장음표시 사용
31쪽
eia, minor sit gratiae sit scipienda: in dispositio, nulla eius
tamen; eo conserendae prouocatio. vel causa existiti quod ve' inde apparet, quia sepissimEnon modo Deum non quaerentibus, sed dc auertis, inimicis, rebellibus, nullis eorum praecedentibus bonis eiusmodi stud ijs,atque conatibus per Christum donetur,aliis praeteritis,in quibus maior etiam naturalis eiusmodi innocentia, ocquasi iustitia quaedam eluxerit, sane diuersia sententia non satis recedere videtur ab illo toties damnato, dogmate Dei gratiam secundum merita nostra dari.
QM inuincibiliter ignorat fidem, tenetur ad prςω- lita naturalia, id est, ad Decalogum, ergo habet auxi-ium morale sessiciens ad illa expunda, quia Deus neminem obligat ad impossibile;alioquin videtur accedere ad sententiam haereticorum, qui dicunt, per pecca tum originale amissum liberum arbitrium ad bonum.
CENSURA. Obseruatio Decalogi quin si infidelibus possibili,
non est dubitandum, sed lic possunt implere salubriter Deo iuuante, ut dc credere Deo illuminante. Nec vero hinc sequitur ad ben Efaciendum liberum esse amissum arbitrium , quandoquidem adiuuante dc illuminante Deo nemo nisi per liberum arbitrium, bene operatur. Mansit ergo liberum arbitrium , dc ad bonum , dc ad malum, sed ad malefaciendum sibi ex sesiissicit, ad benefaciendum vero necesse est eius gratia adiuuetur, qui dicit, Sue me arasume fa m
Sententia, quaedicit eos qui saluantur, non efficacister victos ad gloriam , ante praecisionem bonorum
32쪽
CEN svRA 1 ou ANIEM sis. ,3 operum, vel applicationis meriti contra peccatum, videtur maxime .robabilis. Tenent autem hanc senten- 'riam omnes Patres Graeci , adeo ut communiter dicatur sententia Giaecorum .Et in scholio. Quanquam diuersa sententia Augustino tribuatur, non puto tamen
esse Augustini. Nam ubi de hac re loquitur, non exprimit virum loquatur de immediata electione ad gloriam, an de mediata quae est ad gratiam. item, an loquatur de electione absoluta&essi caci: an deconditio nata , id est, s gratiae fuerint cooperati, quomodo intelligendas esse promissiones diuinas docet Tridentinum Concilium sest 6. QDd si tamen contraria sententia esset D. Augustini, non admodum referret.
Satis palam est, non aliam Angustinum electionem agnoscere, quam absolutam & essicacem, non quae liberi arbitri) cooperationem excludat, sed quae, naturali etiam seruata livertate, ut cooperemur, essiciat. Neq; verbTridentinum usquam Concilium eonditionatam esse docet promissionem, Faciam ut in praeceptis meis ambuletis, & mandata mea custodiatis &operemini,
aut alias similes. Dedissidio verb, quod hic inter Gramcos Latinosque ii hificatur , deques. Augustini in hoc a gumento auctoritare,in praefatione abunde dicta est.
Deinde probatur aliis pluribus testimonijs, Tene
a habes,ne alius accipiatebron in tuam,ergo corona potest amitti. Cis responoet Augustinus c. 13. de corri& gratia, scripturam ita loqui non quod corona possit amitti, sed ut homines stent in timore.
Apparet hunc Augustini locum,quod nimis hic frequenter contigit, ex aere magis, quam ex ipsa loci inspectionecitari. Tantum enim abest ut Augustinus ibi
33쪽
3A CENsvRA LovANGNs s. dicat, coronam amitti non posse , It significet etiam quosdam amittere. Si enim alius inquit nen est accepturus, nisi e perdiderit, ceram est xumem elictorum, qui Aterim virilicet sub flutione siemper compleri debeat. Scripturam ergo eam intelligit ibi Augustinus de non perleveraturo, cui secundum praesentem iustitiam quidem corona sit debita, sed quam desectione iustitiae perdere mereat , quam proinde, ut electorum numerus constet, alteri sit necesse donari. Addit tamen ibidem Augustinus, quod quoties eiusmodi scripturae etiam perleveraturis accommodantu r, non id fiat praedestinationis ac perleverantiae velut suspen Mincerto, sed Quia sic eos in timore ac sol ieitudine contineri expediat. Nam quanquam futurum non sit unquam. ut praedestinati finaliter excidant , nec perseuerent, naturae tamen ac voluntatis mutabilitate quae nunquam hic ab eis aufertur excidere semper& non perseuerare possent. Ad huius ergo instabilitatis suae considerationem scripturis istis reuocari , ut periculi memores,eo studiosius aduigilent,& viribus suis diffsi , sub Dei se protect one arctius contineant, quando hac ipsa timoris sollicitudine praedestinationis in eis compleatur effectus ; Cadere per atque excidere a corona etiam electj possunt, aeda dest eis in tentationibus potentissima Dei manus, ut etiam in calumproni sapiantesque interdum &hunt,na fragilitate iam ruituri, mox erigantur, & confirm Ttur, fiatque miro quodam modo, ut semper dc excidere possint, Deo xamen inter media eos pericula gubernante, ac protegente, nec labantur, nec excida t,
ted inuictissimi, insuperabilesque perseuerent. iΑssERTIO XXII. . In statu inn6centiae sufficiebat homini ad salutem
gratia, qua poterat perseuerares vellet, ergo &nunc.
C ENS VR A. l . sententia, quae habet , sussicere nunc tu
34쪽
CEN svRA LovANI 2Nsis. 3yperseuerari dum eam gratiam, qualis fuit primis parentibus data, & Massiliensium olim fuit,& directe ac ex pro G B. Augustini doctrinae repugnat cap. 12. de corr. & gratia, & Ecclesiae orationes euertit. .
Si electio est ad certum gloriae gradum, igitur omnia opera iustorum debent absoluta Dei voluntate esse prςordinata, nec poterunt aliter , nec aliud operari , quam sit a Deo praeordinatu,quod est contra libertatε
Si ex ab luta Dei voluntate, qua quosdam elegit, quos faceret in finem usque perseuerantes, omnisque media ad salutem eorum praeordinauit, sequitur non posse hominem aliud bonum vel aliter quod haud dubi E contra libertatem est& Catholi eam fidem 1 operari ergo B. Augustini doctrina non debuit a Celestino λις- Pontifice nec sic quidem laudari, tanquam quae nihil contra fidem haberet, quomodo tamen ab eo laudatam ipsi agnoscunt sed magis ut periculosa,& perni ciosa damnari t si quidem manifeste docet actualem in finem usque perseuerantiam, ita ex Dei esse electione,ut eam Christo donante , nemo dicere audeat, forsitan non perseuerabit. Vt interim dissimulemus, quod hac eleganti ratiocinatione Deo quoque ipsi liberias sua detrahatur. Ipse enim absoluta voluntate omnia prςOrdinauit ad mundi persectionε pertinentia ergo sibi ipsi
necessitatem iniecit, nec aliud, aut aliter facere potuit. Quare talis ratiocinario , non modo ut improbabilis, verum etiam ut sanae doctrinae praeiuditans, & aduersa,
Martyria & amictiones sanctorum , quas patiuntur ab impijs. sunt excellentissima media salutis ipsorum, ergo etiam haec ante omnem praeuisionem eran t praeo
35쪽
clinata modest falsu quit Deus non estauit peccati CENSURA.
Haec si vera sunt, non potuitergo Deus absoluta v luntate nec Christi praeordinare mortem atque martyrium, nisi peccetiti etiam crucifiOmnam auehor cogiter 'x. Atqui docti Jcriptura Christi mortem ala solute fuisse a I atre decret in , iuxta illud, conuenem t fac equa manust.a , or concilium decreae Alfieri Et alibi, Pra-flter solus tu'βuimet eum. Quod autem fecit ipse, hoc facere ante disposait, vitare ergo iuxta hanc ratiocinationem non possurivis; quin peceati authorem fateri Deum. debeamus. De Sanctorum porro maxiyrijs scriptum est vobis datum est pru Christo,non tantum, ut in eum credatis ted etiam ut pro eo patiamini; Dei er- .m domina Martyrium est quidem ut Cypriamis lψ- , quilui, de diis iraii u cend 7 - si I
ASSERTIO XX V. Ad illud Ezechielis faciam ut in praeceptis meis am
buletis., &c. Dicu ibi significari, Deum daturum abiin, dantiorem gratiam in noua lege quam in Veteri qua fiet utre ipsa plures ambulent in lege Dei, quam in lege veteri. Non ergo illud,saciam ut ambuletis, signifi- .cat illum prouiden vae modum per quem omnςs insalu biliter seruarem praeceptum Dei. I
Hic Commentarius intentioni. Prophetae prorsus . non congruit; non enim abundantiorem gratiam pamciori opponit, sin vitam sanoMn, scelerataei & Corca neum. lapideo; planeque significat, pernovi testamen ii gratiam Deum esse bonos homines effecturum, quos verus testamentum, propter sui in lassicientiam . utin
telligi potest ex Epistola ad Hebraeos c. 3 . ure que p
36쪽
Non est voluntas absoluta Patris, ut omnes quos isse dat filio absolute saluentur, ut patet Ioan . II. ubi dicit quod ex il lis quos dedit ei Pater perierit fit ius perditionis, qui seipsum perdere voluit; Sed voluntas Patris est, ut omnes habeant suffcientia auxilia, & non stet per ipsum quo minus saluentur.
Si hic est scripturae sensus ; ergo uniuers homines, adeoque&reprooi omnes Christo donati sunt, quod falsum esse constat ex Ioan cap. I p. ubi dicitur. Nonpromundo rogo e ro is quos dedisti mihi; vel sanE qui dati sunt Christo prae iis qui dati non sunt, peculiare nihil habebunt, omnes enim habent sussicientia eiusmodi quae putantur auxilia,&non stat per Deum quo minui saluentur. Caeterum quod absoluta se Patris voluntas, ut omnes Christo dati saluentur, docet B. Augustinus Iib. de Pr dest. Sanctorum c. is. & lib. de corr. & gra. c. i4. ubi inter caetera his utitur verbis , Deo volimiμ- πιι cere, natam hominis resistit arbitrium.
Haec sententia A postoli, omnia cooperanturin b o. . num his qui seeundum propositum vocati sunt sancti, Ioquitur in genere de omnibus diligentibus Deum, non. autem tantum de illis qui erant praedestinati.
CENSURA. Huic intelligentiae, non solum B. Augustitius, sed de
ipsa quoque Apostoli verba manifeste repugnant, quibus ait, omnia in bonum cooperari. Certum est autem reprobis temporaliter Deum diligentibus posteaque ca-dentibus, tentationes non eooperari in bonum sed gnum nutum, arte umque exit n.
37쪽
Inli istirbis, Iacob dilexi, Esau autem odio habui, per dilectionem non significatu eficax ordinatio ad gloriam, sed ad maiora dona gratiae, quae non erant ex praeui sis meritis. a enim ex Iacob nasciturus erat Christus voluit illi Deus , & eius posteritati maxima dilectionis signa ostendere, quae non ostendit fratri eius Esau , ita ut comparatione Iacob & populi Israelitici Esau & Idumaei possint videri odio habiti.
Commentarius iste prorsus ad Apostoli institutum non pertinet, & ab Augustino aliorumque veterum interpretatione est alienus. Mirum est autem excogitandi, huiusmodi commentariis vano se homines labore torquere, & ob quid aliud , nisi quia saluberrima verita tu, ut Augustini verbis utamur, retra metuant.
Si Deus praeviso originali peccato, absoluta voluntate constituit hunc hominem excludere a regno, vel admittere ad regnum ante omnem operum prae uisio. nem, ergo nullis operibus bonis vel malis poterit averti quod decretum est. Nam haec suppositio diuinae voluntatis facta est independenter lioertate humana, ergo absolute necessarium est hominem damnari, posito quod Deusillum reprobauerit, & speciat i prouidentia procurari debebit, ut in peccatis moriatur.
Haec ratiocinatio si conuincit, ex eadem colligere licebit paruulos ante regenerationem morituros, absoluta necessitate damnari. Facta enim eorum reprobatio est independenter ab illorum voluntate propter solum originale peccatum . Aut sane dicendum erat eos non
reprobari. quod est B. Augustini adeoque Ascripturae
38쪽
CENso A LovANIENs is is aerae doctrinam euertere. Nec verb quia tales paruulos Deus regno suo decreuit excludere , idcirco medium eis ad damnationem procurare debet, hoc enimaIiunde positum vidit, quia per unum hominem peccatum intrauit in mundum . .
Numerus praedestinatorum non est certus ex praeordinatione quς antecedit omnem praescientiam operum.
Euidens est Augustini doctrina eaque Apostolicae peri. quam consentanea, certum esse apud Deum praedesti-
natorum numerum . non ex antecedente Operum prae
scientia, sed ex ab sol uta & essieaci praeordinatione, ubi si praescientiam svi in scholio signincatur conditionatam intelligat, ut ex ea tota pendere praedestinam pu - tetur, iam nec secundum praescientiam quidem certus erit Deo electorum numerus, si quidem conditionata praescientia exempli gratia , si Dei gratiam acceptare homo voluerit, simpliciter praescientia non est,ut quam .habere quilibet etiam nostrum possit. Vbi si quis dicat sponditionis euentum simpliciter Deo praecognitum ense , recte id quidem, sed non haec iam conditionata, sed . absal uia praescientia est, ex quρ haud dubie certus apud Deum est numerus, sed ideδ ex praescientia,quia ς prς ordinatione. Neq; enim ideb certum Deus electorum voluit numerum, quia talem praesciuit, sed ideo praesciuit, quia voluit, atque praeoria auit, ut salutem eorum, ita & omnem salutis modum ac ordinem
ASSERTIO XXXI. Q totius materue conclusio dicitur.
Haec sententia de prat destiuatione & reprobatione maximE consentanea est diuinae bonitati, scripturarum auctoritati, Patrum testimonijs, naturalis rationis
39쪽
' 6 CEN svRA 'LovΑuit Nsas. aequitati, in nulla re omnino Pelagio fauens, & quam longissimEa sententia Lutheri & Caluini, & reliquoi uni haereticorum nostri; tempestatis recedens, a quorum sententia & argumentis difficile est alteram sententiam vindicare.
Immo vero iustius fortasse alius quispiam dixerit, .. Sententia li diuinam bonitatem obscurat, iusticiarieneruat , scripturis illudit, Patrum testimonia in sensus
alienos detorquet ; humanae rationis corruptioni applaudit, humilitatis fundamentum euertit hi precandi necessitatem non magnam relinquit ; propriarum virium fiduciam in generat; in salutis negotio, quod praecipuum est homini donat, quod minus Deo; gratiam De bero arbitrio subiacit ac eius pedissequam facit; in summa a Pelagio non satis procul abscedit. Lutheri vero, Cal uini , & reliquorum nostrae tempestatis haereticorum sententiam, dum ab ea videri vult quam longissim recedere, potentiusque debet lare, magis etiam imprudens stabilitatque confirmat. Nam si non possumus: Vel ut ad mitigandam inuidiam dicitur in diffieile est ab eorum sensis & argumentis B. Augustini do strinam vindicare, quis non videat, quanti iam ponderis&auctoritatis accessione haereticorum sententia robo
1 mandato Decani eν reliquorum
Magistrorum S. Tleologia Facultatis uersiitutis nouaninfusubscripsit. innistas Sasinus dictae S. N.
a , cultatis Bedens tanus publicus. Ha
40쪽
sto Patres ae Domimi, illustri us Dominus de Ba lemont Cameracensis ,-Dominus Dannes Han- Abinus Me Aliniensis eArchiepiscopi , nee non Dominus Guillelmus Damasi Lindanus Uandensis Episeopus, Sacrae Theologiae Facultatis Duacensis examen , isse ionem, oe Sententiam petiuerunt, per eandem Sacrae Theologiae Facultatem y uersitatis Duacensiis.
ASSERTIO PRIMA. Vt aliquid sit Sacra Scriptura non est necessarium singula eius verba inspirata esse a Spiritu
Sancto. CENSURA.S s E R TIO temeraria , ic eX qua incomparabilis illa dignitas de maiestas, quam in
Scriptura Sacra propterauthorem Spiritum Sancium semper dc agnouerunt, εc religiose reueritisuerunt Eccleuae Doctores, multum minui vi-