt, ut sit acceptio nominis communis, intendentes a naturali suppositione excludere, imo & ab accidentali nomina singularia,sed falluntur,quia differen-
172쪽
Tract. L CV. I V de Suppessione disserentia est in his duabus proposit-tionibus, Petrin currit 6c, Petrus est homo, nam in altera subiectum supponit naturaliter,icinaliera accidental er, dc idcirco illa Petrus e thomo, etiam non existente Petro in mundo,& at tera sal fa est, q u i a Cu rs us non potest conuenire Petro, nisi existenti secundum differentia tempori, importati per copulam. Sed antequam examinemus .Quid fit munitionem suppositionis naturalis, opC. precium est interponerenem quamdam materiae propositio-' num, quae intractatu de oppositionibus a quibusdam collocatu r.Sed conuenientius hoc in locos ponitur. Notandum itaque : Prorastionum triplicem esse materiam, lem , contingentem δc remosam Naturalis materia est, quando praedis utum F
gnificat aliquid quod est de essentia siubie
cti, vel urium eius. V t, homo eis animal, homo Graiis iis, homo est ri ilis. Hae propositiones sunt in materia na-xurali. Materia contingens ost illa, in
173쪽
qua significatum praedicati potest adesse
abesse Agnificato Iubiecti praeter i in eo
ruptionem, v t, homo inphilosophus. Remota materia est, in quasigni catura dicati non potest conueniresigniscat ubi riti, ut ista pio possitio, homo est v,es
Examinatio huius diuisionis perfecta non pertinet ad institutionem minoris Diales hici. Quare in praesenti illa utemur duntaxat, Vt explicemus dissinitionem naturalis suppositionis. Obseruandum est enim no esse idem dicere aliquam propositionem esse in
materia naturali, & eXtrema supponere naturaliter. Pro Cuius intelligentia arguitur primo contra dissinitionem suppositionis naturalis. In hac propositione : Omnis homo possibilitercurrit, subicetum accipitur pro omnibus, pro quibus natum cst accipi, tamen non supponit naturaliter,ergo mala est: dissinitio. Probo minore quia illa propositio est in materia accidentali cum prςdicatu possit adesse & abesse subiecto pter illius corruptione. Argui-
174쪽
τL Cap. IV. desuppussione. 137 Arguitur secundo. In hac propositione: Husius homo est is, si iectum accipitur & supponit pro omnibus, pro quibus aptus natus est accipi, re
tamen non supponit naturaliter, ergo mala diffinitio. Probo minorem, quia in eius contradictoria, homo in lapis, no supponit naturaliter; Cum illa propositio sit in materia remota. Arguitur tertio. In hac propositione : praedicatum supponit naturaliter, dc tamen non accipitur,l omnibus, pro quibus natum est accipi,ergo mala diffinitio. Probo maiorem nam supponit per naliter,
ω non accidentaliter: ergo naturalia
ter,alias mala esset diuisio.. Ad primum argumentum respondetur , diffinitionem intelligendam esse de acceptione termini pro omnibus, pro quibus natus es accipi, non Virtute ampliationis , sed potius ex propria natura rei significatit per subiectum cui intrinseca est res significata per praedicatum In illa autem propositione. Omnis homopossibiliter currit,
175쪽
praedicatum non habet intrinsecam Conuenientiam,vel repugnantia Cum
subiect o: sed est i ndi Terens. Vnd e illa
propositio neque est in materia naturali, neque extrςma supponunt naturaliter. Nisi forte aliquis velit dicere ossibiluer, esse parte praedicati, & totum praedicatum habere naturalem connexionem cum subse-cto,quae fundatur in potetia naturali hominis ad cursum. Et quidem si ita esset, quod adverbium illud modaleessiceretur pars praedicavi, non dubitarem asserere, su biectum sv pponere naturaliter, & propositionem esse in materia naturali. Veruntam e est contra comunem sensumDialecticorum negantium huiusmodi adverbia mo-dalia essici partem praedicati .sed dura- taxat aiunt modificare unionem copulae. Nam si essicerentur pars praeducati, istae propositiones no essent contradictoriς: Omnis homo necessario currit, homopossibiliter non currit, quia no participarent in extremis,ut postea in suo
loco vidςbimus.Mςlior itaq; esst prior solutio. Ad
176쪽
τra I. L Cap. IV. de Suppositione. 13'Ad secundum argumentum nego minorem, &. ad probationem nego antecedens.Imo dico extrema harum propositionem , homo est is, nustus homo est u,supponere natUraliter, non
Obs ante quod propositiones sunt
in materia remota. Id quod fortassis alicui nouum videbitur. Sed ego sic ostendo esse necessarium, quod dicimus. Nam suppositio personalis im- Cieter diuiditur in suppositionem naturalem , & suppositionem accidem talem. Nomo enim tertiam suppositionem termini adiecit,scilicet, suppositionem rem otam: sed neque adiici potest. Nam cum suppositio pomsenalis debeat esse acceptio termini pro suo significato, non propterea desinit supponere pro omnibus suis significatis , quia propositio sit in
materia remota. Alias pro nullo supponeret praedicatum, vel subicistum istius , homo in tipis. Et Confirmatur. Nam si illa propositio assirmativa impossibilis est, non est ratio, quia extrema non supponant , sed quia
177쪽
x o Liber siecundu quia non supponunt pro eodem imo adinvicem repugnant sapponere pro eodem: Quia propositio est in materia remota. Habemus igitur intelum,
quod extrema illius propositionis; ho--s is, supioonunt prositis significatis non accidentaliter, ergo naturaliter: ac proinde pro omnibus suis si gnificatis. Non enim est maior ratio, quare supponat pro Vno, quam pro alio. Confirmatur, quia illa proposi- , tio, homo es lapis, est aeternar falsitatis, scut sua contradictoria, Nusius homos lupis , est aeternae veritatis, ergo copula verbalis ab luitur a tempore:aCproinde si extrema stippon unt,neces- Ie est ut accipiantur pro omnibus suis fgnificatis, aut pro nullo sed non pro nullo, ut ostendimus,ergo pro omnibus ac proindesiapponiit naturaliter.
Ex dictis sequitur, q, cum dicimuSterminu naturaliter supponere,quando accipitur pro omnib.siuis significatis no ratione ampliationis, sed ex naturali conexione extremorum, debet adiici vel pter naturalem repugnan-
178쪽
τ I. I. Cap. IV.de pristione. IVtia, quae includitur in ipsa natura rerusignificataru per extrema. Nam tam naturale est homini non esse lapidem, sicut esse animal rationale. Et sicutis haeduae propositiones. Eushomoes animal,& homo es animal, sunt Contradi storiae, ac proinde extrema eodem modo accipiuntut pro suis significatis,& affirmativa est necessaria, neg
tiua impossibilis; ita etiam ista duae. Nullus homo est lapis,& romo est lapis,surat Contradi storiae & negativa per se est necessarialc affirmativa est per se fau*:ac proinde sicuti in negatiuasu, Aum dc praedicatum supponunt pro suis signi ficatis omnibus , pro quiabus termini sunt apti nati accipi&pro illis redditurnecessaria propositio: ita
in afirmativa extrema accipiuntur
pro omnibus suis significatis&pro
mnibus illis ex natura extremorum
redditur falsa propositio. Sequitur secundo , quod copula ab luitura tempore non selum, quando prae dicatum est de intrinseca ratione subiecti, vel proprietas eius, sed etiam, quando
179쪽
i x Liser secundus, quado praedicatum habet natura in repugnantiam cum natura rei signisi catae per subiectu. Confirmaturinam hic syllogi simus est demos risio omnis homo insensibilis, nullus lapis essensibis, ergo nullus Apis in homodotur in minori copula absoluitur a tepore, ac pro ii inde extrema supponunt naturaliter
Probo conseq. quoniam alias illae lpraemisIae essent inhabiles , quia me
diu in affirmativa teneretur minus restricte quam in negativa. Qui est de fectus intrinsecus , ut videbimus in tractatu de syllogismis. lSequitur deniq; verum esse, quod
diximus, non aequi ualere, terminum supponere naturaliter, & propositionem, in qua existit, esse in materia naaturali. Ratio est quia materia propositionum diuiditur ex parte rerum significatarum quatenus altera alteri naturaliter inest, vel naturaliter repugnat, vel indifferentiam habet. Et sic est triplex materia , scilicet naturalis, remota,& contingens. At vero suppositio per natis in duo tantu mem bra
180쪽
Traia v. Viae Suppositione. 1 3bra diuiditur, scilicet in suppositi
nem naturalem,& suppositionem accidentalem. Suppositio autem natu
ratis termini respicit omnia significata illius, pro quibus accipitur non eXvi ampliationis, sed ex eo,quod copula ab luitur a tempore propter naturalem Connexionem , vel repunan- tiam inter extrema. De suppolitione autem accidentali stati m dicemus, si prius tamen soluerimus tertium ar
Ad tertium argumentum respo,' detur. Praedicatum illius propolitionis ; homo in animal, naturaliter stippo nere, nam accipitu r pro omnibus suis
significatis. Sed inde non sequitur, quod pro omnibus illis debeat veri-ncari desubiecto . Aliud est enim ter minum supponere pro omnibus suis significatis, di aliud propositionε ve' rificari pro omnibus illis. madmodum cum dico, homo es albina biectum non restringitur, sed supponit pro singulis hominibus existentibus, nihilominusappositio non verificabie nisi