Studia theocritea: Commentatio academica

71쪽

B. is dontalibus:

73쪽

et saeOl. dor nom. Vv. 7, 25, 66 76 106, o dor. aec enclit. vv. 12, 40, 1, tot dor dat enclit. vv. 34, 35 38 46, 102. r dativo Orienses etiam habebant τιν, quam formam v. 89, 10 invenimus es Ahr. l. c. 64, 247-255, O Meyer 258 381 383.c Aspiratorum inter se permutatio 7 pro δ' :φλιβεται V. 76. - Labialem aspiratam dentali aspirata permutare eolidis esse Ahr. Diali I. 42 contendit quam permutationem Diali II 8 a Doride alienam judicat. - se L. Μeyer 71, 369 885 Rumpet Lex Theocr. 300. m. eyer 213 ἡ θλῖβον neben λιβω οt. iiDrancit. No . Ch eundem 54. mille in adnotat ad hunc locum: . nichi speciei doriscli'. Curtius serundet. 85 λιβι serniam pro λιβω usurpatam totius graecae

linguae communem esse docet.

De explosi vis in id. XXII. A. Ion et pro est. θ: uetic v. 191. Ionicae et doricae dialectis ueti tribuunt L. Μeyer 54, orsb. Stud. X. 25. Alirens t. c. 8 de literis

et et inter se permutatis agens vocabuli αυθις αυτ c)prorsus nullam fecit mentionem. ermutationem illam tantum plebeiae pronuntationi propriam' judicat. Roscher Stud. I: 11 Meti ab veto derivandum contendit. - Homerico sermoni ionicam Vocis formam vindicant Christ l. c. 33, Curt 0rundg. 524. Num ait. αυδ to antiquius sit, valde dubium Curtio videtur. or bach l. c. monet libros heocriteo manu scriptos 'mnino tueri αυθις, Zieglerum hanc atticam formam ubique in idd. mimicis et bucolicis scripsisse, omnes codices πιθις

74쪽

praeberes. 78, ΙΙ. 90 XIV. 35, fluctuare vero libros VII. 156, ita ut sec. Ziegi. et in codd. p. h. o Vulg. legatur, et . 112, ita ut o tueantur codd. e. h. et Vulgata sit lectio, lirensium ueti I. 12 VII. 90 156, sed αυδ υς V. 78, XIV. 35 edidisse. Omnibus illis locis Morsb. uetti legere vult. His locis amorsbachio collatis adjungo: XVI. 7, ubi omnes et codd. et editores praebent, XXV. 4 et c. Edd. exc. r. θ vulg. r.), XXV. 263 et . 11 l8. Edd. xc Fr. i. Iuni Call. r.).

B. rimigenium et ante i servatur: ποτι V. 182, 199, quae praepositionis forma etiam apud Homerum nobis Occurrit. Vulg. vero forma προς legitur 6 22, 58, 65,

πτολιεθρo ad stirpem verbalem cis Hom. πολι- -ω revocandum esse putat Curtius Orundg. 281. L. c. 498 docet Curi. πόλις antiquius esse quam πτόλις, quam formam hunc in modum exstitisse opinatur Κuhnium sedulus): Fuit antiquissimis temporibus forma qιλι-ς, ex qua πτολt ita natu est, ut ante j orto, j extruso et lios et in locum iterae succederet.

75쪽

oetet XVII. 24. XIII. D liquidis si nasalibus In id. XV: A. Ad geminationem liquidarum et nasalium quod

attinet, omnino inter se congruunt nostra idd. - id. XV haec aspero exempla: ' ὁπ' legitur Ιl. XX. 25. XXII. 185, 21. d. III. 106, X. 190. XV. 453; ὀππη l. XII. 48, XIII. 784, Od. I, 347 VIII. 45 IX. 457 XIV. 17.5

76쪽

ρ ex o Sec. G. Meyer 262-263 ρo usitatissima est sonorum conjunctio in Iade et antiquiore Atthide, sed in recentiore et partim jam in antiquior Atthide hae consons assimulatione in ρρ mutatae sunt. Etiam in Doride hanc mutationem nobis occurrere docet Ahr. l. c. 102. Hujus generis in hoc id exempla sunt: πυρρος V. 53,

V ex IV ΠελοπουυαItetri v. 92 CD G. 0y0 260. B. Liquid λ in dentalem nasalem V ante θ mutata est: ivθω v. 8 lvθες v. 2, 144, 8υθε v. 17 παρευθε vv. 60, ludo V. 1, tIενθωμες v. 68, TOτευθηὶς V. 148. Contra' vulgo servant et codd. et edd. exc. Ahr.)in ἐπαυελθῶ v. 140. Illa literae' in v permutatio, quam apud DorienseSusitatam esse saepe testantur grammatici, non omnibus Doriensibus communem fuisse, ne apud Siculos quidem constanti isi frequentatam isse suspicatur ahr. l .

77쪽

110 111. Ch Define Stud. IV. 295 Brugna Vergi. 0ram. I. 218. - Μeister Stud. IV. 4l , illis exemplis non certum justamque legem honesicam, sed potius corruptiorem pronuntiationem prodi, qua hic illic ante dentales in v mutaretur assimulatione quadam reconditiore putat CD Curtius, Grundet. 450. Illam literarum mutationem praecipue in Sicilia et in moridionali Italias, Graecii magna' in usu fuisse, neque tamen ibi late patuisse hanc proprietatem putat G. Meyer 178. raeterea omnino assentior his rugmanni Verbis, quibus sententiam jam ante in Stud. VII. 179-180 a G. hygro expositam repetit: Die Dissimilationserscheinungen indetum sit ahrachoinlici nichi rein lautiicher Natur son-dern es in vothsetymologische Formassogiatione in Spie gewesen' Brugna seriecti . Gram. 45 Anm.).

In id. XXII

minatio: Conjunctionis I literarum in mutatae nullum in

78쪽

revocanda atque λ exo a88imulati0ne orta esse contendunt. Curtius vero l. c. et Verb. I. 117 docet sλλαβε formam e praVa analogia verborum, quae ante initialem

liquidam Ἀραζω, ηIvulit, laxo, vel o ρεω, οἴεω habuerunt, post augmentum geminatam liquidam accepisAe.ch etiam Curi. Stud. IV. 479 seqq. - Curtii sententiam amplector. - simplex nobis occurrit' in λαβ'

XV. 8, 20. Etiam in XXI id simplex invenitur liquid in ἀπολ Iov: V. 19 rad. λητ), ἔρεξας v. 13l. De acu exspanoa, rad. ε=I, Jῆρε vide Curt Grundg 181, 22, 670 Verb. I. 117, 326, legism. Curi. Stud. V. 123, 162, nos De dig. Hom. 296-298, 0. eyer 174, 176, 181 281. Etiam ab Homero simplς usurpatur liquida, volu ἔρε sest. II. 400, ερεξε Il. XXI. 509. Formae, quae est 'Aχ λη v. 220, jam supra mentionem feci.

79쪽

A. Primigenium o more dorico ines pers plur.

usurpatur. - Chohr. l. c. 291 Curi. Verb. I. 64 seq., Brugm. l. c. 73, G. eyer 11. B. Geminatio literae I pro simplici o servatur: 1 in term -εII dat plur. III:se quae vocatur declinationis:

Simplex vero I legitur in τηθεο v. 135. Brugm. Stud. V. 77 ex antiquo os proxime ep.-Go tum a prodiisse contendit. Idem censet eister Stud. IV. 409. L. c. p. 365 416 αII terminationem primigeniam esse opinatur eister, ita ut ex antiquissimo παυταII debilitatum sit παυetεσοι. Recte docet FritschStud. VI. 98 dativum plur stirpium in εο desinentium

fectum esse putat. Stud. IX. 297-298 0t. 12 Brugm. hanc protulit sententiam: erminatio εIIt, quae ab initio ad stirpes per ες exeuntes pertinebat, ex analogia late patenti in omne genus stirpium per consonam exeuntium translata ist Quin itiam ad ipsas illas stirpes in ες

80쪽

non videtur Brugmanno Griecti seram. 63). Brugmanni sententiam amplexus est G. Meyer 282, 355. 2 in his singuliS: oo ex j OIIO VV. 44, 65, II vv. 44 il 5 117 i46, non , v. 35. D eister Diali I. 134 0. Μeyer 272. Simplex o tuentur os v. 112, 1loo v. 27 os in Linoot a j ortum esse docent Curi. Grundκ. 367 L. Meyer 115, eister i. e. s. eyer l. c., 282). Quid vero de et in βασιλιIIα v. 24 statuendum sit,

non constat. Haud scio an alexandrina aetate formatum sit vocabulum.

In id. XXII

epicorum poetarum, imprimis Homeri, linguae propriae fuisse videntur G. eyer 148). Cis Curi. Verb. I. 91-94, ubi de origine et usu hujus terminationis agitur. -μεθα ero usurpant δημιοομεν v. 70, tvόμεθ' .74, επι ργα uil1εθα . 166, διακρινωμεθ' v. 175.