장음표시 사용
41쪽
hujus generis formae v terminationem in Iade Atthide, recontior Doride usitatam praebent: τοιχο ς V. 12, l .FO-zερους V. 13, Λακεδαιμονιους V. 15, uoz V. 49, Osii V. 55, δἰκους V. 56, 1106 V. 68, μακρους V. 1, γναθμους v. 100, αλι700ς v. 155 4ταιρους v. 178. - Duobus tantum locis codices vacillant inter ou et co αδελφεους V. 5, πλαταγιστους V. 76 utroque loco ου restituo. B. Feminini generis formae participiorum praesentis et oristi activi in id. XV
42쪽
in id. XV nullum exstat exemplum in id. XXII unum:
λεοDI V. 73. In II pers plur. cf. verborum dorica consuetudine primariam terminationem quae est ut ubique Ser
vavit d. XV, qua de re infra disputabo; sed in id. XXII
hujusmodi formae ejecto v ante et u suppletoria productione profectum praebent, ut in Iade et Atthide ori solet: ἐριογὶIouot v. 174, 079αvSol It v. 178, ' γ.ευαtu, OuIt v. 179, παρςkous V. 222. Emendationem desiderare mihi videtur forma maxime dubia, quae est αποληIovet' -vet: v. 19, quod vocabulum, quamquam pro mediali forma habere non licet, retineatur necesse tamen esse videtur. einehe, qui p. 347 et propter doricam fertis personae plurali terminationem et propter elisionem vocalis ι apud heocritum inauditam πολ'Io 7 conjecit, in supplemento p. 492 revocavit librorum scripturam, quae non est dorica fornia'; quae verba quid sibi velint nis video. Illisionem patitur vet terminatio in Epicharmi fragmonto XXIII.
Ρindarum l. VII. 10 κατε 10Vt . D. iraeterea singula nonnulla afferenda unt: χωροι V. 120. De hac vocis forma in severiore Doride usitata, ex O=J G - κιρροι - Ηοm. obpothnata es Αhr. l. c. 161, Curi. Stud Ι: 250, Allen l. c. 73, Brugm. Curti Stud. IV. 117, oister i. c. 147 0. eye 90. Vocalis , quae est in χλωρα V. 19, omnium Graecorum communis erat. Adj. χλωρος productione suppletori ex χλU-ρι-οῦ ortum isses docet Brugm. Curi.
43쪽
66, ubi χλοεροιοι vulgata est lectio χλωρotot tamen e cod. o receperunt Ziegi et min. Sed legitur u in vocabula tot λο v. 85, quod ad eandem radicem utque adj ουλος crispusi reducendum est. Din. Fritetsche Curt. Stud. VI. 25. Haec voca
ad stirpem foλvo referendum putus, quocum consentit Brugm. Vergi Oram. I. 172. CD an Leeuwen et Mendes a Costa 24.
Lectio quae est πουλ v. 30 λ haud scio an respuenda sit. Nullo alio loco'heocriteo, ne in picis quidem carminibus, haec forma nobis occurrit. Renne Curt. Stud. I: 177 In hoc vocabulo, inquit, u per epenthesin in priorem syllabam illata est . . Meyer 2 seq.:. Das ou on πουλυς is in de obliquen Casus πολυος- πουλος enistando und in den Nominati libertragen or-den. - an Leeu en et Mendes a Costa 50 πουλυς, πουλυν, raro' λ, formas inpud momerum falso illatas esse
νη ηραδ' ἄπληaeta Fr Rumpet Lex Theocr.). De hoc loco disputans ritgsche ne verbo quidem mentionem facit emendationis
Buecheleri, ad quam accipiendam equidem maxime propen8u Sum, quum vulgatam retinere non Rudeiam.
44쪽
45쪽
Contra missa productione o servant πολ6ς πολυ)vv. 14, 83 90, 153, 176, ρει V. 36 Sec. Curt. l. c. 348 primigenia forma ορος fuit, unde Or ωρος Hom. ion Ouρος Ch Brugm. Curi. Stud. IV. 175, 23; eister 148 seq. et G. eyer 91 j ομοες- stirpem conjectura consecuti sunt.), κολεοι v. 191 apud Hom. et κολεο et κουλεον fortasse ex .of- L. eyer 532 seq. 65 l). Praeterea de nonnullis horum Vocabulorum agunt
46쪽
ε vocales in verborum conjugatione dorica consuetudine in i coalescunt scholir. l. c. 195 seqq. 311): μη V. 2, 12 in crast: γ πειτα v. 74 κ' i V. 86. Non contrahuntur αε in Vocabul αερIoti V 26 sine 'ubi propter digamma, quod antiquitus inter et et a in
αε in coalescunt ut saepissime apud Hom. in verbali forma vωνια V. 109. Contra solutae exstant propter spirantem antiquitus infer vocales positam αεθλοφορος V. 53, αεθλ0 V. 70,
47쪽
est dubium quin vera vocabulorum λικα, αεικ θ, etc. R-
αοιδοι v. 24, 215, αοιδός v. 218, 0ιδα v. 23. D. α cum Seq. Octo et to vocalium dorica contrahendi ratione in re contractarum in id. V. dii nobis occurrunt exempla: παρ-
48쪽
- 38 αρος V. 8, dat pari. πειναvet V. 148. CD Ahr. l. c. 196-200 0. eyer 147-149 Delbrilc Curi. Stud. V. 196. De etymo vocabuli παραρος vide supra. In hac Voce, quae ex παραopo orta παραρος scribi debuit, aeolicabarytonesis, quae Vocatur, facta est. A vulgarem contrahendi rationem nullo modo adorica dialecto abhorrere lirens t. c. 197 docuit, cujus rei ex id. XV haec refer exempla ubi to ex O contrac
De cras vide infra. Ex id. XXII haec assero: α in io coaloscunt in λωμ- v. 33;vi spirantis antiquitus intersertae essicitur, ut solutae in
Apud orienses io vocales in gen plur stirpium per exeuntium in saepe coalescunt, cujus rei in id.
49쪽
in conjunctivi forma, quae est βαμες v. 22 chahr. l. c. 1983. Solutae vero in hoc id exstant dico vocales in αε-vM, V. 102.
αω γεγαobet v. 176 Ρarticipii pers aci terminationem Olim a digammo incepisse veteresque Graeco Iε-Iποτε etc. dixisso satis inter Omnes constat), ερα-
50쪽
- 40 αo, Homerica consuetudine in Ilo, εω mutantur: Mouσεω v. 221, ubi is per Digesin, quam Vocant,
unam ossiciunt syllabam es Christ l. c. 38 seq. 0.Μeyer 140, 150, 352.
Liceat denique omas, quas assimulata vocant L. Μeyer, angold, Christ, Curtius mediumque inter contractas et diductas formas locum obtinere contendunt, uno tenore tractare: progressiVa est assimulatio: ενδιτα ε . 44. Ch vδιάασκου d. XVL 38 in
ουσι) . De diectas Homerica agunt evrt. Stud. III. 379 seqq. Leipg. Stud. III 192-200 L. Μeye l. e. 536seqq., sin's Zellachrist X. 5 seqq. , an id Curi. Stud. VI. 141-213, Christ. l. c. 174-177, acher-nage in dissertatione quae inscribitur Die epische er-dehnung Beggenb Bethr. IV. 259-312 sententiam de vicinis vocalibus assimulandis refellere conatus est atque hanc mutationum seriem statuit 1 ὁρα sesut lam.),2 ὀρὰ conir form.), 3 ὁρι o diduci vel distracf. lam.).