장음표시 사용
271쪽
ri nem se . Porro in adducto loco Matthaei graece habetur
Aionion . Tertio inanem subtilitatem eorum , qui Riturum quidem ignem aeternum concedebant , aeternam laturam combustionem negabant, praeclare idem Augustinus lib. I i. de Civit. Dei cap. a 3. convellit paritate rationis inter praemium et snpplicium : is Si utrumque aeternum, profecto , , aut utrum liae diuturnum, aut utrumque sine fine perpe- , , tuum intelligi debet; par pari enim relata sunt, hinc sup - Plicium aeternum , inde vita aeterna . Dicere autem in hocis uno eodemque Sensu , Vita aeterna sine fine erit, suppli- cium aeternum finem habebit, multum absurdum eSi is . Pr. 2. Constanti Patrum traditione . Iustinus Apolog. 2., , Cum omnium etiam qui unquam extitere, mortalium Cor- pora exeitabit, atque dignos quidem induet natura corru- ptibilitatis universae expertos, in justos autem in Perpe- tuo Sensu lana cum malis geniis in ignem mittet sempiterra num. Ire n. lib. q. adv. Haereses cap. 47. QuibuSeumque is dixerit Dominus : discedite a me maledicti in ignem Per-M Petuum , isti erunt semper damnati . ,, Tertuli .lib. de testimonio animae ea P. 4. ait: ,, Animam pro meritis aut crucia- , , tui destinari,aut refrigerio utroque sempitor no Chri Sost.
homil. 0. in l. ad Cor. Νon est parva , inquit, quae pro is Ponitur quaestio , sed et de maxime necessariis, et de iis is quae quaerunt omnes homines , an finem habeat ignis ge- is hennae. Tum concludit ,, Atque quod non habeat quidem is finem et Christus pronuntiavit, et Paulus quoque id di-M cit, ostendens immortale supplicinm, et quod peceatores, , dabunt poenas exitiosas, et aeternaS . ,, Hieron. in ea P. 25.
Matth. ,, Prudens lector adverte, quod et supplicia aeterna , sint, et Vita perpetua , metnm deinceps non habeat mi-M narum, , .Hine etiam fuit hoc dogma quintae Synodi gene
Talis , et aliarum quae consecutae sunt, auctoritate defini
Pr. 3. Rationibus, et illa imprimis quae petitur ex
natura Per Versionis , quam peccatum mortale inducit, quamque suo loco exposuimus. Cum enim Peccatum mor tale deordinationem essiciat vi sua , et ab intrinseco irreparabilem ; manente autem deordinatione Permanere ne
272쪽
cesse sit reatum poenae , sequitur , ut irreparabili perversioni adjungatur irreparabilis reatus , atque adeo reatus
poenae aeternae. Praeterea tametsi momentaneus aliquando sit actus
peccati mortalis , quisquis per tale peccatum sic adhaeret bono commutabili. ut ipsum Dei charitati anteponat, certe sic ei hono adhaeret , ut ait D. I h. in a. dist- 45. q. I. art. 5. ad 3. ut ei in aeternum adhaereret, si impune posset ; voluntatem itaque habet in aeternum peccandi , ex quo consequitur , prout habet Gregorius lib. 4. Dialog. cap. 44. quod qui in suo aeterno peccavit contra Deum , in aeterno Dei puniatur. Insuper quisquis lethali se culpa Contaminat, privat sese gratia, sine qua nec remitti peccatum, nee ipse resurgere potest . - Ρeccato Porro manen is te , uon solvitur poena, inquit D. Th. q. 7. de malo art. locis quia in operibus Dei nihil potest esse inordinatum . Et ideo sicut homo qui se in puteum projiceret, unde peris Se non POSSet exire, quantum in ipso est saceret, ut iuri perpetuum esset ibi; ita etiam qui mortaliter peccat, quan- tum in ipso est, se in poena in aeternam inducit. Iam se vero cum nulla gratia sit amplius eis conserenda, qui ,, maculati culpa lethali migrant ex vita, sequitur , ut ae-
,, ternae Paenae reatu Constricti manere debeant ,, .
Obi. r. Postulat aequum judicium, ut poena culpae respondeat: atqui poena aeternum duratura non respondet culpae momentaneae; ergo dec. Secundo finis boni, et aequi legislatoris in poena sancienda, est ipsa emendatio delia-quentis ; est enim crudelis animi poena ipsa , et cruciatu delectari . Deus ergo piissimus judex in peccato mortali puniendo spectabit emendationem Peccantis. Non ergo puniet poena aeterna . .
R. Haec D. Τh. egregie dissolvit. Nam hac q. 87. art. 5. ad a. ,, Aeternitas Poenae, inquit, non respondet quantita is ti culpae, sed irremissibilitati ipsius,, . Quod Iatius exinplicat art. 3. his verbis Ρoena peccato proportionatur Se is cundum acerbitatem , tam in judicio divino , quam in hu- mano Q. Sed sicut Augustin.dicit i. a I. de civit. Dei: In nullo judicio requiritur, ut poena adaequetur culpae secun
273쪽
dum durationem , non enim quia adulterium, vel homici. dium in momento committitur, Propter hoc momentanea poena punitur , sed quandoque quidem perpetuo carcere, vel exilio, quandoque etiam morte, in qua non consideratur occisionis mora, sed Potius quod in perpetuum au-
seratur a societate viventium , et sic repraesentat suo modo aeternitatem poenae inflictae divinitus . Ad alterum respondet in propositione ad Feeundum , quod Poena, quae etiam secundum leges humanas instigitur, non semper medicinalis est ei qui punitur, sed solum aliis: sicut quum
latro suspenditur , non ut ipse emendetur , sed propter alios, ut saltem inelu poenae peccare desistant. secundum illud Prov. i9.., Pestilente flagellato, stultus sapientior erit Sic igitur et aeternae poenae reproborum a Deo inflictae, medicinatos sunt his, qui consideratione poenarum abstinent a peccatis, secundum illud Psalmi 50. se Dedisti metuentibus te significationem, ut fugiant a iacie arcus, , . Ne quo vero ex hoc sequitur, Deum velle poenam propter Poenam , atque in reproborum cruciatu propter ipsum cruciatum delectari ; sed ut ait S. Th. in a. dist. 42. art 5. ad 2 . Deus delectatur in ordine justitiae suae , cujus put-chritudo amaret in perstetua Poena Peryctu ac culpae . Confercnda sunt etiam quac habet S. Doctor lib. 3. contra gentes Ca P 144. Obj. a. Apostolus omnes indiscriminatim pronunciat salvos saturos, , Sic tamen quasi per ignem se l. ad Cor.e3 P. 3. Marci ultimo r Qui crediderit, ct baptigatus fuerit, salvus is erit. ,, IO. 6. Qui manducat meam Carnem , et bibit incum Sanguinem, habet Vitam aeternam ,,. Quo etiam pertinet illud Lucae I 2. ,, Non exies inde donec etiam novissimum minutum reddas,, ex quo Sequitur , Peccatores Postquam constitutam poenam persolverint, sore aliquando liberandos . Item Objiciunt ea loca, quae docent inter gravitatem culpae et poenae rationem servandam, ut Apocalips. l8.ri Quantum glorificavit se , et in deliciis suit, tantum date il-- li tormentum et Inctum . Non servaretur autem haec Pro- Portio , si suturae essent Poenae reproborum aPternae.
Item in quibus divina misericordia finem suppliciis alla-
274쪽
inra innuitur, ut Psalmo I 9. ,, Non in Perpetunm irasco - tur, neque in Reternum comminabitur is . Addunt ea quae mortem et perditionem peccatoribus de nunciant, quibus mirum in modum abutuntur Sociniani, ut adstruant, animas tandem aliquando in inferorum cruciatibus in aeri
Responsio expedita est ad singula capita . Primo non de omnibus indiscriminatim pronunciat Apostolus , sal vos suturos quasi per ignem , sed de iis qui supcr sundamentum aedificant foenum et stipulam: de iis ergo loquitur, qui in landamento, id est in Christi charitate manentes,
levia peccata committunt, ut explica Vimus ubi de peccato mortali et veniali: valet ergo hic locus ad astruendum Purgatorium , non ad convellendam aeternitatem poenae peccato mortali debitae. In eumdem sensum est intelligendus locus ex cap. ia. Lucae prolatus. Ex locis Marci, et Ioannis eruitur , salvos fideles futuros , quorum fides viva
fuerit, et qui Christi participes effecti. in ejus corporis
unitate manserint , gratia, et charitate ipsi conjuncti. Secundo Apocalypsis loco eruitur , inter gravitatem culpae , et poenae talem quidem suturam proportionem ut acerbius puniatur qui gravius peccaverit , non ut poenae diu inr-nitas respondere culpae quantitati debeat, Prout superius explicatum est. Tertio Psalm. Io0. commendatur divinae misericordiae indulgentia erga eos, qui poenitentia ducti revertuntur ad ipsum Deum. Quarto . notum est in sacris litteris tormenta, et cruciatus nomine mortis, et perditionis frequenter designari . O . 3. Hieron. in cap. 66. Isaiae refert eorum Sententiam : Qui volunt supplicia aliquando finiri, nec eam rein sellit, sed potius multa profert Sacrarum Litterarum testimonia, quibus confirmari posse vidctur . In Epistolam
vero ad Galatas disertis verbis pronianciat: Nullam rα-tionabilium creaturarum astud Deum perire in Peryetuum . Secundo expressius etiam in Dialogo r. adversus Pelagianos: , , Si autem Origenes Omnes rationabiles crea ,, turas dicit non esse perdendas , et diabolo tribuit poe-
is nitentiam: quid ad nos, qui et diabolum , et satellites
275쪽
is ejus, Omnesque impios , et Praevaricatores dicimus periis re perpetuo, et Cl1ristianos si in peccato praeventi sue. - rint salvandos esse poSt poenas 'is Tertio in Commentariis in cap. I. Nahum docere videtur fidelem, qui deprehensus in adulterio decollatur , aeternos evadere cruciatus, subis pitque t is Si quis autem punitus sit, ut ille in lege , qui Israelitis maledixerat, et qni in sabbato ligna college- ,, Tat, tales Postea non puniri, quia culpa levis praesemis ii supplicio compensata est ri Ad triplex hoc genus testimoniorum, quae Petuntur ex Hieron. triplici quoque Via est occurrendum . Primarix aperit Hieronymus ipse, cui cum Russinus ex prohrasset, quod in Commentariis in Epistolam ad Ephesios de suturis cruciatibus Origeni consentiret, sic respondet APolog. r. ad Russinum ; se Ego in commentariis ad Ephesios sic ,, origenem, et Didimum, et Apollinarium secutus sum, se qui certe contraria inter se habent dogmata , ut fidei
se meae non amitterem Veritatem . Commentaria quid ope- ,ε ris habent 7 alterius dicta edisserunt . . . . multorum se sententias replicant . . . . nam diversae interpretatio- ,, nis , et Contrariorum inter Se sensuum tenebitur reus,
,, qui in uno opere quod edisserit, expositiones posueritis plurimorum' ,, Idem assirmat de suis commentariis suis per Epistolam ad Calatas, Epist. 75. ad Augustinum et et revera post Verba , quae opponuntur , subdit Hieronymus :Hucusque Origenes. Idem par est sentire de commentariis super Isaiam , quibus refert Origenis sententiam , ejusquelandamenta, sed non probat, qnamque i mrno constat ab eo rejectam fuisse , cum multis aliis locis, tum iis ipsis quae inter objecta reseruntur . Ad alterum genus testimoniorum viam respondendo
aperit Augustinus lib. de gestis Pelagii cap. 3. ubi refert, in Palaestina Synodo recitatam suisse hanc propositionem Pe Iagii: In die Iudicii iniquis , et peccatoribus non eSSeparcendum , sed aeternis eos ignibus esSe ea urendos.
Accusatum autem fuisse hoc dictum Pelagii a fratribus , qui ejus doctrinam noverant , utpote qui disputationes ejus, vel discipulorum ejus audire consueYerant, propter
276쪽
hanc rationem, quod haec ab ipso ita diceretur : - Τano quam Omnes Peccatores aeterno essent supplicio pu-
niendi, non eis exceptis, qui landamentum habent Chri- , , Stum , quamvis su Per aedificent ligna , foenum , stipu- , , tam , de quibus dicit Apostolus: si cujus opus exustum, , suerit, detrimentum Patietur, ipse tamen salvus erit, se sic tamen quasi per ignem se . In hoc propterea situm suisse errorem Pelagii , quod nulla exceptione distingueret peccatores per ignem salvandos a peccatoribus aeterno supplicio puniendis. His ex Augustino memoratis , jam expedita est responsio . Scilicet Hieronymus eo Dialogo hunc oppugnat errorem Pelagii , meritoque urget, impiorum seu infidelium, et Christianorum disparem conditionem . Nam impii non habent landamentum Christum ;non ergo salvandi per ignem, sed aeternis ignibus exu rendi. Christiani Vero , tametsi peccatores, Propter levia nimirum delicta, sine quibus nemo vivit , manent in fundamento ; non ergo sempiternis ignibus addicendi , sed
piacularibus stam mis purgandi ; reprehendit proinde Hieronymus Pelagium, quod Sacrarum Litterarum loca, quae impiis de nunciant aeterna supplicia, detorqueret in omnes peccatores generatim , non e Vceptis etiam Christianis, qui levibus culpis inquinati , revera peccatores dici Possunt . Hinc ait in eo ipso loco, qui objicitur: ,, omnis impius is iniquus est, et peceator, nec reciprocatur , ut PosSimus se dicere, omnis Peccator, et iniquus etiam impius est , . Quo satis ostendit, quidquid dicitur contra impios, non Valero Contra omnes peceatores. Tum sublit: ,, Impietas is proprie ad eos Pertinet, qui notitiam Dei non habent, ,, Vel cognitam Aransgressione mutarunt is . Atqui hoc secundum commode referri potest ad Christianos mortaliter peccantes, quos proinde Hieronymus in suppliciorum aeternitalci impiis adjungit, ut aliis in locis tacit. Luculentius vero mentem suam prodit Hieronymus, qua ratione hoc ipso loco refert, ac refellit argumentationem Pelagii. Argumentaris, inquit . hominem non es Se sine,, Peceato, Sed esse Posse, ergo solus ille salvetur , quiis nunquam suit, nec est, sed laturus est, aut sorsitan
277쪽
is nec laturus; et Pereant omnes quos retro suisse legi , , mus . ,, Ex eo itaque quod homo possit esse sine peccato , argumentabatur Pelagius: Quicumque peccasset, aeternis addicendum suppliciis . Cum autem probe sciret Hier nymus, neminem esse Prorsus sine peccato , saltem levi et veniali , ostendit futurum ex doctrina Pelagii , ut nemo Prorsus esset Salvandus.. Patet itaque, id solum fuisse propositum Hieronymo , ut Christianos homines non es se damnandos ostenderet, etiamsi aliquo peccato teneantur : quod nimirum haec duo constent : Christianos tametsi justos, et charitate Christo adhaerentes, non tamen esse omnis peccati , scilicet venialis, expertes, et ne mi nem scire damnandum, qui Christo charitate conjunctus migret e Vita .
3. Denique ad locum petitum ex Commentario in
Nahum, animadvertendum est, D .Hieronymum eo loco age re contra Marcionem, Deum auctorem legis criminantem, quasi bis de eodem peccato supplicium sumeret, nimirum in hac, et futura vita : contra quem docet Hieronymus , Deu in peccatores assicere poenis temporalibus, ut resipiscant, nec aeternis suppliciis puniantur. Porro qui castigati praeterita iacta non emendant, sed obstinato animo permanent in peccato, in eoque moriuntur, aeternis addicuntur suppliciis propter ipsam in peccato PerVieaeiam, et impoenitentiam, quae in ipsis perseverat Post Poenas temporales, quibus assecti fuere. Quo gensu contendit HieronFmus , Deum non his vindicare in idipsum ; neque aliter intelligi potest Sanctus Pater, alioquin sequeretur So domae habitatores, et Aegyptios, et Israelitas in solitudine, qui receperunt mala in vita sua, non re punien' dos in altera, quod est expresse contra mentem iPSius, quem supra vidimus minime in eo haerere, ut impios omnes aeternis addicat suppliciis, quin etiam 'hoc pacto mentem ipse suam interpretatur his verbis: in cap. I. Sophoniae: ,, Certe in finem mundi, et in consummatione lugebunt, is qui non egerunt pro peccatis dignam poenitentiam . GOpponunt A. D.Gregorium Nissonum, qui libro de anima et resurrectione, ex illo Apostoli loco: In nomino
278쪽
Iesu omne genuflectatur Oc. , Concludit, quod vitiosita- ,, te longis saeculorum anfractibus, et circuitionibus aliis is quando ab Olita , atque extincta , nihil praetor honum se relinquetur; sed etiam daemones con Corditer, et conino sentientes dominationem Christi confitebuntur is . R. Photius Bibliothecae Codice 233. corrupta fuisse ab Origenianis clara , et salutaria scripta S. Nissent Praesu. Iis , profertque in hanc rem auctoritatem S. Germani Patriarchae Constantinopolitani. Equidem haec depravatio minime probata est magnis Viris PetaVio , et Huetio, qui ex stylo , et dicendi charactere, et tota Consequenti oratione argumen. tantur, pura, et incorrupta pervenisse ad nos scripta Gregorii, ut libentius scilicet Sanctissimo Viro aliquam lahem ori. geniani erroris adspergant. Verum pace horum dixerim, cum miris hallucinationibus obnoxia sint argumenta, quaei petuntur eX styli ratione Prosecta , non sinit recta judicandi
ratio , ut expressis auctoritatibus summorum Virorum an
teponantur . Quare Sancto Germano . et Photio consentimus . Caeterum quam longe absit Nissenus ab Origenis errore, intelligi potest ex Commentario in 6. Psalm. de octava , ubi haec habet: se Non enim amplius erit in modiis te, qui morbum ex vitiositate ae nequitia sibi contra- ,, Ctum, Per recordationem Dei curare possit, quoniam se in terra consessio quidem Vires habet, in inferno autem is non itidem ,, . Tum etiam fideles monet, ut semper in oculis habeant terribilia supplicia, tenebrosum ignem , et
opponunt s. D. Greg. Nazianz. qui orat. 39. in Sancta
Lumina, posteaquain immites Novatianos est allocutus. ut
eos ad misericordiam flecteret, de his ita pergit: , , Atque se hi quidem nostra , si velint, atque adeo Christi via , sin
,, minus sua insistant. Ιualtero aevo igni sortasse bapti Ea- buntur, qui postremus est bapti Sinus, nec solum acerbior, sed et diuturnior, qui crassam materiam instar soeni deo Pascitur, vitiique omnis levitatem absumit.,, Ergo fice.
Verum quae sit germana hujus loci intelligentia pulchro explanat Nicetas Grogorii interpres Commentario in hanc ipsam Orationem: is Quod si vos non flectimus, Lla
279쪽
inquit Gregorium scilicet inducens Novatianos alloquentem , pro vobis utpote incurabili morbo correptis lacri. mas effundemus; igni enim sempiterno baptigabimini ;
qui terrenam et eraSSam materiam, tanquam foenum se comedit, ut Isaiae Verbis utar, hoc est crassis, et ob- ,, scaenis corporis Voluptatibus servientes exurit , atque se homines peccato leves et aridos ita excruciat , ut ta- ,, Inen non absumat .... Porro per ignis haptismum, exa-
men, cen Suramque extremi judicii intelligit , juxta id se quod ait Apostolus, uniuscujusque opus quale est, ignisse probabit is . Quod ergo ait Gregorius ignem apud iu-
seros vitii levitatem absumere, sic est intelligendum , ut peccatores vitio leves urat, quin tamen con Sumat.
opponunt 6. Basiliu in Commentario in cap. 4. Isaiae super illud : ,, Abluit Dominus sordes filiorum , et filiarumis Sion , et sanguinem Ierusalem purgabit ex medio eorum D in spiritu judicii, et in spiritu combustionis ,,: ubi Basi l ius cum triplicem distinguat baptismi acceptionem , ni mirum expurgationem sordium , regenerationem per Spi ritum , et probationem quae sit igne judicii, docet peccata per ignorantiam commissa , sordium nomine designari, et ea quidem Purgatione , quae per lavationem fit, indigere . Peccata vero ad mortem, eorum scilicet qui post ac copiam cognitionem voluntarie delinquunt, sanguine Significari , et ustionis judicio egere ; additque illos , qui post
acceptam vitam sibi ipsi insidiantes reddunt se sanguini Obnoxios , necesse est hos purgari per ignem. Ergo suturo igne purgari peccata ipsa ad mortem, non aeternum punienda duxit Basilius . R. Commentarium in Isaiam tametsi communi sere consensione Basilio tribuatur . tamen ab eo abjudicari sine ulla dubitatione a doctissimo Potavio Tom. 3. Theologiae Dogmaticae lib. I. cap. 2. nam. I., ut Erasmum prae teream , Iulianum autem Garnier ex Congregatione S.Μauri B isilii Editore, dictum Petavit, opusque illud Basilio indignum, tametsi antiquum , multis argumentis in sua prae satione confirmare . Caeterum ex eo loco nil evinci potest adversus aeternitatem poeuarum i non enim Siguificat pur-
280쪽
gatione per ignem peccatorum ad mortem ipsam peccati maculam aliquando eluendam . Quare haec intelligi possunt eo sere Sensu, quo diei solet malefactoris supplicio scelus ipsius purgari , et eXpiari, non quod supplicium sceleris maculam eluat, sed quod ordo justitiae scelero violatus conscelerati supplicio restituatur . Basilium vero aeternitatem Poenarum agnovisse, intelligi potest ex IIo in ilia in Psalm. 33., ubi fideles ne peccent, hortatur, ut semper in oculis habeant baratrum in serius , tenebras im- permeabiles , ignem Obseurum, postremo durissimam Poenam, probrum illud, et dedecus sempiternum. Opponunt 7. Ambrosium in Expositione in Psalm .i r 6. Serm. 2Ο. num. 22. Diabolus, inquit, et Ministri ejus is eum hominibus non flagellabuntur ; separata est poena, o ubi distat et culpa ,, . Et num. 23. Ideo dives in Evan- stet io , licet peceator, poenalibus urgetur aerumnis, ut si citius POSSit evadere . Diabolus autem pervenisse ad se iudicium demonstratur , nequaquam adhue poenis esse , subjectus, nisi quas i Pse tantorum conscius scelerum, , solvit timore Perpetuo, ne aliquando securus sit ,, . Ex quibus insertur, sensisse Ambrosium , Daemones non dum judicium subiisse, ut aeternum crucientur; homines vero in altera vita , ut di Vitem Evangelii , poenalibus aerumnis amigi, ut tandem omni supplicio liberentur ; eo
vel maxime quod ait LX positione in Psalm. i. num. 56. - Vides quia surgunt impii , et non surgunt in judiciois justorum , quia peeeatores etsi non resurgunt in consilio,, justorum , resurgent tamen in judicio,,. Impios autem , non alios eo loco intelligit Ambrosius , quam infideles . R. Verum tametsi aliquid sit in his locis obscuritatis ,rite tamen explicari potest Ambrosii sententia . Et primo
constat, eum SenSisse peccatis gravioribus coinquinatos fideles e vita migrantes , sine fine poenas daturos. Sic enim in Psalm. 37. num. 2. H Nam , inquit, si hinc peccata gra-- via portaveris illic , nempe in sutura vita , requiem non' habebis. - Deinde in eo quod ait de dilato Daemonum judicio , deque peccatoribus qui resurgent in judicio , non