Ierocleous philosophou Ygomnema eis ta ton Pythagoreion epe ta chrysa = Hieroclis philosophi commentarius in aurea Pythagoreorum carmina

42쪽

ritat probitatem exuentes a Deo recedunt; aliquando etiam reuiuiscant, cum ad eundem reuertuntur : atque ita quidem vivere dicantur, cum vit in diuinam degunt a Minoti etiam, quatum potest immortalis natura mortalis esse conditionis particeps:

non quod existere desinat: sed quod vitae

pr stantia exciderit. Est enim rationis pariaticipis naturae mors diuinitatis priuatio, atque mentis: quam sequitur in vita pertu bationu vehemens colluctatio. Cum enim meliora ignorantur, deterioribus seruire necesse est o nec datur aliter inde ad liberta tem transitus, quam illa ad mente,& Deum conuersione, quq recordatione porrigitur.

Inter D EOs autem, qui Vocatur IMMORTALE s,& mortales; quos ita nominamus:

speciem quadam homine quidem superio

em, Deo autem inseriore haberi necessum est: qua media sic inter se coli reant, ut integra natura, quς rationis est particeps, ipsa secu recte copuletur. Quod ergo eiusmodi medium est, nec mera Dei ignoratione te ' netur unqua, nec immobile omnino, atque eande perpetuo eiusdem habet notitia : sed semper quisse cognoscitralias autem atque

alias a dijcit: idq: magis aliquadoς aliqua doetia minus. Et eo quidem ipso, intelligit

semper, humanam natura superat: eo Vero, quod no absq: mutatione, nec eade perpetuo ratione: a diuina superatur, medio loco

natura subsistes, neque proficie lo homine

43쪽

factum melius, neque negligentia ex Deo in medium ordinem delapsum. Prima enim qu sunt,& qtrς secunia,& quq tertia,Deus opifex produxit natura inter se differentia, non confusia inuicem; non virtutis, no viiij ratione ordinem mutantia: quippe quς revera semper sint, & genere ex adiuncto illis ordine distincta, opificisque rationib' analogice collocata. Vt enim ibi prima,& media, atque etiam Vltima absolutae sapientiae

ordo possidet: si ioc enim ipso sapientia est, quod ordine, & perfecte, idipsum producit, quod faci t: unde inter se coire sapientiam , ordinem , atque persectionem contingit. sic certe&quq in hac uniuersita te ad primam Dei in telligetiam facta sunt, prima in mundo suerint : media autem, qu ad mediam . quq autem ad finem in telligentiarum similitudine accedent, fuerint etiam in ijs, quae ratione utuntur , Vltima. Est enim rationis capax OrnatUS Omnis , cum innato sibi corpore corruptionis experte, Dei totius imago, qui condidit. Eius autem, quod ibi summum est, quae iis mundo prima existunt, imago pura, & integra. med ij deinde, imago media: ea lysa videlicet, quae locum medium obtinent. Finis denique , Deitatis imago Vltima I ea scilicet , quae sunt in rationis participibus tertia atque postrema. Atque ex tribus

istis quidem seneribus quod primum es,

46쪽

C AR M. PYTHAG. Is

P Eos IMMORTALEs carmen esse si gnificavit : Quod autem medium, H EROAs ILL Vsae Ras: Quod vero viti

paulo post intelligemus. Nuc autem ad ea, quae prima sunt, etiam reuertamur. Quae nam L Ex ista,eiusque ordo Z Quis etiam secuduin ordinem delatus H Ο N O R3L E κquidem mens est opifex, ipsaque voluntas diuina quae omnia perpetuo producit,

semperque conseruat. Ordo autem LR-s I consentiens , ille ipse, qui a parente omninium & opifice D s immortalibus attributus est:& quo inter eos alij quidem primi, alij autem secundi sunt. Q anuis e

nim, ut in uniuerso rationis participe or

natu , principatum sortiti sint i in seipsis tamen variantur: & sunt alij alijs diuiniores. Indicat vero quod est in eorum natura superius atque inferius ordo ipse caelestium orbium, ita ab essentiae & virium ratione situm adeptus , ut in eorum ensentia L κ x ipsa iaceat; ordo autem cum praestanti eorum distinctione natus sit. Non enim fortuito editi , postea discreti, separatique sunt: sed ordine collocati,atque distincti, in rerum naturam prodieru t: Ianquam animantis unius, cassi ipsius, diuersie partes existant, suamq: inter se connexionem, in sua ip sorum secundu sp ecienst

47쪽

2o HIEROCL. IN distinctione simul, atque copula, ita reclinneant; ut ne situs quidem earum unquam excogitari perturbatio valeat,nisi cum vniuersitatis interitu: qui contingere non potest, si prima earum caussa semper sit immutabilis,& constans, eadeunque perpetuo essentia,& agendi vi, non aduentitia bonitate prςdita, sed per se insita, & propter eam omnia ad felicem statum adducens. Neque enim caussa alia rationi consentiens rerum omni u creationis afferri potest, quam qu ab essentiali Dei bonitate proficiscitur. Est enim bonus Deus natura ipsa meque in eu, qui bonus est, ulla unquam rei ullius cadit inuidia. Qus enim aliae,prs: ter bonitatem,

creandae uniuersitatis huius caussae assi gnantur, mortalium necessitatibus potius, quam Deo conueni ut. At Deus, quia nat

Aa bonus est,quq maxime sibi existunt similia, prima in rerum naturam produxit. S Cunda autem , qu et mediam sui referunt imaginem. Tertia vero &vltima, quae ex omnibus sibi conformibus , a diuina imagine funt quam maxime remota , atque distantia . Extitit vero rerum essentiae, quς factae sunt, ita coniunctus & comes ordo: ut quod natura pr stantius esset, inseriori pretponeretur: non in totis

generibus solum ζ sed in singulis etiam, qua secundum se eciem re vera subsistunt.

50쪽

Non enim fortuito ordinem cuncta sorti ta sunt et neque electionis mutatione : sed a conditoris LEGE discrimen eorum pro- dijt; congruumque naturarum pr stantijs ordinem adepta sunt. Quo fit, ut quod,

UTI LEGE DISPOSITI S V N T,

HONORARI prςcepit, non de D I I stantiam IMMORTALI Bus: sed de

B V s, humanisque animis, communiter intelligatur. Est enim in singulis generi bus specierum multitudo secundum quod superius est, atque inferius, ordinata. Et haec quidem essentiarum, quae ratione V-tuntur , natura est, atque ordo. Quanam vero LEχὶ qui deinde Ho Nos, qui ipsam sequitur 3 dicimus rursum LEGIS quidem nomine,immutabilem Dei opificis' actionem, a qua diuina genera producuntur,& qu in perpetuu, nullaque factamutatione ordinantur, significari: per Η o N Ο-R E M autem LEGI congruum, essentiae eorum, qui HONORANTVR, notitiam:& ad eorum imaginem,quatiam fas est,. ctionem. quem enim quis diligit, imitatur etiam: quatum potest: eoque HONOREM Iocupleti tribuit, qudd porrecta ab ipso bona accipit.Non enim eo ipsoDeum H o-NOR As, quod ei das aliquid sed qudd digii us, qui ab eo accipias. Deum namque,aiunt Pythagorei, honore assicias quam OP time,