장음표시 사용
21쪽
Historiogratia Dei, quamum arbitror inter nos controuersia r linquetur.
Concomitans concursus specialis seu supernaturalis ita praeparatus est peccatori , sicut concurrus naturalis Δρ generalis praeparatus est Potentiae naturali , verbi gratia potentiae videndi , & infra Deus non dat ipsa opera bona,nisi quatenus per gratiam praeuenientem dat nobis auxilium sufficiens & paratus est dare concursum gratiae concomitantis in actu secundo si velimus.
Haec assertio specialem cooperantemque Christi gratiam quam nobis scriptura commendat,& de qua Augustinus disputat, obscurare conatur per concomitantem quendam concursum quem specialem seu super naturalem appellat generali & naturali similem cum istud qualecumq; concomitans auxiliu bonam ipsam voluntarε operationemq; non tribuat,non magis quam generalis ille concursus videre vel ambulare nos facit, nis1 videre ipsi ex nobis ambulareque voluerimus. Deinde concomitans istud auxilium, etiam ante lapsum, primis fuit hominibus necessarium sne quo ade6que nec An- steli quidem sancti etiamsi vellent perseuerare possent. Vbi ergo illa est propria lapsorum gratia quam Paulus praedicat operantem in nobis velle & perlicere t quam Propheta commendat cor auferentem lapideum & car neum tribuentem, facientem ut faciamus & in praeceptis diuinis ambulemus Non ergo concursus ille diuinus ea Christi gratia est quam nobis Prophetica scripta promittunt atque Euangelica commendant. B. san EAugustino nE per somnium quidem unquam in mentem venit, Nec tam mentis inopem fuisse putamus Pe-
22쪽
lagium ut hoc diuini concursus concomitans auxilium ad bona opera omnia necessarium fuerit negaturus. Caeterum quod istud concomitans auxilium coloris causa velut speciale quiddam ic supernaturale commendatur, frustra id ac superflue fit, cum generali, ille diuinae prouidentiae omnia comprehendentis concursus ad si pernaturales etiam virtutum effetitus, ne in ijs producendis frustraneus sit essicacis voluntatis conatus, abunde sissiciat, per quem ut videre possumus &ambulare si volumus, cur non & credere beneque operari si velimus 3
Augustinus ubicumque dicit nos non tantum gratia egere qua possimus , sed etiam qua faciamus , intelligendus est de supradicto concomitante concursu, quod scilicet non possimus facere stae auxilio gratiae concomitantis, alioqui dictum eius non esset uniuersaliter verum. Nam ut faciamus non renutriciar emcax excitatio quς voluntatem infallibiliter ueterminet qualis sorte fuit in Paulo, Magdalena, aliisque nonnullis dum conuerterentur; sed si1ssicit multo minor, quae plenissimam relinquat libertatem.
Ridiculum est B. Augustinum de hoc naturali seu v ipsi appellant supernaturali concomitante auxilio in terpretari velle, quo praestetur duntaxat nobis posse si vel imus aut etiam velle si voluerimus, non autem prae ueniendo nos, operetur ut velimus dc faciamus. Quasi in hac nostra infirmitate non uniuersistiter tam essicace Dui gratiam postulet A ugustinus,quae humanam voluntatem infallibiliter determinet, quaeque praeponendavi Domina sit, non autem libero arbitrio subiicienda
quasi pedissequa, re subseruiens si velit. Plana quipse
23쪽
tiam non paucis quibusdam sanctis ut Paulo, Magdale. nae, similibusque Propriam, sed omnibus omnino sanctis ad pie viuenaum facit necessariam, ut isto scilicet modo humanae voluntatis infirmitati, qua omnes laborant subueniretur, eamque a primi hominis gratia accuratEdistinguens, non solum ei tribuit posse si velimus, sed facere etiam ut velimus. Caeterum si sancti illi qui bus tam essicax tributa est gratia minore propterea sunt libertate conuersi, sane minore etiam conuersionis suae laudem apud Deum hominesque merentur, quam alij multi qui maiore sunt voluntatis suae libertate conuer-s,quo eodem argumento Pelagiani olim essicacis gratiae doctrina merita nostra praetendebant euerti.
Quod dicit Augustines, eis qui non sunt a perditio nis massa segregati non adhiberi dicta vel facta diuina
per quae possent credere si audirent ea vel viderent, cum grano salis accipiendum est, ut intelligantur non accipere in actu secundo illa auxilia cum quibus Deus no . uerat eos de facto conuertendos, quod certissimum est de omnibus qui non conuertantur.
Rursum hic Augustini peruertitur sententia quasi generaliter diceret uniuersis qui a perditionis massa non sunt segregati dicta eiusmodi vel facta non adhibe. xi, cum de quibusdam se loqui tantum manifestissimEsgnificet. Deinde quod pro grano salis adhibetur, magis insipidam reddit Augustini sententiam, & ut exantedictis liquet prorsus non eongruit eius proposito.
24쪽
Ad illud quod ex cap. 6. de praedest. Sanctorum ob- ij citur, ubi Augustinus docet hunc nolle credere, quia eius voluntas non praeparatur a Domino quod tamen erat neces artum ut credere vellet: Respondetur vald Eimproprie dici quod is cui sufficienter proposita est fi des, ideo nolit credere quia eius voluntas non praeparatur a Domino.
Nec hoe asserit Augustinus quod hic ei impgnitur,
propterea videlicet quosdam non credere, quia non eis praeparatur voluntas a Domino, sed aliud nihil eoseligi ex eius verbis potest, quam iis qui non credunt voluntatem a Domino non praeparari. idque iusto iudicio fieri, proprie si quidem ideo non credunt, quia credere nolunt: Qui tamen in dubie crederent siceis voluntas esset a Domino praeparata. Qtim autem superior loquendi modus Augustino non congruat , li- quet ex libro de dono perseu. cap. 22 ubi huiusmodi
sermonem his verbis reqcit. πιι illudere omnino nemiumquι inpeccatorum dilemone reminamini, irio necdum quia necdum vos adiutoraumgratiae miserantis erexit Nam ut ii viidem alibi ait, millius ciadiae humina in DeMn 'Hiemia eis
Est quoddam perseuerantiae donum consistens in quodam speciali auxilio re protectione qua Deus ita protegit. dc munit quosdam e ferὰ indeclinabiliter Milifallibiliter in gratia perseuerent usque ad mortem, quod quibusdam conceditur, ut forti: Apostolis post
25쪽
dicuntur confirmati in gratia. Aliud est perseuerantiae donum quod consistit in quodam auxilio dc protectione qua Deus ita adest ut possint in gratia perseuerare si velint, & hoc donum est necessarium ad salutam , &datur omnibus iustis immediate in actu primo.
Hane duplicis doni perseuerantiae in hominibus lapsis distinctionem unius quo perseuerari possit etiamsi
non perseueretur, alterius quo in finem usque actu perseueretur, nec seriptura, nec Augustinus agnoscit, sed unum illud duntaxat quo perseuerandi pomollitas cum ipso'perseuerandi actu coniuncta. Etenim inter perseuerantiae donum primis hominibus tributum , dc id quod nunc infirmis datur, hoc facit AugustinuI discrumen quod illis datumst auxilium sine quo perseuerare etiamsi vellent non possent, nunc vero tale detur, quos σι .i, fi*r Vt perseuerent, sed neque Tridentinum Concilium ubi de hoc argumento ex profes agit quanquam diuersum in scholio significetur alterius generis perseue rantiam agnoscit, tum perseuerantiae donum absoluta certitudine quenquam sibi polliceri vetat, cum tamen iustus quilibet absolute certus sit adfuturum sibi Deum ut perseuerare possit si velit. Caeterum nec scripturae nec D. Augustini doctrinae consentaneii est, quod hic aliqui statuantur in gratia confirmati, & mutabilitatis peri culo minime obnoxij, quas quibus praesens gratia ad Ierseuerandum sussiciat. Cum ad omnes pertineat il-ud, flat videat ne e dat: vigilate or orate ne intretis intentationem, omnesque propter suam infirmitatem specialibus atque assiduis gratiae auxilijs necesse sit&r i& protegi. Non tamen negaue inaus eos qui aduersustentationes perstantinuicti ad id gratia Dei corrobora ri, & confirmari, alitisque esse alijs firmiores , iuxta quod Debemus nos firmiores imbecillitatesim, marumsustinere , quam quisque gratiae firmitatem pete-
26쪽
ta dicens Dirituprincipab confirma me, ut aluo confirmari potius quotidi E, quam semel confirmati censeri debemus , ob hoc quod nostrae confirmationis gratiam non tam habeamus in nobis permanentem, quam per
quotidianum Dei auxilium accipiamus desuper illabentem.
Indurati & excaecati habent sufficiens auxilium ex parte Dei ut conuertantur:&infra,omnes infideles semper de ubique habent sussiciens auxilium ad salutem ex urte Dei. CENSURA. Mirum est istud non de infidelibus modo, sed de i
duratis etiam & ea caecatis dici, cum haec ipsa obduratio , atque excaecatio a superni auxilij dc diuinae lucis interclutione desertio neque descendat, quomodo id ergo auxilium haberi ab istis sufficiens potest 3 At verbcum certum sit non praestari a Deo eiusnaodi hominibus gratiam eam quae cor lapideum, & caecitatem auferat, manifestum cst eos non habere sussiciens auxilium ut conuertantur, cum sne iam dicta gratia nullum eis auxilium sussiciat sue illa exterior sit etiam cum miraculis praedicatio, siue interior per Spiritum timoris con- cumo aut velleitatis etiam cuiusdam inspiratio;vnde Ecclesia non solum pro incredulis omnibus orat, ut credant. fideique illis Deus ostrum aperiat, verum etiam ut rebelles eorum ad se compellat propitius voluntates. QMd autem orando petit nisi auxilium quod QT- cienter non habetur si quidem insuffcientiae & indi gentiae argumentum oratio est in nisi fortE ut facilius fiat, quomodo elabi olim Pelagius conatus est. .
27쪽
omnia loca scripturae secrete , quq significant, enimpossibile quosdam conuerti , intelligenda sunt , ut impossibile accipiatur pro eo quod est valdEdifficile. CENSURA. Certum est locis quibusdam non difficultatem, sed impossibilitatem significari,sed respiciendo ad solas na vires, ut,ρρ test Aeth s mutare pessim suam ,sic vos
poterita, ben acere cum aediceritu malum, dia , nonpoterat μι- rari naturalis malitia eorum , &, nemo potest corrigere quem Ercus. ν. Deuου des exerit,dc,nonpoterant credere, & ,sine me Bihilpo Mia' sis ere, d c, quodi ossibile erat legi,&c. Vbisiampos deriis a idem est, mi od dissicile, sequitur quod ex lege quidem potuerit esse iustitia,&sne Christo, sed eius obtinen ti,4 Ii . Dcilitas per Christum ex gratia , quomodo olim. scripturas eiusmodi eludere Pelagius solebat. .
Paruuli ex parte Dei habent remedium suffciens contra peccatum, prassertim in noua lege. Nam Christus pro omnibus mortuus est, & pro omnibus instituit
sacramentum in remedium peccatorum , nemi. e excepto. Atque id c quod in si butio additur ex Epistola B. Cypria. 19. satisaperte colligitur. CENSURA. Ex eo quod Christus pro omnibus est parunt is mora
tuus,& baptismum instituit, non recte colligitur sussi . ciens eos contra peccatum habere remedium. Vt enim s. riis. dicit Prosper, non si cit hominum redemptioni retici eam esse kρmin chrisum, nisi commoriantur, O consepeliano ei in
28쪽
CEN svRA LOVANIENfrs 13 bapti a. Et quanquam dici possit sussciens pro paruulis institutum remedium, dici tamen non potest, id eos habuisse , quod nec in sua, nec in suorum habuerunt potestate. Ad Cyprianum verb quod attinet, non modo non satis aperte, sed ne tenuiter quidem , colligi ex
d applicatio talis remedij Baptismi videlicet
his va illis o D aliqua impedimenta occurrentia fiat impossibilis, non est Deo imputandum, quia non ordinat, ut non possit applicari, vel ut talia impedimenta occumrant, sed tantum permittit secundum communem curium rerum, sicut permittit peccata.
Satis manifestum est quorundam paruulorum ba ptisma mortis celeritate impediri ; nec dubium videtur, quin mors talis Deo sit imputanda. De quo generaliter scriptum est, quod vita & mors a Deo sint , quod riscis ii.
mortificat&vivificat , quod sine eius voluntate nec pi- lus de capite, nec folium de arbore defluit, nec in terram passerculus cadit, quanto minus anima rationalis Id quod tunc apparet clarius, quando talis mors nullo hominum procurante, sed per naturales accidit causas, vel ut saxo desuper cadente, aut lupo rapiente) quas Deus ordinat, suaque prouidentia regit. Vnde perspi-ς, .citur tale salutis imp imentum Dei iudicio verissime imputari. Ideoque B. Augustinus , Cum sarauorum, inquit, AEly i, at non bapti-ι vite huius Ierminum niant, satis indicant misti cordiam-iudicium ; misericordiam quidem gratuitam, iudicium debitum. Et rursus, utririque i ii Murumprofundo sit,cur,or in maioribus,s in Di a ios. minoribus , Devi velitaturi , se nesis arurisbaenise. Et alibi, curruuidentiaDei, cui nosti cum ηumerati sunt, De.
29쪽
3o CgNsvRA LOVANIEN sis. im et oluntate non cadi ager in terram, qua nec supremissine ortuitu casibus impeditur , nec uri in Huitare corrumpisuri ut renascantur ad haereditatem cae inem , non con selit omnibus paruulis siliorum suorum , se nonnusiis consulis etiam paruum impiorum' Et infra: Nimia vanitatis o caecisat unis etiamys consideralis nondum dignantur exclamare nobisicum: O ab titudo ditiis reum , quam incomprehensibilia Iunt iudicia eius i
Quo pertinet 8c illud Prosperi. Iusta s omnipotens pro
uidentia Dei sic indesinenter uniuersa diiudicat , ut nemo in hunc mundam veniat, nemo ex hec mundo discedat, nisi eo ortu atque discesse , quem rerum arbiter feonaeum alii imam scientria sientiamque uaminicernit,sicut scriptum est in lib. Iob. is ignorat, quod omnia haec manus Domini fecerat, in ca manu anima omnis viventis Ossiritus uniuersae carnis homines non debent itaque mortes paruulorum ante ba tisima naturali rerum cursui, aut parentum negligentia sic tribui, ut nihil ibi sup rna Dei agant iudicia, ne res humanas in paruulu,
non diuinaprouidentia, 'Vortuitu africa in ut inquit Augustinus opinemur. Vnde satis intelligitur argumentumg. Augustini & Prosperi ex paruulorum causa ductum, solutum nondum esse, sed inuictum permanere. Eth cquidem paulo diligentius tractanda putauimus, quod errorem redolere videantur circa diuinam rerum in particulari prouidentiam,quando &alibi ita prouideri solum a Deo rebus uniuers, volunt, ut eas naturalibus quidem facultatibus potentiisque instruxerit , per
quas congruentes naturae suae motus, actiones,& opera producere,& ad destinatos sibi fines peruenire possent , quibus ipse quidem generali concursu adsit, re cooperetur , ea tamen non item singulatim praeordinarit, atque decreuerit , sed rem quamque sibi per .
mittens, exire tantum in actus motusque permittat, naturae cuique suae, prout res occasio , tempusque tulerit, consentaneos r Alioquin enim rerum contingentiae non parum detrahendum, immὁ vel 5 nimis esse Deo indignum, si haec omnia essicaciter ab eo praetordinata dicantur, cum frequenter indisserens sit ad Dei
30쪽
CrvsvRA LovANI ZNsis 3Ihonorem, mundi persectionem, hominum utilitatem, num hoc an alio modo fiant. Quin de boum, culicum, guttarumque numerii praeuisum a Deo agnoscunt,pro uidentia tamen eius dispositum ac praeordinatum negant, quia videliter valde Deo videatur indignum eius prouidentiam ad has etiam minutias velle deducere.
Quod sane ab absurdo petitum argumentum Gentiles olim contra Dei prouidentiam particularem usurpare solitos ex veteribus constat. Et si quid valere putetur, tum sic ad istam arctamur sententiam, ut quod pluribus , sanioribusque auctoribus de prouidentia visum est, tenere non liceat, ne quid scilicet indignum Deo adscribatur. Nam neque D. Thomas, si attentE legatur, a communi illa sententia discessisse comperietur.
Omnes infideles semper,&vbiqiae habent sussiciens auxilium ex parte Dei, seu in actu primo. Si enim facerent quod in ipsis est, & quantum possent secundum
Iraesentem di ostionem naturalem, vel supernatura-em quam habent, Deus illuminaret eos , ut credere possent vel conuerti.
CENSURA. Desusscienti auxilio satis superque paulo ante diximus. Ad rationem verb subiunctam quod attinet, resipondemus; quod quantumuis infideles faciant, quicquid ex naturali sola dispositione possunt, nam super
naturalem cur hic addendam putauerint non videmus nihil adhuc faciunt, quod ad aetern salutis causam peditineat, quoniam Christus sitae gratiar necessitate me ommendans, sine me, inquit, nihil potestis facere, quod ad veram scilicet iustitiam, dc aeternam beatitudinem prositor anquam enim qualiscumque eiusmodi'ex naturali politioneinfidelium conatus .ut in eo