R.P.Fr. Dominici Bannes Mondragonensis, ... Institutiones minoris dialecticae, quas Summulas vocant

발행: 1618년

분량: 698페이지

출처: archive.org

분류: 철학

291쪽

Traci II. G' fide Argumentat. 24 rnen,Argumen ιm,ad hoc,ut quaelibet breuis praeli Natio siturae narrationis dicatu cingumentum .bicut in Epistolis Pauli singuli, praemittunt Urargumenta; Denique quia pii ac pium vel mediutabdiseixur argumenti na,m quantuml, bet virtute manifestandi Conclusiotaem,& hoc inest ei ex lumine intellarius, cuiu4 inu strumentia. Ominamim,Roae arguunti tralum1- Ephesb.

ne mani festo'hu sit jduo ipsi im lumen quo mand citantur principia, potest dici argumentum principiorum : sic etiam apsa principia sunt argil metum

conclusi inuista ri

E bis quatuor modis accipiendi Nou sinu argums itum; de primo in praesenti agundurn est. Et in eadem signi-

uo, α mala consequentia sit dicenda si in fi conse-

292쪽

1 8 Liber tertia simpliciter Consequentia. Et ratio dubitandi est, argumenta- quia mala diuisio non est simpliciter diuisio apud Dialecticos, neque mala diffinitio es: simpliciter diffinitio: ergo mala argumentatio siue Consequentia non est simpliciter argumemtatio vel consequentia.

Sed in oppositum est,quod propositio falsa, est simpliciter propositio,

Crgo mala Consequentia dicenda est simpliciter consequentia. Pro solutione huius interrogationis aduertendum est,non eandem es.

sic rationem boni argumenti & bbnae Consequentiae. Est enim bona conse- lquentia aliquid Communius, quam

bonum argumentum seu bona argumentatio. Nam haec est bona Conse-- quentiat homo eu is , Petrineis homo,ergoPetrus est is feci non est bonum argumentum. Ratio huius est, quia bonum argumentum non Q-lum includit bonitatem Consequentiae , sed etiam antecedentis veritatem notam, ex qua illuminetur conia sequens. At vero quando ahi edens est

293쪽

nihil aliud promittit quam si conces

seris antecedens, debeas concedere consequens.

Malum itaq; argumentum G duplici capite potest contingere; nimirum vel exmalitia consequentiae, vel ex falsitate antecedentis. Mati vero consequentia ob d solum erit mala, quia conseques non Colligitur ex antecedenti, etiam si concedatur antecedens. Hoc si1ppositoad interrogationem factam dicendum est, malum argumentum,vel malam Consequentiam non esse simpliciter argumetum neque cosequentiam. Huius ratio est eis:mnitioneargumenti, quae est ratio rei dubiae faciens fidem, hoc est, processus rationis humanae de notis

ad ignota vel minus nota Sed malum g imetum hon hoc efficit. Est enim potios obseuratio, quam illuminatio. Sicili Utur homo mortuus non est h- uidearet vita,sic malum ar- etiam non inargumetum: quia

294쪽

aN Liber terriuri caret illuminatione. De consequentia etiam mala proportionabiliter loquendum est, & est negandum, esse simpliciter consequetiam, quia re Vera conseque ς non sequitur CX antecedenti etiam cocesse: quia nullam habet colligat' one cum illo. Vt si dicas, Petru in Abin, ergo Petrin eis Vana Consequentia; quantiis secunduvocem habeat figuram cosequentiae,&significet alterum ex altero inferri. Vnde negantes consequetiam solent dicere , nulla est consequentia : quia re vera non est consequentia.

Ad obiectionem in opposissim facile occurritur negando consequentiam. Non enim est eadem ratio de propositione falsa, & de mala argumentatione vel consequentia. Nam

dissinitio propositionis indisserens est ad significandum verum 'el falsum sed duntaxat dissinitur per modum gnificandi enunciandoi; sitio illuri quod enunciat, sit verum velis tali sum. Imo cadem numero piri positi sunc est vςra poste; fiat . alii

295쪽

Trin. II. Cap. I. de largumentat. qua mutatione sui. Vt,Petrus currit,eadem propositio est in mente, in voce , & Petro currente vel non currente transit de vera in falsam. Id quod argumentationi cel consequetiae non accidit.Sed argumentum quod semel est bonum semperesst bonum,& consequetia quae semel est bona, semper est bona. N ihilom inus ut vulgo Dialecticorum aliquid concedamus, aliquando nomine argumenti & consequentiae indifferenter utemur pro argumento bono vel malo,& pro consequentia bona vel mala.

Diffiniunt itaque vulgo Dialectici

argumentationem & conssequentiam siue bonam siue malam in hac forma. rgumentatio in oratio, in qua uno dato alterum consequitur. Et ai ut,orati nem poni loco generis , quanuis propositato sit genus proximum. In qua rex ementer falluntur.Quanuis enimi opositio sit aliquid superiuS argumentationi , tame non est proprie geni γλ probatur, quia propria passios Θ generis

296쪽

Quatuor e runctiones

asa Liber tertiin,

generis debet praedicari de specie; sed propria passio propositionis est ect

veram vel falsam,& tamen haec non conuenit consequentiae Margumentationi. quae non est vera vel falsa, sed bona vel mala. Icem illa diffinitio. In

qua uno dato a terum consequitur Mon videtur, ut illi intendunt, malae Conse uentiae conuenire. Nam re vera in mala consequetia consequens etiam dato antecedente re vera non CorisC-quitur. Et ideo alii dissiniunt esse γ' nonem n qua unum denotatursequi ex as rero. Et aliuesseorationem et regu - antecedente opstisne es con eqδεδι--iationis nota mediante. Proculdiibi ossis', duae dissinitiones tam bon qu lae consequentiae conueniunt Nos autem ex his duabus vltimis dissinitionibus unam c5ficiamuS,qua bonam & malam argumentationeri

consequentiam Vtcunque comple- ehamur. Argumentatio est oratio; in qua v propositio ex altera virtute cohiunctionis inlisae denotatur consequi Sunt veto quatuor illativae coniunctiones cbm- , - munes

297쪽

Tract.LLCv I de Argumenta mne. 2Πmunes bonis ic malis Consequentiis. Nimirum,Si, Ergo. Igitur Prima Constituit conditionalem Coseque tiam,vis homo volat, habet alas. Secunda dc tertia constituit Consequentiam rationalem.Quarta causalem,omnis itaque argumentatio Constat antecedente&consequente dc nota illationis. Non tamen eodem ordine collo- Cantur Cum illis coniunctionibus ill liuis. Etenim, quando Consequentia constituitue coniunctione,Si,Vesris; erit antecedens propositio, qua immediate sequitur coniunetionem, auxera vero propositio siue antecedat coniunctionem, siue mediate sequa- itim,eris consequens V. g. shomo voti habet alas. Ves, homo habet alin homa motis.Similiterquia homo estrationata,

magis. Semper est antecedens proposi-- llo immediata coniunctioni. Ad has

Utur tres figuras argumeladi seu dis

iputandi reuocantur omnes cons

. . a. -quentiae,sive bonae siue . - malae sint.

298쪽

CAP. I l.

HIs ita constitutis antequam formam Diale sticam disserendi

accedamus, necesse est prius ostem dere , quid requiratur ad veritatem propositionum quatenus ad rationε disputandi potest conducere. Verum quia argumentatio propositio hypothetica est; dc hypothetica ex Cath goricis constat ; dicendum cst in primis, quid requiratur ad veritatem Cathegoricae enunciationis. Primum documentum sit:ad veritatem cathegoricae enunciationis affirmative requiritur, quod extrema

supponant,& quod pro eodem supponant aut Verificentur iuxta exigen- viam proprietatu logicalium. Etenimnaec,ppositio, homo in doctus, Vera est, sed haec est falsa, omnis homo est doctu quia quamuis extrema supponant, repro eodem supponant, vel veri ficentur. tame non veri ficantur pro eodem secundum exigentiam suppositionis distributivae. Cauedum igitur est,ne aliquid contingat circa extrema prO-

299쪽

Tractu Cap. IL dr adverit. 1 positionis assirmativae contra regulas alicuius proprietatis logicalis. Alias non sufficiet ad eius veritatem quod extrema supponant ac verisicetur de

eodem.

Secundum documentum: Ad umritatem propositionis negatiuat sussicit, si alterum extremum non supponit, vel si utrunque sipponit non tamen pro eodem,Vth c est vera:Petrus non in Paulus : quia quanuis extrema supponant, non tamen pro eodem ichaec etiam est verat Antichrastus non mrit, quia stabiectum non supponit. De Hypothetica documenta dari possunt, nisi prius fiat diuisio hypotheticae in suas partes. Diuiditur enim enunciatio in simplicem, & in eam, quae coniunistione est una, ut silpra

explicatum est,iuxta numerum variarum coniunctionu quae cathegoricas uniunt. Numerus vero harum colun- stionum supra tres illativas quaterna rius est. Diximus enim tres esse illati- IaaS:Si litur, vel Quia, Super has adiicimus, Et vel, ue, Aut; Nec, quae

tantum

300쪽

α16 Liber . tantinn valet sicut in Prunai atur species hypotheticaruiniit Copm

In illativis etia hypod si licis tiri formae inueniunniri midici mali partes Coni URmlubeoniumstrine, si Rationalis, uti Muci coturigum

tur coniunctione his etiam quae Cum sint consest eo non desintina

etiam esse propositio' es, ortet do-Cumenta ad illarumveritatem vel falsitatem dignossetwcum proferre Primum d Minyrem propositivis cupiuatiuae necesse est vir nil tepaixerit esse veram: dc consem eaer vi iasitatem unam par

Secundum documentum. Ad veritatem disiunctiuς sufficit unam partem esse veram, re consequenter ad falsita

SEARCH

MENU NAVIGATION