장음표시 사용
181쪽
182쪽
ipsius operationibus nullo repugnante ob
temperet: tertio vero loco eorum curam suscipiat, quae tertia sunt: eaque praestet, quae foris sunt,ad instrumenti ipsius co seruatio nem . Animi igitur,ta quam principis, atque adeo solius fortasse, curam habebit: si rem cura, quae ipsam sequitur,ad eius commoda reseratur . Est vero id omne , quod praeter virtutem est, eo ipso significatum,quod T1BI NON SIT ' T ILE , postula t. Cui enim emolumento virtus est: ei dein fuerit& damno quod est a virtute alienum. Censet igitur orbem esse circumagendum ad virtutum custodiam , cum nihil ei credendum pri cipit, qui te a virtute conatur aue tere, quibuscunque modis conetur ad ne qui ora pertrahere : verbi gratia: ne si promissis agat tyrannos,aut ea RAB v S comprobet: si minis terreat, aut cruciatibUS Vrgeat; si persona etiam amica familiaritatis specie fraudem occultet: ab eo, quod
conducit a mus auocetur. Conducunt autem ipsi veritas tantum atqRe virtus. Fie Sporro qualibet fraude superior, si substantiam tuam minime ignorans, qua nam si & cui natura similis: imaginis eius, qua gerit, curam semper habueris id autem omne, quod a similitudine avocat, 8amnum esse maximu existimati eris. Est enim illud ipsu,
QUOD TIBI NEQUAQUAM UTILE ESTἰ
183쪽
per quod tu arceris a diuina similitudine Quoniam vero idipsum nobis vaei LIVs est, quod cofert ad eiusmodi similitudine: quid quisqua asserat, quod lati sit, ut nos a studio
diuinae similitudinis auocet Nunt pecunia rum largitione Znum ablatione ZAtqui didi cimus eas iusta ratione & appetere & rej-cere. Neque nos latet, quam sit incerta ipsa
rum possessio: QMd enim si isto modo non
adimantur: & forciter illarum tuleris amis iasionem: fur eas non auferet 8 At enim quana variis modis aliis diuitiarii contingit amis sio 3 Horum ipsi unam etiam rationem Vi tutis nomine agitemus, spolitaneam paupertatem honestati coniunctam cum diui liis commutantes, easque iusta de caussa exuentes , & tanti virtutem redimentes , quantum nobis ille adferat detrimenti, qui ab ea dimouere nos conetur. Caeterum tormenta adhibebit, δc mortem. At De
rit non dissicile resipondere et nos esse illa nequaquam pallii ros , si quod nostrum est, tueamur: sed corpus fore, quod in iuriam patiatur: & quia mortale sit, nihil
praeter naturam suam toleraturum. Est enim natura morti Obnoxium , & sectioni,
iniuriisque aliis innumeris: quas quilibet
morbus magis, quam tyrannus pote it Ino
ferre. Qt d ea igitur sagimus, quae vitare ipsi non possitinus 3 Cur potius ea non ser- stamus, quae ferinandi potestatem habemus a
186쪽
GAR M. PYTHAG. I, sQuod enim natura mortale est,icl ipsu mor tis decreto quibus ibet auxiliis liberare noqueas: sed possumus quod habemus immortale: id est animum, atque nost virtute exornare, si ad mortis minas non fragamur: qua dum iusta ratione stabimus, naturae ipsi ne cessitate voluntatis rectitudine illustramus. Sunt ista certe magna illa, e quibus aliquid alius alij, ut patiatur,aut luat, possit proponere. At vero quar intus habet animus nulli sunt macipata sed libera, si ipsi velimus: nisi si corpori, vel rebus externis,immodicisque cupiditatibus obtemperantes sponte libertatem abiiciamus, animique bona vita momentanea atque diuitiis vendamus. Ista nos monet praeceptum, quod ante positum est, in rebus omnibus efficere: quisus virtutis stabilitas, atque constantia confirmetur. Ad alia vero deinceps, quae ad eadem
consilium praece tit opuF, ne absurda se
sii miseri quis stulte loquiturque, ficis Τι
187쪽
TIBI MOLESTA D EI NC sMINIME FUTURA SINT.
sic e quin poli' nequeat quae facta dolere.
Consilij prudentia & virtutes parit,&perficit, S continet, parens simul earum,& nu trix, & custos. Cum enim tranquille quam vitae rationem inire debeamus,agitamus tu eligitur virtutum pra stantia. Cum autem fortiter omnia virtutis nomine certamina obire consilium statuit, atque iam virtuti comparandae assueuit, in calamitatsi etiam perturbationibus mentem retinet incontaminatam; nec iis, quae foris tumultuantur, ulla ratione adducitur, ut mutato rusti tuto
aliam existere felicem vitam cxistimet, pr ter eam , quam per se optimam iudicauit. quo fit, ut recti consilij opera tria reperiantur. Primum , Vitae optima' delectus. alterum cultus illius, quam delegimus. tertium constans eorum Obseruatio , quae recte instituta sunt. Est vero horum qui dem primum, ratio illa, quae o anteit, a qua manant actionum principia. Medium Vero, quae cum opere existens, singula, lugsiunt, principiis primis accommodat. Vlti naum autem , quae in UPER a res ipsas examinat, & iudicat an re Cte FACTA Es IN T. Et licet vero in omnibus eonsilii boni praestantia, quae virtutes modo pariat;
190쪽
modo nutriat :& tertio tueatur . Vnde sit , ut in eo nobis & principium , Sc me dium , & finis etiam bonorum sita sint: nos lae unum & malis liberet , & virtuti bus augeat, atque cumulet. Q uda eniannatura noli ra rationis est particeps , atque ideo deliberationis capax: cum propria voluntate ad consilia vel praua, vel recta cucitur : tum quidem quae secundum naturam vita est, vim seruat ipsius :corrumpit autem, quantum potest, quae
id eligit, quod non decet. Est vero sempiternae rei lues malitia ; huiusque parens consilij prauitas ; quam euitare adhortatur versus, N A FIANT QVAE s T V L-T A sINT. Sunt autem saevLTA, quo misera , Ec mala. Ea ENIM DICERE
id est infelicis , proprium . Sin autem AN-
Ipse DIC Es quicquam , nec FACIES; QUOD STULTUM SIT: QII Bus necesse est eos MoLEsTIA AFFICI,
qui temeritatis culpae sunt affines . Arguit enim electionis futilitatem poenitentia :chm experientia damnum indicat: non aliter quam eius dem soliditatem consili j probitas cum in rebus ipsis utilitatem ostendit: