장음표시 사용
162쪽
liboribus vestris adii cui si eoque dolore vestrum maiorem efficitis: quod praeter merita torqueri ' os existimatis' Anno enim qui morbo afficitur,si eunde ferat acerbius,gr uiorem faciet 3 Non est itaque aegreferendum, quod pro meritorum ratione reponi tur, ne urgentium molestiarum acerba re prehensione, deteriorum etiam habitum nobis contrahamus. Consideremus uerb α istud hoc loco: Si quis in paupertatem delapsus ipsam FERAT MODERATE: pi Pterquam quod ita sibi dolorem adimit: vitae etiam certam oblectationem nanciscitur:partim quidem, qubd idoneam alimentorum suppeditationem meditando inue niet, si dolore non conturbetur: partim vero, quod eius prudentiam,animique robur qui vicini fiunt admirantur: & suppeditant ad vitam necessaria , quantum possunt. At vero, qui INDIGNATVR, cum muliebri more exacerbatur, primum quidem dolores sponte sibi accessit: in luctu deinde
paupertatis defixus non potest omnino e licere , ut sibi nec a seipso aliquid vacat ad subleuandam inopiam conferre , nec Viciniorum contributionibus subleuari : nisi quantum stipis ergo alicui quis proiecerit :quod rursum pro largientis animo, ei, qui
in tanta rerum penuria versatur , dolorem auxerit . Patet igitur ex iis, quae dicta sunt , MODERATE TE RENU OS
163쪽
E s s a casus aduersos , & A D H r-BENDA REMEDIA, quantum pos sumus, caussasque ipsorum prauis cogitationibus esse adscribendas;ncque ignorandum , cum prouidentia sit, non posse eum negligi, qui bonus nunc existat, quantumlibet antiquis diuinet irae notis compunctus fit. Eadem enim opera , dum virtus ac quiritur 3 & eorum vitatur molestia ; &MEDICINA inuenitur, quae ex sese quidem auxilium aduersus dolorem adferat; a prouidentia autem molestiarum liberationem . Calamitates enim inuexerunt nostra simul iniquitas , &iudicium diuinum:
cuius est inlceleratos animaduertere : sed tolluntur eaedem percommode virtute nostra atque prouidentiae lege, quae eos malis
liberet , qui sponte sua quod bonum est
amplectuntuτ . Tot tantaque adeo ex
versibus istis possumus haurire praecepta, quae ad virtutis institutionem primam conferunt . Videntur enim & prouidentiae , de fati, libertatisque animi verissimas rationes complecti: quibus molestiam illam , quae in eorum, quae cernuntur , dissismilitu)ine versatur, oratio examinauit; inque omnibus malorum caussam Deum nequaquam exist ere demostrauit. Quod si quis ista superioribus coniugat, Una omniuesse ratio videbitur, quae animi aeternitate
eonfirmet. Quod enim iustitia esse coledar
165쪽
166쪽
CAR M. PYTHAG. 73s quod fortiter Occumbendum; quod etiam liberaliter v tendam diuitiis dixit : ad ani
mi immortalitatem afferendam, nec eam simul cum corpore interire , sicuti dictum est, valde conducit. Vt autem DIVINA
MEDIA pateremur : iam desiderari videbatur , non esse cum corpore generatum animum . At vero G Vtroque, generatio ne atque corruptione praestantiorem existere , & a corpore mortali differre, qui ex se aeternus sit, demonstratur. Neque enim fieri potest, ut perpetuo maneat, qui sui a tempore aliquo ortus principium duxerit ι quemadmodum neque corruptionem unquam admittere,quod subsistat ab aeterno . Si ergo post interitum corporis , ei dem superstes animus poenae fit atque iudicii particeps : sique eorum , quae gessit invita , mercedem pro meritorum ratione
percipit: si denique stare perpetuo non V let , quod fieri coepit aliquando : perspicuum est animum isto prius omni tempore extitisse. Quo fit, ut inter aeterna opera, quae sunt ob opifice Deo condira, animus eme reperiatur , diuinaeque similitudinis particeps . Verum, quia de re ista abunde dictum est: tempus fuerit reliqua etiam considerare.
167쪽
Multus sepe hominum sermo prauu Me,
Tete permittas. Sinfal in illam; id aequo
sperne animo. -- Voluntas humana quia nec virtuti, nec Vi tio leni per inmerer, SERMONES e tuam voce edit utraque inseruientes et tanquam
contrariis suis assectionibus similes . Ideoque fit, ut veri quidem sint alij; alii autem BONI: alij vero mali : ali; etiam s1. Eget autem Varietas ista . iudicandi peritia: ut eos amplectamur , qui sunt praestandiores: deteriores autem rei j-ciamus : Utque nec sERMONVM odio penitus laboremus , malos improbando: nec bonorum etiam studio quoslibet sine discrimine amplectamur . Sequitu Ienim SERMONIS auersionem ipsa etiam eius priuatio , qui Bo Nus est:
169쪽
170쪽
CAR M. PYTHAG. 143α audiendi studium temerarium nesamo rationis minus praeuisa iniuria. Rectissimo igitur iudicio sERMONUM studium colen- .um nob1s es t nos audiendi quidem cupiditas, ad nullum non genus SERMONYMeertrahat: iudicium autem eos reiiciat, qui sint deteriores. Atque ita Py thagoricii prae
ceptum seruandum : vi NE E MALI ssERMO NI B VS COMMOVEAMVRή neque ideo sine discriniane admittamus, quia SERMONEs existunt :N QVE simili ratione Ao-NIs A B s T I N AAMv s. Primum enim non
istos ob id amplectimur, quia s E R MON A ssunt sed quia veri .nec illos etiam alia ratione, quam quod Ialsi, condemnamus. Ausim
praeterea confidenter aflerere, SERMO
NVM nomine cos censeri tantum, qui veri sunt. Soli enim naturae rationis participis dignitatem retinent, animique statura sunt ad id, uod est optimum, comparati, suumque ordinem atque splendorem adeptii co-tra autem, qui falsi sunt, ne sERMONEsqui de vere existiat. Cum enim ad vitia ducat opinionisque falsitatem: a SERMONIs ingenuitate non ipsi tantum defecerunt, sed sunt animi voces ratione destituti, pertu bationibus': inuoluti, atque immersi. Neque igitur omnes,inquit, amplectere: ne ac
MAL os etia: neque omnes retice: ne & ao
Nos Vir inq; enim fuerit ab surdit, Bo Nos Odiste cum MALI s: & F A L s o s amplecti