Ierocleous philosophou Ygomnema eis ta ton Pythagoreion epe ta chrysa = Hieroclis philosophi commentarius in aurea Pythagoreorum carmina

71쪽

Lue etiam ab aliquo tempore quaesitum dicomparatum) honorare. quo in genere homines illi sunt, qui virtute alios excellunt: de quibus est deinceps praecepta daturus versus, qui sequitur.

Daemones hinc terris mixti sua iura f.

runto. DAEM ONVM appellatione , hominum animos veritate & virtute , tanquam doctrina, atque scientia praeditos intelligit. Eos deinde ab illis separans, qui natura DAEMONEs sunt, quibusque

medium genus constat,1E R R a m o s nun

cupauit . tanquam possint in terris versari , tetren que corpora subire : vi ipso quidem DAEMONVM nomine eos ab improbis & imperitis hominibus, tanquam ab ignaris quibusdam, atque indoctis separet. Ideo autem TERRENos addidit: ut ab his distinguat,qui perpetua doctrina,atque scientia praediti sunt, quiq:,ut in terra habi tent,& cum terrenis corporibus vivan mi nime natura coparati sunt. Nulli enim alij

conuenit TERRENI DAEMONII ap

pellatio, quam ei, qui natura quide homo existat;habitu vero DAEMON: cum tertiua

74쪽

genus TERRENVM proprie dicatur, tanquanaturaru ratione praeditarum ultimu , atqet terrem; vitae addictum. Primum enim illud fuit, quod caseste dicitur: medium autem, quod aethere v. Cum sint igitur omnes homines ista ratione TERREN1:velut inter eosteriij, qui rationis sunt participes; non omnes tamen docti,atq; sapientesmon eos immerito coitinxit sapientesq: homines TER RE Nos DAEMONAs appellauit. Neqἰ enim sunt homines omnes,sapientes:vt neque fa-pietes omnes, homines: sed qui illustres h roes dictitur; qui q: etiam immortales Dij, natura hominibus p raulatiores e sapientes etiam sunt, atq: probi. Eos igitur homines, qui in diuinorum generii Oidinibus lotum

atque illus fribus etia heroibus sinalles co-L E R A versus adhortatur. Non enim debe mus existimare, vile gen' aliquod honorariptaecipi: v t cuida fortasse dictionis usu signuficali videatur. Omnino enim rebus , quae sunt humana natura inferiores,ei qui amore Dei eneatur,quiq: dignitate sua praesentiat, no decet honorem deferre. Immo verbnec homine qui de ipsu altero a piaestantio-mb. honoris gradu locabimus: nisi sit & iose

Ctus. Quina igitur istorum etia futurus ho-

obedire praeceptis, quae nobis reliquerunt:

75쪽

nec ab eorum scriptis,non minus quam legibus, re cedere, eandEmque vitae rationem inire, cuius illi,du viueret, nos fieri partici pes non solum nobis non inuiderut: sed ve- Iut immortalem quandam,& paternam h preditatem posteris conseruare,atque relinquere magno labore sategerunt: ipsa nimirum virtutu elementa,veritatisque regulas in comunem omnium utilitate conscriptas, atque editas: quibus qui obsequatur, & ad eorum norma vitam sua dirigat, veriorem

illis honorem detulerit, quam si autoribus libamina offerat magnificentissima,Jluseque parentet. Atque hic quidem est pri; stantiorum honor, qui sumpto ab opifice principio, in probis hominibus, per cassestia

atque aetherea genera, desinit. Quoniam au 'tem necessitudinum , atque habitudinum, quibus est hominu vita obnoxia,plurimum habenda ratio est: vi parentu: Vt consanguine oria: qui licet omnino probitatis ratione

non censeatur: sunt tamen propter Vsuna,&dignitate etia, quς illis est, apud nos hono- .ris gradu adepti sideo adiicit qu sequutur.

HONORA ETIAM PARANTES; ET EOS, QVI PROXIME TIBI COGNATI SUNT.

Inde parentis honos sepsitorritum sangui

nis ordo. Probos quidem viros, tanquam beatos & diuinos , colere praecepit superius: hic autem

76쪽

CARM. PYTHAG.

78쪽

que existant, propter eandem habitudinis necessitatem , HONORANDos esse significat. Quod enim caelites nobis prae stantiores, cognatione sempiterna paren tum loco habiti, apud nos sunt; apud cognatos autem , quibus HONOS competit , ipsi etiam heroes : id ipsum nobis PARENTES, COGNAT 1 RV E ipsi, Sequi illis etiam P Rox IMI s V N T, ob idque altero secundum parentes Ho Nonis gradu habendi, in hac mortali vita conserunt. Quomodo igitur eos etiam

stiam ad illorum arbitrium ita dirigemus: ut quae illis grata sint, eadem ipsi&.sentiamus, & faciamus At iis eesserit in vitium labor , si mali PARENT Es existant. Verum eosdemne etiam in omnibus, vitii

despectu, assciemus dedecore 3 qui deinde iam praesenti legi parebimus 3 Qui ru

sum Deo similem PARENT v M ima ginem , aut etiam heroicam propinquorum similitudinem non HONOR AN Tas: non in eosdem impie agemus, quibus esse similes dicimus 3 eaque ratione , quae virtus a nobis in PARE N-TVM negando obsequio exerceri putatur,in malum gramirs, impietatem scilicet, abeat m autem in omnibus morem gerimua

79쪽

O HIEROCL. IN

RENTIBVs; qui rursum a pietate ja-liaque virtute non aberrabimus : si nos illi propter morum 8rauitatem,ad ea quae vere sunt honesta, nequaquam instruant 3 Si enimverum penitus,at que lionestum, quod

PA REN TIB Us apparet, existeret; conueniret etiam & H o N o R , qui eisdem debetur , cum iis, quae praestantiora sunt. Sin autem diuinis legibus repugnat aliquando PARENTVM voluntas: quid eos aliud facere oportet , qui in istam legum contradictionem incidunt: quam quod in multis etiam officiis, quae pro circunstantiarum ratione sibi aduersantur , decet ob seruare λ honestis enim duobus propositis, quod maius est, minori decet anteponere; cum utroque frui non licet. Verbi gratia: honestum quidem est Deo obedire : bonestiam vero &PARANTI Bus ipsis. Quod si te ad eadem ducat utriusque persuaden

divis r lucrum fuerit inopinatum , & sine

controuersia maximum Sin aurem ad aliud

quidem te trahat diuina lex : ad aliud vero

PA R E N TEs : in hac voluntatum dissensione meliora sequi pinstiterit: & in iis solum

P A R E N T V M iussa pr terire, in quibus &ipsi etiam diuinis legibus non obe aiunt. Fieri enim non potest , ut qui virtutis regulas obseruare statum, cum illis consentiat, a quibus illς negliguntur . in caeteris vero omnib' quam maxime P A R E N T E F