- 아카이브

Theoricae nouae planetarum

발행: 1557년

분량: 407페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

Ergo quo quii propius cernitur tanto maius animatum a *ι . tantoqM minas, quo Augius remotius a nobis assicitur. Maior est ro. quarti Vittaeius. Minor r.eiu quarti. 1 int manifestum est ci Dii a mento υerbia est, armi V;

ref Ondere inaequales arcus aequationum I id saco, norestre e aposen ecce maiores autem pro peperi non denique minia iram arcum aegisationis in ipso apogio , γ maximum in peri σε, rem ectentrici. Haet A lerentia cui usique minimae oe maxia me aequationis ad eundem arcum argumenti accepta , vocatur lare vi diametri. Egicit itaque cccentricitas o si deferentis ceritrum epit cli lunae, id am ur epicyclices pcrpetuo eandim reatine: tontitudinem si is quantitatem, tamen iiunc maius, ni mi aninmmum in zo lorico compreb QM.A propterea necesserium Gratia se losa dui semicirculi compon/res Pla. tabula, aes qMzienum, semetiasusinia excogitassent artifces halus arterui tibi .

it indautem sis: mlaura proportionalia, ct qua ratione Mnimo conripi debeant textus copiose explicat, ac in sch mate lue ραμ diametri lunae γ mi torum prepori haecctunt e mura si iocta eculis. Centra ut supra. Circu)iserentia ectentrici H 1 Κ L. Aser tu a centra elirili isupra dictuin est. Η apeton recentrici. K perimen. F locus lunae in epicyclis. D F arem epicyclorum paressu a menta dicta paria, Linea medii motus,T B. Linea dieri motus T C. AEquatio a menti arcu. B C. Hic arctu B C s omnium mininius, iam centuum epici in

122쪽

Linea augis T H. Linea Oppositi T K. Differentia utriusque,equaia lineae S T V,quae Silur

eccentricitatis S T. Quia enim ectentricitra lunae,ut s. T, aufertur a linea re

A Equariones in taluta ori laesura cem utiae ad duo lira vig/li et cum centrum epicytii diersatur aut in Vero ecciauet ei liam peri di,s e P ac piendum e is lis equari tas αν lmentorum com latu adseminutam arg mem πm,per Lae lsi teneret centrum epi i qe eccentrici,si ne additae sua lure istates Lametri, ta est, quamosae materes aequationes ad eos larcus aroene: n, tam centrum epicycli eius Eat in perito ex. IAdiecta aetur ad q amque equariorum s a diuersitate Ox cem flatur aequario dabita euem arcui erisdictis, si centrum qic cli Hrlsatur in peridio eccen.

q. o M O D O ad quem suum oesy conficiaruris

sta ac vera aequatio argumenti. Hic iam apparet Uin mi terum proportionalium γ diuersitu, diametri., Ῥt censuram breuis ti,ditum Lobus exemplis. I. Sit centrum epicycli in I. Leeus lunae in epic clo F.

123쪽

Per centris repefiuntur minuta no portlinalia tisi si . Ex si em ρεr aer meum Iuliae ei lio in umeritἰ 4. a. 13. Minu. Tantus es arcus B C. dum centrum epicycli in II, mel arcus B A, tam cciorum epi. abbi. Se per idem arIsmensum mox etiam eo sitar diuersito diametri 2. Gra clo. in. Is VParcus C A .iam centrum Ti. - Κ id est, aquae: O argumemitanti est maior in Κ. quam H. ad eundem arcum MPmori,uempe D F. Sed q: eritur arcM A C dum centrum τὰ la tuum I exi. pit.in hunc modum. Si minuta proportionalia existerent 6 o. agit, cernuis ad aequationem MPmenti tota diuerseas, nempe r. Gracc-b se γnius, qμanea portio eiusdem Luersitatis adia Lest,dum . mmta preportionalia tantum fune Is id est,quadram εο Itidem igitur quadrans diuersitatis adicienda est empe Aci. di .umus pia ιGD ut rura aequatis fiat s. Gra 3I Min. II. Sedsi centrum epic. in L li minuta propor sonaliace nisi catera aratem maneant, it prius, diuersitatis diametri tres quadrantes coningari Lbent cum aequatione ατ merci, Put s. μα ς. quadrantes sexvetitari j. Isaque ceguetur vera aequario 6.

I bd etiam sciendum, quod aequales accitant aequationes a I euestrium luna pariter remota, mel ab aporo iei perigis epi.

test, partim etiam ex hac a patet inpunm,H m T.

P O S T R E M o, ex' proportion quam habent dupliaces Orses iunae ad motum solis,manifestum est centrum epicycli luisna describere fimum dualem sit lis mensibus perio scis. Nam

propter motum deferentium augem ecce dri centrum epicycli sinis vlis comunctio uibus oe oppositionibus redit ad apodin ecce trici sicut in gemissis quadraturis ad periton eius m eccentrici.

Hine necessari. est ititurj a ovaiis, id e,stialis superficies,quacue'propemodum oui per media dissem ecundum love orem parte.

124쪽

Huliti re; hic adluximus, in quo notae asipet Iut inter si patent. Apita I. est primus tetragduus, apud L. secuiaus. Repra. feruet aut e nobis linea T S IJ. linea med j motui solis. Quando ti

tur centrum eccentrici tu , tunc centrum epicycli punta m Duo enim a1 Ii S T M, S T N fu aequales. Sic quando centrum eccentrici in C. centrum in I. uterque enimai lus S. T. C, S T I re M. Sic ni 7κe tomimus duos ama uoue S T P, ω- S T Quando intur commm ecce netii tenet punsium P, tunc item centrum epic. post debit punitam PIac enim ratione linea medii motus solis,n I T S Ll,tu situr me, dum locum inter auPm eccentrici centrum epic cu ris emcetur ι ro Lari. Facile item est in hac figura applicare lunam Hiinde quibus supra Lxi, quae iam consutio emulo. Patet tria ex hac qualicunque explicarioue Tri schematu, quomedo tua

Iu ma in luna atque in Mercurio con 'lenda sit. Quod enim de nritus punctu M C P Ac dum est, id in plurita, atque intermes Ais eddim modo feri debet, pone a diero tria purula N Iineremesis ex alto parte contano Hsent , duim linea pir Pla puncta o Uine. Si quis etiam musit in hocshcmate inscirili mi ta 1 repertionalia. artiatur it que lineam L G, γ I E in sexuima paraticulas equales,ac suo astero pes circini super centro mundS. T. per silo L. noto discribas portiones circulorwn in statis laque γna cum Dra euali cc lint are su plantim circuli H E K G, ita sci luet, it portiones huiusmodi circulorum non transeant fp am eu riem , sd ira eius arcuati linea υtrinque di,

sinane ac terminentur.

Q&ά etiam antea Eisit rator E scribi planum circulareas, lynid a diro eccentrici latio mensiuperiodici, id nihil pu arcum hae ovali fura. Igud enim planum circulare iratur s per c Emtro ecce rui. su quia hoc ipsum centrum mobile estia dit sin iis mensibus buc dicis prepemcdrum absoluat peri heriam Iarui timculi super centro muni, ideo re 'ecia centri ndi, ut etiam ace=uro epicycli deliniatur huissimo sarcuatis linea includens plo

Postremo inter etialem figuram lunae, ac Mercuris hoc inter, es F,quod in luna medii metus solis, linea, quae mcdiat τι saepe disdium est, mulsi immobilis, γt avx aequantis Mero xij, sed mensis

126쪽

ριον. Α-ε- autem motus peruit equautis Mercurii non potes

sensi percipi. Q m in carisam existimo nolisum rurbacchi, missima praeteriise i unam ouassem. Perra haec collatio luna ac Mero ' i diu minus intestiget r.

DE DRACONE LUNAE.

Superficies eccentrici lunae, ut dictum est, propter declinationem polorum orbium augem deferentium superficiem eclipticae super diametro mundi intersecat. Unde una eius pars versis aquilonem, stera versus austrum, ab ecliptica declinabit. Illa igitur intersectio circunferentiae eccentrici lunae cum supera cie eclipticae, in qua cum centrum epicyclisierit versus aquilonem incipit ire, caput draconis ulla cupatur. Cauda verb reliqua. Mouentur autem hae intersectiones quotidie ultra motum diurnum versus occidentem tribus minutis fere virtute motus orbis aggregatum trium aliorum orbium lunae ambientis. Medius itaque motus capitis draconis lunae est arcus rodiaci a principio arietis contra successionesgnorum usque ad lineam i centro mundi per sectionem capitis protractam numeratus. Verus autem mollis capitis est arcus rodiaci ab arietis initio ad iam dictam lineam secundum suta

cessionem fgnorum computatus.

similiter dici potest de cauda. Ex his manifestum est, quod stubtracto medio motu capitis a duodecim signis, verus eius motus

127쪽

Υ Π Ε Ο R I C Aremaneti Unde commune di istum dicens, caput lonae tantum medio motu ire contra firmamentum, quantum in veritate vadat cum firmamento, ita in telligitur medius motus capitis lunae contra succes

sionem signorum in eum punctum protenditur, in quem verus secundum successionem signorum. Maia

Supra in booti tractasionem δε quarto orsesthae, binis

risin exposuit motum preioA m,Axit de ar Pediltis item is aperi educum metum consequuntur. His p im repericsuperiora , parram ρertexit reliquam patron dein aniam, hi quid ire tur caput sacenis mi Cum enim

ruta timaris sectu viam solarem suis e ianuam iactanet hinc re

sectis A quatere in bonum, reliqua γ diametruserere posufecho. Acitur principium Librae. Nam ex boc exemplo ad. I sim fatile in Ebrepetes donitisnem capitu aut caticia.

Ptolemaesu, it antea tatam est, nc minat σίνδε ε ei: αν mciesio vel est,notam ascenderem, in descendaenum. Recentiores capus draconis Axerunt ne tim ascendentem,

sicut descendaentem, docems caudam. Verum apphiationes Ptelis maei multo seni eligansieres ac ι Ariores quia sisuetae ab escis naturam rei es Eentant, vi nodus ast Lm eleganter ducitur, quia ex ea nodo luna A echptica digred ens ascendit mersus M's ierticem. E conera nodis, Escendens , quod ab eo loco luna aesituras extra eclipticam remeueatura verto cemmi caPitu.

129쪽

DE TRIBUS SUPE-rioribus. PRIMA PARS DE NUML-

ro orbium.

ILIB E T trium si periorum tres orbes lhabet a se diuisos secundum imaginationem trium orbium solis.In orbe tamen medio, qui eccentricus simpliciter existit, quilibet habet epicyclum, in qu stsicut in luna tactum est, cornus planetae sigitur.5 ECUNDA PARS DE MOTI-bus periodicis, avibus, di polis.

I. De motu deferentium augem e C.

130쪽

octanae sphaerae super axe & polis eclipticae mo

uentur.

II. De motu deserentis epicyclum. Sed orbis epicyclum deserens super axe suo Mxem rodiaci secante secudum successionem signorum mouetur, S poli eius distant a polis rodiaci di, stantia non aequali.

THEORICA ORBIVM ET

centrorum trium superiorum, S Ueneris.

SEARCH

MENU NAVIGATION