Ierocleous philosophou Ygomnema eis ta ton Pythagoreion epe ta chrysa = Hieroclis philosophi commentarius in aurea Pythagoreorum carmina

171쪽

4 HIEROCL 'IN

Propter Veros . At decet quidem laudare Bo Nos,& ubi admissi fuerint, opere orae stare , & quaerere ubi , & quousque veritati contentiant: aduersus COS autem, qui nisi iunt decertandi vim adlubere: uualis ea fuerit, quae a logica scientia petitur ad veritatis disti stionem . Cum au- tein possumus eueriere quae falsa sucit, non violenter , non superbe id tacere : 1ed Inani uete veritatem persequi, leniboque reprehensionibus improbare e atque etiam , uti versus ipse loquitur , A E in V Θ

non ita assentiri se habere , uti dicitur: sed sine iracundia audire . t, eque en1m quia et , quod F A L s V M EST,

D v M praecipit et id nos debere amplecti sienificat : sed audire patienter , ne JUCC o M M o v p R I , si nonnulli, quamuis homines sint , veritate excidant inu tiliter . Patet enim hominum natura varijs opinionum erroribus , cum notitias communes rectλ non sequitur . Nil ni 1-rum igitur , inquit versus , si qui nihil veri vel didiceriti vel excogitant, eo a Iro 'gantiae deuenerit: sique veritati contrarias Opiniones asserat: immo contra , admira

tione dignum sit , si qui neque dedicerit,

neque,

174쪽

neque etiam qua ierit, veritati temere Oc currat , tanquam Deo alicui in tragoedia apparenti. Decet ergo eos audire cum v nia, qui mentiuntur: & periculo laeto ducere quantis ipsi malis simus: erepti; qui generis communione iisdem pertur bationibus obnoxij, scientia vindice contraria conditione potimur. Non parum autem ad lenitatem contulerit ipsa etiam . scientiς fiducia. Animus enim, qui satis in it Ict us 2d expugna da veritatis diuerticula accedit, Intrepide tulerit falsarum opinio nam congrestus , ra' quam omnia ante a guarit in veIi consideratione, crine posia1unt contra Veritatem afferri. Ouid 1 tur ipsum conturbabit, tanquam eo se explicare non possit 3 Inanao ei, qui potens

quod talium est, expugnetur. Non solum 'ergo ex ea virtute , quae in moribus polita est, non conturbari discet, qui volet: 'ς Q etiali , intrepide eiu mota 2 certamina subeat. Atque haec quidem e prudenti s E R M o N V M habendo dii crim1 ne precepta sitat . Deinceps de

andae fraudis in rebus omnibus ratio

175쪽

1 8 HI ERO CL. IN

. seruessed tam hoc,quod dixero,stmper. Ne tibi vel verbo qui uarii male suasi

rit, aut re,

Ut facias ita Ῥe, nocens quo tu tibi pra.

Extenditur ad res omnes praeceptum hoc: α idem fect significat, quod superitu: Vbi dixit, - . .

Nec o uicqnam sociis aut testibus, aut te Solo turpe geras.Sumus pudor ipse tibi Ias. Cui enim fui verecundia moueri didicerit: neque in solitudine, neque in societate tur'pe quid a dere: atque etiam cogitationem ab eo, propter internae rationis customam, auertere:ille ipse est qui potest audia c. Naz

fraudibus non patet, neque potest a quo' quam ulla ratione decipi, qui hominis in lepr stantiam agnoscens, nec se capi adulat IV nibus patitur,nec minis cita delici: quantuuis vel hostes, vel amici, Eorum proponant quodlibet. Eo eni quod NULLus d1xit, O nas omnes significauit:& patre, di tyranu, Mnicu,&inimicu. Sunt vero avocadi modi,

178쪽

quidem , vel blandiendor vel minitando . FACTIS Vero, vel munera, vel si applicia proponendo . Decet ergo aduersus ista omnia recta ratione bene munitum habe re animum; ut nec voluptatibus, nec do loribus , quae nos modis omnibus ado- Iiuntur , moueatur , atque in seruitutem redigatur . Recta eum ratio , quae intus est , cum animo utrinque temperantiam atque fortitudinem custodes inexpugnabiles adhibuerit, imperterritos nos pra: stiterit; nec ab assentationum blanditiis immunes tantum; sed a terrorum metu etiam:

quibus emcitur exactum illud iustitit ge

nus, de qua superius loquens, eam re at que verbo colendam esse monuit . Sic ergo nullus omnino aut VERBUM emittere, aut o Ρ V s aliquod moeic nobis suaserit,

quod rectae rationi non consentiat. Est enim perspicuum: si omnium maxime nostri nos pudeat, nobis neque verectandiorem, neque timidiorem vimum iri neminem, ut ad aliquid Di CENDUM, vel FACIENDUM pr ter debita inducamur. Est enim utrunq; animo Noxiv M. Quod aute ipsi damnosum est,idipsum &nobis etia inutile; qui animus

ipse simus .Est igitur ad illud aduertenda dis genter: quod dixit, Quo D Τ IBI NON I T v T I L E : Utque prouocabulum

ad id referatur, quod TV proprie existas.

179쪽

rsa HIEROCL. IN Si idipsum est ergo , quod significatur, NEC

animus es rationis particeps: baud cum patieris , si recte sapis, qui tibi naturae rationis participi damnum inferat. Es enim

IPSE animus: hoc autem corpus tuum: illa autem extra corpus . Ita enim separando , naturarum confusionem vitabis:&quid sit humana natura inueneris: si nec corpus, nec quae extra sunt, tua existimauexis: sique nec ipsorum nomine, tanquam tuo, decertaueris : ne ad corporis, aut diuitiaxum cupiditates pertraharis . Omnino

enim cum quid simus, ignoramus; εc illa

etiam, quorum curam ipsi agimus, non intelligimus; quor iamlibΘr magis quam nostri ipsorum curam gerentes; quCrum prima atque praecipua cura deberet existere. Si enim quod corpore utitur, animus est: sique instiumenti loco corpus habet; in-s; umenti autem gratia , alia etiam, propter fluxam eius naturam, in subsidium inuenta sunt: certum est eius, quod omnium princeps sit,atque capur,curam primam,at que principuam, esse debere : secundam autem, eius, quod primum sequitur. Quo fisi ut valitudinis ratio sapienti minime negligenda sit; non ut corpori prinus tribuat,