Syntaxes artis mirabilis, in libros septem digestae. Per quas de omni re proposita, multis, propè infinitis rationibus disputari, aut tractari, omniumque summaria cognitio, haberi potest. Authore Petro Gregorio Tholosano ... Nunc recens, de mandato S

발행: 1586년

분량: 945페이지

출처: archive.org

분류: 철학

411쪽

De uocessieu phthongo is musiciali musica, ct eius si alvi Cap. I i. ΡΗ hongum sonum digerunt, unum & eundem tenεtem

tenorem,Ptolom.in musica,& eius interpres Porplinius. Bacchius porro dixit interuallorum minimum, Aristides, Quint. minimum electum per se; Aristoxenus , easum uocis Isigragatur Papus,& Emanuel Briennius,musici. Hellus in unopsi musices ait Phthongum esse, uocis indiuiduae concin nam tutentionem. Phthongi,uel uoces, apud omnes ueteres graeeos, & Iatia

1-Jassi meta uox,sonus, chorda, practicis inferius . ματλ,i.principalis principalium Lim παρυπατη -mini.proxima principali principalium Clavi r λιμνοσύπατοῦν,index principalium, D sol re μάτη αερων,principalis,uel grauior,inferior mediarum uel -τ i.grauium alator Ε la mi

Io πιτη διε οομενων.Tertia disiunctarum C soat παρ τη λεουομένων,proxima altiori disiumstarum D la sol re -- 1, νήτη διε ομενων,altior disiunctarum Elamia α πίτη υπερcολαύων,tertia excellentiorum, uel altiorum

412쪽

lerbolaeon, adiecit bb. fami. ec sol D, ddia sol, eela Gu.ielmus du Fay addidit sub c ut, adhuc sta ut, graue, quorum omnium hic figura. sum elavitum O Lea.

la mire

In hae figura, uoees inferiores traulotet, ex quibus ascen

ditur ad superiores usque, gradatione sonorum prefectorum di imperfectorum,per quinque retrachorda,ia eri, continuationem quatuor chordarum quae faelut diatessaron, sei licet, hypateon meson,synem menon. io eugmenon, hyperbolicon uel actuatum. Ex quibus modulationum oriuntur tres compositiones,harmonica,chromatica,diatonica, ut ait Vir- tuuius lib. s. cap. . Harmoni ea diuersas habebat tetrachordorum disrsstiones,nempe interualla,dieses binas & tonos. PQuo Diens, est toni pars quarta, ut hemitonium dimidia

413쪽

pars. Chromatica seu dicas colorata, habebat hemitonium in ordine composita .primo homitonium, deinc tres quartas toni tonum & qtlartam toni patrem. Diatonica, est quae semitono minore,tono ac tono incedit: hicque modus conteruatus,alij ex usi desierunt. De vocum expressionesigura,Maupausa, punctis. cap. Q. Voces quibus exprimerent musici hos se eonfictae, hae sunt 6.ut re, mi, fa,sol,la. quas Guido Areti inuenis. se fertur.Quarum alis dulces,ut tardurae,ia mi;mediocres,uel naturales, i re.Et uocibus fit systema & diastema apud Psel- Ium. Systema,eompositio constructioque plurium uocu. Diastema,interuallum inter sonos oblatos,quod augetur pro W-bitrio ascendendo& descendendo. Interualla vocum intelo modos dixerunt musici;sex autem ponunt, aliosque ex illis deinceps componunt. Modus est quantitas temporis, quo sustinetur sonus,cui opponitur silentium seu quies,seu pausa. mensurant haec tactu musici,quem mensuram uocant. Disponam figuram notaru musices,nomina,tactus seu ualoIcelus,& quietem seu silentium seu pausas uno schemate. nomina notae cum mensura seu tactus. pauci uel notarum. figura. quies. Maaim lis est vorem per 8. tractus. in quiete I νspondem, notae λοην sitistinetur vox per q. tactus: resipondesia quies. Frem Austinetur vox per 2.ta itas: quies respons

Se breui, valis L Maum: in quiete, tres pausa Misima I sesinet medium tactum , in quiete duasaesunt in I uiri Semimiama a 4. factum tactum iFrequen- I

tissimum in inprimi

mentis l. musicis. L

in quiete valet 8 faciunt tactum in quiste

Semibus . 16. faciunt tactum in

i v quiete.

punctus

414쪽

Punctus quoque additus singulis, addit mediam partem

ur is sipra proprium, ut o .ualet .v l f ι αι Qq 'o ι sie de smilibus haecque de tactus ma

plici dicta sunt, quam uocant tempus imperfectum, in quoia faciunt tactum: non de tactu perfecto, qui perficitur.

uiritui ιό ό i Dicitur tripla etiam,signaturq; ita

primis unisonis,coponitur modulatio . Atunisonus ueconcordantia est,duorum in aliquo vocum,ut,ut, re, re: Tinnus quatuor m*dis dicitur,coniunctio,discordantia, intonatio, tropus, ut ait Ioam Τinctoris in definitionibus termino, rum mu sices. Tonus inter omnes uoces sequentes fit, excepta distantia mi & fa, alioquin tonus, est ex distantia inter duas uoces . Ex hoc componitur dilonus, duorium tonorum spatium,inter tres notas. ut inter ut & mi, fa & la. hemi duo, nus,cum interponitur hemiton ium di tono: ueluti a uoce re, usq; ad sol.huicque tritonus, qui tres perfectos sonos complectitur,ut mi re ut. δια τεα- uocant quartam quae constat quatuor vocibus,& tribus interuallis, ueluti, re sol mi la, mimi: fa n. ἰ ηνευτε quintam uocant, habentem quinq; uoces; quatuor interualla tribus tonis & hemitonio constanti ,πασων, id est per omnes literas,ab uno g. usque ad aliud g. lol re ut, ab uno e sol sa ut, usque ad aliud e. l fa ut, dicitur Octaua,ex his componuntur, jisdiapente, dc dispiapason. De rencordantia, O discordantia. Cap. Iq. HExempta

415쪽

Exempla concordantiarum : reliqua cacophoniam edunt. Quaedam axiomata componendarum modula tionum. cap. I s.

r. TVnquanti duae persectae concordantiae unius genetis sese consequi debent,ut duae octauaei duae quintae: terius tamen generis possunt , ut quinta octavam. & contrarconcordantiae tamen imperfectae, eiusdem eneri seu asce dendo seu descendendo sese consequi possunt i quantum tamen fieri poterit,oportet uitare connexionem sextarum: reddunt enim eantum insuauiorem de asperum, nisi illam octava sequatur statim, cum qua iungi debet, uel cum tertia, uel cum quinta. x. Omnes coneorgantiae ultimae, debene eonuenire in concordantia perfecta. 3. Si quis uelit minimas albas, eontra semibreues nota

concordaniijs inserere, omnes minimae debent esse concordantes contra semibreues: & si dinidatur minimae in quatuor nigras contra semibreues albas, prima de tertia nigra, debene

quadrare cum minima,aliae tolerantur.

q. Oblata compositione modulanda,euius eligendus cecuique ex quatuor uel ex pluribus partibus vox & tonus. deis bemus ante omnia grauiorem uel inferiorem notam baseos uel basios perpendere, num eatenus possimus uoeem demi tere: de hinc altiorem uocem, superioris partis quam altum

uocant, metiri oportet: num eatenus uocem efferre possimus.

quibus ita finibus praescriptis, inter hos, uoces aliae facilioris delectus, & ita probE omnes uoces reddere.audibiles α plenas,sine uocis con tentione poteri mus. Da

416쪽

porto sines cantandi de elationis uel depressionis uocis

sunt per diapasola in octu plici disse retia, uocat has tonos tropi eoq8. numero distinctos, ut sit primus, a. 3. 4 s. 6. 7. 8. horum quatuor authenti, 4. plagales. Authenti, qui non desceradunt ultra finem proprium, nisi per unam notam sescendune aurem supra finem 3. aut nouem notari hi sunt ex ordine praedicto ..3. s. 7. plagales: tui super finem suum regulariter ascedunt per quatuor aut quinq; notas,seu sonos,uel uoces,infras nem descendimi quatuoi:& sunt hi rursum numero 4.ex superiori ordine a. q. 6.8.Pri mus & secundus tonus,finimur perie, in d la sol re . sed pii reus habet notam piaedominantem in Ia, quae est quinta altior fine; secundus autem in is,quae tertia altior fine.Tertius & quartus,finiuntur pcrmi, in elami : sed tertius habet notam praedominatem in fa,quae en altior fine suo per sextam;Quartus aute in la, quae est altior suo fi ne, per quartam .Quintus& sextus sinimur ambo in B, in fisa uti sed quintus habet praedominata tem notam altiorem suo fine per sextam, sextus autem in la per tertiam. Septimus & octauus, desinunt ambo in ur,in G sol re,ut septimus habet dominaniatem,sol,qui ii tam a suo fine; at octauus se,quartana a suo fine.

horum uersus.

Vt hypogorius, si acut rusque ad g sol re ut. Hupo phrygius, a e fa ut,usq; a la mi re Hypolydius ab ssa ut usq; in d. la sol re. Dorius,a e. sol se ut usqu e in a a la mi re. Lentur hie spon-daiciis,religioni pudici titque accomm o diis, quo sipe utitur

Sandrinus.

Ph rygius,ab sta ut usque in ἡ d la sol. bellicis rebus aecori

modatus, tragicus, iambicus,&hui musca distrahit ac rapit

417쪽

pit animum ac quasi extra se ponit, ut ait Arist. polyt. 8.e.s- Plato 3. de Iusto. Lydius,a g sol rem,usque ad suam octavam. hilaris ad condimentum cleri hanc Lydiam & Ionicam harmoniam ut tomuleutam Plato improbat dial. 3. de Republ. Myxolydius ab ce sol fa in suam octauam Hypermiro lydius,a Ptolom .additus: abia ut, usque ad sita

octauam:qui raro fit. Addiderunt alii Iouium,Iastium, floridi na,Mariumque , --lium querulum,qui tamen abierunt ab usu . De quibus omnibus late Boetius & Henricus Glareanus in dodecachordo, de Martia .capella & Athenaeus li. I . dapno c. Io. Reliqua de musicae partibus, quastionibus,& sonis expiscanda ab Astissisiectio. I9.problema. Alia autem discenda ex usu,quae pertinet ad claues, uoces catus,interualla,notas,ligaturas, pausas,m lationes,li aspolitiones,sol mi fationes, tactus,syncopationes,

mensuram, modum,tempus prolationem, signa:puncta additionis,perfectionis diuisionis,alterationis: quae ad imperfectionem,colorere. nota IusP,augmen ationem dimi mitione,

Proportionem,indicium tonorum.& de quibus ordine tradit

practica musica Hermam Finckij. . . De essectibus o ut musitae. Cap. IS.

MVsica pleri 'Iuisa est moru esse formatrix & imitatris,

ut Arist. lib. 8. polyl. c. s.& Plat. dia I 6. de legib. atque Ii usices sonis,etia barbaroru animos ad uirtutem, ince i,uel in mollitiem noluptatis resolui tradii Macrob. li. a. In som. Scip. c. 3. Refert Galenus ti . . de Hippocia.& Plat. decretis, Da Inonem nati si cum iυffsse tibicinae,quae a doliscentib. quibu- dana temulentis, in lana & quadam agentibus phrygium canebat,ut mutaret modum in Dorium,eoque facto illos a tomerario imperii destiti sit : Non enim,inquit, rationalis facultatis piniones,dedocere ac um litare cantilenis,ualemus: sed

assietib. obnoxia an amae pars,cu sit irrationalis, ip a sane motib. quibus da irrationalib. S. exhortari & sedari potest; ita enim natura comparatu est,ut irrationa lia ab irrationalibus, rationale a scientia S inscitia,utilitatem & detrimentum adipiscantur.Tcrpano ei Quo quoque seditione n usica, , inter Laeedaemonios sopivat. Tales Cretesiam pestem iustulit. Plut.in music.

418쪽

LIBER XII. las

Musse.ut Phoebus per eandem, pellem a Graecis diuertit apud

HomeIum Ilia. I. Mortus Phalangit , solum modo musici ius runenti sono curatur, teste Amato lusitano li. 2. in Dicit cor. cs o Agamem non citharoedum cullo de pudicitiae, canetem Iaudes probarum mulierum,Clytemii esti et u1Ori reliqui, nee prius ab AEgistho decepta,qua citharoedus occisus. Athenaeusti. i. dipn Osop.c 7. Strabo li. I.Ge gi. Homerus Odys. y Saul. leuius se habebat ab spiritu maligo o, quo arripiebatur, dum David citharam pulsare sit. Reg. i 6. Mouit Psaltes spiri u propheticu Ellico 4. Reg. 3.Spartani dimicaturi ad pugna, concem & anapesti pedis modulo se incitabant. Vale. M a. li. 2.c. I. Et fistularum praeclarovisu apud Lacedent onas, narrat Guiliu&no L. I. c. I o. & quod mu sica fuerit hominibus uniuersis utilis, Arcadibus necessaria,Cretesibus,& Lacedem omis, pro tuba ad bellum .Et alia plura de ea tradit Polybius lib. .hilior. Mu ita ad hae rem tuoque cumulat Athenae .li. i 4 dipnosi. c. Ir.Neminit Acili proble. Dct. i9. q. 28. Cicero in legib olim pueros leges cantasse, ut facilius memoria tenerent. & . Tuscula Pythagoreos mentes suas a cogitationum intentionee tu fidibusque,ad tranquilitate reducere . Citat & Catoneli de origini b. mortem maioru hunc epularum fuiste, ut de-iuceps qui accubarent,canerent ad tibia clarorum uiroru latides atque uirtutes. sic in Deorum puluinaribus & epulis magistratuu fidibus praecinisse. Volunt sub tabulae inuolutione ferarum musica delinitarum & arborum sylvestriti,contineri Orpheum efferatos hominum mores, in societate ciuilem reduxi sse de quo Apollo Rhodius ii l. argonauta c. ubi de Amphione,&apud Vugil. in bucolicis,& bratium I.Thebaidos& apud Horat. In poetica.LMEIus o Ai Dion Thebanae conditos urbis

Sexta mouere sono teriis vinis

Rustici etiam nunc & artifices, ea n ndo laboris reuelant taed um,insantes vagire ad nutricti cantus desinunt,& obdormiunt Et placet feris mutica, mulique tintinabuloIu sonitu collis suspensorum,sarcinas leuius fetiit, equi in praeliis tubis concitantur, ceruus apud Horum Apollinem musica delectatur M turtur:delphino quoque idem tribuit Plinius li. 9 c. 8.Catatione & musica & saliatione nautae uelut uoluptate eduetia prope Naisam capitur, past maca pilos : authore Aeliano lib. a. de natura ammai. cap. 3 9.& lib. 17. cap. IS. De

419쪽

De saltati rubiu O tripudiis. cap. I9. IV lius Pollux li. .Onomast. e.i3.scribit, partem musices ense saltatione uel tripudiu: ideo musices occasione, ad tripudia quae ad eius sonum fiunt,ut pauca moneam metras Io . Tradunt ab initio poetas saltationes instituisse liberis homini b.ut figuras lautu,quae e stent ligna eorum quae canebatur. Quod si quis min' moderate figuras effinxisse,atqicu esset in catilenismihil iuxta saltationem dixisset. hie male audiebat, fiebatque famosus. Atheneus li. l .c.3 1. Arist. in prin. Poetices.

saltanti u esse scri :γit,gesticulationis numerosa uarietate mo-xes, perturbationes,achionae'; imitari. Hinc cum cantu, admotiones eas quae fiunt in armis,exercebatur antiqui per sautationes conci latas,dustas pirrichas,& per reliquas etiam ci tas, quales apud Cretenses. Orcies,& Epicredia, tripudia,ut noimmerito Socrates d ixerit, tripudiantes maxime esse idoneos

rebus bellicis, Erat&Thelesias saltatio militaris. Mulierum suerunt tripudia, apocinum, mactrocinum . Saltationes firmiores uariae antiquis hae. digiti, iambici Molossica, Emm Iia eordax, Sicinnis, Persica, Phrygia, ni tismus,thracia, caIabrismus, Telefias. Fuciost habitae, Cern optiora, mougas, Thermaustris, loricata minerua, mundi co flagratio Rid: culae saltationes igdis,mectrismus, apocinus, Sobas, Morphasinus, noctua,& leo, farinarii effusiones Velo ei minas saltatio, Siciariis dicta, quam exercebat satyri,a cocutiendo nominata. Capila quoq; luderent, tu lo Phaemudae cocinnitatem seruabat. Phaeaces tamen sine pila tripudiabant. Thraces cum armis ad tibiam saltarunt,atq; & alte & leuiter tripudiarunt,ensibusq; itebantur, alterque alteium percutiebat,ut omnib. is uulnexati uideretur, quiq; consulto cadebat quo efficiebatur ut omnes exclamarent. Tunc uictor eum armis spolians uictoria canens abibat, ut ait Athenaeus li. i.c.8. Hae nostri saltationet imitantur per eam quam dicunt Martelles & les Mathessitas is Meminit& Athenae. alterius saltationis, quam dicit Carpaea, in qua, figura erat seminantis cum bobus, is sibi metuens prohobi sconcinne pugnat,arripies arma ad rhit mu contra latrones fingetes, saltando: isan nostri imitantur eam per saltatio item, 'tia in dicunt les Miemandes,ut latrocinium. Memi Diz. I allu, Pollii x Libro . c. i .le altis gelierib. saliati Onu, ς

420쪽

LIBER. XII. 12 morphasmo, quae erat omnigenu animalium imitatio: de scopia auium imitation e:de hypogi pone,qu senes cum baculis reserebar, & de Tragi cis Sima, Chiro calatisco, Term austri, Cybiste si & de aliis Flauius Vopiscus in uita Aureliani scribit tales saltatiuncu las per milites compositas de Aureliano, qui

plures hostium oςcidisset sua in pu :quibus diebus festis militariter saltarent Mille, mille, mille, mille, mille, decolauimo. Vnus homo, mi sirimille mille mille decolanimis Mille,mille,mille uiuat, qui mille mille occidit.

Tantum uini habet nemo, quantum fudit sanguinis. Atqacum idem Aurelianus esset tribunus,sextae legionis Gallicant apud Magunti/cum,& ex Francis quos uicit septingentos interem i me t, iterum de eo facta est haec cantilena.

Mille, Francos mille, Sarmatas et oecidimus

Misi mille, tisimille Presas tuerimus. De scenicis antiquorum sitiationiblu. IN scenis olim,tantum Chori, in locum quorum postea sue

eesserunt histrion exerantq; tres saltationes scenicae.Tragica,Camea, Satyrica . Tres lyricae,Pyrrhca,Gymno pedica, Hyporchematica.Τrag icae similis, quae Emmelia quoque:in utraque grauitas & dignitas Gymnopaedicae uicina quae anapala dicebatur, quam nudi pueri saltabant concinnas quasdam lationes dissecantes:figurasq; quasdam manuum facientes, ut essent spectaculu palaestrae,atq; pancratiis dum pedes cu concinnitate mouerent. Hyporchematica comicae comparata,

quae & Cordax: ioco plenae ambata Saltabantque mulieres Muiri eam. Successit in locum Pyrrhichiae,Dionisaca multo leuior: cuius saltatior es habent thyrsus hastarum loco. Species has saltationis tradit etiam Iulius Pollux .li. . Onomast c. t q. aehoris illis choreas dictas ex illimo & ipsas choreas choros 2ptripudio & saltantiu mult itudine;declaraturq;prolixe ab Hesiodo in aspide Herculis. Plato li. 1. de Iusto,duas partes cli O 'feta tribuit. unam in uoce,quae per numeros & cocentus, alte Iam in corporis motu, per numerum & figura, sed quae numerum habeat quidem comunem cum motu vocis, figura uero

propriam; in prima illa parte,cantus ipse,uocis est motus Erat .i horum leges, in ingressu, egressu,prosecutione saliatio m -

SEARCH

MENU NAVIGATION