장음표시 사용
351쪽
Ctenim praeti istimus aliti modum argu mentandi In CainegoriciS,qui eliper conuersionem permutationem eXtremorum, i G de subieisto
praedicatum subiectum. Nam de hoc 'pportunius a ministerium syllogitabrum agedum H in libΛ.
gatur, ad partem c Lllativae semper
niam ad veritatem constiuae, ut di- ximus,requiritur-yz- ritas. Diximus tantem tu copula
352쪽
3os Liber regii 3, aequivalet hauic,rit unis dissutat,us, Paulus non loquitur. ' i Secunda regula. A par e disiunctivae ad totam bona est conssequentia. Ratio est quia haec est natura disiuctivae, 't ad uti veritatem sufficiat unicam' partem esse veram ,licet habeat plurimaS parteS. v. . 'Irus intimo, vel Pam
disputat, ves equines Lapis. Tota dis iunetiva dicitur veta P veritate unius partis. Nam ille Ul a sobuitur non asseuerat singula ei esse veras, sed dumtaxat unamin. Fobsit se enun- . Ciationem. Et iura se i u n Aiua se v erum dixtili. AH lassula
enimi piae posita qui uia pbsin Mu enit, destruit & eius oppositistii FR
353쪽
pulariuam boMIst consequetia. Ra-xio est. Nani causalis & rationalis vltra bonitatem fonsequentiae postulant utramque. pariem veram Etae: Id
quod sufficit ad teritatem copulatiuae. . '
Narguta ad rationalem oc a rationali ad Conditionalem bona est consequentia. Ratio est,quia quidquid reqairit c ditionalis ad sui Veritatem, requirit etiam rationalis dc aliquid amplius, ec starnis, quidquid requiret rationalis resilirit etia cau
s is, & aliquid amplius. Igitur quo
tiescunque fuerit vera Caulati , etiam erit Vora rationaliS, AC multo magi Serit vera conditionalsi. ded vice versa nulla erit coniequentia, quoniam antecedetis minus p6st at alii sui veritatem,quam Coni quens , ac proinde facile dabitur vertim an ede consequente existete salti: quod δ' con-
nta regula. A copulativa ad hypotheticam illativam dc a coditicinali
354쪽
nalis nullius partis vertia i k i exigit,ut
tem Veram elie restui rat) Vt a neutra hypothiatica ta latera fiat bo-'
Dei conlequentia ponia. Relauua vero
si forte alia sin conigeigia men lationεῖ h licitia filis moitheticam ' faede di
lectis is requisita a Ierstili
sit. Quotiescunq; variatur si olim termini secundu disserentias duarum ψvisionum quae primae positae sunt, videli-
355쪽
diam tametsi sodein conceptu accipiatur simplI- persorialiter : taesen ex vi
sti qigionis quae appellat supra
sic atum illius termini rationeJWia conceptus rei , ita ut praedicatum denotetur conuenire rei signi ficatae, non prout est realiter in se
356쪽
Liber tertim, sed prout est in illo coceptu adaequa to perinde est ac si terminus aequivoce variaretur, quando transit de simplici suppositione ad personalem aut viceversa. Hic defectus coincidit' cu
atio de quo paulo post dicemus, qui
est variatio appellationis. De suppositione vero naturali accidentali non assignamus modo regulam argumentandi: quia haec differentia reducitur ad modii argume tandi ab amplo ad non amplum, vela non restrigia ad restrictum. vi in hac homo es homo currit. In qua Committitur defectus non solum intrinsecus, quia medium ubi nodistribuitur, tenetur minus restri ' e, quam ubi distribuitur, ut lib. 1. dice. mus, sed etiam extriti secus ex parte terminii qui in antecedente ncim coarctatur, sed absoluitur ab e stet tia pr sentis temporis,& supponit 'Momnibus stris significatis, si v xistar,' si re non exi itant: sed in consequenti non accipitur,nisi pro nunc existem '
357쪽
busvhde desectua illius consequentiae Ahab amplo ad non amplum . Gmatiae sineαonstantia non ainpis; ut . statim VidebimusL t not31. Dicamus consei steritur de consequentiis, quaeipi unonii ad modum argumentadicum ἰvat,4tione suppositionis term=nii penesidistribucione, vel non distabammem confusio
358쪽
3i Liber terti a uodammalectomnis homo. Ratio hu ius regulae est, quoniam antecedens ex parte confusae suppositionis praeducati poterit verificari siue pro uno de- . terminato animali, siue pro diuersis singularibus: at consequens coarctatur, ut verificetur ad unicum tantum animal, quod omni homini debet c5- petere.Vnde facilius reddetur verum
Sed contra hςc est bona cosequentia; omnis homo H at,ergo homo dis
praedicati a con fusa ad determinatam ergo regula deficit. Respondetur regulam esse intelligenda, quando proceditur a confusa suppositione respectu alterius termini distributi, ad determinatam respectu eiusdem termini distributi:& quia in consequenti illius consequentiae nulla est distribu,tio,non potest committi iste defectu .
Sed replicatur. Hςc consequetia nihil lvaleti,Requiritur equus adequitandu'M Bgo aliquis equus determina tuu requiis, Η ' s
359쪽
Tra I. II cap. V. de Diffinitione. 3is nulla est distributio, ergo sufficies est intelligentia. Respondetur quod verbum , requiritur de signis specialibus conrusionis confundentibus ter minum post sepositum:&. quia idem Verbia; Requiri ur,manet in consequeti respectu Cuius i de terminus, qui in al tecedeti ab illo confundebat, manet determinate respeetu illius , perinde est, ac si maneret distributio, a qua in altera consequentia confundebat Sit igitur intelligentia adaequa ae regulae.
q, erat causa coiss6 13 ermini in antecedeti positi, di id e te minus mancideterminate rόsp eiusde signi: tuc fit mala argum etatio a confusa ad determinata Vertitamen a determinata
d confusa ha 'bona est Consequentia. uia plus requirit ad veritari antecedetis ex parte termini dest istinatῆ nentis, quam ad Ve-entis, in quo idem ter-1SEM hbnsu se supponit. Sod hoc invariet appellatio qualis sidiant se Ipecialiter in verbo; Promitto,
360쪽
3o8 Liber aequivalet huic,Petranis dissutat,ue .
Secunda reguti. A piria disiunctivae ad totam bona est consiliitientia. Ratio est quia haec es 1 hatura disiactivae,
vi ad sui veritatem sufficiat unicam partem esse veram ,licet habeatplurimaS parteS V g. Petria 'homo,Vel Pam.
dsutat, vaeq.in lapis. Totadfiunetiva dicitur ve veritate unius partis. Nam ille hiilsis Iolauitur non . asseuerat singula tia esse veras,
sed dumtaxat unam1 6nta enunciationem. Et mrag testanilia . iuniaua se verum Ctiam debet intellitiai, iunctio disiunctiva not