장음표시 사용
122쪽
s T 1 T I A su bustere. Id enim re vera I V s T V M esit, quod P R v D A N- r 1 A E finibus continetur. Fuerit vero
PRUDENTIA, quae NIHIL SIN A RATIONI AGI T 'sed mo
tale quidem corpus , & quae ad usum ipsius conferunt, diligenter considerat ' o-mma autem virtute inferiora putans , uti Irtatem etiam esse arbitratur maximam in Optima anima rataonis capacis dispositione: a qua & caetera etiam , secundum Dotestatas rationem , exornantur. Atque is quidem eorum , quae si aperius dicta sunt scopus est: virtutes scilicet quatuor , quae limina agendo positae , cura diligenti, atque iusta obseruatione IN VERBI sAT EVE F A C T I S, auditoribus aperire, atque proponere. Praecipit enim de PRUDE OTIA; de FORTITUDINE:ceque T E M P E R A N T I A : sed ante omnes de IVsTI TIA COLENDA, quam an carteris omnibus spectati comuniter arbitratur. Quod autem FORTUNAs soLERE QUIDEM AOAs P Os LP I , ALIAs A EM PER IRR
123쪽
adiicit: post T EMPERANTIAM Iequi e tiam liberalitatem demonstrat, quae in v I
tutum numero posita circa F A C V L Τ Υv M censum,atque sumptum versatur. Eas enim tantum cum ratio postulat, Vel P os
si D E R E, Vel eaependere, sordium, atque prodigalitatis occasione pr cidit. Atist nate
omnia ab eo, tanquam a fonte & capite primo, quod sui quenque pudore assici debere monuit,deriuantur. Sed & hoc etiam, quod hoc loco pr cepit,illo ipso continetur, quos E I P s V M N ossEquiuis iubetur : quod prςclaras actiones omnes , Omnesq; conte-plationis atque cognitionis rationes debet anteire. Undenaq; perturbationes esse moderandas:& eoru, quae sunt,notitiam habe da docebimur 3Dubitatur enim de illis:pUna siquide, vir u ea in hominu potestate sita sint : deinde vero,utru pr in sint habentibus. Apparet enim ferine cotra, eo infectore esse Drobi viri in hoc vitae genere conditionem, quod iniuste non sumir, unde non decet:&quod iuste sumpt' facit,in quae oportet .Est etia inbis, qu e corporis sunt, iiii irijs om-nm maxime opportunus qui neinmperium affectet, nec imperantibus aduletur seruili ter. Quo fit, ut nisi natura quaedam alia in nobis existeret, quae virtute iuuaretur: vix diuitias aut principatum simus repudiaturi. Quamobrem Sc illi etiam , qui animum interire arbitrantur,cum de appetcd
124쪽
125쪽
126쪽
Virtute disputant, cavillantur potius, qua in veri quicquam asserant. Nisi enim aliquid nobis post mortem subsisteret, quod veritate atque virtute natura ornari cuperet:
scuiusmodi est proculdubio anim' rationis particeps j haud inesset nobis pura reru ho . nestarum appetitio. Prie cat enim istarum rerum studium suspicio interitus, or auertit
ad corporis voluptates, crualescunque tandε1lLe sint,&rndecunque ministrari valeant. Qui enim ex eorum sententia,prudentis esse, aut moderati videatur, non omnia cor
pori indulgere, propter quod &ipse an1mus conseruetura cum per se quidem non existat, sed corporis certar conformationi accedat 3 Qui rursum virtutis nomine com pus proucia inus si animus pse nobis cum Corpore ita pereat, Vt ne virtus quidem i-pla subsistat, cuius studio mortem sustinuimus Sed cle rebus istis satis inulta diu uri viri r quibus non solum animum esse immortat m, sed sola virtute ornari etiam demonstratur . Nunc autem huic disputationi linem imponentes, ad ea Gme se quuntur, transibimus : si prius & ista superioribus adiecerimus: non aliter quam naturae nostrae ignoratione nullum non λlorum genus in nos irrumpit mra , si nos ipsi norimus, eaque reiiciamus quae
r ua ossiciorum nequaquam fallacem
127쪽
obseruatione ubique reperiri posse: in quo
singularum virtutum mensura potua est. Si enim ad naturam nostram, tanquam ad reo uiam,attendamus, idipsum quod decet in omnibus, vitam ex rectς rationIs instituto, nostre que naturq congruenter,agenteS, Inveniemus. Quicquid nanque est, quod animum mel1orem efficit , Id reuera virtus est,& philosophiae lex. Qias autem ad humanam solum speciem atque venustatem spectant; seruiles quaedam astutiae sunt & virtutum umbra: , quae laude apud vulgus venantur, nihilque curant aliud, quam ut peto bitatis famam consequantur . Atque haec quidem de istis. Ex recta porro rerum cosIderatione sequitur necest rio,vt in his,quq mortalibus sine ordine videntur cotingere,
sed excussis dilige ter eorum caustis, Ipsa te ramus fortiter nec eos, a quibus nostri cura eritur, reprehendamus ; qui pro dignitate Jln ulis Muae decet,tribuentes, non patIbus omnes,quoru progressus essent Inaequales, affecerint. Qid enim,cum prouIderia mula dgs regaturicum siri etia animus natura qui dem sua corruptioni nequaqua obnoxius; sed voluntate ad virtutem,aut vit1u feratur: eos liceat aequa non aequIs, qui pro merixatione legis custodes sunt, reddere: non autem conuenientem cuique fortunam tri
buere, quam in lucem etia homo prodico
130쪽
CAR M. PYTHAG. Iosset tiri dicit ut 3 Si ergo fabula nou est,eΣi
sere prouidentiam , quae quod decet 1ingulis retribuati animumque nostium manere immortalem : perspicuum lane est, eorum caustas, quae dolorem pariunt, ab eo qui regit, ad nos est e transferendas : unde& sanari etiam molesbiarum vulnera versus
demonstrabit. Cum enim in nobis ipsis tantae inaequali tatis haberi eaussas deprehendimus: primum quidem iudicij recti
tudine ab eorum nos, quae dolorem partur, grauitate subleuamus : facris deinde artibus admotis, ipsum etiam antinum suasonum rectitudine ad meliora prouocantes, omnino molestiis nos eripimus, aque libe ramus. Cum autem qui male afficitur; nec ad caussas aduertit; nec ex contingentis reismilitudine futuras coniicit: seipsum plane IN OMNI R E s1NE RATIONE
HABE RE Ass VasCIT: quod hoo loco prohibeti videmus . Est enim eum necesse , qui vetas caussas nequaquam strutaturi, in naturam superiorem culpam transferre : nullamque omnino x et esse dicere: vel res nostras ab illa male administrari . At vero quae sunt ei uiam Odii opiniones , non vitae solum anteactae mala amplificant: sed animum etiam 4 grauiora scelera excitant, eum qu arbitri j cultu eo ipso priuant, quod praesentium malorum caussas ignorare faciunt,