Ierocleous philosophou Ygomnema eis ta ton Pythagoreion epe ta chrysa = Hieroclis philosophi commentarius in aurea Pythagoreorum carmina

271쪽

Mundu hunc aspectabilem cum NATr x A ad diuin et mensurae rationem essingeret: eunde sibi proportione ubique varios ino dis respondere voluit. diuinamque pulcbri tudine ita formis omnibus, qua: in eo sunt, alitet atque aliter expressam spectarim ce lum quidem motus haberet perpetuitatem: terra vero stabilitate : horum autem viris que diuinae similitudinis vestigium oste de

rei. Dedit praeterea cael esti corpori, VmYΣχ-sIT LTIs ambitum: terrarum vero OIbi,um.

bilicum .Est vero in orbe aliter quide principium umbilicus: aliter aut ε eius finis, quoi ambit. Vnde fit, ut qui; supra sunt,astris qui de varijs, intelligibilibusq;p tetrea anima.

tib 'refertasnt: terra autem platis Ornata,Rammatib qu sensu tam mututur. Sed hum medi', qui; distat adeo, apparet homo, voluti utriusque vitet particeps aliquas. Vitam quide, si ad superiora aduertas: primus a uicis ad inferiora. Quo fit, ut primum qui de cedijs co seriat, suaque ipse sorte recupereticu

ad me te couertitur: aliqua do ces a cun orta

,lib formis societate ineat: ipsaque diuinasii Iegii tra ressione, sua dignitate excidat. ΓΚ eni quia sit generia rationis partici pu vlΠ-mus, ut nec eo de modo nec se per intem i,

Alias eni no homo, sed natura De exist lNec potest rurissi se per intelligere,licet Ii eo de modo no faciat. Hoc enim angelo ordini ipsum ascriberet: cum nunc nota o

274쪽

CARM. PΥTHAG. QT similitudine quidem ad id , quod praestantius est, duci idoneus: sed natura tamen diis immortalibus, ipsisque adeo Heroibus illustribus , tanquam primas in mundo , atque medias occupantibus, inferior. V t autem istis ideo minor est, quod non semper intel ligit: sed ignoratione aliquando , suaeque ipsius etiam naturae, atque lucis, quae diu nitus in eum labitur, obliuione capitur: sic bruta etiam, & plantas, totamquae adeo

terrenam, mortalemque naturam, essentia

sua ideo superat, quod non semper in ignoratione haereat; tanquam natura id habeat, ut ad Deum couerti queat, & recordatione obliuionem pellere: doctrina deinde ea recuperare, quae amisit:fugae denique reru s pernarum fuga mederi contraria. Decet e go mortales N O s se Deorum immortalium, atque hominum, constitutionem: id est, generum ratione utentium distinctio

nem , atque ordinem. N O s s E praeterea NA TYRAM IN UNI ERso I Psos IMILEM: id est,corporeain substantiam: in qua , dacto a superioribus principio , ad vitiina usque , diuinae similitudinis relucet

imago . Verum ita N O s s a ista omnia, v T LIcET: nimirum,

Sicuti lex est gata cuique: id est, ut sunt a Deo edita,& legib'ipsi' ordinara; siue corpora existat, siue corporis expertia.

275쪽

r 8 HIEROCL. IN

De utrisque si quidem communiter , quod N O s s E dixit op OItere QIA TxNVsTA, Es τ, intelligendum est: haud enim decet nos nostris sine ratione cupiditatibus indui o endo , Ierum dignitatem ad id torquere, quod placet: sed veritatis limites sectando,

eoque modo , quo lex opificis singula ditastinxit. Confert porro diuini operis duplex ista cognitio scorporeorum scilicet, atque

IGNORENT v R. Eo ipso enim quod

sum, quae seri non possunt .vr, si quis, cum

Ho Moiit, immortalium Deorum naturam , vel heroum illustrium s P E R ET :nescit iste quibus terminis N A T V R. Adistinguatur e neque rursum , quae prima in rebus , quae media , & quae ultima. Et rursum : si quis animum suum cum mortali corpore , ign natione imm momtalitatis , quae inest animis nostris, arbitratur interii e ea expectat, quς nec debent fie-Ii , nec postular. Similiter etiam , qui se rae corpus induturum se s P L R A T;& fore, ut malitia ratio uis expers animal cua dat:

278쪽

aut planta, sensus ignauia: idem quoque cottaria illis ratione, qui hominis naturam, insuperiora genera commutat, eam trudit ad inferiora deceptus&ipse,atque ignarus for in essentialis, quam habet hominis animus mutationis expertem. Semper enim homo permanens, virtutis atque ita j vicari apos sessione, Deus ut fera,fieri dicitur; cum natura neutrum existat; sed similitudinis habitudine cu utroque. Et re vera,qui singulorum quae sunt,prcestantia ignorat: sed ipsam vel superat in aliquo: vel no assequituri vanet sibi opinionis, aut FALsAE sPasI occasonet istam amplectitur. Qui vero de singulis ita sentit atque iudicat,ut sunt ab opifice edita; quique praeterea cognoscit quae existunt, qua ratione facta sunt: qui Deum denique sui ipsius coc Ni Tio Na metitur : ille maxime & Deum sequitur, quod iubetur; &mensuram nouit optimam : nec fraude ulla inci potest, atque superaIi.

Noris mortales ston te in sua damna

mentes ;

279쪽

Non oculis, no aure capit, rarόs medetur.

Sic miseris sors mete agitat: aris udrai

Huc illuc rotat, immensis Nersatq; periclis. Hoc comes improuisa ciet eo tetio damnum Insita;cui certare nefas,sed cedere pulchru.

dine recte perspecto: sequitur, ut HOMINI snarura exacte COGNOscAMus: qualibus': sit,&quib'obiectapturbationib': uti deide medio loco posita interea iaceat, quae nunquaprolabuntur in vitia, & quibus ad virtutem fieri natura negatum es unde fit,ut in utraque propcdeat: ibiq: aliqua do intelligibilevit felicitate sequariari hic autem scpe affectionu sensus amplectatur. qua ratione n5 male quoque ce fuit Heraclit':cu nos illo tumorte vivere, rnori aute istorti vita pro nutiauit .sertur eni homo deorsu,&felici regione excidit;cu, ut insit Pythagore' Emoedocle

280쪽

CARM. PYTHAG ass