장음표시 사용
301쪽
ri .uteudo forte tumum tignuluve,Maeniano protegendo, pr
iiciendo stillicidio : vicini, inquam, fundo, in quo ius non habet. Id enim omne visciendi verbo hic intelligendum est, non verti,yt alias,officiendi tantum luminibus: nam officere quicque vicini luminibus potest, nisi seruitutem debeat, δι. 9. ἐπ de se,.υἀρνώ. Officere hic est generaliter obesse, damnum inferre , nocere, praeiudicare, βλαπων, ut Graeci,& quidem v. g. immittendo. Et sine hunc casum huic legi secundo loco aptat quoque Glossa: eoque pertinet species l.sicari s. g. Aristi. αν ist uit.vis . Ait autem I x inuito domino: quod Λe ipsum passina in
Scilicet in l. 4. dicitur, cum seruitus imponitur, ne lumiri u officiatur,hoc maxinis adcpxum me videri, ne ius sit vicino, inviatis nobis altius aedi sicare, atque ita minuantur lumina nostr rum aedificiorum. In.ι. s. definitur, quis invisis in seruitutibus dicatur. In I. 2I. proponitur singularis casus, in debita a domo tua aedificiis incis utraque seruitute te altius roderetur, Ac visi iacissium ad ciorum mesrum reciperes, posteaque concessione is cta , uti iussit multa me altius tollere afficiis tua e dc quidnam importet haec concelsio. In LL6. deficitur, in re communi neminem dominorum iure seruituris,neque facere quidquam imuiro altero posse. neque prohibere quo minus alter faciat. Ergo & hic quoque ita demum suam cuique domum rerucere licere definitur,dum non officiat alteri, in quo λου non habere εἰ-δGων ut Graeci per modum exceptionis. Insolens tantum haec locutio videri cui possit et non modo, quod si ad personam vicini haec verba referuntur, tum dictum potius perluerit, ιn quem ius non habet, verum eo potissimum, quod cum de seruitutibus agitur , verba ad personam dirigi non oportet, ut hic, inuito alteri, IN in o λου non habrer verum ad fundos : sunt enim seruitutes praediorum non personarum , Maedes seruiunt, & qui seruitutem habet, in fundo ius habet. Quare & P. Faber ita hoc loco haec verba interpretatus est, IN QVo, i. in ea re Iocove. Ita quoque Graeci, O Quod si
ita esset tum supra scriptum oporteret inuito ALTERO : non Alteri. Glossa, in quo interpretatur, in quanism .' quod err
Mum est. Quare putet quis,dictum hic potius oportui sie: A
302쪽
A im non habet, i. si a vicini fundi domino id ius non Labeat. Uerum ita quoque I C. in Ly.-.de stra prae vis. m eo quitosiendo obscurat vitam ades quibuν non struiat, nulti competit acIas, transsato sermone a domo ad dominum. Quidquid sit, ita clarius haberet lex : dum non officiat inuito vicino, . domui sal. in qua ius non habet. Ad rem . A Contr3rio igitu. ere seruitute imposita vicino licet,domum reficiendo, si nte altero id
fiat i si seruitus haec imposita fuerit aut concessa i si vicinus ita aedificandi ,reficiendi I v s habeat a vicino concessum. Et hactenus quidem de huius i. sententia. Illud in transcursu monitum volo , Vlpiani libros opinionum unde haec lex desumpta est in non esse veteris illius Vlpiani, qui sub Caracalla scripsit, veriura posterioris alicuius longe scriptoris Constantinianei aevi: Sc forte quidem eius ipsius Vlpiani Rhetoris Antiocheni : de quo Vlpianus & Suidas . Nam & Constantini seculum stylus eius redolet, & Greculum fuisse & in Graecia scripsisse vel inde apparet, quod Graeca munerum nomina ibi
usurpata & ipse usurpat, veluti Deca otia, Sitonia. Opinionum vero libros inscripsit quod virorum prudentium placita, re sponsa, opiniones, in eos libros congesserit,sententias itinlustres, Um ψεις maxime nobiles. Id enim sunt opiniones: quae Cum sententiis conjunguntur; & resiponsa prudentum, dicuntur g. 6. Inu. de I. N. G. ct C. quomodo & Solinus , praefat. Operis sui. Eua ropter, inquit, quaeso, ne depraesenti tempore huius editi/uis fidem libres e quoniam quidem vestigio moneta veteris persequuti OPINIONE S eligere maluimus potius, quam innovare cid est,noui aliquid scribere.
303쪽
Collectio seu Sustema. IULIANI REGULAE SEX,
e libris iv LIANI DIGEsΤORVM desumptae, totidem legibus comprohensae, puti
lege 6α. 6, 64. sib. 66. & 6TLIGI ANI Reguia 6 sequuntur,e libris ei. Digestorum: in --bus scilicer Edictum perpetuum, quod sub Hadriano I .per titulos Digestorum disinxeras, nouisque clausulis adauxerat, brevi e ι commentario UtasMait HAEREDI TATIs vis is definitio.
LXII. Iv LI AN us librosexto Digestorum. Haereditin nihil aliud est, quam successio in uniuer sum ius quod defunctus habuerit. '
s; Aeressitatis definitionem seu vim continet haec R. cui concordant, eodem Iulians fine inspecto,s tem prin ' terea aliae huius tit. Regulae,puta ιας, 6. 9.DO. IAS. 3. I. I .f. . I6o. g. 1. Quinimo totidem verbis ea ipsa definitio repetita extat e Gaio Iurisconsulto in M. a . svra de V. S. Neque ideo tamen Culacium vel P. Fabrum audio , qui, ut alias nonnullas, ita de hanc quoque legem , later fugitivas n merabant: non alios, qui istud inter alia vitium huius tituli in eo notant, quod dc finitiones nonnullae, & hanc quidem har ditatu, eo conicctae fuerint. Nam,prout lurisconsulti scopus est seu finis,lta de definitio vocis seu rei in Regulam facile migra proque Regula traditur seu proponitur.Ita definitio ruec hae re
304쪽
ditatis superiore titulo de V. S. proposita fuit, ut quae esset verbi hariditata significatio, constarct: hoc verb titulo, in censu Regularum recte locata est, ut ostendatur, quid quantumque Iv-M s ad haeredem perueniat. Quod utique hac definitione effiacitur,quae multis aliis specialioribus R.in liac materia pro uni uersali R. & ratione substernitur. Qua causa & Papinianum ipsum libra. Desinitionum,i. R. nonnullas rerum definitiones assipersisse comperio: quod docet lex I.de legibus o l.7 . de iustitia. Ea vero species quae huic I. aptanda venit,ta diserte docet: Nempe Iulianus hoc lib. 6.unde haec R. desumpta est, Edictum de tarei ι-
solet de haereaeυel ac .vend. Quare dum in eo esset Iulianus , d cere inter alia quoque semel voluit, quid iuris ad haeredem peculiariter, quidque adeo in haereditatis petitionem veniret, ipsius iudicij vi S potestate: inter alia, V. g. non ea rant lim quae mortis tempore in bonis defuncti fuerunt, verum ea quoque quae postea augmento haereditari accesserunt. Quae omnia lulianus veteri hac definitione 5c Regula proposita, firmare instituit: nempe id ita fieri, quia Haereditas nihil aliud sit quam Fuccessio in uniuersum IVS defuncII. Nempe , etsi in bonis desuncti, ea
quae diximus, nondum fuerint,in I V R E tamen eius fuerunt.
Iulianus crgo hanc Reg. seu definitionem eo quo dixi fine
proposuit,scuhaereditatis petitionis occasione. Qua ipsa occasione sineque & Gaius eam proposuit iειαι. 2Φ.de QS. v ta Constat ex legibus quae ex codem lib. 6. ad edictum prouinciale de sumptae, illi Coniungendae si mr: puta lex l. MO. s. 7.Zl. F. 9. I επ. de haeredpetit. l.etsi pars haeredi.a.de possess.hareaeperat.
Neque alia eli huius Reg. sententia, quam septem aliarum quas hoc titulo concordare iam dixi. Hoc illud scilicet est quod L s . defirtitur,neminem plus IV RI S ad viιum transferre posse quam ipse habea . Item quod ι. 9. dicitur, haeredem eiusdem totiris IURIS ese, cuius μιι defunctus. Quod law. statuitur, ne minem plus COM M D D I haressi suo relinquere, quam ipse habuit. Quod ι. DS. g. I. proponitur, eos qui in uniuersum IV S succedunta redis loco haberi Quod l.I43. asseritur, quod 'sis qui contraxeruns obsai, m Fuccessoribus eorum obsabis. Quod l. 1 36.9.2. cum quis in alis locum successerat, non es aqvum es nocere, quod aduerim eum nom
305쪽
I. IE I . ..siolato mirimo. L242s depum ponamus in haeredibus Magistratus,: έ item in haeredibus tutoris, quorum prra sunt quae ipseruinmet tutoruin autham, seu non similiter tenentur haeredes, ut ipsi tenentur: nec haeresciatoris hegligentiae nomine tenetur, de Magi stratus quidem in omne periculti succcdir,at haeres ipsius dolo proximae culpae succedaneus ςst ci. 4.de Magi . conuenies. P namus & templum in praescriptionibus,& exceptionibus asuersus haeredem vel haeredi competentibus. in materia us-pionis& longae possessionis, in specicbus, dra.de diuesct temp. prasinst. Ponamus cxemplum in haeredibus donatoris Ide quo alioquin dictum filii l.33 μ λ idque ari, G:IΣ.de Gras. Talia,
dem ponamus exemplum aliquod in donatarij haetedibus,arg. Lsti quis Π7. de eontris. em . quae & ipsa ex eodem likro est Quare iam tandem definiamus,hanc R. esse de jure communi atque adeo ei locum non esse in jure Si priuilegio singulari seu personali di item in odio per nati: IvRIs appellatione hae t. ut ferme alias diu commune dc ordinarium intelligendum est.
LX. IDEM DUlpianusJ libro decimo Di utationum. S E M P E R qui non prohinet pro sonteruenire,mandare credituri, siqvis Utum hau uerit quod gestum est, strinbtur mansati actione.
PMie tia, itemque Raribditis negotii gem,utrum actionem
mandati pariant qua itur Z Id quod hac regula affirmatur: Ad quam uisua nobis thecies apponenda venit: Nam , ut nili Qua verum sit,quod tradunt Inte fretes tia specie ad hane lem ponenda) mandati actioncm fideicissori acquiri, non modo si debitor mandauerar, verum & si sciens debitor alio fidesube te tacuerit, & pN se fideiuberi passus fuerit : .Semper qui non prohibet pro se intervcnire, mandare creditur: vel etiam si lina absens de ignarus,hodie ratum habeat id quod etiam pro-υ batur
306쪽
quod in genere e X h. l. colligitur,patientiam alicuius,in quamplurimis pro mandato haberi, t. LSO .sup. Rursum, rati habitionem mandato comparari & retrotrahi id quod comprobat lex II1. g. 2. insta hec til. ubi plenior de ratibabitione dicendi locus crid Nondum tamen vera apponitur ab ullo species t Neque enim interveniendi voce hae l. fideiussores indicantur , verum se adem prorsus notione, qua l. 2sup.hoc tit. cognitores 1 negotiorum gestores :. Quod alioquin ex ipsis huius legis verbis Colligere licet, ibi, Suod gesum est. Neque enim ad intercessonem fidc iussoriam ea pertinent. Et vero ponenda species in negotiorum Vniuersitatis seu municipij gestoribus, ut docet
lex I. ηπ.de admin.rer ad ciuit pertis. item l. O. . de condict. indeb. conjuncta I. r. q. mae. de admin. rex. adcιuit. L . C.de compensat. l. IT. . eod. ID. quae omnes ex eodem Vlpiani libro decimo Di Dputationum desumpta huic conjungendae sunt, conjunctaeque adeo docent, V I planum eo libro in jure municipali describendo occupatum fuisse. Vndd veram igitur speciem deueniamus, praesupponenduin Cit,procuratorem ut priuati,ita Sc uniuersitatis posse, post litam Contestatam alium procuratorem constituere , quia per litis contestationem procurator siue syndicus litis dominus efficitur : Nunc finge, non quidem syndicum negotia uniuersitatis
alteri mandasse 'M nullum dubium est eum qui mandauit g ri, ipsum gessisse x ideri l. ita autem,*.egisse,supride adminismiutor.
de quo ad PI.i r .g. i.inf) verum, cum alius sponte interveniret huiusmodi ncgotiis eum non prohibuisse, vel etiam expostfacto ratum habuisse ξ Ex aequo mandati tenebitur: Taciturnitas de patientia vel etiam insecuta rati habitio mandati vicem subaeunt. Ex hac iam facti specie liquot, quod dictum est, Inure niendι vocem hac l. non ad fideiussoriam, Verum ad negotialem operam pertinere, id est, ad cognitores siue procuratores ;quo ipso sensu eadem vox,ut dixi,accipitur l.αμp.hoc tit. Ergo rati habitio, ut in delictis seu maleficio mandato Comparatur,l. I 2. ga. ins ita& in ciuilibus, de quo plene ad aeg. 2.
Porro ei quod hac l. dicitur, eum qui ratum habuit quod gestum cst , obstringi mandati actione, opponi solet lex o. g.9. π.do
307쪽
negotiis gessse l. 9.mandati e l.7.C.quod cum cor ubi ex rati habiti ne datur tantum actio negotiorum gestorum , non mandati. Aliis aliter distinguentibus,haec placet distinctio: si rc uera eius qui postea ratum habuit, negotia fuerint, mandati actionem ex rati habitione nasci, hac l. si vero non reuera negotia mea Derint, ut quia a non dcbitore meo aliquid nomine meo exegisti, dccgoaeuius nomine a te exactum C st, ratum habeam, negotiorum obstringar. dictu legibuου.
LXI. I DEM LV uiniuJ libro tertio Opinionum. Do M v M suam reficere unicuique licet : d sim non officiat inuito alteri, in quo jus non habet.
REric E RE domum suam unicuique promiscue licere,vn, ca tantum limitatione addita, hac regula definitur , quae ob Icura hactenus nonnullis creditur. Quae quidem regula desumpta est e tertio Vlpiani opinionum libro; ubi is ex pr fesso egit de OPERI avs,&de aedificiis, qua publicis qua priuatis excitandis, reficiendis, ut docet quoque leae Praesio 7. .. de 'scio Praesidis r l. 4. απ.de muneribus d l. i. de operibus publicis : quae omnes ex eodem libro defloratae huic conjungendae sunt. De regula primum, dein de limitatione eius. Ergo domum suam reficere unicuique licere definitur hac Lpro arbitrio suo scilicet: si priuatam spectemus utilitatem: Quo respectu sane haec quoque regula recte dicitur, quidquid Cu iacius contra. Atenim si publicum ornatum & commodum spectes, imo cogi quis potest competenti remedio, deformitati auxilium ferre, id est,domum suam reficere, El.7. de quo uni ce hic egit Raeuardus transmissa huius legis interpretatione. Et ita quidem etiam haec lex cum illa conjungenda est, M. concilianda. Cogi, inquam,Vel auctoritate Praesidis d. 7. vel curatoris Reipublica , l.adcuratores,antepenuit.de damno infecto, Sc in urbe iussit AEdili uin l. 2. β.iisdem, de orig. iur. Et haec quidem in a domo reficienda ita obtinent : atenim quae altera differentiae: notanda hic venit sit ut de conciliatioὶ alia ratio est monumenti:
308쪽
menti, nam etsi monumentum,domm quaedam sit, atq; ita etiam vocetur , domus aeterna, item, domus Manium, attamen id non nisi
Pontificum exploratu reficere olim licuit : ut idem Ulpianus iisdem opinionum libris scribit l. vis. ηπ. de monuo inserenae propter religionem videt. sepulcrorum, nc ue ea violarentur, d. l. vlt. quorum sane cura ad Pontifices pertinebat, ae l. vlt. er l. 8. ηπ. de religiosis e l. o. in f επ. deperit. haereae v. o l. 3. g. 4. r. de sepulchra viol. Idque etiam constitutum Imperatoria Constitutione l. 2. Cod. N. de sepulcro vis ubi plene de eo dico. Ergo domum suam unicuique reficere licet: imb etsi seruitutem vicino debeat, dummodo salua seruitute : Imo etiam attollere , si seruitutem non debeat: de quibus v. m. m. deseruit. pr.ed.urb.ac nominatim eo titulo ι. 9.erl.altius 8.θl.9.C.desera. aqua. Ita quoque alias prohibitus aedificare, non prohibet ut reficere. l. s. C. de operibus pubi. Er arg. l. 3. g. reficere II. ηπ. de is mere aEuque priuato. Et ita quidem perspicua est huius Reg.
Subjicitur tamen limitatior Dum non Gyscias inuito alteri,in quo jus non habet. Refectioni nempe domus suae quidam modus impositus ; quomodo Se aedificationi. Et inter alia quidem tres hae olim leges aedificiis positae. Prima, ita aedificare,ita reficere seu instaurare licet, dummodo forma publica seruetur: de qua
multa veterum testimonia multaeque leges occurrunt: quae congessere Cui acius, I.Obseruat. . Sc. IT. Obsiem. Π.6c Brisson .lib. Σ.Selecy.c. l. cr 1. In quo Ctiam P. Faber meliorem commentaria
sui ad hane l. partem pariter locauit. Et tamen id ad hanc l. proprie non pertinet. Secunda lex est,ut si seruitus debeatur iundo vicino , ita reficere domum seu instaurare liceat, ut eadem specie & qualitate reponatur , sic ut vicino ius seruitutis habent j non officiatur: de quo v. diit.de seruirad vis. 3c in eo nominati m legem 33. M t. I.L9. Coaede sexu. se aqua. Et hae quidem duae leges seu conditiones & limitationes ad hanc l. non per tinent, quas tamen breuiter perstringi oportuit, ut ita distinguerentur a tertia de qua NOX. Tertia igitur est lex illa superiori contraria, quae hac limitatione Continetur, Dum ne offlariauito alteri in quo ius non babet dii. ut sine iniuria vicini id fiat, quomodo S alias permisso aliquo fieri in publico , id sub eadem conditione permittitur, leg. 2. g. menta Io. ηπ. ne quid in tres
309쪽
ii. Melido forte fumum tignuluve,Maeniano protegendo, pr
aiciendo stillicidio : vicini, inquam, fundo, in quo ius non habet. Id enim omne ossiendi verbo hic intelligendum est , non vero,yt alias,officiendi tantum luminibus: nam officere quicque vicini luminibus potest,nisi seruitutem debeat, δι. 9. αν desim .vis .prad. Officere hic est generaliter obesse, damnum inferre , nocere, praeiudicare, βλάπ-, ut Graeci,& quidem v. g. immittendo. Et sane hunc casum huic Icgi secundo loco aptat quoque Glis, eoque pertinet species l.secus s. g. Aristi. π iste uit.υIndis. Ait autem v x intulo domino: quod Ac ipsum pallim in
Scilicet in l. . dicitur, cum seruitus imponitur, ne lum abus officiatur, laoc maxime adeptum me videri, ne ius sit vicino, inuistis nobis altius aedi sicarc , atque ita minuantur lumina nostr rum aeda siclorum. In. s. definitur, quis inistis in seruitutibus dicatur. In l. 2 i. proponitur singularis casus, in debita a domo tua aedificiis incis utraque seruitute e altius roderetur, & v fiaticidium ad Diomm me rum recipereι, posteaque concessione fa-cta , uti iussa multo me altius Ioaere afficia tua e & quidnam importet luec concesso. In ι.L6. definitur, in rc communi neminem dominorum iure seruitutis, neque facere quidquam imuito altero posse, que prohibere quo minus alter faciat.
Ergo & hic quoque ita demum suam cuique domum reficere licere definitur,dum non officiat alteri, an quo pus non habet:
εἰ α AG 3cν ut Graeci per modum exceptionis. Insolens tantum haec locutio videri cui possit : non modo, quod si ad personam vicini haec verba referuntur, tum dictum potius perluerit, in quem i. non habet, verum eo potissimum, quod cum de seruitutibus agitur , verba ad personam dirigi non oportet, ut hic, inuito alteri, Ire QVo Mου non habet di verum ad fundos : sunt enim seruitutes praediorum non personarum , Maedes seruiunt, & qui seruitutem habet in fundo ius habet. Quare & P. Faber ita hoc loco haec verba interpretatus est, IN QVo . i. in ea re Iocoue. Ita quoque Graeci, O si Quod si ira esset tum supra scriptum oporteret inuito ALTERO : non Alteri. Glossa, is quo interpretatur, in quant- quod erro.
um est. Quare putet quis,dictuum hic potius oportuisse: A
310쪽
RVo ius non habes, i. si a vicini fundi domino id ius non Labeat. Uerum ita quoque I C. in Ly. r.de stra praἐυώ.Cum eo nulto endo obscurat vicinι aedes quib- non simulat, nusti competit acturi, transsato sermone a domo ad dominum. Quidquid sit, ita clarius haberet lex : dum non officiat inusto vicino, -υε i. domus secu. in qua ius non habet. Ad rem . A Contr*rio igitu. ere seruitute imposita vicino licet,domum reficiendo, si nu altera id
fiat i si seruitus haec imposita fuerit aut concessat si vicinus ita aedificandi ,reficiendi Ius habeat a vicino concessiim. Et hactenus quidem de huius i. sententia. Illud in transcursu monitum volo, Vlpiani libros opinionum unde haec lex desumpta est in non esse veteris illius Vlpiani, qui sub Caracalla scripsit, verum posterioris alicuius longe scriptoris Constantinianei arui: & forte quidem eius ipsius Ulpiani Rhetoris Antiocheni t de quo Vlpianus & Suidas. Nam & Constantini seculum stylus eius redolet, & Graeculum fuisse & in Grecia scripsisse vel inde apparet, quod Graeca munerum nomina ibi usurpata & ipse usurpat, veluti Decaprotiae, Sitonia. Opinionum vero libros inscripsit quod virorum prudentium placita, rein sponsa, opiniones, δεμ in eos libros congesserit, sententias illustres, Umλη φοις maxime nobiles. Id enim sunt opiniones: quae cum sententiis Conjunguntur I & responsa prudentum, dicuntur g. 6. Inti. de I. N. G. ct C. quomodo & Solinus , praefat. Operis sui. Suapropter, inquit, quaeso, ne depraesenti tempore huius editis- uis fidem libres : quoniam quidem vestigio moneta vereris persequu-ιi OPINIONES eligere maluimus potius, quam innovare cid est,noui aliquid scribere.