장음표시 사용
281쪽
nitum propinquum & remotum, tamen hae disserentia non esset constituenda interrem& nomen rei, cuius natura diffinitione explicatur. Et ratio millieuidens est, quia in dissinitio-.-Quid rei ipsum nomen non est diffinitum, ut iam diximus, ergo neque propinquum neque remotum, CNm haec disserentia ad res ipsas transia ferenda est , quae vere & proprie dissiniuntur oratione dissinitiva. Dicimus ergo rem esse dissinitum proximum, cuius natura immediate & adaeq uate, a Per primo explicatur in dissinitione d rei. Dissinitum autem remistum res illa erit , cuius natura quidem dissinitione explicatur, sed non per se primo & adaequate, vel immediate. Verbi gratia huius dissinitionis, ammae ranuniae, propinquum diiuni-ttimust i remotum Vero esto, Pe- cuius natura secundario& non adaequato di immediate exprimitur dissinitione , quae ad amplius se CX-emdis quam ad Petrum. Neque tale
282쪽
1 38 taber tertius, diffinitum conuertitur cum distinia
Verum est tamen quod diffinitum propinquum Scadaequatum ita est resipia, ut non adaequale dissiniatur pro ut secundum se inuenitur parte relinon enim a parte rei est homo communis distinctus a singularibus : sed dicitur dissinitum per se primo M ad
aequatum, ut subest communi Conco. ptui mentis,in quo conceptu nulla est differentia inter Petrum ti Paulum& . alia s1ngularia sed homo ut in illo conisceptu relucet Communis est omnita
singularibus: unde in hac propositio ne, homo est dissinitum vel d Enituehac dissinitione, Animia tioniae, sub tectum supponit simpliciter. Quaret non licet inferre, ergo Petris eis di Litum, nisi Cum addito remote vel in quantum homo. Secundum documentum nullumens per accidens dissinitur una dissint. tion ex Aripotelis lib. 7.metaph P. se L3.apudS. Thomam. Ratio est,quia ens per accidens non est unica naturaicesien-
283쪽
rra1I. L Cap. III.de Di Gnitione. 23' essentia quae una dissinitione explico, Liar. Haec est doctrina insoletis T. m
finitione sed pluribus Coniunctis potest diffsiri ut si dicas, Animal rationa- coloratum H gregarisum visus. Hinc ut aequivoca non dissiniantur, nis1 prius distinguantur exin l. 6. Topi
Sed nocintelligendum est de. aequivocis, quae distinctis conceptibias significantur. Nam quaedam Analoga ab t ristotele unica dissiniti
ne dissiniuntur. v. g. Naturae uri- um motus quietis. Et tamen natura analogice dicitur de materia dc forma , quia forma magis natura est, qua materia , ut ipse Aristoteles docet. Tertium docu mentum,omne dis, finitum ut dissinitum , debet esse uniuersale, ut ait Aristot.bb. I. Poster. e. T.o lika. c. Iah o Eb 7.metaphsic. Ratio huius est quia inquit, singularia sunt corru ptibilia & mutabilia: uniuersalia vero sunt immuta bilia.Sed hςc ratio explicatione opus habet. Arguitur enim
284쪽
a o Liber te ιμ. . Contra illam. De homira an mesunt demonstratur, quodsi corruptibilis, de quo tamen est diu itio & sciemtia. Secundo, quia illinatio deficit in singularibus incorruptibilibus, qualis est sol & luna: & tamen quatenus singularia sunt prie diffiniri queunti Ad primum argumentum,respondetur quod id ipsum quod de homi.
ne demonstraturi, scilicet esse corruptibilem , est necessarium & aeternae v eritatis,& fundatur in ipsa dissi nitio ne hominis rati e generis & Compositionis Physicar; quae in illo intrinsece inuenitur. Ratio autem Aristotelis procedit de ii quae cier se corrum- .puntur. sic equis. Homo vero in commini; utin Communi C5- sideratus , non per se corrumpitur,sed
ratione indiuiduorum. Q nuis ipsa passio corruptibilis in communi per 1e conueniat homini,non quidem per se primo & adaequate, sed quatenus est corpus compositum ex materia, quae est potentia ad aliam formam. Ad secundum respondetur, quod
285쪽
HI L Cap. III de Di tione. 1 I de singulta ibiis immaterialibus bene potest esse scientia,sicut de Deo,& de Angelis. De Deo quidem, quia sua
immaterialitate vincit omnem rationem entis in communi, quantumuis abstrahatura materia. DeAngelis vero, quia illorum indiuiduatio ab ipsa - met specie promanat per hoc, quod non habet species Gabrielis aliquid intrinsecum per quod indiuiduatur. Vt in materia de rangelis in nos scommentatriis pra primam pretem latius diximus, poterit esse scientiameque enim
erit distincta de specie & de indiuiduo. Caeterum de substantiis corporalibus incorruptibilibus singularib' non est scientia,ut singularia sunt. Poterat enim Deus alia indiuidua creare eiusdem speciei cum soledc luna,de quibus eadem scientia esset, sicut de istis creatis in singulari. Vnde talis scientia non respicit illa singularia,ut singularia sunt, sed quatenus specificam solis vel limae rationem habent. Denique ratio magis adaequata,quare singularia non diffiniuntur, ea Videtur
286쪽
detur esse, quia illis iboersmnalon , qui d ditatem i ei onphicatrimi verasin gularia de qui Mis in oteles loquitur, materialiasilesta materialiter ex parte materiae is alae distinguuntur: Ac proinde nihil formalitatis adiici ut supra speciem y ratione cuius dissiniti possint. Verum quia singularia quas
Corrumpuntiar, magis habent de materialitate de potentialitate; quatenus eorum materia non est satiata forma
seecificat, idcirco minus dissinibiliariant, praet quam quod eorum diuiasio in infinitiam abiret ac proinde singula dimisinon possent. Quartum documentum sola species habet proprie dimnitionem Hoedocumentum est Aristotriis lib. 7. m raph. D. Thomae ibidem sentione Io. Ratio est quia vera & propria dissinitio essentialis quidditatiua constare idebet ex propmo genere & disterentia propria, sed haec non inueniunturni si in sola specie , ergo sela species
proprie dissi nitur. Probatur minor.
Nam de sinetularibus iam diximus
287쪽
oact. I. an de Di tione. 2 3Yion his Ere,disterentiam formalem. Item sup a genera sunt maxime uniuersalia; ilhque constant ex genere & disserentia . alias esset abitio in infinitum; Neque darentur suprema
meniunt,accidetia possie dimniri proprie,licet i mperis . Ratio est, nam habent accideheia proprium genus di differentiam orbi gratia. albedo en eoor dimegatimsi μου Diximus au tem, imperfectς; quopiam aCCidentium essentia & quidditas imperfecta est,csi no sint entiapex subiectsi,sed in alto,scilicet in substantiar ac proinde dissinitur acciden, al1Wr, quam substantia, nimirum lyer vio subiectum, quod non est essentini identis : ut ait D. Thomas in a. siementia. disinctione 3M latrinis 2. ad i. Vbiait, Nihil perfe- Ae dissinitur nisi substantia. Et idem
Sed conita documetum arguitur.
Animal dissinitur quod est: corpus Q λ viuum
288쪽
α Libendemus, vivum sensibile vi amen est genus, ergo non solum species diffinitur. spondetur animal disiniri quidem,stdin quantum est species 'iuentis,inquantum vero genus est, diuiditur in rationale & irrationale, vel inupedies inferiores. Sed non diffini nisi quantum ad ea, quae actualiter includit. Nam s1 animal, quatenus genus AEst, diffiniretur, tunc maxime diffiniretur sta premum genus , quod est tib- stantia, sed hoc nullatenus diffinitur diffinitione Quid rei , quia non constat ex genere & disserentia, ergo nullum genus sub ratione generis diffinitur. Habemus itaq; diffinitum debere esse uniuersale sed non omne
'niuersale diffiniri potest, sed illud dumtaxat, quod constat ex genere M
Ex praediisto documento sequitur disserentiam speciei constitutivam generis diuisivam dissiniri non posse
nisi dissinitioneQuid nominis. Et ratio est,quia disserentia non constat ex genere S disserentia neque directe
289쪽
Tracta potioni itione. a Ssub genere col cisian ,Sequitur et iam, quod neq, Amiae substantiales, quae vete & proprie sunt partes componentes physice minantiam Corpoream , posse proprie dissiniri. Ratio est, quia non Constant ex proprio genere & disserentia, verbi gratia: anima
non est propries cies, sed forma seriei
Dissiniuntur autem huiusmodi formae aliquo modo, vel per ordinem ad totum,cuius partiales formae sunt, vel per ordinem ad alteram partem,quae est 'compars ad compositionem totius.Et sic diffinitur anima,aiam corporis
ps ci organicipotentia vitam habentis. Si autem quaeras , Quid si anima rationalis' Respondendum est esse ormam, qua homo in homo: vel esse formam homi- ris,quae estprimum principium
290쪽
Arnwmentatio sule isse mentum: ad quam tanquam ad finemdiuisio dc diffinitio ordinarini. Et idcirco fusius versabim tir in explicat se argutiaetationis. In primi s ex II. Tho mi is 3 sientent distinctu in a. Ἀσtic. I ad 4 σε de veritate is quod aigia inciri inti avrm pici R itur procelso rationis de inhil ι-ua festisnda: unde dicit Boetius θλs entiis topicis, argismentum eisi a d rei dubiae feci m sub α ' 'Et qui Malus
gumenti consistit in medio OP times cx quo ad ignotorum proceditur; ideo ipsum ni donati, diuixtur argu men t u m,si ue si t signumidi ita causa siue effectus. Deinde qaiatin medio termino quasi in principi vitquo argumentando proceditur, tinetur virtute totus processus argu mentationis; ideo deriuarum est no-