장음표시 사용
51쪽
Min eis di damus scilie. Hanc orthodoxam de praedes i- natione Dei doctrinam a Massiliensibus & Fausto sat,
nomine malitiose infamatamSanctus Prosper& Fulgentius post 'Augustinum ita retinendam docuerunt, ut ei
a, isis sic enim Prosper scribit in Epistola ad Russinum:
Ad ωρ i. Ab hac confessione alia Dei ideo quid im resiliunt, ne cum eam diuino eloquio pradicatur , cse qua- issim fati lis opere suae pietatis agnoscitur, etiam hoc necesse habeant pro, ' uia is namero hominum per saecula cuncta nato mi, , Δ certus apud Deum de is quesit numeruspraedestinati in vitaris G ct Hemam populi, se secundum propositum vocantis Dei electi. hi ' Hod uidem tam impium est negare , quami irratia contraire. Ad e serra Et alibi de Augustino sic ait: Mamuu nunquam tam ininpienter o iussit ad populum Christianum, se id quod mendax
. obire Iulio ineptissme xit, horruerat, pia tameu constantique doctrina abundanterprobauit praedicandam Ecclesia esse praedest nationem , in qua est gratia praeparatis , ct iratiam, in qua est praedestinationis ectus praesicientiam Dei, in qua ante δε--cula aeterna quibus esset costaturis seu i dona prasciuit cuius prae- demnationis qui quis est impugnator, aperti imm est Pelines iis, Uis,. AEdiutor. hJaec Prosper. Cuius verba &sententiae in toto, M obiecta hoc argumento gratiae & praedestinationis eo plus va-U lere debent apud cordatum quemque, quod ex autho ritate Sedis Apostolicae reliquias Pelagii fuerit persecutus,&opuscula eius ut religiosissimi viri reiectis Cassianico ἡ Presbyteri Massiliensis, & Fausti Regiensis Episcopi
cta Romaua opusculis , ut apocryphis) approbauit Gelasius Papa Concilio γo. Episcoporum. Fulgentinus autem, primum quidem de praedestinatione post alia multa, Graiia scribit in hunc modum: Hic nihil prouenit insalutem homi-- '. ab iste non in aeterna bonae voluntatis suae dissositione f/a Gm tib. ciendumpraedestinauerit quo deuratis infunditur,ster Pam ambulemus, ct perflueruntia donatur er quam ad specum peruenire possimus. Vec autem donasia semper Dem in aeterea atque incommutabili haber volontare disposita, in qua raordinauit atqueZraeparauit, qua daret, quibas dares: i --
52쪽
rem praede mandapraeparauit Iratia donu,quigratia donando implet pradestinationis essectum. Et paulo post, Deu enim ,qui hominem condidis, ipse praedestinatione Fuao donum illuminationis ad credendum, σ donum perseuerantiae ad proficiendam , arque permanendum, or donum glorifationis ad regnandum , quibus dare voluit ,praeparauit, quique nou aliterperficit in opere, quam in sua sempitema atque incommutabili habet τοluntate disepositum. Deinde quam tutum sit ei doctrinae resistere,his verbis declarat: Curuspraeistinatioueis critatem,quanos antea und constiturionempraedestinatos in Chrsolsatur Apostolus ,s quis Atrectat cordis credulitate rugere mel oris confessione proferres ante ultimum diem vita praerentia impietatis suae con- maciam, qua Deo ettas ct vero rebellis ob stit, non abieceris, imanifestum est eum non pertinere ad eorum numerum , quos Deus in Christo ante mundi coitutionem alis elegit Op destinauis ad regnum, haec Fulgentius. Sic & auctor ris in hypognosticon plane pronunciat, dicens de nario- Mnem negare, quam apud Dium esse breuiter probauimus, immanis blasphemia est. Qi chmita sint, Vt alia multa ad hoc argumentum pertinentia omittam , non potest non peregrina, dc periculosa, & proinde merito reprobanda videri doctrina, quae praedestinationem ex Operum prς- uisione definit. in quidem & ante 24o. annos Facultas Theologica Parisiensis damnasse legitur sub hi ce tribus articulis , med pre ter opera alicuius furara bona Thestis. Deus praedestinauit aliquem ab aeterno . Guod aliquispraedestinarus est ab aeternopropter bonum usum liberi arbii , quem Deus praescitiis eum habitu : uodnon ciratas se misericorditer. Deu praedestinauitillum quempraedestinauis, Dinio pro omni.
Deus post primum peccatum originale habuit -- luntatem dandi Adamo & toti eius posteritati sussicien tia media contra peccata, & auxilia ad cqnsequendam .vitam aeternam : Ergo dat illis fissiciens auxilium re possint reuerti. G iij,
53쪽
Vult haec assertio a Deo per Christum omnibus omnino hominibus dari. Suffciens auxilium, per quod possint conuerti; idque magis & sequentes aliquot asesertiones, praesertum , 7. & I6. declarant sussiciens autem Dei auxilium est praeter quod ex parte Dei non est aliud necessarium. Adversantur proinde huius asser tionis verba Scripturis & Patribus, imo proprie d.ctam Christi gratiam, quae secundum Augustinum non es ba- ia malisque communis, sid bonos discernit a malis, euertere e s. videtur. Scriptura testatur quod in praeteritis quibus- sa 1s. dam generationibus dimi'Deψ omnes gentes ingredi viis sui; quod quibusdam non auxiliatur; quod multi ab Nais. so eo deseruntur & dimittuntur secundum desideria cordis fui. Vnde etiam fideles intelligentes nondum sita sussicere
auxilium quod habent,& hoc ipsum substrahi posse,
υ,- ,ι. Orant cum psalmista ; Adiutor meus eno, ne derelinquis me. Deinde, eadem scriptura teste, nec pro omnibus Christus orat Patrem, nec omnes Christo dati sunt Patre. I n. i . Ait enim , non pro mundo rogo, sed pro di, quos dedisti mihi. Non omnes ergo habent sussiciens auxilium ex parte Dei ad salutem consequendaan. Nam alioquin,&iam Christo pro ijs non orante, & patre eos non dante, salutem consequi possent: quod nemo Catholicus dixerit. Item dici non potest, eos omnes habere suffciens auxilium ad salutem quibus Euangelium Christi, sine cuius fide nemo potest saluari , non est praedicatum.
R. . io. Nam, Apostolus, quomodo credent ei quem non audi &c. auditus autem per verbum Christi: quod certum
est non omnibus Adae posteris annuiolatum fuisse. Rex . neque illi, quibus Euangelium praedicatur , crederepouunt, nisi Deus cor eorum aperiat, ut praedicationi intem
.d.xurpta dant. -d non in omnibus, sed in quibusdam tantum fieri, exicriptura manifestum est. Unde Prosper, Nun risu au. Ψι id dAbiam est, aut , cum verbum veritatis praedicatur, anos
54쪽
voluntare credere, alios voluntate non credere: sed chin illorum cor Dem aperuerit, illarum autem non aperuerit, disice
nendam est quid veniat de misericordia , ct quid de iudicio. Sic ille. Praeterea nec debuissentMoy ses & Dauid adeo gloriose praedicare auxilia data viai populo Dei, ut dicerent, Non salsa quant sibi, sicut Deus noster adest cunctis obsecrationibus no- frii ; & , nonfecit taliter omni nationi, se iudicia sua non manifestauit eis: Sionrinibus omnino sum cienter auxiliatus fuisset Deus ad salutem. Parum enim interest, quibus modis aut mediis auxilium illud detur, dummodo detur sussciens. Merito igitur Augustinus Epistola IOZ- 1,- -- ad Vitalem inter sententias, quas dicit ad Adem rectam O de vis. Α- Catholicam pertinere, has posuit: Scimus gratiam Dei non 'omnitas hominiim δερε, Limus eis , quibus datur, miseericordia gratuita dari: stamin, eis, quilus non datur, ius Luscia non dari. Et idem in Epistola ad Paulinum, iC6. refert P lagium noluisse viderr sine gratia Dei defendere liberum arbitrium, cum possibilitatem volendi ac operandi, sine qua nihil boni velle atque agere valeremus, a ' creatore nobis insitam diceret; Vi Lee inteEigatur , in- Pquit, doctore ipso, Gratia Christi , quae paganis atque Christianii , imp=i ct p=i , Delibus atque i delibus communis est Quamuis ergo haec assertiost Pelagij sententia in eo di Diarat, quod hic Creatori . silla Redemptori gratiam E;; i. Aist racceptam referat; in eo tamen coma enit, quod i c. ner ea
uterque eam tantum in possibilitate constituit, omnibusque facit communem. Quod Augustinus pro absurdo habet. Vnde id ede alibi ad inscrutabilia Dei iudi-Σcia vult pertinere, quod huic detur gratita, huic non de- ,: a s. iatur, gratiam haud dubie intelligens , auxilium ex parte με m GDei ad salutem necesJahriunn Maec ratia,inquat,cura1llum veniat,adilta non .eniat,occulta causa es epotes,iniusta esse non m
potes. Alias veroparuuloris sine baptismodecedentium exemplum producit, quo tanquam inuicto argumento c., - . ostendat, ex parte Dei omnibus hominibus sume itas 1 ε
non adesse salutis subsidium. . moridicitur, attin'ED d
55쪽
16 CENs VRA.Dv ACENSIS. stola lor. omnes hominesgraraam D inuisse accepturos, si non ια, quibus non donatur , eam oua voluntate respuerent , cum malus non deturpamuhs ὶ Etiam eodem argumento, ut supra diximus, inter Neotericos usus est R. P. Theodorus Pelianus Soc, lesu Theologus. Quod si sententiam de solis adultis accipiendam quis putet, ut ait Augustinus, intokrabato equetur absurditas. I enim modo bene- nolintιorim faciemiu Deum omnibus impi' imis Osirispi mis hominibus, quam innocent imis o ab omni labe peccati amatapuris to Sicquesit, inquit, ut Deus ipse Christianos omnes fieri velisi, quornm multi nolunt 3 non omnes velit, quorum est nemo qui noluit. Iam qui legerit Prosperi librum utrumque de vocatione gentium , & alia eius opuscula contra Pelagianorum reliquias elaborata, ac praecipue carmen de ingratis, in quo doctrinam hanc
ex professis refellit; Itemque Fulgentij & Petri Diaconi. de gratia Christi libellos, prospiciet quantum ab illorum Patrum sana doctrina Giscrepet haec sussicientis au xiiij assertio ex Massiliensium & ipsius Fausti qui contendit gratiam a Deo omnibus offerri & ingeri & argu menti de paruulis solutionem desperans cap. i3. ineptissime nugatur j doctrina & placitis deprompta. Nec porro verum est, quod sumit assertor, Deum habuisse voluntatem dandi Adamo ac toti eius posteritati sufficientia media & auxilia ad consequendam vitam aeter nam si de voluntate Dei absoluta. quae beneplaciti vocatur, loquatur, de qua assertionem loqui ex illatione patet. Eam enim voluntatem si habuisset, qui omnia quaecumque voluit fecit, haud dubie dedisset omnibus& gratiae suae & perseuerantiae donum ; quae ad conseri,
quendam vitam sunt necessaria; atque ita omnes salua irentur. . ' . r
Tota Scriptura plena est praeceptis, & exhortationi-,bus, ut peccatores conuertantur ad Deum: Atqui Deus:
56쪽
Inepta est collectio. Qui enim iubet ut faciamus mul iubet ut petamus ouod facere non possumus, siue ad quod sussiciens auxilium nondum habemus. Unde Patres Concilii Tridentini verbis ex Augustino desumpti s , Dem non is ber ,sed iubendo monet se facere qaed possi , O petere quod nen possis. Ac similiter alibi .Augustinus , Magnum ab quid, ait, Pelagiani se sitare m.
ranι, quando dicunt, non tuleret Deus quodsciret ab homine non inferi. mis hoc nesciat 'sed ideo iubet aliqua qua non posmus, ut nouerimus quid ab illo petere debeamin. Sic ille. Si autem petentes quidam nondum possunt,quanto mi nus possunt non petentes , imb nec petere volentes, nec eum a quo petatur agnoscentest Nec ob id putandum est aliquid impossibile iuberi. Nam praeter liberum arbitrium quod, hac vita durante , ita potest ad bonum& ad malum fleeti ut nondum in alteram partem stimmobiliter determinatum , sicut in beatis ic damnatis,
etiam ipsi m auxilium sine quo Dei praecepta libero arbitrio impleri non possunt,& per quod possint, om
nibus petentibus est paratum, dicente Domino, petite& accipietis. Non enim priῖcepta& exhortationes conuincunt iam omnibus datum esse, iamque ab omnibus haberi tale auxilium , sed remittunt ad illum qui dare potest , ut ab eo petant quod nondum acceperunt. d si omnibus adest , etiam antequam petatur, aufertur nobis magna pars orationisDominicar& precum Ecclesiasticarum .' id enim subius , ait Augustinus, quam orare ut facias quod in potestate habes V nde ex ipsa orationis necessitate manifesto argumento colligitur, non omnes statim cum praecepto & exhortatione habere sufficiens auxilium adimplenda Dei mandata , quan do quidem Pontifex ait, Lex natuisse p-
57쪽
riam Aiu. 8nus Dei donum e se obedientiam , tamen homines exhortamur ad ἀρωγρο eam. Sedita, quiveritatis exhorrationes obedienter audiosi
'ρ Τε' ipsum donum Dei datum rissis autem qui xo scaudiunt , nono datum.
Dices, Deum quidem omnes vocare ad poeniten, tiam, sed non secundum propositum , aut non illa vo catione quae est sine poenitentia. Res p. hoc videtur alienum a bonitate Dei, quia tioc non esset serio; sed delu sorte vocare, si vocaret aliquem non ex intentione ut conuertatur. Augustinus autem , m in scholis addit, propositum Dei accipere videtur, ut sit idem quod illun pdo quo vitulum secuturum. i Ic
Apostoli Pauli doctrina est ad Rom 8. & i I. non om-n bomines, sed solos electos seu praedestinatos vocari secundum propositum, & in vocatione quae est sine poe nitentia. Neque alienum est a Dei bonitate , aut ut assertor post Catharinum cauillatur, delusoria aut derisoria ea vocatio, qua vocat multos non secundum pro positum: quia voca tionis diuinae primus finis est homi nis conuersio , etiamsi illa non sequatur. Quod enim quispiam vocatus non conuertatur , propriς eius mali tiae imputandum est, quod autem conuertatur, Voca 'tis bonitati & potentiae ascribendum est. Hinc Pros . . libr. a. de vocatione gentium capite I 3, Cum tacta ad Cain loqueretur Deus . nunquid ambigaum voluisse eum,esauantum ad Hum medendi modums ficiebat, egisse, ut in ab Eo impietatis furore res isceres 'sed malitia pertinax indefacta est inexcusabilior, unis debuit esse correctior. Neque vero Dei intentio frustratur, si qui voca' rur , non conuertitur , quia in hominum vocatione non i
58쪽
CEN svRA Dv ACEN s I s. solam hominum conuersionem absolute Deus intendit semper enim tunc sequereturὶ sed alios etiam fines; veluti ut declaretur humanae vel infirmitatis, vel malitiae magnitudo quanta sit,cum non sequitur Vocantem. Item , ut excellentiam gratiae suς declaret & necessitatem, utpote sine qua nemo credere vel poenitentiam agere possit; ut ita omne os ob matur, sesubditus Latomnis mundos Deo a nec quisquam nisi in Domino glorietur. Sic quamuis non esse poenitentiam acturos IudaeosChristus probe cognosceret, iis tamen apud Matthaeum voluit plurimas virtutes facere:sicut de olim iis legem dederat, quam tamen vel in ipso capite ab iis non semel violatum iri praesciebat. Porro scholium additum , quo propositum Dei quasi ex mente Augustini exponitur, ut idemst quod, o modo quo nouit hominem secuturum , tam Apostoli quam Augustini doctrinae penitus aduersatur; qui praedestinationem non ex praeviso aliquo opere huma no , sed ex sola Dei misericordia eligentis, & beneficiorum eius prςparatione,uterquedefinit: quemadmodum ad primam assertionem annotauimus plenius. Atque
hoc intelligi Dei propositum apud Apostolum ad Ro
manos 8. paret alia cum isto loca eiusdem Apostol i conferenti, veluti Rom. q. I. Cor. I. a. ad Tim, 2. Neque enim ita de speciali auxilio gratiae sentiendu est, quemadmodum hoc scholio indicatur, Deum scillud offerre, ut expectet assensum&sequelam voluntatis humanae, iisque, quos secundum propositum Vocat, eo offerre modo quo praesciuit illos secuturos: quasi nonicipsum liberae voluntatis assensum , & sequelam , tanquam praecipuum quendam suae praedestinationis essectum,in iis omnibus efficaci virtute gratiae suae operetur: aut quasi non etiam rebelles ad se compellere voluntates posset, etiam eorum, quos praevidit , vel si quos sal tem praevidisset, tam duros& contumaces sole, ut nulla omnino oblatione moti, nulla pulsatione excitati,
sequi vellent: quod quidem sentire , est a publicis Ec clesiae vo cibui , & ab Augustini aliorumque Patrum
59쪽
doctrina palam dissentire. Testatur enim ille lib., de praedestinatione sanistorum , gratiam quae occulte humanis cordibus diuina largitate tribuitur a nuru daro
corde respui , cum ideo tribuatur ut duritia cordis primitus auferatur. Et scribens in Ps. 88. de quibusdam pessimis,lunt, inquit, illi etiam cum de peratione peccare , ct re
omnino in peccato , ut ' mendant oculos Patris : Nonne. Deus de lapidibus suscitabit Alias Abrabat Et de cor& gratia cap. 8. An auritis dicere , rogante Christo ne defici rei fides Petri , dimetiaram fuisse ,s Petrus eam. ae cere voluisset i Et c. 14. Volenti Deo laluum facere , nullum hominis resistit arbitrium. Paulo post, Non es dubitan-
dum molorati Dei humanas voluntates resisere non posse, qβο- minussciati equod indit, quandoquidem etiam de i s hem num voluntatibus quod vult facit. Item Epist. Io I. credentibus, est eius doctrinam voluntate impia persequentibin misericordiam praerogauit, e que ipsos omnipotentis ima facilitate conuertit, ac volentes ex nolentibus fecit. Et omnium aper, tissime in Enchiridio cap. i8. .si , tam impie δε-
sifiat, vi dicat, Deam malas hominum voluntates, suo volu rit , quando voluerit, ubi voluerit, in bonum nonposse conuerteret Sic &Prosp. incarm. de ingratis, contra eos disputans qui grati et tantum excitandi tribuunt ossicium,aiti At vero omnipotens hominem cum Gratia saluat, Ipsa fluum consummat 'in , cui tempus agendi Semper adest quae gesta velit , non moribus issi Fit mora , non causis anceps suspenditur vis. Et idem alibi. An dicendum eΗ, voluntati Dei humanas ob ere voluntates Et tam feros , tamque intractabis hominum mores , ut Euangeliam audiant, praedicationi impia corda non pateanit Et quis istis corda mutauit, nisi qui finxit gillatim corda eorum Z Rursumque lib. 1. de voca ' rione Gentium. Nunquid virtus Gratia, qu esibi quos voluit Iubdidit, conuo trire eos qui inconuertibiles premansere,
60쪽
CEN svRA Dv ACEN sis 6inios, sed etiam Coro Ain or Bethsaida conuerti, o Pelei ex infidelibus Aeri,sihaec voluissetis se Dominus operari. Tale est de illud Ambrosii de Samaritanis Christum recipere nolentibus. Nam svoluisset Christus , ex indevotis fecisset deuotos. Si enim, ut aiebat Hieronymus, in magnete ideo succisis haec est ιis , ut annulos , ct stipulam , se festucam i capudent ; quanto magis Domnius omnium creaturarum ad se trahere poterat quos volebat, & alia eiusmodu multa Non ergo Deus tempus & locum , vel etiam modum seruat , ouo praevidit hominem secuturum , sed ipse omnino tua potentissima gratia, & nihilominus salua hominis libertate, facit ut infal libiliter sequatur quem cunque secundum propositum vocare dignatur. Si autem, iuxta assertorem , alienum a bonitate Dei reputari non debet, nec eius quasi dei usoria haberi vocatio, si
qui homines omnes saluos vult fieri, non tamen vocet Omnes eo modo, quo, si vocarentur, scit eos in fallibiliter secuturos vocantem quos proinde nec vocare videtur ex intentione ut conuertantur, sciens videlicet eos eo modo non conuertendos, qui alio modo vocati conuerterentur gratis profecto cauillatur, delusoriam a iusdem fore vocationem , si quosdam vocet non secundum propositum, aut non illa vocatione quae est sine poenitentia.
Iubentur omnes baptietari: Ergo Deus, quantum in ipso est, vult omnibus dari gratiam Baptismi.
Quidquid Deus praecipit, idem & vult, voluntatesgni, quae in praecepto consistit; non semper aurem voluntate absoluta, quae beneplaciti est: At neque sic, ut Velit omnibus, quibus praecipit aliquid iam adesse sitf-