Studia theocritea: Commentatio academica

51쪽

- 41 Wackernagelium vero prospere aedit se mihi videtur Curtius Wipg. Stud. l. c. F. α cum eq. t vel la diphtongum . non essicit in his vocabulis ex id. XXII sumptis: δα v. 79 contractione ex δα f)iδι ortum. Vocabulum αις ad rad. sanscr. si revocandum esse docent L. eyer 194, Bragm. l. c. 146, 16 Curt 0rundg. 231. Hoc loco ι correptum est ut Hom. Il. ΙΙΙ. 286 6 XXIV. 739: v δα λυγρη et XIV. 387 ε δα λευταλε s. DKrage l. c. B. g. 17 l, Anm. 33, μεταεξας v. 201 αισσω L. Meyer 164, 181 ex fι ι ortum esse opinatur, quam derivandi rationem respuit Curtius i. c. 172, cui verisimile videtur ad rad. I referendum esse hoc Verbum. Apud Homerum seniper trisyllabum usurpatur vocabulum aetaoω - au. gooto, 'reto,);επαυτεO V. 91, 6Iας V. 144, u i v. 220. Sec. Curi. l. c. 388, 34 Brugm. l. c. 133, 2 incipiens Vocaliis α integra servata neque cum seq. u contracta est,

propterea quod ab initio plenior fuit radix fa velut

In id. XV: εα vocales solutae inveniuntur ut in antiq. Doride)i ακριβέα v. l, vθεα v. 116, εἰλεα v. 130 αργυρεας v. 84 et Ahi . l. c. 193 234, 6. eyer 151. Contra ex εσαι duplici contractione nascitur scin

52쪽

Contractae tamen inveniuntur di vocales in adj. εὐώδη v. 42. Apud Homerum in neutr. plur rarissimes in coalescunt. εαι, ut saepe apud Om. non contr. ζIvcooεα V. 63, κεκληοεα v. 1. Cfr riiger . .

εε Vocales in everiore Dorido in η, in mitiore in ει conorescere Ahrens t. c. 201 seqq. docet. Omisso illo pronomine hvoc, de quo supra disputavi, in id. XV nullum invenitur exemplum a vocalium in I contractarum.

ει ε ortum nobis occurrit 1 in terminatione infinitivi εtu: ἔμπει v. 26, καθευδει V. 28, παρενθει V. 60, αει- δει v. 96. - De infinitivi terminatione ει ex ε orta

Iram. 93. Dorica terminatio a servata est in διοριοδε v. 3. 2 in ut dor med. :

53쪽

- 43 -

οιαχρηοειτα V. 54, φθεIξειτα V. 99, quorum utrRmque cim ars positam praebet contractam syllabam. Sec. Ahri l. c. 7, 300 a Doriensibus διαχρησειται, φθεγξειται scribebatur Ch 0. eye 472 seq.3 in flexione verborum quae contracta dicuntur: in thesi posita est contracta syllaba: ἐδοκει v. 32, ελειτα v. 62, post V. 73, φιλειται V. 86; in ara posita est contracta syllaba: ἔγχει v. 31, δαλειτα v. 48, θαρσει v. 13, 56, neque prohibet metrum, quominus 'χε ὁδωρ v. 31, δαλήεται v. 48, θαρσεε 6. 13, 56 legamus. 4 in or redupl. 3): ειπες W 25, ειπας V. 38, stre v. 77. Oristi ειπον, εtetro quominus ex ε-fεπ- , ἐ-fε-fεγγου deducerentur, formam lesb. F)εἴπη prohibere jam monuit Curtius Verb. II. 27 seq. Escite nati ei nach Analogi sanshritischer Ormen te an- ina- gebildetes ζε-s tetr-o vorausgusetgen . Sec. eister 71 antiquissima forma graeca ἐ-fε-tπ-o fuit seolica forma ad hanc respondens Metro esse debuit Cis Curi. 0rundg. 459 seq. Auctore Curtio Verb. II. 38 -fεUT-o primigeniam fuisse formam, ex qua prodiret istaro, conjecit

Fich; sed ne haec quidem explicandi ratio aut G. Meyerο 463 aut Brugmann l. c. 80 probatur.

54쪽

- 44

In id. XXII

In id. XV

εο Vocales aut solutae aut in i contractae exstant.

55쪽

- 45 Quam eontrahendi rationem apud Ones usitatam sec. hr. l. c. 214 etiam vulgo acceperunt ii Orienses,

. qui in insulis ad Asiae oram sitis habitabant Ionibus vicini' et qui Iadis contagio patebant Syracusani ceu.)'.

εο in confluunt: 1 in verbis contractis: oθεuvo v. 73, vδιυευντι V. 82, λαλεθμει v. 92; at aperta exstat forma πονεουται V. 115; 2 in I pers sing. med. καθιζε V. 3, ἔχε V. 68, βιάζεο v. 76 λαζε v. 21 αφικε V. 149. Duplicem contractionem passum est,tvε V. 29. Solutae vero exstanto in uλαοIε v. 1;3 in genitivis sing. nominum in i et ii exeuntium apud plerosque orienses non contrahi vocales Ahr.

l. c. 220 docet. cujus generis est ' Αργεος V. 142.4 De pron. μευ v. 31, 69, 1 vide infra.

Αhr. l. c. 214. Oppello l. c. 3 aliquid offendere videtur haec contrahendi ratio. Hujusmodi formae, inquit, huc usque apud heocritum solum leguntur'. Quod falso assirmare oppetium ex eo intellegere licet, quod jam Renne Curi. Stud. I: 182 hujus generis formas aliunde petivit velut οἰχευσα e hocylidis fragm. 5, 2, φρονευοι III pers plur. ex Archilochi tetrametro 70, 3, πλουτεuot III. pers plur. ex Solonis fragm. 15, 1, φιλευοι ΙΙΙ.pers plur. ex heognidis v. 871. Neque tamen Μο bachio in eo non assentiri possum, quod l. c. 75 ἡ eodem jure cum Hemsterhusio φεροισαι scribi posse contendit.

56쪽

mi apertae tantum inveniuntur formae: αρIuρεου V. 114, πορφυρεο V. 125. Ahr. l. c. 1s adjectiva in εος desinentia in Doride numquam contractionem pati monuit se supra αργυμεας. εω contrahuntur vocales: .F.ες V. 9 δοκω v. 93, αξω V. 40 αμ.ων v. 68 94 De pron. μω vide infra.

57쪽

In id. XV

ο dorica consuetudine in et coalescunt: πρατο Vv. 78, 5. Ahr. l. c. 181 πρατος ex vetere quodam superi. πρατατος prodiisse opinatur Brugm. Curi. Stud. IV. 154 πρατος ad superi. πρα-fατος adjectivi πρα-f6-ς reduxit, eumque secutus est eister Curi. Stud.

In id. XXII

o in to, ut in ion. ath. recentiore lesb. ep. la- lectis fieri solet, coalescunt: πρωτου V. 25, πρωτο V 26, μειvio v. 114.

58쪽

B. O cum eq. . Os missa contractione concurrunt

in id. XV: κακοεργος v. 47 CD supra ἀερτοις; in id. XII:

In id. XV:

l. c. 203, 403-407. In fragmentis Epicharmi et Sophronis vide Ahr. l. c. 435-476 ne uno quidem locotis pro ou inveni genitivi term . o legitur apud Epicharm. undevicies, apud Sophr decies. heocritum auulgari mitioris Doridis specie reces8isse jam Supra P. commonui Librorum ratio inter o et o in gen. silig. ΙΙ declinationis in nostro id haec est Omnes codd. in tenent undecies, o octies septies vacillant codices. Editores nostri ubique i scribunt, excepto quod Fritκschebis χρηστου V. 75, αεναο v. 102 librorum ou nescio qui-

59쪽

bus de causis, servavit Buchholet, Anthologie aus den

haec: ἡ χρηazγ nichtos ηοτω. Praxinoa ebrauch dein Fremden gegentiber die Ornelimere Form'. dem sen-firo videtur Fritzsche raef. in editione Hilleriana p. 20 21 ubi de atticas formis 'heocrito servatis disputat. Licet pertinere possit haec subtilis argumentatio ad χs veto V. 75 ad αεvα00 V. 102 transferri non potest. Nonne αενάου abhorret a ceteris genitivis Συριω-μ69u V. 114, πλαθάνω v. 115, γλυκερω . t cet. qui omne inveniuntur in carmine uv. 100-144), quod Argi-Vam cantricem curatantem induxit poeta Equidem cum Morsbachio l. c. 78 ubique iis reStituo. Morsb. l. c. inspectis idyllii Ι-XI, XIV XV librorum condicionem hanc esse dicit libri meliores vel Omnes la tenent quindecies, o septuagies, fluctuant novies et vicies. Equidem recognitis omnibu carminibus Vere Τheocrit0is rutione subducta hanc invenio esse codicum rationem inter terminationes genitivi sing. stirpium in

exeuntium:

60쪽

50 Idyllium

omnes codd. Omnes codd. Codd. vacil- Omnes codd.

212XIII

4XVII

XXIV

282XXVI 23

3995